Octerno-
mm
kans
Joh. de Vries
SPIONNE IN PLASTIC
verbouwings-opruiming
KORTING
KOOPJES
Grote Balansopruiming
Fa. A. E. HOLTY
Tijdens onze seizoen-opruiming
en een massa
Ook 10 pet. korting op
maatkorsetten
(CS®Nu kunt
U gemakkelijk
weer
winterjassen, costuums
overhemden, truien, enz.
U mag deze
niet voorbij laten gaan
De
vergissing
tjoodwill
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE vrijdag u januari i9« No. isms
O,
■Hj
Grote vorderingen
In de pharmaceu-
tische wetenschap!
Slank worden Is nu
geen probleem meer.
Graclal werkt zeker,
doordat het de oor
zaak van Uw dikte
kan bestrdden. Door
het veilige: carboxy-
methyl cellulose
kan Iedereen Graclal
gebruiken en er baat
bU vinden.
ATTENTIE; Drink
tijdena uw kuur met
Graclal zo weinig
mogelijk. Reeds na
hot eerste flesje zult
U zich prettiger
voelen en reeds
frappante resul
taten zien.
Tob niet langer!
Haal Graclal!
Word weer slank!
per doosje f 1.98
Vermagering» dragèes
bij Uw apotheker en drogist
Enorme koopjes in
ZIE ETALAGES
DOE UW VOORDEEL
Havenplein
Zierikzee
Honderden koopjes in onze
OMDAT WIJ RUIMTE NODIG HEBBEN KOOPT U VOOR HEEL WEINIG GELD
BOODSCHAPTASSEN
twee kleurig plastic
flinke maat 4.95
WASLIJN
tien meter 39 cent
HUISHOCDHANDSCHOENEN
alleen damesmaten 69 cent
PORTEMONNAIE9
echt leder
dames of heren 2,98 1,98
COLLIERS
moderne houten
uitvoering 98 cent
KOEREPANNEN
restanten, tegen bijzonder
lage prijzen
WASKNIJPERS
stevig plastic 2 cent
SCHEMERLAMPJES
plastic kapje,
stenen voetje 2,95
FLESSENDRAGERS
verchroomd,
voor vier flessen 1,29
PANNEN
crème emaille, met tomaat-
of geel deksel,
22 cm. 5,95 - 20 cm. 4,95
18 cm. 3,95 - 16 cm. 3,45
VLOERBOENDERS
voor het in de was zetten
van de vloer 79 cent
HUISHOUDREKJE
geplastificeerd metaal,
reuze handig 1,95
CLOSETBRILLEN
compleet
met montage bouten 3,75
WASTEILEN
grote maten, zeer lage prijzen
STRIJKTAFELS
hout, enkele restanten 8,95
REISSETS
zeepdoos, beker, nagelbor
stel en tandenborstelkoker
69 cent
complete eet-, thee- en ont
bijtserviezen
voor weg-geef-prijzen
WONDERPANNEN
met kijkglas, om uw eigen
gebak te maken,
24 cm 5,95 20 cm 3,95
GRAMMOFOONPLATEN
de bekende top-hits van I960
45 toeren 1,59
WIJ OUDERS
HET PROBLEEM VAN
HET „BINNEN SPELEN"
Welmenende grootouders en har
telijke ooms en tantes geven aan
kleuters nogal eens spelletjes en
werktuigen cadeau waar het be
treffende kind nog veel te jong
voor Is
Het werkt heel ontmoedigend op
een klein jongetje als hij geen kans
zis-t iets te beginnen met die spik
splinternieuwe, veel te mooie con
structiebouwdoos.
En vader vergist zich - want ook
oei vaders vervallen maar ai te
vaak in deze fout - als hij denkt
dat hij zelf met zo'n bouwdoos al
heel jong hijskranen bouwdel
Wat dan wel?
Er is genoeg speelgoed, dat wèl
geschikt is voor kleuters. Op onge
veer twccy- tot driejarige leeftijd
geven we een lijst met enkele een
voudige poppekleren ofwel een ste
vig speelgo ed beest Verder kunnen
we zulke kleintjes gelukkig maken
met een poppebed, een kleurenmo-
zaiek, een tqzempje en een borstel.
Spelletjes met de ouders, zoals
plaatjes kijken, liedjes zingen, rijm
pjes opzeggen komen ook al op zeer
jonge leeftijd in aanmerking. Als
cïj omstandigheden er naar zijn,
verdienen een zandbak, schepjes,
emmertjes, vormpjes en een bak
met water verreweg de voorkeur.
Met vrijheid van beweging in cc,
buitenlucht heeft een kleuter na
melijk weinig speelgoed nodig!
Puddingen
Het allermeeste hebben zulke
jon£.q kindexen aan een ruimte om
in te kunnen hollen, te kruipen, te
klauteren en te dollen. Onbewerkte
dennestammetjes vormen in de
moderne kleuterverbiijven de ver-
rukkelijkct klimhuizen, waarop al
lerlei variaties mogelijk zijn.
Een ondiepe vijver, omringd door
helder zand, vraagt alleen nog
maar een schepje om puddingen te
maken, qen emmertje om water uit
te gieten en om wat mee te zitten
knoeien. Een kleuter heeft het zo
nodig om dit alles naar hartelust
te kunnen doen, niet belemmerd
door onpraktische kleding, niet ge
hinderd door vermaningen.
Bekrompen
Veel moeilijker wordt het, wan
neer er binnen moet worden ge
speeld en is dat niet meestal het
geval? Dat kan dan nooit meer zijn
aan een surrogaat Dat „binnen
spelen" meest het ravotten in de
buitenlucht zoveel mogelijk nabij
komen en dat is meestal niet goed
doenlijk.
Op een kleuterschool kan er in
dit opzicht nog wel iets worden be
reikt, wanreor het schoolbestuur en
de leerkrachten er het nut tenmin
ste van inzien. Maar kom nu eens
om al deze dingen in een woning
die slechts uit twee tamelijk be
krompen vqrtrekken. bestaat Dan
moet het „echte speelgoed" wel te
hulp worden geroepen om het kind
iets te doen te geven.
Maar laat dat dan toch speelgoed
zijn, dat gelegenheid gcoft tot crea-
<ieve bazigheid, m.a.w. het kind
moet met zijn speelgoed zelf iets
kunnen maken.
Hobbelpaard
Iets grotere kinderen, zo van drie*
tot vier jaar, krijgen een hobbel
paard, .een prentenboek met een
voudige voorstellingen, kleurboe
ken, papier en k leurpotloden. 'De
blokkendoos kan worden uitgebreid
en de poppenwereld eveneens.
Kies nu een onbreekbare pop met
ogen en haar, verwisselbare kleer
tjes, een poppewagen, een gezellig
serviesje en laat ze daar nu eens
échte thee mee schenken en drin
ken en ook een beet;VH morsen zon
der dat er iemand vreselijk boos
wordt Dingen voor buiten genieten
ook hier weer de voorkeur: een
driew.'qler, een kruiwagen, een kar
retje, een slee, een step.
Domino
Voor de leeftijd van vier tot vijf
jaar beschikken we weer over an-
cqre mogelijkheden: hamertje tik,
opzetfiguren, een dominospel, plas
ticine, zwembeertjes. Deze ,kinde-
ren rijn dan ook toe aan verkleed-
srq'.letjes» aan versjes uit het hoofd
leren, aan sprookjes van Moeder de
Gans.
Nu komt ook helpen ln het huis
houden ter sprake: een stofdoek,
een dweiltje, een gieterij^ om plan
ten te verzorgen
Dt. Alfredo. Briedé.
logecoaden mededeling
BINNENVERINGBED
SCHUIMRUBBERBED
a De secretaris-generaal van <2c\
Verenigde Naties Dag Hammars-
kjocld heeft een bezoek gebracht
aan de woningen van viesr Afri
kaanse gezinnen te Meadowsland,
een „lokasie" bij Johannesburg.
Het bezoek kwam voor de bewo
ners volkomen onverwacht.
Na het binnenkomen van de zaak
kon de boekverkoper haar pas goed
bekijken.
Zij behoorde tot de, - ivat men
noemt - chique types.
Haar dure deux-pièces was van
een uitgesproken élégance, een
coupe aie deed vermoeden, dat
deze afkomstig moest zijn uit de
haute couture van een Balmain of
Scniaparelli.
Haar handtas en schoentjes wa
ren van een verfijning, die men
zelden aantreft.
De naaldhakjes van haar pumps
klikten kittig over het linoleum.
,Mag ik even rondkijken" vroeg
zij, met volledige negatie der ove
rige aanwezige clientele en met een
air de dédain die deed vermoeden,
dat zij met de gehele Ned&rlanse
literatuur vanaf de uitvinding der
boekdrukkunst tot de dag van van
daag op de hoogte moest zijn.
Haar stem had iets bevelends, er
lag een zeker, al of niet aangeleerd,
overwicht in, waarmee ze ieder
een dacht te imponeren, waaruit ze
het vermeende recht dacht te kun
nen putten, vóór iedereen en alles
te worden bediend.
Enkele clienten keken verbaasd
en geërgerd, terwijl de bezige ver
koper zijn chique klant, met een
breed gebaar tot kijken uitnodigde.
„Ik zoek poëzie, waar vind ik dat,
is het een beetje gerubriceerd of
staat alles door elkaar" zei ze met
een onaangename stemverheffing
die een onmiddellijk en afdoend
dienstbetoon moest afdwingen.
De verkoper wees haar het vak,
waarin zij specimen onzer vader
landse dichtkunst kon aantreffen.
Kritisch bekeek zij verschillende
deeltjes tot ze blijkbaar iets van
haar gading had gevonden, want
zij begon naarstig te lezen. Hoewel
zjj een enkel ezelsoor aanbracht,
kwam ze tot het inzicht dat het
haar ten enenmale niet boeide.
Zij zette het werkje nonchalant
op een willekeurige plaats, tussen
boeken van volkomen andere strek
king.
Met élan stortte ze zich op een
andere afdeling, waarna zich het
zelfde tafereel herhaalde.
Het moet tegen sluitingstijd ge
weest zijn, dat een ietwat ongedul
dige verkoper demonstratief op zijn
horloge begon te kijken.
Het drong tot haar door.
„Ik moet voortmaken" mompelde
zij, het is bijna sluitingstijd"
„Haast U niet mevrouw, ik heb
de tijd" werd min of meer terugge- I
mompeld.
Resoluut zette zij opnieuw, het
laatst in de hand genomen boek,
op de eerste de beste plaats, die
onder haar bereik kwam.
Schichtig om zich heen ziend,
stapte ze nu op de man achter de
toonbank af en haar snerpend ge
luid intomend, vroeg zij: „Kunt U
mij dan misschien helpen aan een
exemplaar van Met een nijlpaard
op zolder"?
De man achter de Joonbank
glimlachte niet, schreed naar zijn
boekenkast en overhandigde haar
een exemplaar van „Met een lui
paard op schoot" van de natuur
onderzoekers Armand en Michaela
Denis.
Ik denk dat U dit bedoelt", zeide
hij.
„Inderdaad, fluisterde ze, pakt U
dit maar voor me in".
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
PURMEREND, De 19-jarige C.
Wessel uit Purmerend, rijdende met
een bestelauto, is op een glad weg
gedeelte in c!o Purmer geslipt en
tegen een boom geschorst. De jon
geman werd met zeer ernstige ver
wondingen opgenomen in het stads
ziekenhuis te Purmerend, waar hij
jS ovi;rleden. Het slachtoffer was
ongehuwd.
LEEUWARDEN. De 27-jarlge
veehouder A. van Dijk te Hoorn-
sterzwaag (Fr.) werd door huisge
noten met ernstige brandwonden
aan gezicht en bovenlichaam ach
ter zijn boerderij aangetroffen. In
het academisch ziekenhuis te Gro
ningen is hij aan de verwondingen
bezweken. De heer van Dijk die
gehuwd was, doch geen kinderen
nalaat, was afval gaan verbranden
achter zijn woning en heeft daarbij
vermcqdelijk te veel benzine ge
bruikt.
ROTTERDAM. Op de Hecpn-
raadssingel is de 67-jarige direc
teur van een N.V., J. Meibis van
de Rotterdamse Rijweg, met zijn
personenauto tegen de aanhangwa
gen van cjsn geparkeerde vracht
auto gebotst. Hij werd zwaarge
wond naar het ziekenhuis Bergweg
WINTERSWIJK. Een bus van de
Geldersche Tramwegen is op i?,en
onbewaakte overweg tussen Win
terswijk en Groenlo door een goe
derentrein gegrepen. De bus werd
aan de rechterachterzijdin openge
reten. Een twintigjarig meisje S.
uit Harreveld, gem. Lichtevoorde,
werd zwaar gewond naar het R.K -
ziekenhuis in Groenlo verveld.
Van de overige passagiers liepen
i-r enkele lichte snij- en schaafwon
den op. Het verkeer op de rijksweg
Groenlo-Winterswijk is korte tijd
gestremd geweest De goederen
trein had anderhalf uur vertraging.
NIJKERK. Op de rijksweg
Amersfooi t-Zwolle, onder de ge
meente Nijkerk, is een verkeers
ongeval geburd, waarbij de 54-ja-
rige P. Haverlach, groentehande-
wa^oveiledem dat reedS kornetleven is fie"
feuilleton
(51)
Het was een. heel lange weg ge
weest met hier en daar een kort
zijgangetje, zodat verdwalen onmo
gelijk was De gang liep langzaam
omhoog tot op een zeker punt Daar
was ineens het einde. Omdat er
niets te beleven was waren ze gauw
weer teiuggegaan. Later hadden
ze aan DuDois gevraagd, wat dat
voor een gang was. Hij nad het hun
uitgelegd. In het gesteente kwamen
vrij veel fossielen, voor, versteende
resten van oeroude dieren en toen
men na het hakken van de gang er
voldoende had verzameld, was de
gang afgesloten. Dat was alles. La
ter waren ze nog wel eens bij ho
tel Mignon geweest, maar toen was
de gang afgesloten met een zware,
ij-eren deur. Het zou nl. wel eens
kunnen gebeuren, dat je een stuk
steen op je hoofd kreeg als je er
m liep en vandaar die veiligheids
maatregel.
Het reed geen' twijfel of de smok
kelaars hadden deze gang verlengd
tot aan de Franse zijde van de
wand en op die wijze een prachtige
smokkelgang geschapen. Louise
was benieuwd wat er aan de Fran
se kant voor huis zou staan Dat
zou ze morgen wel eens nagaan. Ze
bekeek de vele geparkeerde auto's
en besloot terug te gaan Het was
nu toch onmogelijk iets meer te'|
weten te komen.
Als ze op een afstand van der
tig meter evenwijdig met de weg
bleef lopen zou ze straks het hek
gemakkelijk kunnen vinden, meen
de ze. Maar toen ze tien minuten
lang een weg gebaand had door de
struiken, hoorde ze twee honden
blaffen. Ze verstijfde van schrik.
Er liepen dus honden binnen de
omheining. Een bang voorgevoel
zei haar, dat dan het hek wel dicht
bij zou zijn. Ze ble*f doodstil zitten
tot ze niets meer hoorde en ging
toen verder.
Toen ze bij het hek kwam bleek
dit inderdaad gesloten te zijn, zelfs
met twee vrij dikke kettingen en
zware hangsloten aan de binnen
zijde Ze zat dus als een rat in de
val Wachten tot er iemand aan
kwam zou argwaan wekken, en. dat
wilde ze voorkomen. Toen bedacht
ze een uitweg.
Ze liep door de struiken tot ze
bij een oude, knoestige eikeboom
kwam. Hij stond wel twee meter
van de omheining, maar als ze er
in klom, kon ze zich vanaf een uit
stekende tak in de berm van de
weg laten vallen. Ze berekende de
valzeker drie meter. Maar het
was te doen. Vroeger had ze kun
nen klimmen als een eekhoorn;
misschien was ze het nog niet ver
leerd.
Het lukte. Wel was de boom on
handig dik en viel het niet mee, de
eerste zijtak te bereiken, maar toen
ze die eenmaal te pakken had, kon
ze zich gemakkelijk ophijsen. Het
was net op tijd. want op dat ogen
blik stoven bijna geluidloos twee
grote herdershonden door de strui
ken heen, sprongen tegen de stam
op en hieven toen een oorverdovend
geblaf aan.
Jullie worden bedankt, jon
gens", zei ze grimmig. „Jullie zijn
net te laat".
Voetje voor voetje ging ze nu
verder op de tak, die over de om
heining uitstak. Het einde was ge
vaarlijk dun en bovendien had ze
rog maar wat slappe twijgjes om
zich aan vast te houden. Ze hoorde
niet eens dat er in de verte een
auto kwam aansnorrenToen
verloor ze haar evenwicht en viel.
Maar ze kon de tak waarop ze ge
staan had, vastgrijpen en ze hield
die vast, al zwiepte ze ook op en
.neer als een stuk wrakhout op de
zee. Toen ze de berm van de weg
onder zich zag liet ze los. Met een
plof kwam ze in wat lage struikjes
terecht. Ze was ontsnapt.
Pas toen zag ze dat de auto recht
voor haar stond en dat een zeer
bekend gezicht uit het portier keek.
Tom Beckers Hij keek haar aan of
hij een geestverschijning zag.
„Dat is wel een originele manier
om uit een paik te komen", zei hij.
„Wat voer je in vredesnaam uit,
Louise?"
Daar ze al klimmende een ver
dacht gekraak in haar kleren had
gehoord, zette ze zich rustig neer
op een steen en wachtte af. Toen
Tom geen aanstalten maakte om
weg te gaan, zei ze: „O, een kleinig
heid. Ik was even naar het hotel
letje hier geweest en intussen had
den ze het hek op slot gedaan. Ik
had geen zin helemaal terug te
wandelen en probeerde er op deze
manier uit te komen. C'est tout".
.„O", zei Tom. Juist, juist. Nou,
dat is dan mooi gelukt hè? Wil je
zover met me meerijden?"
„Niet nodig. Ik wacht hier wel op
een vriend, die straks langs komt.
Wellicht heeft die vriend nog wat
met jou te verhapstukken, maar
dat merk je wel".
„Zo". Tom Becker keek naar de
twee honden die als bezetenen te
gen het gaas opsprongen en huil
den. „Dan hoop ik maar, dat jouw
vriend gauw komt en dat hij voor
jou voortaan hotelletjes met lievere
honden uitzoekt".
Met een zuurzoet lachje reed hij
weg en dat was precies wat Louise
bedoelde.
(wordt vervolgd)
