HOOFDSCHOTEL? VLEES!
HET BOZE BELETSEL
Boeiende lezing over het huidige Rusland
SPAAR ME!
f GRIEP? NEEM DIRE Kt EEN AKKERTJE'
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Dinsdag 21 december 1965 Nr. 19909
De vereniging „Pomona" herdacht 30-jarig bestaan
HAAMSTEDE, 17-12. Fruittelend
Wesltrschcuwen heelt vrijdagavond
in hctel Ben» ter gelegenheid van het
30-jarig bestaan van de Ver. v. Oud-
leerlingen „Pomona" alle fruitteelt-
beslommeringen eens laten varen en
het beste pak aangetrokken om zich
in onderling verband enige uren aan
genaam te verpozen. In de zaal „Ta-
venu", die voor deze keer een feeste
lijk aanzien had, begroette Pomona's
voorzitter, de heer J. i'. de Feiter
een groot aantal leden en donateurs
waarvan velen vergezeld waren van
hun dames. Speciale welkomstwoor
den richtte spreker tot burgemeester
en mevrouw Everwijn en hij deelde
mede dat van een der groten van
Pomona, de heer C. A. llartog tele
fonische gelukwensen waren ontvan
gen.
In een kort resumé ging de voor
zitter de geschiedenis van Pomona
nog eens na en het bleek dat deze
vereniging werd opgericht tijdens
een schoolexcursie der Tuinbouw
school naar het bedrijf van de heer
I. C. Boot o.l.v. de hoer C. A.. Har-
tog. Groot verschil ligt er tussen de
teelt van 1935. toen nog gemengd be
drijf met landbouw, kippenteelt en
nu. De landbouw; maakte in 1935 een
economische crisis mee en de fruit
teelt maakte daar een uitzondering
op. Bovendien bleek dat de elzebos-
grond van de duinstreek na driedie-
pen zich bijzonder goed leende voor
de teelt van fruit. Vakkennis entbrak
en velen staken hun licht op bij de
bestaande bedrijven van de heer
N. Dambruin en H. v. Toledo. Het
sortiment was zeer uitgebreid en
zoete, ziye appels, peren en prui
men wisselden elkaar af. Met de
rug- of vatspuit gedreven door elle-
bogenstoom wed de ziektebestrijding
heel rustig uitgevoerd. De R.T.M.
zorgde voor vervoer naar de veiling
in Rotterdam per wagon en do steek
kar 1 en bakfiets verzorgden het
transport van bedrijf naar de tram.
Alles werd op eigen bedrijf gesor
teerd in 3 sorteringen, groot, midden
en klein.
Oprichting tuinbouwschool
In 1932 werd de tuinbouwschool
opgericht en in 1935 verlieten de
eerste jongelui de school. De plan-
tenziektekundige dienst verzorgde el
ke winter een lezing met een spuit-
thema 'dat steeds uitgebreider werd.
De vereniging groeide en Pomona
verscheen op tentoonstellingen zowel
eilandelijk als provinciaal.
De oorlog was voor Pomona een
moeilijke tijd en ook in 1953 verlo
ren veel leden have en gced doch
ook familie, kennissen en vrienden
door de waterramp. De herverkave
ling toverde het totaal verwoeste ei
land echter om in vruchtbaar land.
De fruitteeltbedrijven getuigen nu
van een zekere welstand en met een
vaste wil werd een hoog peil bereikt
Pomona heeft de afgelopen 30 jaar
een dienende plaats ingenomen in de
fruitteelt. De grootste manifestatie
van Pomona, in samenwerking met
de N.F.O., was de deelname aan de
corso's in Goes.
De heer De Feiter herdacht de 7
door de dood ontvallen leden van
Pomona. Ook zij behoorden tot de
steunpilaren van de vereniging.
Toch is er veel gebleven naast-de
grote veranderingen, vooral op hot
punt van mechanisatie. Nog steeds
rukt gespuis op om de bomen te
vernietigen, en de fruitteler kwam
niet verder dan de insecten en
zwammen tot stilstand te brengen
Een volledige overwinning werd
nog nooit bereikt. Het prijsbeleid
blijft zorgelijk en het blijkt wel dat
het platteland nog steeds moet wij
ken voor stad en industrie. De voor
zitter filosofeerde verder over de ge
weldige vlucht der techniek waarvan
de brug, de dammen, de ruimtevaart
de gevolgen zijn en mede een gevaar
zijn voor algehele vernietiging. Alles
is veel kwetsbaarder geworden en
een uitvallen van stroom, waterlei
ding enz. zou tot grote moeilijkhe
den leiden.
De eerste voorzitter van Pomona
was de heer H. P. Verten terwijl de
heer J. C. de Feiter 2ijn opvolger
werd en nog is. De secretarissen wa
ren de heren W. Quaak. Jac. Steur,
J. R. Boot en J. A. Dalebout. Advi
serende leden waren de heren C. A.
Hartog. J. A. v. d. Weel en L. Hack.
Het huidige bestuur bestaat uit de
heren J. C. de Feiter. N. A. Dam-
bruin, J. A. Dalebout, K. v. d. Kas-
teele en C. J. Boot.
HAAMSTEDE, 20-12. Op de vie
ring -van het 30-jarig beslaan van
„Pomona" werden gelukwensen uit
gesproken door burgemeester H. P.
Everwijn.
Ingezonden mededeling
„NIJT EN GENOEGEN" - DREISCHOR
DREISCHOR, 17-12. Voor de
plaatselijke culturele vereniging
„Nut en Genoegen" hielden de ge
broeders Han en Rien Boomsma uit
Middelharnis in hotel „De Drie
Schapen" een boeiende en interes
sante lezing over Rusland, welke le
zing werd toegelicht met kleurendia's
van uitstekende kwaliteit.
Het beeld dat de heren Boomsma
de goed gevulde zaal van het heden
daagse Rusland gaven wisselde
voortdurend. Nadat Rusland lang
was beschreven als een min of meer
afschrikkend oord van verderf, spio
nage en „liquidatie" onder Stalins
bewind, verbeterden de internatio
nale betrekkingen tussen Rusland en
het westen zich de laatste jaren aan
merkelijk, ofschoon van tijd tot tijd
de verstandhouding wat wordt ver
duisterd door tegenstrijdige uitlatin
gen van Sovjet-functionarissen.
De heren Boomsma gaven een ge
trouw beeld hoe de Russen leven,
denken, werken en hoe zij zich in
het huidige regime thuisvoelen. Uit
voerig stonden de beide sprekers
stil bij de beroemde badplaats Yalta,
gelegen aan de zuidkust van het
Krimschiereiland. Daar is o.a. de be
roemde zaal van het Livadiapaleis,
waar Roosevelt, Churchill en Stalin
tijdens de Yaltaconferentie in 1945
de Duitse buit onder elkaar verdeel
den. Behalve van Yalta droomt de
huidige Sovjet-mens ook van het na-
Hij merkte op dat de gemeente on
danks het bezit van Kattekoppen en
Gieser Wildemannen geen ,id van
„Pomona" kan zijn omdat de vakop
leiding ontbreekt. De burgemeester
was vol respect voor Pomona en de
weinige bestuursmutaties zijn bliiken
van een goede gang in de vereniging.
Verder bracht spreker zijn geluk
wensen over aan de telers die prij
zen behaalden op de laatste Kerst-
veiling. „Toch zijn er wel eens moei
lijkheden want wanneer we schou
der aan schouder werken tegen d^
wateronttrekking komt er een ver
zoekje binnen tot de bouw van een
fruitschuurtje dat kennelijk gebezigd
zal worden als zomerhuisje. Toch
zijn we het eens met de opmerking
van de heer M. A. Geuze op het A.
N.W.B.-congres in het Hilton hotel
gebezigd, dat het mogelijk gemaakt
moet worden om minstens, één zo
merhuisje in een boomgaard te mo
gen bouwen voor een betere rentabi
liteit en het vergroten van het aan
tal slaapplaatsen in de kuststreek",
aldus burgemeester Everwijn die het
jammer zou vinden dat de fruitteelt-
bestaansbren hier achteruit zou gaan
Namens de coöp. landbouwver. „C.
et C." sprak de voorzitter, de heer
M. O. Hanse MOzn. een felicitatie-
woord. Hij beschouwde „Pomona"
als een tweelingzustervereniging.
Als medeoprichter en oud-voorzit-
ter sprak de heer H. P. Verton die
de goede geest memoreerde die on
danks vele veranderingen bleef.
Jammer dat de toename van jonge
leden vermindert. De heer Verton
dankte later op de avond het be
stuur voor de mooie avond uit naam
van alle aanwezigen.
„Binnenpretjes"
Cabaret Wim de Graaf bracht haar
progi'amma „Binnenpretjes". Deze
heren plus één dame hebben het pu
bliek bezig gehouden op een ma
nier die alle bewondering afdwingt.
Een vleugje ontroering werd over
heerst door Iachorkanen verwekken
de kleine sketches en monologen van
leider Wim de Graaf. Hoogtepunten
waren het „Mijn Zeeland" gezongen
door Nel Gabriëls. de opera „De ge
plaagde maagd", de „Late lente" met
de opaatjes en het optreden van Ben
Ali Lux als goochelaar. Het binnen-
pretje ontaardde weldra tot een bul
derend gelach en dit gezelschap zal
zeker met dit programma verder
veel succes oogsten zowel in Zeeland
als daarbuiten. De samensteller van
alle stukjes <is Wim de Graaf, terwijl
Baby den Toonder het muzikale ge
deelte voor zijn rekening neemt. De
aanwezigen waren gul met hun ap
plaus en we zullen dit Middelburgse
amateur-gezelschap zeker nog wel
eens terug zien in de Westhoek.
Ingezonden mededeling
burige So.tsji, het tweede sprookjes
achtige vakantieoord aan de Zwarte
Zee. Wanneer de Russen het nodig
hebben om uit hun vaak enige be
huizing te komen of een goede pres
tatie in de vorm van produktie heb
ben geleverd, dan schrijft hun vak
vereniging een vakantie aan de
Zwarte Zee voor. Men treft daar
werkers van zeer uiteenlopende be
roepen aan zoals o.a. mijnwerkers,
on derwij zeressen, k a ntoorbed i enden
verkoopsters, draaiers etc. aan.
Sotsji is de lichtzijde van een sys
teem, dat op weg is, de volmaakte
verzorgingsstaat te worden. Men
krijgt daar een bewijs van 26 dagen
voor verblijf, omdat men er aan toe
was. Zelf behoeven deze mensen
maar een derde van de kosten te
betalen; de rest komt ten laste van
de vakvereniging. Bij behoeftigheid
zelfs vaak het gehele bedrag.
Omdat de staten in onze wereld
steeds meer op elkaar aangewezen
zullen worden kan dit laatste slechts
bereikt worden, wanneer we ook de
doelstellingen van de Russen, hun
ressentimenten en motieven zuiver
der leren kennen dan nu vaak nog
maar het geval is.
De heren Boomsma hebben het
bovenstaande al wat beter leren in
zien en begrepen en het Nut te Drei-
schor heeft ongetwijfeld met deze
lezing, die uitermate objectief werd
gebracht, veel eer ingelegd.
Wat biedt de
KEEWmilS?
Dinsdag .Om zeven uur het korte
nieuwsbulletin en daarna achtereen
volgens Klaas Vaak, het journaal
voor gehoorgestoorden en. de Engel-
se lessen door Walter en Connie. Om
tien voor half negen bladeren we en
kele minuten in het fotoboek „De
J or daan" van Dolf Toussaint om
daarna een optreden bij te wonen
van The Serendipity Singers, een
Amerikaans volkszanggroepje dat
onlangs een uitvoering gaf in Thea
ter Carré te Amsterdam. Regisseur
Ralph Inbar legde het optreden op
de beeldband vast, zodat nu een gro
ter publiek van liedjes als Grooked
little man" en „Hililo Hilo" kan ge
nieten. Nog meer amusement overi
gens vanavond .Ellen Blazer stelde
een programmaatje samen met en
rond Albert Mol, de man die met zijn
boekje „Wat zien ik" plotseling in de
(literaire) publiciteit kwam. Van
avond zien we hem in „Divertimento
in A Mol", een cabaretje waaraan
naast A. Mol meewerken: Jobs van
Zuijlen, Carla Lipp, Ger Smit en
Sheila Bernette. De avond wordt, be
halve met het journaal en de uitzen
ding van „Socutera", afgesloten met
een documentaire van Gerrit Schil
der over de exploratie en exploitatie
van ons aardgas, ongetwijfeld een
actuele kwestie.
Op Nederland twee „Eén op tien"
waarin het bejaardenprobleem wordt
behandeld. Ditmaal komt de huis
vesting van bejaarden aan de orde.
WOENSDAG. Een K.R.O. uitzen
ding ditmaal, hetgeen betekent dat
we in het voorprogramma kunnen
kijken naar Jan Cottaar met zijn
sportcommentaar. Voor de liefheb
bers is er verder de Franse les en
Klaas Vaak. Na journaal en „Brand
punt" de eerste aflevering van de
Duitse serie „Hafenpolizei". Hierin
maken we kennis met hoofdcommis
saris Peters die met zijn medewer
kers Luhr, Wolter, Koldehoff en
Zink allerlei spannende avonturen
beleeft. Vanavond, ontdekken zij, va
rend in een snelle patrouilleboot, een
geheimzinnig licht aan de haven
kant. De zaak wordt des te merk
waardiger als een bekende onderwe
reldfiguur zich in de omgeving van
de lamp opfyoudt. Hij zegt vissen te
vangen, maar commissaris Peters
neemt die bewering ,als doorkneed
politieman, natuurlijk niet serieus en
naar later blijkt: terecht. De rest
van de avond wordt gevuld met
kunst. Allereerst „Galerij", de aan
kunst en kuituur gewijde rubriek
van Simon van Adelberg en Hans
Keiler, en daarna het eerste deel van
het Weihnachtsoratorium van J. S.
Bach. Aan deze Duitse uitvoering
werken mee: Agnes Giebel (sopraan),
Marga Hoffgen (alt), Peter Pears (te
nor), Georg Jelden (tenor), Dietrich
Fischer Diskau (bariton) en het Frei.
burgs Bachkoor.
Op net twee vijf en twintig minu
ten muziek door het zigeunerorkest
Tata Mirahdo en daarna de Italiaan
se speelfilm „De Fantast" met in de
hoofdrol Vittorio Gassman.
Als u mij ziet hebt u een duizendje in handen. En bezit
u me in meervoud, dan is het de hoogste tijd om over
me te gaan praten bij de N.M.B. Daar doen ze een boekje
over me open (een bank- of termijnboekje bijvoorbeeld).
Of ze adviseren u hoe u me in effecten kunt beleggen!
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
De bank waar u zich thuis voelt!
Zierikzee: Visstraat 13.
HAAMSTEDE
Afscheid hoofdleidster van de kleuterschool
HAAMSTEDE, 20-12. Vrijdag
middag is in de kleuterschool te
Haamstede officieel afscheid geno
men van de waarnemend hoofdleid
ster mevrouw Van Liere-Saman die
binnen enkele weken de gemeente
gaat verlaten.
Bij dit afscheid waren aanwezig o.a.
burgemeester H. P. Everwijn en de
oudercommissie. De burgemeester
memoreerde dat het in feite de twee
de maal was dat de school afscheid
nam van mevrouw Van Liere, want
ongeveer tien jaar geleden werden
ook vele goede woorden aan haar
a/dres gericht. Spreker dankte de
scheidende leidster thans voor de
wijze waarop zij weer vanaf 1962
haar werk voor de school heeft ge
daan, onder aanbieding van een sier-
bloempot. Mevrouw Van Liere zal
worden opgevolgd door mej. S. van
der Linde uit Goes.
Namens de oudercommissie werd
mevrouw Van Liere dank gebracht
door de heer P. Slager. Namens de
ouders bood hij haar een envelop
met inhoud aan. De heer Slager
bracht ook dank aan mejuffruow
Van der Have, die op 1 januari a.s.
twintig jaar aan de school verbon
den zal zijn. Ook zij kreeg een en
velop met inhoud aangeboden. Een
woord van welkom werd gericht tot
mejuffrouw Van der Linde, die eni
ge boekwerkjes kreeg aangeboden
ter oriëntering in de gemeente. Me
juffrouw v. d. Have kreeg verder
namens de gemeente door de burge
meester bloemen aangeboden. Me
vrouw Van Liere sprak tenslotte een
dank- en afscheidswoord, waarin zij
ook de heer en mevrouw Van den
Berge betrok die op uitnemende wij
ze voor de school zorgen.
Ds. H. J. Kater
zegent huwelijk in
van prinses Beatrix
DEN HAAG. 20-12. Ds. H. J. Ka-
ter, Hervormd predikant te Amster
dam, zal op donderdag 10 maart 1966
het huwelijk inzegenen van prinses
Beatrix met de heer C. von Amsberg
in de Westerkerk te Amsterdam.
De oud-hoofdvlootpredikant ds. J.
H. Siilevis Smitt, Gereformeerd pre
dikant, zpjl tijdens deze dienst de
predikatie houden.
Ingezonden mededeling
FEUILLETON
Hoofdstuk 6.
Dinsdags in de nieuwe week had
ze neiging om op de bus te stappen
en naar Nijmegen te rijden, doch ze
bedwong zich. Op z'n vroegst morgen
of overmorgen, dacht ze. Eerder kan
ik het niet doen. Hij zou er wat van
kunnen denken.
Doch donderdagsmiddags, nadat ze
Marietje geholpen ihad met de afwas,
liep ze naar boven om zich te ver
kleden. Ze moest van twee tot drie
les geven op de school in het dorp.
Om tien over drie ging er een bus.
Zou ze goed vier uur in de garage
zijn.
Tegen Marietje zei ze, dat ze niet
op ihaar moest .rekenen met brood
eten. „I'k weet niet, hoe laat ik thuis
ben. Ik heb de sleutel bij me".
De boerin 'keek haar schoonzuster
na, toen deze rustig naar de wegliep.
Die kan doen en laten wat ze wil,
verzuchtte in zichzelf. Ik wou, dat
ze nooit meer terugkwam. Iedere dag
met haar in de nabijheid is een er
gernis
Bij de garage stond een andere
pompbediende, een jongen, die haar
nieuwsgierig aankeek, toen ze nader
bij kwam. Hij opende 'het deurtje van
zijn hokje. „Zoekt u iets?"
„Is ehmeneer Wieland daar?"
Ze wees naar de garage.
De jonigen haalde zijn schouders
op. „Weet ik niet. Vraagt u het maar
aan de monteur". Hij trok het deur
tje weer dicht om zich opnieuw te
verdiepen in ihet stripverhaal, dat hij
aan het lezen was.
Willie 'liep .naar de geopende gara
ge, -waar twee mannen met een auto
bezig waren. Ze keken even op, toen
ze over de drempel Liep. „Góeden-
middag". zei ze is meneer Wieland
thuis?"
door LEIDA GRAAFLAND
Een der monteurs kwam overeind.
Hij söhudde het hoofd. „Nee, moest
u 'hem hebben?"
Ze ging er niet op in. „Blijft me
neer lanig weg?"
„Hangt er van of. Hij maa'kt een
pi oefrit met een klant. Dat kan lang
en kort duren. Moet u uw wagen
hebben?"
Ze glimlachte. „Nee.het hin
dert niet. Misschien kom ik straks
nog wel eens langs".
De man 'boog zich weer over zijn
werk en was blijkbaar meteen de
vrouw weer vergeten. Erg beleefd
personeel 'had 'hij niet bepaald. Ze
trof 'het dus niet. Hindert ook niet.
Ze had de halte van de stadsbus
vlakbij gezien. Nijmegen maar eens
bekijken. Ze was er in jaren niet ge
weest.
Met de bus reed ze naar het cen
trum en ging de winkelsti-aten door.
Om 'half zes dacht ze: Nu zal hij wel
thuis zijn. Doch terwijl ze naar de
bushalte liep, kreeg ze een idee, waar
ze van schrok. Midden op het trot
toir bleef ze stilstaan, voor zich uit
starend en niemand ziende. Nee....
Of wel soms? Zou hij haar helemaal
vergeten zijn en alleen maar uit be
leefdheid gevraagd hebben 'haar nog
eens te mogen ontmoeten? Ze was
zondagavond niet erg spraakzaam
geweest, (herinnerde ze zich. Mis
schien was ze wel tegengevallen.
Had 'hij al genoeg van haar?
Ze keerde op (haar schreden terug.
Ik kan het niet doen. Neem aan, dat
hij er nog steeds niet is, dan sla je
een gek figuur tegenover die snót-
neus in zijn 'hokje bij de benzine
pomp en tegenover die monteurs. Ik
kijk wel uit.
Bij het restaui-ant bleef ze staan
en 'keek op het menu. Ze had nu
eenmaal gezegd, dat ze thuis niet op
haar moesten rekenen met brood
eten. Overigens, al stapte ze meteen
op de bus, 'kwam ze toch te laat. Dan
hier meer eten.
Om zeven uur reed ze met de
stadsbus tot de garage, die aan de
overkant een halte 'had. Ze tuurde
naar het 'hokje, waar dezelfde man
van zondagavond weer zat. De licht
reclame brandde en de showroom
was verl'ioht. Ook brandde er licht
in de werkplaats, maar boven was
alles donker. Misschien nog niet
eens thuis, dacht ze. Inplaats van uit
te stappen, reed ze mee naar het
eindpunt, waar ock een halte was
voor intervocale bussen. Ze moest een
klein half uur heen en weer lopen,
voor er een bus kwam, die haar
naar Odiliapeel bracht.
Thuis zat Piet de krant te lezen,
terwijl Marietje met een gezicht als
een oorwurm heen en weer liep. zo
dat ze al heel gauw naar 'haar kamer
vluohtte. Hier kan ik mezelf zijn.
Maar voor hoelang nog? Als mijn
schoonzuster me het huis uit ken
kijken, deed ze het vanavond nog.
In 'bed lag ze nog lang wakker. Ik
meet weer een advertentie plaatsen,
dacht ze. In een andere krant. Zal
het wat geven? Waarom is er geen
aardige, hoffelijke man, die met me
wil trouwen? Het kan me niet sche
len, al is 'hij tien jaar ouder. En hij
mag gewoon arbeider zijn. Of een
weduwnaar met 1 of 2 kinderen
Ik wil best lief voor ze zijn. Ik kan
toch met kinderen omgaan ?Op de
scholen mogen ze me allemaal en ik
heb nooit moeilijkheden in de klas.
Misschien, omdat ik alleen maar
meisjes onder me heb. Zijn jongens
lastiger? Och nee, ik geloof er niets
van. Ik zou best een paar kinderen
willen hebben, als het een vlotte
man was. Ik kan er nu bij zetten:
weduwnaar met én of twee kinderen
geen bezwaar. Die hebber, een vrouw
gehad, dus ondervinding en weten
hoe ze met een vrouw moeten om
gaan. Er moet toch iemand in ons
land zijn, die net zo goed naar een
levensgezellin zit te snakken als ik
■naar een man? Zou dat nou gek
zijn? Is dat een vorm van hysterie?
Ach nee, ik ben toch heel normaal?
(Wordl vervolgd.)
Ingezonden mededeling
