leven
daniela
Moeders tweede
rrico
Prins Bernhard zeer enthousiast
over land en volk van Indonesië
Na „nog zo'n jaar" is de Proeftuin verleden tijd
Moeilijke personeelssituatie
bij het mavo-onderwijs
niet vergeten*.
trieoeten J
ARAM EN DE BROEDERS DER KUST
Lege beurzen voor minister Lardinois
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Vrijdag 27 maart 1970 Nr. 20376
Sombere vergadering
HAAMSTEDE, 25-3. ten 20-tal
leden der Ver. tot Bevordering van
het Tuinbouwonderwijs op Schou-
wen-Duiveland waren in hotel Bom
bijeen om te luisteren naar de re
sultaten van het Proe/tuinjaar 1969.
Mede aanwezig waren ir. A. Syt-
stra. Rijks Tuinbouw consulent,
Hoofd-ass. bij het R.T.C. J. A. v. d.
Weel en het ere-lid, de heer K. J.
Dambruin die een welkom werden
toegeroepen door de voorzitter de
heer Jac. Steur.
De heer Steur noemde in zijn ope
ningswoord de toestand in de fruit
teelt triest. Een aantal gerenom
meerde fruitbedrijven verdwijnt dan
ook en het schijnt dat het zwaarte
punt van een zekere hulp door de
overheid in het beëindigen van het
bedrijf ligt. Spreker meende dat men
er toch goed aan zal doen wat over te
houden in ons land, want verwaar
lozing der agrarische sector is een
gevaarlijk spel. Het wordt hard tijd
voor daden, want nog een jaar zo
en er is geen sprake meer van fruit
teelt.
De donkere wolken boven de
Proeftuin zijn gitzwart geworden en
het is te danken aan de bedrijfslei
der de heer J. Jonker dat de zaak
nog drijft. Met ir. Sytsra en ir. Roos-
jen is de financiële zijde besproken,
doch er is geen enkele subsidie te
verwachten Slechts 6 proeftuinen in
Nederland krijgen op basis van fif
ty- fifty een subsidie waarbij die
voor ons in Numansdorp van belang
is. „Een wonder kan de Proeftuin
nog redden: we kunnen moeilijk de
ogen sluiten voor de werkelijkheid.
Is 1970 weer zo slecht dan zal de
Proeftuin noodgedwongen moeten
stoppen". Met het allerbeste voor dit
jaar aan de leden toe te wensen be
sloot de voorzitter zijn openings
woord.
Uit de notulen van de secretaris,
de heer P. Adam kon de vergadering
een beeld krijgen van het vorige
teeltjaar. Een brief met een mede
levende inhoud was ontvangen van
de heer C. A. Hartog uit Veenendaal.
Ernstig verlies
Uit de resultaten rekening 1969,
toegelicht door de penningmeester,
de heer W. Capelle bleek dat het
verlies f 12.228,39 bedroeg. Namens-
de kascommissie adviseerde de heer
C. v. d. Kreeke het financiëel beleid
goed te keuren.
Uitvoerig behandelde de bedrijfs
leider, de heer J. Jonker het wel en
wee van 1969. Daaruit bleek dat er
11 infectieperioden van de schurft-
zwam waren geweest met de zwaar
ste op 21 april. In totaal viel er 819
mm regen. Door hittebeschadiging
ortstond er in de tweede helft van
juli een zware bladval bij de De
licious waardoor de vruchten wat
kleiner bleven dan gewoonlijk. Er
brachten 84 mensen een bezoek aan
de tuin. De heer Jonker werkte 205
uren in loondienst bij derden.
Een proef met een geleid best rij-
dingsschema had een voordeel van
f 135,per ha tot gevolg. Voor de
bloei werd geen insecticide verspo
ten; na de bloei met Dipterex Kara-
thar.e was voldoende om het spint
in bedwang te houden. Voor schurft
en meeldauw werden aangewend:
4 x Dodine, 2 x Aastimulan, 8 x T.
M.T.D. en gemengd met deze midde
len 9 x Karathane.
Causerie voor kleutercursus
„Het ontwikkelingsspel tussen moeder en kind'
BURGH, 25-3. Over het onder
werp „Het ontwikkelingsspel tussen
moeder en kind" sprak de heer \V.
B. van Leeuwen, hoofd der B.L.O.-
school te Zierikzee, voor deelnemers
van de kleutercursus, georganiseerd
door het Groene Kruis afd. Haam
stede Burgh, voor genodigden en le
den van de afd. Westerschouwen
van de Ned. Ver. van Huisvrouwen,
in de Koebel te Burgh.
Mevr. A. Friderichs-Landegent,
bestuurslid van het Groene Kruis
sprak een algemeen welkomstwoord
en gaf een toelichting op de aanwe
zigheid der dames van de Huisvrou-
wenvereniging, n.a.v. het artikel
„Achterstand begint in de kleuter
jaren", gepubliceerd in hun maand
blad „Denken en Doen", jan. no. 1
1970.
De heer Van Leeuwen zette aan
de hand van humoristische voor
beelden de verschillende ontwikke
lingsfasen vanaf het pasgeboren
kind tot aan de lagere schoolleeftijd
uiteen. Hierbij kwam wel duidelijk
naar voren, dat vooral in het begin
van het bestaan van het kind, de
moeder de voornaamste plaats in
neemt. Zij voedt, verzorgt, speelt
met het kind, praat ermee, kortom
zij geeft het veiligheid, zekerheid en
zorgt dat het kind zo zijn eigen
plaats in de wereld kan innemen. Ze
begeleidt het tot aan de lagere school
toe.
moeten leren"
Dan komt de grote verandering.
Het spelen leren wordt nu moeten
leren. Maar in de voorgaande 6 ja
ren heeft het kind zoveel ervaring
opgedaan dat het zich nu wel op de
lagere scHool kan handhaven. Van
heel veel betekenis is het voorbeeld
van de moeder voor het kind. Moe
der moet op tijd thuis zijn als het
kind uit school komt; aandacht voor
zijn verhalen hebben, kritisch zijn
in haar taalgebruik (niet krom pra
ten), het op gang brengen van ge
sprekken, het beantwoorden van
vragen van het kind, (stimuleert de
drang tot leren) vooral veel voor
lezen of vertellen en liedjes zingen.
En wees baas over de knop van het
t.v.-toesel! Kortom moeder is de cen
trale figuur in het gezin en zij kan
veel doen voor de onderlinge goede
verstandhouding van de gezinsleden.
Vragen
Moeizame wandeling
LOS ANGELES, 26-3. Een
Britse poliopatiënt, de 23-jari-
ye David Ryder, heeft aange
kondigd, dat h\j met zijn kruk
ken van Santa Monica in Ca-
Hfornië naar het 4.800 km.
oostelijker gelegen New York
wil wandelen. Hij wil 40 km.
per dag afleggen, waardoor hij
vier en een halve maand on
derweg zal zijn. Ryder wil op
die manier geld inzamelen
voor een organisatie, die het
paardrijd en van poliopatiënten
propageert. Hij heeft al eens
van het ene eind van de Brit
se eilanden naar het andere
gelopen.
ARNHEM, 26-3. Was in 1962 de
personeelssituatie bij het Mulo on
houdbaar, thans dreigt ze catastro
faal te worden. Voor bepaalde vak
ken zijn gewoonweg geen leraren te
krijgen en de toestroom uit hel ba
sisonderwijs is mede door de lage
aanvangssalarissen vrijwel nihil.
Veelal moet een beroep op gepen
sioneerden worden gedaan of moeten
nog niet bevoegden benoemd wor
den. Acht jaar geleden werd de
mammoetwet ingediend, anderhalf
jaar later kwam er een commissie
DEN HAAG, 25-3. Minister Lardi-
nois zit deze week met een overschot
aan lege beurzen. Woensdagmorgen
Advertentie
Elke
woensdagavond
in april
voetbal op t.v.
FRICO, KAAS MET EEN GROTE K
voor de lerarenopleiding, maar de
nieuwe lerarenopleiding is ook nu
nog niet tot stand gekomen. Het gro
te tekort aan leraren bij het mulo
mavo vraagt om maatregelen op kor
te termijn. De lerarenopleiding moet
nog dit jaar van start gaan, want
langer uitstel wordt fataal vpor het
mavo.
Deze opmerkingen maakte de heer
P. J. Geelkerken, voorzitter vna de
vereniging voor mulo, de mavo-sec
tie in de Algemene Bond van On
derwijzend Personeel (ABOP), in zijn
openingswoord voor de algemene
vergadering in hotel Haarhuis in
Arnhem.
leverde de post er bij zijn departe
ment aan de Eerste van den Bosch
straat in Den Haag al vyf ton van af.
(Ton op te vatten als gewichtseen
heid).
Dat was nog maar een begin. Die
eerste zendingen waren voorname
lijk uit de omgeving van Den Haag
afkomstig, vandaag (donderdag) werd
er nog heel wat verwacht uit andere
delen van het land. Aangezien de or
ganisatoren van de actie hun volge
lingen hebben aanbevolen, de beur
zen te verpakken in dozen met hooi
en stro, mag verwacht worden dat
de minister en zijn ambtenaren er
wat die artikelen betreft warmpjes
in komen te zitten.
De lege-beurzenactie vindt, zoals
bekend, haar oorsprong in Friesland.
Daar besloot de algemene vergade
ring van de Friese Maatschappij van
Landbouw enkele weken geleden tot
instelling van een actiecomité. Nadat
ook in Groningen, de veenkoloniën
en Utrecht actiecomité's waren ont
staan kwam het tot vorming van een
landelijke actiegroep.
Vooral jonge boeren doen aan de
actie mee. Hun grief is dat de boer
steeds meer bekneld raakt tussen da
lende opbrengstprijzen en stijgende
kosten.
Voor Zeeland is de actie gestart te
St. Pilipsland. Zij bleef vrij beperkt
van omvang. Wellicht is in het zui
den het plan voor de lege-beurzen
actie wat minder duidelijk doorge
komen.
Na de pauze werden nog enkele
vragen gesteld, o.a. Hoe vindt u dat
werkende vrouwen hun kinderen in
een crèche stoppen? Is dat niet na
delig voor jonge kinderen? Spreker
vond, dat heel jonge kinderen bij de
moeder moeten blijven, maar wat
oudere kinderen kunnen zonder be
zwaar in een crèche bij elkaar zijn.
Voordelen zijn: een beter onderling
taalgebruik en gemakkelijker met
elkaar omgaan. Dit alles natuurlijk
onder zeer deskundige leiding. In
Zweden heeft men hiermede al veel
ervaring opgedaan en de uitkom
sten zijn gunstig.
De presidente van de Huisvrou
wen, mevr. C. Hack- Sloover dankte
namens allen de heer Van Leeuwen
voor zijn geestig betoog en bood
hem een boekenbon aan. Mevr.Fri-
derichs kreeg een compliment voor
de heerlijke koffie. Een gezellige en
frisse indruk maakten de nieuwe ta
felkleedjes die voor het eerst de ta
fels sierden.
LONDEN. John Lennon en Yoko
Ono krijgen twee nieuwe medewer
kers: chimpansees, waarmee binnen
kort voor een radioprogramma op
namen zullen worden gemaakt. De
Lennons zullen de zang verzorgen,
Bugsie en Rosie de pianobegeleiding.
Boekbestellingen
per computer
TILBURG, 26-3. Met ingang van
het komende zomerseizoen zal een
belangrijk deel van de Nederlandse
schoolboekenbestellingen via een
centraal computersysteem worden
geleid en volautomatisch worden ge
administreerd.
Om dit mogelijk te maken gaan
twee combinaties van boekverkopers
in ons land hun dagelijkse vraag
naar studieboeken samenvoegen. Het
plan voorziet voorts in een proce
dure van dagelijks afhalen bij de
uitgevers en dagelijks aónleveren bij
de aangesloten boekverkopers met
eigen auto's. Bij het programma zijn
200 van de meest vooraanstaande
boekwinkels aangesloten. Er is spra
ke van dat nog andere bestaande
combinaties in het programma gaan
deelnemen.
KERKNIEUWS
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te N ij kerk: T. Lekker-
kerker, Oosterwolde (Gld.); te Nieuw
Buinen: kand. J. J. Valk, Bilthoven.
Benoemd door de Stichting Inter
confessioneel Ziekenhuis tot predi
kant van het Lucasziekenhuis te
Apeldoorn: P. C. de Bruyn, Wage-
ningen, welke deze benoeming heeft
aangenomen.
Ger. Kerken
Beroepen te Badhoevedorp: A. van
Egmond. Wormer, die dit beroep
heeft aangenomen; te Nijkerk: W.
Haverkamp, Aalsmeer; te Harder
wijk: dr. H. J. Kouwenhoven, Vlaar-
dingen.
Bedankt voor Rotterdam-Delfsha-
ven: D. N. Wouters. Pijnacker-Noot-
dorp.
Ger. Kerken (vrijgemaakt)
Aangenomen naar Pretoria (Die
Vrije Geref. Kerk): J. G. Meijer, te
Zwijndrecht.
Ger. Kerken (vrijgemaakt)
(buiten verband)
Beroepen te SliedrechtM. Bak
ker, Maastricht.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Schiedam: kand. J.
van der Vlies, Apeldoorn.
Bedankt voor Hoogeveen: J. Wes
terink, Kerkwerve.
WASHINGTON. President Nixon
heeft voorgesteld de maximum-straf
die op bomaanslagen staat te ver
dubbelen tot twintig jaar gevange
nisstraf of een boete van meer dan
70.000 gulden. Mocht er iemand ge
wond raken dan zouden beide straf
fen moeten worden opgelegd.
BUENOS AIRES. In de Argentijn
se hoofdstad Buenos Aires is een
consul van Paraguay ontvoerd. De
daders, die zeggen te behoren tot het
Argentijnse Bevrijdingsfront, eisen
in ruil voor hem de vrijlating van
twee politieke gevangenen.
Reeds Kerstmis 1945 was het ver
lovingsfeest gevierd van Hans en
Janneke. In Rotterdam stonden ze
ingeschreven voor een woning en in
verband met zijn positie bij de ex
portfirma zelfs op een soort urgen-
tielijst. Maar er waren duizenden
woning zoekenden in de Maasstad,
zodat het nog enige jaren kon duren,
voor hij aan de beurt was. Misschien
duurde het Janneke, die de afstand
Rotterdam-Creil te ver vond, te
lang. Hoe het ook zij, op een winde
rige najaarsdag in 1946 kwamen ze
beiden naar de Zocherstraat: Hans
bedeesd, teruggetrokken en schich
tig. Maar Janneke stelde zijn ouders
zonder blikken of blozen kort en
bondig voor de uitgemaakte zaak:
„Ik ben in verwachting, dus willen
we trouwen."
Dat gaf heel wat consternatie in
huize Holstegger. Misschien nog niet
zozeer bij Peter Holstegger, dan wel
bij zijn vrouw. Mevrouw kreeg de
Koningin zal ook graag
willen komen
DJAKARTA, 25-3. „Het land lieelt
zo'n diepe indruk op m|j gemaakt,
dat ik gewoon vaker moet komen. Ik
zal er geestdriftig over vertellen te
gen familie, vrienden en kennissen.
Ik weet zeker dat de koningin en
mijn dochters ook graag naar dit
land zullen komen". Prins Bernhard
zei dit woensdag op een persconfe
rentie voor Indonesische en Neder
landse journalisten in het presidenti
ele paleis in Djakarta.
De prins was nog onder do indruk
van zijn bezoek aan Bali, waar hij
drie dagen is geweest. Hij loofde de
Indonesische danskunst en zei daar
over, dat zij een van de mooiste din
gen is die op de wereld te zien zijn.
Het zou een ramp zijn als deze kunst
ooit verloren zou gaan. De prins
noemde zijn zestiendaagse reis door
Indonesië een heel bijzondere erva
ring, waarvan hij positieve indruk
ken had opgedaan. Het land noemde
hij mooier en de mensen vriendelij
ker dan hij ooit had kunnen dromen.
Militair bewind?
Op een vraag of in Nederland de
mening heerst, dat Indonesië een mi-
schrik van haar leven, zodat Hans
bezorgd naar zijn moeder keek. Hij
wilde haar in haar stoel helpen,
maar het was zijn vader, die hem
opzij duwde. „Ga weg, jij.... jullie
moesten je schamen kijk eens,
wat voor uitwerking dit heeft op je
moeder!"
Zorgzaam hielp hij zijn vrouw in
haar stoel, bij haar blijvend. ..Dat is
wel prachtig, he?'" mopperde hij,
beurtelings kijkend naar zijn zoon
en aanstaande schoondochter. „Waar
willen jullie wonen?"
„O, dat is van minder belang."
antwoordde Janneke luchtig. „Als
we eenmaal getrouwd zijn, vinden
we er wel wat op. En zo kon het
toch niet blijven. Zijn we misschien
tachtig, voor we in aanmerking ko-
voor een huis."
„Wat zeggen jouw ouders?" vroeg
mevrouw Holstegger aan Janneke.
„Of weten ze het soms nog niet?"
„Jawel. Hans heeft er danig van
langs gehad," antwoordde het meis
je nonchalant. „Hier zal ik wel op
m'n kop krijgen, veronderstel ik."
Het was Peter Holstegger, die wel
inzag, dat boos worden en lelijk
doen de feitelijke situatie niet kon
veranderen.
„Wanneer willen jullie trouwen?"
vroeg hij.
„Als het kan nog deze maand. Hoe
eerder hoe beter, niet Hans?"
De jongen knikte enkel, af en toe
benauwd naar zijn moeder kijkend.
Er werd die avond nog lang en
breed geredeneerd over de toekomst
van Hans en Janneke. Want op een
of andere manier zou er woongele
genheid geschapen moeten worden.
Het was tenslotte Janneke, die op
besliste toon zei: „Hans en ik gaan
volgende week op een dag wel naar
zijn directie. Ze moeten maar zor
gen voor een huis, willen ze Hans
houden. Er zijn zat banen, die min
stens zo goed zijn als wat hij nu
heeft, waar wèl een huis bij is Ze
moeten nu ook maar eens wat voor
ons doen."
De volgende dag bracht mevrouw
Holstegger de mare over aan haar
dochter aan de Amstelveenseweg.
Willemien schrok, haar moeder ont
zet aankijkend. Haar eerste reactie
was: „Als ze maar zo weinig moge
lijk drukte van hun huwelijk ma
ken. zodat de familie het niet dade
lijk te weten komt. Hoe kan hij ons
litair bewind heeft antwoordde prins
Bernhard dat weliswaar militaire
mensen het bewind vormen, maar
dat dit niet behoeft te betekenen, dat
het bewind ook militaristisch is. Ook
de Nederlandse regering telt ver
scheidene officieren. Hij waarschuw
de er tegen dat men zich een oor
deel vormt zonder alle details te
kennen.
Ten eerste ben ik door mijn functie
a-politiek, ten tweede laat ik me
door geen enkele partij als bood
schappenjongen gebruiken en ten
derde is het onjuist op grote afstand
aanklager en rechter tegelijk te wil
len zijn. Deze opmerking van de
prins sloeg op een telegrafisch ver
zoek dat hij had ontvangen om zich
met de situatie van de politieke ge
vangenen in Indonesië te bemoeien.
In ieder geval is dit een interne aan
gelegenheid van Indonesië, waar ik
mij als gast van dit land buiten dien
te houden, zei hij.
PORTADOWN. Woedende protes
tanten hebben in het Noordierse
stadje Portadown een pro-katholie
ke burgerrechtengroep op de vlucht
gedreven en moest daarna door hon
derden politiemannen en Britse mi
litairen worden weerhouden van een
bestorming van de katholieke wijk.
14
door Henk van Heeswijk
dit aan doen?"
„Dat heb ik hem ook al gevraagd.
Ik krijg zo het idee, dat Janneke
hem er wel toe overgehaald zal heb
ben. Zoiets zou ik nooit achter Hans
gezocht hebben."
Moeder heeft gelijk, dacht Wille
mien. Ik zie Janneke er best voor
aan.
Twee dagen later waren Hans en
Janneke plotseling in de woning aan
de Amstelveenseweg. Bram en Wil
lemien hadden die middag besloten
's avonds naar de bioscoop te gaan
om een nieuwe film te zien. De
kaartjes ervoor waren ai gekocht.
Willemien had nog net even gele
genheid om ongemerkt voor Hans en
Janneke tegen haar man te zeggen:
„Bel de bioscoop op en zeg,, dat we
van a\k>nd onverwacht verhinderd
zijn. Misschien willen ze ruilen voor
morgenavond
Dat was helemaal niet naar de zin
van Bram. „Dus voor die twee moe
ten we vanavond thuis blijven?"
vroeg hij, zijn wenkbrauwen fron
send.
Willemien schudde haar hoofd.
„Nee, Bram, dat is niet nodig. Als je
het zo ziet. ga jij maar gerust en
wissel je het andere kaartje in. Ik
blijf natuurlijk thuis. Als jij je plicht
niet kent. ik als gastvrouw wel."
„We storen toch niet?" vroeg Jan
neke. Willemien onderzoekend aan
kijkend. toen ze weer terug kwam in
de salon.
„Jullie storen nooit, omdat jullie
hier altijd welkom zijn. Bram ver
kleedt zich even. Willen jullie al
-s koffie?"
„Dat smaakt altijd," vond Hans.
Tijdens het koffiedrinken zei Jan
neke plotseling op kalme toon: „Jul
lie hebben natuurlijk al gehoord,
hoe we er voor staan en hoe in het
bizonder mijn positie is. We hebben
in Creil al een zedeprcek gehad en
dinsdag in de Zocherstraat een ver
volg ervan. Spaar ons verder dus
jullie verwijten. Dal het in strijd is
met bepaalde fatsoensnormen, weel
ik. En kijk Hans er alsjeblieft niet
lelijk om aan. De violen des toorns
mogen geheel op mijn hoofd terecht
komen, want ik heb Hans ertoe
overgehaald. Anders wordt het maar
op de lange baan geschoven, omdat
er geen huis is. Nu hebben wij het
omgedraaid en moet er dus een huis
op de proppen komen."
Wordt vervolgd
4. Tamahia kon een ironische glimlach
niet weerhouden toen zij de waard zo plot
seling als een blad aan een boom zag om
slaan. „Treedt binnen! Treedt binnen!" riep
hij geestdriftig uit en boog zó verschrikke
lijk vaak dat Aram hem met een vader
lijk „kom, kom", weer wat gerust meende
te moeten stellen. „Breng ons wat voedsel,
heer waard", verzocht hij lachend en de
dikke herbergier stoof weg onder het jui
chend verzekeren dat het beste uit zijn tuin
en kelder nog niet goed was voor de edele
heren".
„Een merkwaardige man", zei Aram,
plaats nemend. „Het is goed dat je je ju
welen uit Pareh hebt meegenomen, Ta
mahia. Niet alleen voor deze waard trou
wens. maar ook omdat we hiermee de huur
van het schip moeten betalen dat ons naar
Tudor's rijk moet brengen".
„Denk je dat je hier een schip kunt
huren?" vroeg Tudor. „Dit is toch een
havenplaats? Een kapitein zal zeker ge
negen zijn ons tegen goede betaling te
brengen waar we maar willen. Nietwaar
vriend waard?" vervolgde hij tegen de
dikke herbergier, die met een „maak plaats
voor het voedsel van de edele heren", een
goedgevuld blad opdiende.
De waard keek hen meewarig aan. „De
edele heer moet wel van zeer ver gekomen
zijn. Heeft zijne genade dan nog niet ver
nomen dat geen schip meer de haven durft
verlaten. Zelfs al bood ge tienduizend goud
stukken
Advertentie
FEUILLETON
