II zoekt.
SMILLEGANGE
DE
VIERDE DAG
RALSTON strijkt soepeler...!
of
Alleen kolen geven leefwarmte fflHnQ"BfiAtel/ t£j
5041-6. FIBERFILL. Beha van dacron-nylon-cotton
batist, speciaal voor de kleinere buste.
Vormgeving door binnencups in Fiberfill (nieuw!
zacht! luchtig!);charmante garnering met roosjes en
geplisscerde nylon boven de cups. Wit en zwart.
7350, GIRDLE van Lycra powernet „Flock Print"
voorpand. Wit en zwart.
Korseiierie - Lingerie
„HET DOMEIN VOOR DE VROUW"
v«rf in een bijna wit, zéér, zéér licht grijs,
waar aiie kleuren van Uw meubels, gordij
nen, deuren prachtig tegen afsteken, kortom
een kleur als het schitterende RALSTON
GREY-WHITE no. 4242.
verf in een heel fijn gebroken wit, dat toch
niet te koel aandoet, zoals het zachte
RALSTON BROKEN-WHITE no. 4271.
Het loont de moeite, vóór U begint te schil
deren, deze bijzondere, prachtige RALSTON-
kleuren eens te gaan bekijken bij één van de
onderstaande RALSTON-DEALERS.
42«'
no. 4271
Fa. M- Mol, Nieuwe Boogerdstraai 27, Zie-
rikzee: Fa. J. den Haan, Baanstraat 3-5,
Brouwershaven; Fa. J. D. de Korle Zn.,
Oudestraat 14, Biuinisse; Fa. N. C. Padmos,
Ring 5, Dreischor; „De Kleurenwaaier", Zuid-
«traat 1. Haamstede; Fa. J. P. Schrier, Sta
tionsstraat 19, Nieuwerkerk; Fa. M. Dane
Zn., Gioenendaal 19, Oosterland; Fa. L. C.
Hoogerhuis, Hogezoom 200, Renesse; Fa. M.
Polderman, Dorpsplein 8, Serooskerke; Fa.
D. Hanse, Dorpsstraat 13, Sirjansland; Fa. J.
Hagesteijn, Heerenweg 7, Noordgouwe.
Neem zélf een abonnement
op de Zierikzeesche Nieuwsbode!
„Aan trouwen heb ik geen mo
ment gedacht, 'het is zelfs nooit in
me opgekomen. Ik weet niet eens, of
mijn liefde voor hem wel de passie
inhield, die een vrouw voor de man
harer dromen zal koesteren. Het was
bij mij heel anders. Misschien hield
ik meer van hem als van een vader.
Of van een grootvader, i't weet het
zelf niet precies. Ik wist alleen maar
dit éne feit; ik was blij en gelukkig,
als ik 'bij hem, aan zijn bed zat. Zo
hebben we heerlijke uren samen ge
had, met alleen maar wat babbelen,
en naar elkander kijken. Meer ver
langde ik niet, hij evenmin".
Ze zweeg en 'keek naar haar han
den, die ze in elkaar geslagen in haar
Feuilleton door H. van Omme
schoot had liggen. De keukenklok
tikte scherp. Op de straat toeterde
een auto; achterin de tuin zong een
vogel in de avondschemering.
Opnieuw zuchtte ze, keek naar
hem en vroeg: „Wil je nog koffie?"
Hij knikte en toen A'kke was opge
staan en met de grote kan naar hem
toe kwam, zei hij op kalme toon:
„En toch trouwde je met hem"
Zc schonk zijn 'kop vol en zette
de kan toen weer op het lage gas-
pitje. Ze leunde tegen de aanrecht
en keek lanigs hem heen naar de
wand. „Ja, lodh trouwde ik met Ja
cob. Op een avond, toen ik zijn eten
boven bracht, vroog hij me. Hij ver
telde van zijn familie, hoe /.'n broers
en zusters waren en dat hem nog
maar één ding dwars zat: 'dat ze alles
zouden erven, ais hij gestorven zou
zijn. Dat eiste 'de wet zo. Maar er
was nog één mogelijkheid om ze van
de erfenis af te kunnen houden. Dat
vertelde hij en daarom vroeg hij me
met hem te trouwen. O. niet alleen
daarvoor. Ook om zijn laatste le
vensdagen nog 'gelukkig tc maken.
Dat waren zijn eigen woorden".
Ze iiep terug naar .haar stoel, ging
zitten en leunde met haar ellebogen
op de tafel. „Ik was er helemaal on
derste 'boven van. Hij had een paar
bökwame dokters laten komen die
dag en zij hadden geconstateerd, dat
hij voor honderd procent bij zijn po
sitieven was. Ook dokter van Asselt
was daarbij. Toen begreep ik, waar
om hij dit gedaan had. Ik vroeg raad
aan 'hem en hij adviseerde toe te
stemman. Hij had al met mem ge
spróken en zij had geen bezwaren,
maar vond, dat ik zelf moest beslis
sen. Alleen. Ik 'heb 'er echt goed over
nagedacht, die avond en daarna. Ik
'hdb ternauwernood 'geslapen. En nog
dacht ik niet aan zijn geld, dat ik
sdhatrij'k zou woi'dcn. nis i'k ja zei.
Ik dadbt alleen maar aan hem en
tenslotte vond ik, dat ik moest toe
stemmen, want als z'n vrouw zou rik
hem misschien nog gelukkiger kun
nen maken. Alleen de wetensohap
voor hem, 'dat ik nu zijn vrouw zou
zijn., misschien werd hij daardoor
weer wat beter. I'k hoopte 't zo ver
schrikkelijk graag, «want ik had 'hem
zo graag nog een poosje bij me ge
houden".
Ze loosde een diepe zucht en steun
de 'haar hoofd in de handen. „Vori
ge week trouwden we, in zijn 'kamer,
terwijl hij dn 'bed la'g. Iemand van
•het gemeentehuis, een wethouder ge
loof i!k, trouwde ons. Met de artsen
■alls getui'gen. En de notaris. Diezelf
de avond gaf hij mij een huwelijks
geschenk: een collier van echte pa
rels. Op dat ogenblik realiseerde ik
de ikonsck wen ties van dit huwelijk:
dat ik rijk zou zijn. En toch kon het
me weinig schelen. Ik had het enkel
gedaan om hem. Zoveel hield ik van
'hem, dat ik hem graag deze wens
vervulde. En voor 'de rest verander
de er niets. Ik sliiep in mijn eigen
kamer, verzorgde hem als vroeger
en zat 's avonds een paar uurtjes bij
hem. Zelf was i'k voldaan, omdat ik
hem op deze manier gelukkig had
kunnen maken. Hij hunkerde ge
woon naar een liefkozing, een aanra
king, en toen ik hem voor het eerst
kuste, voelde ik hom beven van ge
luk. I'k keek hem aan en las het in
zijn ogen. Daarom was ik zo geluk
kig, omdat ik wist, dat hij het was.
Drie dagen 'heb 'i'k 'hem mogen hou
den toen
Ze slikte een prop weg en accep
teerde dankbaar de sigaret, die hij
'haar gaf. „Zo", zei ze tenslotte, „nu
weet jij, waarom ik met je oom
trouwde. Ik heb het nooit aan
iemand van 'de familie verteld en ik
zal het verder oc'k niet doen. Maar
jijje moet nu zelf maar oorde
len, of je me wilt verachten.of.
„A'kke, 'dank je wel voor het ver
trouwen, dat je in me stelt, door dit
alles te vertellen. I'k dank je, voor
wat je voor oom Jacob 'hebt gedaan
en 'bent. geweest. Ik begrijp je nu
wel. En daarom zeg ik 'heel eerlijk:
i'k 'heb bewondering voor je".
„Dank je, Jacob. Hijje oom
zei wel eens: jij bent anders. Ge
lukkig, 'dat je anders bent. En al dat
geld en zo.bel kan me nog niet
voel schelen. Ik vind 'het alleen, zo
erg, dat het maar zo kort geduurd
heeft. Ik 'had 'hem zo graag gegund,
dat 'hij nog een poosje in leven was
gebleven om gelukkig met me te
zijn.
Wordt vervolgd)
Landbouw c.a.o.
goedgekeurd
UTRECHT, 19-5, De Stichting van
de Arbeid heeft (haar goedkeuring
gehecht aan het nieuwe mantelcon
tract voor de landbouw. Ook de c.a.o.
voor het hoveniersbedrijf werd goed
gekeurd.
De werkgeversorganisaties in de
provincies Friesland, Groningen en
Drente hebben met de drie bonden
van werknemers in 'het agrarisch be
drijf overeenstemming bereikt over
een landbouw-c.a.o. voor de drie
noordelijke provincies. De arbeids
tijd voor de veehouderij-arbeiders
wordt verkort, de lonen worden ver
hoogd, evenals de winteruitkering.
Zeg Betty
Ja Jan?
Ik moet ineens aan de
bomende winter denken
Hè bahin mei
Nee serieus! En toen
dacht ik ook weer aan de
kachel die dan weer aan
moet
Nou en Toch zeker
geen probleem
Nee - maar Ja. Je leest
van alles, over al die
nieuwe dingen en zo.
't Is niks hè. Voor mij
is er maar één warmte.
Leefwarmte. 't Lijkt wel
of we reclame maken!
Maar zonder dollen: ik
wil profiteren van de prijs
die er nu is. Morgen
direct maar bestellen,
vinjeniet?
Tuurlijk! Wat anders?
D'r is toch niets dat
haalt bij kolemvarmte
Ja nou - binnen is binnen
