Zierikzeese sportlieden ervoeren te
St. Hilaire opnieuw/ Franse gastvrijheid
Verklaring van Prins Bernliard
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE donderdag u juni 1*52 No. 19190
SPORTIEVE INJEKTIE VOOR DE JUMELAGE"
Normandische stad blijvend enthousiast over uitwisselingen
c'est une merveillehet is een wonder.
(Van onze redakteur)
ST. HILAIRE DU HARCOUËT. De
jumelage tussen St. Hilaire du Har-
couët en Zierikzee is nog spring
levend en tijdens de Pinksterdagen
is er hard aangewerkt, de basis te
leggen onder een toekomstige ont
wikkeling van deze even merkwaar
dige als innige verhouding tussen
Zierikzee en de immer gastvrije en
gulle stad in Normandië, nu - in de
lente - gevat in een krans van het
meest uitbundige groen, dat zich
laat voorstellen „Jumeleren" im
mers - om dit niet helemaal brand
schone Nederlands dan maar te
gebruiken - is een zaak waaraan -
zoal niet constant - dan toch wel
periodiek moet worden gewerkt
en laten wij onze nieuwe indrukken
van een kort verblijf in St. Hilaire,
mogen onderstrepen met de opmer
king, dat deze ongelofelijke harte
lijke en spontane verhouding tussen
beide steden nooit stuk mag gaan.
Ook al blijft men met beide benen
op de grond staan, dan dient erkend
dat deze „jumelage" in de praktijk
nu precies brengt, wat volkeren van
verschillende stam nodig hebben, in
een wereld vol achterdocht en men
selijke onhartelijkheid. Wat betreft
dc voetballers van Zierikzee en
Mevo, ze hebben hun best gedaan
om op het terrein van de sport hun
steentje hiertoe bü te dragen en al
werden het geen overwinningen op
de vlotte jongens van de sportclub
uit St. Hilaire, het ging ook ditmaal
om het spel en niet om de knikkers.
De tocht van Zierikzee naar St.
Hilaire is een reis vol prettige ver
rassingen en ervaringen. In de reis
leider. de heer L. Dey, is langzamer
hand een indrukwekkende hoeveel
heid Belgische en Franse reiserva
ringen samengevloeid. Hij weet pre
cies te vertellen of de chauffeur
achter of voor ligt op het reissche
ma, in vergelijking met andere toch
ten naar „la douche Normandië". Hij
weet welke hoekjes men kan afsnij
den, waar men rechts en waar links
moet afslaan en op honderd meter
nauwkeurig voorspelt hij het passe
ren van een kasteel, een groot bos
of een interessant gebouw. Een reis-
factotum dus, de heer Dey, lid van
de Sportraad en uit dien hoofde een
bijna professionele „jumelcerder".
Reizen per bus intussen is plaat
jes kyken van achter glas, maar dit
maal waren het dan wel heel tref
fende plaatjes, bont. kleurig en ver
rassend van schoonheid. Normandië
is een prachtig land en het is er stil,
zelfs in het drukke seizoen, want
Nederland zweert nu eenmaal bij
het diepe zuiden. Men weet niet
welk schoons men rechts laat liggen.
Een „pittige ruk"
Zierikzee-St. Hilaire overigens
vergt 14 uren bussen, een pittige ruk
dus van rond 650 km en gelet op
menselijke zitcapaciteit, althans voor
ons, wel het maximum. Wie moe en
stijf uit dc bus stapt, plonst echter
onmiddellijk in dc overrompelende
Franse gastvrijheid, die zich mani
festeert met een goed welkomst
wijntje in hef stadhuis van St. Hi
laire. aangedragen door vloffe - rn
vlot sprekende - gedienstigen, die
van flessen wijn leeg schenken hun
opbeurend beroep hebben gemaakt.
Men treft in de „mairie" (stadhuis)
de autoriteiten en de gastheren en
gastvrouwen om de Zierikzeese
mensen op te halen, kant en klaar
ook de pinksterdagen in dienst van
hun gasten te stellen: bij alle (we
derzijdse) vréugden toch ook een
opoffering, die wel vermeld mag
worden. Bij deze eerste ontmoeting
sprak burgemeester Cheval het wel
komstwoord, als steeds in het Ne
derlands, waaraan hij met een be
wonderenswaardige hardnekkigheid
vasthoudt. Overigens ligt het met de
accentuering van dit Nederlands
niet gemakkelijk en men moet wel
de oren spitsen om de quintenssens
te kunnen begrijpen. Als gebaar te
genover de Nederlandse gasten, is
het echter toch echt wel iets aparts.
Wie meent onmiddellijk thuis ge
komen, onder de Franse lakens te
kunnen schuiven, vergist zich, want
„un petit aperatif" (een apperatiefje)
moet minstens eerst nog gedronken
en daar de Fransen het converseren
tot een hoog ontwikkelde kunst heb
ben gemaakt, is het logisch dat tus
sen aankomst en slapen nog een
flink aantal uurtjes liggen.
Aan gesprekstof geen gebrek en
gelukkig niet louter over Algerije,
een probleem dat onze zuidelijke
vrienden overigens als een steen op
dc maag ligt, zij het dat men in en
rond St. Hilaire hiervan niets merkt.
Een rustige en volkomen normale
toestand in deze omgeving.
Naar „de Mont"
De volgende dag was er een tocht
naar de Mont Saint Michel, al eer
der hier uitvoerig beschreven als
monument der eeuwen, een krachtig
gebed in steën, een monument ook
van innige vergane vroomheid, me
ditatie en geestelijke verstilling en
nu toeristisch object bij uitnemend
heid, dat tienduizenden jaarlijks tot
zich trekt. Wie tegenover Fransen
(met hun Mont St. Michel zijn ze
aan de chauvinistische kant, maar
we vergeven het graag), een goede
beurt wil maken, moet het gebouw
typeren met een: „Ah monsieur,
c'est une merveille'. (meneer, het is
een wonder), maar men behoeft
zichzelf geen geweld aan te doen het
te zeggen, want „de Mont' praalde
in volle luister onder het gulle licht
van de voorzomer, dat de oude ver
weerde muren koesterde voor de zo
veelste maal in vele lange ecuwen.
Een mélange van vrome stilte en
uitbundig groen in de kloostertuin,
even verder dan de steile naar de
top wentelende trappen, waar een
bont internationaal publiek zich ver
gaapte aan dc souvenirwinkeltjes,
de hotels - gastronomische paradijs
jes - en aan elkaar.
Officiële receptie
De volgende dag vond dc officiële
receptie plaats op het stadhuis, on
gedwongen, hartelijk, een tikje ru
moerig en uiteraard met een „vin
d'honneur" (een ere-wijn), waar dc
Fransen nu eenmaal behoefte aan
hebben als verfrissend kader om
elkaar of anderen iets te zeggen.
Wethouder M. C. Verheijen kreeg
hier de kans Ie zeggen, dat,
ook hel gemeentebestuur van Zie
rikzee alle prijs stelt, op voortzetting
van de „jumelage" cn stellig zal
doorgaan met de verschillende uit
wisselingsprogramma's. Het gemeen
tebestuur verheugt, zich over de ves
tiging van een nieuwe industrie te
St.-Hilaire, waarvan hij hoopte, dat
het de bevolking veel werkgelegen
heid zal bieden.
Na afloop werd een krans gelegd
bij het jumelage-monument op de
Place National. De krans was ge
maakt in de kleuren van de trico
lore, die spiegelbeeld van de onze
zijn, hetgeen nu eenmaal rond de
jumelage een prettige - en ver
trouwd aandoende - coïncidentie is.
Een „etentje"
Hierna verzamelde een kring van
Franse en Nederlandse personen
zich aan een officieel banket, waar
voor wij - zij het uiteraard bij de
affaire slechts habitueel betrokken
- een vriendelijke uitnodiging ont
vingen. Een goed maar bar diner, dat
de toch al stevig aangesproken maag
een zware proef deed ondergaan.
Als alle kreeft en geporcheerde dit
jes en datjes, de kaasselecties en in
de champagne gebakken ham met
pittig wit en rood naar binnen zijn
gespoeld, lijkt men even ongeschikt
voor de samenleving. De Calvados
helpt de eter er dan weer wat bo
ven op.
Een pittige match
In de middaguren speelde Zierik
zee zijn wedstrijd tegen U.S.H. een
pittige match, die werd ingeleid met
het uit wisselen van vaantjes, Fran
se handdrukjes en vriendelijkheden.
Zierikzee heeft er danig boven op
gezeten, kreeg pech met het uitval
len van de speler van Beveren, een
incidentje dat toch de mogelijkheid
schiep te tonen dat Zierikzee en
Mevo het vlot en sportief met el
kander kunnen vinden, want voor
de keus gesteld of een speler van
St. Hilaire of één van Mevo moest
invallen, koos de heer C. Hagesteijn
dc Mevo-speler Stoutjesdijk, zodat
het elftal weer compleet was.
De krachtverhouding liep weinig
uiteen en met wat geluk had in deze
match wel een gelijkmaker gezeten,
maar „soit" het was nu eenmaal niet
zo. Gezegd zij nog dat de spelers fit
op het veld verschenen, want ze
hadden de wijn echt laten staan, op
verzoek van de leiding.
Ontspanningsprogramma
In de avonduren volgde het eerste
ontspanningsprogramma in de groot
ste zaal van St. Hilaire, een barak
achtig geval, dat beslist geen blij
vertje moet zijn, want het is maar
kaaltjes, maar de gemeente St. Hi
laire heeft veel wensen en is aan
een nieuwe zaal nog niet toegeko
men. Op het toneel een klein Frans
jongetje met Charles Trenet-aohtige
capaciteiten, een bijzonder pittig
joch, dat - met pianobegeleiding
van de lerares muziek aan één der
scholen te St. Hilaire - charmant
het ene liedje na het andere produ
ceerde. Verder was er de St. Hilairse
Edith Phiaf", met een indringende,
overtuigende stem, waarmede zij
veel succes had. Van Nederlandse
zijde amuseerde de heer H. de Oude
de zaal met liedjes bij de gitaar.
Vooral zijn „Tulpen uit Amsterdam"
ging er als koek in.
M.E.V.O.-U.S.H.
Tweede Pinksterdag volgde de
match Mevo-U.S.H., een flinke wed
strijd, die het aanzien waard was.
Vooral in de eerste helft domineer
de Mevo en een gelijk spel zat er
- ook ditmaal - wel in, maar kort na
de rust kwam er een inzinking en
kreeg Mevo enkele rake klappen te
incasseren, zodat het uiteindelijk
toch 3-2 werd voor St. Hilaire.
Slot cn afscheidsavond
In St. Hilaix-e's feestzaal vond
maandag de afscheids- en slotavond
plaats,, die gekenmerkt werd door
een zeer ongedwongen sfeer en een
vriendschappelijkheid, die zo nu en
dan bijna explosieve ontladingen
vond. Het was een hele heisa voor
dat de Zierikzeese dia's van de heer
De Feijter op het doek stonden, want
hier en daar rammelde de organisa
tie van de avond wel wat, maar dat
geeft er nu net het snufje artistieke
aardigheid aan, dat Franse bijeen
komsten zo ongedwongen maakt.
Burgemeester Cheval gaf uitdruk
king aan z(jn spijt, dat het uitwisse
lingsprogramma alweer achter dc
rug was. Hy nodigde alvast voor dc
toekomst dc elftallen opnieuw uit
en dan „Kunst cn Eer", die hopelijk
een volgende maal wél present zal
kunnen zyn.
Hij dankte voor de uitnodiging ge
daan van Zierikzeese zijde aan vijf
tien jongelui uit St. Hilaire, om deze
zomer naar Schouwen-Duiveland te
komen en achtte de uitwisselings
programma's - vooral van jongeren
- zeer belangrijk voor beter weder
zijds begrip en waardering.
Wethouder Verheijen bracht in een
contra-speech nog even de wedstrij
den ter sprake. „Al hebben jullie het
dan niet kunnen winnen, ik vlei me
met de hoop dat jullie uit charmant
heid tegenover de Fx'ansen expres
hebben willen verliezen", aldus de
wethouder, die dankte voor de bui
tengewone ontvangst door het be
stuur van de Union Sportive St. Hi
laire en de buitengewone zorg aan
de gewonde speler Van Beveren be
steed. Hij dankte de executanten
voor het gebrachte - ook ditmaal
was het „jongetje" er en de Edith
Phiaf uit St. Hilaire - en wees er op
dat de Kon. Harmonie „Kunst en
Eer" slechts bij zeer hoge uitzonde
f")jt M
C -
DEN HAAG, 12-6. Het secretariaat
van Zijne Koninklijke Hoogheid de
Prins der Nederlanden deelt het vol
gende mede:
„Na het onderhoud dat Zijne Ko
ninklijke Hoogheid hedenavond met
de heer Lunshof, hoofdredakteur
van Elseviers Weekblad over de
strekking van een door deze ge
schreven artikel heeft gehad, is
Zijne Koninklijke Hoogheid van me
ning, dat de heer Lunshof het be
treffende artikel in diens blad ten
opzichte van hem te goeder trouw
heeft geschreven.
Zijne Koninklijke Hoogheid heeft
een verklaring van de heer Lunshof
dat hij noch de Prins noch de Bil-
derberg-groep in een verkeerd dag
licht heeft willen stellen, als waar
aanvaard.
De heer Lunshof heeft toegegeven
dat hij zich in dit artikel - uitgaan
de van ten dele onjuiste informaties
- minder gelukkig heeft uitgedrukt,
waardoor een verkeerde indruk bij
de Prins is gevestigd, hetgeen door
de heer Lunshof bijzonder wordt be
treurd.
De Prins heeft zijn opmerkingen
ingetrokken en zijn verontschuldi
gingen aan de heer Lunshof aange
boden".
ring kan komen, omdat deze reis
uiteraard heel wat geld kost.
De heer Verheijen sprak een warm
dankwoord aan het adres van de
heren L. Dey, dr. J. C. Röhner en
I. J. Haverhoek. Met nadruk onder
lijnde hy dat de aan dr. Röhner des
tijds verleende onderscheiding is ge
motiveerd met diens werk voor de
sportuitwisseling.
Sprekend over'de „jumelage" wees
de heer Verheijen er op dat twee
kleine steden presteren, wat de
grootmachten der wereld niet voor
elkaar kunnen krijgen. Hij was er
van overtuigd, dat alle atoomgevaar
onmiddellijk zou verdwijnen als
Amerika en Rusland tot een „jume
lage" zouden kunnen komen.
De avond werd daarna nog in ge
zellige sfeer verder doorgebracht. Het
kwam zelfs zover dat enkele delega
tieleden zich aan de twist gingen
wagen, een bizarre dans, die in
Frankrijk - uiteraard onder de jeugd
- nog al wat beoefenaars vindt.
Namens „Zierikzee" sprak de heer
Willems een dankwoord en de dank-
gevoelens van „MEVO" werden ver
tolkt door de heer K. T. Postma.
Wederzijds werden hoera's en heil
dronken uitgebracht. De knalavond
werd besloten met het zingen van
het volkslied van Normandië, het
Wilhelmus en de Marseillaise.
Dc terugreis
Wel wat vermoeid begonnen de
Zierikzeese reizigers de volgende
morgen half zes aan de tocht huis
toe, maar de chauffeur, de heer J.
van Aken, wist goed raad met de
kilometers, die vlot onder de wielen
van de bus wegrolden. De meest fitte
(en zoetste) reizigster was de baby
van de familie'Lokker, die het pres
teerde zonder een moment lastig te
zijn of te huilen de reis heen en weer
te bussen. In een dankspeechje in
de bus maakte dr. Röhner daar
apart melding van. Hij sprak zeer
waarderend over het aandeel van de
heer Dey aan de reis, die zich weer
een uitnemende gids had getoond. In
zijn dankwoord betrok hij ook de
heer Van Aken, die hij een compli
ment maakte voor de prettige ma
nier van rijden en voor het feit dat
hij de veiligheid op deze verre reis
«immer uit het oog verloor.
Rond half tien stopte de bus weer
op het Havenplein. De zoveelste „ju-
melage"-reis zat er op en voor de
deelnemers en deelneemsters zal de
herinnering zoet zijn.
BUSTOCHT VOGELWACHTERS
Dijkwater ontwikkelt zich tot belangrijk
vogelreservaat
WESTHOEK, 11-6. Om de belang
stellende vogelvrienden van het
eiland en daarbuiten te laten zien,
hoe de verschillende vogelgebieden
op ons eiland zich ontwikkelen, had
de Vogelwacht „Schouwen-Duive
land" een bustocht georganiseerd
die zaterdagmiddag werd gehouden.
Op deze tocht is vast komen te staan
dat vooral het Dijkwater zich lang
zamerhand gaat ontplooien tot een
zeer belangrijk vogel-reservaat. In
dien deze ontwikkeling verder in
deze lijn gaat, dan zou het in de
toekomst wel eens van groot belang
kunnen worden voor de ontwikke
ling van de kern Dreischor.
Een volle bus, gevolgd door zeven
volle volgauto's, vertrok omstreeks
13.30 uur van hotel „Het wapen van
Burgh", eerst naar de Westen-
schouwse inlaag jnet zijn kluten,
bergeenden, kieviten en gewone wil
de eenden, gereden. Hier waren al
veel jonge vogels te zien. Vervol
gens naar de inlaag te Koudekerke,
het klutenparadijsje van de Schouw-
se Vogelwacht, waar men vanaf de
hoge zeedijk een uniek gezicht heeft
op het gedoe van de kluten, waar
van al velen met jongen. Ook grut
to's en tureluurs werden met be
wonderende blikken gadegeslagen.
Langs het Schelphoekgat naar de
Weversinlaag. Hier werd even de bus
verlaten om de kolonie grote stern's
beter te kunnen zien. Tevens kon
genoten worden van de aanblik van
wulpen en enkele wilde zwanen. Het
was maar een klein eindje verder
om in de Flaauwers-inlaag de ver
maarde kapmeeuwen-kolonies, af en
toe onderbroken door een groepje
visdiefjes, te zien. Kouers-inlaag
gaat zich ontpoppen tot een zeer be
langrijk trefpunt van vele vogels in
het winterseizoen. Ook hier de ge
wone inlaagvogels, sommige broe
dend, maar ook velen reeds met jon
gen.
De thee werd aan „De Val" ge
bruikt, waarbij tevens blikken in het
Galgepoldertje werden geworpen.
Het vogelgebied te Ouwerkerk werd
niet overgeslagen, omdat hier het
altijd weer imponerende gezicht van
de dwergsterntjes en pleviertjes
blijft boeien. Ter afwisseling kon
den wollige vierpoters, in de vorm
van konijntjes, op de buitendijk be
keken worden. Over Vianen, langs
de Geule, over Oosterland, werd het
Dijkwater bereikt met zijn enorme
uitgestrektheid. Ook hier een gebied
dal met rust een steeds meer geliefd
gebied voor veel vogelsoorten gaat
worden. We denken daarbij aan die
vogels die uit de omgeving van de
Grote Beer en Rozenburg verdreven
worden en die op andere plaatsen
een rustig oord zoeken om verder
te kunnen leven. Dwars door Schou
wen toerde de bus via de Rampweg
naar „den Haerd", waar de tochtge
noten een gevecht konden zien tus
sen patrijzen en kieviten. De patrij
zen hadden zich schijnbaar in het
territorium van de kieviten gewaagd
en dit moest met inzet van alle
krachten voorkomen worden. Behal
ve van het mooie Schouwse land
schap, naast de fraaie vogelreserva
ten, waren toch ook de fraaie ver
gezichten over de Oosterschelde van
onvergetelijke schoonheid. Commen
tator-reisleider was de heer L. Kou
wen, bestuui'slid van de Vogelwacht,
die op prettige wijze het geziene toe
lichtte en daarvoor de dank van de
aanwezigen verkreeg. Te omstreeks
6 uur was men weer in Burgh terug.
LOF VOOR SCHOUWEN-DUIVELAND
Vogelfotograaf Marcel Verbrugge
sprak voor Vogelwacht
Kaïnerlid Koersen
overleden
DEN HAAG, 12-6. Dinsdag aan het
einde van de middag, nadat hy het
grootste gedeelte van de openbare
vergadering van dc Tweede Kamer
had bygewoond, is plotseling in Den
Haag overleden de heer Th. D. J. M.
Koersen, lid van de Tweede Kamer
voor de Katholieke Volksparty.
De heer Koersen bevond zich om
streeks half zes met zijn fractiege
noot dr. ir. C. J. van Meel in de
leeszaal van het gebouw van de Ka
mer, toen hij zich niet wel begon te
voelen. Hij zei tegen de heer Van
Meel dat hij zich niet goed gevoelde
en deze riep onmiddellijk de hulp in
van het Kamerlid dr. J. H. Lamberts,
huisarts tc Rotterdam. Deze achtte
directe overbrenging naar een zie
kenhuis noodzakelijk. De heer Koer
sen is naar het ziekenhuis van dcH.
Joannes de Deo aan het. Westeinde
in Den Haag vervoerd en daar kort
na aankomst overleden.
HAAMSTEDE, 12-6. Het doet wel
eenS goed als men van buitenlandse
zijde lof toegezwaaid krijgt over de
schoonheid en het ongerepte van
eigen eiland. De bekende vogelfoto
graaf-onderwijzer uit België, bekend
om zijn zondagmiddag-optreden voor
de Belgische T.V. genaamd: „Vedet
ten uit de dierenwereld", die zater
dagavond voor de Schouwse Vogel
wachters in hotel „Ostoerio" optrad,
onderstreepte dit nog eens ten volle.
De heer Verbrugge zeide o.a. dat de
mooiste duinen van west-Europa ge
vonden worden op Schouwen, een
wetenschap die door velen gedeeld
wordt.
Spreker was ingeleid door de voor
zitter van de Vogelwacht, de heer J.
P. C. Boot, die in zijn welkomst
woord aangenaam kennis maakte
met hotel „Ostoerio". De voorzitter
sprak er zijn spijt over uit dat de
Nederlandse T.V. op het gebied van
natuuruitzendingen achter is bij on
ze zuiderburen. Als voorbeeld noem
de hij de zeer in de smaak vallende
zondagmiddagprogramma's over Bel-
gie, waar o.a. Marcel Verbruggen
aan medewerkt. De voorzitter blijft
bang, dat, als de dammen klaar zijn,
de vreemdeling de spelregels der
natuur niet zal kennen. Het onder
wijs blijft hier een opvoedende taak
houden.
Vervolgens kreeg de heer Ver
bruggen het woord, die zeide reeds
in 1946 voor het eerste op Schouwen
te zijn gekomen. Nu, in 1962, heeft
hij nog steeds evenveel belangstel
ling voor dit eiland met zijn zilver-,
storm- en kapmeeuwen. Van zater
dagmorgen 4.30 uur tot zaterdag
middag 16.30 uur zat spreker bij het
nest van de Britse mantelmeeuw in
de Schouwse duinen. Wanneer bin
nenkort dan ook in de zondagmid
dagprogramma's de Britse mantel
meeuw over de Belgische T.V. uit
gezonden wordt, zal dit veel
Schouwse kijkers trekken, omdat de
opnamen in hun duingebied zijn ge
maakt. „Scheld er ij kdom" was de
naam van de eerste kleurenfilm die
de heer Verbruggen vertoonde, ge
volgd door een film over de vogels
op de Belgische heide. Fraaie opna
men, van zeer moeilijk te fotografe
ren vogels (torenvalk, wouwaapje),
werden met waardering bewonderd.
I5ISK3
Kleurendia's handelden over de
vogels van Schouwen, die we alle
maal kennen. Op dit voor de vogels
„aards paradijs", zoals de heer Ver
bruggen Schouwen noemde, kon hij
toch nog enige zeldzaamheden ont
dekken, zoals de strandleeuwerik en
de rosse franjepoot. Dank bracht hij
aan zijn vriend de heer Gerrit v. d.
Hoek, met wiens medewerking hij
zeer veel kon filmen en fotografe
ren op de inlaag-eilanden. Hier kon
hij dc zeldzame kleine Noorse stern
op de filmband vastleggen. Dit dier
tje legt per jaar 2 maal de omtrek
van dc aarde af! Verder de voor ons
bekende vogels zoals zilvermeeuw
en kluut werden nog eens haar
scherp op het doek gezet.
De heer Boot dankte de heer Ver
bruggen voor zijn boeiende avond.
Het speet hem dat de juist bij het
sluitingswoord binnengekomen Bel
gische vrienden van de Vogelwacht
Roesselaex-e door enox*me veerdrukte
deze avond moesten missen. Hij be
sloot zijn propagandistisch woord
met de volgende zin: „Schouwen,
let op uw vogels; Nederland let op
uw natuur". In het huishoudelijke
gedeelte deelde1 hij nog mede dat de
heer Vijverberg inmiddels uit hét
ziekenhuis is ontslagen, doch de vo
gelwachter, de heer D. Dijkgraaf is
er in opgenomen en geopereerd. Bei
den maken het verder goed.
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
HAARLEM. Koningin Juliana
heeft een deel van de jaarvergade-
xing van de Nederlandse Maatschap
pij voor Nijverheid en Handel, die
in Haaxiem gehouden wordt, bijge
woond. Het onderwerp van de be
spreking was: „De taak van Neder
land ten aanzien van de ontwikke
lingslanden".
NUMANSDORP. Voor het eex%st in
250 jaar zijn er op de jaarlijkse
paardenmarkt van Numansdorp geen
paarden aangevoerd. Vorig jaar wa
ren er nog vijf.
ALMELO. De 49-jarige mevrouw
J. Hulleman-Tjeerdsma te Almelo is
door gasvergiftiging omgekomen.
Vennoedelijk doox'dat een gasslang
lek was heeft de keuken van de wo
ning, waar een wasketel op een gas-
pitje was gezet, zich in de nacht met
gas gevuld.
DEN HAAG. Van 13-23 juni brengt
een 25-tal bosdeskundigen onder
auspiciën van de Europese bosbouw-
commissie van de F.A.O. (voedsel-
en landbouwox-ganisatie van de Vex--
enigde Naties) een bezoek aan ons
land.
MEPPEL. Op de Meppelerweg te
Zuidwolde is een vex*keersongeluk
gebeui'd, dat het leven heeft gekost
aan de zesjarige M. F. N. Jorna uit
Zuidwolde.
DEN HAAG. Het ministerie van
buitenlandse zaken heeft in ant
woord op eer. vx-aag meegedeeld, dat
de Nederlandse ambassadeur in
Washington, dr. J. H. van Roijen het
voornemen heeft donderdagmiddag
om 14.20 uur van Schiphol te ver
trekken om naar zijn standplaats te
rug te keren.
AMSTERDAM. De twee Blitse
militairen, die met een jeep uit hun
legerplaats waren gevlucht en in
Amsterdam werden aangehouden,
zijn overgeleverd aan de Britse mi
litaire politie. Deze heeft ze naar
Bielefeld mee teruggenomen.
