Het Zierikzeese (poppen)geschenk viel goed in
St. Hilaire-du-Harcouët
Dubbele „uitslag" vriendschapstrilling
Rund uit Parigné won gemeente-beker
gewacht op de jury-uitspraak, speciaal wat betreft de Zierikzeese
wisselbeker die - voor de eerste maal - werd gewonnen
door een nieuwe kandidaat, de heer Jeusselin uit het dorpje Parigné,
die een fraai koebeest pousseerde, dat net nog het ietsje meer
bleek te hebben om haar boven de niet weinige andere kanshebsters
te verheffen. Een blij en dankbaar echtpaar Jeusselin
(ook mevrouw en de zoon waren meegekomen) was het begrijpelijke
resultaat.
Een ander hoogtepunt in het kader van de Frans-Nederlandse ontmoeting
was de aanbieding van het Zierikzeese geschenk aan de gemeente
St. Hilaire, bestaande uit twee Zeeuwse poppen, een
aantrekkelijk presentje, want de Fransen (poppenverzamelingen zijn er
talrijk) zijn gevoelig voor zo'n typisch folkloristisch getint presentje.
De overhandiging aan burgemeester Guinebault, fraai getooid
met bandelier in de kleuren van de tricolore, vond plaats in de
fraaie raadszaal van St. Hilaire, een prominente ruimte in het nog
gloednieuwe gebouw, dat veel geld heeft gekost, maar waarop
de burgerij niet zonder reden trots is. De uitpakkerij ging gepaard met
sublieme staaltjes van Franse soherts en even latei-
prijkten de poppen op de raadstafel. Ze keken blij en opgewekt de
talrijke aanwezigen in het gezicht.
Voortzetting „jumelage"
Tevoren had het spraakwater al rijkelijk gevloeid. Talrijk waren de
welkomstwoorden aan de verschillende autoriteiten (de Franse
pers publiceert ze echt allemaal), inzonderheid de prefekt, een man van
belang, die regionaal een grote invloed heeft. Burgemeester
Guinebault vergat de Zierikzeese delegatie niet te betrekken in zijn
toespraak. Hij herinnerde aan de verschillende fasen en hoogtepunten,
die de „jumelage" reeds heeft gekend en die nog steeds met warmte
en vriendschap wordt voortgezet en zal worden voortgezet.
Hü sprak van een „élan du coeur", een niet zo gemakkelijk te vertalen
Franse uitdrukking, die alleen (maar dat is al heel veel)
wil bewijzen, dat het hart meespreekt in de verbintenissen tussen
de beide steden.
Twee burgemeesters bezig met het ontpakken van het Zierikzeese geschenk,
geheel rechts de heer Roussel, loco-burgemeester van St. Hilaire, die later
een onderscheiding ontving uit handen van de prefekt.
Burgemeester Kastelein bleef niet achter in hoffelijkheid en dankbaarheid
voor het vele, dat St. Hilaire reeds voor zijn gemeente heeft
betekend en nog betekent. Hij was onder de indruk van de hartelijke
woorden van zijn collega.
„Levendige zaak"
„Wij vinden hier weer de weerspiegeling van de vriendschappelijke
banden, die onze steden zo innig verbinden, een echo waarvan ook vormt
de bijzonder hartelijke ontvangst, die de leden van de
Zierikzeese delegatie ten deel is gevallen", aldus de heer Kastelein,
die er aan herinnerde dat de „jumelage" na twaalf jaar een nog
zeer levendige zaak is. Hij achtte het een eer voor de leden van zijn
gezelschap en hemzelf gasten van de Fransen te mogen zijn,
gevoelens die gedeeld worden door de inwoners van Zierikzee. Na
herinnerd te hebben aan de belangstelling uit St. Hilaire
betoond bij zijn intrede als burgemeester van Zierikzee, beloofde de heer
Kastelein op loyale wijze te zullen medewerken aan de typische
verbintenis tussen de beide steden. Tenslotte sprak hij zijn beste wensen
uit voor de stad St. Hilaire en de vrede en de samenwerking
tussen de Europese naties.
„Zorgjes"
In de toespraak van de prefekt kwamen de fijne kneepjes ter sprake,
verband houdend met de typische zorgjes en problemen,
die ook Normandië kent, zij het dat het één der welvarendste
departementen van Frankrijk is. Bij die toespraak werden heel veel
Franse oortjes gespitst, want de Franse economie maakt in zijn
totaal gezien wel geen crisis door, maar van een zekere kentering kan
wel worden gesproken, vergelijkbaar met de ontwikkeling
in Nederland,
Geen officiële ontmoeting in Frankrijk intussen zonder een hors d'oeuvre
op het complete menu van de manifestaties. Muzikaal werd
deze gepresenteerd door de stafmuziek van het derde regionale militaire
district, een pittig spelend orkest, dat stram en gedisciplineerd zich door
de drukke straten van de stad bewoog. Halt en front werd
De winnende koe van de familie Jeusselin, die goed bleek voor de beker
van de gemeente Zierikzee.
(Foto's: Zierikzeesche Nieuwsbode).
Een typische stier van het ras Bovine; een prachtig beest, dat bewijst, hoe
de runderfokkerij ginds serieus wordt genomen.
De trotse veeboer, de heer Jeusselin uit het Normandische plaatsje Parigné
werd met zijn bekroonde rund, winnaar van de Zierikzeese wisselbeker, die
hij ontving uit handen van burgemeester D. W. Kastelein.
(Van onze redakteur)
ST. HIL AIRE-DU-HARCOUET, 14-11. Een trillende snaar (het staat
in alk natuurkundeboek) heeft „knopen en buiken". Een „knoop" is een
stilstand in de golfbeweging; een „buik" een dubbele uitslag in de
trilling. Wil men de vriendschapsband tussen St. Hilaire-du-Harcouët en
Zierikzee met een trillende snaar vergelijken, dan heeft de deze week
gehouden Foire St. Martin een juweel van een uitslag opgeleverd,
waarover in Normandië nog zal worden nagepraat. De Foire St. Martin
(jaarmarkt) gaat ginds gepaard met - wat officieel heet -
„Grand concours interdepertementai de la Race Bovine Normande",
een zelfs interprovinciaal concours dus van het specifieke
runderras Bovine, superieure vertegenwoordigers waarvan uiteraard ter
markt aanwezig waren. Zo gezegd „het puik van kooi en stal".
Een apart cachet kreeg het jaarlijks terugkerende feest door de aanwezig
heid van de Zierikzeese delegatie onder leiding van burgemeester
D. W. Kastelein, die het reeds intensieve contact met de Normandische
stad extra heeft verstevigd.
„C'est un vrai bourgemestre du jumelage", vertelde een Franse dame me;
een burgemeester derhalve, die veel voelt voor de internationale
contacten, zo die na de ramp van 1953 zijn gegroeid.
Het was goed dat officieel Zierikzee zich ginds weer eens liet zien en op
talloze momenten bleek de onverholen sympathie voor Nederland
in het algemeen en Zierikzee in het by zonder.
Voor de Fransen zelf werd opnieuw de belangrijkheid van deze
traditionele markante dag nog onderstreept door de aanwezigheid
van de prefekt van het departement Manche (St. Hilaire ligt in
deze „provincie") d'e heer Bruneau en de sous-prefekt de heer Legrand.
De Zierikzeese wisselbeker
Terwijl het centrum van St. Hilaire - omkranst door een snoer van erg
levendige kermistenten - langzamerhand werd besmeurd door een
soms uit een leigrijze hemel neerdalend mistregentje en de koeien en
wat der koeien is, hebben de Zierikzeese mensen - o.w. ook
wethouder mr. K. A. Keuning en verschillende raadsleden, sommige met
hun dames - niet zonder spanning (maar ook veel hilariteit)
gemaakt op het platfonn voor het stadhuis, waar de autoriteiten zich
hadden opgesteld. Het Wilhelmus, gevolgd door de Marseillaise
werd de grijze lucht ingeblazen, nadat de Franse driekleur was ontrold.
Na de officiële ontvangst begaven allen zich naar het dodenmonument,
dat de herinnering levendig houdt aan de gesneuvelden in beide
wereldoorlogen. Een krans werd neergelegd door de prefekt, terwijl de
„Last Post" weerklonk.
Vrolijk banket
Zwaai-, speciaal voor Nederlandse magen, bleek nadien het banket,
dat werd gehouden in het niet onvermaarde
etablissement „Lion d'Or", een uren durend „etentje", met als hoofdwijntje
(Chateau-la-Vignée), dat fonkelde en geurde in het glas en
nadien alle beloften bleek waar te maken.
Bij de champagne aan het slot was de vrolijkheid tot niet geringe hoogte
gestegen en dat was zonder twijfel de bedoeling van deze
zoveelste ontmoeting „Franco Hollandaise", die - naar wij ten zeerste
hopen - in de toekomst nog door vele zal worden gevolgd.
's Morgens zes uur waren de Franse gastvrouwen en -heren al weer
present, om - met frekwente omhelzingen - afscheid te nemen van de
vrienden uit Zierikzee. Een lange rit, die duurde tot half
negen 's avonds lag voor de boeg, maar de chauffeur de heer J. Wiilemse
wist raad met de regen, de lichte mist en de drukte (vooral in België)
en leverde de Zierikzeese mensen weer netjes af.
Gelukkig, maar niet zo fit, zocht ieder daarop snel zijn huis op. Het was
weer magnifiek geslaagd in Frankrijk, dat zelfs in dit getij nog
pronkte met verrassende schoonheden, die in allerlei kleurige variaties
langs de ramen van de bus vergleden.
Commentaar van reisleider en (bijna) professionele „jumelist", de heer
L. Dey: „Het blijft geweldig".
De autoriteiten staande voor het raadhuis, tijdens het spelen van de volks
liederen. In het midden burgemeester Guinebault. Tweede van links de
prefect de heer Bruneau. Geheel links burgemeester D. W. Kastelein van
Zierikzee.
Twee Zeeuwse poppen sieren voortaan de raadstafel van St. Hilaire-du-
Harcouët; een opgewekt boerinnetje en een serieuze boer.
