GAS VOOR MEER COMFORT
„DE JACHT IS ALTIJD OPEN"
TL
KINDEREN
KINDEREN
Het Indonesische geduld
CKefarine.4"
die niet lastiger zijn dan andere
Een goed besluit
met zomerfruit!
from America's Best Tobaccos
4 middelen doen wonde
ren bij pijn of griep!
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Dinsdag 12 juii ISW Nr. 19621
KERKNIEUWS
Oecumenische dienst
in Brielle
BRIELLE, 10-7. In Bi-ielle is zon
dagmorgen op de plaats waar in 1572
de strijd tussen katholieken en her
vormden een aanvang nam, een
oecumenische dienst gehouden. Rec
tor Th. van Vugt uit Oegstgeest
droeg een heilige mis op, waarna ds.
W. A. Duvekot uit Brielle een predi
katie hield. Met de oecumenische
dienst werd de herdenking ingezet
van de heiligverklaring - honderd
jaar geleden - van de negentien
„martelaren van Gorkum". In 1867
verklaarde paus Pius IX negentien
priesters en kloosterlingen heilig, die
drie maanden na de inname van Den
Briel op één april 1572 door de geu
zen onder leiding van Lumey wer
den opgehangen. De oecumenische
dienst werd gehouden in de Bede
vaartskerk, die op het „Martelveld"
is opgericht, en die sinds tientallen
jaren een bedevaartplaats is.
WIERDEN. Vannacht is de 28-ja-
rige spuiter L. Haas uit Nijverdal
tengevolge van een verkeersongeval
om het leven gekomen.
In de Syrische hoofdstad Damas
cus zijn maandag een Palestijnse
vluchteling en twee Syrische oud-
militairen terechtgesteld. Ruim vier
jaar geleden waren ze ter dood ver
oordeeld wegens spionage voor Is
raël.
II x VOORLICHTINGSBUREAU yuoJbÜ...
fr* VOOR DE VOEDING
Ingezonden mededeling
voor geyser, gasfornuis, verwarming... Esso Gas in fles I
Daar zijn wij het allemaal wel over
eens: fruit hoort bij een goede voe
ding. Het zorgt op een smakelijke
manier voor ëen portie vitamine C.
Vooral de voorjaars- en vroege zo
mervruchten zijn rijk aan dit vita
mine. Wist u dat aardbeien nog
meer vitamine C bevatten dan si
naasappels? Ook bessen en frambo
zen mogen er zijn! De kersen hebben
wat minder C-vitamine maar van de
ze heerlijke vrucht kunnen we ge
makkelijk een flinke portie op.
Naast vitamine C krijgen we uit
het fruit nog wat vitamines van het
B complex en wat ijzer- en kalkzou-
ten.
Fruit kunnen we bij elke maaltijd
geven, het is in zomer èn winter een
welkom toetje. Ook tussen de maal
tijden door valt het er goed in en
verdient zelfs de voorkeur boven
snoepgoed. Wilt u fruit zó eten? Best
maar spoel het in ieder geval goed
af onder.de kraan.
Nog een paar raadgevingen:
Koop fruit zo vers mogelijk.
Was en/of schil fruit altijd voor het
gebruik.
U kunt op veel manieren zomer
fruit verwerken. Probeer daarom
eens onderstaande, recepten! U zult
er geen spijt van hebben!
Vruchtensla van sinaasappel
en aardbeien
±150 gram aardbeien, 2 sinaasap
pelen, 2 eetlepels basterdsuiker, groe
ne gekonfijte vruchtjes.
De aardbeien schoonmaken, was
sen in koud water en met de basterd
suiker in een kom of schaal over
doen. De sinaasappelen afspoelen,
door midden snijden en met een
scherp mesje de stukjes vruchtvlees
er uitsnijden. De stukjes sinaasappel
bij de aardbeien in de kom doen en
aLles even omroeren. De vliezen en
het wit zoveel mogelijk uit de si
naasappelhelften verwijderen en de
bakjes eventueel versieren door de
rand uit te tanden met een mes of
een glad, rond spuitmondje.
De vruchtensla over de sinaasap
pelhelften verdelen en garneren met
een stukje groen gekonfijte vrucht.
Aalbessenvla
250 gram aalbessen, 2Vz dl water,
25 gram (3 eetlepels) griesmeel, 50
graml (5 eetlepels) suiker.
De bessen uitzoeken, wassen, ris
sen en met het water even aan de
kook laten komen. De vruchten op
een zeef laten uitlekken. Het vocht
weer in een pan teruggieten en aan
de kook brengen. De griesmeel en
suiker aan het vocht toevoegen en
het geheel, al roerende, gaar laten
koken 8 minuten).
De uitgelekte bessen door de zeef
wrijven en het vruchtenmoes aan de
„griesmeelvla" toevoegen. Het geheel
met een vork of garde goed opklop
pen en koud serveren.
Kerscn-pcrzikpudding
250 gram kersen. 2 perziken, 2Vz dl
water, 1 dl citroensap, 60 gram (6
eetlepels) suiker, 12 gram (6 blaad
jes) gelatine, citroenschil, (slagroom).
De kersen ontpitten. gedeelte
van de kersen achterhouden als gar
nering. De gelatine weken. De rest
van de kersen met het water en de
citroenschil even aan de kook laten
komen. De citroenschil verwijderen
en het vruchtensap zeven.
De gelatine uitknijpen en in het
nog warme vruchtesap oplossen. Het
citroensap en de suiker toevoegen en
het geheel op smaak afmaken. Het
vruchtesap laten afkoelen totdat het
drillig begint te worden. Een bodem
pje in 4 kleine puddingvormen schen
ken. De perziken ontvellen en de
vrucht in twee delen van de pit ha
len. In iedere puddingvorm een hal
ve perzik met de holle kant naar
boven schikken. De puddingvormen
bijna volschenken met de rest van
de puddingmassa en de gekookte ker
sen als laatste in de gelatine schik
ken. De puddinkjes laten afkoelen,
storten en al of niet garneren met
slijfgeslagen slagroom en de achter
gehouden kersen.
Voor vandaag enkele opmerkingen
over de problemen die zich voordoen
bij al die kinderen, die niet lastiger
en niet ongezeggelijker zijn dan alle
anderen. Dat zijn dus de kinderen
die zich 's morgens aan het wassen
proberen te onttrekken, die bekers
chocolademelk omgooien over het
brandschone tafellaken, die als wil
den door het huis lopen te hollen,
die op gezette tijden zo lekker oost-
indisch doof kunnen zijn.
Misdadige of achterlijke kinderen
hebben wij hier niet op het oog. Ook
houden wij ons nu niet bezig met
kinderen die duidelijke karakterfou
ten of zenuwziekten hebben; die be
horen te worden onderzocht en te
worden behandeld door psycholoog
of kinderpsychiater.
Zitten grinniken om niets
Het gaat thans om die heel norma
le kinderen, die potten inkt op het
nieuwe karpet omkeren en die dan
trouwhartig verzekeren dat ze dit
beslist niet met opzet hebben ge
daanKortom, om al die kinderen,
die hamvingers op het witte behang
zetten, die het deurtje van de vogel
kooi moeizaam openpeuteren, die
het ochtendblad al vóór het ontbijt
verknipt hebben, die met. nieuwe
schoenen. in heel diepe plassen trap
pen, die in winkels om een snoepje
staan te bedelen.
Gisteren nog heeft onze eigen An-
netje haar goede haarlint in kleine
reepjes gescheurd omdat ze bloe-
mencorsootje wou gaan spelen en
zich als bollenprinses of druivenko-
ningin wou vermommen. Maar ach,
als je er maar één hebt zijn al die
zogenaamde moeilijkheden niet zo
bijzonder groot. Want wat is nu één
haarlint?
Wel wordt zo'n enig kind gewoon
lijk wel schromelijk bedorven en
lekker verwend. Daar wordt het dan
natuurlijk wel minder enig van,
maar óm nu te zeggen dat het zoveel
last veroorzaaktNee, werkelijk,
dat doet het niet. Het lieve leven be
gint pas goed als er meer kinderen
zijn en dan vooral op de leeftijd van
„alles-wat-je-zegt-ben-je-zelf'.
Dan houden ze mekaar aan de
gang, zodat er nooit een eind aan
schijnt te komen: aan de maaltijden
zitten ze bij voortduring wezenloos
te grinniken om niks en steken ze
elkander aan met daverende clowrie-
rieën, het „welles" en nietes" geroep
is 's morgens en 's middags niet van
de lucht en 's avonds liggen ze in de
kinderkamer tot diep in de nacht de
problemen van het afgelopen etmaal
te bespreken.
Geen marionettentheater
Wat kunnen we doen om de orde en
de rust, die telkens ver te zoeken is,
weer te herstellen? Moeten we links
en rechts maar eens een paar flinke
klappen uitdelen? De tijd dat onze
kinderen beslist niet geslagen moch
ten worden begin al weer achter ons
te liggen.'
Wie nog denkt dal hp een kind
nooit mag slaan loopt ook al weer
achter. Volgens de allermodernste
inzichten kan een enkele tik, mits
niet in drift toegemeten, sonis heel
heilzaam werken. Dat betekent dus
niet dat we onze kinderen ieder
kwartier een compleet pak rammel
moeten geven
Een ander recept bestaat uit ge
strengheid met een flinke scheut
onverbiddelijkheid, waarmee wij de
kinderen dwingen in een voortdu
rende, door ons van te voren vastge
stelde, absolute regelmaat. Het huis
begint dan wel erg veel op een ka
zerne te lijken en geen weldenkend
mens zal dit een ideale toestand
vinden.
Natuurlijk moeten voor tafel de
handen worden gewassen, moeten
voor het naar bed gaan de tanden
worden geborsteld en moet er ook op
gezette tijden worden „gedrukt",
maar de jeugd van onze kinderen
mogen we toch niet bederven door
van het ouderlijk huis een marionet
tentheater, 'een bagijnhof of een be
jaardenhuis te maken.
Meer aandacht
Nu zijn er over pedagogie hele bi-
bibliotheken voorgeschreven. Dat is
een tamelijk veeg teken, want wan
neer de dingen in kannen en kruiken
zijn, kan 't allemaal in één brochure
worden opgetekend of als 't daar net
niet in kan, dan toch wel in één
pocketboek.
De mensen die de opvoedkunde zo
ontzettend moeilijk hebben gemaakt
en er van die hele dikke boeken over
schreven, hadden óf zelf helemaal
geen kinderen óf zij bleken'zelf hele
maal niet zulke goedé opvoeders te
zijn als het om hun eigen kinderen
ging. Dat geeft ook al weer te den
ken.
In plaats van al die pedagogische
verhandelingen, al of niet gelardeerd
met de inzichten van de moderne
dieptepsychologie, kan er misschien
meer worden verwacht van een
sprankje onbaatzuchtige liefde in
onze harten.
Wanneer we beseffen dat het krij
gen van kinderen ook, verplichtingen
schept en wanneer we die verplich
tingen van harte danvaarden, zullen
wij niet altijd heel erg in de krant
verdiept of ergens zo. vreselijk druk
mee bezig zijn, zodat we toevallig
weer geen tijd voor de kinderen heb
ben.
Doe wat meer!
Dan zullen we veel meer belang
stelling hebben voor ons grut en wij
zullen voorlezen van die lange man
die als maar vlinders in dat ene net
ving, wij zullen vertellen over Riket
met die fantastische haardos, wij
zullen met hen zingen van die graaf
in Den Haag met dat nare pietlut
tige zoontje.
Als het verlangd wordt zullen we
zelfs met een blijmoedig humeur en
in een opgewekte stemming voorle
zen uit die katterige kinderboekjes
die ze tegenwoordig uitgeven en zul
len we samen die ellenlange beeld
verhalen, waar de teksten als kauw
gom uit de mensen hun mond bub
belt, uitspellen.
En heus, die kinderboekjes blijken
dan niet zo vervelend als we eerst
dachten en die stoutmoedige strip
verhalen over monsters op Mars en
hoe de raketbemanning zich daar
tegen te weer stelt, zijn eigenlijk nog
boeiend genoeg.
Met meèr liefde in onze harten
Ingezonden mededeling
zullen we ook veel meer tijd hebben
om te luisteren, want onze kinderen
hebben o zoveel te vertellen en wij
hebben daar tot nu toe meestal maar
zo weinig belangstelling voor gehad.
Het is goed om jong te zijn met de
kinderen, met hen te lezen en te bou
wen, te zingen en te dansen, te plak
ken en te kleuren. Het is goed voor
henen het is goed voor ons.
Dr. Alfreda Briedé.
Nederlandse toeriste
in de bergen verongelukt
INTERLAKEN, 11-7. Een Neder-
landse toeriste, de 34-jarige mevrouw
Rosa Denneboom-van Gelder, onder
wijzeres te Amsterdam, is in het
Berner-Oberland in de omgeving
van Wengen in een 200 meter diep
ravijn gevallen. Zij maakte met haar
echtgenoot een wandeling. Even
voordat zij dodelijk verongelukte was
de heer Van Gelder uitgegleden,
waarbij hij werd gewond maar de
tocht kon voortzetten. Met grote
moeite slaagde hij erin Wengen te
bereiken, waar hij de politie waar
schuwde, die het stoffelijk overschot
heeft geborgen.
AMSTERDAM. Bij een demon
stratie tegen de Amerikaanse poli
tiek in Vietnam, waarvoor geen ver
gunning was aangevraagd, zijn in
Amsterdam opnieuw 40 jongeren
aangehouden.
RECHTSZAKEN
Jaar en drie maanden
voor poging tot doodslag
AMSTERDAM, 11-7. De 7I-jari-
ge S. van der W. is door de recht
bank in Amsterdam veroordeeld tot
een jaar en drie maanden wegens
een poging tot doodslag op zijn 58-
jarige echtgenote A. Plug. De offi
cier van justitie had een jaar en
zes maanden geëist.
Hangende een echtscheidingsproce
dure was de verdachte, die slager is
geweest, zijn vrouw met een uit
beenmes te lijf gegaan en had haar
in de borst en de rug gestoken. De
verdachte, die klein en schriel is, was
tot deze daad gekomen, nadat zijn
zeer robuuste echtgenote op een niet
zo bijster subtiele wijze jarenlang de
scepter over hem had gezwaaid. De
verdachte had op de zitting ver
klaard dat zij hem talloze malen
had mishandeld als zij onenigheid
hadden. De raadsman illustreerde
dit.
BUK DOOR HET WERELD
Het voorlopig volkscongres gaat in
Djakarta voort met de terugkeer
naar normale toestanden, hetgeen in
de praktijk neerkomt op de ontluis
tering van Soekarno. Deze is nu zijn
titel „president voor het leven" kwijt
een titel die hij zich overigens on
rechtmatig zelf had laten toekennen
door een volkscongres met zorgvul
dig uitgelezen jaknikkers.
Dit nieuwe congres heeft het ove
rigens ook niet gemakkelijk. Tot er
algemene verkiezingen gehouden
worden - en dat zou nog een jaar of
twee duren - kunnen hel ook alleen
maar mei enige fantasie volksverte-
genwoordiging genoemd worden. En
in de zaal zijn zeker niet alle be
langrijke stromingen evenredig ver
tegenwoordigd, dat blijkt wel uit wat
daarbuiten gebeurt.
Reizigers door Java komen met
verhalen terug dat op het midden
van het eiland vooral grote groepen
bijeenkomen en dan ijverig betogen
dat men te wapen moet snellen om te
voorkomen dat men in Djakarta Soe
karno kwetst. In Djakarta zelf we
melt het weer van de troepen, met
name de Siliwangi-divisie die ver
knocht is aan generaal Nasoetion.
Daar gaan geruchten over commu
nistische agitatie. En zonder meer is
daar de activiteit van studenten
vooral, die menen dat toch nog te
zacht wordt opgetreden.
Weinig perspectief
Soeharto en de zijnen hebben nu al
enige tijd gelegenheid gehad om aan
de slag te gaan. Daarbij zijn ze door
dit soort gistingen van allerlei aard
binnenslands sterk geremd. En door
de tanende invloed van Soekarno
die toch nog sterk genoeg was om
de verzoening met Maleisië een beet
je te vertragen.
Dan heeft het nieuwe bewind veel
buitenlandse steun en tegemoetko
mendheid nodig, maar die komt ook
niet zo snel. Logisch, want niemand
weet eigenlijk of de nieuwe leiders
toel zoveel perspectieven hebben al
wordt dat ijverig gehoopt. Maar het
vrijlaten van een reeks politieke ge
vangenen - met zulke xiiteenlopende
figuren als Mohammed Natsir en ko
lonel Vtenje Soemoeal - is natuur
lijk zeer toejuichenswaard, maar het
zegt weinig over de Indonesische
kredietwaardigheid.
Het grote gevaar voor de generaals
is dat de bevolking die er zo lang
over gedaan heeft om uit de ban van
Soekarno's opzwepende persoonlijk
heid te komen zeker niet veel ge
duld heeft om te wachten tot de
nieuwe heren goed op dreef zijn ge
komen.
Iers temperament
Het was haast geen wonder dat er
incidenten gebeurden tijdens het be
zoek van koningin Elizabeth en prins
Philip aan noord-Ierland. Een man
wierp een brok beton, een vrouw
een fles naar de Rolls Royce met de
koninklijke gasten. De politie was er
vlug bij om de daders te arresteren
en om te zeggen dat het hier zeker
niet ging om aanslagen met een po
litieke achtergrond.
Dat laatste lijkt wel zeer dubieus.
De altijd al smeulende conflicten
tussen protestantse en katholieke
Ieren in Belfast en de omringende
graafschappen zijn juist de laatste
tijd weer feller opgelaaid: er vielen
zelfs doden bij. Hoewel historisch te
verklaren is deze onderlinge reli
gieuze haat tussen de protestantse
meerderheid en de katholieke min
derheid voor een westers land voor
buitenstaanders haast niet meer in
te denken. Daarbij komt dan dat on
geveer op dezelfde scheidslijn de
nieuwe reden tot tweedracht komt:
moet noord-Ierland deel van Groot-
Brittannië en noord-Ierland blijven
(het Verenigd Koninkrijkof over
gaan naar de republiek Ierland?
En dat alles nog daargelaten,
blijft een onmiddellijke aanleiding
tot katholieke ontevredenheid dat
het voor niet-protestanten vrijwel
alleen maar theoretisch mogelijk is
vele openbare ambten te bekleden.
Omgekeerd zijn er ook weer protes
tanten die niets meer van Londen
moeten hebben omdat de regering
daar hun anti-katholieke instelling
niet steunt. Bij het temperament der
Ieren wordt dan gauw en graag ge
vochten.
Wanneer de vorstin - het symbool
van het koninkrijk en de Londense
regering - op bezoek komt, kan het
haast niet uitblijven dat die bij het
algemeen gevecht ook wordt geraakt
of bedreigd.
SCHIPHOL. De 46-jarige foto
journalist Kees Scherer, die op 28
juni door een viertal bandieten op
een verlaten bergweg van het Ita
liaanse eiland Sardinië onder vuur
werd genomen, is zondag behouden
op Schiphol teruggekeerd.
FEUILLETON
„Gijs!" Het klonk als een juich
kreet en de man wankelde even.
Verbaasd draaide hij zich om en
zag zijn vrouw staan in het korte
bontjasje, dat hij haar het jaar te
voren gegeven had. Het volgende
ogenblik lagen ze in eikaars armen.
„Dorienprevelde hij, blij en
gelukkig door de aanraking van
haar wèrme lippen. „Hoe wist je.
„Kom mee," besliste ze, „het is
buiten veel te koud."
Èn toen pas zag hij de Mercedes
staan, de oude, trouwe wagen, die
hem al die tijd gediend had, talloze
malen van het Gooi naar de stad
en weer terug naar huis.
Werktuiglijk stapte Gijs in naast
zijn vrouw, die de deur sloot, start
te en het plein verliet. Gijs Bol
reed naast zijn vrouw de vrijheid
tegemoet.
Dorien vertelde: „We wisten al
weken, dat je vroeger vrij zou ko
men. Meneer de Vries heeft ont
zettend veel voor je gedaan, Gijs,
wat een aardige man is dat. Een
week voor Sint Nicolaas belde hij
me op en zei, dat er een redelijke
kans bestond, dat je nog voor de
feestdagen thuis zou zijn, maar ik
mocht niets tegen je zeggen. Want
in die zaken kun je nooit met ze
kerheid zeggen, of de verzoeken
succes hebben. En het is maar goed
geweest, datje nooit iets geweten
hebt, want twee dagen voor Kerst
mis zei meneer de Vries, dat het wei
januari zou worden. Maar gister
morgen belde hij me op en zei, dat
je vandaag vrij kwam. Om onge
veer zeven tiur 's morgens. Dus ben
ik vanmorgen al vroeg weggereden.
Ik wilde je verrassen, zie je?"
Hij knikte. „Daarin ben je wel ge
slaagd, Dorienvrouwtje van
me
Ze knipoogde tegen ihem en wees
op1 haar tas. ,,Er zitten sigaren in.
Je eigen merk. Ik heb trouwens nog
een paar verrassingen. Je zult het
zelf wel zien."
Met bekwame hand voerde de
de vrouw fae Mercedes de stad uit
en op de Weg raar AVnsterdam zette
ze er een flinke gang in. „Heb je het
niet koud?" vroeg ze. „De verwar
ming moet eens nagekeken worden.
Werkt maar aan één kant."
„Moestehmijn opvolger
de wagen niet hebben?"
Dorien schudde haar hoofd. „Die
heeft er zelf één. Hij krijgt onkos
tenvergoeding. Wat een winst is er
gemaakt, he? Ruim dertigduizend
gulden." Ze kneep even in zijn arm.
„Dank zij jouw werk, dat nu vruch
ten afwerpt. Gijs, komt de fabriek
er weer helemaal bovenop."
Gijs stak een sigaar op. „Och, ik
weet dat niet
„Daar is iedereen het over eens,
Gijs. En maak jfj je nu maar ner
gens zorgen over, alles komt in orde.
Alles is al in orde.
Hij zuchtte. „Nu ja,, ik kan in de
fabriek gaan werken.... een beetje
verstand heb ik er wel van, op kan
toor ben ik natuurlijk liever niet
meer
„Maak jij je nu maar geen zor
gen, Gijs, alles is al geregeld. Laat
dat nu eens aan je vrouw over, he?"
„Dorien, je bent bewonderens
waardig. Alleen al het feit, dat je
me niet in de steek hebt gelaten
toen
„Zeg eens - ze keek hem een ogen
blik verontwaardigd aan - „wat
denk je van me? Ik meen me te
herinneren, nog voor het begin van
ons huwelijk, dat ik trouw beloofde.
Misschien herinner jij je dat ook
weer? Het was in het stadhuis in
Amsterdam. Om precies te zijn: op
onze trouwdag."
„Dorien, je bent een zeldzame
schat. Ik ga je steeds meer waarde
ren. En ik hoop al het leed je te
vergoeden, schatje...."
„Ssst, daar praten we nooit meer
over."
„Hoe is het met Gerard?"
„Een schat. Je zult het zelf zien.
Zo,n gemakkelijk kind. En lopen.."
Voor in Amsterdam sloeg ze rechts
af en reed het Geuzenveld in.
„Is dit een kortere weg?" vroeg
hij.
„De korste," antwoordde ze, ge
heimzinnig lachend. „Wacht nu maar
af."
Gijs rookte zwijgend en keek naar
de nieuw gebouwde wijken, er kwam
een stuk opgespoten land en na een
scherpe bocht reden ze weer langs
door GERRIE BOS
een blok hoge flats. Er begon iets
van herinnering te schemeren bij
Gijs. „Zeg, is dit niet de Troelstra-
laan?"
Ze knikte. „Ken je hem nog? Weet
je ons flatje nog te vinden?"
„Ik denk het wel, wacht eens,
voorbij die dwarsstraat, is het daar
ergens?"
Na een minuut remde Dorien af
en stopte. Voor het flatje. Ze trok
zijn arm door de hare en zei: „Gijs,
dit is onze woning. Ik ben niet meer
in het Gooi. AI sinds het najaar
niet meer."
Hij schrok. „En moeder dan?"
„Moeder bleef liever in Blaricum.
Ik dachtna allesdat jij lie
ver niet meer daar.
Hij knikte. „Daar heb ik nog het
meest tegenop gezien. Maar ik durf
de er nooit over te beginnen, zie je?
Dorien, dit is een pak van mijn
hart. Maar de bewoners?"
fWordt vervolgd!.
Ingezonden mededeling
Vier middelen in één tablet helpen
elkaar endoen wonderen!
De vier middelen, verenigd in één
tablet Chefarine „4", zijn elk afzon
derlijk in de hele wereld beroemd en
hebben miljoenen mensen baat ge
bracht. Tezamen werken zij nog
beter en doen werkelijk wonderen.
Eén der bestanddelen is het betrouw
bare maagmiddel Chefarox, dat een
teveel aan maagzuur neutraliseert.
De combinatie is ideaal om pijn of
griep doeltreffend te bestrijden.
BEROEMDE MIDDELEN IN ÉÉN
TABLET DOEN WONDEREN!
