"In vredesnaam"
bommen op Noord-Vietnam
HET BOZE
BELETSEL
Raadsel in Krimpen
werd spoedig opgelost
Javanen naar Irian
Opening
C en tra le Werkplan Is
Zierikzee
ZILKIkZEESCHL NIEUWSBODE Donderdag 3 februari lübti Nr. 1ÜÜ34
BLIK DOOR HET WERELD
VENSTER
gemeen in kennis stellen van de
Amerikaanse bereidheid tot onder
handelen.
Wash.in.gton. heeft dit aspect van.
de zaak nu doorgeschoven naar de
Ver. Naties. Of secretaris-generaal
Oe Thant - of de veiligheidsraad -
meer kunnen bereiken na hervat
ting der bombardementen dan de V.
S. toen de vliegtuigen aan de grond
bleven, is een vraag waarop een ja
woord logisch niet te verwachten is.
DE STICHTING „WEG'
Vissen verslonden man
en zeven kinderen
Oude Tonge herdacht
de watersnoodramp
OUDE TONGE, 2-2. In Oude Tonge
op Goeree-Overflakkee is in de R.K.
kerk een 'kerkdienst gehouden ter
'herdenking van de slachtoffers van
de watersnoodramp in 1953. In de
middaguren werd de stille omgang
door Oude Tonge gehouden waaraan
enkel'e honderden mensen deelna
men. De todht ging naar de bijzon
dere begraafplaats, waar 300 ramp
slachtoffers hegraven liggen. Des
avonds 'heeft de Gereformeerde Ge
meente een speciale kerkdienst voor
de watersnoodslachtoffers gehouden.
In de Hervormde kerk wordt zondag
a.s. een speciale herdenkingsdienst
gehouden.
Over deze woorden dacht Willie na
toen ze die avond in de logeerkamer
naar bed gihg. Een heel leven
Maar wat iheb je er aan, als het niets
dan teleurstellingen brengt?
Ze had er goed over nagedacht,
vi'er lange dagen. En nachten. Steeds
maar weer in tweestrijd. Tenslotte,
op een .morgen nam ze haar besluit.
Ik houd niet meer van hem, wist ze.
Er is iets gebroken tussen ons, dat
niet-hieer te 'helen is. Het zou altijd
tussen ons in blijven staan. Rustig
had ze een kort epistel geschreven
en verzonden. Waarin ze hem ver
zocht 'had niet meer te komen.
Zelf was hij ook niet meer in Rij
kevoort geweest. Maar wel Dientje,
zijn zuster. En Fons, die blijkbaar
plotseling dik was met Jaap's zuster.
En de pastoor.
Vooral 'het bezoek van de paro
chieherder had haar dwars gezeten.
Waarom had men 't hem verteld? In
de biechtstoel had ze met geen woord
over deze kwestie gesproken. Had zij
in deze gezondigd? Kon men haar
iets verwijten? Nou dan?
Dientje had ze verwacht. Net iets
voor Jaap cm als laatste redmiddel
zijn zuster in de arm te nemen. Die
twee hingen toch zo aan elkaar, dat
had ze al lang gemerkt. Kom niet
aan Jaap, want dan krijg je met
Dientje te doen. En omgekeerd. De
enige van de familie, die het zwarte
schaap trouw was gebleven. Die wel
kontakt onderhield met do andere
broers en zusters en 'hun beider
moeder, maar die niet van plan was
met broer Jaap te breken, zoals de
anderen hadden gedaan.
Twee dagen later stond Dientje vn-
aens op de stoep. Nies boos. Tenrnin-
DJAKARTA, 2-2. Honderd gezin
nen uit midden-Java hebben zich in
Djakarta ingescheept met bestem
ming wesitelij'k Nieuw-Guinea waar
zij zioh zullen vestigen. Dit meldt het
Indonesische persbureau Antara.
Vijftig gezinnen zullen zich bij Me-
rauke vestigen en vijftig bij Soekar-
napcera ;het voormalige Hollandia.
Volgens het Indonesische ministerie
van migratie is het de taak van deze
pioniers-.gezinnen land te winnen
ten koste van 'het oerwoud. Hun
werkzaamheden zullen geheel door
de centrale regering in Djakarta be
kostigd worden.
40
door LEIDA GRAAFLAND
ste aanvankelijk niet. Hartelijk als
altijd .Een tikje onverschillig, maar
dat was pose, wist ze. Dientje was
zo niet. Ze deed maar alsof. Een
hartelijk kind. Trouwens, dat bewees
haar geloof in broer Jaap.
Ze viel met de deur in huis. „Ik
kom eens babbelen. Je begrijpt wel
waarover".
Zelf ihad ze meteen haar stekels
opgezet. Dientje als postillon
d'amour. Maar voor een verloren
liefde. Dus een vergeefse reis.
Er was thee gezet. Er was ook nog
wat te snoepen. Dientje had haar
scherp aangekeken. „Je ziet er be
labberd uil. En je bent dwaas. Een
stommeling. Ja, dat zeg ik. En schop
me nu de deur maar weer uit, als je
'het niet neemt. Ik zeg precies, wat ik
denk. Omdat ik van je houd. Willie.
Je was me als een zuster. Ik ver
heugde me over jullie huwelijk en ik
hoopte gauw tante te worden. O. ik
heb regimenten neefjes en nichtjes.
Ik weet niet eens hoeveel. Maar die
schelen me allemaal minder. Een
kind van Jaap en jou.... daar zou
ik peettante van willen zijn. Ik was
verschrikkelijk blij voor Jaap, na
alles, wat hij meegemaakt heeft in
zijn loven. Hij verdient een vrouw,
van wie hij kan houden. Je zoudt
met hem in een paradijs komen .Hij
zou je alles geven, wat je maar
wenste. Zo'n idioot is hij nu een
maal. Ik geloof, dat ik net eender
ben. Voor de ware Jozef. Of heet
dat Jakob? En jij wilt nou niet meer
hé? Daarom vind ik je een sufferd,
een stommeling. Zo. ik heb gezegd,
wat ik op m'n hart had. Schop me
nu maar naar buiten".
Ze had niets gezegd tijdens deze
Ingezonden mededeling
als droog zand aan elkaar hangende
tirade. Ik maak me niet kwaad, had
ze gedacht, vast niet.
„Doe je het niet?" Dientje had haar
verbaasd aangekeken. „Nee? Valt me
mee. Dat rijmt ock. Wel, dan gaan
we verder. Jij bent niet alleen een
stommeling; Jaap eveneens. Wat
dacht je? Dat ik alleen hem de hand
beven hel hoofd houd? Ik verzeker
je, dat ik 'm op z'n tabelnakel heb
gegeven. Ik heb 'm bij z'n lurven ge
pakt en hem heen en weer geschud
tot de melk in z'n maag zuur werd.
Weet je wat ik tegen hem gezegd
heb? Je mag het wel weten. Je moet
het weten. Ezel. heb i'k gezegd,
waarom niet eerlijk verteld wat er
indertijd in de Broeksteeg is voorge
vallen. Willie kennende, weet ik ze
ker, dat ze het sportief had opgevat.
Zo zal wel even met haar ogen knip
peren, maar als ze echt van je houdt
- en volgens mij doe je dat - dan zal
ze zich ermee verzoenen. Maar hij
durfde het niet, die kakkerlak, die
kever. Omdat-ie bang was je te ver
liezen. Ik zeg: Heb je nu je zin? Ben
je d'r evengoed kwijt. Niet wat je
indertijd in Broeksteeg deed, was de
grootste stommiteit in je leven, maar
dat je het nooit aan Wilile hebt ver
teld. Dat is de super-blunder. O, ik
heb nog veel meer gezegd, dat me zo
op de tong kwam. Ik weet het alle
maal niet meer. En hij maar zitten
te zitten, hé? Op die bank bij de
haard, waar jij altijd zat. Ik geloof,
dat-ie in staat is om die plek te zoe
nen. Nou, -grienen dccd-ie natuurlijk
niet. Zo laat hij zioh vast niet ken
nen. Zelfs niet voor mij .En maar
fcczclen: je hebt gelijk, en Wilile
heeft gelijk, maar daarvoor is het nu
te laat. En zo voort. En wat ik ver
wacht had, gebeurde natuurlijk: of
zus Dientje zo lief wilde zijn om als
afgezant naar Rijkevoort te gaan.
Dientje vanzelfsprekend zo gek om
meteen de reis te aanvaarden. Daai'-
om ben ik dus hier. Allé, Willie, geen
flauwekul meer. Jaap is stapel op je.
Je hebt hem maar te commanderen
cn hij zal het deen. Kom, wees spor
tief. Zal ik 'm bellen, dat-ie welkom
(Wordt vervolgd.)
Wat biedt de
BEELD11Ü1S?
DONDERDAG. In het voorpro
gramma na het korte journaal en
Klaas Vaak achtereenvolgens de cur
sus ..Pech Onderweg", Verrekijker,
ran Gewest tot Gewest en Achterliet
Nieuws. Om tien voor half negen is
de beurt aan Teddy Scholten om ons
de derde ronde van het nationale
songfestival te presenteren. Ditmaal
treedt op voetballer-cabarettier-zan-
yer Bob Bouber die drie liedjes zal
zingen waarvan de publier-jury er
dan één uitkiest. Dal komt dan weer
in de finale die zaterdag op de buis
verschijnt. Nadat we nog wat hebben
gequizd met Theo Eerdmans wordt
het scherm gereserveerd voor de ne
gerpianiste-zangeres Nina Simone.
De avond wordt besloten met het
spel „Als er geen zwarten bestonden
moesten ze worden uitgevonden",
een nogal absurd stuk van de acteur
Johnny Speight die hierin het ras
senprobleem enigszins schokkend
aan de orde stelt.
Concert
Heel wat rustiger gaat het toe op
het tweede net. Leonard Bernstein
presenteert er zijn „Young people's
concert", waarin ditmaal aandacht
wordt besteed aan volksmuziek als
inspiratiebron voor componisten.
Mozart bijvoorbeeld was bijzonder
sterk in het verwerken van volks
muziekjes in door hem gecomponeer
de muziek. Aan de hand van enkele
voorbeelden wil Bernstein ons (en
met name de jeugd) dat duidelijk
maken.
VRIJDAG. Na journaal en Klaas
(die we veei te Vaak zien) „Telixer",
het K.R.O. magazine voor de tieners.
Voor het journaal dan verder nog
een Engelse natuurfilm uit de serie
„Survival". Na het journaal kandi
date nummer vijf voor hel Eurosong
festival: Milly Scott. Ze heeft heel
wat (muzikale) pijlen op haar boog
al raken die nu niet allemaal de roos.
Milly werkt o.m. mee aan „Zo is het
toevallig ook nog eens een keer" en
zij nam ook eens deel aan een song
festival in Knokke. Vanavond zal ze
drie liedjes in het Nederlands zingen
waaruit de jury er dan één kiesf
voor de finale. Nadat de mannen van
Brandpunt ons (al dan niet aange
naam) hebben beziggehouden een af
levering i>an Bonanza en de avond
wordt besloten met een kwartiertje
Amerikaanse liedjes door zangeres
Doris Henderson, die zich voorname
lijk heeft toegelegd op de protest
songs.
Op net twee „een avondje Ameri
kaans" met o.m. Ben Casey en Dan
ny Kaxye.
LIMA, 2-2. Zeven kinderen en een
visser zijn in de Rio Manu, een zij
tak van de rivier de Amazone, door
Piranha-vissen verslonden nadat de
boot waarin ze zaten was omgesla
gen, zo is in de Peruaanse- plaats
Madre de Dios vernomen.
Bezoekers maken hun entree in een fraaie ruime hal, waaruit men toegang
heeft tot de werkhallen, de kantine en kantoren.
Een batterij boormachines behoort tot het moderne machinepark dat staat
opgesteld in de tnachinehal.
De bombardementen op Noord-
Vietnam zijn op bevel van president
Johnson hervat. Duidelijker dan zo
kon hij niet erkennen dat zijn vre-
desoffesief op niets is uitgelopen
en dat hij geen hoop meer koestert
dat voorshands het probleem aan de
conferentietafel op een schappelijke
manier uit de wereld kan worden
geholpen.
Kennelijk had de president niet
veel animo de bombardementen te
hervatten. Hij liet ze 37 dagen ach
terwege, dat is twee keer zo lang
als hem „van bepaalde zijde" was
aanbevolen. En tegen de hervatting
pleit ook nog steeds de overweging
dat de vorige bepaald geen zo diepe
indruk op de Noordvietnamezen
hebben gemaakt dat ze er vanaf za
gen troepen naar het zuiden te stu
ren.
Het heeft iets bedenkelijks een
wapen dat voorheen gefaald heeft
weer te gebruiken en de enige reden
is waarschijnlijk dat er geen betere,
andere methode van vechten was te
bedenken.
eindzege niet is weggelegd, naar een
compromis streven aan de conferen
tietafel. Hanoi, voelt daar nog niet
voor. De laatste brief van Ho Tsji
Minh die aan de Britse ambassa
deur in Moskou werd overgebracht,
getuigt daarvan al kan men er wel
uit proeven dat de Noordvietnamees
graag de bombardementloze periode
zag gerekt, wat uiteraard geen won
der is. De V.S. streven er nog wel
steeds naar. Het zogenaamde vre
desoffensief was zo'n poging, waar
van alleen een bijbedoeling (vol
gens anderen overigens het hoofd
motief) lukte: de wereld in het al-
DEN HAAG, 2-2. De stichting
„Weg" is met een persconferentie in
hotel W'ittebrug in Den Haag in de
openbaarheid getreden. Volgens de
voorzitter, dr. E. H. van der Beugel,
is het alleen een pressure-group voor
zover de stichting het algemeen be
lang van het oplossen van het ver-
'keersvraagstuk voorstaat. „W:eg" wil
bereiken dat zo spoedig mogelijk tot
oplossing van het verkeersprobleem
maatregelen worden getroffen waar
door een vrije ontplooiing van het
economisdhe, werk- en recreatief
wegverkeer in ons land verzekerd
zal zijn.
Ingezonden mededeling
Niet te winnen
Na het staken van de bombarde-
mentsvluchten hebben de noorde
lijken vele vernielde bruggen weer
kunnen herstellen, wegen repare
ren en fabrieken oplappen. Die zul
len ongetwijfeld weer snel in rui
nes worden veranderd. En dan?
Aanvallen op Haiphong en Hanoi,
de twee belangrijkste steden? Het
zou weer een stap verder zijn op een
weg die veel waarschijnlijker leidt
tot een immense vergroting van de
omvang van de strijd dan tot be
ëindiging er van.
Het lijkt niet waarschijnlijk dat
Johnson al te snel zal overgaan tot
dergelijke drastische maatregelen
die als konsekwent'e kunnen heb
ben dat de Chinezen zich genoopt
zullen voelen mee te gaan vechten,
of de Russen om hunnerzijds mili
taire hulp tc gaan sturen, al dan
met in de vorm van vrijwilligers
Wel zullen dc V.S. zeker hun al aan
wezige of in de toekomst nog te ver
groten strijdmacht verder ontplooi
en dan ze tot dusver hebben gedaan.
Maar even zo goed verandert daar
door niet het voornaamste aspect
van de strijd, namelijk dat geen
van beide partijen hem kan winnen.
Compromis
Dt laatste feit zou als logisch
gevolg moete hebben dat de twee
zijden in dal besef dat uoor hen de
Het hangt aan de lijn en is
witterconstateerde mevrouw
Groenevelt, Buys Ballotstraat 22,
Krimpen aan de IJssel, toen een
Sunil team hij wijze van proef haar
was had gedaan. Maar *t blijft
voor mij een raadsel hoe dat
kanr...
't Was snel verklaard: Sunil-sop is
anders, heeft meer waskracht, geen
vlekje, geen vuildeeltje krijgt daar
in een kans. Geen wonder dat het
aantal Sunil-gebruiksters met dc
was)-dag toeneemt I
Directeur J. Pomper.
Werken in een lichte omgeving.
ZIERIKZEE. 2-2. Morgen (vrijdag)
middag 4 februari zal op plechtige
wijze een mijlpaal worden gepas
seerd in de ontwikkeling van de so
ciale volksgezondheid op het Schou-
wen-Duiveland van na de water
snood. Op het Zierikzeese industrie
terrein hoopt de Commisaris der Ko
ningin in Zeeland, mr. J. van Aart-
sen, om twee uur het nieuwe ge
bouw van de Centrale Werkplaats
officieel in gebruik te stellen.
Dan zal een eind gekomen zijn aan
de periode van „behelpen", welke
reeds dateert van 23 september 1955,
de dag waarop de werkplaats te Zie
rikzee van start ging met drie man
personeel in de nu niet bepaald erg
aangename omgeving van de oude
kleutersöhool aan de Wevershoek.
Intussen groeiden zowel de werk
zaamheden als de personeelsbezet
ting reeds vanaf het begin vrij snel.
In mei 1956 werd de 'huidige direc
teur de heer J. Pomper in functie be
noemd. In 1960 werd het pand - ver
laten door de toenmalige dienst voor
soc. zaken - aan de Manhuisstraat
verkregen, maar dat betekende niet
dat vanaf dat moment de Wevers-
heak verlaten kon worden .Afgezien
van het feit dat de oude lokalen niet
voldeden aan de eisen van bijv. de
arbeidsinspectie, was het al evenmin
mogelijk om er machines te plaatsen
en dat betekende dat in de aard der
werkzaamheden uiteraard vrij een
zijdig moest worden gehandeld. De
plannen voor een geheel nieuw ge
bouw dateren dan ook reeds uit 1959
maar het werd toch nog 13 juni 1964,
toen de eerste paal de grond in ging.
Thans staat er een mooi en functio
neel gebouw, geheel aangepast aan
de eisen van de mannen en vrouwen
die er werkzaam zijn. Overbodig te
zeggen dat licht en lucht in de werk
hallen zowel als in de kantine volop
toegang hebben.
Een kijkje in de montagehal en in de kantine, waar ook een partijtje kan
worden gebiljart. (Foto's Zierikzeesohe Nieuwsbode)
