„MOONRAKER" - JAMES BONDS
MAIDENTRIP IN DE RUIMTE
MARIA VIERGEVER-HOEKMAN
WORDT DINSDAG HONDERD JAAR
J. VAN DER MAAS
VIJFENTWINTIG JAAR BIJ A.S.D.
„SCHOUWEN-DUIVELAND,,
4
STREEKNIEUWS
Concertzaal-bioskoop
Schets van een ,,self-made"-man
Inwoonster van Kerkwerve Prima nachtrust
Graag op reis
Tot enkele jaren geleden kon me
vrouw Viergever trouwens nog veel.
Ze ging graag op stap, samen met
haar zuster die nu 83 is, om haar
dochters te bezoeken, naar Den
Haag, Stolpwijk, Zwolle en Vlissin-
gen. Vijf jaar geleden kwam de hele
familie naar haar toe, ook naar het
Verenigingsgebouw, om samen met
haar heur 95-ste verjaardag te vieren.
Thans telt haar nageslacht 6 dochters
(een zoon is overleden), 20 kleinkin
deren en 52 achterkleinkinderen.
Daarna wordt het tellen - begrijpe
lijk - erg moeilijk.
Het rekenen gaat nog even door: te
rug 1879, toen ze in Kloetinghe bij
Goes, werd geboren; Toch is ze in
haar hart een echte Schouwse, want
als jong meisje kwam ze al naar hier:
jaar voorzitter van de S.V. „Duive-
land".
Een druk baasje derhalve, die zeer
verknocht was en blijft aan ,,zijn
Oosterland", want iedere dag rijdt
hij op en neer.
{Continuïteit
Wat vindt Van der Maas er zelf alle
maal van? Met vermijding van som
mige dingen, zou hij het allemaal
over willen doen ,,als het kon".
„Tenslotte heb je een behoorlijk stuk
van jezelf in het bedrijf gelegd, maar
de grote zorg was en is het verzeke
ren van de kontinuïteit van het
werk. Tenslotte voel je je medeve
rantwoordelijk voor de 75 mensen,
die in het bedrijf werken". Straks
zullen ,,die van S D" hem wel ver
tellen hoe Van der Maas (55; vrouw, 2
zoons en 2 dochters) wel vertellen,
,,wat ze van hem vinden". Een steun
pilaar voor de zaak, dunkt ons. De
feitelijke jubileum - is intussen al ge
passeerd - (15 november), maar de
cember als feestmaand moest het
worden, om deze zilveren-man eens
echt te fêteren.
Hij zal het met Duivelandse gemoe
delijkheid over zich laten komen,
maar wie hem kent - weet dat dank
baarheid nu en straks bij hem de bo
ventoon voert.
BRUINISSE
Bevorderd
Mevrouw S. Krijgsman-Ramaker,
thans klerk ter sekretarie van de ge
meente Bruinisse, is bevorderd tot
adjunkt-kommies en tevens be
noemd tot kassiere met ingang van 1
december 1979.
Geslaagd
Onze dorpsgenote mevrouw N.
Buth-v. d. Bos, Botterstraat 1 te
Bruinisse, slaagde vorige week voor
het examen schoonheidsspecialiste.
Zij volgde een opleiding hiervoor aan
de S.T.I.V.A.S. te Rotterdam. Het
examen werd gehouden te Den Haag.
Benoeming
De heer J. Minnaard wonende te
Yerselce èri thans werkzaam ter se
kretarie van Halsteren, afdeling Fi
nanciën, is benoemd tot ambtenaar
ter sekretarie, tevens komptabele, in
vaste dienst en in de rang vap hoofd
kommies voor het vervullen van de
betrekking van chef van de afdeling
financiën, belastingen,, onderwijs en
personeelszaken. Tevens aangewe
zen als waarnemend sekretaris voor
de tweede helft van elk jaar, ter se
kretarie van de gemeente Bruinisse.
MIDDELBURG
Prijsuitreiking landelijke
leefbaarheidswedstrijd
Op maandag 17 december zal com
missaris van Zeeland dr. C. Boertien
de prijsuitreiking verrichten van de
landelijke leefbaarheidswedstrijd
„Een kern waar pit in zit" uitge
schreven door de Koninklijke Neder
landse Heide Maatschappij.
In aanwezigheid van onder ande
ren vertegenwoordigers van de ge
meenten, de hoofdjury, gewestelijke
jury's en een beperkt aantal genodig
den, zal de commissaris in de staten
zaal oorkonden uitreiken aan de con
tactpersonen van de deelnemersgroe-
pen. Onder de deelnemers bevindt
zich, als enige Zierikzeese groep, de
(voormalige) Belangengroep Poor
tambacht.
„Merien de Post"
te Bruinisse
hangt tas aan wilgen
BRUINISSE, 6-12. Vandaag (vrij-
dag 7 december), zal de op Bruinisse
zo bekende „Merien de Post", zijn tas
aan de wilgen hangen.
Na een periode van 33 jaar in dienst
te zijn geweest bij de Posterijen te
Bruinisse gaat hij deze dienst verla
ten. Deze uittreding is mogelijk ge
worden voor de heer Jumelet omdat
hij thans op 63-jarige leeftijd, ge
bruik mag maken van de zogenaam
de flexibele uittredingsregeling bij
de P.T.T. De heer Jumelet deelde des
gevraagd mede, dat hij zijn werk
zaamheden altijd wel met plezier
heeft gedaan en dat eigenlijk nog wel
doet, maar dat hij het toch wel fijn
vindt, dat hij zich dan wat meer aan
zijn hobby's kan wijden.
Zijn liefste bezigheid is, het doen
van allerhande knutselkarweitjes
welke van zeer uiteenlopende aard
zijn.
Fims
In vroeger jaren kwam het vaker
voor dan tegenwoordig, dat hij er
nog al eens op uittrok voor het draai
en van een film voor de jeugd. Iets
wat nu niet zo vaak meer voorkomt,
al heeft hij pas nog ter gelegenheid
van de viering van het Sinterklaas
feest te Nieuwerkerk, dëjeugd kun
nen vermaken met het draaien van
leuke films.
De heer Jumelet gaat officieel per
31 december 197^ vervroegd
pensioen, doch hoeft na vrijdag geen
dienst meer. te doen omdat hij nog va
kantiedagen tegoed heeft. Of er aan
e.e.a. nog een officiéél tintje gegeven
zal worden kon hij momenteel nog
niet zeggen wegens familieomstan
digheden.
Peperduur spektakelwerk
Het jongste avontuur van geheim agent James Bond op film heet „Moonra-
ker" en draait dit weekend in de Zierikzeese Concertgaal-bioskoop. De film
ging eerder dit jaar in landelijke première, wat betekent, dat onze bioskoop
een up to date programma heeft, de laatste weken. Toe te juichen!
Ongewone stunts, spanning, aktie:
en spektakel kenmerken alle Bonds-
films, maar van dat laatste is in deze
rolprent weer meer te vinden dan in
de tien vorige. Dat is trouwens ook
kenmerkend: elke Bond-film is nog
„fantastischer" dan de voorgaande.
Zo heeft „Moonraker", die is opgeno
men in drie Parijse en twee Londense
studio's, en op verschilllende locaties
en Venetië, Rio de Janeiro en de oer
wouden van Brazilië en Argentinië,
ruim zestig miljoen dollar gekost. (U
ziet, het bedrag is al even „fan
tastisch"). Een aanzienlijk gedeelte
daarvan is gespendeerd in de Engelse'
Pinewood en Shepperton studio's,
waar de ruimteopnamen werden „ge-
truukt". Deze speciale ruimtevaart-
scenes zijn overigens tot aan de pre
mière van de film zo angstvallig ge
heim gehouden, dat het leek alsof er
een compleet nieuw wapen op Rus
land was gericht.
De ruimte in
Ja inderdaad, de tijd staat niet stil,
geheim agent 007 heeft in deze mo
derne tijd ook al niet meer genoeg
aan de aarde en beleeft nu zijn eerste
ruimteavontuur.
Wat gebeurt er namelijk? Bond
komt op het spoor van de miljardair
Hugo Drax (een rol van Michael
Lonsdale, een Franse acteur met En
gelse naam). Drax heeft een aantal
space shuttles (raketjes) die pendelen
tussen de aarde en zijn eigen ruim
testation. Leuk speelgoed, als je toch
„fantastisch" rijk bent, maar de mil
jardair heeft minder onschuldige in
tenties. Bond komt er na eerst de hal-
ve wereld te hebben afgereisd pas
achter, dat dr. Drax een bedreiging
vormt voor de menselijke bescha
ving. Hij heeft het niet begrepen op
mensen met een gebrek of gebrekki
ge lichamelijke konditie. En daar is
hij heel pietluttig in. Met andere
woorden hij streeft naar perfectie en
die vindt men op aarde niet. Daarom
heeft hij in zijn ruimtestation een
stad vol perfecte mensen die op aarde
zullen worden losgelaten als hij de
aardbewoners met de dampkring in
gestuurde gifwolken (die wèl flora en
fauna intact laten) heeft uitgemoord.
Bond gaat dan over tot het bestrijden
van deze super ruimte-Hitier en zijn
U ebermenschen.
Wonderlijke terugkeer
Zijn meest geduchte tegenstander
als het op man-tot-mangevechten
aankomt is „Jaws", de helper van
Drax en een oude bekende van 007.
„Jaws", die gespeeld wordt door de
2,20 m lange acteur Richard Kiel,
werd in de vorige Bondfilm („The
spy who loved me") door de geheim
agent op nogal wrede wijze uitge
schakeld, maar achteraf bezien was
er niet 100% zekerheid over of hij nu
wel heel-echt-waar-exact-stellig-
zeker-ongetwijfeld-absoluut dood
was. Dus zodoende. Aan het eind van
deze film schaart hij zich zelfs aan
Bonds zijde en de verwachting leeft
onder het team van Bond-filmers,
dat „Jaws" nog heel wat keren op
het scherm zal terugkeren. Wel dan
aan de „goede" zijde.
Nu we toch bezig zijn: het zou ons
niks verbazen Drax vroeg of laat ook
nog eens terug te zien. Weliswaar
wordt 'ie door Bond uitgeschakeld,
maar het is weer niet helemaal-echt-
waar-etc.-zeker of hij nu ook dood is.
Hij wordt namelijk de ruimte in ge
gooid en volgens de Bond-methode is
dat te overleven.
Traditie
Lois Chiles is de „knappe jonge
vrouw" die deze keer James Roger
Moore Bonds tegenspeelster mag
zijn. (Zoals men weet is hét een vaste
gewoonte om Bond voor elk nieuw
avontuur een andere jonge bloem an
nex veroveringsobject mee te geven).
Over tradities gesproken: ook deze
film is geproduceerd door Albert
Broccoli. Dat doet hij al sedert 1962,
toen het eerste avontuur van 007,
„Dr. No", werd opgenomen. Daarna
volgden „From Russia with love"
('63), „Goldfinger" ('64), „Thunder-
ball" ('65), „You only live twice"
('67), „On Her Majesty's Secret Servi
ce" ('69), „Diamonds are forever"
('71), „Live and let die" ('73; met de
wereldhit van Paul McCartney als ti
telsong), „The man with the Golden
Gun" ('74) en „The spy who loved
me" ('77). Niet genoemd is Casino
Royale", die op de naam van de
hoofdfiguur na, niet zoveel gemeen
heeft met genoemde films. In „Moon
raker" is trouwens ook Shirley Bas-
sey weer vokaal van de partij, om de
titelsong te vertolken. Ze heeft er
geen hit mee gescoord, zoals inder
tijd wel het geval was met haar opna
me Voor „Goldfinger".
Een laatste opmerking. De speciale
effects (voor de liefhebbers) buiten
beschouwing latend, bevat „Moonra
ker" enkele buitengewoon interes
sante opnamen. Die zijn gemaakt in
de ruïnes van de oude Maya-stad Ti-
kal, welke dateert uit 700 v. Chr. en
onlangs is ontdekt. De Bondploeg
filmde er afgelopen januari. Even
eens opnamen van de 2,5 km hoge
waterval van Iguazu.
ZIERIKZEE, 6-12. De decembermaand blijkt vruchtbaar
te zijn op het punt van jubilarissen. Een zilveren komt er
aan, in de persoon van de heer J. v. d. Maas, hoofd plan
ning en voorbereiding van de Aannemersmaatschappij
„Schouwen-Duiveland". Met een vandaag (vrijdag) te
houden receptie in „De Zeeuwse Stromen" te Reiiesse,
zal de jubilaris in het „zonnetje en het blommetje" wor
den gezet.
De heer Van der Maas is een typische self-made man, oorspronkelijk begon
nen in de landbouw (tot zijn 18e jaar), zoals zovele jongeren in de regio, die het
zeker niet aan hersens ontbrak om verder op te komen, maar een beetje dupe
werden van de vooroorlogse sociale kontext, yaarin „nae 't land gae" al te ge
redelijk als de enige weg werd aangemerkt.
Om lijfelijk te ontsnappen aan
aardappel en biet, zocht Van der
Maas het in het kommissionairschap,
een vak waarin hij zijn entree maak
te, mede door het feit, dat ook
schoonpapa hierin zijn stiel had ge
vonden.
Dit duurde allemaal tot 1953, toen
Schouwen-Duiveland verwoest was
en de landbouw en derzelver produk-
ten wel konden worden vergeten.
Zijn studie wrocht hij in de avon
duren bij het - toen zeker niet roman
tische - licht van een stallantaarn.
Na de oorlog verrichtte hij te Mid
delburg een tweetal jaren admini-
stratief-technisch werk en -als ge
zegd - de ramp zette hem definitief op
het aannemerspaard.
A.S.D.
Toen werd het eerste lijntje gete
kend in de richting van de aanneme-
rij. Van der Maas kwam te werken
bij het bekende bedrijf Zanen Ver
stoep en werkte mee aan dijkherstel
in Duiveland.
Diploma
Eerder al waren 's heren Van der
Maas gedachten naar ander werk ge
gaan en als noodzakelijke voorberei
ding hierop behaalde hij als zestien
jarige het diploma boekhpuden, toen
nog het non plus ultra voor jongelui
„die niet verder studeerden".
ZONNEMAIRE. Mevrouw Boonstra
aan de Rietdijk in Zonnemaire werd
winnares van de hoofdprijs in de
Sint Nicolaas-aktie van de Zierikzee-
sche Ondernemerscentrale. Uit han
den van Z. O. C.-bestuurslid de heer P.
Verhage mocht zij donderdagmiddag
de prijs, een reis terwaarde van
f 900,— in ontvangst nemen.
(Foto: Zierikzeesche Nieuwsbode)
Grote steun hierbij gaf het inmid
dels gehaalde N.B.A.-diploma, want
het studiebloed was toch gekropen,
waar het niet gaan kon. Bij A.S.D.
(voortgekomen uit een in 1960
gesplitst bedrijf) begon hij met de
loonadministratie.
De zaak was toen nog gevestigd
aan de Balie en later aan de Schui
thaven, tot twee jaar geleden het
nieuwe bedrijf aan het industrieter
rein werd geopend.
Van het zuivere administratief
werk naar het technische bleek een
enkele stap te zijn en zo zit Van der
Maas tot over zijn oren in het typi
sche aannemerswerk, dat hem zelfs
naar Friesland voerde, gedurende en
kele jaren.
Zo druk kon de aannemerij niet
zijn, er werd tijd gereserveerd voor
ander werk „ten algemene nutte".
De jubilaris heeft voor de tweede
periode zitting (C.D.A.) in de Duive
landse raad, is ouderling van de her
vormde gemeente en reeds twintig
KERKWERVE,6-12. „Ik ben altijd bij mijn kinderen in
huis geweest. Dat scheelt veel, daar blijf je jong bij". De
bijna honderdjarige mevrouw Maria Viergever-
Hoekman vouwt de krant dicht, waarin ze belangstel
lend zat te lezen. Haar handen verraden enigszins haar
leeftijd, maar haar jeugdige ogen tonen belangstelling,
en een tevredenheid, die ze ook uitspreekt: „Ik heb een
plezierig leven gehad, ik heb veel genoten".
Volgende week dinsdag (11 december) is het een eeuw geleden, dat ze werd
geboren, 's Middags komt de familie samen in het Verenigingsgebouw, 's
avonds is daar een receptie.
met haar ouders ging ze wonen in
„De Hoekmeet" te Noordgouwe.
Vandaaruit trouwde ze en betrok
met haar echtgenoot -boerderijen in
de Westhoe,k- Als rustend landbou
wersechtpaar werd daarna welkom
onderdak gevonden bij de oudste
dochter, op een boerderij in Brou
wershaven. Haar echtgenoot stierf in
het jaar dat ze 45 jaar getrouwd wa
ren.
Na de watersnood, die haar nog
sterk voor de geest staat, volgde een
evakuatieperiode in Renesse. In 1955
nam ze haar intrek op „De Hoogte"
Nu is het al weer bijna 25 jaar later.
Mevrouw Viergever eet en slaapt
„als een jonge meid", zegt ze zelf en
blijkbaar denkend aan degenen die
met dat laatste wel eens tobben: „de
mensen weten tegenwoordig wel
eens te véél...' Vroeger wist je niets,
zelfs niet wat er bijvoorbeeld op
Haamstede gebeurde".
Het leven is wèl veranderd, ook
voor mevrouw Viergever, die de fiet
sen en de auto's zag komen en drie
koninginnen meemaakte.
Breien
Ze leest - nog steeds - over van alles
in de krant, ze kijkt gaarne t.v. (vqr-
leden jaar schafte ze een kleuren-
toestel aan) en ze breidt enorm graag:
poppen en poppenkleding. Veel van
haar breisels schonk ze weg, maar en
kele daarvan hield ze zelf, vanwege
de speciale herinneringen
Daardoor kan ze nog steeds op een
privé-leven bogen, al worden haar
maaltijden door haar dochter kant
en-klaar geserveerd. Vroeger at ze
mee met het gezin, maar enkele jaren
geleden gaf ze te kennen dat liever al
leen te doen, rustig en zonder haast,
Stof afnemen doet ze nog zelf. „Zo
lang je het kunt, moet je het doen",
zegt ze. „Als je eenmaal gaat zitten,
ben je nergens meer". Haar dochter
vult aan: „Ik zeg altijd: als je het niet
meer kan, zul je het wel laten..."
(Foto: Zierikzeesche Nieuwsbode)
„Ik ben er wel een beetje benauwd
van", bekent ze over die verjaardags
viering, hoewel ze verleden jaar de
veertigjarige bruiloft van haar doch
ter en schoonzoon - de familie Boot
van „De Hoogte" - met zichtbaar ge
noegen bijwoonde. Het verschil zal
zijn, dat ze er toen was als toe
schouwster, terwijl ze nu juist het
middelpunt zal zijn van de be
langstelling.
Mevrouw Viergever toont zich een
bewonderingswaardige, rustige
vrouw, ze verkiest een kalm leven.
Ze woont al bijna 25 jaar bij haar kin
deren in Kerkwerve; ze heeft een „ei
gen appartementje" op „De Hoogte"
aan de Verseputseweg.
Jubilaris J. van der Maas
A
4
A
