Schitterend
fotoboek
.ZIERIKZEE'
Het Monster van Loch Ness
Garage J. van der Wekken
Echtpaar M. A. Balcker-v. d. Have
herdenkt 65-jarige echtvereniging
N.V. Drukkerij Lakenman Ochtman - Jannewekken 11 - Zierikzee en in de boekhandel
Ingezonden mededeling
Hierom hebben de kleinere FIATS de voorkeur
snel. sportief en toch hypercom-
fortabel door de gedetailleerde,
zorgvuldige afwerking
geruisloze motor, die ook boven
60 km snelheid nog pittig en
prettig accelereert
snelle service door heel Europa
Kijk en rijd bij Uw Fiat-dealer. Sterk in prijs verlaagdl Thans FIAT 500 f 3760.- FIAT 600 f 4599.'
Agent voor Zierilczee e.o.
Driekoningenlaan 1
Telefoon 01110-2212
Bruidegom werd reeds in 1934 gepensioneerd
ZIERIKZEE, 29-7. Het echtpaar
M. A. Bakker en W. Bakker-van
der Have hoopt zondag 31 juli a.s.
de 65-jarige echtvereniging te her
denken. De echtelieden, die knus
jes wonen in een gezellig huisje
aan de 's-Heer Arendsstraat (8),
zijn respektievelijk 88 en 89 jaar
oud en uiteraard drukt de last der
jaren, inzonderheid bü mevr. Bak
ker. Haar man is echter nog op
vallend vitaal, beschikt over een
goed geheugen en wordt niet moe
de uit zijn veelbewogen leven te
vertellen.
Het huwelijk van het echtpaar
Bakker-v. d. Have werd gezegend
met 12 kinderén, waarvan er nog
acht in leven zijn. De kinderen wo
nen verspreid in het land' enj één is
bootsman op de tankvaart. Hij zal
in Zuid-Amerika medeleven met
zijn beide hoogbejaarde ouders,
die met grote dankbaarheid terug
zien op hetgeen een uitzonderlijk
lang huwelijksleven bood. Lief en
leed wisselden elkaar af, maar ook
in dit geval schijnt het kwade in
de herinnering te wijken en het
goede te beklijven.
Reeds op 9-jarige leeftijd verliet
de heer Bakker de lagere school.
Hij werd „koeiewachter" - zoals
dat Schouws heet, kwam na twee
jaar in dienst bij de toenmalige
firma Verbeek, die een handel in
lompen en metalen dreef. Daarna
werkte hij aan de zeewering en
deed verschillende andere „klusjes"
om in 1906 in dienst te komen bij
de gasfabriek. Als hulpstoker be
gonnen, eindigde hij als hoofdsto
ker in 1934 zijn dienstbetrekking
bij het gemeentelijk gasbedrijf. Een
fraaie wandklok in de klepel
waarvan een inscriptie - herinnert
nog aan dit alweer zo lang geleden
afscheid.
Bijzonder jubileum
Op 1 augustus a.s. hoopt Zee-
land's commissaris Jhr. mr. A. F.
C. de Casembroot zijn 12^-jarig
ambtsjubileum te herdenken. Ter
gelegenheid hiervan zal een ont
vangst worden gehouden, aan boord
van de veerboot „Prinses Irene".
Tijdens deze ontvangst zal pas
sende hulde worden gebracht aan
Zeeland's eerste man, die gedu
rende zijn ambtsperiode - met on
verflauwde ijver op de bres heeft
gestaan voor de belangen van onze
provincie.
Jhr. mr. de Casembroot neemt
bij jong en oud, bij rijk en arm een
warme plaats in de harten in. Er
zou bij dit jubileum veel aan te
tekenen zijn, maar de commissaris
zelf houdt van kernachtigheid en
een overvloed van waarderende
woorden, zou niet in overeenstem
ming zijn met zijn eigen instelling
en opvattingen.
Toch valt hier de verzekering te
geven dat Schouwen-Duiveland
met hem meeleeft op de dag van
zijn koperen jubileum. Zeer talrijk
zijn de keren dat de commissaris
het eiland bezocht. Tientallen ma
len heeft hij te kennen gegeven de
schoonheid van het eiland te min
nen en gesteld te zijn op de nijvere,
eerlijke bevolking van dit gewest.
Bij de commissaris zijn dat maar
geen woorden zonder meer. Zij ko
men uit het hart, dat warm klopt
voor het welzijn der bevolking. Zo
ooit dan heeft hij zulks wel bewe
zen in de droeve ramptijd, toen de
zorg voor het bijna verzonken
Schouwen-Duiveland, hem als een
loden last op de schouders drukte.
Hij heeft werkelijk niet vanuit de
verte het lijden van het volk be
zien, maar hij heeft het ondergaan
op de plaats zelf, er kennis van ge
nomen en getroost en bemoedigd
waar dit mogelijk was. Hij was het
ook die stimulerend werkte bij de
redding en vernieuwing van het
eiland, dat ten dode scheen opge
schreven.
Zijn gevoelig hart heeft gemak
kelijk een brug geslagen tussen
hem en de mensen, onverschillig of
zij in hoogheid waren gezeten of
maar een nederige positie in de
maatschappij innamen. Want ach
ter stand en maatschappelijke po
sitie zoekt de commissaris de mens,
in allen die hij op zijn weg tegen
komt. Dat maakt het jubileum zo
bijzonder. In dit geval zullen de
sprekers zich niet behoeven te for
ceren, want men gaat menen wat
men zegt. Ten aanzien van de com
missaris kan dat niet anders.
Een in hoogheid gezeten „vriend
van Schouwen-Duiveland" gaat ju
bileren. Het is van deze plaats dat
een ieder hem hartelijke gelukwen
sen zal willen toevoegen, in de hoop
dat het Zeeland's commissaris ge
geven mag zijn in goede gezond
heid zijn heilzame werk voor de
gehele provincie nog tal van jaren
te vervullen.
.Vooral in de begintijd moest ik
werken voor een spartelpenning",
zo vertrouwde dhr. Bakker ons toe,
„maar God liet het water wel tot
de lippen komen, maar nimmer ho
ger". Deze eenvoudige, maar niet
mis te verstane karakteristiek, te
kent de heer Bakker ten voeten
uit. Hij steekt zijn geloofsovertui
ging niet onder stoelen of banken
en die overtuiging was het ook, die
hem door de weeën van oorlogs-
en rampevakuatie heen hielp. Het
echtpaar heeft zoveel kleinkinde
ren en achterkleinkinderen - zij
zijn bet-overgrootouders en moch
ten het vijfde geslacht leren ken
nen - dat zij de tel bijna zijn kwijt
geraakt. Soms stopt er een auto in
de 's Heer Arendsstraat. Daar stap
pen kwieke jongelui uit en - na de
begroeting - moet dan eerst eens
uitgezocht worden, „van wie ze
eigenlijk wel kinderen zijn". Maar
vooral „de baas" is daar knap in
en meestal lukt het wel ook zijn
vrouw uit te leggen, hoe de fami
lievork in de steel zit. Zondag is
het feest in het nederige huisje
aan de 's Heer Arendsstraat.
Kalmpjes aan natuurlijk, „want
moeders kan zo heel veel drukte
niet meer verdragen", maar een in
tiem feest van dankbaar gedenken
zal het zeker zijn in de kring van
eigen kinderen, die hopelijk alle
maal present zijn, behalve de ene
dan, die de verre zeeën bevaart.
lL± VOORLICHTINGSBUREAU ^oSdt...
M VOOR DE VOEDING
Biologische waarde
van eiwitten
De eiwitwaarde van een maal
tijd is afhankelijk van diverse
factoren. Eén van deze factoren
is natuurlijk het eiwitgehalte van
de maaltijd. Daarnaast is de bio
logische waarde van de diverse
eiwitten en de aanvullende waar
de ten opzichte van elkaar van
belang. Wat dit laatste betreft
maakt nog het verschil of de ei-
withoudende produkten tezamen
worden gebruikt of met tussen
pozen van betekenis. En ook wan
neer het voedsel tegelijk wordt
opgenomen, kunnen de oplosbaar
heid, de verterings- en resorptie-
snelheid van de aminozuren en de
aanwezigheid van vitamines en
antagonisten de eiwitwaarde nog
ten gunste of ten ongunste beïn
vloeden.
Voor biologische eiwitwaarde
zijn verschillende definities gege
ven. Bekend zijn die van Thomas
(1909): het aantal grammen li
chaamseiwit, dat door 100 g van
het betreffende voedingseiwit kan
worden vervangen en die van Mit
chell (1944): het percentage van
de hoeveelheid gesorbeerde stik
stof, dat door het lichaam wordt
achtergehouden, anders gezegd,
deelneemt aan weefselopbouw,
-vernieuwing en andere eiwitfunc
ties in het lichaam.
De biologische waarde van ei
witten kan als absoluut getal wor
den opgegeven of als relatief ge
tal. In het tweede geval wordt
de waarde van een bepaald eiwit
op 100 gesteld en worden andere
eiwitten daarmee vergeleken. In
de regel neemt men als standaard
het ei-eiwit, het eiwit dat in ab
solute zin de hoogste biologische
waarde heeft. (Aangezien de biolo
gische warde voor de mens bijna
100 is (90 97) zullen de absolute
en relatieve biologische waarden
van eiwitten slechts weinig van
elkaar verschillen).
De eiwitten van de mens en van
de diersoorten zijn verschillend
van samenstelling. Daar de biolo
gische waarde onder meer maat is
voor weefselvorming zal hij niet
voor iedere soort gelijk zijn. Een
bepaald eiwit heeft voor een rat
of een hond een andere biologische
waarde dan voor een mens.
Bij mens en dier kan men dé
biologische waarde van eiwitten
bepalen uit stikstof-balansproeven
Bij proefdieren wordt zij ook wel
berekend met behulp van groei-
studies. Uit de gewichtstoeneming
en eiwitconsumptie tijdens de
proefperiode kan blijken hoeveel
de dieren per gram eiwit aanko
men en hoevel van een bepaald
eiwit nodig is om een ten doel ge
stelde gewichtstoeneming te be
reiken (eiwitrendement). Deze be
palingen zijn niet alleen theore
tisch interessant maar ook van
praktische waarde b.v. voor het
samenstellen van mengvoeders en
rantsoenen voor slachtdieren.
KERKNIEUWS
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Oude en Nieuwe
Niedorp (toez.): A. D. Huysman,
Ruinerwold.
Aangenomen naar Almelo als
predikant voor het Prinses Irene-
ziekenhuis: E. Durkstra, Koude-
kerk-'t Zand.
Ger. Kerken
Beroepen te Zwartebroek: D.
Passchier, Oosterzee.
Aangenomen naar Ottoland: A. C.
van Beek Jr., kand. te Woerden, die
bedankte voor Eernewoude, Koog
aan de Zaan, Kootwijkerbroek,
Paesens en voor Woudsend; naar
Westeremden: kand. J. Zijp, Delft,
die bedankte voor Tzum en voor
Valthermond.
Bedankt voor s-Hertogenbosch
(2e pred.pl.): C. L. Ruben, lucht-
machtpred. te Eindhoven; voor Sid_
deburen: H. Willems, Augustinus-
ga-Surhuizum.
Het eeuwenoude mysterie
wordt misschien spoedig opgelost
Ingezonden mededeling
erzacht ruwe handen
en herstelt de huid
gezinsflacon f 1,90
verkrijgbar bij i
DROGISTERIJ VAN GASTEL
Havenpark 32 Zierikzee
v©N(!^<*©N(sV><y©W<SV vtöwSK»<*©W(3V>
Wereldscheepvaart-
situatie niet eenvoudig
AMSTERDAM, 28-7. De omvang
van de Europese koopvaardijvloot
is vergeleken bij 1939 relatief niet
veel achteruitgegaan. Wel moet
een aanmerkelijke verzwakking
worden geconstateerd van de fun
damenten, waarop deze vloot wordt
geëxploiteerd. Tot deze conclusie
komt de heer W. L. de Vries, direc
teur-generaal van scheepvaart in
het departement van verkeer en
waterstaat. In een artikel in „Eco-
nomisch-statistische Berichten" van
deze week over: „De wereldscheep-
vaartsituatie gezien vanuit Euro
pese hoek". De moeilijke positie,
aldus de heer de Vries, waarin de
wereldscheepvaart op het ogenblik
verkeert, staat in merkwaardige
tegenstelling tot de opgaande lijn
die de wereldconjunctuur te zien
geeft.
Meer dan veertig van Groot-
Brittannië's bekendste natuuron
derzoekers zuilen dit jaar deelne
men aan de grootste jacht die ooit
is georganiseerd om te trachten
het eeuwenlange mysterie van het
monster van Loch Ness op te los
sen.
In de afgelopen maanden hebben
meer mensen dan ooit te voren
beweerd het monster te hebben
gezien. Zeer kort geleden zag een
groep mannen en vrouwen uit In-
verness het monster in de heldere
zonneschijn rondzwemmen. Het
was ongeveer zes minuten zicht
baar.
De eerste van de groep die het
zag was Ian Grant, de eigenaar
van een garage in Fort Augustus.
Het dreef voort, aldus Grant, op
ongeveer tweehonderd yard van
de kust, zich koesterend in de zon.
Hij maakte Derek Fowlis, een ge
schiedenis-leraar uit Fort Augus
tus Abbey, hierop opmerkzaam,
evenals politie-inspekteur John
Grant, die, met zijn vrouw en
dochter, in zijn wagen passeerde.
Inspekteur Grant vertelde later
dat hij Ian Grant zag wuiven en
over het loch wijzen. Toen hij zijn
wagen verliet zag hij een zwart
voorwerp, als een omgekeerde boot
aan de oppervlakte. Wat het ook
was, het veroorzaakte een aan
zienlijke beroering en een grote
golfslag, voegde hij er aan toe.
Merkwaardige foto
Een van de merkwaardigste van
de weinige foto's welke van het
monster zijn gemaakt, is die ge
maakt door Lachlan Stuart uit
Dores, Inverness-shire, op een
vroege ochtend enige zomers ge
leden.
„Uit mijn raam zag ik wat ik
eerst voor een boot aanzag", zei
hij. „Dan realiseerde ik mij dat het
te vlug voortbewoog voor een boot
en toen ik een tweede voorwerp
zeer dichtbij zag volgen, was ik er
zeker van dat dit het monster
moest zijn, waarvan ik, tot dat mo
ment, het bèstaan niet geloofde".
De heer Stuart riep zijn vrouw
en een vriend, Taylor Hay, die bij
hen logeerde, pakte een kleine ca
mera uit de kast en rende naar
de oever. Hij vertelde verder:
„Toen ik de oever had bereikt, was
het monster ongeveer veertig yard
van mij af. Nu was er zelfs een
derde uitsteeksel verschenen. Ik
richtte mijn fototoestel en knipte
af. Intussen had ook Taylor de
oever bereikt. Het beest scheen
niet bang van ons te zijn en kwam
steeds dichterbij tot het ongeveer
vijf yard van ons verwijderd was".
De twee mannen deden toen het
verstandigste wat zij konden
doen. Zij trokken zich snel terug
tot de veilige bomen, van waaruit
zij zagen dat het monster zich nog
maals naar het midden van het
loch begaf met een snelheid van
ongeveer 35 mijl per uur. Toen
dook het onder, „eerst het ene
uitsteeksel en daarna het andere".
Andere waarnemingen
Niet lang geleden werd het mon
ster ook waargenomen door de
manager van een bank in Inver
ness, zijn vrouw en verschillende
vrienden. Het verslag hiervan werd
in een aantal dagbladen gepubli
ceerd en kwam o.a. onder de aan
dacht van de heer H. J. Craig,
geboortig uit Glen Urquhart, thans
wonende in west-Australië. In een
brief aan de „Inverness Courier"
vertelde Craig hoe hij, nu meer
dan zestig jaar geleden? met zijn
broer aan het vissen was bij Urqu
hart Castle. Het water was heel
rustig. Toen verhief zich plotseling
een kolossale massa boven de op
pervlakte en bewoog zich met
grote snelheid in de richting van
Inverness. Hij en zijn broer roei
den uit alle macht naar de kust in
een toestand grenzend aan hysterie
Geen onderzeeër
Vele mensen hebben het mon
ster meer dan eens gezien. Een van
hen, een boer, Francis Stuart, be
schreef de eerste aanblik die hij
in 1927 had als volgt: „Ik zat in
een boot midden op het loch op
een avond in juli en was aan het
vissen met een bevriende boer,
Finlay MacLeod. Wij dreven rond,
wachtten op wat wind. Toen zag ik
in de verte wat het rimpelen van
het water door de wind kon zn.
Maar het verspreide zich niet zo
als ik verwachtte en wij zagen het
nader komen. Finlay zei dat het er
uitzag als een onderzeeër, maar ik
wees hem op het feit dat er geen
commandotoren te zien was. Toen
ging het zeer snel aan ons voorbij,
een grote golfslag achterlatend,
die de boot beukte, en was plotse
ling al duikende verdwenen".
Nog iemand die het monster
heeft gezien is de Rev. Mark Dil-
worth, een monnik van Fort Au
gustus Abbey. Op een middag in
juni, kort na de laatste oorlog,
zag hij het zeer duidelijk vanuit
een bovenraam van de Abdij. Bij
een vroegere gelegenheid hebben
verschillende van de monniken het
beest kunnen gade slaan van een
plek bij het botenhuis van de
Abdij. Een van hen, een Ameri
kaan, bekeek het door een marine
kijker en rapporteerde toen dat er
twee donkere uitsteeksels zicht
baar waren boven de oppervlakte,
maar geen nek of kop.
Betrouwbare verklaringen
Men moet niet zonder meer de
spot drijven over de verhalen van
het monster van Loch Ness. Vele
honderden verstandige en betrouw
bare mensen hebben beweerd het
gezien te hebben en de veertig le
den van de expeditie, die er dit
jaar nog op uit zullen trekken om
het mysterie op te lossen, zijn er
heel zeker van dat het bestaat.
De plaatselijkse Schotse bevol
king heeft een zekere affectie voor
het monster opgevat. Toen vorig
jaar een jongeman het plan opper
de een expeditie te vormen om het
monster op te sporen en te doden,
ging er een geweldig protest als
een storm over het land.
Zelfs leden van het parlement
en andere leiders stemden hiermee
in en John R. Johnstone, hoofd
commissaris van politie voor In
verness-shire gaf uiting aan ieders
gevoelens met de woorden: „Iedere
poging het monster van Loch Ness
te vangen of te verwonden zal he
lemaal niet gunstig worden ont
vangen".
David Huw Jones
mm
Zo juist verschenen
Meer dan 100 foto's
van de bekende fotograaf Cor van Weele
Prijs slechts f 5,90
Verkrijgbaar bij:
