ANITA MEYER WINNARES
FINALE TALENTENFESTIVAL
ZIERIKZEE
l
1
1
1
1
I
I
1
ma T(/r 6ja al,///asda;
Een terugblik
ZIERIKZEE, december. Had Anita Meyer het als pop
zangeres niet gemaakt, dan was dat verslag in een Zie-
rikzeesche Nieuwsbode van tien jaar geleden wellicht
niet opgevallen tijdens het wat bladeren in wat oude
jaargangen.
Maar Anita heeft dus helemaal niet slecht geboerd en zo sprong ons de kop
op pagina drie van de Zierikzeesche Nieuwsbode van 15 augustus 1969 in het
oog: Anita Meijer winnares finale Talentenfestival in Zierikzee".
Het kommentaar van Anita daarop
is ook in het verslag terug te vinden:
,,Ik moet eigenlijk naar school, maar
dat zal nu wel niet doorgaan". (Of
dat sloeg op de gewonnen vakantie of
of dat Anita dacht dat ze nu meteen
een professional zou worden, wordt
in het verslag in het midden gelaten).
En de desbetreffende verslaggever
noteerde licht-profetisch: Ontdek
de ster heeft een sterretje opgele-
verd"(!).
Dat „profetische" schuilt trouwens
niet alleen in die vermelding „ster
retje", maar in ook de uitsluiting van
broer René. Hij wordt slechts een
maal genoemd in het vervolg en dan
blijkt zijn naam nog verkeerd
gespeld ook, en wel als Renee, (waar
door men zou denken dat Anita met
haar zusje had gezongen).
Dat Wjj£ nog niet het enige, want
broer en zus gingen samen op de foto,
maar de laatste werd er keurig afges
neden en ook in de kop is hij niet ge
noemd. Anita's solo-carrière voor
voeld...?
Hans Vermeulen
Wat achteraf gezien ook heel aar
dig is, is dat één van de (destijds ver
maarde Nederlandse) bands die het
in totaal vier avonden beslaande ta
lentenfestival professioneel kwam
opluisteren de Sandy Coast" was,
de groep van Hans Vermeulen. „I see
your face again" en „Capital Punish
ment" (van de hier te lande als hit
elpee beschouwde „From the Work-
in open wagens maakten de fina
listen een rondrit door de stad. Anita
voorin - ..rode jurk, witte boordjes".
(Foto: Zierikzeesche Nieuwsbode)
Gut, doet ze het al zo lang, is de
eerste reaktie, die noodt tot verder
lezen. Tenslotte - de trouwe lezer
weet dat wel - vertoont onze redaktie
toch al een grote hang naar het verle
den en jeugdsentiment viert über
haupt hoogtij. We kwamen al doende
het volgende aan de weet.
met witte boordjes aan de mouwen",
antwoordt ze onmiddellijk.
„Weet je, ik dacht er toevallig pas
nog aan. Ik kwam namelijk Alex
(van Voorden, die als tweede eindig
de) tegen in Rotterdam en toen heb
ben we het nog over die keer gehad.
We komen elkaar wel eens vaker te
gen. Hij heeft ook nog wel eens een
plaatje gemaakt, maar is toch niet
verder gegaan in de muziek. Als
dress-man (mannelijk mannequin) is
hij nogal suksesvol, vooral in Duits
land is 'ie veel gevraagd; heeft trou
wens ook een dansschool in Rotter
dam.
De hoofdprijs
Het plaatje dat Anita met haar
broer bij Phonogram mocht opnemen
heeft niets gedaan, „al was het een
leuk stuk," vertelt ze verder. En naar
Mallorca is ze niet geweest. „Die reis
hebben we verzilverd. M'n broer is
namelijk zes jaar ouder dan ik en hij
vond 't maar niks om, met zijn twin
tig jaar, met mij op vakantie te moe
ten."
Grote broer zag er echter geen been
in om met zijn zusje in de badkamer
te zingen. Want zo is het allemaal be
gonnen - zoals zo vaak. René kreeg op
goed moment een gitaar en een oude
bandrecorder en dat gaf de inspiratie
samen muziek te gaan maken. De
badkamer deed - „omdat het daar zo
machtig klonk" - dienst als opna
mestudio. Toen Anita dertien was
deed ze mee aan haar eerste talenten
jacht; dat was in Rotterdam en de
trompettist Marty en Joke Bruys
(mevrouw Cox tegenwoordig) gingen
daar met de eer strijken. Het talen
tenfestival in Zierikzee was Anita's
tweede en laatste.
Ze zong toen al, een tijdje, inciden
teel, in het achtergrondkoortje van
Patricia Paay. „Wat worden we oud
he," verzucht ze gelaten, tijdens het
oplepelen van haar eerste wapenfei
ten.
Het staat haar allemaal nog haar
scherp voor de geest. Behalve dan de
aanwezigheid van Hans Vermeulen
in Zierikzee.
Voor de periode van 5 tot en met 15
augustus 1969 had Radio Weltevre
den in samenwerking met platen
maatschappij Phonogram en het pop
blad Muziek Parade een landelijke
(jawel!) talentenjacht georganiseerd,
die gehouden werd in het „C.T.V.-
gebouw" (een lege aardappelloods)
en de naam „Ontdek de ster" had
meegekregen.
Voor dat gebeuren bleek nog heel
wat animo te bestaan, zowel onder de
eilandelijke als de „toeristische"
jeugd. Tot de laatste kategorie be
hoorde meisje Meijer, viertien jaren
jong en naar een van onze kollega's
zich herinnert, verblijvend in de
Westhoek, waar haar ouders een ca
ravan hadden staan.
Wel, Anita drong samen met broer
René tot de finale door, waarna dit
duo dus de andere finalisten de loef
afstak. Een „goede tweede" werd
Alex van Voorden, een zekere Marga
v. d. Noordt veroverde een derde
plaats en verder waren er nog ene Jo-
sette Godard en de Zierikzeese orga
nist Maarten Bruijnes. Jury
voorzitter en programmaleider van
Phonogram A. Postema, tekende bij
de beoordeling aan, dat er geen grote
verschillen lagen tussen de fina
listen; weinig verschil in toegekende
punten dus. Volgens het
Nieuwsbode-verslag was er sprake
geweest van „een pittige eindrace om
de hoogste plaats".
Eigenlijk naar school"
De prijs die Anita en haar broer in
de wacht sleepten bestond uit een
reis naar Mallorca plus de toezegging
een eigen plaatje te mogen opnemen.
Harry van Hooff en Alex van Voorden in 1969. Op hun eigen wijze hebben zé
het nu beiden gemaakt".
(Foto: Zierikzeesche Nieuwsbode)
shop") waren tot dan toe zijn groot
ste suksessen geweest.
Hans en Anita hebben elkaar tij
dens het amateurfestijn in Zierikzee
niet ontmoet, maar zo'n zes jaar later
zong Anita wel in Vemeulens rond
trekkende muziekkollektief „Rain
bow Train". In 1976 hielp hij haar
aan haar eerste en tot op heden groot
ste hit „The Alternative Way", die in
de zomer van dat jaar de hoogste
plaatsen van de Nederlandse hit
lijsten opzocht en ook enige interna
tionale allure heeft gehad.
Overigens was ook de huidige or
kestleider Harry van Hoof op de ta
lentenjacht aanwezig. Hij was, na
een aantal jaren met Peter Koelewijn
samengewerkt te hebben, net zijn ei
gen trio begonnen, dat de finalisten
begeleidde op die avond.
Onmiddellijk
Herinnert Anita Meijer die sinds
drieëneenhalf jaar als mevrouw De
Leeuwe in Spijkenisse woont, zich
het Zierikzeese talentenfestival ei
genlijk nog wel?
„O ja, dat was in een veilinghal of
zoiets en, ik had een rode jurk aan
zee, werkte verder - onberoerd geble
ven door „het beat-geweld, dat vier
avonden de Zuidhoek heeft ge
teisterd" (zo stond het toch werkelijk
in het verslag) - mee aan het festijn.
„Rust Roest", met majorettenkorps
en drumband, en „Kunst en Eer" wa
ren ook van de partij. Het is een dolle
boel geweest, tien jaar geleden. Dat
het nog kon! Het jeugdsentiment
slaat ons weer om het hart, maar we
zien „Kunst en Eer" dan ook niet
meer samen op de planken staan met,
zeg, de Kortdagband. Alhoewel
ideetje?
Geheugen-, .verlies'
Willen we al dit jeugdsentiment
nog een persoonlijker tintje geven,
dan vermelden we nog even, dat Ani
ta Meijer niet de enige „bakvis" van
buiten het eiland was, van wie wij
met name weten dat ze het festival
heeft bezocht. Een van onze redaktri-
ces, die zich onderhand al jaren Zie
rikzeese kan noemen, was er ook. Ze
kan zich er echter niet zoveel meer
van herinneren als Anita. Eigenlijk
helemaal niets, hoewel onze kollega
toch anders ook een geheugen heeft
als een ijzeren pot. Maar zij streed
dan ook niet met de muze aan haar
zijde; meer aardser waren haar bezig
heden. Zij kreeg de eerste zoen van
haar nieuwe vriendje en die schijnt
veel tijd in beslag genomen te heb
ben. Althans, ze herinnert zich vér
der niets meer. O Schone Jeugd.
Anita Meijer en Hans Vermeulen in een recente pose. Anita zong al koortjes
met Hans voordat ze in 1975 tot de Rainbow Train toetrad. Onlangs heeft
Rainbow Train wat wijzigingen ondergaan en heet nu kortweg Train. Zegt
Anita: ,,De band is zonder ons, de zangeressen, doorgegaan - wij waren
tenslotte de „rainbow...." Train heeft trouwens juist de eerste elpee (plus
single) in de nieuwe bezetting opgenomen en uitgebracht.
Tja, de meisjes zijn ook groot ge-
wqrden.
Voor Anita is er in ieder geval in
één opzicht niets veranderd: ze komt
nog elke zomer op Haamstede, met
haar ouders, en haar man Tom. Paps
en mams Meijer hebben daar name
lijk nog steeds hun caravan staan en
het echtpaar De Leeuwe staat er
naast.
En onze kollega? O zeker, ook ge
lukkig getrouwd, ja.... met die adem
benemende jongen!
Anita en René Meijer, tien jaar geleden
duo „haalde" destijds de Nieuwsbode.
Alleen de vrouwelijke helft van het
(Foto: Zierikzeesche Nieuwsbode)
't Is dat het zwart op wit in de
Nieuwsbode heeft gestaan, anders
was ze bij haar stellige bewering ge
bleven, dat hij hier in die tijd hele
maal niet is geweest. „Nou ja", geeft
ze toch toe, „ik ben ook niet op alle
vier de avonden geweest."
Nu
Even van het verleden naar het he
den. Het is de laatste tijd wat stil ge
weest rond Anita Meijer, hoe zit dat?
„Nou, dat geldt alleen voor wat be
treft plaatopnamen, hoor. Aan
zaaloptredens heeft het me niet ont
broken. Die zijn tot op heden altijd
gewoon doorgegaan, ook als ik geen
hits had. Ik moet zeggen dat ik dat
wel een compliment vind. Het geeft
aan dat mijn repertoire goed genoeg
is om op zich zelf te staan en het be
wijst bovendien dat de menden me
niet zien als een eendagsvlieg. Daar
ben ik blij mee. En wat de plaatopna
men betreft: binnenkort gaat het
weer fris van start."
„Top of the bill"
Terug naar de talentenjacht en het
Nieuwsbode-verslag. Behalve de ver
melding van de winnaars was er nog
meer nieuws te verslaan. Het als
spectaculair swingend bedoelde slot
van het festijn dreigde in het water
te vallen. Wat gebeurde?
De in die tijd zeer hitgevoelige
Britse groep Dave Dee, Dozy, Beaky,
Mick and Tich, („Zabadak", „Save
Me", „The Legend of Xanadu" en
„Don Juan" - wie herinnert zich die
top-10-singles niet?) was gecontrac
teerd als „top of the bill".
De mannen lieten het echter afwe
ten, met als reden, dat ze niet op tijd
in Zierikzee konden verschijnen. Or
ganisator Weltevreden met de han
den in het haar. Maar. zoals de schrij
ver van ons verslag het stelde, er
werden „geen halve maatregelen"
genomen. Op het laatste moment
konden nog twee Nederlandse
topgroepen-van-dat-moment worden
gecontracteerd: the Motions en After
Tea. Ook de Zierikzeese formatie
Pink Elephant was van de partij. En
de TROS, met een tv-ploeg. Maar niet
voor lang. Toen de omroepvereniging
die er „voor iedereen" zegt te zijn, te
horen kreeg dat Dave Dee en zijn
mannen verstek lieten gaan, waren
zij gauw verdwenen. (De Tros is er
voor u maar dan heel snel weer
pleite.)
Zo'n beetje geheel muzikaal Zierik-
(4 M MY;?U
Op 1 januari 1829- 150 jaar geleden-schreef de 9-jarige M. L.
van der Vliet, onderstaande heilwens in dichtvorm aan haar
grootmoeder.
„Daar een nieuw Jaar voor ons begint,
Grootmoeder! zou dan niet Uw kind.
In haar geluk zich gul verblijden!
U geen opregten heilwensch wijden?
Gewis, de wensch die 'k U thans doe,
Is dat God U ten einde toe.
In vrede lang laat leven.
Hij zegene U jaar in, jaar uit,
En, als de dooH U de oogen sluit,
Schenk Hij U 't Hemelleven!
Waarde Grootmoeder!
UEd. Dienstv Gehoorzame kleindochter
M. L. van der Vliet
Dit gedicht, dat zo bijzonder de verhouding tussen groot
moeder en kleinkind illustreert, werd geschreven door Maria
Louisa van der Vliet, aan haar grootmoeder Neeltje Dekker,
die een grossierwinkel exploiteerde op de Melkmarkt.
Maria Louisa van der Vliet werd geboren op 28 februari
1820, als dochter van Christiaan van der Vliet en Adriaan Dek
ker. Christiaan was goud- en zilversmid te Zierikzee, in het
pand hoek Schuithaven-Mol.
Maria Louisa huwde op 28 februari 1843 met Pieter Lijbaart
(veearts). Zij huwde voor de tweede maal met Reinier Koole
op 12 februari 1858. Reinier Koole was kassier, handelaar in
effekten, regent van het Weeshuis enz. en werkte bij de Koole
bank (thans A.B.N.).
RS
B
