Gun elkaar 'n genoegen
Overdenking
SPIONNE IN PLASTIC
ZWITSAL
„oABBfi
hoekje
HOEST UW KIND...?
Beeldbuis
71}
Z1EKIKZEESCHE NIEUWSBODE vrudag is december i%o No. i8S90
'Na aankomst van de voor de regionale brandweer bestemde hogedruk-
neve1,brandspult te Haamstede, moesten de spuitgasten de nieuwe (veel
belovende) apparatuur onmiddellijk proberen. Op het terrein bij de Ned.
Hervormde kerk was daar gelegenheid toe en de nevelstralen gingen
daar dan ook prompt de lucht in.
(Foto: Zierikzeesche Nieuwsbode).
DEN HAAG. In de vergadering
van de Tweede Kamer heeft de
voorzitter, de heer Kortenhorst,
mededeling gedaan van het voor
nemen der besturen van de A.R.
Party en de C.H. Unie aan de Ka
mer een bronzen borstbeeld van
Groen van Prinstercr - vervaar
digd door de beeldhouwer L. H.
Sondaar te Loenen aan de Vecht -
aan te bieden.
Ingezonden mededeling
Talm niet langer, grijp dadelijk
in! Bestrijd kinderhoest met
t KINDER HONING SIROOP^
Eén vrouw
zeven mannen
BAGDAD, 13-12. In het
verre Irak, waar de man
nen, volgens de mohamme
daanse leervier vrouwen
mogen hebben, was een
vrouw, de jeugdige, aan
vallige en volslanke Nadia
Elaskalani, die het verdroot
dat de vrouwen zich aldaar
in een dergelijke nadelige
positie bevinden. En zij be
sloot hierin op haar eigen
wijze verandering te bren
gen en wel door met niet
minder dan zeven mannen
in het huwelijk te treden.
Zij maakte elk van haar
echtgenoten diets dat zij
verpleegster was en daar
door slechts een van de ze
ven nachten der week in de
echtelijke woning kon door
brengen. En zo maakte zij
iedere week haar „ronde".
Alles ging vier maanden
goed, totdat echtgenoot no.
drie kennis maakte met
man no. vier en laatstge
noemde uitnodigde eens bij
hem te komen eten
Voor de rechter verklaarde
Nadia simpelweg dat zij
het volste recht had ver
scheidene mannen te bezit
ten. „Uiteindelijk betwist ik
ook hun recht niet, om er
verschillende vrouwen op
na te mogen houden", ver
klaarde zij. De rechter deel
de haar mening niet en hij
gaf hieraan uiting door
haar tot zeven maanden ge
vangenisstraf te veroorde
len. De zeven echtgenoten
gaven echter geen krimp.
Zij vergaven Nadia niet al
leen, doch boden als één
man aan ieder één maand
van de haar opgelegde straf
te mogen uitzitten
NIET OM ONS!
Toen God de mens cchiep naar
Zijn beeld en gelijkenis, begon Hij
heel wat. Want wat deden wij men
sen met dat beeld van God? Wij
maakten het onherkenbaar en on
toonbaar. Wij hebben het be
smeurd en bevlekt. Heeft God van
te voren geweten, toen Hij ons
schiep, wat wij zouden doen met
die gave, die Hij ons schonk?
Dat is een ijdele vraag. Maar
God gaat verder Hij maakt Israël
tot Zijn volk Hij sluit er een ver
bond mee. Voortaan is Israël dra
ger van Gods naam in deze wereld
Wat is het resultaat? Dat Gods
naam door het slijk gesleurd wordt,
en ontheiligd temidden der volken.
Nog een stap verder, en het wordt
Kerstmis. God zelf geeft zich, in
Christus, prijs aan de mensen. Nu
is het niet langer Gods beeld, Gods
raam, nu is het Gods zoon, ja God
zelf die door de mensen gehoond,
bespuwd, vertrapt wordt.
Alzo lief heeft God de wereld
gehad!
God kan het niet laten reddend,
verlossend, met ons mensen bezig
te zijn. Waarom niet? De profeet
Ezechiël geeft het antwoord: „niet
om uwentwil doe ik het, o huis Is-
raëls, maar om mijr heilige naam,
die gij ontheiligd hebt onder de
volken" (36 22).
God doet dit alles, omdat Zijn
eer, Zijn naam ermee gemoeid is.
Dat heeft Hij zelf zo gewild. En
het is Zijn eer te na. om niet af te
maken, wat Hij begon!
Er is één ding, dat God eenvou
dig niet kan doen. Hij kan oorde
len, straffen, gericht houden. Maar
Hij kan ons niet aan ons lot over
laten, Hij kan ons niet loslaten
„Kan ook een vrouw haar zuige
ling vergeten, dat zij zich niet ont
fermen zou over de vrucht van haar
schoot? Al zouden zij die vergeten,
toch vergeet Ik u niet", zegt God
(Jes. 49 15).
Dat God ons vergeten zou, dat
Hij Zijn handen van ons aftrekt -
dat is het ergste; wat ons zou kun
nen overkomen. Maar dat kan God
niet. - Hij kan niet laten, Zich met
ons te bemoeien, omdat het gaat
om Zijn eer en om Zijn naam.
Daarom gaat Hij dóór. met ons
bezig te zijn, oordelend en vrijspre
kend. Het een, met het ander, moe
ten wij zien, en aanvaarden, als
twee kanten van Zijn ontferming
over ons mensen.
Onze troost is: Hij Iaat niet va
ren, wat Zijn hand begon. Hij heeft
er alles voor over Hij kan niet rus
ten, totdat Hij deze wereld, en ons
aaarin, verzoend en gered en ver
lost heeft. Niet om onzentwil -
maar om de eer van Zijn naam!
R. F. A. v. L.
Het is het
geheim
van het geluk
ROTTERDAM. Op Kerstavond
tussen middernacht en vijf minu
ten later, na beëindiging van de
kerkdienst in de St. Laurenskerk,
zullen drie luilokken die dezer da
gen in de toren zijn geplaatst, voor
de eerste maal te horen zijn. Daar
mee heeft dan de stadstoren met
zijn beiaard na ruim twintig jaar
zwijgen zijn aloude taak hernomen
wsbêèkhkêbum
3 m *- -
mÊÊm -
Lekker, vanavond lees ik mija
boek uit", denkt Frans, als hij naar
huis fietst. Hij heeft een historische
roman onderhanden, die hem mate
loos boeit en hij verheugt zich als
een kind op de neerlijke lange
avond die hij voor de boeg heeft.
„We stoppen de kinderen er van
avond maar eens vroeg in", zegt hij
tegen Nora voor ze aan tafel gaan.
„Waarom?" vraagt ze. Er is da
delijk agressie in haar stem, want
ze begrijpt er de bedoeling niet van.
„Dan hebben we het lekker rus
tig", zegt hij. Hij had er aan toe
willen voegen: Ik heb zo'n fijn
boek". Maar een soor* intuïtie
waarschuwt hem, deze woorden in
te slikken.
„Is het dan zo erg om na het eten
nog even met de kinderen te spe
len?" zeurt Nora. „Je leest ze an
ders altijd nog wat voor Waarom
moeten ze nu direct naar bed?"
Frans begrijpt, dat de kinderen
er de dupe niet van behoeven te
worden, dat hij zich so snel moge
lijk in zijn boek wil verdiepen en
dus leest hij ze na het eten nog
even voor. Nora brengt ze naar
boven en snel duikt Frans in zijn
luie stoel. Als Nora beneden komt,
merkt hij al niets meer.
I Wanneer zij z'n thee bij hem
I neerzet knikt hy afwezig en hij
komt pas weer in deze wereld te
rug, wanneer de kamerdeur met
een keiharde knal dichtslaat.
Geschrokken kijkt hij op. Nora's
stoel is leeg. Er is dadelijk groot
alarm in hem, maar tegelijk wil
hij wrevelig nu wel eens weten wat
er aan de hand is. Hè, en dat is nu
de rustige avond, waarop hij zich
zo verheugd had.
Hij vindt Nora in de keuken Ze
snikt hartverscheurend. „Maak me
niet gek met dat gedrein", roept
hij „Zég dan wat er is!"
„Je.je houdt niet meer van
me", snikt ze „Altijd zit je maar
te lezen. Ik besta niet meer voor
je. En de kinderen zijn je ook al
teveel. Oh... oh!" Frans smoort
een zucht. Hij schuift zijn stoel bij
en vecht om geduld.
„Nora", zegt hij zachtjes. „Nora,
overdrijf nu niet. Wees blij, dat je
zÖ*n huiselijke man hebt. Je ho#ft
toch niet altijd met elkaar bezig te
zijn om gelukkig te zijn. Al houd
;k van lezen, daarom houd ik ook
van jou en de kinderen Als jij te
genover mij zit, maakt me dat ge-
iukkig, zelfs al ben ik verdiept in
een boek. Het is jouw aanwezig
heid in de kamer, de sfeer, die het
hem doet. Kun je dat niet begrij
pen? Dwing niet als een verwend
kind, maar gun mij ook eens mijn
genoegen!"
Dergelijke scènes zullen zich on
getwijfeld hier en daar voordoen.
En de fout schuilt in het feit, dat
man en vrouw op egoïstische gron
den de ander totaal opeist. Manlief
mag niet lezen, hij mag niet knut
selen en niet de hele avon<j naar de
televisie staren, war-t dan bemoeit
hij zich niet of te weinig met zijn
vrouw en zij verlangt dit nu een
maal van haar man.
Omgekeerd zijn er mannen, die
geen liefhebberijen hebben, die wil
len dat hun vrouw zich de hele
avond met hem bemoeit Ze moet
gezellig bij hem kernen zitten en
onderhoudend zijn, lief en aanha
lig. En het hoofd van het vrouwtje
staat daar niet altijd naar. Ze wil
wel eens graag wat breien, of zich
aan een andere liefhebberij geven.
Dan komen er strubbelingen.
Vele gehuwden menen, dat de
partner geen eigen leven mag lei
den Ze behoren bij elkaar, ze zijn
van elkaar, maar daar wordt soms
een verkeerde uitleg aan gegeven
en wel in die zin, dat de één hele
maal van de ander is. De grootste
egoïst van de twee zal dan altijd
de ander trachten te dwingen dat
te doen wat hij of zij prettig vindt,
met als gevolg, dat er vroeg of laat
veel narigheid van komt wanneer
de gekooide vogel zijn of haar vrij
heid wenst, en zelfstandig wil gaan
leven.
We moeten beseffen, dat ieder
van de partners ook zelf wil leven.
Wanneer ze echt van elkaar houden
dan zullen ze ook kleine offers we
ten te brengen op zijn tijd en de
ander een onschuldig genoegen
gunnen. Een andere keer gebeurt
net andersom. Het is het geheim
van het geluk!
ELLY MARTINS.
Ingezonden mededeling
bent u een dagje-over-springer.
zfln radio of tv alleen op dins-donder-zonof alleen op woens-vrij-
zaterdagbij u aan Dan raden wij u een abonnement opVrqe Geluiden
vastberaden af. Maar bent u een kritische luisteraar die kijkt of
luistert naar wat goed is - van welke omroep ook - dan is Vrye
Geluiden het beste radio-tv-blad dat u kunt kiezen. Volledig en
overzichtelijkonpartijdig in vermelding en toelichting van de
belangrijkste programma's in binnen- en buitenland.
Door u te abonneren op Vrije Geluiden steunt u tevens het
streven van de VPRO naar een nationale omroep - waarin niet
alleen de zuilen, maar alle facetten in ons volksleven tot uiting
komen - en de gewone uitzendingen „ontzuild" zijn. Geen
eenheidsomroep, maar accentueren wat ons bindt!
De prys van Vrqe Geluiden? 3.25 per kwartaal. U kunt u abon
neren (of een proefnummer vragen) bij de VPRO, postbus 11,
Hilversum..Nudan ontvangt u de decembernummers gratis.
WAT BIEDT DE
Eindelijk hebben 17 hoorspelac
teurs dan een kans' Na lang aan
dringen mogen zij op 22 december
met een kijkspel voor de televisie
camera treden met ,Een avondje
uit" van Harold Pinter. Vooral in
de moeilijke tijd toen de t.v. moei
lijk acteurs en actrices kon krijgen
voor de dramatische produkties,
viel het op hoe de hoorspelkern ge
heel genegeerd werd. Toch snakten
deze acteurs en actrices er naar,
eens voor het nieuwe medium te
verschijnen. Vooral, nu zo weini
gen nog een luisterspel volgen. De
vertolkers voelen zich langzamer
hand uitgerangeerd. Vragen zij aan
kennissen hoe zij hun laatste spel
vonden, dan luidt steevast het ant
woord: ik heb die avond naar de
televisie gekeken.
Nu kan Nederland eindelijk zien,
wie zoveel jaren lang de stemmen
van allerlei denkbeeldige figuren
ten gehore hebben gebracht. Rijst
de vraag of die 17 vaak beluisterde
vertolkers wel aanvaardbare ac
teurs en actrices zullen zijn en of
zij een rol goed uit het hoofd kun
nen lerenWij zijn zeer be
nieuwd naar de resultaten.
DE TOTO CADEAU
Toto Eerdmans moet toch eens
omzien naar een andere opzet voor
zijn shows. Na drie kolossale afle
veringen is de gemiddelde kijker
het er wel over eens, dat het ver
rassende element er af is en de lo
terij de spanning mist, die de vroe
gere quiz-programma's zo bijzon
der aantrekkelijk maakten.
We weten nu wel, dat alles kan
en zouden zeer verontwaardigd zijn
als een persoon, wiens naam toe
vallig valt, niet onmiddellijk te
voorschijn treedt. We hebben nu
voldoende auto's zien manoeuvre
ren en ballen zien trappen of slaan.
We beseffen, dat er geen verras
singen ten tonele komen voor de
betrokkenen, omdat alles al gron
dig gerepeteerd blijkt te zijn en tot
in details in het draaiboek is uit
gewerkt. Waar we eigenlijk diep
in ons hart naar verlangen, is tem
po, afwisseling en warme mense
lijkheid Het spijt ons, maar geen
van drieën is in deze toto te vin
den.
De Vara zal er verstandig aan
doen 1961 met een oude of nieuwe,
maar spannende quiz te beginnen.
UIT OF THUIS?
Komende zaterdag na het brand
punt de Zaterdagavondakkoorden,
o.a. met de Blue Diamonds. Daar
na een thriller van Hitchcock. Een
soortgelijk programma geeft Duits
land met de show „Hallo. Paulfje"
en de „Moordzaak Jonette Kramer"
België Vlaams biedt de quiz Wie
is Wie en Will Ferdy's éénmans-
schouw. Zondag brengt Bussum
Jierre Janssen's Kunstgrepen en
Lou van (Buitenge)Burgs kwartjes-
tegen. Duitsland brengt het be
roemde stuk „Madame Sans Géne".
Maandag presenteert Bert Garthoff
„Anders dan anderen". België
wijdt een bespreking aan Plesman.
De hoofdfilm op dinsdag is een
Engelse comedie „The card" met
Aleo Guinness in de hoofdrol.
Woensdag tippen wij België met
de comedie „Mijn geweten en ik"
of Duitsland met de quizz van
Heinz Magerlein en met beelden
uit Rembrandts leven. Donderdag
brengt Bussum „Een avondje uit"
met Henk van Ulsen en 17 hoor
spelacteurs en Duitsland Der Gei-
zige, een spel van Molière. Vrijdag
presenteert de K.R.O. champagne
en vodden met Georgette Hage-
doom en een tele-recording van
Albert van Dalsutns kerstpreek.
België heeft een kerstspet van An-
dré Obey, Duitsland de fa. Hessel-
bach.
U ziet, de buitenlandse zenders
brengen meer aanschouwelijks dan
de Nederlandse.
ALGIERS. De Franse algemeen
gedelegeerde in Algerië heeft de
ontbinding bevolen van het anti-
Gaullistische front voor een Frans
Algeiië, zo is officieel meegedeeld.
HET BUREAU tOcR Muz/EK AUTEURSRECHTEN
(SurtX) /S EEN VERSCHERPTE CONTROLE OP
DE NALEWN6 VAN DE BONA BEPALINGEN
BESOM/EN /MAf ONJUISTE GRAVEN"
VAN GESPEELDE NUMMERS DooR VELE
ORKESTEN'
STARRE PEDERSEN.EEM ANALFABEET TE BERGEN
(WORHEGENjNEEFT EEN PROCES GEWONNEN
VVAARlR HO ZON SCHOOLGELD TERUGEISTE
H'J REEFT NU fS-OOO GULDEN SCHADEVERGOE
DING GEKREGEN OMDAT DE LEERKRACHTEN
DEST'JDS MELDING HADDEN MOETEN MAKEN
VAN HET FEIT DAT B7ARNE GIESTEC'JK ME7"
VOL WAARDIG WAS
'VERTEU.IN JULLIE NOU ES
Pfcccjes HOE JEMT HEBTA
EEN ELFJARIG MEISJE TE SAARBRÜCREN
CNANTEERDE EEN TIENJARIG VRIENDINNETJE
TERNUL EEN VJFJAR'G RH AAP JE TE KOPEN
HAGEN KANS ZAG- EEN ZANK VOOR ENIGE
HONDERDEN GULDENS LICHTER TE MAKEN
JONG GELEERDJONG GEDAAN
'X IS TOCH ZEKER
NIET RQO-P
II lïï
r a
INDE AMERIKAANSE PLAATS DAYTON IS
EEN INJARIG MEISJE VAN SCHOOL GESTUURD
OMDAT ZE HAAR HAARDOS ROSE HAD
LATEN WERVEN
Model van menselijk oor op twintigmaal de ware grootte. Het
:al worden gebruikt als hulpmiddel bij het onderwijs aan het
Bronx Veterans' Hospital. Geluidsgolven brengen het rubber
trommelvlies in trilling en dit brengt de beweging over op plas
tic gehoorbeentjes en de vloeistof in het middenoor.
FLITSEN UIT HET
BUITENLAND
VER. NATIES. Met 43 tegen 25
stemmen, bij 29 onthoudingen, is
woensdag in de V.N.-assemblee de
Russische eis verworpen, dat alle
afhankelijke gebieden onverwijld
onafhankelijkheid krijgen.
WASHINGTON. Een Ameri
kaanse commissie, die belast is ge
weest met een onderzoek naar de
gevolgen van de kernbomaanval
len oP Japan, is tot de slotsom ge
komen dat de bom 79 400 doden en
niet 250.000, zoals van Japanse zij-
c'e is gezegd, heeft geeist. Het aan
tal doden in Nagasaki bedroeg
15.220. Het onderoezk heeft 13 jaar
geduurd.
LEOPOLDSTAD. Albert Ndele,
de Kongolese hoge commissaris
voor financiën, heeft woensdag in
Leopoldstad verklaard dat de uit
gaven in Kongo ongeveeer vier
maal zo groot zijn als de inkom
sten. Nadat Kongo op 1 juli onaf
hankelijk was geworden, is de
hulp van buitenaf vrijwel geheel
stopgezet.
NEW YORK. India en Zuidsla-
vië hebben verzocht om een bij
eenkomst van de algemene verga
dering der V.N. ter bespreking van
het vraagstuk-Kongo, zo is woens
dag in het hoofdkwartier van de
volkerenorganisatie in New York
bekendgemaakt. Er is nog geen
datum voor deze bijeenkomst vast
gesteld.
BAZEL. Aan het einde van hun
opbouw zullen de west-Duitse
strijdkrachten twee-derden van
hun bevoorradingsbases en materi-
eel-depots buiten de Westdultse
grenzen hebben, aldus heeft de
Westduitse minister van defensie
Strauss in een persgesprek met de
Zwitserse „National Zeitung" ver
klaard.
FEUILLETON
(38)
„Het spijt me heel erg, meneer
Bonnard, maar ik heb meneer Bec
ker beloofd met hem er naar toe te
gaan. Maar wanneer u mij van
avond thuis wilt brengen zou ik dat
erg prettig vinden".
Het klonk heel vormelijk, maar
ze vermoedde, dat Bonnard deze
openlijke vernedering zwaar zou
kunnen verteren en dus wapende
ze zich al bij voorbaat. Maar Bon
nard boog beleefd en trok zich te
rug in zijn wagen. Toen nam ze,
onder veel hilariteit, plaats naast
een stralende Tom.
„Dat naar huis brengen door
Bonnard is natuurlijk onzin", zei
hij onder het starten. „Dat je zo
iets vroeg, nota bene. Wie je af
haalt brengt je ook weer thuis en
dat ben ik".
„Deze keer niet, heer Becker. Dat
kan ik Bonnard niet aandoen. Hij
heeft nl. iets heel bijzonders op zijn
programma staan, enfin, je zult het
straks wel merken". En daarmee
kon hij het doen.
Voor Bonnard, Louise en hun in-
vité's waren plaatsen op de eerste
rijen gereserveerd. De zaal was niet
groot, maar doordat de personeels
vereniging vriendschap onderhield
met een paar soortgelijke clubs, zat
olies weldra propvol.
De Frans-Zwitsers zijn uitsteken
de cabarettiers en het was dan ook
een programma dat klonk als een
klok en geheel vrij van het stunte
lige of sentimentele dat amateurs
uitvoeringen wel eens kenmerkt. Er
zat vaart in. Schetsen, liedjes, mu
zieknummers en waadtlandse
volksdansen, het volgde elkaar op
in een bonte warreling. Iemand van
de expeditie, in het dagelijks leven
chauffeur op een bestelwagen, ver
zorgde de conférencee. Hij was een
geboren grappenmaker en geknipt
voor zijn taak op het toneel.
Met name de schetsjes waren
leuk. Er waren koddige parodieën
bij, bv. op Bonnard, als hij met
grote stappen en arendsogen, de
handen in de zakken van zijn col
bertje, de fabriek doorsnelde; op
Dumoulin (die deze avond tóch ge
komen was) en zijn boekhouding,
op Hans von Halle die men uit een
grote vorm van een jongedame liet
maken met de gezongen opmerking
dat hij nu niet meer zoveel aan
dacht behoefde te besteden aan de
dames in de fabriek, op de stille
Kruger en verder op allei'lei in het
oog lopende typen van het perso
neel. Ondanks de speldeprikjes, of
wellicht juist daarom, werd er da
verend gelachen. Alleen op Louise
had men blijkbaar nog niets kun
nen vinden
Het programma duurde twee uur
zonder pauze. Toen was het afge
lopen. De bedoeling was nu, dat de
directeur iets zou zeggen, waarna
dan het gezellige samenzijn onder
elkaar kon beginnen.
Bonnard kneep Louise even in de
arm en was toen in één sprong op
het podium.
„Beste allemaal! Jullie weten dat
ik een hekel heb aan mooie woor
den en veel omhaal Ik wil jullie
allemaal bedanken voor het mooie
programma dat jullie ons, dat wil
zeggen mijn gasten en mij, hebt ge
bracht. Ik heb er geweldig van ge-
roten en ondanks klagelijke pro
testen van onze procuratiehouder
heb ik besloten de subsidie aan de
vereniging te verdubbelen" Na
tuurlijk volgde er een flink applaus
„Dat wil niet zeggen", vervolgde
Bonnard, „dat ons bedrijf nu in het
geld zwemt, maar er is deze week
iets gebeurd, dat onze toekomst
kansen verbetert. Zoals jullie weet,
verzorg ik de research zoveel mo
gelijk zelf. De laatste maanden
werd ik echter trouw geholpen door
juffrouw Batelier. Jullie weten ook
dat ik steeds op zoek was naar
nieuwe toepassingen en nieuwe
stoffen. Wel, gisteravond heeft juf
frouw Batelier in ons laboratorium
een nieuw plastic ontdekt en sa
mengesteld, dat fantastische kwali
teiten bezit, met name voor het ma
ken van sier- of kunstvoorwerpen
en dergelijke dingen. Het is een
goudkleurig plastic, maar met een
glans, die alle metaal in het niet
doet verzinken. De verdere eigen
schappen zijn nog niet onderzocht
en zelfs bezitten wij op het ogen
blik nog niet meer dan ruim tien
kubieke centimeter van die stof.
Maar van die hoeveelheid hebben
wij een corsage gemaakt, in de
vorm van een hart. En nu hoop ik,
dat juffrouw Batelier jullie
wel, dat ze jullie haar gouden hart
zal tonen. Ik hoop natuurlijk dat
jullie het even mooi vinden als wij
en natuurlijk ook dat de nieuwe
vinding aan de bloei van ons be
drijf en dus ook aan jullie ten goe
de mag komen".
(wordt vervolgd)
