VEEL GROENTEN EN TOGAL TABLETTEN
IVOOR BEELDENDE. KUNSTEN
witte tanden drop»
Jeugd Rode Kruis sehakelt Zierikzeese scholen in
voor allerlei hulpacties
Onrustige Zenuwen?
Romantiek en avontuur in de nieuive
omnibus van Anthony van Kampen
Bij de N.V. De Arbeiders
pers is een Omnibus ver
schenen van de werken van
Anthonie van Kampen. Het
leek ons dienstig in deze
rubriek iets te publiceren
over het leven en werk van
de schrijver van „Jungle-
Pimpernel", een boek dat
weer in het centrum der
belangstelling zal komen,
nu Nieuw-Guinea de „hed-
lines" van de kranten weer
heeft veroverd.
Anthony van Kampen stamt uit
een echt zeevaardersgeslacht, zo
wel van vaders- als van moeders
zijde. Hij is geboren in Hellevoet-
sluis en het lag voor de hand, dat
de zoon de familie-traditie zou
voortzetten. Helaas, hij bleek geen
zeemansogen te bezitten, dus bleef
de zeevaartschool voor hem geslo
ten. De familie Van Kampen ver
huisde naar Den Helder en de jon
ge Anthony bezocht daar de mid
delbare en hogere handelsschool.
Hij begon zijn loopbaan op een
passagebureau van een onzer grote
rederijen.
Op de middelbare school was zijn
aanleg voor schrijven al aan het
licht gekomen: gedichten, schet
sen en korte verhalen, waarvan er
verscheidene in plaatselijke bla
den en geïllustreerde tijdschriften
werden opgenomen.
Alras bleek dat Anthony van
Kampen geen zitvlees had voor een
kantoor. Hij werd free lance repor
ter en op negentienjarige leeftijd
kwam hij als journalist bij de Hel-
derse Courant. Hij was tevens cor
respondent van enkele grote dag
bladen en in de jaren vóór de oor
log schreef hij grote reportages,
waarvoor hij tal van buitenlandse
reizen maakte. Zijn afkomst heeft
hij nimmer verloochend; alles wat
met de zee en de zeevaart te maken
heeft, had altijd zijn onuitblusbare
sympathie. Hij trok er op uit met
de reddingboten, met de zeeslepers
en met de marine.
De bezettingsjaren
In de bezettingsjaren bleef het
bij plannen maken. Plannen, die
overigens na de oorlog prompt ver
wezenlijkt werden: een maritieme
uitgeverij en een maandblad, ge
heel gewijd aan de scheepvaart, de
zee en de zeeman. De besognes van
een uitgeverij en het redigeren van
een maandblad dwongen hem aan
vankelijk thuis te blijven. Maar
een dergelijk „huisarrest" lag nu
eenmaal niet in de aard van deze
geboren avonturier. In 1946 ging
hij in opdracht van de regering
naar het toenmalige Nederlands-
Indië, waar hij stof verzamelde
voor publikaties over leger en ma
rine. Bij die gelegenheid raakte hij
verzeild in Nieuw-Guinea en kwam
daar in contact met dr. J. V. de
Bruyn, de legendarische figuur die
door Van Kampen als „Jungle-
Pimpernel" internationale ver
maardheid zou verwerven.
De ene grote reis na de andere
volgde nu een paar maal naar
centraal Nieuw-Guinea, naar het
noorden van Groenland, naar de
binnenlanden van Suriname, rei
zen naar de eilanden: Corsica, de
Hebriden, eilanden in de Pacific.
Anthony van Kampen is thans
vijftig. Wie meent, dat hij nu rus
tig op zijn pantoffels thuis bij de
warme kachel zijn bewogen avon
turen zit te overpeinzen, vergist
zich.
In verband met het verschijnen
van de „Anthony van Kampen
Omnibus" willen we graag eens
een gesprek met hem hebben en
bellen hem op voor een afspraak.
Het blijkt dat hij net de avond te
voren uit Warschau is terugge
keerd .We voelen ons een beetje
bezwaard hem zo onmiddellijk op
zijn dak te vallen. „Ach welnee,
kom maar".
We stuiven weg door regen en
windvlagen, afgewisseld met ogen
blikken van felle zon. De wijde
verte van het Noordhollandse
landschap is onder deze wisselende
belichting wel door en door Hol
lands.
Huis met de scheepsbel
Anthony van Kampen woont in
Bergen. Buiten het eigenlijke dorp
aan een landelijke weg, verscholen
achter geboomte, ligt het „Huis
met de scheepsbel".
We worden ontvangen door
mevrouw van Kampen, maken
kennis met de dochter des huizes,
Nienke, een dertienjarige gymna
siaste, die een waardige spruit van
zo'n reislustige vader blijkt te zijn:
ze gaat drie weken met 'n coaster
naar Finland. „Eerst kolen laden
in Engeland", zegt vader Van
Kampen, die ons tegemoettreedt
en hij kijkt met rechtvaardige trots
naar zijn jongste.
„Ga zitten en let niet op de rom
mel. Ik ben gisteravond pas thuis
gekomen. Beroerd vliegweer, enfin
jullie hebben het staartje van de
bui hier gehad, dan weet je 't".
Je zou hem gegn vijftig geven.
Een breedgeschouderde, stoere fi
guur.
„Een tijdje geleden zag ik toe
vallig op de TV de film „Het
Riool", de geschiedenis van de
strijd in het getto van Warschau.
Het greep me zo, dat ik het zélf
wilde zien. En ik bén er in ge
weest, in de riolen. Het heeft me
moeite gekost, allerlei instanties
kwamen er aan te pas. Je kunt er
niet in lopen, werd me gezegd, die
TV-film was studio-werk. Enfin,
ik moest en ik zou het zien, schar
relde een fotojournalist op en daar
gingen we. Astbestpakken aan en
zo'n mijnwerkerslamp op je borst.
Nou ze hadden niet overdreven.
Op onze buik moesten we kruipen,
achter elkaar. Op een gegeven mo
ment kreeg ik een onberedeneerde
angst! Man! Ik dacht: - hier kom
ik nóóit meer uit. Knettergek ben
ik ,om hier op mijn buik in de
riolen rond te kruipen. - Gelukkig
konden we na een poosje gebukt
lopen. En dan te denken dat hier
maandenlang mensen hebben ge
leefd. Joden, die zich verzetten,
eerst in hun huizen, toen vanuit
de puinhopen en zich tenslotte te
rugtrokken in de riolen. De Duit
sers smeten carbid door de riool
deksels naar binnenO, wat
dóór in Warschau allemaal is ge
beurd! Onvoorstelbaar!
Opbouw van Warschau
„De opbouw van Warschau is
grandioos", vervolgt Van Kampen.
„Het volk is arm, maar wat in
Warschau is gebeurd, dwingt be
wondering af. Men is zo gelukkig
geweest de tekeningen van de oor
spronkelijk e Italiaanse bouwmees
ters terug te vinden. En steen voor
steen heeft men die oude bouw
werken weer gereconstrueerd. War
schau was zo'n enorme puinhoop,
dat de Russen voorstelden dan
maar Krakau tot hoofdstad te ma
ken. Maar daar \vilden de Polen
niet aan. „Dat gunnen we de Duit
sers niet", zeiden ze. En ze bouw
den Warschau, dat letterlijk „aus-
radiert" was, weer op uit het niets.
Dat is gróóts!
Een prachtig volk, die Polen,
vriendelijk, uitermate kunstzinnig
en allesbehalve dom. Als wij 't hier
wel eens over Polen hebben, niet
waar, dan zijn we gauw geneigd
aan een achterlijk volk te denken.
Nou .vergeet het maar gerust. Ze
doen me sterk aan de Fransen
denken .Ze leven achter het IJze
ren Gordijn, zeker. Maar daar
merk je al heel weinig van. De
situatie is uitermate gecompliceerd
De primaat van Warschau kan bij
voorbeeld rustig zo'n vijfduizend
katholieken op het grote plein van
Warschau toespreken en verma
nend zijn vinger heffen tegen de
officiële machthebbers. Dat kón.
Er volgt dan wel een vuil stukje
in de Warschause „Prawda", maar
méér niet.
De Polen zelf zeggen: Wat wilt
u - Warschau ligt 250 km van Mos
kou. Dat is een realiteit die tot
voorzichtigheid maant. Want ach
ter de fluwelen omgangsvormen
van een Russische politiek-van-
lange-adem verbergen zich toch de
alomvertegenwoordige ogen en
oren van de machtige buurman.
Holland heeft een goede naam
in Polen .Een groot Kurort in de
Tatra maakt nog steeds reclame
met het feit „dat Hare Majesteit
Koningin Juliana er haar gezond
heid heeft herwonnen" - nou ja, ze
heeft er gelogeerd.
Toen de portier van mijn hotel
merkte dat ik een Hollander was,
stortte hij een vloed van woorden
over mij uit en herhaalde steeds
enthousiast „Bridde, Uddenbus".
Ik begreep er eerst niets van - la
ter bleek hij een van onze bevrij
ders te zijn en in Breda en Ouden
bosch te zijn geweest!
Er worden regelmatig concerten
gegeven In de geboortekamer van
Chopin. De bezoekers luisteren in
de tuin. Er is natuurlijk een hele
cultus, maar de muziek is magni
fiek.
Urenlang kan Anthony van
Kampen doorgaan over Polen en
Warschau, waar hij nog helemaal
vol van is. Maar mevrouw Van
Kampen nodigt ons aan de koffie
tafel. Ze maakt een verontschul
digende opmerking en zegt dat het
maar eenvoudig is. Haar man zegt
bedachtzaam: „In Polen zou. men
dit een zeer rijke maaltijd noemen.
Eigenlijk moest iedereen in Hol
land daar eens een kijkje kunnen
nemen om te beseffen hoe goed
we het hier hebben".
Dochter Nienke verdwijnt naar
de kapper, tegen de zin van haar
moeder gekleed in een broek, die
voor de coaster bestemd is. Haar
vader vindt het niet erg .„Ze moet
'm natuurlijk een beetje inlopen",
meent hij.
Nieuw-Guinea
Als we het over de kinderen
hebben, vertelt hij, dat zijn zoon
als cameraman in Nieuw-Guinea
werkt. „Ach ja ,hier in dit huis
valt minstens een9 per dag het
woord Nieuw-Guinea". „Zou u er
willen wonen?", vragen we.
„Als ik jonger was, aarzelde ik
geen ogenblik", zegt Van Kampen.
„Het land fascineert je, laat je
niet meer los. Het contact met de
bevolking is ongelooflijk boeiend.
Toen ik het geluk had in 1946 met
dr. De Bruyn mee te kunnen vlie
gen naar het gebergte in het bin
nenland is dat een ervaring voor
me geweest, die mijn leven totaal
heeft veranderd. Weet je wat Jo-
han Winkler eens een poosje ge
leden in een recensie over een
van m'n boeken schreef? „Ze we
ten niet wat ze met Nieuw-Guinea
moeten doen. Nou, laten ze het aan
Anthony van Kampen geven, want
het is toch eigenlijk zijn Nieuw-
Guinea?" Hij grinnikt even. „Heel
mooi was dat".
De stafchef van de Indonesi
sche Marine, schout-bij-nacht Mar-
tadinata, heeft woensdag ter ge
legenheid van de vorming van In
donesisch tweede smaldeel motor
torpedoboten, gezegd: „Wij moeten
van nu af aan op onze hoede zijn".
Het is nu de tijd van „voorberei
dingen voor elke eventualiteit".
bij verkoudheid
Ingezonden mededeling
Leef gelukkig, maar zonder verkoudheid. Eet veel groente, sla, fruit en
neem Togal tabletten. Helpen snel-afdoend.'Haal meteen een flacon in
huis. U kunt het onverwacht nodig hebben. Bij apoth. en drogisten,
TOGAL 0,95; 2,40; 8,88.
ACTIE ZEEUWS MUSEUMFONDS
wwi/nnog osngr 3^0332 301
(Ingezonden)
Het heeft Zeeland tot op heden
steeds ontbroken aan een levend
museum voor beeldende kunst, al
thans aan een museum, dat aan de
huidige te stellen eisen voldeed.
Het in een smalle zijstraat van
Middelburg weggedoken Kunst
museum, kan, ondanks de daar ge
houden goede tentoonstellingen tot
stand gekomen door de, grote
waardering verdienende, activitei
ten van enkele kunstminnende
Zeeuwen, in dit tijdsgewricht niet
meer worden beschouwd als een
aantrekkelijk middelpunt en ont
moetingscentrum van een cultuur
zoekend publiek.
Daarin gaat nu verandering ko
men. Zoals u ongetwijfeld bekend
is, hebben Rijks-, Provinciale en
Gemeentelijke overheden, in samen
werking met het Zeeuwsch Ge
nootschap der Wetenschappen, kort
geleden de Zeeuwse Museumstich
ting opgericht.
De oprichting van de Museum
stichting opent dank zij de belang
rijke financiële bijdragen van voor
noemde overheden mogelijkheden
een modern opgezet museum on
der leiding van een, inmiddels be
noemd, deskundig directeur onze
provincie tot ontwikkeling te bren
gen.
Deze mogelijkheden dienen ech
ter door de Zeeuwen verder te
worden benut.
Nodig is nl. een museum - voor
een redelijk onderdak wordt reeds
gezorgd -, dat ook ingesteld zal
zijn op de bijzondere geografische
gesteldheid van onze provincie.
Want al zullen de verbindingen
door de uitvoering van het Delta
plan en wat daarmede samenhangt
gaandeweg beter worden, toch zal
zo'n museum vooralsnog een sterk
mobiel karakter moeten dragen,
wil het de Zeeuwse bevolking en
met name ook de Zeeuwse jeugd
in alle hoeken van onze provincie
kunnen bereiken.
Daartoe is, naast het bezit van
een permanente vestiging in onze
hoofdstad - waar het eigen kunst
bezit als regel zal zijn te bezichti
gen en de mogelijkheid aanwezig is
voor het houden van wisselende
tentoonstellingen - nodig een outil
lage, welke het mogelijk maakt het
eigen kunstbezit en de wisselende
tentoonstellingen, behalve in het
eigen museum tevens op verant
woorde wijze, vanuit het centrale
punt naar daartoe geschikte andere
plaatsen in onze provincie te bren
gen.
Met de aanschaffing van een
dergelijke outillage (ophangschot-
ten, vitrines, verlichting), alsmede
het transport e.d. zullen aanzien
lijke bedragen zijn gemoeid.
Voorts is er behoefte aan een
kwalitatieve uitbreiding van het
kunstbezit van het Zeeuws Muse
um. Gedacht wordt daarbij aan het
in bezit verkrijgen van represen
tatieve werken van kunstenaars
die in het begin van deze eeuw op
Walcheren hebben geschilderd, zo
als Jan Toorop en z'n dochter
Charley, Mondriaan, Schelfhout,
Jacoba van Heemskerk, Hart Nib-
brien Heyse, om maar enkele der
bekendste te noemen. Hun schep
pingen markeren een belangrijke
fase in de ontwikkeling van de
moderne kunst in ons land en hun
werk kan eigenlijk in Zeeland niet
worden gemist.
Ook met het verkrijgen van re
presentatief werk, als hiervoren
bedoeld, alsmede van representa
tieve werken van de hedendaagse
in Zeeland werkende beeldende
kunstenaars, zullen grote bedragen
gemoeid zijn.
Naast de belangrijke financiële-
en morele steun en medewerking
van de overheid, ligt juist op deze
twee terreinen naar onze mening
een mooie en dankbare taak voor
het particulier initiatief.
Is het een utopie, te menen, dat
het mogelijk moet zijn, met mede
werking, zowel van hel eenvou
digste schoolkind als van de leiders
van onze grote ondernemingen, te
komen tot de vorming van een
fonds: een Zeeuws Museumfonds
waaruit o.a. een deugdelijke, mo
biele tentoonstellings-outillage zou
kunnen worden bekostigd? En
waaruit t.z.t. ook zal kunnen wor
den bijgedragen in de kosten van
uitbreiding van het eigen kunst
bezit?
Wij menen van niet.
De gedachte, dat wij aan de op
bouw van een modern Zeeuws Mu
seum dienen mede te werken, blijkt
overigens in deze provincie te le
ven, want reeds werden voor dit
doel van particuliere zijde bijdra
gen ontvangen tot een bedrag van
f 2.200. Een basis is dus al gelegd.
Mogen wij Zeeuwen, geanimeerd
door die eerste giften en gezien al
wat nodig is om het gestelde doel
op eenvoudige wijze te verwezen
lijken, eendrachtig in hechte sa
menwerking de weg vinden, om ons
goede gewest een modern, op de
geografische situatie van Zeeland
ingesteld museum te schenken.
Ook uw bijdrage tot de vorming
van een Zeeuws Museumfonds en
de bijdrage van allen, die met u in
Zeeland belangstellen in de beel
dende kunst, wordt gaarne inge
wacht.
U kunt die bijdrage overmaken
naar de Amsterdamsche Bank N.V.,
kantoor Middelburg (postrek. no.
97721) ten gunste van de rekening
Zeeuws Museumfonds.
Hoge looneisen
in Engeland
LONDEN, 27-9. Ondanks de in
juli j.l. door de regering afgekon
digde loonstop hebben de vak
bondsleiders van de ca. 3 miljoen
arbeiders van de Engelse con
structie- en machinebouwindustrie
en de scheepsbouw vandaag loon-
en werktijdeisen ingediend, die
voor deze bedrijfstak een kosten
stijging van 350 miljoen pond ster
ling per jaar betekent. De geëiste
loonsverhoging zal bij inwilliging
de industrie 150 miljoen pond per
jaar kosten. Voorts wordt een ver
hoging van de lonen van de vrou
welijke werknemers geëist, waar
van de kosten 50 miljoen pond
sterling bedragen. De werkweek
wensen de bonden te zien gebracht
van 42 op 40 uur.
De V.N. en
Hammarskjoeld's dood
NEW YORK, 27-9. Ghana, India
de Verenigde Arabische Republiek
en Venezuela hebben de algemene
vergadering van de Verenigde Na
ties formeel verzocht een onder
zoek naar de dood van Hammarsk-
joeld in te stellen.
Zij hebben de Assemblee voorge
steld het voorstel als een belang
rijke en spoedeisende kwestie op
de agenda te plaatsen.
Het Landbouw-
egalisatiefonds
DEN HAAG, 27-9. Bij de Tweede
Kamer is een wetsontwerp inge
diend tot wijziging van de begro
ting van het Landbouwegalisatie-
fonds voor 1960. Het nadelige saldo,
aanvankelijk op 291.818.000 ge
raamd, wordt thans op 400.641.000
geraamd, hetgeen een verhoging
betekent van 108.823.000 gulden.
De uitgaven zullen vermoedelijk
124.435.000 gulden meer bedragen
dan aanvankelijk werd geraamd
terwijl de inkomsten 15.602.000 ho
ger worden geraamd.
De grootste wijziging is de ra
ming van de uitkeringen ten be
hoeve van veehouders ten gevolge
van de gegarandeerde basismelk
prijs. Voorgesteld wordt de post
met 107.250.000 gulden te verho
gen, zodat daarvoor in totaal nu
wordt uitgetrokken 307.250.000 gul
den.
KOELER
Verwachting tot vrijdagavond:
Veranderlijke bewolking met
plaatselijk enkele buien. Matige
aan de kust tijdelijk vrij krachtige
zuidwestelijke wind. Lagere tempe
raturen overdag.
29 sept. Zon op 6.36, onder 18.24.
Maan op 21.33, onder 12.24.
Laatste kwartier: 1 okt. te 15.10.
Hoogwaterstanden
ZIERIKZEE:
29 sept. 6.30 v.m. 18.46 n.m.
BROUWERSHAVEN
29 sept. 5.56 v.m. 18.17 n.m.
Springtij: 3 okt.
HET WEEKOVERZICHT
DE BILT, 28-9. Het K.N.M.I.
deelt mee:
Ten zuiden van IJsland ligt het
centrum van een groot depressie-
gebied. Nederland bevindt zich aan
de rand hiervan in een zone waar
over zich randstoringen met de
zuidwestelijke bovenstroming in
noordoostelijke richting bewegen.
Evenals gisteren ontstond ook van
nacht een kleine onweersstoring
boven Frankrijk. Gisteravond kwa
men trouwens ook in ons land en
kele onweersbuien voor. Een kou
front dat boven Engeland en de
Noordzee lag kon ons land juist niet
bereiken doordat aan dit front een
actieve storing ontstond die van
morgen over de Ierse zee koerste
in noordnoordoostelijke richting.
Door de zuidelijke winden die deze
storing veroorzaakte werd opnieuw
warme lucht uit Frankrijk aange
voerd. Achter de Ierse storing zal
koelere oceaanlucht echter opnieuw
een poging doen tot ons land door
te dringen. Het koufront zal van
enkele buien vergezeld gaan, ter
wijl de wind naar zuidwest zal
draaien.
Ingezonden mededeling
„Aandacht en liefde voor de naaste"
Hulpverlening: Brokstuk praktische en zinvolle paedagogie
ZIERIKZEE, 27-9. In het Ned.
Herv. Verenigingsgebouw werd
woensdag de Jeugd Rode Kruis-
avond gehouden, die - ondanks een
langdurige en goedgerichte - re
clame, onderbezet bleek. Een hand
vol jeugd en wat ouderen evenwel
hebben met zeer veel instemming
geluisterd naar de propagandiste
van het Jeugd Rode Kruis, mej. E.
M. van Dyk. De bijeenkomst stond
onder leiding van de secretaris-
penningmeester van de Rode Kruis
afdeling, de heer H. Uijl, die er
aan herinnerde dat Zierikzee het
Rode Kruis zeer welgezind is, blij
kens de hoge opbrengsten der jaar
lijkse collectes, de medewerking
van de scholen bij verschillende
acties, e.d.
Na iets te hebben medegedeeld
over het ontstaan van het Jeugd
Rode Kruis hier ter stede, waar
mede zich thans dhr. J. K. Joppe
belast, kreeg mej. van Dijk het
woord, die in grove lijnen de ont
wikkeling van het Jeugd Rode
Kruis in de wereld schetste. Het
begon in Quebec (Canada) en de
beweging breidde zich van Canada
snel uit over andere landen. Neder
land begon er laat mee, nl. na de
tweede wereldoorlog. Toen echter
hadden velen de nuttigheid van het
J.R.K. aan den lijve ervaren.
Mej. van Dijk wilde de vraag:
„Waarom J.R.K." beantwoorden
met de simpele, maar veelzeggen
de opmerking: „er is zoveel ver
driet". Vooral veel stil verdriet en
het is van hoge opvoedkundige
waarde als de jeugd wordt inge
schakeld iets van dit stille leed te
verzachten.'
De jeugd kan een zonnestraal
brengen in levens, die door ver
driet zijn verduisterd. Het J.R.K.
werkt via bestaande verenigingen,
scholen en organisaties.
Spr. deelde mede dat woens
dag en vandaag (donderdag)
een speurtocht langs de scho
len te Zierikzee is en wordt
gehouden, om te ontdekken,
hoe men de jeugd mobiel kan
maken voor het J.R.K.
Ook studentenorganisaties en
militaire tehuizen worden inge
schakeld. Het J.R.K. kent geen le
den in de feitelijke organieke be
tekenis des woords en heft ook
geen contributie. Via de genoemde
instelling komt de organisatie ech
ter met de vraag tot elk kind:
„Kun je wat missen, kun je wat
maken, wil je wat doen?"
Stryd tegen verdriet
Er is - om een voorbeeld te noe
men - op alle fronten van het
strijdtoneel tegen het verdriet, een
groot gebrek aan goede kinderboe
ken. Hoeveel kinderen hebben
geen overscharige boeken. Voor
waarde is slechts dat die boeken
er keurig uitzien en dat het kind
ze missen wil. Ze komen prachtig
terecht op plaatsen, waar ze hard
nodig zijn. Een doorslaand succes
zijn de plakboeken, die elk kind
gemakkelijk maken kan van be
hangselpapier. Deze ingenaaide
boeken worden volgestouwd met
verhaaltjes, tekeningen, puzzles,
uitgeknipte plaatjes e.d. Geestelijk
gestoorden zijn met deze plakboe
ken dolgelukkig. Er is nl. een groep
geestelijk niet volwaardigen, die
slechts vreugde vinden in plaatjes
kijken. Welnu. Ook bejaarden
kunnen worden ingeschakeld bij
het maken van dergelijke plakboe
ken. Dan snijdt het mesje aan twee
kanten, want ook de bejaarden
vergeten door het bezig zijn, eigen
eenzaamheid en verdriet. Voor
ieder mens immers is het: „ik-kan-
ook-nog-wat-gevoel" van enorme
betekenis.
Kaarten-actic
Het J.R.K. verzendt duizenden
kaarten aan ongeneeslijk zieken,
overal ter wereld. De reacties zijn
vaak beschamend en vertederend.
Aardig zijn ooit kaarten met een
boeketje gedroogde bloemen, die
als fleurige „groet uit Nederland"
hun weg over dc aai'dbol vinden
naar allerlei stakkerds, die geen
levensvreugde kennen.
Uiterst praktisch en nuttig is de
inschakeling van de jeugd bij de
bejaardenzorg. Vele oude mensen
zijn moeilijk ter been en sukkelen
met karweitjes als: hout hakken,
kolen scheppen, boodschappen
doen, sneeuw ruimen e.d. Het geeft
de jeugd bergen vreugde en trots
om te mogen en te kunnen helpen.
„Wij ouderen moeten hen alleen op
de mogelijkheden wijzen", aldus
mej. van Dijk.
Mej. van Dijk toonde tot slot een
groot aantal materialen, die van
nut zijn voor lijdenden ,als speciale
spelen voor blinden, kaarten, klei
ne zaken voor rampennetten (gaan
onmiddellijk per K.L.M. de deur
uit bij rampen), schilderijtjes,
kaarten, enz. Gedragen kleding in
tussen kan het R.K .niet aannemen
want dat geeft moeilijkheden. Mej.
van Dijk besloot met een gedicht,
waarin de schrijver oproept tot
liefde en aandacht voor de naaste
in nood.
Na de pauze volgde een jeugd-
E.H.B.O.-demonstratie. Gesitueerd
was een groepje fietsers, bestaande
uit 5 meisjes, waarop een auto in
reed. De meisjes kwamen met fiets
te vallen. Op de plaats van het on
geval was aanwezig wachtmeester
le klasse C. Leeuw van het korps
Rijkspolitie. De slachtoffers waren:
Ans Huisman (doorgesneden pols
slagader), Anneke Kouijzer (open
onderarmbreuk), Henny Verkaart
(schedelbasisfraktuur), Tilly van
Wanrooy (gebroken dijbeen) en
Tonny Vermunt (gebroken sleutel
been).
De slachtoffers werden behan
deld door: Joop Wieringa (kom-
mandant), Nico van Wijk. Anneke
v. d. Westen, Ria van Aken en
Thea Droog. De wondnabootsing
werd verzorgd door mej. A. M.
Murk.
De heer G. G. Koppies had voor
de aanvang van de demonstratie
een korte uiteenzetting gegeven
van het ongeval. Deze demonstra
tie werd mede voorbereid door de
heer J- K. Joppe.
Ingezonden mededeling
Mljnhardt's Zenuwtabletten
