De acht-urige werkdag
Dr. Job Baster importeerde de goudvis in Nederland
LAATSTE NIEUWS
schaadt de melkproduktie
„ZEEUWS TIJDSCHRIFT"
Praktijkschool voor landbouwtechniek
te Schoondijke
Kleine, zelfstandige ondernemers
hebben het in Nederland in het al
gemeen niet tot een korte werkdag
gebracht. Middenstanders, boeren en
tuinders maken vaak lange dagen.
Grote industriëlen ook wel, maar
dan is de oorzaak vaak, dat zgeen
taken en bevoegdheden kunnen of
willen delegeren. Bü de boer heeft
deze zaak vele kanten: liefhebberij
in het werk, afkeer van vermaak,
gebrek aan personeel ^nz. Daar komt
by, dat vrywel elke boerdery geïn
tensiveerd kan worden. Kortweg:
doelmatig werken is uiterst gewenst
maar propaganda voor werktydver-
korting heeft weinig zin, als wü de
opzet en struktuur der bedry ven niet
wüzigen.
Stel, dat wü een landbouwer le
ren in acht uur klaar te komen in
plaats van in twaalf of veertien, met
hetzelfde resultaat, gaat hy dan na
acht uur werk rusten, studeren, aan
sport doen of vermaak zoeken? liet
merendeel zal dat slechts af en toe
doen. Men zal in het algemeen de
vrygekomen tijd benutten om nog
meer te produceren en te verdienen.
Want boer zyn is méér dan een be
roep, voor velen.
De proef
in zuidwest-Friesland
Men kan er alles over lezen in Pu-
blikatie no. 65 van het I.L.R. (prijs
f 2). Reeds eerder is er trouwens
over geschreven. Men koos zes flinke
weidebedrijven uit (22 tot 38 ha., 30
tot 45 melkkoeienen organiseerde
de arbeid zeer doelmatig, zodat hij
in 48 uur per week verricht kon
worden. Dat is dus zelfs minder dan
8 uur per dag, nademaal onze melk
koetjes ook 's zondags om verzor
ging vragen. In drukke tijden hooi
bouw en inkuilen) mocht men wel
overuren maken, doch die moest men
later weer inhalen door te rusten.
Er werd een zeer nauwkeurige ar-
beidsboekhouding gevoerd en het
L.E.l. hield de bedrijfseconomische
boekhouding bij. Aanvankelijk ge
loofden de betrokkenen zelf niet, dat
de bedoelde arbeidsorganisatie mo
gelijk was, maar het werd bewezen.
Vanaf 1957-'58 beschikt men nu over
cijfers en deze kunnen (zoals bij een
echt experiment) vergeleken worden
met die van een groep vergelijkbare
„normale" bedrijven. Van daar de
publikatie van het I.L.R., want het
onderwerp is belangrijk genoeg.
Wat zijn nu de xiitkomsten?
Men moet toegeven, dat de proef
in zoverre geslaagd is, dat het inder
daad gelukt is de arbeid binnen de
gestelde uren te ver richten. Men kan
dus door uitstekende arbeidsorgani
satie de werkdag van de veehouder
terugbrengen tot redelijke lengte.
Dit toont wel aan, hoe zeer goede
arbeidsorganisatie (een wetenschap
op zichzelf, wèl erkend in de indus
trie, maar nog te weinig toegepast
in land -en tuinbouwons tot voor
deel strekken kan. Wij hopen er veel
toepassingen van te zien opdat de
zware dagtaak van boer en tuinder
wat verlicht worde.
Nu echter de keerzijde van de me
daille, want de vraag ten koste van
wat de kortere arbeidstijd verkre
gen is zal iedere boer, en met name
iedere veehouder, belang in boeze
men.
De verschoven melktydcn
Op de weidebedrijven begint en
eindigt de werkdag veelal met mel
ken. Omdat men wel begreep, dat
een middagpauze van lange duur
niet echt als vrije tijd gevoeld zou
worden èn omdat men beter na kor
te dan na lange pauzes werkt, ver
schoof men de melktijden. Later be
ginnen met melken 's morgens en
vroeger 's avonds plus in de melk-
pauze overdag al het werk doen
geeft inderdaad een korte arbeids
dag. Dus molk men met melkpauzes
van 9Vz en 14Vz uur, bv. te 7 en te
16.30 uur.
Dit nu bleek niet minder dan
rampzalige gevolgen te hebben. Wij
citeren het verslag op blz. 27: „De
produktie van het melkvee blijft vér
achter, vergeleken met de groep
Al met al heeft de proef blijkbaar
een nadelige invloed gehad op de
produktie per koeHet achter
blijven in ontwikkeling in produktie
per ha. is een gevolg van de lagere
produktie per koe". Dit resultaat
was van te voren te voorspellen.
Heeft men een koe van 24 kg. melk
per dag, dan mogen wij bij melk-
pauze van 12 uur verwachten, dat zij
tweemaal 12 kg. melk per dag geeft.
Maar het is onjuist te verwachten,
dat bij verschoven melktijden bv.
9Vz en 14Vz kg. gewonnen zullen
worden. Door de grote spanning in
de alveolen, mogelijk nog door an
dere oorzaken, vermindert dan de
melkvorming en wij krijgen bv.9 en
14 kg., dus 1 kg. verlies. Dit verlies
wordt groter naarmate de totale dag-
produktie hoger is en de melkpauze
langer. Melken wij een koe te 11 en
12 uur, dan krijgen wij niet 1+23
24 kg. melk, maar bv. 1 en 20, zo
dat het verlies 3 kg. per dag be
draagt. Deze dingen zijn vanouds be
kend en bevestigd door proeven
over de gehele wereld (enige hon
derdtallen), mits ze op de juiste wij
ze werden opgezet. Ten onzent wor
den proeven met melkvee echter
veelal opgezet volgens het perioden-
systeem, waarbij proefgroep en con
trolegroep na een bepaalde tijd ver
wisseld worden. Men krijgt dan vrij
wel datgene, wat men in de natuur
kunde een nulexperiment noemt, dus
geen of in significante (onbetekenen
de) verschillen. Bij de proef in Fries
land heeft men gesteund op de on
derzoekingen van „Schoonoord",
neergelegd in de brochure van ir. S.
Brandsma: „De invloed van ongelij
ke tussenmelktijden op de produktie
en de uiergezondheid van melkvee".
Doch men vergat, dat deze onder
zoekingen ook weer berusten op het
periodensysteem en dus in de prak
tijk nooit kloppen, dewijl men daar
geen groepen omwisselt en een be
paalde werkwijze jaren wenst vol te
houden bij dezelfde dieren.
De conclusie ligt voor de hand:
wie de melktijden wil verschuiven
ga zijn gang, maar het kost melk.
Nu zal een regeling van 16 en 5 uur
(melktijden) niet zoveel verlies ople
veren, maar ster kaf wij kende melk
tijden wel. Dit is nu opnieuw bewe
zen en daar moeten wij dankbaar
voor zijn. Er vloeit nl. nog iets uit
voort, dat de onderzoekers in Fries
land tot dusverre niet voorzien heb
ben. Het is dit: wil men zonder pro-
duktieuerlies toch 'n redelijke werk
dag krijgen (bv. een 8-urige), dan
zal men in ploegen moeten werken.
Dit is alleen uitvoerbaar op grote
bedrijven met goede personeelbezet-
ting. En dus is de enig juiste weg:
het vormen van combinaties van
veehouders die samenwerken óf het
stichten van zeer gespecialiseerde
melkveebedrijven.
Wij zeggen niet, dat dit alles ide
aal is. Het gewone bedrijf zal zich
nog wel handhaven, maar verscho
ven melktijden geven een verkeerde
oplossing.
Gebrekkige bewüsvoering
Intussen blijken ook aan de cijfers
nogal wat gebreken te kleven. De
voornaamste is wel, dat men bij de
kostenfactoren de arbeidslonen (voor
de boer en zijn medewerkende ge
zinsleden) heeft geteld, terwijl loon
een inkomst is. Het gevolg laat zich
wel raden. Ómdat op de gewone be-,
drijven veel langer gewerkt werd,
had men daar veel meer „kosten"
(nl. aan loon) en op de „proefbedrij
ven" veel minder! Op die wijze komt
men wel tot aardige „resultaten",
maar bedrijfseconomisch gezien is
dit toch een bewijsvoering, die be
neden elk peil ligt.
Het eindresultaat is dan, dat de
gewone bedrijven een „kostprijs"
hadden van 23.30 en 23.95 cent per
kg. melk en de „proefbedrijven" van
achtereenvolgens 23.10 en 23.90 in
twee opeenvolgende jaren. Wanneer
men nu nog beziet, dat de gewone
bedrijven, merkwaardig genoeg veel
meer uitgaven aan krachtvoeder e.d.,
dan hecht men toch weinig waarde
aan de „proef". Want de aankoop
van voeders kan toch hoogstens in
een zeer ver verwijderd verband
staan met de gevolgde arbeidstijd
verkorting, dunkt ons.
Wij geven gaarne toe, dat men
over de toerekening van arbeidslo
nen en pachten als kostenfactoren
b(j de kostprijsberekening verschil
lend denken kan, maar in dit geval
had men toch met de lonen voor
zichtig moeten zijn. Dat desondanks
zowel de totale opbrengsten per ha.
als de netto overschotten per ha. bij
de gewone bedrijven aanmerkelijk
hoger waren dan bij de „proefbedrij
ven", toont wel aan, dat de Friese
proef zeer negatief is uitgevallen.
Wanneer wij nu tenslotte nog be
denken, dat dg Friese boer in het
algemeen geen enkele maatregel zal
dulden die resulteert in een lagere
melklijst van zijn koeien, dan is het
duidelijk, dat het rapport een ver
keerde weg aanwijst. Aangezien men
in een bijgevoegde brochure vraagt
de inhoud deze winter op vergade
ringen te bespreken, hébben wij hem
hierbij ingeleid. Dat het rapport keu
rig is opgemaakt en dat de samen
stellers veel werk hebben verzet,
dient met dankbaarheid vermeld te
worden.
Paus Johannes ontving
regeringsafgevaardigden
VATICAANSTAD, 12-10. Paus
Joannes heeft vandaag (vrijdag) in
de Sixtijnse kapel van het Vaticaan
de speciale officiële afvaardigingen
van 85 landen en van de organisaties
alsmede de diplomaten die donder-
dag bij de opening van het algemene
concilie aanwezig waren, in audiën
tie ontvangen.
De Sixtijnse kapel is bijna 500 jaar
geleden door paus Sixtus" gebouwd.
Het is voor het eerst sinds meer dan
200 jaar dat er een audiëntie in ge
houden wordt. De kapel wordt ge
woonlijk voor grote plechtigheden
gebruikt en voor het houden van de
conclaven, waarin de kardinalen een
nieuwe paus kiezen.
ZIERIKZEE. 11-10. - Het jongste
nummer van het Zeeuws Tydschrift
bevat o.a. een interessant artikel van
de hand van ir. J. Roest over „De
praktykschool voor landbouwtech
niek en arbeidsralionalisatie „Prins
Willem" te Schoondyke". In dit ar
tikel wordt uiteengezet dat een ge
deelte van de werkzaamheden aan
trekkers en landbouwwerktuigen op
de landbouwbedryven in eigen be
heer zal moeten plaatsvinden, waar
mee ook in de slappe tyden op de be
dry ven voor het personeel een ef-
fektieve taak is weggelegd.
In drukke tijden (bijvoorbeeld de
oogst) voorkomende stagnaties zul
len snel ter plaatse door eigen men
sen moeten kunnen worden verhol
pen. Vanzelfsprekend dat ook hier 'n
taak voor het landbouwonderwijs
ligt, aldus ir. Roest. De school te
Schoondijke beschikt over een groot
machinepark van de modernste ty
pen die door de cursisten kunnen
worden gebruikt. Een modern inge
richt werklokaal met de nieuwste
gereedschappen staat ter beschik
king voor sleutelwerk en cursussen
trekker- en motorkennis. De school
beschikt verder over een internaat
bestaande uit drie slaapzaaltjes, een
waslokaal, twee ontspanriingszaal-
tjes, een eetzaal en keuken. Het doel
van de school is het geven van prak
tisch onderricht in landbouwtech
niek en arbeidsralionalisatie, gericht
op de behoeften van de gebruikers.
Men tracht dit doel te bereiken door
middel van cursussen van één of
enkele weken. Deze cursussen be
treffen in het algemeen de volgende
onderwerpen: afstelling en gebruik
van trekkers en landbouwwerktui
gen, onderhoud van machines, trek-
kerrijden, trekkergebruik en trek-
keronderhoud. motorenkennis, spe
ciale cursussen als bijvoorbeeld het
maaidorsen, arbeidsmethoden e.a.
Eisen wat betreft de vooropleiding
worden aan de cursisten niet gesteld.
Het onderwijs bestaat grotendeels
uit praktisch onderricht, het systeem
is gericht op de zelfwerkzaamheid,
theorie wordt zoveel mogelijk be
perkt of geheel weggelaten.
Voorts bevat deze uitgave van het
Zeeuws Tijdschrift onder andere een
bijdrage van Marcel v. d. Velde „Van
Brugge tot Ve^re, van Veere tot
Brugge". Drs. Verburg wijdt een ar
tikel aan „De geschiedenis van de
Beneluxlanden" benevens een be
schouwing over een „Venezolaanse
studie over Zeeland".
Bij de plechtige opening van het
concilie in Rome zijn maar vier van
de 85 kardinalen niet aanwezig ge
weest.
DEN HAAG. Bij een autobotsing
op de hoek Leyweg-Melis Stokelaan
in Den Haag zijn donderdagavond
laat vijf personen ernstig gewond.
De „R" in de maand. - Een milde najaarszon, maar de eerste dode
bladeren liggen al weer op de grond. Nog geen kale takken tegen een
grijze lucht, maar het is oktober... te herfst regeert.
Een Zierikzeese achttiende eeuwse geleerde
ZIERIKZEE, oktober. - In de loop
der maanden hebben wij enkele fi
guren van Schouwen-Duiveland de
revue laten passeren, die in het ver
leden faam verwierven. Onder hen
moet ook zeker genoemd die van dr.
Jcb Baster, een geleerde die veel op
geneeskundig en natuurkundig ge
bied heeft geschreven. Hy stamde uit
een familie, waarin de geneeskunde
vanouds als beroep werd uitgeoefend.
Dr. Job Baster werd geboren op 2
april 1709 en hem vóór in dc familie
waren gegaan mannen als zyn over
grootvader Adriaan Baster (1611-
1680), stadschirurgyn en zyn groot
vader dr. Jcb Baster, eveneens stad-
chirurgyn. Zyn vader evenwel Adri
aan Baster, was wijnverkoper.
De jonge Job Baster was voorbe
stemd medicus te worden, ook al fi
nancieel, want zijn oom dr. Rochus
Baster (medisch doctorandus), had
hem „een fraaie somma van goede
'effecten gelegateerd, met dat oog-
merek en last dat hij moest in stuij-
die tot medicine doctor werden op-
gebragt, op poene van verval van het
gemelde legaat".
Zijn moeder evenwel werd reeds
in 1716 weduwe en was niet in staat
haar zoon naar de Latijnse school te
sturen, maar de oom en toeziend
voogd Barend Toren nam op zich
hiervoor te zorgen. Job vertrok in
1722 naar Rotterdam, waar hij het
Erasmiaans gymnasium bezocht. Na
zijn studie ging hij in 1726 voor twee
jaar in de leer bij doctor Willem
Vink, om de kruiden en de behande
ling van zieken te leren. Op 13 sep
tember 1728 werd hij ingeschreven
als student aan de Leidse universi
teit. Op 31 mei 1731 promoveerde hij
op een dissertatie: „De Osteogenia".
Op 17 augustus van hetzelfde jaar
werd hij ontslagen van het gezag der
Zierikzeese Weeskamer en werden de
hem gelegateerde kapitalen uitge
keerd. Onmiddellijk daarop reisde hij
naar Frankrijk en Engeland en te
ruggekeerd vestigde hij zich eind
1732 te Zierikzee in het huis, thans
Havenpark 35, waar hij - hoe honk
vast waren onze voorouders - ver
der zijn gehele leven woonde.
Goudvissen
In 1758 viel Baster nog een erfenis
ten deel, n.l. een hof en boomgaard
in het Vrije, later bekend als „Het
Zonnehof". „Het Zonnehof" was vij
vers rijk, waarin de dokter goudvis
sen kweekte, n.l. de Chinese vis kin-
yu-
Dr. Baster was een groot werker,
die - ondanks zijn drukke praktijk -
veel studeerde en talrijke proefne
mingen nam op natuur-historisch
gebied en daarover brieven en ver
handelingen schreef.
Vermeld zijn reeds de vijvers van
„Het Zonnehof". Hierbij plantte hij
vele buitenlandse gewassen en nam
hij proeven tot het aankweken van
nuttige granen, peulvruchten en bo
men. Hij wist de Chinese goudvis te
acclamatiseren en het sierlijke visje
werd over het gehele land verspreid.
Natuur-dagboek
Van 1 januari 1752 tot enkele we
ken voor zijn dood tekende hij elke
dag de stand van barometer en ther-
mometer aan en noteerde de wind
richting en alles wat in de natuur
aan bijzonderheden juist op die dag
opviel. Ook noteerde hij vele bij
zonderheden over de in ieder jaar
getijde heersende ziekten, over de
komst en het heengaan der trekvo
gels, over het eerste groen, over de
^blqeitijd van vruchten en bloemen.
Met vooraanstaande natuurkundigen
in Engeland, Frankrijk, Duitsland en
Zweden (o.m. met de wereldbe
roemde Linnaeus) stond hij in brief
wisseling.
Dertig brieven per maand
Op het toppunt van zijn aktiviteit
schreef hij dertig brieven in de
maand, vooral gelet op de weten
schappelijke inhoud, een voor die
tijd enorm aantal. De corresponden
tie werd gevoerd in het Frans en in
het Engels, maar ook in het Latijn,
waarin dr. Baster een kei was. Was
hij door zijn brievenlast heengewor-
steld, dan werd de overige tijd be
steed aan de bewerking van genees
kundige- en natuurkundige geschrif
ten, die Baster een eervolle naam
en het lidmaatschap van verschillen
de binnen- en buitenlandse genoot
schappen bezorgd hebben.
„Natuurkundige Uitspanningen"
Van zijn hand verschenen onder
meer „Natuurkundige Uitspannin
gen", „behelzende eenige waarne
mingen over sommige zeeplanten en
zee-insecten, benevens derzelver
zaadhuisjes en eijernesten". In het
werk (te Haarlem gedrukt) komen-
verschillende gekleurde afbeeldin
gen voor, gemaakt door Jan Rhodius
die schelpen, zeewieren met hoorn
tjes, zeemossen, poliepen, oesters en
mossels, kreeften, krabben, goudvis
sen en dergelijke op fraaie wijze te
kende. Jan Rhodius (oorspronkelijk
De Nieuwerkerkse molen
Bij (le opsomming van molens op Schouwen-
Duiveland, mag die van Nieuwerkerk niet ont
breken, staande even buiten het dorp. De molen
u-eft op derc plaats een prachtig effekt in het
landschap, maar de Nieuwerkerkse is wel aan
een opknapper toe, want vooral in de ramptijd
had de molen veel te lijden. Mogen we hier dc
hoop uitspreken dat deze prachtige molen voor
de toekomst behouden ral blijven. U/j is het
waard! (Foto: Zierikzoosche Nieuwsbode).
afkomstig uit Groningen) woonde in
het Korte Groendal.
Voor zijn tekeningen ontving hij
onder meer een present-exem
plaar van „Natuurkundige Uit
spanningen", in het binnenblad
waarvan stond geschreven: „De-
sen boek is present gedaan an
mijn door de Heer J. Baster als
een bewijs van agtinge en vrind
schap, waarvoor ik mijn dien
Heer verpligt reekene. 1765. Jan
Rhodius".
Raster's levensavond
Waarschijnlijk door veelvuldig ge
bruik van de microscoop verloor
Baster in 1764 het licht uit zijn lin
keroog en later werd hij erg sukke
lend. Hij overleed in de nacht van
6 op 7 maart 1775 en werd op 13
maart van dat jaar door veertien
dragers bijgezet in de Sint Lievens-
monsterkerk. Hij is tweemaal ge
huwd geweest, maar bleef kinder
loos. Het huis Havenpark 35, „Het
Zonnehof" en -het buitenplaatsje
„Buitenzorg" te Schuddébeurs, deed
de laatste weduwe Jacoba Vink in
andere handen overgaan. Bij teste
mentaire beschikking ontving het
Zeeuws Genootschap der Weten
schappen een door dr. Baster zelf
vervaardigd buffet, gemaakt van
hoorns, schelpen en zeegewassen.
Dr. Job Baster was een reus uit
de achttiende eeuw, die hier leefde,
werkte en stierf.
BURGERLIJKE STAND
Zierikzee
Geboren. 5 okt.: Helena Jaco-
mina, d. van Johannis Willem Zorge
en Cornelia Adriana Kloet (te Wes-
terschauwen)9 okt.: Jan Cornelis
Willem, z. van Leendert Bij de Vaate
en Anna Johanna Bij de Vaate; 10
okt.: Maria Jozina, d. van Herman
Mol en Johanna Janny Wagemaker
(te Brouwershaven).
KERKNIEUWS
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Leiden (vac. M. Otte-
vanger): J. Jongerden, Bruchem en
Kerkwijk; te Woudenberg: W. Vroeg-
indewey, Barneveld; te Egmond aan
Zee (toez.): J. Verburg, Didem; te
Kollumerzwaag (toez.)P. C. 't Hooft
te Kantens (Gron.); te Rotterdam-
Vreewijk-Lombardijen: C. Jonge-
boer, Apeldoorn.
Aangenomen naar Haren (Gron.)
(vac. H. Hondt): F. Offeringa, Kat
wijk aan Zee.
Ger. Kerken
Beroepen te Middelburg (vac. J.
IJtsma): D. Pasman, Hardenberg.
Ger. Kerken (vrijgemaakt)
Tweetal te Bunschoten-Spaken
burg (vac. G. Zomer): N. Bruin, Rot-
terdam-Charlois er. J. J. de Vries,
Bergen theim.
Chr. Ger. Kerken
Beroepen te Arnhem; N. de Jong,
Katwijk aan Zee.
Bedankt voor Sliedrecht (Middel
diepstraat): B. Bijleveld, Bussum.
Ger. Gemeenten
Bedankt voor Giessen'dam: C.
Wisse, Hendrik Ido Ambacht.
FINANCIEEL NIEUWS
Obligatielening
van' de K.L.M.
DEN HAAG, 12-10. Naar hot A.N.
P. desgevraagd uit betrouwbare
bron verneemt worden voorbereidin
gen getroffen voor een lening dooi
de K.L.M. op dc openbare kapitaal
markt van f 125 miljoen. Deze obli
gatielening zal waarschijnlijk een
rente dragen van 4'/-j procent en een
maximale looptijd hebben van tien
jaar. De Staat der Nederlanden zal
de rente en aflossing garanderen.
De verzorging van de lening is in
handen van een consortium onder
leiding van de Nederlandse handel
maatschappij en Pierson, Heldring
en Pierson. Mot deze obligatielening
wil dc K.L.M. het tweede gedeelte
van de in de Verenigde Staten opge
nomen dollnrkredieton win in totaal
f 250 miljoen aflossen.
ROTTERDAM. In de eerste negen
maanden van dit jaar zijn in Rot
terdam, exclusief de andere havens
in het gebied van de Nieuwe Water
weg, 19.452 zeeschepen met een ge
zamenlijke netto - register - tonnage
van 48,1 miljoen ton aangekomen.
Dat zijn 1.119 schepen en 4,3 miljoen
n.r.t. meer dan vorig. jaar.
SCHIPHOL. Met een lijnloestel
van de K.L.M. is vanochtend het Ne
derlands Strijkkwartet bestaande
uit Nap de Klijn (eerste viool), Paul
Godwin (alsviool), Jaap Schroder (2e
viool) en Carel van Leeuwen Boom
kamp (violoncel), van Schiphol naar
Londen vertrokken. Het kwartet
gaat een tournee van drie weken
door Engeland maken.
INDIA EN CHINA
NIEUW DELIII, 12-10. - Premier
Nehroe van India heeft vrijdagmor
gen meegedeeld dat by de gevechten
van woensdag in het Chinees-In-
diase grensgebied een honderdtal
chinezen is gedood of gewond. „Wy
hebben bevel gegeven ons gebied bij
de noordoostelijke grenzen te be-
vryden", zo zei hy nog.
Ingezonden mededeling
IS HET VANDAAG NIET,
DAN MORGEN
maar éénmaal komt U tot
de ontdekking dat DEURLOO
werkelijk voordeliger is en veel
meer ^euze heeft!
SNORREN
II.
Ook te Zierikzee snorden we dus
en snorren we; een verrukkelijke
bezigheid, die echter veel oplettend
heid vraagt, wil hel vege lijf gered
en wel ter bestemder plaatse komen.
„Er zijn zo van die dingen, die U
en mij ongelukkig maken", zo peins
de reeds de oude heer Dorbeen en
had de goede man in deze tijd onze
stad „gedaan", dan was hij zonder
twijfel gestoten op het genus straat
prater. De straatprater is een geluk
kig mens, want hij leeft nog met zijn
gedachten in de 19de eeuw en houdt
midden op straat stil, om daar een
sermoen te beginnen met een even
zeer tot praten geneigde lotgenoot.
Er zijn ook straatpraatsters, door
gaans voorzien van kinderwagens,
waarin de babyx die het hollend ver
keer onwetend en gelukkig langs
zich heen laat razen. Vooral een
groep straatpraatsters geeft zijn
eigen typische verkeersmoeilijkhe
den en uiteraard gevaren, die echter
niet geteld worden.
Ook het type van de achteloze
armuitsteker is niet meer pasklaar
te krijgen in het verkeersmozaïek
van onze tijd. Het zyn mensen, die
weliswaar bij richtingverandering de
vereiste armuitstekende beweging
maken, maar ze hebben niet eerst,
achterom gekeken en dat maakt de
situatie zwanger van onheilen. De
linkse hoekjes-kruimelaars mogen
ook niet vergeten worden, want hun
efficiënte wiskunstig denken is le
vensgevaarlijk. Ze redeneren dat
het linkse hoekje de kortste weg is,
maar er is in dit land en zelfs te
Zierikzee, nu eenmaal rechts verkeer
voorgeschreven.
Diepe bewondering hebben we
ook voor de handkar-op-de-hoek-
plaatsers, fijnzinnige mensen, die op
de hoeken van straten hun handkar
ren neerzetten, uitnodigingen op
twee wielen om cr tegen aan te
botsen.
DU alles aangevuld met straat-
wandelaars, portieropeners, linksaf-
slaanders, handelend onder het mot
to: „ik zie niets, jij ziet niets", geeft
al enig houvast voor de zorgvuldig
heid van het stedelijk verkeerspa-
troon. En natuurlijk hebben we onze
lievelingen op brommers ook nog, die
een enorm stuk boven de 80 decibels
zitten en voor uüe het begrip veer
tig kilometer uiteraard slechts aca
demische waarde heeft. Hun snel
heid bij kruisingen is bewonderens
waardig. maar wie ooit een brom-
racer in een plas bloed op straat
heeft zien liggen, wordt het nog al
eens koud over dc rug. Zou er geen
renaissance mogelijk zijn, een col
lectief verwerpen van het waanidee,
dat we hier nog in 1890 leven? Het
zou heerlijk zijn!
EILANDMAN.
