RENTE TOT 4%
ASPRO'
het éérste „luipaard op schoot
Neem QRK5 BESCHUIT punt uit!
zpKjJrjÉr
zwÈm^zmm^zmmz
Peking werkt zich
quarantaine
uit de
Verkoudheid
Het
Gelukskind
Bijde IwiB is het
goed sparen
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
De bank waar u zich thuis voelt!
ONZE PUZZEL-RUBRIEK
f i J f 6 BP
Honderd jaar geleden nam Amalie Dietrich
Pionierster der wetenschap ging in 1863 Australië verkennen
99
Wie in deze tyd een bericht leest,
dat een vrouw geheel alleen het oer
woud intrekt om er planten en die
ren te gaan verzamelen, zou zeggen:
„dat is een ondernemende vrouw met
moed in haar lijf'. Mogelijk zoudt u
denken: „dat mens is zeker het leven
moe". Maar öf het een, öf het ander,
zü zou toch bü menigeen over de
tong gaan.
Als de tegenwoordige mensheid er
nu zo over denkt, wat moet dat dan
wel niet in de vorige eeuw zijn ge
weest. Amalie Dietrich speelde het
n.1. precies honderd jaar geleden
klaar met een zeilschip koers te zet
ten naar Australië, om daar in op
dracht van de Hamburgse industrieel
Godeffroy planten en dieren te gaan
ontdekken en verzamelen. Zij nam
in 1863 het eerste „luipaard op
schoot".
„Behekst" door de
natuurvorsing
Als jongste spruit van de Duitse
leerbewerker Nelle uit het Saksische
dorpje Siebenlehn bleek Amalie
reeds tijdens haar kinderjaren van
bijzonder kaliber te zijn. Ze greep al
vroeg naar boeken - voor zover hier
van boeken sprake kan zijn - en
toonde een intense belangstelling
voor studeren. Veel aanmoediging
van haar ouders had zij echter niet.
Alleen de oude dominee van 't dorp
stimuleerde haar streven door haar
twee dikke delen van „Uren van
Wijdingte schenken en haar op het
hart te drukken buiten deze boeken
geen andere te lezen. Of het meiske
zich hieraan gehouden heeft, zal uit
het verloop van het verhaal blijken.
Toen zij de huwbare leeftijd had
bereikt en de eerste huwelijkskandi
daten kwamen opdagen, bleek alras,
dat Amalie hier - voorlopig - niets
van moest hebben. Haar „studie"
stond voorop en wie weet hoe zij al
lezende zonder levensgezel het leven
door xvas gegaan, ware het niet, dat
ter elfder ure toch iemand genade
in haar ogen vond. Deze Wilhelm
Dietrich noemde zich natuurvorser,
een nogal uitzonderlijk beroep voor
die tijd. Geen wonder, dat de dorpe
lingen in hem een heksenmeester za
gen, die iedereen, die zich met hem
inliet, behekste.
En natuurlijk was ook Amalie be
hekst, daar zij voor zijn charmes
was bezweken. Hoe het zij, iedereen
mochte er tegen zijn, zij trouwde met
Dietrich en verwisselde haar oude
en vertrouwde tehuis voor een zwer
versbestaan, dat zij nu ging leiden.
Haar leerschool
Samen trokken ze er op uit, de
natuur in, om te botaniseren en te
verzamelen. Alles werd dan in hun
woning, die zij na hun huwelijk had
den betrokken, netjes geprepareerd,
gedroogd, en geordend en Amalie
toonde zich een volijverige leerling,,
die niet moe werd naar zijn wijze
lessen te luisteren. Het werd feitelijk
hun bestaan deze „waren" aan de
man te brengen en aangezien Die
trich op dit gebied al veel bekend
heid had verworven, kwamen aan
vragen van heinde en ver. Zelfs
vroeg men materiaal van over de
grenzen en dan trok het echtpaar
Dietrich naar het buitenland, alwaar
het dan in de meest letterlijke zin
van de natuur genoot.
Na enige tijd werden zij verblijd
met de komst van een dochtertje.
Dietrich had gehoopt, dat het een
jongen zou zijn, die dan later de
voetsporen van zijn vader zou druk
ken. Hij had in zijn fantasie reeds
zeer eerzuchtige plannen voor hem
gesmeed, die hij nu weer moest laten
varen. Deze kleine was dus in zijn
ogen niet zo welkom, want wat moest
hij nu met een meisjeDat hij
Amalie hiermee kwetste, kwam niet
bij hem op. Pas jaren later zou hem
duidelijk worden, dat ook een vrouw
wel iets uitzonderlijks presteren kan.
Op den duur leek het er op of iets
stuk ging en dit kwam speciaal tot
uiting in de perioden, dat er geld
gebrek dreigde. Totdat het tot een
definitieve breuk kwam. Daar Die
trich's gezondheid steeds achteruit
ging, nam Amalie vaak de taak over
om er op uit te trekken en zo kon
het gebeuren, dat ze per hondekar
een lange reis naar zee ondernam
voor het verzamelen van wieren.
In Nederland
In Nederland aangeland, werd ze
zwaar ziek door uitputting en moest
in een ziekenhuis worden opgeno
men. Thuis wachtte Dietrich tever
geefs op haar terugkomst en tenein
de raad zwichtte hij voor het aanbod
om huisonderwijzer te worden bij
graaf Schönberg te Herzogwalde. Hij
sloot zijn huis, deed zijn dochtertje
Charitas bij vreemden in de kost en
vertrok naar zijn nieuwe standplaats.
Zo vond Amalie de situatie toen
zij terugkwam. Het was een grote
ontgoocheling voor haar en toen zij
haar man opzocht in Herzogwalde,
bleek haar bovendien, dat hij be
trekkingen met een andere vrouw
had aangeknoopt. Amalie was er de
vrouw niet naar om aan een of an
der compromis te denken. Ze schoof
resoluut haar ring van haar vinger
en liet die bij hem achter, waarna zij
het grafelijk kasteel de rug toekeer
de.
Met een onzekere toekomst in het
vooruitzicht begon zij te vechten
voor het bestaan van haar en haar
kind. Het werd een zware strijd,
maar taai als ze was, hield ze vol en
zette alléén het werk voort, dat Die
trich niet meer kon volhouden. Haar
vroegere relaties hield ze zo goed mo
gelijk aan en zo kreeg zij een kans,
waarvan zij nooit gedroomd had en
die uiteindelijk de grote bestemming
van haar leven zou blijken te wor
den.
Op ontdekkingsreis
De Hamburgse fabrikant Godef-
froy had een voorliefde voor vreem
de, verre landen. Om deze landen
wat dichter bij huis te hebben, liet
hij daar voorwerpen, waaronder
planten en dieren, vandaan komen
om die in zijn particulier museum
onder te brengen. Hiervoor had hij
mensen nodig om zijn opdrachten uit
te voeren en via één van haar rela
ties kwam Amalie te weten, dat hij
iemand zocht voor het „ontdekken"
van Australië. Ineens ivist zij, dat
dit haar kans was. Waarom dan niet
gewaagd
Met enkele brieuen van haar be
kende geleerden ter aanbeveling,
klopte zij b\j Godef froy aan en dez%
- ofschoon eerst nog wat sceptisch
tegenover een vrouwelijke kandidaat
- bleek uiteindelijk wel genegen
haar voor deze opdracht uit te zen
den. Zodra alles in kannen en krui
ken was en contractueel vastgelegd,
werden de laatste toebereidselen
voor de grote reis gemaakt. Charitas
werd liefdevol opgenomen in het
huis van een rijke Hamburger.
Zo verliet Amalie in 1863 Duits
land met als einddoel Australië. In
die dagen was de reisduur nog wel
even anders dan tegenwoordig en
pas na 2Vi maand bereikte zij Bris
bane, waar zij als eenzame vrouw
met haar kisten, tonnen en prepara
ten een leegstaand huisje betrok
voor haar éénmans-expeditie door
het oerwoud.
Naar haar genoemd
Van 1S63 tot 1873 doorkruiste
Amalie hele gebieden van Australië
tot zelfs aan de Tonga-eilanden toe.
Dat zij dit alles heeft kunnen vol
brengen, dankt zij naast haar taaie
gestel en onverzettelijke wil ook aan
haar ervaringen opgedaan tijdens de
vroegere zwerftochten met Dietrich.
Zo kan zij met recht bogen op de
eretitel pionierster der wetenschap,
want door haar toedoen werden tot
dusver nog onbekende planten en
dieren van Australië ontdekt en ze
den en geipoonten van de inboorlin
gen aan de openbaarheid prijsgege
ven. Haar verdiensten zijn niet on
beloond gebleven en veel van het
nieuxoe materiaal kreeg de naam
Dietrichof „Amalie" toegevoegd.
Haar echtgenoot heeft een eri an
der nog mogen meemaken en is met
zekere trots de belevenissen van zijn
vroegere vrouw blijven volgen. In
enkele brieven, die hij naar Austra
lië zond, sprak hij zijn diepe bewon
dering voor haar uit. Zijn stoute
plannen inzake een toekomstige zoon
waren dus werkelijkheid geworden,
zij het op een andere manier. De
naam „Dietrich" zou voor het nage
slacht bewaard blijven. Zijn gezond
heidstoestand bleek echter van die
aard, dat hij haar niet meer terug
heeft mogen zien.
Ixi het vroege voorjaar van 1873
keerde Amalie terug om van een
welverdiende rust te genieten. Zij
werd daartoe in staat gesteld door
de stad Hamburg, die haar als een
ere-burgeres fêteerde en het tot zijn
plicht achtte haar tot haar dood toe
te onderhouden.
Eenvoudig is zij gebleven; enkele
woorden, die zij sprak kort voor haar
dood getuigen hiervan: „Doe alles
maar even eenvoudig voor m\jn be
grafenis. Neem vooral geen nieuwe
lakens en laat de kist zo goedkoop
mogelijk zijn. Plant klimop op mijn
graf, dat is voldoende
Ingezonden mededeling
De Boesmans stegen op
in Pakistan
KARATSJI, Pakistan, 25-2. Het
seizoen van de Haagse ballonclub is
in Pakistan geopend. De Nederland
se balloiwaarders N'ini en Jan Boes
man zijn in de Oxygenium opgeste
gen te Karatsji. Het was de eerste
ballonvaart in Pakistan en de eer
ste opstijging in oosterse Stijl.
Het startterrein was grotendeels
bedekt met talloze tapijiten. Voor de
duizend eregasten waren fraaie fau
teuils en baldakijnen aangebracht.
Velen van de voorname gasten wa
ren gekleed in fraaie saris.
De Chef van de politie schatte, dat
bij de start in totaal een miljoen per
sonen aanwezig waren.
De ballonopstijging, georganiseerd
door twee Nederlandse ondernemin
gen 'diende de weldadigheid: de op
brengst was bestemd voor Noord-
Pakistan.
UTRECHT. Prins Bernhard zal
op 9 maart in de Irenehal van de
Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs
te Utrecht spreken over „normalisa
tie, instrument voor Europese inte
gratie".
Weekeinde
ARTSENDIENSTEN
ZIERIKZEE:
Dokter C. M. van Hoorn, tel. (01110)-
2080.
MIDDENSCHOUWEN:
Dokter G. J. v. d. Waarden, Noord-
gouwe, tel. (01112)-480.
OOSTERLAVD-BRUINISSE:
Dokter J. W. de Putter, Oosterland,
tel. (01114)-280.
DIERENARTS
Dokter C. J. H. Scheuerman, Zierik-
zee, tel. (01110)-2180.
Ingezonden mededeling
Het vleugje voorjaarswind heeft
het denken bij onze puzzelaars en
puzzelaarsters niet stopgezet, maar
blijkbaar juist een flinke duw gege
ven, zodat er weer heel wat oplos
singen binnenkwamen op de puzzel
van vorige week.
De eerste prijs is bestemd voor:
Mej. J. M .Klaasse
Burg. Landsheerweg 1
Arnemuiden.
De tweede prijs gaat naar:
Mevr. A. de Kluiver-van
Nieuwenhuize
Vlielanderstraat 8
Numansdorp.
De oplossing van de puzzel is de
volgende:
Horizontaal: 1. lepe; 5. pro; 7. agio;
DE NIEUWE PUZZEL
hHU '3 KSSK**
y z<T^mz/
63 WÊtóV~ ór óy óg
yz yj^myr
Jg -Jmjdö- mmjgrm
De nieuwe puzzel luicït als volgt: 80. glad; 81. Engelse maat.
Horizontaal: 1. mopje; 4. kleur
ling; 8. maatstaf; 11. zanignoot; 12.
zijrivier v.d. Donau; 14. Europeaan;
16. vogel; 17. bekende motorraces;
18. rivier in Italië; 19 .titel (afk.); 21.
metaal; 23. herkauwer; 25. pers.
voornaamw.; 26. opdracht; 28. lof
dicht; 30. hertog; 32. plaats in Lim
burg; 33. larve; 35. soort sport; 37.
titel (afik.); 38. treiter; 40. meisjes
naam; 42. stof maat; 43. grote bijl;
44. nageredht; 45. klein persoon; 47.
plaats op de Veluwe; 49, gewicht;
51. voorzetsel; 52. hoge temperatuur;
54. neerslag; 57. deel v.d. hand; 59.
behoeftige; 61. jong dier; 62. tuinge-
rei; 63. te zijner plaatse (Lat. a£k.);
64. tegen; 66. vlek; 68. Frans pers.
voornaamw.; 70. als eerder; 71. reeds;
72. tandeloos zoogdier; 74. document;
76. beschaafde vrouw; 78. water in
Brabant; 79. leider, meester, chef;
Verticaal: 1. 'glibberig2. rond
hout; 3. onmeetbaar getal; 4. verde-
digingsorganisatie; 5. bijwoord1; 6.
voegwoord; 7. touw (Eng.); 8. num
mer; 9. godsdienst; 10. kreupel; 13.
lat; 15. plaats; 20. niet kunnende
spreken; 21. traag; 22. onverstandig;
23. afschuwelijk oord; 24. kleding
stuk; 25. dunne; 27. als onder (afk.);
29. 'boom; 31. bevel (Eng.); 32. vogel;
33. uitbouw; 34. deel van een waar
depapier; 36. zijde; 39. zoogdier; 41.
op dat moment; 46. onbehaard; 47.
meisjesnaam; 48. oosterse titel; 50.
spet; 51. schrijfgerei; 53. het Romein
se Rijk (afk.); 55. bijbelse naam; 56.
Düitse badplaats; 58. 'titel (afk.); 60.
reus; 62. hoofddeksel; 63. morsdoe'k;
65. hoofd (Fr.); 67. keer; 69. deel der
V.S.; 73. 'dierengeluid; 74. spil; 75.
landbouwwerktuig; 76. kindergroet;
77. vogelprodukt; 78. anno Ohristi.
BLIK DOOR HET WERELD
11. gilde; 13. renet; 16. stek; 17. ok
sel; 19. zeep; 20. lang; 22. stom; 24.
r.o.; 26. neet; 28. tarn; 29. v.s.; 30.
rots; 32. oke; 34. idee; 36. age; 37.
tornado; 40. tra; 42. aard; 43. ruwe;
44. ina; 45. bedaren; 49. dal; 50. elbe;
52. opa; 53. ober; 55. on; 56. eelt; 58.
pril; 60. ds; 62. anna; 64. ares; 66.
sela; 67. arena; 70. kist; 71. irene;
73. emmer; 75. rede; 76. keg; 77. sneb.
Verticaal: 2. egel; 3. pikant; 4. el;
5. pek; 6. ore; 7. an; 8. gezond; 9.
item; 10. isar; 12. doge; 14. elsa; 15.
epos; 18. st; 21. nest; 23. trio; 25.
organen; 27. tor; 28. tea; 29. verward
31. oei'al; 33. knaap; 35. etude; 36.
aai; 38. ore; 39. die; 41. ael; 45. been;
46. dot; 47. rap; 48. noir; 51. benard;
54. bleken; 55 .olst; 57. laan; 59.
raam; 61. saté; 62. alie; 63. de; 65.
sire; 68. rek; 69. neg; 72. ee; 74. m.s.
Zolang men Peking en Moskou in
één adem kon noemen, hadden de
Chinezen opmerkelijk weinig ver
langen contacten teleggen met de
niet-communistische bxiitenwereld.
De erkenning door Groot-Brittannië
indertijd leek ze haast koud te la
ten, alsof het isolement hen best be
viel. Dat is na het grote conflikt
met de Rxissen veranderd. Over
Fr ankrijks erkenning werd zowaar
blijdschap xiitgesproken en de rond
reis van Tsjoe En-Lai door Afrika
was zelfs een actieve poging om
vrienden in de wereld te winnen.
En nu lijken Pakistan en China de
beste maatjes te worden. Dat is te
opvallender omdat Pakistan een van
de voornaamste bondgenoten van de
V.S. is in Azië en de haat van Pe
king jegens Washington spreekwoor
delijk is.
Het is dus wel zeker dat het ef
fect dat Pakistan en de V.S. zo wél
van elkaar moeten vervreemden
voor de Chinezen aantrekkelijk is
by het aanknopen van de niexiwe
bandenZij maken hierbij trouwens
listig gebruik van de Pakistaanse
ontstemming over de grote Ameri
kaanse en Engelse wapenleveranties
aan India ten tijde van de Chinese
inval.
Beter een goede buur
Pakistan meende dat dit conflict
eigenlijk niets om het lijf had en
dat de wapens eventueel gebruikt
zouden worden tegen Pakistan, bij
voorbeeld in een strijd om Kasjmir.
De Amerikanen wisten, dat ze door
Nehroe wapens te leveren Ajoeb
Khan boos maakten, maar ze deden
het toch in de- overtuiging dat het
eerst van belang was dat de Chinese
opmars werd gestuit.
Het lijkt er nxx op dat ze zodoen
de een oude bondgenoot hebben ver
loren en wel een van hogere kwa
liteit, want Pakistan trok altijd één
lijn met de vrije wereld, terwijl In
dia zich doorgaans op het slappe
koord der neutraliteit begaf.
Ingezonden mededeling
Voorkom
Rillerig?.Onprettig? Vlug:
Verloren is misschien een te groot
woord. In Pakistan is men zich be
wust geworden dat een verre vriend
in de V.S. wel prettig is, maar een
goede buur nog aangenamer. Hun
ene buur India konden ze moeilijk
goed noemen en daarom bleef er
weinig andere kexis dan de vriend
schap met de andere buur, China,
te cultiveren. Waarbij Ajoeb Khan
aantekent dat hij de verdragsban-
den die hem met de V.S. en Enge
land binden, volkomen blijft aan
vaarden; dat is zijn positiebepaling
in de wereldpolitiek, die hem tot
dusver in zijn eigen affaires weinig
baatte.
Nieuw raakpunt
Die haat verwacht hij wel van zijn
vriendschap met de Chinezen, met
wie hij een geschil over de grenzen
met India gemeen heeft. En wellicht
is met een gemeenschappelijk optre
den iets te bereiken. In ieder geval
ziet men in Delhi met sombere ver
wachtingen dat de twee noorderbu
ren het zo met elkaar eens zijn.
Een lichtpunt dat sommigen zien
is, dat er naast het gebrekkig con
tact tussen Amerikanen en Chine
zen in Warschau en soms in Genève,
nu een nieuw aanrakingspunt on-
staat tussen het rode China en de
westerse wereld. De toekomst moet
leren of dit mogelijke voordeel op
weegt tegen het voorshands veel
waarschijnlijkere xxadeél van verwa
teren van het anti-communistisch
verbond in Azië dat toch al niet zo
sterk was. Zeker is in elk geval dat
Peking hier aardig zijn quarantaine
weet op te heffen.
LECH. Prinses Irene en haar ver
loofde Don Carlos worden vandaag
in Iaech verwacht, waar zij zich hij
koningin Juliana en prins Bernhard
zullen voegen.
Kasim Gulek, leider van de Turk
se fractie van de parlementaire
NAVO-conferentie, heeft woensdag
in een telegram aan de voorzitter van
deze conferentie verzocht om bijeen
roeping van de permanente en de
politieke commissie van de NAVO
voor een bespreking over Cyprus.
KERKNIEUWS
Synode Geref. Kerken
LUNTEREN, 26-2. Op „De blijde
wereld" in Lunterer. begint op 2
maart de laatste synodeweek van de
Gereformeerde Kerken in Neder
land. Het onderwerp is de oecume
nische roeping, speciaal de vraag of
de Wereldraad van Kerken voor de
Gei-eformeerde Kerken een aan
vaardbare organisatie is. Ook wordt
bezien of schorsing- en tucht proce
dures moeten worden herzien. Op
het programma staan voorts: rege
ling voor steun naar aanleiding van
verhoging predikantensalarissen, en
de benoeming hoogleraar theologi
sche hogeschool in Rampgn in de
plaats van prof, Brillenburg Wurth.
10
Feuilleton door
B. J. ten Wesepe
„Stien, meid, als jij hier bent, ver
geet ik alles om me heen".
Ze lachte spottend en streelde
even zijn wang. „Geef me maar een
sigaret".
Hij gaf haar een sigaret en vuur
en keök nadenkend haar aan.
„Kijk niet zo naar me. Je maakt
me verlegen".
„Doe die sigaret uit je mond, dan
krijg je nog een zoen van me".
Ze gaf hem een duw. „We gaan
puzzelen. En gedraag je nétjes, an
ders ben ik zo weer beneden".
„Gedraag ilk -me dan niet netjes?
Dat vind ik een belediging. Net als
ik de smaak te pakken krijg, zeg jij
Nu is het mooi genoeg. Dan begint
het pas mooi te worden".
„Eerst puzzelen, dan zullen we wel
verder zien. Ik wil die prijs winnen".
„En daar mag ïk dan bij helpen.
Leuk. Mag ik ook mee, als jij wint?"
„Misschien. Daar moet ilk nog eens
over denken. Nou, 'die berg, waar
kan dat zijn? Wacht eenskijk
eens in dat boek over Duitsland.
Misschien in de buurt van de Rijn
of de Neckar".
Om tien uur stond Stien op. „Voor
vanavond is het wolletjes. We heb
ben er nu 21 van de 24. Prdbeer jij
nu die andere drie eens te vinden.
Moet je no-g koffie?"
„Als jij (het klaar maakt, altijd".
„Doet moeder het dan niet goed?"
„Jawel, maar de gedachte alleen
al, dat jij het voor me klaar maakt,
zie je?"
Ze stond voor hem en keek hem
glimlachend aan. Maar toen hij haar
grijpen wilde, week ze snel van hem
weg en liep naar beneden.
Hij hoorde haar 'in de 'keuken zin
gen. Tjonge, wat had ze ineens een
goeie bui. Dan zal het met die Piet
Beeldhuis ook wel niét zo diep ge
zeten 'hebben.
Wat later zette ze een kop koffie
voor hem neer. „Zo vriend, ik ga
naar bed. Doe je best en win voor
mij een veertiendaagse vakantiereis.
Mag je met me mee naar Tirol".
Hij knikte enthousiast. „Tirol",
herhaalde hij. „Ik kon er niet op ko
men. Kijk eens hier, is dat niet in
Tirol? Die alpenweide?"
Ze stond naast hem en keek naar
het plaatje, dat hij vergeleek met
een foto in het 'boek. Toen knikte ze.
„Dat kan niet missen. Nu nog twee
en we zijn in Oostenrijk. Mag je wel
een kort broekje kopen.En een ja-
gershoedjo met een veer".
„En jij zo'n wijde Tiroler rok".
Hij greep haar rokspanden en trok
ze wijd uit, maar ze sloeg zijn han
den weg en deed een pas achteruit.
„Hé, ben je zestig geworden?"
Grinnikend leunde hij achterover
in zijn stoel. „Nog steeds vier en
twintig. Kom eens even op m'n knie
zitten, dan krijg je een nachtzoentje
van me".
„Geen knie en geen zoentje meer.
Bovendien, Lien kan leder ogenblik
thuiskomen".
Hij kwam met een sprong over
eind. „Dan.moet ik er nog gauw evtn
van profiteren", zei hij en greep
haar om haar middel. En voor ze
het kon verhinderen, drukte hij zijn
mond op de hare.
„Het lichtriep ze met ge
smoorde stem. „De gordijnen zijn
open
Hij kon net bij het lichtknopje en
draaide het om. Meteen was de ka
mer in halfduister, slechts spaar
zaam beschenen door de straatlamp
tegenover 'het huis. Nu nam hij haar
in zijn armen en zoende haar op
nieuw. Een poosje lag ze gewillig in
zijn armen en even sloeg ze haar
armen om zijn hals. „Je bent een
aardige jongen, veel aardiger dan
Piet", zei ze zacht. „Maar nu moet
ik toch echt gaan. Jan. We mogen
geen misbruik maken van de gele
genheid, hé?"
Hij zoende 'haar nog één keer, liet
ihaar toen los. „Stien, je bent een
schat. We gaan nog eens een keertje
samen uit, hé?"
Ze lag nog even tegen hem aan.
„Misschien. Zo was ihet toch ook
leuk? en het kost geen cent. Welte
rusten".
Twee dagen later had hij de puz
zel rond, na veel gevraag bij colle
ga's was hij er achter gékomen, wat
de beide overgebleven foto's voor
stelden. Op een avond schreven ze
in de huiskamer alles netjes op, na
volgens de aanwijzingen alle 24
foto's te hébben uitgeknipt en opge
plakt. Stien zou het do volgende dag
posten. Ze was ervan overtuigd, dat
ze een prijs zouden winnen. Mot zo'n
geluksvogel als Jan kon het immers
niet missen.
Intussen had hij weer twee post-
wisseltjes gehad, één van een rijks
daalder en één van vijf gulden. Van
de puzzelbladen.
(Wordt vervolgd)
