Msfcvr'
Is een vrouw een cent minder dan haarman?
AOW AANZIENLIJK VERHOOGD
verdwenen verlooide
VAN HET VADERLANDSE ERF
Gratis kopstuk bij
132 voor 119
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Dinsdag 16 oktober 1973 Nr. 21370
Advertentie
't Is tegenwoordig wel even
anders dan vroeger. De vrouw is niet
alleen maar keukenprinses, de man
niet alleen maar baas over het geld.
En dat is maar goed ook. Waarom
zou alleen manlief beslissen over
dingen waar je als vrouw dagelijks
mee te maken hebt.
Over je huishouden bijvoorbeeld.
En over de kinderen. En over het geld.
Zoiets doe je tegenwoordig
samen. Het salaris komt elke maand
op een Amro Privérekening
bij de Amro Bank in de buurt.
Zo kun je ook als vrouw over
betaalcheques beschikken (dan hoef
je tenminste geen groot geld in huis
te hebben).
Je hebt er als vrouw je eigen
spaarrekening. Waarom ook niet?
Je man spaart toch óók? Je kinderen
hebben toch óók een spaarboekje?
Je hebt er je kostbaarheden
verzekerd, omdat je bij de Amro Bank
alle verzekeringen kunt afsluiten.
Je regelt er veel zaken als je met
vakantie gaat: je vreemd geld,
je reisverzekering, enz.
Als je samen met je man besloten
hebt dat er misschien geld belegd
gaat worden, of dat je geld wilt lenen,
of dat je hypotheek wilt voor een huis,
wel dan weet je dat je bij de Amro
Bank aan kunt kloppen.
Voor de man geen
problemen, voor de vrouw geen
probleem: geldzaken regel
je via de Amro Bank.
Vooral laatste jaren
Met enige wrevel moeten loon-
trekkenden elke week of elke maand
konstateren dat er weer een flinke
hap van hun loon of salaris is inge
houden voor de AOW-premie. Za
kenlieden en beoefenaren van vrije
beroepen juichen ook niet bepaald,
wanneer zy een aanslag in de bus
vinden, welke hen aanmaant de ver
schuldigde premie te voldoen. Dat
neemt niet weg dat zy op hun oude
dag kunnen profiteren van dit met
enige tegenzin gebrachte offer.
De AOW heeft zich de afgelopen
vijftien jaar krachtig ontwikkeld.
Als men kijkt naar de maximale uit
keringsbedragen, dan mag men zelfs
spreken van een spektakulaire ont
wikkeling.
AOW sinds
1 januari 1957
Aan de algemene ouderdomswet
Advertentie
2 zakjes Royco
groentesoep
van
ging de zogenaamde noodwet-Drees
vooraf. Krachtens de daarin vervat
te regeling konden bejaarde echtpa
ren, maar alleen voor zover zij als
behoeftigen moesten worden aange
merkt, 1275,- per jaar ontvangen,
de alleenstaanden slechts f 738,-.
Toen op 1 januari 1957 de algeme
ne ouderdomswet werd ingevoerd,
bedroeg het uitkeringsbedrag 1428,-
voor echtparen en 858,- voor al
leenstaanden.
Deze uitkeringsbedragen zijn in
vijftien jaar tijds enorm opgetrok
ken tot een niveau, dat niet ver af
ligt van het netto minimumloon. Het
aantal echtparen en bejaarde al
leenstaanden, dat thans van de AOW
trekt, heeft enkele jaren geleden
reeds de één miljoen overschreden.
In 1957 ontvingen nog maar 720.000
bejaarde echtparen en bejaarde al
leenstaanden deze uitkering.
In 1957 werd ongeveer 825 miljoen
aan uitkeringen verstrekt. In 1966
was dit bedrag reeds opgelopen tot
3,2 miljard gulden, terwijl nu de vijf
miljard gulden ruimschoots wordt
overschreden. Inderdaad een spekta
kulaire ontwikkeling.
Reëel?
Nu is de AOW-er er vooral de
laatste jaren in geld uitgedrukt wel
sterk op vooruitgegaan, maar in
hoeverre is deze inkomensstijging
werkelijk reëelDat is natuurlijk
een zeer relevante vraag, want sinds
1957 zijn de kosten van levensonder
houd enorm gestegen, mede door de
versnelde loonontwikkeling. Een blik
in de maandstatistieken van het
Centraal Bureau voor de Statistiek
leert ons echter, dat de AOW de
loonstijging toch is voorgebleven.
De reëele inkomensstijging van de
AOW-ers in de afgelopen vijftien
jaar wordt op ongeveer 28 procent
echtparengetaxeerdterwijl de
CAO-lonen met ongeveer 175 pro
cent zouden zijn gestegen.
Nu was een krachtige verhoging
van de AOW-uitkering ongetwijfeld
een bittere noodzaak. Allicht, niet
iedereen die 65 jaar wordt heeft die
uitkering beslist nodig. Wij denken
dat een direkteur van een grote flo-
rende NV er niet zo verlangend naar
uitziet als een bejaarde, die altijd
heeft moeten rondkomen van een
eenvoudig loon waarvan hij weinig
kon sparen. Voor talloze bejaarden
is de AOW, aangevuld misschien met
een ouderdomsrente van een paar
tientjes, de essentiële bestaansbasis.
Natuurlijk trekken sommigen ook
nog een bedrijfspensioen, maar on
geveer 45 procent van de bejaarde
bevolking zou niet onder zo'n pen
sioen vallen. Deze groep moet het
dus uitsluitend van de AOW hebben,
voorzover er geen kapitaaltje op de
spaarbank staat.
Meer premie
De laatste jaren vooral is de AOW-
uitkering steeds aanzienlijk ver
hoogd en heeft ze vrijwel het niveau
van het netto-minimumloon bereikt.
Ook hebben de AOW-ers nu recht
op vakantiegeld. Een en ander impli
ceert echter wel dat de werkende
bevolking steeds meer premie moet
opbrengen om deze uitgaven te fi
nancieren. Voor het komende jaar
wordt opnieuw een premieverhoging
verwacht. De uitgaven voor de AOW
zijn dit jaar zelfs hoger uitgevallen
dan was beraamd. Een fikse tegen
valler voor het kabinet Den Uyl, dat
financieel toch al geeen bokkespron-
gen kan maken.
Het ziet er naar uit dat de centrale
overheid op de duur toch zal moeten
besluiten om dergelijke drastische
uitgavenverhogingen in de sfeer van
sociale verzekeringen te kompense-
ren door bezuinigingen op andere
bestanddelen uit het sociale verzeke
ringenpakket. Weinigen zullen er
voor voelen om de AOW weer te
verlagen. Iedereen gunt de bejaar
den een zorgeloze oude dag. Maar
dat dwingt ons ook om de andere
uitgaven op het gebied van de socia
le verzekeringen kritisch te bezien.
Kinderbijslag
Met name de kinderbijslagwetten
moeten maar eens op de helling.
Geen eenvoudige taak voor het nie-
we kabinet, omdat ze op dit punt
vermoedelijk de vakorganisaties te-
tegenover zich zal vinden. Daar komt
dan nog bij, dat vermoedelijk vol
gend jaar een volksverzekering voor
arbeidsongeschiktheid van kracht
wordt, die dan ook voor zelfstan
digen gaat gelden. Dat betekent op
nieuw premieverhoging. De premie
verhogingen voor de AOW en de
nieuwe volksverzekering moeten
beslist op andere terreinen gekom-
penseerd worden.
Dat lijkt ons een essentiële opgave
voor het nieuwe kabinet, dat tot dus
verre afgezien van enkele suggesties
over mogelijke wijzigingen van de
kinderbijslagwetten op dit punt nog
weinig aktiviteit heeft ontwikkeld.
En wanneer is oud-minister Veld
kamp eindelijk eens gereed met zijn
voorstellen betreffende een vereen
voudiging van de sociale wetgeving?
Hij is al zo'n jaar of zeven bezig
mr. B.
FEUILLETON
OOOR
GRÉ DE BOER
„Daarom bel ik juist! Ik dacht, dat
ze misschien bij jullie
„Welnee. Sander is op de lijnvucht
naar Japan; die viert oud en nieuw
waarschijnlijk in Tokio. Hij is pas
donderdagavond terug. Dat wist
Jannie!"
„Mogelijk Maar waar kan ze
nu zitten?"
„Gut, Bettie, geen idee. Kan ze
soms naar familie van jullie gegaan
zijn?"
„Welnee, waarom zou ze? Ze ging
gisteravond zo ongeveer half
acht, denk ik, de deur uit. Op de
fiets. Ze zei: Ik ga nog een paar uur
tjes naar Marga, misschien wordt het
laat. Ik antwoordde: maak het niet
te gek, want morgen - dat is dus
vandaag - wordt het ook laat. Niet
waar? Voor een uur of één gaan we
toch niet naar bed op oudejaars
avond. Dat is het. Begrijp jij er wal
van?"
„Nee, geen idee. Hebben jullie
soms eh ongenoegen gehad?"
„Welnee, er is nooit iets bij ons."
„Als ze dan maar geen ongeluk
heeft gekregen tegenwoordig
met dat drukke verkeer
Betty Ertsma moest zich even aan
het tafeltje, waarop het telefoontoe
stel stond, vasthouden. Het woord
ongeluk had haar doen verbleken.
„Ongeluk", prevelde ze. „Nee
dat niet De hoorn valt uit haar
plotseling machteloze hand: een on
derdeel van een sekonde later ligt ze
op de grond. De schrik is zo hevig
geweest, dat ze geluidloos op de vloer
is gevallen. De microfoon bengelt
heen en weer aan het toestel.
Josien van Pais is nog altijd een
energieke vrouw. Binnen enkele
ogenblikken heeft ze begrepen, dat
haar vriendin flauwgevallen is. Ze
roept nog een paar keer: „Hallo, hal
lo. Betty, versta je me?" Maar een
antwoord komt er niet meer. Dus
legt ze de hoorn op het toestel, slaat
vlug een mantel om en haalt haar
wagentje uit de garage. Even later
rijdt ze in flinke vaart naar de Ves-
puccistraat. naar de woning van de
familie Ertsma.
Als ze vijf minuten later via de
achterdeur de woning en de kamer
betreedt, zit Betty Ertsma half over
eind op de vloer, nog half versuft.
Met grote ogen kijkt ze naar de bin
nengekomen vrouw. „Wat is er met
mij aan de hand?" vraagt ze. „Hoe
kom jij hier zo ineens?"
De bezoekster helpt haar naar de
bank en legt de vrouw daar op.
„Houd je kalm en denk niet dadelijk
aan het ergste". Ze haalt een flesje,
dat ze in allerijl nog meegenomen
heeft uit haar huisapotheek te voor
schijn en loopt naar de keuken om
een lepel te halen. Terug in de ka
mer geeft ze de vrouw op de bank
een schep van het bittere vocht.
„Hier, het is goed voor de zenuwen;
slik in. En blijf kalm. Het komt al
lemaal wel weer in orde. Jannie is
een volwassen vrouw, die loopt niet
in zeven sloten tegelijk."
Vijf minuten later weet ook Erik
Ertsma, dat zijn oudste dochter die
nacht niet is thuisgekomen en dat
zijn vi'ouw als gevolg van deze we
tenschap geheel overstuur is. „Het
beste lijkt me, dat je even thuis
komt." voegt Josien er aan toe, want
zij heeft hem gewaarschuwd.
Ook Erik is geschrokken, maar hij
vermant zich en zegt tegen zijn se-
kretaresse, dat hij onverwacht weg
moet. „De afspraak voor elf uur bel
je af. Zeg maar onvoorziene omstan
digheden. Vanmiddag zien we wel
verder. Als ik lang wegblijf, bel ik
je. En voor de rest handel je, als ge
woonlijk naar eigen goeddunken."
Terwijl Erik in snelle vaart naar
huis rijdt, bekruipt hem een bang
voorgevoel van een naderend onheil.
Jannie vannacht niet thuisgekomen,
wat kan dat betekenen? Hij snapt er
vooralsnog niets van.
In de woning aangekomen, con
stateert hij ontzet, dat zijn vrouw
lijkbleek ziet. Met enkele woorden
legt ze de situatie uit. Josien van
Pais staat naast de vrouw, gereed om
in te grijpen, als het nodig is. Vóór
haar huwelijk was ze in de verple
ging. Ze weet, wat ze onder de ge
geven omstandigheden kan ver
wachten. Dus probeert ze Betty zo
kalm mogelijk te houden.
Erik Ertsma is een doortastend
man. Hij gaat naar het kantoortje,
waar hij ook een telefoontoestel
heeft staan Daar belt hij het bedrijf,
waar Jannie werkt. Daar is men
eveneens verwonderd, want Jannie
is er nog steeds niet. „Weet meneer
Ertsma misschienwaar ze is? Of is
Jannie welllieht ziek?"
Ertsma zegt. dat hij wel zal bellen
en legt de telefoon neer. Hij denkt
na en steekt een sigaret op om zich
zelf in bedwang te kunnen houden.
Daarna belt hij de politie en vraagt
of er soms in de vorige avond en
nacht ernstige ongelukken zijn ge
beurd. „Mijn oudste dochter wordt
vermist; we maken ons ongerust,
begrijpt u?"
De dienstdoende politieman zal
even in het register kijken; meneer
zal een ogenblikje geduld moeten
hebben. In afwachting trekt Erik
heftig aan zijn sigaret. Wat ter we
reld kan Jannie bezield hebben om
zo te handelen? Dat is niets voor
haar. Hij snapt er totaal niets van.
Een minuut later krijgt hij een op
somming: aanrijding op de Van
Heutzlaan een blauwe Fiat te
gen een VW 1200, die geen voorrang
gaf. Enkel blikschade. O ja, één
lichtgewonde.
„Een vrouw?"
„Nee, 62-jarige man uit het nabu
rige
„Interesseert me niet." antwoordt
Ertsma ongeduldig. „Het gaat om
m'n dochter."
„Half twaalf: vechtpartij in de
Donkerstraat, hoek Berglaan. Twee
Surinamers en een prostitué
twee gewonden. Na verbonden te
zijn naar huis gezonden."
„Het gaat om m'n dochter, meneer,
Jannie Ertsma, 26 jaar
„Es even kijken," vervolgt de po
litieman onverstoord, „ja kwart
voor drie vannacht aanrijding op de
Beversingel: zwarte Mercedes en
Chevrolet gebroken wit. Bestuurder
Chevrolet onder invloed sterke
drank. Bloedproef genomen. Resul
taat 2.1 pro mil. Ingesloten en rijbe
wijs ingenomen. Drie lichtgewonden.
Beide wagens totaal los."
„Was mijn dochter er bij betrok
ken?"
„Es kijken eh nee: twee
ouderen vrouwen en geen ingezete
nen van onze gemeente. Nee, dat is
de hele buit. Wacht eens van
morgen vroeg, half zeven
vrachtauto tegen een gevel op de
hoek van de Van Linsohotenstraat.
Chauffeur en bijrijder gewond. Nee.
geen vrouw. Hoe zei u ook weer. dat
de naam was?"
(wordt vervolgd)