Eenzaam wonen aan de Vissersdijk TOCH MARKANT BEELD ZIERlKZEEhOlE NIEUWSBODE Maandag JU december 1U74 Nr. 21U15 Sterker dan op andere jaren be paalden visserij en landbouw het beeld van 1974 op Schouwen- Duiveland. De visserij enerzijds als gevolg van de maatregelen om getrofenen in die sektor schadeloos te stellen en anderzijds door een nieuwe ontwikkeling als gevolg van het regeringsbesluit, gevolgd door een Kamer-fiat, met betrek king tot het Deltaplan. Als immers het technisch probleem - zo werd duidelijk in het afgelopen jaar - van een stormstmv in een Schelde-eaissondam kan worden opgelost, is er een blijvende kans voor de visserij in de regio. Ook in tweeërlei opzicht deed de land bouw van zich spreken. Eerst door de demonstraties, ingegeven door een snel achteruitgaan van de eko- nomische rentabiliteit der bedrij ven, als gevolg van stijgende kos ten en dalende inkomsten, ander zijds door een feitelijk alle rekords slaand herfstgetij, dat het binnen halen van de oogst - aardappelen, uien, bieten en bollen - tot een bij na onmogelijke opgave maakte. Een moeilijk jaar dus, 1974, ook wel enigermate in de rekreatieve sektor, als gevolg van een zomer, die ook geen gouden kniisje krijgt in de annalen. Het weer speelde de hoofdrol en memorabel en daarmee samenhan gend was een dijk val bij Flaau- wers, die de kwetsbaarheid van het gebied ten opzichte van het buitenwater, nog eens opnieuw bevestigde. Daarom was het ook hoog tijd, dat het op het punt van de Deltaproblematiek tot een uit spraak kwam. Hopelijk zullen be paalde toegezegde noodzakelijke dijkverhogingen in de interim-pe riode het nodige veiligheids-sou laas bieden. Schouvven-Duiveland - dit even ter zijde - had verschillende malen (en mogelijk wel doorlopend) het hart op de juiste plaats. Het bleek bij de grandioze ontvangst en het verblijf hier van de Noord-Ierse jeugd en recentelijk nog bij de aktie „Geven voor Leven". Het zou de moeite lonen eens te „tur ven" wat alle koliekten samen heb ben opgebracht. In verband met de verkiezingen waren er ook in de verschjllende gemeenteraden de nodige perike len, vooral rond de wethoudersbe noemingen. Druk werd gesleuteld aan riole ringen (Bruinisse, Middenschou- wen, Westerschouwen) en opval lend waren de jachthavenaktivitei- ten, een met de rekreatie samen hangende, steeds groeiende zaak voor deze regio. Landelijke aan dacht trok de afsluiting van de Zeelandbrug, waarvan de klep werd stukgevaren. Aan restauraties werd ook het nodige gedaan, op vallend veel in de partikuliere sektor, als gevolg van subsidie-re gelingen, die meer dan een anima tie vormen; ze zijn hard nodig, want oude panden in stijl restau reren vergt veel geld. Aandacht was er voor het verle den trouwens volop, vooral ook door de gehouden expositie van oude landbouwwerktuigen te Zie- rikzee, een introduktie op een ko mend landbouwmuseum. De grootste duit in het zakje deed Brouwers-haven met het gereed komen van de stadhuisrestauratie. De rode haan liet zich ook horen helaas, o.m. te Zierikzee, Sirjans- land en Renesse. Gelukkig zijn de brandweerkorpsen goed getraind en goed uitgerust. Voor zover er manko's zijn staan er op de respec tievelijke gemeentebegrotingen voor 1975 bedragen uitgetrokken om hierin te voorzien. Zierikzee worstelde zich door de theoretische problematiek heen van het „Havenkwartier" dat tot Rehabilitatiegebied werd ver klaard. Nieuws was er iedere maand volop: de PTT schakelde ook bier over op het éénbestellingssysteem en heel hevig kwam de Zierikzee- se „Mosselboomgaard" in het nieuws, Zeelands commissaris mr. J van Aartsen nam afscheid van de Schouwen-Diiiveland.se ge meenten en later van de gehele provincie. Zijn opvolger werd dr. C. Boertien. Het gaat intussen niet aan althans in dit artikel een min of meer kom- plete opsomming van feiten te ge ven. Enkele dingen hebben we er uitgetild, omdat liet toch wel mar kante beeld van dit jaar te illu streren. Daarbij behoort ook de ge nereuze boeren hu lp, zowel door partikulieren als militairen. Overigens zal het eind de lasten dragen, want behalve strukturele problemen, typisch voor deze streek, werd ook gedeeld in dc va- ZIERIKZEE, december. „Een vergeten straatje is het liier tocli langzamerhand wel geworden. Je zou bijna zeggen dat deze hoek niet alleen vergeten wordt maar ook niet erg in tel meer is." Aan het woord is de heer W. Snijders, geboren en ge togen Zierikzeeënaar, zeven-en-vijftig jaar, waarvan twee-en-veertig jaar gewerkt „bij de boer". Hij woont met zijn vrouw - „de kinderen zijn de deur uit" - in een eigen woning aan de Vissersdijk, op de hoek van de Zoutkeëtstraat, ook welbekend als „het slop van Ge- lók''. Het zal niét zo, lang meerdureiï dat de familie Snijders nog als „het enige gezin" woont aan „dé dijk". Een flink stuk verderop, nabij de C.A.V.-gebou- wen, woont de-familie G. Bakker. Maar de heer en mevrouw Bakker zjjn van plan:de Vissersdijk vrij spoedig te verlaten: ook hun kinderen zijn niet meer dirékf aan huik.gebonden en daarom willen man en vrouw wat kleiner gaan wónen. Liefst wel in déze buurt, „dus" in Malta zegt mevrouw Bakker. Toch heeft haar man wat tulpenbollen in de grond gedaan Misschien zien we ze hier nog in bloei komen." Het op één na laatste gezin gaat vertrekken van de Vissersdijk. De familie Snijders neemt het niet zo zwaar op. Erger vindt Snijders het dat er zo weinig wordt gedaan om de buurt netjes te houden. Eigenlek is het treurig want wij moeten toch ook belasting betalen". Hij bedoelt dat er van de bestrating niet veel deugt: er zijn wel gaten van zo'n dertig centimeter in de weg gereden. Het zit de „dijkbewoner" wel wat dwars dat kapitale werken - monu mentenrestauraties, aanleg zwaai- kom - wèl kunnen, maar dat de Vis sersdijk er zo verwaarloosd bij ligt. „Ik heb zelf van de zomer nog een paar bomen gesnoeid omdat het verkeer last had van over de weg hangende takken. Aan de kadekan ten wordt niets gedaan. De „toeters" staan soms twee meter hoog." Een honderd meter verder aan de dijk staat de in onbruik geraakte „roestende" melkfabriek. De gebou wen, die er nergens aan herinneren te zijn gebouwd na het rampjaar 1953, staan al een tijdje te koop. Op het terreintje tussen de fabriek en de woning van de familie Snijdei-s tiert in de zomer welig het onkruid. „In Zierikzee is alles netjes schoon, waar je ook komt. Maar dat kan ik van de Vissersdijk niet zeggen". Mevrouw Snijders vindt met haar man overigens dat het nergens vrij er en rustiger wonen is dan aan „de dijk". derlandse zorgen, die uiteraard over het gehele landsterritoir bun weerslag hebben. Het wordt ieder jaar op velerlei gebied een beetje moeilijker, naar mate wij afgroeicn van clc „boom tijdens de zestiger jaren. Wat dit betreft durft niemand alleen maar een zonnig 1975 te voorspellen, vooral ook niet door de uiterst in gewikkelde wereldsituatie, die zijn wrangste gezicht toonde met oor log en (hongcr)ramp. Niettegenstaande dat mag - of liever moet - er dankbaarheid zijn voor de vele goede dingen, die het bijna vervlogen jaar te zien gaf. Altijd zal nodig zijn een zich be zinnen op nieuwe kansen en moge lijkheden. Een jaareinde en een nieuw begin, bieden daartoe een uiterst p""sende Gelegenheid. Oude smidswoning De familie woont al dertien jaar op de hoek van „het slop", in de voormalige smidswoning van Toon Wisse. Naast het huis herinnert nog een grote molensteenaan de oude smederij. Met behulp van deze steen werden de ijzeren velgen rond de houten wielen van de boerenwagens gesmeed. Op de andere hoek van de Zoutkeetstraat is de vroegere wagen makerij van Gelok, thans bewoond door de heer B. van Hattem. Verder zijn er tot aan het huis van de familie Bakker, eigendom van Ce- beco-Zuidwest, geen bewoonde hui zen meer aan de Vissersdijk. In vroe ger jaren was dat wel anders: tot aan de „oude Zelke" was de dijk vrijwel volgebouwd. Tussen de wo ningen waren vroeger zelfs twee boerderijen: van Kooijman en P. v. d. Maas. Na oorlog en watersnood verdwenen vrijwel alle huizen. Na de bekende gebouwen van houthandel De Vreugd, direkt aan het begin van de Vissersdijk, gevolgd door de fraai in oude stijl gebouwde De huizen van „de Schotten" in vroeger jarenOp deze (oude) foto zijn de personen allen telgen van de ze bekende oude vissersfamilie. Op de kar een oesterton. Met paardjeen wageri' w er den de bestelde oesters in Zierikzee 'afgeleverd. en gerestaureerde panden van.-.,,Del- .ta-Electronical','is de dijk, vooral na de sluiting v.ap de melkfabriek een verlaten buurt geworden. De weg is voor wandelaars en fietsers niet ge makkelijk "te gaan: Aan het eind van de Vissersdijk: drie hecht aanééngebouwde wonin gen aan de havenkant. Twee van de huizen staan leeg. De familie G. Bakker bewoont het best onderhou den pand Vissersdijk nr. 1, met een prachtig uitzicht op de haven. De heer Bakker wil er geen twijfel over laten bestaan: „Wij moeten hier béslist niet weg, we gaan uit vrije wil." C.A.V.-voorman Gerrit Bakker (55), enthousiast sportvisser en be stuurder van de hengelsportvereni ging „Oostcrschelde", heeft het op de dijk nog altijd uitstekend naar zijn zin. Zestien jaar hebben ze er ge woond, maar mevrouw Bakker komt er voor uit dat het er nu, sinds ook de buren weg zijn, wel wat eenzaam en geïsoleerd wonen is geworden. De heer Bakker: „Voor Geven voor Leven kwamen ze overal. Tot elf uur heb ik de gordijnen opengehouden maar we hebben niemand gezien. Ik he'b: later natuurlijk toch wel wat gegeven. De vissershuizenachterzijde, aan de Vissersdijk. De woningen werden gebouwd in 1912. In nog oudere tij den stond op deze plaats een herberg genaamd „De Nieuwe Visserij". De woningen werden gebouwd voor drie gebroeders Schot, afkomstig ui! Tholen, die in 1912 naar Zierikzee kwamen om de visserij tot nieuw le ven te brengen. Twee van de drie oude vissershuizenstaan thans leeg en ook de bewoners van het derde huis zijn van plan de Vissers dijk te gaan verlaten. Vis§ers woningen De drie woningen aan het eind van de Vissersdijk hebben, al is dat in de huidige situatie haast onvoorstelbaar, de Zierikzeese gemeenschap in vroe ger jaren oen belangrijke aanzet ge geven. Dat gebeurde bij de bouw van de woningen in het jaar 1912. De drie huizen werden gezet door de aanne mers Simon Bax en Matthijs Berre- voets, die de bouwopdracht „uitbe steed" hadden gekregen van de aan nemer Walpot uit Tholen. In augustus-september 1912 kwa men de drie woningen gereed. Toen kwamen ook de bewoners: de gezin nen van de eerste drie uit Tholen naar Zierikzee gekomen mosselvis sers Willem Karei Schot, Jacob Schot en Cornelis Jan Schot. Zij wa ren de „Schotten" die na 62 jaar, in 1974 zijn uitgebreid tot een honderd en-vijftig personen tellende familie. De levensgeschiedenis tot vandaag de dag werd voor het nageslacht zeer zorgvuldig bijgehouden en genoteerd door mosselkweker Jaap Schot BW. zn., "bekend ook om zijn nasporingen en publikaties op historisch gebied. Hij vertelt: „Voordat die drie hui zen voor Willem Karei, Jacob en Cornelis Jan aan de Vissersdijk eind 1912 gereed waren, was Willem Ka- rel al in februari naar Zierikzee ge komen om toezicht te houden op de oesterput bij Kurkeno], die de broers begin van dat jaar hadden gekocht van de weduwen van de gebroeders Berrevoets. De aankoop van deze oesterput was niet de enige aanlei ding tot de komst van de Schotten uit Tholen naar Zierikzee. Een be langrijke andere reden was nl. het streven van mr. A. J. F. Fokker, toen nog raadslid - later burgemees ter - en voorzitter van het bestuur van de Visserijen op de Zeeuwse Stromen, om zoveel mogelijk Zeeuw se vissers naar hier te halen. Als eersten werden bij die pogin gen om de visserij weer tot nieuw leven te brengen de Thoolse „Schot ten" benaderd. Zij kwamen ook als de eerste oester- en mosselvissers met twee schepen naar Zierikzee: de hoogaarzen Tholen 28 (de latere ZZ 2) en de Tholen I (ZZ 3). De va der van de broers was Benjamin Willem Schot. Hij bleef in Tholen en werd daar 95 jaar. Met de komst van de „Schotten" begon een nieuwe op bloei van de "visserij, die al tientallen jaren vrijwel-geheel verdwenen was. Herberg De in de drie visserswoningen aan de Vissersdijk wonende broers moe ten onbekend geweêst zijn met het merkwaardige feit dat op de plaats waar hun woningen waren gebouwd eerder een herberg had gestaan met de naam „De Nieuwe Visserij". Een naam die dus wel van bijzonder toe passing had kunnen zjjn op de perio de na 1912, maar bepaald wel het te gendeel betekende van waarvoor hij gekozen was. Herberg „De Nieuwe Visserij" - vlakbij de stadswerf, op de plaats waar zich nu de veilinggebouwen bevinden - moet nl. volgens de heer Schot BW.zn. betrekking hebben op de in 1818 opgerichte „nieuwe ha ringvisserij" te Zierikzee, die echter al in 1836 tot een definitief einde kwam met het vergaan van het laat ste schip - een hoeker - bij IJsland. (Begonnen was met 16 schepen - in Zierikzee gebouwd - die per stuk f 12.500 hadden gekost). Met de mosselvisserij is het - naar algemeen bekend - heel wat beter gegaan.. De drie gebroeders Schot van de Vissersdijk begonnen met twee hoogaarzen. Tegenwoordig heeft Zierikzee een zeer modern uit geruste vloot van tien stalen mossel- kotters. De Zierikzeese vissers heb ben een zeer belangrijk aandeel in de totale landelijke leveringscijfers. In de vijftiger jaren werden de „vissershuizen" aan de dijk door de „Schotten" verlaten. De woningen kwamen in eigendom van de C.A.V. thans Cebeco-Zuidwest. Twee inogeijkheden Over de bestemming van het drie tal typische woningen - na het ver trek van de familie Bakker - is nog niets definitief bekend „Er zijn twee mogelijkheden", ai- dus rayon-drekteur de heer Moolj- aart van Cebeco-Zuidwest: „de hele zaak slopen, of één van de drie wo ningen slopen en de twee andere op knappen. Deze mogelijkheden wor den bekeken, uiteraard spelen ook de kosten een rol. In elk geval is er nog geen beslissing genomen." Overigens meent ook de heer Mooijaart dat het wenselijk is dat de Vissersdijk, wat het wegdek be treft, wat meer „normaal" begaan baar wordt. Bij storm „spookt" het danig op de dijk. De wind rukt aan de daken van de verlaten woningen. De stalen deuren van de melkfabriek ramme len en knarsen. De dijk is uitgestor ven De verlatenheid is voor de familie Snijders geen probleem. „Wc wonen hier lekker vrij." Vcor de „Bakkers" wordt dit de laatste winter op toch wel eenzame Vissersdijk Voor 40 jaar ZIERIKZEE. Half Nederland maakt zich op om de bemanning van de „Uiver" bij hare terugkomst op Schiphol te huldigen. Ongetwijfeld is het de wensch van die bemanning dat hun groole daad gevolgd zat worden door andere dergelijke da denom daardoor de schitterende reputatie der Nederlandsche lucht vaart in de toekomst te blijven hand haven en te versterken. De weg daartoe ligt in de versterking van het Nationaal Luchtvaartfonds en de „Uiver"-speld is het middel, dat ons brengen zal tot dit doel. Binnenkort is dit speldje, vervaardigd door 's Rijks Munt, ook hier verkrijgbaar. BURGH. In de heg om de alge- meene begraafplaats, die met andere werkzaamheden tot de wettelijke hoogte van 2 meter werd afgesnoeid, is in den nacht van Dinsdag op Woensdag jl. door baldadige handen een vak ter lengte van 1 meter hoogte uitgehakt, waardoor de regel maat thans verbroken is. Wij hopen, dat deze laffe daad', wanneer de po litie een onderzoek instelt, niet on gestraft moge blijven. ZIERIKZEE. Dezer dagenontdek te een der leerlingen der R.K. school, een zekere A. H., dat een voor het schoolreisje bestemd kwartje, dat aan den onderwijzer werd afgedra gen, vervalscht was. Het muntstukje was uit lood vervaardigd. Het is^aan de politie ter hand gesteld. Waar het niet onmogelijk is, dat meerdere van dergelijke exemplaren in omloop zijn, zij men gewaarschuwd. WESTEN-SCHOUWEN. Deze week zijn de meer uitgebreide win- ierxverkzaamheden in de Dominiale duinen weer begonnen. Een G5-tal mannen zijn thans bezig aan het helm steken, een aardig gezicht deze rijen menschen aan den arbeid te zien. Deze helm is bestemd voor be- poting na aangebrachte schuttingen van de uitgestrekte zandrug, den bekenden Blinkert, achter het pompstation der waterleiding. Een groot verstuivingsterrein wordt zo doende weer vastgelegd, wal ook ten goede komt aan de naburige duinge deelten. Daarna volgt spitten en an dere werkzaamheden voor verdere te bebosschen terreinen. ZIERIKZEE. Reeds een paar maanden werden in de omgeving van de stad herhaaldelijk kippen en konijnen ontvreemd, zonder dat men de daders van deze diefstallen te pakken kon krijgen. Dc politie is het deze week gelukt de daders op tc sporen. Een tweetal personen werd aangehouden en in het politie bureau opgesloten. NOORDWELLE. Onder verwijzing naar de advertentie in dit blad blijkt, dat door aansluiting van de con sumptie melkleverancicrs aan de comm. voor Burgh-Haamstede en Renesse, de prijs der consumptie- melk op S cent gesteld wordt. HAAMSTEDE. Zaterdagavoxxd jl vertoonde in de zaal van hotel Bom dc Bio-onderncming Luxembourg de geluidsfilm „BIcoke Bet", met in het voorprogramma „de thuiskomst en de huldiging der bemanning van de Uiver". Ook deze film trok weer een belangstellend publiek. NOORDGOUWE. De raad besloot aan alle werkloozc hoofden van ge zinnen bij de arbeidsbemiddeling in geschreven, een Kerstgave tc ver strekken van f 2,50 in geld.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1974 | | pagina 11