Woning
inrichting
TOEGROEIEN NAAR EEN
NIEUWE
INTERIEUR-KULTUUR
SS
Garantiebewijs
voor hoogwaardige
kwaliteit
Bijlage extra editie
Zierikzeesche Nieuwsbode
bewijs
WONEN IN EEN „MOOIE" KAMER
TESTMEUBEL-HOLLAND
KAST
ZIERIKZEESCIIE NIEUWSBODE okïobeh 1974
9
Modern van vorm, ouderwets van kwaliteit. Dat
moet - wil liet goed zijn - uitgangspunt zijn van mo
dern meubilair, waarin een ongekende hoeveelheid va
riaties bestaat, waardoor ieder naar eigen smaak, zijn
kamer kan inrichten. De meubelfabrikanten hebben
wel zoveel stijl in hun propaganda gedaan, dat lang
zamerhand Nederland toegroeit naar een nieuwe inte
rieur-kuituur.
Variatie „dus"; enkele voorbeelden kunnen niet moeilik zijn. Voor een
zithoek valt te denken aan een bank en fauteuil met ceh wengé houten
romp en (losse) ribcord kussens. De salontafel mag dan een laag model
hebben, met een rookglazen blad.
Het is echt nooit zo geweest dat „je zo maar door een
stoel of ledikant zakte", maar - die trend is heel dui
delijk te onderkennen - steeds meer zal het met be
trekking lot meubilair, in welke vorm of boedanig
heid ook, aankomen op kwaliteit.
Op die kwaliteit heeft de koper recht, maar ook de meubeldetaillist heeft
er alle belang bij: „Een tevreden koper, is geen onruststoker". Toverwoord
ten aanzien van kwaliteitsgarantie is sinds dit jaar: TESTMEUBEL-
HOLLAND.
TESTMEUBEL is de naam van de Vereniging Nederlandse Kwaliteits
merk Meubelen. De vereniging geeft een garantiebewijs uit voor elk meubel
dat de toets der kritiek heeft doorstaan en de meubelhandelaar staat gereed
om bij aankoop van meubilair~zo'n bewijs aair de kiant te overhandigen.
Graag zelfs. Natuurlijk kan hij zeggen dat het meubelstuk goed is, maar
nu kan hij het bewijzen ook.
de woonkamers betreft - het klas
sieke interieur vergen. Het is er nog,
met wat - of veel meer - ambachte
lijk werk verwerkt in het meubilair.
Alleen al de bijbehorende kasten
weerspiegelen nog iets van de an
tieke deugden, die de vroegere meu
belmakers hebben bezeten. Het echt
klassieke interieur vergt wat meer
geld, maar voor de liefhebber is het
dat zeker wel waard.
Eens per jaar moest het feitelijk
wel, die kast schoon maken, die
diepe, donkere kast met oude spul
len, met onbestemde doosjes en sta
peltjes, met samengebonden brieven,
tijdschriften, met zo maar dingetjes
te bewaren. Een kast vol herinne
ringen, dat voelt men zo, maar in
lange jaren was er niets aan gedaan.
Nu moest het echt, heel echt. Ze zat
midden in die kast bij het licht van
een kaal peertje, het licht waarvan
grillige schaduwen wierp op de
wanden, waaraan zich netten had
den gehecht. Er was een berg werk
in die kast te doen, dat zou zelfs een
mannelijke leek, met een ingeboren
aversie tegen schoonmaken, hebben
gezien en mevrouw snapte het ook
wel. Ze begon moedig te versjouwen
en op te ruimen, te rangschikken en
te stapelen. Toen - even maar - be
zweek ze voor de verleiding. Ze trok
een touwtje los en uit een mapje
gleed een stapeltje papiertjes, dicht
beschreven, met inkt, die al duide
lijk was verbleekt. Ze las: „Door het
wijde zomerland, wandelden wij
eens hand in hand". Die akelige kast
viel opeens weg en ook de tijd gleed
terug meer dan twintig jaar zelfs.
Natuurlijk, dat was die warme au
gustusmaand, toen neefje Henri
kwam logeren, waarmede ze zich
niet had voorgesteld te trouwen,
maar op wie ze toch stilaan verliefd
was geworden.
„Toe opschieten", zei ze bijna
hardop. De gedichtjes bijeen gebon
den en nu de hele rommel er uit.
In de hoek lag een pak, omwikkeld
met krantepapier. Er was een kei
hard schoonmaakargument om het
pakje open te maken. Een stapel
brieven. Ze nam er een en begon te
lezen: „Het is hier wel een aardige
omgeving, waar ik nu aan het werk
ben. De mensen vallen mee, al duurt
het even voordat je kontakt kunt
leggen. Een zekere gereserveerdheid
is er altijd, wel. Natuurlijk geeft dit
nieuwe werk voor me nogal wat
moeilijkheden. Je begrijpt dat ik
's avonds moe ben van alle indruk
ken en nieuwigheden, maar tijd om
jou te schrijven is er altijd". Het
was een dikkerd van zes kantjes.
„Nu schrijft hij bijna nooit meer
brieven", dacht ze nog, maar er was
alweer een andere brief. Ze werden
steeds mooier en spannender en ze
kon bijna niet geloven, dat hij dat
eens allemaal had neergepend aan
haar, die het nu in deze rommelkast
zat te herlezen met rode wangen van
spanning. De morgenuurtjes draai
den maar door en de rommel bleef
de rommel. Het was doodstil toen
beneden met geiveld een deur werd
opengegooid en Peter - terug uit
school - zijn liefelijk stemgeluid
door het huis liet klinken. Maaa-
maaa"!!
Ze schrok ervan, deed bliksem
snel de brieven in de envelopjes,
graaide ze bij elkaar, riep: „Jaaa!"
en ijlde naar beneden.
Toen manlief thuis kwam, Mieke
naar de borden holde om te helpen
en Boudewijn zijn handen stond te
wassen, zei ma: „Vinden jullie het
erg als we vanavond warm eten?"
Het werd nu een boterham met kaas
en een glas melk. „Vanmiddag" dacht:
ze, „zal ik zo gek niet zijn, dan moet
ie klaar!"
SCHIERE1LANDMAN
qarantie
wil
^SM ER^
v Testmeubel
Wat het „bewijs" allemaal garan
deert is niet gering. We maken er
hier even een waslijstje van.
De kwaliteitseis „massief hout"
wil o.a. zeggen dat in de zichtbare
delen de volgende gebreken niet zijn
toegestaan: schors, bast, scheuren,
harsgangen, merg vlekken, ver-
blauwd hout, sterke scheefdradig-
heid, abnormale knoestigheid en ab
normale kleurafwijkingen. Kon
trasterende kwasten mogen niet
voorkomen op sterk in het oog val
lende plaatsen en ze mogen de kon-
struktie niet verzwakken. De niet
zichtbare delen mogen geen gebre
ken vertonen die de bruikbaarheid
of sterkte van het meubel ongunstig
beïnvloeden.
Oppervlakte
behandeling
In de kwaliteitseis oppervlaktebe
handeling wordt o.a. gesteld dat de
laklaag bij normale opslag of tran
sport geen scheuren of andere ge
breken mag vertonen. De lak moet
behoorlijk bestand zijn tegen de in
werking van licht en mag niet noe
menswaardig vergelen. De lak moet
behoorlijk slag- en krasvast zijn. En
wat betreft het beslag: al het sierbe-
slag en alle daarbij behorende
schroeven moeten vervaardigd zijn
uit een korrosiebestand materiaal of
moeten een korrosiebestand opper
vlak hebben.
Naast de kwaliteitseisen worden
niet minder dan 9 uitvoeringseisen
gesteld.
Zo zal wat betreft tie algemene
konstruktic rekening moeten z(jn
gehouden met het werken van liet
hout. Lijinvocgen van zichtbare ver
bindingen moeten dicht zjjn; lijm-
resten en verkleuringen zijn niet
toegestaan. Speciale strenge eisen
worden ook gesteld aan de gebogen
zichtbare delen van het meubel en
aan verbindingen, passingen, enz.
Inzake de oppervlaktegesteldheid
wordt geëist dat de zichtbare op
pervlakken geen door groeven van
zaagtanden, machineslag en derge
lijke ontstane oneffenheden mogen
vertonen. Alle randen die in aanra
king zijn met enig stoffeermateriaal
moeten goed afgerond zijn. Verder:
inzinken van de laklaag mag niet
voorkomen (oppervlakafwerking).
Verzonken beslag en schroeven mo
gen niet boven het omringende hout
uitsteken.
Fineerwerk
Strenge eisen worden verder ge
steld t.a.v. fineerwerk en de kantaf
werking van plaatmateriaal. Boven
dien gelden er voor het „Testmeu-
bel" strenge aanvullende eisen voor
o.a. eetkamerstoelen, fauteuils en
banken, bergmeubelen en tafels. Er
zijn eisen inzake de stabiliteit tegen
dompen: b.v. tafels, ook in uitge
schoven toestand mogen niet dom
pen bij een belasting van 20 kg.
Verder zijn er algemene eisen voor
stoffering en niet te vergeten voor
de vulmaterialen.
Een lange rij van eisen „dus",
maar het testen van meubelen is
nog niet ter sprake geweest en dat
is het kernwoord van TESTMEU
BEL. Om de garantie van TEST
MEUBEL te krijgen, worden de
meubelen onderworpen aan „afgrijse
lijke" proeven, waarvan wij er hier
enkele noemen. Stoelen zonder arm
leuningen b.v. worden 20.000 keer
voor en achterover gewipt, met een
gewicht van 70 kg op de zitting.
Rompen van fauteuils en banken
worden in twee apparaten op sterk
te onderzocht.
In het eerste toestel wordt de zit
ting 250.000 keer belast door een
viertal stempels. De achterste 2
stempels wegen elk 32,5 kg; de voor
ste elk 20 kg.
In het tweede toestel wordt de
rugleuning op twee plaatsen 80.000
keer met 17,5 kg belast, terwijl te
gelijkertijd de armleuningen uit el
kaar worden gedrukt met 20 kg.
Zo worden eetkamertafels onder
zocht op sterkte door 20.000 keer met
een kracht van 30 kg aan het blad te
trekken, waarbij 2 poten geblok
keerd aan de grond staan en de an
dere zich vrij kunnen verplaatsen.
De tafels mogen ook in uitgescho
ven toestand niet „dompen" als er
op de rand een gewicht van 20 kg
rust. Boekenplanken van bergmeu
belen worden belast met 25, 35 of 45
kg per meter lengte, afhankelijk van
de breedte van de plank en na een
week belasten mag de doorbuiging
niet meer zijn 3.5 mm per meter
lengte. Van al die testen, die door
TNO worden verricht, zijn natuurlijk
talrijke voorbeelden te geven. De bo
venstaande zijn slechts om aan te
tonen, dat een handelaar met een
Testmeubel-garantie kan bewijzen,
dat de meubelen aan de sterkste
hoedanigheidseisen voldoen.
Zitelementen breken door, maar
de hoge b'ank doet het nog altijd,
voorzien van (alweer) losse kussens,
vaak bekleed met een wollen stof,
die in talrijke kleur variaties valt
aan te schaffen.. Modei-n is een „2it-
lig-eiland", een half T-vormige
bankcombiantie met pouffe, die op
gelijke hoogte naar believen kan
worden aangeschoven.
Belangrijk is uiteraard de op-1
stelling van de meubelen. Met wat
inzicht blijkt hoe ook een betrekke
lijk kleine kamer „een zee van ruim
te" kan opleveren, als de meubelen
maar goed (beter)" worden opgesteld.
Belangrijk ook is de meubelbekle
ding. Ze moet - een beetje een con-
tradiktio - in harmonie zijn met zo
wel het hout van het meubilair als
de tint van de wanden en daar toch
ook mee kontrasteren. „Net goed"
kiezen is mogelijk, als men niet over
ijld tewerk gaat, maar in alle rust
het een tegenover het ander plaatst.
.Breeduit zitten''
aan de zijkanten. De tafel bij zo'n
stel vergt wel even uitkijken. Een
tip kan zijn een uitvoering in ivoor
wit wengé met rookglas.
„Schuiven"
Intussen heet „schuiven" het to
verwoord van het eigentijdse inte
rieur. De losse elementen maken dit
mogelijk. Er zijn talrijke manieren
om te kombineren en dat biedt de
potentiële mogelijkheid, de kamerin-
richting aan te passen aan een mo
mentelij ke behoefte (visite) en te
-voldoen..aan het eventueel verlan
gen het weer eens anders te doen.
Een eethoek intussen is wel apart,
maar het is ook „fijn", als tafel en
stoelen een beetje (veel) refereren
aan de kleur van de kamerkast. Het
een gaat dan harmonischer over in
het ander. Punt voor de eethoek
was en is: het moet ijzersterk zijn.
Er is eindelijk een stoel die niet kan
kiepen en een tafel met degelijke
vierkante poten. Stoelen treft men
soms bekleed aan in de rug, soms
uitgevoerd in hout alleen.
Een oplossing voor „breeduit zit
ten" is het losse rïb'cord matraskus
sen op een „romp" van bank en
stoelen van zwart hout. Bij de ker
nen van zo'n interieur past een z.g.n.
plintkast, die ouderwets veel berg
ruimte biedt. Kleurencombinaties
noemde we al. Een topper kan zijn:
blank essen/chocoladebruin. Zo'n
interieur wordt lichtvoetiger met een
elementen wand je voor boeken, pla
tenspeler en dat soort zaken.
Wie op de chique toer wil gaan,
komt terecht bij echt leer, met twee-
en driezitters in die uitvoering en
als modern grapje: lektuurt&kken
Niet uitgepraat is men nog over de
wandsystemen. Het ouderwetse ka
binet is fini, maar opbergmogelyk-
heden moeten er blijven. Het is echt
niet allemaal „stom wandmeubel"
wat de klok slaat.
Er zijn interessante uitvoeringen,
met onderling verwisselbare elemen
ten, afgesloten met stevige wanden,
die op hun beurt weer begin kunnen
zijn van nieuwe aanzetten. Het blijft
handig, zo'n element niet te ver van
de eethoek te plaatsen, want men
kan er meer spullen in „stallen" dan
alleen boeken.
De slaapkamer
Belangrijk is ook de slaapkamer.
De tijd dat dit vertrek alleen diende
om te slapen en op het punt van in
richting erg stiefmoederlijk werd
behandeld, is wel definitief voorbij.
Voor gezonde en zieke dagen, vergt
de slaapkamer een inrichting, die
naast funktionaliteit, sfeer ademt.
Belangrijk daarbij is een intieme,
rustige kleurstelling. Een apart
„meubel" wordt vaak de ombouw
rond het ledikant, dat plaats moet
bieden aan allerlei snuisterijen:
boeken, lampjes, sierstukjes, radio.
Kleuren van vloerbedekking en het
meubilair: ledikant, ombouw, kast,
kaptafel zijn belangrijk. Doorgaans
komt men het verst in zijn bedoe
ling, met effen kleuren. Een slaap
kamer moet nooit „schreeuwerig"
zijn.
Is er al sprake van variatie dan
gaat het niet alleen om elegant be-
lijnde meubelen, maar vooral om
een volmaakt harmoniërende vloer
bedekking. Als er ruimte genoeg is,
doet een klein tapijt in complentaire
kleur het vaak goed; d.w.z. complen-
tair ten aanzien van de wanden en
het kamermeubilair. Ook een mo
derne sprei kan in het toch aanwe
zige zachte kleurenpatroon wonde
ren verrichten.
Trouvailles zijn semi-klassieke
vormen in het slaapkamermeubilair.
Hetgeen toch het eigentijdse karak
ter niet behoeft weg te nemen, maar
men kan ook helemaal op de sportie
ve toer, bijvoorbeeld met een moder
ne licht eiken meublement, met sier
lijke zandkleurige fronten.
Klassiek interieur
Een apart hoofdstukje zou - wat
