EI ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Vrijdag IS september 1966 No. 19659 Het kleine oogje van de pilot-walvis en z\jn neerhangende hek, geven hem een wanhopig aanzien nu hij niet terug kan zwemmen naar zijn klaar blijkelijke doel - het land. wialvissen Een verstelbare draagband wordt door de bovenvin om de walvis gebonden om te vermijden, dat hij op zijn andere zijde terecht komt en dat het water over het bassin zal stromen. Een aangespoelde walvis, wordt op een walvis-draagbaar naar een vrachtwagen gebracht. De vrachtwagen rijdt het dier snel naar Ma- rinaland in Florida, waar de walvis in een tank zal worden geplaatst om verzorgd te worden door bekwame deskundigen, in de hoop dat hij weer beier wordt. Nog zwakjes na zijn vervoer, krijgt de walvis een vitamine injectie om hem kracht te geven en hem in beweging te houden. De zee bewaart vele geheimen ,die de mensen niet kennen en een van de grootste geheimen heeft betrekking op het grootste zoogdier van de wereld!De Walvis. Op iedere tijd van het jaar kunnen alle soorten walvissen, in scholen of alleen, plotseling voor de kust op duiken en dan sterven op de rotsen of op het zand alsof ze werden geroepen door een „rattenvanger". De meest tragische gevallen be treffen vooral de pilot-walvissen, een kleinere soort, die wordt ge classificeerd ais de bruinvis (dolfijn). Meer dan 300 pilot-walvissen hébben onlangs de dood gevonden op de rotsen van de Kaap de Goede Hoop in Zuid Afrika. Niet alle migraties naar het land behoeven echter met de doodte eindigen. Wanneer de walvissen de kuststrook binnen 100 mijl van Marinaland in Florida in de buurt van St. Augustine bijvoorbeeld uitkiezen, gaat een reddingsploeg aan het werk. De dieren, die dan in zeer goede conditie zijn, worden in vrachtwagens geladen en snel terug gereden naar het aquarium. Waarom hebben walvissen deze klaar blijkelijke neiging om zelfmoord te plegen? Cetologen (walvisdeskun digen) zijn van mening, dat de organen waarmee ze door middel van echo's hun weg vinden, in de war worden gebracht door het geluid van de branding. Anderen schrijven het toe aan een ziekte. Dit zijn echter louter veronderstellingen .Er ligt dus nog een probleem zo groot als een walvis, dat om een wetenschappelijke oplosing vraagt Links: Mrs. Virginia Hein, medewerkster van het research'laboratorium in Marinaland, houdt de walvis onder water om verbranding door de zon te voorkomen. De draagbaar wordt voorzichtig gekanteld om de walvis in de tank te laten glijden. Er wordt bijzondere zorg gedragen voor de bescherming van de mensen en het zoogdier zelf als zijn 3.15. lange lichaam in het water plonst. Zijn gewicht wordt geschat op meer dan 500 kilo.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1966 | | pagina 3