Uniek in ons land
In het Dijkwater bij Dreischor grazen Noorse Fjordenpaarden
Hoe werkt kleurentelevisie
Velazquez herontdekt
INGEZONDEN STUKKEN
DE TERUGKEER VAN ARAM
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Dinsdag 29 augustus 1967 Nr. 19853
(Van onze correspondent)
DREISCHOR. Wie de laatste tijd een tochtje door het natuurreservaat
het Dijkwater tussen Dreischor en Sirjansland maakt kan ze al van grote
afstand opmerken: Twee groepen van in totaal 17 originele Noorse Fjorden
paarden, die in Noorwegen de toepasselijke naam van „Vestlandhesl" heb
ben gekregen. Deze paarden welke een opvallend gelijke kieur hebben name
lijk Isabel (geel-wit) zijn van diverse eigenaars in Nederland welke o.a.
woonachtig zijn in Heijthuisen, Veenendaal, Apeldoorn, Sterksel, etc. ter
wijl een aparte groep van zes anderen eigendom zijn van Staatsbosbeheer
Zeeland. Zaterdagmiddag werden de dieren door een deskundige jury onder
leiing van de heer W. van Helden uit Woudenberg, stamboeksecretaris en
hoofdinspecteur van het Nederlandse Fjordcnstambock gekeurd.
In de rubriek éénjarige merriën
kwamen tijdens de beoordeling 6 die
ren met het predikaat B en 1 met
A uit de bus. Bij de tweejarigen
haaiden aile 5 paarden het predikaat
A-premier. Het eigenaardige van de
ze wijze van paardenfokkerij is
voorts dat de eigenaren hun eigen
dieren niet kennen. De paarden zijn
met een geheime code gebrandmerkt,
waarvan de betekenis niet bij de be
zitters bekend is. De dieren zijn ge
hard tegen de koude, hebben beste
voeten en vertoeven vanaf api-ii tot
oktober in het Dijkwater.
Oorsprong Noorwegen
De oorsprong van dit wol zeer bij
zondere paardenras verliest zich ia
de grijze nevelen van de voor-Ger
maanse geschiedenis. Men neemt aan.
dat in die tijden vóór onze jaartel
ling het Fjordenpaard het enige
paardenras van Noorwegen was. In
onze tijd is het verspreid over Noor
wegen vanaf de zuidelijke provincie
Telemark tot de provincie Finmark
in hot hoge noorden. De Noorse staat
steunt deze nationale paardenfokkers»
en koopt o.a. tegen aantrekkelijke
prijzen de hengsten aan bij de fok-
kers. In Noorwegen wordt het Fjor-
denpaard allereerst en voornamelijk
gebruikt als werkpaard. Het kan in
het bergachtige gebied uitstekend
zware lasten trekken maar ook op de
rug vervoeren. Het Noorse leger be
dient zich zelfs - ook nog in deze
moderne tijd - van deze sterke Fjor
denpaarden, wélke voor de berg
troepen zware lasten 'kunnen ver
plaatsen, waar het terrein zo onbe
gaanbaar is, dat alle gemotoriseerde
voertuigen verstek moeten laten
gaan.
Het tegenwoordige Fjordenpaard,
zoals deze nu onder de rook van het
rustige Dreischor bewonderd kun
nen worden, lijkt op het oer-paardje,
vooral wat betreft zijn uiterlijke ver
schijningsvorm, maar ook - en dat
is juist het belangrijkste - zijn kracht
en hardheid. Er zijn verschillende ei
genschappen, welke pleiten voor een
nogal rauwe verwantschap met de
oerpaarden Tarpan en Przewalski b.
v. typische haarkleur en de dikwijls
voorkomende „wildstrepen", ook wel
zebrastrepen genoemd, welke men
op de ledematen kan zien afgetekend.
Deze opvallende verwantschap is van
grote betekenis omdat onze z.g. kui
tuurpaardenrassen een deel van die
r>cr-oigenschappen verloren hebben.
Dat schijnt erg jammer te zijn, want
juist die eigenschappen zijn zo waar
devol. Evenals de meeste ponyrassen
heeft dit ook zogenaamde tussen-
maatse paard een groot deel van die
waardevolle oer-eigenschappen be
houden. Een van die eigenschappen
is b.v. de soberheid: ze stellen zich
met weinig tevreden en nemen zeker
met minder kostbaar voedsel genoe
gen dan de kuituurpaardenrassen. Ze
zijn bovendien bijzonder verstandig,
volhardend, gebruiken hun krachten
zo doelmatig mogelijk, wanneer de
mens maar niet onhandig ingrijpt.
Verder zijn ze vruchtbaar en gaan
gemiddeld bijzonder lang mee.
Terug naar het oude bloed
De fokkerij van het Noorse Fjor-
denpaard heeft zich - voorzover men
heeft kunnen nagaan - vrij zuiver
eeuwenlang 'kunnen handhaven. In
de 19e eeuw toen bijna in elk land
van Europa de fokkers meenden
door kruising him paarden te kun
nen verbeteren en meestal het tegen
deel bereikten, wilde men in Noor
wegen het betrekkelijk kleine Fjor-
denpaard wat vergroten door het tc
kruisen met een koudbloedras, dat
ook in Noorwegen inheems was. Het
resultaat was echter - zoals dus in
vele landen - teleurstellend en ten
einde raad - doch gelukkig vrij spoe
dig - heeft men teruggegrepen op het
zuivere oude bloed. Dat was om
streeks 1870. Merkwaardigerwijze
heeft sedertdien de tegenwoordige
Fjordenpaardenfokkerij zich vrijwel
uitsluitend - zeker voor wat de heng
sten betreft - opgebouwd op één
hengst: de Gange Rolv 42.
Het Fjordcnpaaxd in Nederland
Vóór 1940 werd de trekkracht op
de kleinere bedrijven op de lichte
gronden in ons land voornamelijk ge
leverd door hitten, welke afkomstig
waren uit de Oost-Europese landen.
Ook waren er boeren op die gronden,
die inlandse paarden op 1%-jarige
Leeftijd of iets ouder kochten, die dan
betuigden en leerden trekken, er ook
al vast wat licht werk mee deden en
ze dan - met een meestal aantrekke
lijk winstje - op 3- of 4rjarige leef
tijd weer verkochten aan grotere
boeren of expeditiebedrijven, die een
volledig betuigd en „werkklaar"
paard wensten tc hebben. Na de
tweede wereldoorlog bleek de invoer
van hitten niet goed meer mogelijk
en voelden velen - vooral jongeren
niets meer voor het beleren van
jonge paarden. Door de toenemende
mechanisatie gingen trekker en
vrachtauto bovendien nog het werk
van de grotere paarden meer en
meer overnemen en konden de kleine
boeren de voljarige paarden niet
langer verkopen aan de vroegere af
nemers. Ook de export van grote
paarden was van geen betekenis
meer. Zo ontstond eigenlijk de vraag
- evenals dat al eerder in Denemar
ken en Duitsland het geval was ge
weest - naar een z.g. tussenmaats
paard - een paard in maat staand
tussen een pony en een volslagen
paard. Om de behoefte ernaar te
onderzoeken, heeft in 1953 de Com
missie van Kleine Boerenaangelegen-
xeden van de Stichting voor de Land
bouw (na 1954 het Landbouwschap
genaamd) zich tot de provinciale
kleine boeren-commissies gewend
met het verzoek na te gaan hoe groot
de vraag was naar een z.g. tussen-
maatspaard. Uit 'n daarop ingesteld-
de enquête bleek, dat vooral bij de
kleine boeren in de zandprovincies
een grote belangstelling bestond voor
zo'n paardje voor hun bedrijven. Uit
deze enquête bleek verder, dat de
voorkeur gegeven werd aan een niei
te klein, mak tussenmaats-paard,
goedkoop in onderhoud en geschikt
voor alle werk. Na enige oriëntatie
werd voorgesteld om een bedrijfs-
proef met Fjordenpaarden te nemen.
Afhankelijk van de resultaten van
deze proef zouden de kleine boeren
dan zelf moeten bepalen of tot fok
kerij met deze paarden zou worden
overgegaan.
Proef geslaagd.
De voorgestelde proef werd geno
men door een Commissie ad hoe,
waarin vertegenwoordigers van het
ministerie van landbouw en de Klei
ne Boerencommissie van het Land
bouwschap zitting hadden.
De betrokken Rijkslandbouweon-
suienten hebben daarbij een belang
rijke bijdrage geleverd door passen
de bedrijven voor deze proef aan f.e
wijzen. Gestart werd met drie ker
nen, t.w. Beilen, Hardenberg en Lun-
teren. In 1954 werden door deze drie
kernen 32 Fjordenpaarden aange
kocht in Denemarken. Reeds na een
half jaar bleken de resultaten zo
gunstig en waren de kleine boeren
deelnemers zo tevreden, dat zij be
sloten de fokkerij van dit ras in ver
enigingsverband te gaan bedrijven.
Op 24 maart 1955 werd dan ook te
Zwolle de vereniging ,.Het Neder
landse Fjordenstamboek" opgericht
en nog in datzelfde jaar werd deze
fokkers-vereniging als paardenstam
boek érkend. Het aantal fokhengsten,
waarover de vereniging nu beschikt,
bedraagt 23 stuks en er bestaan plm.
2300 merries ingeschreven in de re
gisters van de vereniging terwijl de
fokkerij snel toeneemt.
Men zegt wel eens, dat een goed
paard het best reklame voor zichzelf
kan maken; boter dan een mens het
zou kunnen. Als dat voor één ras op
gaat. dan is het zéker wel voor het
Fjordenpaard: door zijn karakter en
zijn verrichtingen. Opvallend zijn
naast de reeds opgesomde eigen
schappen verder nog de werkwillig
heid, de ijver en trekvastheid van
deze kleine paarden, welke, in ver
houding tot hun grootte en gewicht
zéér sterk zijn. Ze zijn ook mak en
verstandig (intelligent) en niet alleen
lief om te zien, maar ook lief van
karakter terwijl ze bijzonder veel
slag van werken hebben en over een
onvoorstelbaar uithoudingsvermogen
beschikken. Ook als circuspaard zijn
zc veel gevraagd vanwege hun in
telligentie. Kees van den Berge uit
Oosterland, Vogelwachter in het rij
ke gebied van het Dijkwater houdt
ze onder zijn hoede en wie de heer
Van den Berge zo bezig ziet met de
ze Fjordenpaarden ziet meteen dat
hij al aardig met deze viervoeters op
ken. schieten.
Beeldscherm lijkt
op het netvlies van ons oog
Hoe werkt eigenlijk een ontvang
toestel voor kleurentelevisie? Het
antwoord is simpel: in principe net
als ons oog. Het netvlies van ons oog
bevat twee soorten zintuig cellen:
staafjes en kegeltjes.
De staafjes vormen het lichtzin-
tuig, de kegeltjes zijn verantwoor
delijk voor het zien van kleuren. Er
zijn drie typen kegeltjes: voor elke
grondkleur -(rood. grien en blauw)
één.
Met deze drie grond, of primaire
kleuren kan men, zoals bekend, alle
in de natuur voorkomende kleuren
samenstellen. Dat doet ook ons ge
zichtszintuig: door de „menging" van
verschillende indrukken ontstaat er
in onze hersenen een natuurgetrouw
gekleurde gewaarwording van de
buitenwereld.
Drie kanonnen
Ook het beeldscherm van een toe
stel voor kleurentelevisie bevat in
zijn fosforlaag drie verschillende
soorten puntjes rode, groene en
blauwe. Ze gaan oplichten zodra ze
worden getroffen door een bundel
elektronen, afkomstig uit een elek
tronenkanon achterin het toestel.
In het geval van zwart-wit-tele-
visie is er sprake van één enkel ka
non; bij kleurentelevisie zijn het er
drie, een voor rood, een voor groen
en een voor blauw. Elk kanon kan
alleen de beeldschermpuntjes van
corresponderende kleur treffen.
Dit wordt bereikt door tussen de
drie kanonnen en het beeldscherm
een soort zeef te plaatsen, die met
een technische term het schaduw-
In de Noordvietnamese hoofd
stad Hanoi is maandag bekend ge
maakt dat in het district Moe Tsjau
aan de grens met Laos acht spion
nen gevangen zijn genomen, die
„door de Amerikanen en Zuidviet-
namezen waren gezonden".
Jongen op strand
onder zand bedolven
DEN HAAG. '27-8. De 17-jarige
Machiel Spaans uit Den Haag is za
terdagmiddag op het Scheveningse
strand om het leven gekomen, toen
hij in een drie meter diepe kuil die
instortte bedolven werd onder het
zand. Politie, brandweer en burgers
hebben drie 'kwartier moeten gra
ven om het stoffelijk overschot van
de jongen naar boven te halen.
KERKNIEUWS
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Giessendam-Neder-
hardinxvcld: A. Breure te Hei- en
Boeicop.
Aangenomen naar Dalfsen (vac.
O. S. Cazemier) (loez.): C. de Jong te
Puttershoek.
Bedankt voor Rotterdam-Pernis
(vac. C. den Engelse) (toez.): K. v. d.
Sluys te Herwijnen.
Geref. Kerken
Beroepen te Tu indorp-OostzaanJ.
v. d. Brink, kand. te Groningen.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Rotterdam-Zuidwijk:
C. Harinck te Utrecht: te Klaaswaal:
J. C. Weststrate te Meliskerke.
Gcrcf. Gemeente Haamstede
Dinsdag 29 augustus 7.30 uur ds.
Hakkenberg te Dordrecht.
masker heet; het is een scherm vol
uiterst kleine gaatjes.
Door elk gaatje passeren de bun
dels elektronen afkomstig van de
drie kanonnen. Maar de opstelling
van die drie kanonnen en de positie
van de gekleurde puntjes op het
beeldscherm is zo ingericht uiter
aard met grote precisie 'dat elk
puntje uitsluitend kan worden ge
troffen door de bundel elektronen
uit het kanon van de corresponde
rende kleur.
Een miljoen
Die puntjes zijn uiterst klein van
formaat; er zitten er ongeveer een
miljoen op het beeldscherm. Het
blote oog onderscheidt ze dus niet
afzonderlijk- pas met behulp van een
sterk vergrootglas is de structuur te
zien (maar men moet televisiebeel
den niet onder een vergrootglas be
kijken, evenmin als krantenfoto's:
dan verliezen ze hun suggestieve
werking!).
Het „mengen'* van de drie grond-
kleuren tot het veelkleurige beeld
dat een min of meer getrouwe af
spiegeling van de werkelijkheid
moet zijn, wordt veroorzaakt door
de mate waarin elk punt afzonder
lijk „oplicht".
Die mate van oplichting wordt
weer geregeld door hel aantal elekr
tronen dat het betrokken punt treft.
Een bundel van grote intensiteit
veroorzaakt grote helderheid, bij een
zwakker bombardement neemt de
helderheid af.
Die verschillen in helderheden
veroorzaken samen de verscheiden
heid aan kleurindrukken die het
menselijke oog waarneemt.
Zwart-wit
Is het kleurentoestel afgestemd op
een zender die een zwart-wit-pro-
gramma uitzendt, dan ontstaat na
tuurlijk op het scherm ook een zwart
-wit beeld. De draadloze signalen
die, dan op de antenne komen, be
ïnvloeden dan namelijk alle drie de
elektronenkanonnen in gelijke mate.
Het gevolg is dat ook de puntjes
op het beeldscherm alle in onder
ling gelijke mate worden „aange
schoten" door de drie elektronen-
bundels; wat er dan ontstaat is een
ongekleurd beeld, dat alleen grada
ties tussen wit en zwart vertoont.
Gerton van Wageningen.
MADRID, 27-3. Aan de muur in
de eelzaal van het koninklijk paleis
Riofrio bij Madrid heeft rui'm twee
eeuw enlang een stilleven van de we
reldberoemde Spaanse schilder Die-
go Velazquez gehangen zonder dat
men wist dat het door Velazquez ge
schilderd was.
Dit is onthuld door markies de
Lozoya in het Spaanse R.K. blad
„Ya". Volgens de Lozoya hebben di
verse deskundigen, onder wie de
directeur van het Prado en een
hoogleraar aan de universiteit van
Madrid, verklaard, dat het hier om
het sinds lang verdwenen stilleven
van Velazquez gaat, getiteld „Gewei
van een hert" (Cuerna de Vena do).
De markies de Lozoya, die zelf di
recteur-generaal voor de schone
kunsten ïn Spanje is geweestzegt
dat men lang niet geweten heeft dal
het schilderij in de eetzaal van het
paleis Riofrio van de hand van Ve
lazquez is, omdat een andere kun
stenaar er dingen bij geschilderd
heefto.a. een uil en koppen van
wilde zwijnen en wolven. Volgens
deskundigen zijn deze jachttrofeeën
na 1735 op het doek aangebracht.
In de jaren na 1735 zijn namelijk
enkele beschadigde schilderijen uit
de verzameling van de Spaanse ko
ninklijke familie gerestaureerd.
Hengelaar verdronken
WEESP, 28-8. In de sluis bij het
fort „Uitermeer" bij Weesp is za
terdagmiddag de 32-jarige Italiaan
Giuseppe Carnibella, die in Hil
versum woonde, in de sluis geraakt
en verdronken. De Italiaan, die ge
huwd was en twee kinderen had,
stond bij de sluis te vissen. Door
onbekende oorzaak is de man in het
snel stromende sluiswater gevallen.
Andere hengelaars zagen hem pas
toen hij al begon te zinken.
SPORTBERICHTEN
DUIVENSPORT
P.V. „Zierick", Zicrikzee
Wedvlucht op 19 augustus 1967
uit Orléans. Afstand'. 440,604 km. In
concours: 73 jonge duiven.
J. van de Sande 1, 14, 19; A. J.
Stoutjesdijk 2, 5; H. Slagboom 3, 10,
18; Fr. Maijs 4; A. M. Berrevoets 6,
11, 15; C. Sleutel 7, 12; Jac. Verwijs
8, 9; B. Visser 13, 16; H. J. v. d. Lin
de 17.
Snelheid eerste duif: 952,87 meter
per minuut.
Zelfde vlucht met oude duiven uit
Orléans. In contours: 18 oude duiven.
M. M. v. d. Wielen 1, 2, 3; Jac. Ver
wijs 4, 5.
Snelheid eerste duif: 941,17 meter
per minuut.
P.V. „De Brusc Trekker"
„De Bruse Trekker" nam op 25 au
gustus deel aan de stervlucht van
de afdeling Zeeland. Dit zijn 4 wed
vluchten vanaf verschillende rich-
- tóngen van af west (Parkeston, Enge
land), Manaf oost (Tilburg), vaijaf
noord (HonseLaarsdijk), vanaf zuid
(Duffel (B.), wie van deze 4 vluchten
de gemiddelde sn'elste tijd heeft is
winnaar, er werden 12 stél duiven
van 4 voor ingeschreven.
De uitslag van iedere vlucht afzon
derlijk luidt als volgt: Parkeston: F.
M. Dalebout 1, A. de Koning 2; P.
Steketee 3; B. de Ruiter 4. Duffel: J.
v. Boven 1; A. IJz'elenberg 2; J. For
mer 3; F. M. Dal'ebout 4. Tilburg: P.
Steketee I; A. de Koning 2; F. M.
Dalebout 3; J. Folmer 4. HonseLaars
dijk: F. M. Dalebout 1; J. v. Boven
2; B. de Ruiter 3; A. IJzelenberg 4.
De gemiddelde snelste tijd werd
behaald door de volgende liefhebbers
met de snelste tijd over 4 afstanden.
9 uur en 24 minuten: F. M. Dalebout
1; J. v. Boven 2; F. M. Dal'ebout 3; A.
J. IJzelenberg 4.
MOSKOU. De Sowjet-Unie heeft
een nieuwe wetenschappelijke ba
sis in het Zuidpoolgebied gebouwd,
op 2000 km van de basis „nolvalaza-
revskaya" gevestigd, aldus meldt het
Russische persbureau Tass.
SOERABAJA. Bij sporadische ge
vechten tussen uit Djakarta afkom
stige parachutisten en groepen Soe-
karno-gezinde mariniers zijn de af
gelopen weken in Oost-Java drie do
den en twintig doden en twintig ge
wonden gevallen.
JERUZALEM. De Israëlische au
toriteiten hebben donderdag bekend
gemaakt dat zij overwegen „om hu
manitaire redenen na 31 augustus
nog een zeker aantal Jordaanse
vluchtelingen in het kader van de
gezinshereniging te laten terugke
ren".
In de nacht van vrijdag op zaterdag
jl. heeft het sloop, en bergingsbe
drijf van schepen Va7i der Marei te
Ouwerkerk de motorspits „Anna"
gelicht. Dit schip was in de nacht
van 14 augustus aangevaren door
een Duitse hardloper in het Keeten.
De drie opvarenden van de „Anna"
(schipper Lockefeer uit Hontenisse)
konden zich in veiligheid stellen aan
boord van de Duitse tanker, liet
schip zat op de Duivelandse slikken,
in de geul van de sloperij Van der
Marei te Viane. De bokken „Jona
than" en „Holland" hebben het schip
gelicht terwijl het bergingsvaartuig
Jacominaook deel uitmaakte van
de bergingsoperatie. De „Anna" is
450 ton groot.
Mijnheer de redakteur.
Dansen te Nieuwerkerk
Met verbazing en ontstemming
heb i'k 'kennis genomen van het ver
slag der laatst gehouden raadsver
gadering der gemeente Duiveland.
Mensen en namen worden beklad
zonder dat deze in de gelegenheid
zijn een weerwoord te spreken.
Het beleid van de burgemeester
•inzake het afgeven van dansvergun-
ningen en het vaststellen van slui
tingsuur wordt aangevochten terwijl
de burgemeester niet aanwezig was!
De heer Overbeeke stelt dat de
vergunningen te gemakkelijk wor
den afgegeven. Hij kan er echter
van verzekerd zijn dat de burge
meester niet over ijs van één nacht
gaat. Het schijnt- dat de burgemeesT
ter de jeugd beter kent en vertrouwt
'dan dat zulks het geval is met de
heer Overbeeke.
Dat omwonenden hinder zouden
hebben van de muziek is zeer twij
felachtig. Aangrenzend aan mijn
zaak waar de muziek wordt gegeven
is een garage. Daarnaast is een par
keerterrein.
De heer van Klinken sprak van
een „beestenboel". Heeft deze dit
zelf gecontroleerd, of berust deze
uitdrukking als zo dikwijls van „ho
ren zeggen", wat steeds weer laster
inhoudt.
De „onbehoorlijke dingen" die
zouden zijn gebeurd. Heeft de heer
van Klinken bewijsstukken dat
hieraan de deelnemers van de dans
avonden schuldig zijn?
De heer Bolle wil al'les doen ver
bieden. Ons inziens vergeet hij dat
we in een vrij Nederland wonen, en
dat in ons land vrije meningsuiting
is toegestaan.
Eén troost is er bij al deze over
wegingen, nl. dat burgemeester en
politie beter op de hoogte zijn dan
dat dit van sommige raadsleden kan
worden gezegd.
Ons advies is dan ook dat men van
een raadszitting geen samenkomst
van roddelaars maken moet!
Wij nodigen iedereen uit zelf vast
te komen stellen of er in een „bees
tenboel" wordt gedanst, dan wel in
een zaal die geheel is aangepast aan
de verlangens der tegenwoordige
jeugd.
Onze dank aan de redaktie voor
het opnemen van dit commentaar.
T. P. v. d. VLIST.
Cafétariahouder
Postslraat 7, Nieuwerkerk.
Het secretariaat-generaal van de
Benelux economische unie meldt dat
de invoer van Benelux uit derde
landen in de eerste zes maanden van
1967 23,3 miljard gulden op 322 mil
jard frank heeft bedragen.
RANDWIJK. Op de Bredeweg in
Randwijk (gemeente Heteren) is de
18-jarige H. Menting uit die plaats
met zijn motor tegen een personen
auto gebotst. De jongeman werd zo
ernstig gewond, dat hij ter plaatse is
overleden.
43. Met een katachtige lenigheid hees
Aram zich op de vensternis, nog eenmaal
mat hij met zijn ogen de afstand. Toen
waagde hij de sprong. Zijn handen grepen
in de takken, doch de bovenste waren dun
en bi-aken af.
Hij voelde zich vallen en gi-eep wanho
pig om zich heen. Plotseling voelde hij een
dikkere tak, waar hij zijn arm omheen kon
slaan. Daar hing hij Het zweet parelde op
zijn voorhoofd, doch direct had hij zich
hersteld. Hij wist zich aan de tak op te
trekken, tot hij er schrijlings op zat en
daarna kostte het hem weinig moeite meer
om zich langs de stam verder haar bene
den te laten zakken.
Zodra hij op de begane grond stond, keek
hij oin zich heen en zag, dat hij zich in een
prachtig aangelegde tuin bevond, die ech
ter aan alle kanten omgeven was door een
hoge muur. Aram dacht een ogenblik na.
Waarschijnlijk zou er wel el-gons een plek
te vinden zijn waar hij over de muur kon
klimmen, doch daar stond tegenover dat
hij dan nog evenveel zou weten, als toen
hij hier kwam. Welk geheim verborg het
huis van 2ijn schurkachtige gastheer? Dat
moest hij tot iedere prijs fo weten zien Ie
komen!
Voorzichtig begon hij in de richting van
het huis te sluipen, doch hij had nauwelijks
enige schreden gedaan, toen hij twee ge
stalten zag aankomen. In de kleinste her
kende hij onmiddclijk Gulliane, de koop
man. Dc andere had hij nimmer gezien,
maaiA ondanks dc schemering kon hij dui
delijk de lange, rossige baard onderschei
den! Een barbadöor!
I
4
