EEN MINISTER GEVRAAGD
RAMP VAN 1 FEBRUARI 1953 STIJLVOL HERDACHT dertig-jarig bestaan
Huid-handen-lippen
algenomen
Zierikzeese rampslachtoffers ge-eerd met opgerichte zuil
Plechtigheid in Grote Kerk Afd. C.B.T.B. vierde op feestelijke wijze
ZIEIUKZEE, 1-2. Tijdens de plechtige herdenkingsdienst van de tiende
rampjaardag in een overvolle Grote kerk te Zierikzee, heeft Zeeland's com
missaris, jhr. mr. A. F. C. de Casembroot, vrijdagavond aan de samenge
stroomde menigte een persoonlijke boodschap overgebracht van H.M. de
Koningin, die hem had opgedragen wetende dat de commissaris in deze
dienst het woord zou voeren de inwoners van Schouwen-Duiveland mede
te delen, hoe intens koningin Juliana op dit herdenkingsuur met allen me
deleeft, inzenderheid met degenen die bij de stormramp bloedverwanten
hebben verloren.
liet was een bewogen commissaris, die zich van zjjn plicht kweet en tevens
enkele persoonlijke opmerkingen maakte, die betrekking hadden op het ver
schrikkelijk gebeuren van februari 1953.
Doelend op het medeleven, dat
H.M. de Koningin ook thans weer
toont, wees jhr. de Casembroot op
de verbondenheid van vorstenhuis
en volk in tijden van vreugde en
leed.
Spr. zeide zijn dankbaarheid op dit
uur en op deze plaats het woord te
mogen voeren, niet genoeg te kun
nen zeggen, gelet op het feit dat hij
ook de kerkdienst van 8 februari
1953 bijwoonde, een dienst die hij
nimmer zal vergeten. Teruggaande
in gedachten naar die onheilsdagen,
stond de commissaris stil bij dege
nen. die - onder de dreiging van uit
zonderlijk hoog water - huis en ge
zin verlieten om hun plicht te doen.
Dit ging gepaard met groot levens
gevaar en zij hebben hun helden
plicht op buitengewone wijze gedaan
en zich ingezet voor de gemeen
schap. Op sobere wijze tekende spr.
het leed, dat velen overviel, als de
huizen het begaven en vrienden en
verwanten verdronken. Velen ver
dwenen voor eeuwig uit ons midden.
De Zeeuwse volksaard
Jhr. de Casembroot zeide grote
eerbied te hebben voor de flin
ke en moedige houding, die de in
woners hebben aangenomen en na
de ramp de hand aan de ploeg sloe
gen. De Zeeuw liet zich toen van
zijn beste kant zien en de opge
brachte moed en ijzeren wil, hebben
in de wereld grote bewondering af
gedwongen. In de strijd tegen het
water kwam de aard van de Zeeuw
tot uiting en toonde zich ook zijn
groot godsvertrouwen, waarvan ook
die dienst van 8 februari getuigenis
aflegde. Men vroeg God's steun en
hulp. maar gaf ook uiting aan zijn
dankbaarheid voor eigen behoudenis.
„In deze dienst zag men rus
tige, ernstige g ezichten, maar
een ontroerende beweging ging
door de kerk, toen de organist
op verzoek Gezang 300: „Wat de
toekomst brengen moge" inzet
te", aldus jhr. de Casembroot,
die de hoop uitsprak dat het de
vies van dit gezang het Zeeuwse
volk altijd op zijn levensweg zal
mogen begeleiden, door geluk en
duisternis heen.
„Keten van weemoedige
dankbaarheid"
Oud-burgemeester J. Romeijn van
Ouwerkerk herinnerde aan een uit
spraak in de Troonrede van 1953,
waarin de koningin opmerkte, dat in
de worsteling om herstel de beste
tradities van ons volk worden ge
handhaafd. Ontroerend was de komst
van de oude koningin naar Zierikzee,
reeds op de 3e februari, een feit
waarvan in de herdenkingsdienst in
deze kerk na haar overlijden, ge
wag werd gemaakt.
De heer Romeijn gewaagde van de
dank jegens koningin Juliana voor
haar bemoediging in tijden van ge
vaar, toen vele helden kwamen om
de duizenden te helpen, die geeste
lijk en materieel de grond onder de
voeten was weggeslagen. Wat echter
Zich- richtend tot de aanwezigen,
die de ramp van nabij hebben mee
gemaakt, herinnerde de heer Heering
aan de smartelijke taferelen, die zich
hebben voorgedaan en die men wel
nimmer zal vergeten. De rampellen
de heeft grote droefheid teweeg ge
bracht, maar - citerend een uitspraak
van H.M. de Koningin - zeide de
heer Heering: „Overal waar leed is,
is zegen nabij". Ook te Zierikzee is
de juistheid van deze uitspraak er
varen, want daar waren het grote
hartverwarmende gevoel van saam
horigheid en de grote dankbaarheid,
toen de dichtingen der dijken een
feit waren.
Sprekend over het thans opgerich
te gedenkteken, herinnerde hij aan
het door de heer L. H. A. de Jonge
genomen initiatief ,dat bedoelde
naast het leed, ook de zegen tot uit
drukking te brengen.
Een eerste crcplicht van de ievcn-
den tegenover de doden, vormde het
plaatsen van een gedenkteken ter
hunner nagedachtenis. Spr. droeg
hierna de steen over aan liet ge
meentebestuur, in het vertrouwen
dat Zierikzee deze steen altijd in ere
zal houden.
Tussentijds onderbrak de heer
Heering zijn toespraak voor het
voorlezen der namen, die op de
zuil staan vermeld. Ter hunner
nagedachtenis werden hierna
enkele ogenblikken stilte in acht
genomen.
aanvankelijk onmogelijk leek, werd
met de dichting van het stroomgat
te Ouwerkerk, negen maanden na de
ramp, werkelijkheid.
In grote lijnen schetste spr. hierna
de grootse hulpverlening, de ontvan
gen geschenken uit binnen- en bui
tenland, de adopties en de grote gif
ten in geld en natura, waardoor het
vertrouwen der bevolking weer te
rugkeerde.
Uit alle deler, der wereld kwam
die hulp en als symbool staat te-
Zierikzee het Zweedse Rode Kruis
ziekenhuis, in de eerste steen waar
van Koning Gustaaf Adolf VI in
1955 zijn handtekening grifte. Veel
omvattend waren de materiële, gees
telijke en culturele opbouw, het
landbouwherstel, de herverkaveling,
waardoor Schouwen-Duiveland zijn
„nieuw gezicht" kreeg, werd tot een
plaats, waarop het goed wonen is en
waarop handel .nijverheid en indus
trie bloeien.
„Vriendschap en troost hebben
zich aaneengerijgd tot eer. keten
van weemoedige dankbaarheid,
waarbij ook de ongenoemden
nooit 2ullen worden vergeten",
aldus besloot de heer Romeijn
zijn toespraak.
Toespraak ds. Tiemcrsraa
Een woord werd verder gesproken
door ds. Y. J. Tiemersma, gerefor-
OOSTERLAND, 31-1. De twee wil
de zwanen, die zich veelal plegen op
te houden in de nu dichtgevroren
watergangen rond het „Heerenhof"
zijn enige tyd geleden in erbarme
lijke toestand aangetroffen op een
stuk land aan de Lage Rampaartse-
weg. Diep in de sneeuw gedoken
waren ze de uitputting nabij. En het
is aan de goede zorgen van de heer
M. Boogert te danken dat de mooie
vogels hun zwanenzang niet hebben
gezongen.
Met behulp van enige buren heeft
de heer Boogert de zwanen gehaald
en een warme plek op stro in zijn
voormalige paardenstal gegeven,
waar ze zich nu al aardig thuis voe
len. Een grote teil met water her
innert hen aan hun element, dat nu
in een ijsbaan veranderd. De heer
Boogert en zijn vrouw, die eveneens
haar aandeel in dit liefderijk werk
heeft, hebben ontdekt dat de voede
ring het beste plaats heeft uit het
water. Men is voorzichtig te wérk
gegaan aanvankelijk om de vogels
zo weinig mogelijk voedsel te ver
schaffen, daar dit voor de uitgehon
gerde dieren fatale gevolgen had
kunnen hebben. Thans na een week
consumeren ze ongeveer elke dag
één kg. gerst en een liter ochtend-
voer, dat in het water geworpen
wordt. De aanvankelijke gedachte
dat hun poten bevroren waren
schijnt toch geen waarheid te bevat-
„Gcweldige bewogenheid".
Mr. Dijckmeester wees op de wel
volstrekt andere omstandigheden
van nu, in vergelijking met 10 jaar
geleden, toen verschrikking en ont
zetting heersten. Grote droefheid
wa9 en is er om degenen, die toen
het leven lieten en onverwachts en
onverhoeds uit ons midden werden
weggenomen. „Gij allen weet hoe ze
waren en het zal geen moeite kos
ten hen in de herinnering terug te
roepen", aldus de burgemeester, die
nog eens stil stond bij de geweldige
bewogenheid in die rampdagen van
1953.
OOSTERLAND
Begunstigd door zonnig winter
weer heeft de ijsvereniging „Winter
leven" op de banen bij het „Heeren
hof" zaterdagmiddag weer wedstrij
den georganiseerd, nl. in het schoon-
rijden voor heren, dames en paren.
Verder in het kunstrijden.
Als jury fungeerden de heren J.
van de Zande te Nieuwerkerk, P. L.
Krepel te Bruinisse en D. Istha te
Oosterland. Er bestond goede be
langstelling op de baan. De uitsla
gen waren als volgt:
Schoonrijdcn horen: lc pr. W. P.
Noorddam; 2c pr. A. van Zweden;
3e pr. C. Bolijn; 4e pr. K. van der
Werf; 5e pr. D. P. van der Werf.
Schoonrijdcn dames: le pr. mevr.
Bcije-Barel; 2e pr. mevr. Bakker-
Bal; 3e pr. mevr. Barendse-Steen-
meerd prediaknt te Zierikzee, die
opmerkte dat deze dienst „geen re-
unie is van oud-strijders". Dan im
mers zouden allen betrokken bij
redding en herstel hier aanwezig
hebben moeten zijn. De zin van deze
dienst is niet het onvruchtbaar ach
terom zien, want dat verdraagt zich
niet met het bijbelse bevel de hand
aan de ploeg te slaan. Wel gaat het
er om te trachten vast te houden de
les van de ramphistorie, dat alles op
aarde - zoals geluk en menselijke
bindingen - een tijdelijk karakter
heeft, want de zienlijke wereld gaat
voorbij. De les is ook de opdracht
eikaar QP te wekken vertrouwen te
hebben in de liefde van God voor de
kosmos en ons te oefenen bepaalde
bindingen en emoties los te laten,
in afwachting van een zich eenmaal
wijzigende situatie, want - aldus de
predikant - „wat we menen vast in
handen te hebben, moeten we toch
prijs geven". Geen krampachtig po
gen dus om de sfeer van toen op te
roepen, maar zich herinneren hoe
wij in 1953 „boven onze macht heb
ben gezongen", liederen van ver
trouwen, die ons boven onszelf de
den uitgaan en tasten naar Hem, die
barmhartig is en dichter bij dan wij
vermoeden. Ook al staan wij thans
midden in de (Delta)-ontwikkeling,
aldus ds. Tiemersma, „wij zouden
ons zelf degraderen tot achtergeble
ven gebied ,als wij het alles deden
zonder Hem, die ons wil binden aan
Zijn herstelwerk".
De herdenkingsdienst vond zijn
aanvang met het voorlezen van
Psalm 93 door pastoor H. van Deur-
sen te Zierikzee. Verschillende ge
zangen werden tussentijds gezongen.
Een vokale bijdrage werd verzorgd
door de Zierikzeese Oratorium Ver
eniging o.l.v. de heer Jac. M. Luij-
kenaar. Gezongen werd het „Ecce
quomodo moritur" van Jacob Han
del. Het orgel werd bespeeld door de
heer J. Baas. De treffende dienst
werd met dankgebed gesloten door
ds. M. van der Klis, chr. ger. predi
kant te Zierikzee.
ten, daar ze nu hierop door de stal
marcheren. Ze tonen zich gemakke
lijk en schijnen hun weldoeners
reeds te kennen. Als een vreemde
in de stal komt nemen ze een de
fensieve houding aan. Zodra er weer
open water i9 zullen ze weer in vrij
heid worden gesteld.
Ingezonden mededeling
ruw of schraal? PUROL
Het Amerikaanse bureau voor de
ruimtevaart zal binnen enkele maan
den een vervolmaakte „Tiros" satel
liet lanceren, welke een nieuw ap
paraat voor de weersvoorspelling
aan boord zal hebben.
De 36-jarige Oostduitse acrobaat
Horst Klein is er in geslaagd via een
stroomloze hoogspanningskabel over
de Berlijnse muur naar west-Berlijn
te ontsnappen, hoewel hij daarbij
ernstige verwondingen opliep.
Amerika hoopt voor het einde
van dit jaar en zo mogelijk binnen
enkele maanden Polaris-raketten in
de Middellandse zee te hebben ge
stationeerd, zo wordt officieel in
Washington meegedeeld.
Hoe zinvol is derhalve een ramp
monument, dat de herinnering zal
bewaren aan de omgekomenen voor
nakomende* generaties, die hen niet
hebben gekend, een monument ook
dat uiting geeft aan de geschokt
heid in die rampnacht.
Na de oprichting van deze zuil, is
thans nog in voorbereiding een mo
nument, dat het verschrikkelijke ge
beuren zal weergeven, maar tevens
ook hetgeen aan goeds en moois uit
de ramp is voortgekomen1. „Van dit
monument is de zuil een voorloper",
aldus spr., die zeide de herinnerings
zuil gaarne te willen aanvaarden en
voor het onderhoud zorg te dragen.
Na dank te hebben gebracht aan het
door het comité genomen initiatief,
sprak mr. Dijckmeester de hoop uit,
dat de door het comité tot de bur
gerij te richten oproep, weerklank
zal mogen vinden, zodat een waar
dige herinnering aan de ramp tot
stand zal komen.
Na de kranslegging, toefden de
velen nog een ogenblik bij het mo
nument, waarna men stil en onder
de indruk de dodenakker verliet.
poorte; 4e pr. mej. C. Beije; 5e pr.
mevr. Stoutjesdijk-Steenpoorte.
Schoontijden paren: le pr. A. van
Zweden-mevr. Beije-Barel; 2e pr.
H. v. d. Werf-mevr. Bakker-Bal; 3e
pr. K. v. d. Werf-mevr. Waasdorp-
Walraven; 4e pr. W. P. Noorddam-
mevr. Stoutjesdijk-Steenpoorte; 5e
pr. H. Barendse-mevr. Barendsc-
Steenpoorte.
Kunstrijden (walsen): 1. H. Ba-
rendse-mevr. Bakker-Bal; 2. K. v. d.
Werf-B. Meerman; 3. A. v. Zweden-
mevr. Beije-Barel; 4. W. P. Noord-
dam-C. Bolijn; 5. H. Boogert-mej. C.
Beije.
Het bestuur van de vereniging
deelt mede dat de uitgeloofde prijzen
kunnen worden afgehaald bij de
penningmecstcresso van de ijsvereni
ging.
ZIERIKZEE, 2-2. Op de zoveelste
familie-avond van de C.B.T.B., on
der voorzitterschap van de heer J. A.
van der Bijl, is het 30-jarig bestaan
van de Schouwen-Duivelandse afde
ling dezer organisatie herdacht. Uit
genodigd waren alle christelijke plat
telandsorganisaties, zodat de zaal tot
in de verste hoeken was bezet. Na
een welkomstwoord van de voorzit
ter, excurseerde hy de afwezigheid
van de voorzitter der Zeeuwse C.B.
TJÏ. de heer J. van den Bos. De heer
Van den Bos had echter zyn toe
spraak op papier gezet, zodat deze
door een ander kon worden voorge
lezen.
In zijn openingswoord gaf de voor
zitter in het kort de voornaamste
belevenissen weer van de vereniging
gedurende de afgelopen dertig jaar.
Vanzelfsprekend kwam in dit woord
de dankbaarheid naar voren jegens
God, die de vereniging heeft willen
dragen en sparen. Moeilijkheden zijn
de vereniging intussen niet bespaard
gebleven. Daarbü dient alleen maar
gedacht aan evakuaties en inunda
ties tijdens de oorlog en na de wa
tersnoodramp van I februari 1953.
Speciaal werden door de voorzitter
gememoreerd allen die het leven
verloren. De rampdatum staat daar
bij met zwarte letters in de geschie
denis van de afdeling. Spreker sprak
een inspirerend woord voor alle le
den om de christelijke organisatie te
steunen met woord en daad. Hij be
sloot met het negentiende vers van
Psalm 107.
Struktuurbeleid
De toespraak van de Zeeuwse C.
B.T.B.-voorzitter wa9 opbouwend en
principieel gesteld. In een toen- en
nu-schema schilderde deze de vele
veranderingen welke in het maat
schappelijk leven hebben plaats ge
grepen. Het struktuurbeleid gaat een
steeds belangrijker instrument wor
den in de landbouwpolitiek. Naast
dankbaarheid voor de werkzaamhe
den van het afdelingsbestuur, wen
ste hij allen Gods rijke zegen toe.
Een prachtige bloemenmand, van de
Sleepboot „Champion"
te Zijpe gearriveerd
ZIJPE, 2-2. - Vrijdagmiddag arri
veerde te Zype de motorsleepboot
„Champion" uit Dordrecht, die met
zijn 550 p.k. samen met de reeds
aanwezige stoomsleepboot „Anton"
de veerpont zal assisteren om de
verbinding met ons eiland in stand
te houden.
Gedeputeerde Staten tonen hier-
}mee dat het ernst is, en dat tot elke
prijs de verbinding van Schouwen-
Duiveland met de buitenwereld in
stand moet blijven. Nu twee sterke
sleepboten doorlopend te Zijpe aan
wezig zijn is de mogelijkheid tot iso
lement wel een stuk kleiner gewor
den, al heeft het vorige week dan
maar een haar gescheeld, toen de
pont niet meer wilde varen en ook
de sleepboot defekt raakte.
In de nacht van donderdag op
vrijdag heeft de kikvorsman op
nieuw enkele stukken van de' schroef
van de „Zijpe" afgezaagd, terwijl
men er ook in slaagde het roer van
de „Anton" te repareren, waardoor
ook déze boot weer in de vaart
kwam.
Zodoende kon men vrijdag tien
vaarten maken, zeer ten gerieve van
de wachtende vrachtautochauffeurs,
die weer tijden maakten van 36 uur
en meer. Vrijdagmiddag was, toen
men tijdelijk stopte voor het lage
water, de laatste auto die. woensdag
in de file was gekomen, meegeno
men.
Dat bij de reparatie van de schroef
van de „Zijpe" het kikvorspak van
de man die dit karwei uitvoerde lek
raakte, was een voor deze zeer on
aangename bijkomstigheid.
40
De volgende avond stopt er een
taxi voor de Van Heemstralaan in
Arnhem. Mevrouw Jansen kijkt ver
wonderd naar buiten ziet dan, dat
Jan-Piet te voorschijn komt. Ze
loopt snel naar de voordeur en opent
die. Jan-Piet glimlacht en knikt
haar vriendelijk toe. Achter hem aan
komt de chauffeur met de koffers en
de stok. Jan-Piet heeft die stok niet
meer nodig .Hoewel hij nog wat stijf
loopt, ziet zijn moeder, dat er een
enorme vooruitgang is na deze veer
tien dagen.
Als de chauffeur betaald is en Jan
-Piet in de salon zit, buigt zijn moe
der zich over hem heen en drukt een
kus op zijn voorhoofd. Hij ziet er
gebruind en gezond uit. Zijn gezicht
is ook wat voller geworden. Maar ze
bemerkt ook onmiddellijk, dat er iets
moet zijn voorgevallen tijdens de
vakantie. En waar is Yvonne? Waar
om heeft ze hem niet thuisgebracht?
Ze zijn toch ook samen vertrokken?
Maar ze is een tactvolle vrouw en
gewend te zwijgen. Als Jóhan uit
zichzelf niets wil zeggen, vindt zij
het goed.
„Dank je wel voor je brieven en
kaarten. Je hebt het uitstekend ge
troffen met het weer, heb ik be
merkt? En je ziet er bijzonder goed
uit. Het heeft je wel goed gedaan,
'veronderstel ik".
Hij knikt. „Wc hebben* het heer
lijk gehad deze veertien dagen.
Yvonne ismeteen doorgereisd
naar Wassenaar. En het 'lopen gaal
iedere dag beter. Ik denk. dat ik
morgen maar weer, eens naar de
bank ga. Als het mogelijk is, wil ik
de eerste weer aan het werk
Zeeuwse C.B.T.B., gezet op een ere
plaats, sierde de volle zaal.
Voordracht
De hoofdmoot van de feestelijke
familieavond werd verzorgd door de
Amsterdamse jeugdwerkorganisator,
de heer J. B. Oosterwelder. Deze
droeg een bijzonder mooi en histo
risch verhaal voor over: „Maurits,
de zoon uit het schatrijke gezin". Dit
verhaal was gebaseerd op zijn eigen
ervaringen, opgedaan in een jeugd
kamp van Amsterdamse jongens, die
in de vakantie naar buiten trekken,
met in hun midden een verwende
jongen van gefortuneerde ouders.
Maurits. die de buitenlandse reizen
met zijn ouders zat is en kennis
maakt met een christelijke vakantie
kamp. Een verhaal met talrijke ko
mische situaties, doch alle geënt op
een principieel gegeven. De heer
Oosterwelder openbaarde zich als 'n
voordrachtskunstenaar van formaat.
De christelijke plattelandsvrouwen
verzorgden daarna nog een belang
rijk onderdeel van het programma,
met als thema „De Tijd". In dit stuk
werden op keurige wijze afgebeeld:
de morgen, de middag en de avond.
Naast de gesproken tekst werden
door twee dames verschillende gees
telijke liederen gezongen, die dooi
de vergadering met stille aandacht
werden aangehoord. Vooraf sprak de
presidente van de C.P.B., mevrouw
J. M. Laurense-Pluyster nog harte
lijke woorden en feliciteerde de ju
bilerende vereniging, waarmede in
het verleden steeds nauw werd sa
mengewerkt. Zij bood de voorzitter
in verband met dit zesde lustrum
van de C.B.T.B. een prachtig cadeau
aan in de vorm van een diplomaten-
tas.
Het slotwoord van deze jubileum
viering werd gesproken door het lid
van de afdeling, de heer M. C. Mali-
paard. Deze bepaalde de vergadering
bij het Schriftwoord: „Mijn tijden
zijn in Uwe hand". De gewestelijke
afdeling heeft op zeer waardige wij
ze het jubileum herdacht.
BRUINISSE, 1-2. Nadat bijna
iedereen op Bruinisse vrijdagavond
op radio en televisie de gebeurte
nissen van 10 jaar geleden weer eens
had doorleefd, klonk te ongeveer
half één in de nacht, evenals 10 jaar
geleden weer de sirene over het
dorp.
Een brand bleek" te zijn uitgebro
ken op een kraan van Thomsons Ha
venbedrijf te Rotterdam, die werk
zaamheden verricht aan de Greve-
lingendam (Oostkophaven). Drie per
sonen, die daar regelmatig werkten
en die tijdens de vorstperiode wacht
hielden op hun kraan, waren nor
maal naar bed gegaan, toen één hun
ner, de 49-jarige T. Jonker," wakker
werd en gemerkte dat er een ver
stikkende rook in het slaapvertrek
stond. De kooien van de mannen
lagen namelijk onder het woonver
blijf, waar zij overdag verblijf hou
den. Hij waarschuwde zijn collega's
A. W. Gravendeel en P. J. Mostert,
die onmiddellijk naar boven renden.
Zij bereikten de deur, doch Jonker
kon de deur niet meer vinden. Hij
moest zich door een raam naar bui
ten werken, doch dit gelukte maar
gedeeltelijk en inmiddels brandde
het al flink in het dagverblijf. Zijn
collega's moesten toen de ongeluk
kige machinist naar buiten trekken,
die hevig bloedde door glasverwon
dingen aan armen en benen en die
verder met brandwonden overdekt
was.
Zij zijn toen, nadat ze Jonker in
een deken gerold en over een andere
kraan en een smalle looplank van
boord hadden gedragen, naar één
der in de nabijheid liggende sche
pen gegaan. Schippers zijn over de
Grevelingendam naar Bruinisse ge
reden en waarschuwden de dokter
en de brandweer.
Dokter van Leeuwen was spoedig
door B. J. TEN WESEPE
13.
Yvonne heeft binnen vier en
twintig uur spijt van haar houding
jegens Jan-Piet. Je bent een idioot,
meisje, zegt ze de volgende avond
tot zichzelf in de spiegel in haar ka
mer. Je mag dankbaar zijn, dat je
zo'n nette kerel getroffen hebt als
Jan-Piet. Die is.tenminste een heer
voor de volle honderd procent.
Waarom \vil je meer dan die jongen
jou op dit ogenblik kan en wil ge
ven? Schaam je je niet?
Ze knikt tegen haar spiegelbeeld.
Ja, Yvonne van Helsdingen, ik
schaam me over je. Je bent een
draak en Jan-Piet is zo'n goedzak.
Iedere andere jongen zou je gegeven
hebben .waarom je vroeg. Maar Jan
Plet maakte zelfs geen scène. Die
blijft onder alle omstandigheden
zichzelf. Bel 'm op en zeg, dat je er
spijt van hebt".
Om half zeven hangt Yvonne aan
de telefoon. Dat kan nog net voor
het diner. Maar in huize Jansen zit
ten moeder en zoon net aan tafel.
En als Jan-Piet zich gemeld heeft,
hoort hij tot zijn vreugde Yvonne's
stem.
„Jan-Piet, ik heb er spijt van",
zegt ze met zachte stem.
„Al goéd, Yvonne, misschien ben
ik-ook niet zo geweest, als ik zijn
moest".
„Ben je niet boos op me?"
„Welnee, hoe kom je daarbij?
Waarom?"
„Wel, omdat ik zo drakerig tegen
je was".
STAD EN PROVINCIE
ZIERIKZEE:
Soldaat met
militaire eer begraven
Op de algemene begraafplaat:» vond
zaterdagmiddag een droeve plechtig
heid plaats. Het stoffelijk overschot
van de vorige week in de Harskamp
zo noodlottig om het leven gekomen
soldaat Henk Harinck uit Zierikzee,
werd inet militaire eer ter aarde be
steld.
Deze in-droeve begrafenis trok
grote publieke belangstelling, daal
de verslagenheid over de plotselinge
dood van deze Zierikzeese militair
bijzonder groot is.
In volmaakte orde trok de stoet
naar de dodenakker Voorop trok
ken enkele militaire tamboers met
omfloerste trommen, gevolgd door
een veertigtal militairen van het
korps Limburgse Jagers. Nadat de
met de nationale driekleur bedekte
kist in de groeve was neergelaten,
werd door een twaalftal militairen
een salvo afgegeven. Een tamboer
hoornblazer blies een ten afscheid.
Een kapitein van de Limburgse Ja
gers sprak een enkel woord, waarbij
hij sprak over de tragische dood van
deze nog zo jeugdige militair. Een
aardse verklaring van de zin hier
van is niet te geven. Het antwoord
op het „waarom" is alleen bij God
bekend. Een troostwoord' tot de fa
milie werd gesproken door een ma-
joor-legerpredikant uit Oirschot, die
tot slot van de indrukwekkende
plechtigheid het „Onze Vader" bad.
SEROOSKERKE
Helikopter geland
In verband met de t.v.-uitzending
van de rampherdenking arriveerde
per helicopter personeel van de Ned.
Tel. Stichting. Vooral de jeugd had
veel belangstelling voor de wentel
wiek.
Zaterdag 9 februari a.s. zal, in het
kader van de Dorpsgemeenschap Se-
rooskerke, door de toneelgroep van
de L.J.G. in hei Dorpshuis het to
neelspel „Amor en de vliegende
schotels" worden opgevoerd.
ter plaatse, hij verleende eerste hulp
aan de zwaar gewonde machinist en
aan de anderen, die eveneens brand
wonden, zij het van lichtere aard,
hadden opgelopen. Ook de brand
weer was zeer spoedig op de plaats
van het onheil, maar eerst moest een
bijt in het ijs worden gehakt, eer
men kon gaan blussen. Het verblijf
brandde geheel uit, de eigenlijke
kraan werd niet beschadigd.
De zwaar gewonde Jonker werd
naar het Zweedse Rode Kruis Zie
kenhuis te Zierikzee vervoerd; de
anderen werden in het gemeente
huis van Bruinisse ondergebracht.
Zij liepen behalve brandwonden ook
nog een shock op.
De brand is ontstaan door over
verhitting van een kachelpijp, een
aan de pijp bevestigde beugel was
vastgemaakt aan de uit hardboard
bestaande wand. Door het warm
worden van de beugel is de wand
waarschijnlijk gaan smeulen.
Sclieepvaartberichten
Alphacca, pass. 1-2 Casquets naar
Londen.
Esso Amsterdam (t.), 1-2 t.a. Ancona.
Kelletia (t.), 2-2 van Rotterdam naar
Linhamm.
Koratia (t.), 31-1 te Cristobal verw-
Zafra (t.), 31-1 van Mena Al Ahmadi
naar Gibraltar.
AMSTERDAM. De Amsterdamse
politie heeft in de nacht van zater
dag op zondag de 27-jarige pedicure
A. C. L. en haar vriend, de 23-jarige
kelner R. M. M., beiden uit Amster
dam, aangehouden, verdacht van
zware mishandeling van de 24-jarige
zeeman, C. H. L. uit Halfweg.
„Och, we hebben allemaal onze
fouten en gebreken".
„Jan-Piet?"
„Ja, Yvonne?"
„Ik kom morgen naar Arnhem.
Vind je het goed?"
„Natuurlijk, Yvonne, ik verheug
me er al op".
„Is het heus? Of zeg je dat zo
maar?"
„Ik mis je, Yvonne
„Heus, jochie?"
„Heus, Vonnie".
„Ik geloof je, lieveling. Je hebt
Vonnie gezegd en dat is voor mij het
beste bewijs. Ik vlieg morgen naar
je toe
„Doe maar voorzichtig, hoor
„Tuurlijk. Dag, jochie, droom maar
van me".
„Dag. Tot morgen dan".
In de eetsalon teruggekeerd zet
Jan-Piet zich aan tafel om het diner
voort te zetten. En tegen de traditie
in zegt hij: „Dat was Yvonne. Ze
komt morgen".
Diezelfde ochtend is Jan-Piel naai
de bank gegaan. Zonder stok. Hij
voelt de levenslust weer in zich,
maar toch heeft hij een beetje een
beklemd gevoel, als hij de hand van
de portier drukt. „Welkom, meneer
Jansen", zegt hij op hartelijke toon.
„Ik ben blij, dat u weer gezond en
wel terug bent".
Hij kan meteen doorlopen naar het
privékantoor als hij wil, maar als hij
de anderen ziet door de glazen deur,
gaat hij naar binnen.
Een bom kan niet meer uitwer
king hebben. Binnen enkele secon
den is hij omringd door vrouwelijke
en mannelijke collega's. En hij moet
handen drukken en gelukwensen in
ontvangst nemen. „Jeetje. Jan-Piet,
wat ben jij bruin gewerden. Pretti
ge vakantie gehad? Je ziet cr fan
tastisch uit, kerelwe kunnen
zien, dat de vakantie je goed gedaan
hooft
(Wordt vervolgd).
Man ernstig gewond bij brand op kraan
WlWe le Oosterlaml ger.,1 „tap* Isoleme„tSkailSen aa„ 0M,kop tevtlingend.n,
Dieren passen zich snel aan I o
Sobere plechtigheid op begraafplaats
ZIERIKZEE, 1-2. Tijdens een sobere, maar bijzonder sterk aansprekende
plechtigheid in de aula van de Algemene begraafplaats, in tegenwoordigheid
van het college van b. en w., de geestelijkheid, nabestaanden van omge
komen rampslachtoffers en belangstellenden, heeft de voorzitter van het
Comité Rampmonument Zierikzee, de heer P. Heering, de op de begraaf
plaats opgerichte gedenkzuil, waarop de namen der rampslachtoffers die
op 1 februari 1953 te Zierikzee het leven lieten, overgedragen aan het ge
meentebestuur, in de persoon van burgemeester mr. F. Th. Dyckmeester.
Na de overdracht legde mr. Dckmeester een krans van de gemeente aan de
voet van de zuil, uitstijgend boven de met sneeuw bedekte aarde.
Schaatswedstrijden bij prachtig winterweer
Feuilleton
