io%-
Amstel- bier om op te bouwen
zo heerlijk, zo eerlijk, zo zorgzaam gebrouwen
Van Schelphoek naar de chimpansees van Afrika
Vitamine C genoeg HET GEBEURDE OP OUDEJAARSAVOND
tenminste in de groentewinkel
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
Vakantie
bedden
KOFFIE met gratis DUBBEL ZEGELS!
KOFFIE, roodmerk
pak 250 gram X aO zegelvoordeei
ook do andere loorten met 20% korting!
KOFFIEMELK nn
1/2 Itr fles 9
VAKANTIE-MENU!
MACARONI pok 36
TOMATEN
PUREE Italiaanse,
blik a 70 gram
HAMPUNT
per 100 gram
Alle verpakte KOEKJES met dubbel zegelvoordeel
Zo-Klaar pudding
div. smaken, pakje
EN
8,
ZEGELVOORDEEL
KAAS MET 10% KORTING!
GOUDSE KAAS j w/%
zacht belegen, 500 gram A 9
74 EDAMMER 129
4e S)U|, TOILET
ZEEP GRATIS QO
bij 3 stukken voor
en
20ct
ZEGELVOOROEEt
Koekje van de week:
CROQUANTJES
zakje 250 gram 9
en
ZEGELVOOBDEEL
7 t/m 13 augustus
Koop bij de
Spaar bij de
Kopen bij de Spar is sparen bij de koopt
een gespecialiseerde
collectie
firma KOEVOETS
Havenpark 5 Zierikzee
SUCCESJES
Te koop:
Accordeon met 40 lessen. M.
de Vrieze, Karnemelksvaart
23, Zierikzee.
Goed onderhouden „Panther"
motor, 350 c.c., K.K. 1951, elk
aannemelijk bod. - Groenen-
daal 17, Oosterland.
Een paar splinternieuwe rol
schaatsen (te klein gekocht)
f 10,Regenboogstraat 3 te
Zierikzee.
Kredieten tot f 4000,voor
aankoop meubelen en wo
ningtextiel. Vraagt gratis fol
der. Discrete behandeling en
zeer lage aflossingen. Post
bus 1083, Rotterdam.
Te koop gevraagd:
Slachtvarkens door L. C.
Hart, Serooskerke, telefoon
(01117) 386.
Diversen:
H.H. VeehoudersWij ver
zorgen de klauwen van uw
melkvee. J. Flikweert Azn.,
tel. (01114) 442, Nieuwerkerk.
Souv. wapenglazen, kleder
drachtpoppen. Geschenken
huis R. den Boer, Dam 11,
Zierikzee, telefoon 2174.
Sint Domusstraat 96
Zierikzee
Woensdag en donderdag:
500 gram gehakt f 1,58
750 gram gehakt f 2,28
per kilo f 2,85
De gehele week:
Kniestuk f 0,98
Doorr. runderlappen.f 1,78
Varkenspoot f 0,25
alles per 500 gram
Baron van Lawick liet van zicli horen
BUKGH, 5-8. Toen in 1953 Schou-
wen-Duiveland voor 90 procent
overspoeld was door zeewater,
kwam van alle kanten hulp opda
gen in allerlei vormen. Er kwamen
levensmiddelen, dijkdichtingsmate-
rlaien en wat van groot belang was,
ook talrijke jongemannen uit bin
nen. en buitenland meldden zich om
te helpen by de dakdichting. Deze
jongelui voelden het als een plicht
tegenover de medemens om hier op
ons eiland te helpen zo spoedig mo
gelijk de düken dicht en het ver
woestende zeewater er uit te krij
gen. Temidden van de echte dijk
werkers die eveneens uit geheel ons
land waren gerequireerd, kwam
men dan af en toe jongelui tegen
rialen en wat van groot belang was,
dat het geen echte vaklui waren.
Vooral bij de vervaardiging der tal
rijke zinkstukken kwam men ze te
gen. Ze verdienden goed en sloof
den zich van des morgens vroeg tot
des avonds laat uit met het aandra
gen van de benodigde materialen
voor het in elkaar zetten der zink
stukken of ze voeren mee op de
steenbakken om de zware stortsteen
ever boord te helpen zetten. Op deze
manier konden deze jongelui in hun
later leven vertellen over hun aan
deel in de opbouw van Sehouwen-
Duiveland of andere plaatsen waar
de overstroming verwoestingen aan
richtte.
Een van deze jongelui was de stu
dent Hugo Baron van Lawick, die
met zijn 15e jaar reeds als dijkwer
ker zich uitsloofde 'in de vaak bran
dende zon die 'het werk aan de dijik-
diohting van het Schelphoekgat
vaak tot een zware opgave maakte.
Hij deed 'het gaarne en reeds vroeg
in de morgen vertrok hij van zijn
tijdelijk pension aan de Meeldijk
naar de Schelphoek. Velen van de
Schouwse werkers zullen hem ze
ker nog (herinneren. Toen reeds
'kwam zijn bijzondere voorliefde
voor dieren naar voren, want toen
op zekere dag een jonge zeehond
gevangen werd ontfermde hij ziöh
over het dier en nam 'hij het mee.
Met kunst en vliegwerk heeft 'hij
het dier in leven kunnen houden,
waarbij zelfs de melk van een
schijn zwangere 'hond welkom was
Op zekere dag 'heeft hij het dier
orovisorisch ingepakt om het naar
Artis te brengen in Amsterdam. De
ze tocht liep nogal wat tegen, om
dat de Spoorwegen aanvankelijk
weigerden om 'het dier op deze ma
nier te vervoeren, doch gelukkig
ging tenslotte alles goed en werd
het dier daar afgeleverd.
Bü „Luipaard op schoot"
Na voltooiing van zijn studies in
Amersfoort waar hij woonde, kwam
hij bij de bekende cineast Joop Gec-
sink terecht, waar hij werd ingewijd
in tic filmkunst.
De wereld trok hem zeer aan en
in 1959 'kreeg hij het aanbod van
zijn leven, n.l. een verbintenis bij
het bekende echtpaar Armand en
Michlaela Denis van het t.v.-.pro
gramma „Luipaard op schoot".
Bü deze filmproduktiemaatschap-
PÜ leerde hq de juiste manier van
dieren filmen. Al deze opnamen
werden in Midden-Afrika gemaakt
en vele programma's van „Luipaard
op schoot" waren van zijn hand.
Zijn 'kennis vermeerderde en hij
kon deze nog verder uitbreiden toen
hij een aanbod kreeg om 'het werk
van de beroemde Engelse fossiel -
deskund'ige dr. L. S. Leaky op de
filmband vast te leggen. Deze geleer
de zoekt naar de fossiele mens en
in 1960 vond hij dn Kenya 'de eerste
overblijfselen van een fossiel van
een kruising tussen een mensaap en
een menselijk wezen. Deze vondst
had voor de financiëel niet krachtig
staande dr. Leaky grote gevolgen,
Meestal 'heet het dat echte scor-
buut (scheurbuik) 'in onze eeuw niet
meer voorkomt, tenzij misschien een
hoogst enkele maal bij verwaarloos
de zuigelingen.
Een publicatie uit Engeland ver
meldde eohter onlangs, dat aldaar dn
vijf jaar tijds niet minder dan elf
ernstige gevallen bij volwassenen
zijn waargenomen.
Al te eenzijdig
Het merendeel van die Londense
scorbuutpatiënten werd gevormd
door alleenstaande oude mannen,
die zich thuis de laatste tijd vrijwel
enkel met thee, boter en vlees- of
visconserven hadden gevoed.
Verder waren er een paar mensen
bij, die wegens maag- en galblaas-
lijden jaren achtereen een beperkt
dieet hadden gevolgd: vis, kip,
eieren, aardappelpuree, brood en
melk.
En één heer was er, die zichzelf
een overtuigd vegetariër noemde,
maar dan toch wel een heel zonder
linge vegetariër bleek te zijn, want
hij gebruikte nooit groenten, maar
leefde uitsluitend van volkoren
brood, margarine, kaas, melk, koning
en eieren.
Ernstige toestand
Deze elf zieken hadden gemeen,
dut hun kwaal was teweeggebracht
d«or een langdurig tekort aan vita
mine C in de voeding. En dal bij de
algemeen heersende vitaminekultus!
Zij klaagden over pijn in de benen
en in de rug, aan vermoeidheid,
want de Amerikaanse „Geographic
Society'' stak geld in de onderne
ming. Zijn vondsten werden door
Baron van Lawick op de film vast
gelegd en deze film werdi opgeno
men in het Olduvalravijn in Kenya.
De onderzoeker hield voor in totaal
8000 leden van 'dit genootschap zijn
lezing over de vondsten en zijn gro
te steun was hierbij de 70 minuten
durende kleurenfilm. Het genoot
schap vondl de film zo uitstekend
dat ze hierop Baron van Lawick
weer naar Afrika stuurde voor
het vervaardigen van een film over
de chimpansees.
Nog steeds heeft hij herinnerin
gen aan Schouwen-Duiveland en uit
'het warme Afrika stuurde Baron
van Lawick dezer dagen aan oude
Schouwse vrienden een foto van
zichzelf in gezelschap van een oer-
Afrikaans aapje.
zwakte, neerslachtigheid, apathie en
prikkelbaarheid. Voorts leden zij
aan huidbloedingen, zwelling van
het tandvlees en bloedarmoede.
Bij toevoeging van ascorbinezuur
(vitamine C) plus normale voeding
verbeterden zij binnen twee etmalen
reeds aanmerkelijk; na een week
waren zij zo goed als genezen.
Zuigelingcncorbuut
Ongeveer tezelfder tijd is een pu
blicatie over zuigelingenscorbuut
verschenen waaruit te leren viel, dat
ook deze stoornis toch niet zo bij
zonder zeldzaam is als veelal wordt
verondersteld.
Het betreft dan babies, die met
moedermelk of met de fles worden
grootgebracht zonder dat er op ge
let wordt of het kind wel toevoe
ging van vers vruchtensap en van
groenten krijgt.
Dergelijke patiëntjes zijn zeer
huilerig, veelal ook koortsig, ze ver
tonen bloedingen in huid en tand
vlees. Wordt de juiste diagnose ge
steld, dan is door toediening van
ascorbinezuur snel verbetering te
krijgen, evenals bij volwassen scor-
buutlijders.
Hypovilaminosc
Zeer veel vaker komt het uoor,
dat grote en kleine mensen verkeren
in een toestand, die wel niet zo alar
merend. is als by de echte scorbunt,
maar die toch grote bezwaren mee
brengt.
Die. toestand wordt aangeduid met
de naam hrjpovitamhwse C. Er be
staat hierbij geen volledig gebrek
aan dit vitamine, doch er is een ge
deeltelijk gebrek: een tekort.
Kinderen die hieraan lijden staan
waarschijnlijk meer dan anderen
bloot aan tandbederf (cariës). Bij
beenbreuken en verwondingen
treedt met zulk een vitaminetekort
moeilijker genezing op dan wanneer
in het lichaam voldoende vitamine
C aanwezig is.
Met het voedsel
De mens, de aap en het Guinese
biggetje zijn wezens, die wat betreft
de voorziening met vitamine C ge
heel afhankelijk zijn iwn hun voe
ding: zij kunnen het niet zelf ver
vaardigen, zoals vele dieren dat ver
mogen.
De mens verkrijgt zijn vitamine C
door alle eetwaar die van de groen
tewinkel afkomstig is: groenten,
fruit en aardappelen, in het bijzon
der nieuwe aardappelen
Dr. Alfreda Briedé.
FEUILLETON
21
's Middags belde Gert naar Am
sterdam, maar daar had men nog
weinig nieuws. Daarna ging hij met
Stegeman naar de bank, liet het
kistje mot juwelen halen en reed er
mee naar Enschedé. Bij een juwe
lier stopte 'hij en d's heide mannen
gingen de zaak binnen. Gert legiti
meerde zich en opende het kistje.
„Meneer, u bent waarschijnlijk ex
pert; in ieder geval zult u er meer
verstand van .hebben dan wij. Wilt
u eens kij'ken, of een en ander echt
is, en als hét .mogelijk is een waarde
ervan schatten?"
De man keek wantrouwend. „Is
het. van diefstal afkomstig?"
Gert lachte. „Zeer 'beslist niet. La
ten we zeggen, 'dat het verloren is.
Om bepaalde redenen, die voor u
van minder belang zijn, is het voor
ons wenselijk te wsten, of het alle
maal echt is, dan wel imitaties".
De man keek even in heit kistje en
zei: „Wilt u even meegaan naar m'n
kantoor? Daar kan ik het dan rustig
bekijken".
Gert Hoolwerf en zijn collega Ste
geman zaten een kwartiertje in een
modern ingericht 'kantoortje en ke
ken onafgebroken naar de juwelier,
die manipuleerde met loep, toets
steen en 'nog een paar andere voor
werpen, die ze niet konden thuis
brengen. En toen het kwartiertje om
was, dee.d de juwelier alles weer in
hel kistje en keek de beide politie
mannen aan, „Meneer, dit alles ver
tegenwoordigt een waarde van naar
ruwe schatting dertigduizend gulden.
De parels, de colliers, de ringen, ze
zijn allemaal echt. De diamanten in
Hi? 'hangt eveneens. En hel steentje
in dit collier is een opaal, eveneens
zo zuiver als het zuiverste edelge
steente".
„U bent er dus beslist van over
tuigd, dot. er in 'het geheel geen na
maak bij zit".
Nederlandse studenten
in Djakarta
DJAKARTA, 5-8. De groep van 38
Nederlandse studenten die zaterdag
van Schiphol naar Indonesië is ver
trokken is zondagavond op het
vliegveld van Djakarta aangekomen.
Zij werden daar verwelkomd door
de heer Bambang Kushodadi, voor
zitter van de Indonesische studen
tenfederatie, die de hoop uitsprak
dat het bezoek zou leiden tot een
beter begrip over Indonesië en de
Indonesische revolutie. De leider
van de groep, mr, J. N. Schotten,
zei 'dait vriendschap en samenwer
king tussen landen alleen kunnen
bestaan cp 'basis van wederzijds be
grip.
Da Nederlandse studenten zullen
onder meer de onafhankelijkheids-
feesten op 17 augustus in het Mer-
dekapaleis in Djakarta bijwonen.
„Zeer beslist niet, mijne heren".
„Enlaten we zeggenmen
'leemt er mee bij u en vraagt het te
kopen. Wat gaat u dan bieden?"
De juwelier fronste zijn wenk
brauwen. „Mijne heren, ik heb aan
uw verzoek voldaan: ik heb gecon
troleerd of er namaak bij zit en dal
is ndet het geval. Ik heb de waarde
gesdhat, zo goed en zo kwaad als dat
in zo'n korte spanne tij'ds gaat, de
huidige marktprijzen in aanmerking
nemende en ik heb u het bedrag ge
noemd. Welke prijs ik 'bied, als ik
iets ga kopen, het spijt me, maar dat
is mijn zaak. Ik treed hierover niet
in bijzonderheden".
Gert 'knikte begrijpend. „Uitste
kend, mijnheer. We willen niet in
discreet zijn. Als er kosten aan ver
bonden zijn, aan uw expertise zal ik
maar zeggen, wilt u daru een nota
zenden aan de gemeentepolitie van
Dorringen? Ik zal ei- voor zorgdra
gen, dat uw nota gehonoreerd
wordt".
Op de terugweg naar Dorringen
vroeg Stegeman: „Wat had je ermee
voor?"
Gert tuurde op de lange, witte
weg. „Dat weet i'k nog niet. Het was
vanmiddag zo maar een ingeving
van me. Nu ik de werkelijke waarde
weet, is 'er een nieuw vraagstuk bij
gekomen, want wat bewoog de oude
vrouw om zo'n kapitaal mee te ne
men naar Oorringen? Als ze daar
een weekeind gaat logeren bij fami
lie? Bang voor diefstal? Maar er zijn
toCh banken, waar je zoiets in een
kluis kunt laten opbergen? Daar zit
het zo veilig als het maar kan".
„Ik hou 's nachls geen oog d'iöhl
kunnen doen, als ik voor zo'n kapi
taal aan spullen in huis 'had. In een
gr woon ijzeren iöistje".
Hoolwerf lachte. „Kom, kom. een
agent van politie bang voor inbre
kers? Die lui kijken wel uit om in
I Toegang vrij i
HAYWARDS HEATH, 5-8. De
bewoners van een splinter- i
nieuw huis in zuid-Engeland
hebben van de autoriteiten
opdracht gekregen, hun voor-
deur dag en nacht open te la-
ten en voorbijgangers onge- 4
hinderd door hun woning en 4
I achtertuintje te laten wande- 4
len. De reden voor deze zon-
derlinge maatregel? Het huis 4
is over een openbaar voetpad 4
gebouwd. Het gemeentebe- 4
stuur dat verantwoordelijk is 4
voor de opdracht heeft gezegd, 4
dat deze moeilijke situatie pas 4
kan worden opgeheven als de 4
officiële goedkeuring voor hel 4
omleggen van hel voetpad is 4
4 afgekomen. Hiermee zal de 4
4 nodige haast worden gemaakt, 4
4 zo werd meegedeeld4
door Frank van Falckenoort
het hol van de leeuw 'te komen".
„Allemaal goed en wel, maar ik
borg het secuur weg".
„Tja, dat doet ieder verstandig
mens. Waaruit we dus moeten op
maken, dat tante Anne geen ver
standig mens was. Of een mens, die
op de een of andere manier in pa
niek is geraakt en dan gaan de men
sen soms gekke dingen doen. Nou,
we zullen 'het maar weer netjes op
bergen in de Dorringse bankkluis.
Kunnen jij en ik rustig slapen".
Die avond maakte Jan Gillissen
zij<n opwachting in 'huize Hoolwerf.
Cobie dee'd hem open, nam z'n jas
in ontvangst en ging hem voor naai
de kamer, waar Gert en Grada van
Andel zaten. Het meisje stond op en
keek hem onderzoekend aan. Gert
stelde voor: „Dit is de pleegdochter
van tante Anne: Grada van Andel.
En dit hier is haar neef: Jan Gillis
sen".
Grada stak een hand uit en begon
vormelijk„Hoe maakt u het?"
Maar Jan Gillissen schudde zijn
hoofd en liep op het meisje toe, leg
de zijn arm om haar schouders en
zei: „Laten we hier maar geen to
neelopvoering geven, Grada. Me
neer de rechercheur komt er toch
achter, da't we elkaar al jaren ken
nen, ai is het dan in het geheim en
r medeweten van tante Anne".
Gert zat op een laag stoeltje en
kc-e'k van de jongen naar het meisje
en van het meisje naar de .bezoeker.
Toen schoot 'hij in een (gulle lach.
„Zo'n stol bedriegers! Kennen elkaar
al jaren en als je ze een vraag stelt,
i m geven ze ontwijkende antwoor
den. Nou, ondeugden, ga dan maar
- .en. Dan hoef ik verder ook niets
r-crr (c zeggen. Cobie, doe je mond
dicht. kind. Anders waaien we alle
maal weg van de tocht".
(Wordt vervolgd)