69 hamworst cacao zak a 250 grami varkensvlees pikantje CO-OP letters likbits „DE DAGERAAD", Havenplein 4, Zierikzee, Telefoon 2879 Wat speelt zich afin KONGO? DE VERDWENEN KASSIER ^^atÊÊÊÊÊÊÊaÊÊÊÊÊÊÊÊmm li IdjMt de, CO-OP ^TONIJNWEEK GRENDEL VAN HOLLAND 20 CENT VOORDEEL OP IEDER BLIK TONIJN KALENDER 1962 GRATIS ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE. DONDERDAG 9 NOVEMBER 1961 No. 19072 25)voofde)igef f 2 blikken a 240 gram nu klaar voor het gebruik volvette smeerkaas 2 pakjes van 66 voor van edelchocolade per stuk (tot en met 11 novfmbfr1 (tot en met 11 november) NÜ VAN 89 VOOR Gratis proeven VOOR DE KINDERKAMER BIJ 3 PAKJES CO-OP SUPRA- OF PLANTENMARGARINE Waardepunten op CO-OP merkartikelen zijn geld waard I Gebruik ze voor het unieke boek over de Delta-werken I Wilt u het boek nu direct al hebben, zonder waardepunten? Doe het dan zo: f 2.75 2000 CO-OP PU NTE N 875 op sir°n"mmer 7230 van wi ruin 1 c:in co-op Nederland, Vierhavensstr. 40. f 5.75+ 1000 CO-OP PUNTEN ?a!S7vaïMa°d'!!8''ink','s'r00ki8 Op aanvraag sturen wij u graag een folder Vraag inlichtingen in de winkel schijnt niet in staat te zijn te ont dekken, op welke wijze dat ge schiedde en waar Ze hield op en zuchtte. „Heeft uw man nog familiele den? Vader of moeder, of 'broers?". „Mijn schoonouders zijn al jaren dood. Hij heeft nog een broer en een zuster, beiden wonen ergens in de Betuwe. Maar wij zijn niet familiezwak en we hebben al ja ren niets van hen gehoord". „Hoe is de voornaam van uw schoonzuster en uw zwager?". „O, Ali. Indertijd woonde ze in Resteren, maar of ze daar nog zit. En m'n zwager heet Hendrik. Moet ook daar ergens in de buurt wo nen". „Hoeveel kinderen hebtU, me vrouw?". „Drie. Drie dochters. Dit is Co- bie, m'n oudste. Dan Gerarda, die is op het ogenblik het dorp in voor boodschappen. En dan m'n jongste, Jo. Ze is verpleegster hier in het ziekenhuis". Gert dacht opnieuw even na. Veel inlichtingen kreeg hij hier niet. Hij kon niet ontkomen aan de indruk, dat de vrouw veel meer bizonderheden zou kunnen vertel len over haar man? Waarom ze de ze verzweeg, kon hij niet bevroe den, maar daar zou wel een reden voor zijn. En daar zou hij ook wel achter komen. Hoe, dat wist hij nu nog niet. Maar er achter komen, dat zou hij. „Een tikje indiscrete vraag, me vrouw. Hoe was de verstandhou ding in uw gezin? Ik bedoel dit: was de harmonie tussen U en uw man en uw dochters goed?". De vrouw keek hem eensklaps verbaasd aan en ging recht zitten. „Hoe bedoelt U, meneer?". „Precies zoals Ik zei, mevrouw. Ik weet wel, dat deze vraag niet prettik klinkt in uw oren. Maar ook dit kan een aanwijzing zijn". (Wordt vervolgd) Zoals altijd, is het ook nu weer vrijwel onmogelijk vast te stellen, wat zich precies in Kongo afspeelt. Zeker is slechts, dat troepen van de centrale regering vorige week Katanga zijn binnengerukt. Het was premier Adoelah zelf, die dit in Leopoldstad meedeelde, er aan toevoegend, dat deze „politie-actie" ten doel had, een einde te maken aan de afscheiding van Katanga. Zijn mannen, zo verzekerde hij, waren vastbesloten hun plicht tot het bittere einde te doen. Dit „bittere einde" blijkt nu te hebben bestaan uit een overhaaste vlucht voor een tegenoffensief van Katangaanse valschermtroepen, on der leiding van blanke officieren. Ook dit feit heeft de wereld uit of ficiële bron in Leopoldstad mogen vernemen. Inmiddels blijken er vele mannen te zijn mishandeld en vele Katan- gese vrouwen te zijn misbruikt. Het tegenoffensief was dus wel noodzakelijk. Wil Tsjombe dan niet? Premier Adoelah had ook ver klaard, dat hij tot deze - mislukte - actie was besloten, omdat alle vreedzame middelen om tot een vergelijk met Tsjombe te komen, waren uitgeput. Dat is onjuist. Tsjombe is altijd bereid geweest, zijn medewerking te geven aan een soort confederatie van Kongolese staten. Nog voor zijn vertrek naar Genève, waar hij vorige week een medische behan deling onderging, had hij het voor stel tot vorming van een economi sche en militaire unie gedaan. De centrale regering wees dit echter van de hand. Wat de zondag in zijn hoofd stad, Elizabethstad, teruggekeerde Tsjombe niet wenst, is zich poli tiek geheel ondergeschikt te ma- ken aan de regering in Leopold stad. En dat mag men hem onder de huidige omstandigheden toch werkelijk niet kwalijk nemen. Het regiem van Adoelah is, tot nu toe in elk geval, niet in staat gebleken een gecentraliseerde regering te leiden. Het mist daartoe alle erva ring en de nodige bekwame leiders. Bovendien is het zelf blootgesteld aan het gevaar van een greep naar de macht door de communisten, onder leiding van vice-premier Gizenga. Wie is de werkelijke vijand? Deze Gizenga behoort weliswaar tot degenen, die het hardst schreeuwen om liquidatie van Ka- tanga, maar zelf lapt hij de idee van een democratische Kongolese eenheid aan zijn laars. Hij houdt er in Stanleystad een eigen rege- rinkje op na en laat zich daar bij voorkeur voorlichten door advi seurs uit Rusland en Ghana. Adoelah heeft nu gedreigd, hem uit de centrale regering te zullen zetten, als hij niet naar Leopold stad terugkeert. Begint het tot de premier door te dringen, dat niet Tsjombe maar Gizenga de werke lijke vijand van de Kongolese vrij heid en onafhankelijkheid is? Helaas zijn er nog vele leden van de Verenigde Naties, die zich ten aanzien.van Kongo door hun emo ties laten leiden. Men behoeft het woord kolonialisme maar te laten vallen om hem tot actie te brengen. Zo hebben nu Ethiopië, Soedan en Nigeria de veiligheidsraad verzocht met spoed bijeen te komen om de situatie in Kongo te bespreken. Geen stroman! Voor deze en andere Afrikaanse en Aziatische landen is de „Belgi sche stroman" Tsjombe nog altijd de grote boosdoener. Maar Tsjombe is werkelijk geen knecht van de Belgen. Hij heeft de Belgen ge bruikt en gebruikt ze nog, omdat hij weet, dat zijn land ze nog moei lijk kan missen. Waar Kongo het meest behoefte aan heeft, is vrede. Men kan niet beweren, dat het Tsjombe is, die de vrede bedreigt; zijn troepen overschrijden de grenzen van Ka- tanga niet. Wellicht heeft Kongo ook behoefte aan eenheid, maar een confederatie als eerste stap in die richting kan toch zo kwaad niet zijn. In de veiligheidsraad zal allicht weer een poging worden onderno men, om troepen van de V.N. te doen gebruiken bij een gewapend optreden tegen Katanga. Het is echter niet waarschijnlijk, dat het daartoe zal komen, want de wes telijke mogendheden zijn er thans van overtuigd, dat zulks zowel een catastrofe voor de volkerenorgani satie als voorKongo zelf zou be tekenen. De troepen van de V.N. zijn in Kongo om er de vréde te bewaren, niet om te fungeren als een huurleger van Leopoldstad. Ingezonden mededeling Feuilleton De vrouw keek hem laatdunkend aan. „Meneer Hoolwerf, dat heb ik al twee keer opgegeven aan de po litie. Is het beslist noodzakelijk, dat ik daar nog eens aan begin?". „Mevrouw, ik bedoel niet de kleur van de ogen van uw man en evenmin of hij lang of kort is, dat weet ik inderdaad al. Ik bedoel: een algemene beschrijving. Zijn liefhebberijen, gewoonten en zo". Mevrouw Van der Haas haalde haar schouders op. „Tja, wat moet je daar nu van zeggen? Hij was een rustige, huiselijke man, die nauwgezet zijn werk verrichtte. Misschien te bescheiden, getuige het feit, dat hij nooit verder is ge komen dan kassier. Wat moet ik er meer van zeggen?". „Beschrijft U eens een daginde ling. Om hoe laat stond uw man gewoonlijk op?". „Prompt kwart voor zeven. Hij is een man van de klok". „En verder?". „Wat bedoelt U met verder?". „Zegt U maar, wat hij dan doet. Kwart voor zeven staat hij op, zegt U. Dan scheren, wassen, aankle den, ontbijten „Ja. Hij zet thee en snijdt zelf zijn brood. Ook, wat hij meeneemt. Hij brengt ons thee op bed en na het ontbijt gaat hij naar de bus. Reist daarmee naar de stad, waar hij om kwart voor negen begint. Komt met de bus van kwart over zes thuis en dan eten we om half zeven". „Juist. En daarna?". De vrouw haalde even haar door Frank van Falckenoort schouders op. „Wel, wat doet een man gewoonlijk des avonds na zijn werk? Zijn krantje lezen, sigaartje roken en luisteren naar de radio of een wandeling of wat werken in de tuin". Gert dacht even na. Hij had al een paar keer naar de jonge vrouw bij het raam gekeken en beide ke ren ontmoetten hun blikken elkaar. Er was iets vijandigs in en hij had gevoeld, dat ze hem onafgebroken fixeerde. Hij had onmiddellijk al gevoeld, dat er iets mankeerde aan de sfeer in dit huis". „Had uw man geen hobby's, me vrouw?". „Och, hobby'svroeger had hij wel van die bevliegingen, maar tegenwoordigZ'n tuin, daar hield hij van". „U kunt geen enkele aanwijzing geven, die mij enig houvast kan verstrekken?". „Ik zou niet weten wat. Hij ging gewoon die morgen weg en nadien hebben wij niets meer van hem ge hoord .Natuurlijk is hem een onge luk overkomen, maar de politie Ingezonden mededeling Reumatiek Griep Migraine Menstruatiepijn Verkouden Hoofdpijn Spit TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1961 | | pagina 13