Moskou op twee fronten
De wereld wil bedrogen zijn
HET GEBEURDE OP OUDEJAARSAVOND
DEU RLOO
Nieuwe actie tegen straatprostitutie
Straaljager
maakte slachtoffers
Bouwvakantie: tienduizenden op de weg
BLIK DOOR HET WERELD
De Sowjet-burger die uit zijn
kranten over de Russisch-Chinese
besprekingen tot dusuer alleen maar
vernomen had dat ze gehouden wer
den, heeft nu in de Prawda een fei
telijke erkenning kunnen lezen dat
de twee partijen - in feite dus de
landen - het ernstig oneens zijn over
de theorie der vreedzame coëxisten
tie, waaraan de Sowjet-Unie blijft
vasthouden, of dat de Chinese volks
republiek nu behaagt of niet.
Deze erkenning van wat neerkomt
op een scheuring in de communisti
sche wereld was eerder in het Pe
kinese Volksdagblad verschenen, dat
erbij zei, dat een oplossing van het
probleem desnoods kan wachten tot
volgend jaar of tot nog later; China
heeft geduld. Beide partijen stellen
zich met andere woorden op het
standpunt dat ze geen water in de
wijn doen en dat de ander tot zijn
principes zal moeten komen voor de
samenwerking weer eensgezind kan
zijn.
Dit komt er op neer dat gebeurd
is waarvoor Chroestjsjef vroeger
eens met zoveel klem waarschuwde:
er mog engeen twee communistische
er mogen geen twee communistische
sche theorieën, geen twee commu
nistische waarheden naast en tegen
over elkaar komen te staan. Men kan
nu ook zeggen dat Moskou vooral
de hoofdstad van de U.S.S.R. is ge
worden en niet meer de ene heilige
plaats van het wereldcommunisme.
Veel te verliezen
De kern van het meningsverschil
is natuurlijk dat de Sowjet-Unie tot
zo'n ontwikkeling is gekomen dat
het door een oorlog veel te verliezen
heeft gekregen aan materiële wel
vaart en daarom goede reden heeft
zijn uiterste best te doen om een
oorlog te voorkomen, terwijl de
Chinezen wellicht de overtuiging
zijn toegedaan dat het wereldcom
munisme bij een oorlog, zelfs een
kernoorlog, kan winnen, maar in
ieder geval zeker met en dat hun
eigen land er weinig mee kan ver
liezen.
In dat opzicht is deze ontwikke
ling - dat Chroesjtsjef het over dit
principe tot een breuk met China
laat komen - een bemoedigend teken
voor de onderhandelingen over een
beperkt kemstopverdrag dat de
Amerikanen, Britten en Russen nu
in Moskou voeren. De onderhande
lingen, vooral als ze met succes
worden bekroond, komen neer op
een niet alleen mondeling afwijzen
van de Chinese eisen, maar boven
dien een afwijzing met de daad.
Het is eigenlijk voor de eerste
keer dat in de communistische we
reld een ruzie of geschil (die zijn er
meer geweest) uitloopt op een volko
men uiteenlopen in de praktische
politiek. Het lijkt zeer waarschijn
lijk dat dit een keerpunt in de ge
schiedenis van deze eeuxo betekent.
Alleen een belofte?
Het lijkt zeer plausibel aan te ne
men dat Chroesjtsjef kans heeft ge
zien ook in binnenlandse machtpoli-
tieke strijd vooral met het leger de
overhand te'krijgen. Wellicht is het
de pressie van deze militairen ge
weest - en op hun mentaliteit heb
ben de Chinezen gespeculeerd om
Moskou zich naar hun wensen te la
ten voegen - die hem er vorige keer
toe bracht een minder definitief
vastgelegde kernstop te doorbreken.
Het faliekant mislukken van het
eveneens door die militaire kringen
gestimuleerde Cubaanse avontuur
moet er dan toe hebben bijgedragen
in de Russische leiding het besef
wakker te roepen dat de (Chinese)
lijn van het tot - en desnoods over -
de rand van de oorlog gaan het risi
co inhoudt van vernietiging van het
eigen land, iets waarvoor geen Rus
veel kan voelen. En vandaar nu de
wens naar een kernstop die althans
een begin kan zijn voor wat betere
garanties dat de oorlog uitblijft.
Vandaar waarschijnlijk dat de
Russische premier Chroesjtsjef er
een niet-aanvalsverdrag tussen het
Pakt van Warschau en de N.A.V.O.
bij heeft gehaald, zij het dat niet
duidelijk is hóe hij zich dat voor
stelt.
Tyd voor kernstop
Van westelijke zijde is gesugge
reerd niet dat verdrag te sluiten,
maar af te spreken dat beide mili
taire organisaties gelijkertijd een ge
lijkluidende verklaring afleggen,
waarin beloofd wordt geen aanvals
oorlog te beginnen. Een dergelijke
ruil van verklaringen zou voor het
westen bepaalde, vooral Duitse, be
zwaren over een indirecte erkenning
van oost-Duitsland en een opgeven
van de Duitse hereniging voorko
men. En voor het overige blijft het
effect gelijk. Het zou Chroesjtsjef
bovendien een succes opleveren voor
zijn vreedzame coëxistentie-filoso
fie, voor zover een paar papieren
woorden van een historisch wel wat
in discrediet geraakte soort verkla
ringen angsten in het oostelijk blok
(en in het westen) kunnen bedaren.
In ieder geval zou een dergelijke
akkoordenruïl Chroesjtsjef kunnen
verlossen van een koude oorlog op
twee fronten. Het zou van het wes
ten waarschijnlijk een fout zijn, op
grond van het feit dat de Russische
premier daarom gebaat is met een
kemstopverdrag en eventueel bij
akkoord, de eisen te hoog op te
schroeven.
Zoveel valt er voor het westen
niet uit de tweestrijd in het commu
nistische blok te halen. Een poging
om teveel het onderste uit de kan
te halen en Chroesjtsjef zoveel con
cessies af te dwingen dat zijn pres
tige in de turbulente communisti
sche wereld er onherstelbaar door
lijdt, kan alleen maar onaangename
gevolgen hebben, doordat de stali-
nistisch-militaire groep waarop de
Chinese redeneringen toch wel aan
trekkingskracht moeten hebben, er
door gesterkt wordt in de overtui
ging dat de oude dogma's die
Chroesjtsjef verwaarloost, toch wel
juist zijn, zoals Peking ook zegt. En
voor het westen is het altijd een vei
liger gedachte dat een pragmaticus,
een zakelijk man als Chroesjtsjef op
het Kremlin de toon aangeeft dan
een dogmaticus bij wie de wereldre
volutie meer in de gedachten leeft
dan de welvaart in eigen land.
OVERDENKING
VERANTWOORDELIJKHEID
EN VERGEVING
„Welzalig hij, wiens overtreding
vergeven, wiens zonde bedekt
is". Psalm 32 l.
We moeten als mensen er steeds
aan 'herinnerd worden, dat we niet
op onszelf staan, maar dat we niet
in een relatie.
Dit is een 'gegeven van de schep
ping.
Wanneer in het scheppingsverhaal
de woorden klinken„Laat ons men
sen maken naar Ons beeld, naar On
ze gelijkenis, dan is daarmede een
fundering gelegd onder ons bestaan,
dan is daardoor een relatie gelegd
tussen ons en GOD.
Wij proberen hieraan te ontkomen.
Dat kost ons verbazend veel
moeite.
Dat bezorgt ons verbazend veel
pijn.
De 'bijbel stelt midden in die ver
beten pogingen van ons het hervin
den van echt menselijk gehJk: „Wel
zalig
Welzalig niet, de mens, die pro
beert zijn verantwoordelijkheid te
genover God te ontduiken.
Welzalig wel, de mens, die de
verantwoordelijkheid aanvaardt, de
werkelijkheid onder ogen ziet en
erkent, dat hij primair met God te
maken heeft.
Vergeving vragen, vergeving ont
vangen.
Dit alles is alleen mogelijk, wan
neer de verantwoordelijkheid wordt
verondersteld en erkend.
Er is geen sprake van overtreding
en geen sprake van zonde en we
hebben niets te maken met verge
ving en 'bedekking van schuld, in
dien er geen verantwoordelijkheid
zou zijn.
Höt is de rijkdom van (het mense
lijk leven, dat die verantwoordelijk
heid wel bestaat.
De Heiland (heeft deze verant
woordelijkheid volkomen genomen
en zó ons leven weer op het mense
lijke peil gebracht.
Hij al'leen.
Door Hem vergeving, door Hem
herstel van ons welzijn.
Z. Y. J. T.
Het merendeel van de jeugdmis-
daden in Hongarije wordt 'begaan
onder de invloed van sterke drank,
zo meldt 'het partijblad „Nepszabag"
Ingezonden mededeling
REISDEVIEZEN
BAGAGE
VERZEKERING
REISONGEVALLEN-
VERZEKERING
en uw kostbaarheden veilig bewaard bij d
Ingezonden mededeling
15 HET
VANDAAG NIET
DAN MORGEN
maar eens komt U ook
tot de ontdekking dat
de sortering groter is
de kwaliteit beter is
de prijzen lager zijn bij
woninginrichting - Zierikzee
bezoekt vrijblijvend onze toonzalen
Oudste Amsterdammer
overleden
AMSTERDAM, 18-7. In de vorige
nacht is in het tehuis voor ouden
van dagen „Amstelhof" de heer G.
Burger overleden.
De heer Burger had 30 januari zijn
102de verjaardag gevierd en was de
oudste inwoner van Amsterdam. Za
terdagochtend wordt hij op de Nieu
we Oosterbegraafplaats ter aarde
besteld.
De oudste ingezetene van de
hoofdstad is thans de weduwe L. E.
Reiniers-Vlentje, die op 26 april 1861
in Rotterdam werd geboren en nu
verblijft in het Lutherse tehuis voor
ouden van dagen aan de Nieuwe
Keizersgracht.
DEN HAAG. De brandkast in het
Haagse kantoor van het dagblad „De
Telegraaf" is in de nacht van 16 op
17 juli met behulp van valse sleu
tels geopend. De inbrekers bemach
tigden f 5500. Zij verschaften zich
toegang tot 'het pand, dat wordt ver
bouwd, via steigers en een open
staand raam. De brandkast stond op
de parterre.
Ingezonden mededeling
AMSTERDAM, 18-7. Hoofdin
specteur H. Postma, chef van de
Amsterdamse zedenpolitie, is bij
zonder tevreden over het effect van
de nieuwe mogelijkheden die een
vorige week van kracht geworden
gewijzigde bepaling in de Amster
damse politieverordening bü dg be
strijding van de straatprostitutie
biedt. Tot nu toe zijn tien proces-
senverbaal opgemaakt en al een
paar dagen is geen „tippelaarster"
meer aan het werk gezien.
„Gisteravond zijn we weer op het
pad geweest", zei hoofdinspecteur
PoStma, „maar de enkele prostitué
die wij zagen tippelen verdween
gauw in een 'broodjeswinkel".
De politie heeft de indruk dat de
80 a 100 'bij de zedenpolitie bekende
tippelaarsters zich de nieuwe poli-
tiebepaling erg 'hebben aangetrok
ken. Een uitweg hebben zij kenne
lijk nog niet gevonden, hoewel deze
ook wel moeilijk te vinden zal zijn,
want tippelen i© nu in Amsterdam
tussen twaalf uur 's middags en
vijf uur 's nachts verboden in. alle
straten, pleinen of plaatsen waar
drankwetinrichtingen zijn gevestigd.
„Speruren"
Elke avond worden routinecon
troles door de zedenpolitie uitge-
voerdl en het geüniformeerde poli
tiepersoneel blijft tijdens de „sper
uren" ook diligent, temeer, omdat
de politie nu enig juridisch houvast
meent te hebben. Bestrijding van de
straatprostitutie was tot nu toe erg
moeilijk, omdat volgens 'het oude
tippelartikel in de politieverorde
ning pas proces-verbaal kon worden
opgemaakt als was gebleken dat een
vrouw of mail aanstoot 'gaf.
Waar de notoire tippelaarsters
„Artis" heeft een kikker
van twee kilo!
AMSTERDAM, 18-7. De grootste
kikker, die ooit in Artis is getoond,
is een Rana Goliath, een dier van
enorme afmetingen. Deze monster
achtige kikker, die in het Amfïbari-
um is ondergebracht, heeft de on
voorstelbare lengte van meer dan
dertig centimeter en een gewicht
van ongeveer twee k^°- Niet uitge
strekte poten is hij bijna een meter
lang. Twee soortgenoten, die gelijk
tijdig werden ontvangen, zijn een
stuk kleiner, ofschoon zij voor Hol
landse begrippen toch altijd nog
ware reuzen zyn. Hun afmeting be
draagt twintig centimeter.
Het trio heeft een plaatsje gekre
gen in het grote moerasschildpad
den-bassin. De eigenlijke bewoners
hebben het veld moeten ruimen voor
deze wonderlijke dieren, die slechts
hoogst zelden in gevangenschap zijn
te zien. In dit ruime verblijf is de
kans, dat zij zich zullen verwonden,
hel kleinst. In een bassin van ge
ringere grootte kan dat namelijk ge
makkelijk gebeuren. De kikkers, die
in staat moeten worden geacht, een
afstand van zeker drie meter te
overbruggen, zouden zich de kop
kunnen stoten tegen de wanden. En
een kikker met een beschadigde bek,
eet niet.
De reuzenkikkers komen in de
vrije natuur in de ontoegankelijke
moerasgebieden van west-Afrika,
onder andere in Kameroen, voor,
waar zij zich Hoofdzakelijk voeden
met vogels, ratten, muizen en kik
kers.
De drie exemplaren in Artis wer
den verkregen dank zij een ruil met
de dierentuin van Barcelona. Van
deze instelling ontving men boven
dien niet minder dan tien dwerg-
makako's - een bijzonder grappige,
kleine Afrikaanse apesoort - die
sinds 1926 niet meer in de Artis-col-
lectie vertegenwoordigd zijn ge
weest. Hiervoor werden twee Indi
sche antilopen en een zwarte zeboe,
die in Artis zijn geboren, naar Span
je verscheept.
HILVERSUM, 18-7. De komende
twee weken zullen een enorme
drukte op onze wegen te zien geven.
Heden (vrijdag) gaan allen die in
de foouwn ij verhei d en a anverwante
bedrijfstakken werkzaam zijn met
vakantie. Dat houdt in, dat komend
weekend vele tienduizenden toeris
ten op weg gaan naar hun vakantie
bestemming.
In verband hiermede vraagt het
Verbond voor Veilig Verkeer van
alle weggebruikers zowel komend
weekend1, al© de daarop volgende
weken op de wegen extra voorzich
tigheid en oplettendheid in acht te
willen nemen. Vooral omdat onder
de talloze vakantiegangers ongetwij
feld velen zullen zijn, die over wei
nig of geen ervaring beschikken.
Het verbond verzoekt de wegge
bruikers rekening te 'houden met de
mogelijk onverwachte verkeersma-
noeuvres van deze
Ieder jaar weer ongelukken
Voor de toeristen zelf acht het
verbond een ernstige waarschuwing
op zijn plaats. Elk jaar weer ge
beuren er ongelukken, die te wijten
zijn aan oververmoeidheid van be-
Ingezonden mededeling
zijn gebleven, kan de heer Postma
niet verklaren. Werken ze nu in
Den Haag of in de badplaatsen?
„Het zijn allemaal veronderstellin
gen, maar 'hoe het ook zij: we zijn
tot nu toe, best tevreden", is 'het
oordeel van deze politiechef.
HASSELT, 18-7. Een „Thunder -
sltreak" F-84-F straaljager van de
BelgisChe luchtmacht is woensdag
middag bij de Belgische plaats
Meeuwen, in Belgisch Limburg aan
de Belgisch-Nederlandse grens,
neergestort. Bij dit ongeluk kwamen
drie jongens van 9 tot 11 jaar en de
bestuurder, een Belgische on'der-lui-
tenant vlieger, om het 'leven.
Het toestel had deelgenomen aan
schietoefeningen in de omgeving van
Hasselt. Het 'stortte op een graan-
opslagplaats, die in brand Vloog. De
kinderen, die op de plaats van de
ramp fietsten, werden door de rond
vliegende wrakstukken getroffen.
Zij 'bezweken in een ziekenhuis in
Hasselt aan hun verwondingen.
Het bericht over dit ongeluk
kwam pas donderdagochtend door.
De plaats van de ramp werd ter
stond na het 'gebeuren door militai
ren afgezet.
Senor/tas-Rood
In het bekende rode blik
De vertrouwde naam voor een lekKer licht sigaartje
Franciscus Lievens Kersteman wist er wel raad op
PARIJS. Op de Franse vliegvelden
is het personeel van de verkeersto
rens en de weerkundige dienst don
derdagochtend een 48-uurs staking
begonnen, als gevOlg waarvan het
luchtvaartverkeer ernstig wordt ont
wricht.
Extra voorzichtigheid en oplettendheid geboden
Stuurd'ers, die met de wen© om
hun vakantiebestemming in zo kort
mogelijke tijd te bereiken - veel te
grote d'agafstanden afleggen.
De maximale dagafstand voor een
ervaren rijder, die onder goede
weersomstandigheden over een ge
makkelijke route rijdt, kan worden
gesteld op 600 km., aldus het ver
bond.
Het voegt hieraan de volgende
raadgevingen toe: stop, nadat U twee
a drie uur hebt gereden en ga een
(klein) hapje eten. Stop na deze on
derbreking vervolgens telken© als U
150 km hebt 'gereden en drink een
kop koffie. Maar vooral geldt: tracht
nooit een gevoel van slaperigheid te
onderdrukken, maar stop dan - op
een veilige parkeerplaats - om een
frisse neus te halen en dó benen te
strekken.
250 jaar geleden, in de zomer van
1713, kwam over de Nederlandse
grens een doodarme Duitser, Lude-
man genaamd, die zich te Amster
dam vestigde. Om zijn brood te ver
dienen, trok Ludeman horoscopen,
voorspelde de toekomst en trad, op
als kwakzalver.
Aanvankelijk bracht hem dit niet
veel in het laadje, maar het lot was
hem gunstig gezind. Ludeman kwam
hier in contact met een Zweedse
vrouw, Britta Beyer, die een betere
kijk had op de psychologie van de
massa en met waarzeggen, voorspel
len en dergelijke meer succes had
dan de Duitser. Ze zetten de zaak
nu samen voort en hadden een ge
weldig succes. Ludeman was de
hoofdpersoon en Britta zijn assisten
te. In grote getale kwamen de een-
voudigen en notabelen teneinde van
de beroemde meester de toekomst te
vernemen en genezing te vinden
voor hun kwalen, want ook in het
uitschrijven van fantasierecepten
was de Zweedse een meesteres en de
mensen geloofden rotsvast in de ge
neeskrachtige werking van de medi
cijnen van de beroemde „dr. Lude
man".
In 1757 stierf Ludeman en het
bleek werkelijk een slag voor heel
Amsterdam, dat de grote meester
was verscheiden. Hij kreeg een
plechtige uitvaart, waarbij vele no
tabelen aanwezig waren.
De dood van Ludeman gaf de Ne
derlandse avonturier Franciscus Lie
vens Kersteman welkome gelegen
heid.
Nonsens en humbug
Op 29 maart 1728 had Franciscus
Lievens Kersteman het levenslicht
aanschouwd. Het huwelijk van zijn
ouders kon niet bepaald goed wor
den genoemd en zo werd de jonge
Franciscus tot zijn elfde jaar door
zijn moeder grootgebracht. Daarna
kwam hij onder de hoede van zijn
rijke oom. Deze oom had grote plan
nen met de jongen en liet hem rech
ten studeren. Franciscus leefde nu
voor zijn plezier en studeerde te Pa
rijs en Leiden. Dit kostte oom zeer
veel geld.
De oom slikte veel van de jongen,
maar eenmaal werd het hem te veel
en hij trok zich terug. Kersteman
was nu berooid en verdiende zyn
geld met het schrijven van onbe
nullige romans, waarvoor hij wer-
UTRECHT. De afdeling Utrecht
van de Katholieke Volkspartij heeft
in. een telegram aan dó Tweede Ka
merfractie der K.V.P. haar ernstige
teleurstelling geuit over de wijze
van handelen 'bij de kabinetsforma
tie. In het telegram zegt die afdeling
Utrecht, dat blijk werd gegeven van
onvoldoende leiding van de fractie
voorzitter.
kelijk nog een uitgever vond. Na
veel moeite lukte het hem weer op
goede voet te komen met zijn oom
en toen dit gelukte, ging de jonge
Franciscus in Utrecht verder stude
ren. Nu het hem ernst werd, stierf
echter plotseling zijn oom en weer
moest hij zijn toevlucht nemen tot
het schrijven van romans om in zijn
onderhoud te voorzien. Met spoed
werkte hij verder en haalde in Har
derwijk de meesterstitel. In die tijd
overleed Ludeman te Amsterdam.
Franciscus Lievens Kersteman
kreeg de kans van zijn leven, want
hij had een goed idee.
Wie was Kersteman?
Kort na het verscheiden van Lu
deman verschenen er opzienbarende
wetenschappelijke werken, zoals
„De Spiegel der Wereld", waarvan
de volledige titel luidde: „Spiegel der
Wereld, of Geheime Waarnemingen
van den beruchten Astrologist Jo-
han Christophorus Ludeman, ver
deeld in twaalf brieven, geschreven
aan Meester Franciscus".
Men behoeft zich niet af te vra
gen, wie deze meester Franciscus
was, het was de boemelstudent
Franciscus Lievens Kersteman, die
in dit „loetenschappelij ke werk" een
geweldige hoeveelheid klinkklare
nonsens en humbug ten beste gaf.
Dit werk werd een geweldig succes
en dadelijk zette Kersteman zich aan
de arbeid om de menigte van nieuw
voedsel te voorzien. Zijn boeken
kregen een grote bekendheid en ze
prijkten in menige boekenkast, ook
van intellectuelen.
In 1773 werd Kersteman gearres
teerd wegens het vervalsen van een
wissel, waarvoor hij de zeer zware
straf van dertig jaar gevangenis
straf, door te brengen in het Rotter
damse werkhuis, kreeg. In de cel
kreeg hij de gelegenheid zijn ge
schrijf voort te zetten en Franciscus
maakte van deze gelegenheid een
gretig gebruik. Regelmatig kreeg hij
bezoek van leden van het Bataafse
genootschap van proefondervindelij
ke wijsbegeerte. Zijn manuscripten
werden naar uitgevers verzonden en
zijn werken zagen het licht. Het jaar
1786 betekende voor Kersteman de
bevrijding, want op voorspraak van
enige invloedrijke lieden werd hem
de rest van zijn straf kwijtgeschol
den. Hij vestigde zich nu te Zwolle,
waar hij rustig voortging met het
schrijven van zijn nonsens.
Korte tijd later kreeg hij onenig
heid met zijn uitgever en dit bete
kende voor Kersteman het einde.
Hij raakte aan lager wal en kwam
in de meest obscure logementen en
kroegen terecht. Langzaam zonk hy
verder in de vergetelheid. Hij ge
raakte tussen bedelaars en derge
lijke lieden en nooit heeft men meer
iets van hem vernomen. Zo üV'eze
Nederlandse avonturier, die eeriN»ls
een enorme beroemdheid gold, in
armoede gestorven. Men weet niet
wanneer en waar
FEUILLETON
0E MAKEUP
ititrttnxtt
14
Ze knikte en antwoordde met
toonloze stem: „De directrice ven-
telde het me vanmorgen. En dan
nog wel vermoord.Het isik
•kan het allemaal nog nieit verwer
ken. Ze was altijd! zo lief voor me".
Hij knikte en presenteerde een si
garet. Nadat ze rookten, vervolgde
hij: „Ik zal u een paar vragen moe
ten- stellen, juffrouw, die misschien
pijnlijk zijn. Maar het gaat er om
de moordenaar van uw tante op te
sporen. Alles, wat u weet, kan van
belang zijn, ziet u?"
„Moet u'bent u belast met
„Ja. Het onderzoek in deze zaak
is mij opgedragen. Geen prettig
werk, doch beslist noodzakelijk. Dat
zult u ook wel begrijpen. Is het u
ook bekend, of uw tante vijanden
had?"
Het meisje schudde heftig haar
zwart gelokt hoofd. „Welnee? Waar
om? Ze was lief en vriendelijk voor
•iedereen".
„Iemand had het toch op 'haar le
ven gemunt, juffrouw van Andel",
antwoordde Gert droog. „Dat be
wijst deze moord. Iets anders. Weet
u ook, of de overledene nog familie
leden had?"
Het meisje dacht even, na, „Ja, ze
heeft me eens verteld over haar fa
milie, maar ik heb het nooit pre
cies uit elkaar kunnen houden. Ik
•bedóel; van wie er nog leefden en
wie niet meer. Tante wag zelf al ja
ren weduwe".
„De naam Jan Gillissen bijvoor
beeld. Zegt u die iets?"
Ze aarzelde en dit ontging Gert
niet. „Ik heb hem wel eens ontmoet,
bij tante Anne", antwoordde ze
voorzichtig. „Hij woont in Dorrin-
gen".
„Dus dat weet u. Apropos, we
gaan nu naar Dorringen. Tenminste,
dat is het plan. Ik 'ben onderweg
min of meer met de auto in de
sneeuw blijven steken". Hij keek
door het raam in de donkere avond.
„Hier sneeuwt het tenminste niet
meer. Misschien 'komen we toch nog
met de auto aan. Hebt u hem vaak
ontmoet?"
Ze keek hem vragend aan.
„Die neef, 'bedoel ik. Jan Gillis
sen".
„Verschillende malen. I'k ging al
leen in de vakanties enkele dagert
naar Amsterdam. Soms wat langer.
Maar nooit langer dan een week".
„Dat is waar ook: u bent op een
internaat, nietwaar?"
„Ja, in Duitsland".
„Leert u ergens voor?"
„Ik word opgeleid voor onderwij
zeres. Aan het internaat is ook een
kweekschool verbonden. Ik hoop
de komende zomer examen te doen"
„Iet© anders, juffrouw van Andel.
Is het u bekend, welke bronnen van
inkomsten uw pleegmoeder -had?"
Het meisje 'keek de rechercheur
enige tijd nadenkend aan. „Ik heb
me er nooit in verdiept", antwoord
de ze diplomatiek.
Gert voelde onmiddellijk, dat het
meisje meer wist, dan zc los wilde
laten. „Sinds wanneer bent u op
dat internaat„juffrouw van Andel?"
Ze zuchtte. „Ik was zestien", ant
woordde ze kort
-Gert begreep, dat hij een draad
door Frank van Falckenoorl
'in handen had en vorste verder.
„Wa't kunt u mij van uw levens
loop vertellen? Ik bedoel vanaf het
ogenblik, dat u bewust bepaalde din
gen ging opmerken. U bent een toe
komstige onderwijzeres, dus u zult
wel begrijpen, wat ik hiermee be
doel".
Het meisje begon te vertellen en
Gert bemerkte, dat ze zorgvuldig
haar woorden koos. „Wie mijn ou
ders waren, is niet bekend. Ik weet
bet tenminste niet en voor zover ik
heb kunnen nagaan, wist tante An
ne het evenmin. Hoe ik bij haar ge
komen 'ben, heeft ze me nooit wil
len vertellen, hoewel ik het vaak ge
vraagd heb. Ze heeft me van heel
jong af opgevoed, samen met oom
Kees. dat was de man van tante
Anne, maar oom Kees is al jaren
dood. Hem 'herinner ik me nog zo'n
beetje. Ik was negen jaar, toen hij
stierf".
„Wat deed die oom Kees voor de
kost?"
„O, bij stond altijd op de markt,
op het Waterlooplein voornamelijk.
In de winter wanne chocola en 's
zomers met ijs".
„Gaat u verder".
„Nou, veel is er niet te vertellen.
Na de dood van oom Kees heeft
tante Anne alles verkocht. Markt
wagen en zo. Ik ging op school en
later naar de Ulo. Toen ik zestien
was, bracht ze me zelf naar Non-
nenwerth, zo heet het internaat.
Daar ben ik al die jaren geweest en
kwam alleen in de vakanties enkele
dagen thuis".
(Wordt vervolgd).
