Vakantiereizen
Hier worden mensen verhandeld
HANNESJE
Zonnig?
Balastore
dameskleding
firma Koevoets
Gebr. Lokker
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG 13 MEI I960 No. 18768
TOT ZIENS in de
falóAMVeliceZ
zaterdagavond a.s. DANSEN
aanvang 19.30 uur
Gratis toezending
op aanvrage bij de
Een keur van deze vindt
correspondent
u in het
A, Ribbens Wzn.
,zomerreizenboekje'
Nwe. Haven 103
van Lissone-Lindeman n.v.
tel. 2028
ZIERIKZEE
Asperge-liefhebbers
Nu is het de tjjd
Wij hebben eerste klas
in voorraad
C. LEGEMAATE
Groenten- en Fruithandel
Melkmarkt 12, Zierikzee
Zierikzeese
Paardenloten
zijn in vele winkels
verkrijgbaar
Let op het raambiljet
Prijs per lot f 1,
Premielot f 2,50
BERGMANS levert de
goede leesbrillen
televisiebrillen en
verrekijkers
HET WESTEN STAAT MACHTELOOS
(Van een verslaggever)
DZJIDDA. We weten allen, dat
de havenbuurten van de grote ha
vensteden waar ook ter wereld een
speciale sfeer hebben. We denken
hierbij maar aan de buurten van
Rotterdam, Amsterdam, Antwer
pen, Hamburg, om maar dicht bij
huis te blijven. Maar de haven
buurt van een oosterse havenstad,
zoals hier Dzjidda is toch nog wel
iets anders. De sfeer hier is een ty
pisch mengsel van die van de ons
bekende havenstad, met iets mys
terieus, dreigends, oosters, voor
ons westerlingen eigenlijk onver
klaarbaar.
Donkere nauwe straatjes en slop-
jes .waarin ondefinieerbare geur
tjes en stanken hangen, vormen
een labyrinth, waarin de niet in
gewijde onherroepelijk verdwaalt.
Obscure havenkroegjes en andere
etablissementjes vormen de entou
rage.
Het is in dergelijke gelegenheden,
dat we lieden opmerkten, waarvoor
de internationale politie belangstel
ling heeft, doch die men zo buiten
gewoon moeilijk grijpen kan, om
dat ze hier hun misdaden onge
straft kunnen uitoefenen. Zij zijn
slavenhalers en slavenhandelaars.
Het klinkt misschien raar in onze
verlichte twintigste eeuw, maar het
is helaas de waarheid. In weerwil
van instellingen als de Verenigde
Naties en algemeen aanvaarde ver
klaringen van „de rechten van de
mens", wordt er hier in het nabije
oosten rustig in mensen gehandeld.
Onze leidsman in deze Arabische
havenplaats is een hooggeplaatst
ambtenaar van een der wereldorga
nisaties, die een onderzoek instelt
naar de omvang van deze mens
onterende handel. Hij weet er ons
wel het een en ander van te ver
tellen.
Er is niets veranderd
Voor de negers in oost-Afrika is
er in de loop der tijden weinig ver
anderd. Evenals honderd jaar ge
leden bestaat de mogelijkheid, dat
in het holst van de nacht groepen
zwaar bewapende mannen hun
dorpen overvallen en de meisjes
en jongens in de leeftijd van drie
tot acht jaar roven. Aan tegenstand
behoeven de negers niet te denken,
want de onverlaten deinzen er niet
voor terug het gehele dorp plat te
branden en de bewoners te doden.
De schrik zit er daarom diep in en
dikwijls verdwijnen de slavenja
gers, zonder dat er een schot ge
lost is, met hun geroofde „waren"
in het oerwoud.
Met touwen en kettingen aan el
kaar geklonken, maken de arme
kinderen lange dagmarsen door de
oerwouden van oost-Afrika. Op
verborgen plaatsen aan de kust zijn
speciale opleidingskampen, waar de
jongens en meisjes worden gedrild.
De jongens blijven er tot 'hun zes
tiende jaar en zijn dan „omge
schoold" tot gewillige arbeiders, de
meisjes blijven er tot hun twaalfde
jaar en worden „in huishoudelijke
arbeid onderwezen".
Aan boord of... overboord
Hebben de jongens en meisjes de
vereiste leeftijd bereikt en is hun
opleiding voltooid, dan komt het
gevaarlijkste avontuur, het trans
port.
Zij worden in natuurlijke havens
in de snelle slavenschepen geladen
en weer met kettingen aan elkaar
verbonden. De overtocht over de
Rode Zee vindt meestal 's nachts
plaats, in verband met de scherpe
controle van Egyptische oorlogs
schepen, die onverwijld in actie
komen, wanneer zij een verdacht
schip signaleren.
De gevolgen voor de arme slaven
zijn dan ontzettend. Wanneer het
slavenschip gesignaleerd wordt en
de jac'ht wordt geopend, tracht het
eerste te ontkomen, hetgeen nogal
eens gelukt, aangezien deze sche
pen speciaal voor dit doel zijn ge
bouwd en een grote snelheid kun
nen bereiken.
•Verliezen zij de jacht en naderen
de controlerende oorlogsschepen,
dan ontzien de slavenjagers zich
niet om de geketende slaven snel
overboord te gooien. De zware ket
tingen zorgen er voor, dat de jon
gens en meisjes ogenblikkelijk zin
ken en wanneer de controleurs
langszij komen, is er niets meer te
vinden en gaan de slavenhalers
vrijuit. Ear valt niets te bewijzen!
Naar de markt
Is de overtocht gelukt, dan wor
den de slaven in één van de ha
vens van het nabije oosten aan land
gebracht en vervoerd naar de han
delsplaatsen. Dit zijn de steden
Mekka, Medina, Sana, Dzjidda, Ho-
deira en Taiz. Daar zijn officiële
markten, waar de „koopwaar" ten
toongesteld wordt, bekeken, betast
en verhandeld. De meisjes, die ver
handeld worden, worden „musi-
mas" genoemd, hetgeen vrij ver
taald „dienaressen van Venus" be
tekent.
De prijzen van menselijke koop
waar zijn in de loop der tijden
sterk gedaald. Vroeger kostte een
knap meisje 900 dollar, nu betaalt
men er ongeveer 150 dollar voor.
De prijzen van jongens liggen nog
veel lager.
Veel Arabieren geven de voor
keur aan Abessijnse vrouwen. Dit
is de reden, dat vroeger in het land
van keizer Haillie Selassie de sla
venhandel welig tierde. Het land
van de negus was toen één van de
belangrijkste leveranciers. Het
westen was hier wel degelijk van
op de hoogte en men heeft steeds
getracht, de slavenhandel in Abes-
sinië de kop in te drukken. In 1923
werd de afschaffing van deze er
gerlijke handel als voorwaarde ge
steld voor de toetreding van Abes-
sinië tot de Volkenbond. De negus
beloofde het, maar zijn maatrege
len bleken ten enenmale onvol
doende met als gevolg dat alles bij
het oude bleef
De Italianen hebben de slaven
handel in dit land met wortel en
tak uitgeroeid. Bij de bevrijding
van zijn land viel het de negus niet
moeilijk om het westen terwille te
zijn en de slavernij buiten de wet
te stellen. Wat er nog in ontoegan
kelijke gebieden gebeurt, gaat ver
scholen achter een ondoordringbare
sluier.
Gestempeld....
In Saoedi-Arabië en in Yemen
vindt de handel legaal plaats. Wan
neer de slaven hier zijn aangeko
men, is geen redding meer moge
lijk. Het eigenaardige is, dat de
markten voor een groot deel in
handen zijn van Europeanen, lieden
meestal met een besmet verleden,
fortuinjagers en avonturiers.
De markten die bij de kust lig
gen, zijn de grootste. Dikwijls wor
den groepen slaven hier gekocht
door enige handelaren, die ze per
kameelkaravaan verder het bin
nenland invoeren en de jongens en
meisjes daar weer op de markt
brengen om hen dan „en detail" te
verkopen. Daar is het ook nog ge
woonte, dat men do slaven een
„stempel" op het hoofd drukt. Ara
bische sheiks houden daar duizen
den slaven en het leven van deze
ongelukkigen is betreurenswaardig.
Het houden van slaven is in de
ze landen de gewoonste zaak van
de wereld, men kan het rekenen
tot de zeden van het land en dat is
juist het ergste. Zo is bestrijding
van dat, wat wij als een kwaad
zien, bijna onmogelijk.
Prgscontröle
Dat het kopen van een vrouw tot
rare gevolgen kan leiden, wordt be
wezen door het feit dat Moham
medanen in Israël zich bij de mi
nister beklaagd hebben over het
feit, dat arme Mohammedanen lid
worden van de communistische
partij, omdat de prijzen van de
vrouwen in niet-communistische
Arabische gezinnen te hoog zijn.
Men heeft verzocht om „prijscon
trole" op de Mohammedaanse
vrouwen!
Het gevolg van deze liefdeloze
huwelijken is, dat het aantal echt
scheidingen duizelingwekkend is.
Statistieken wijzen uit, dat slechts
5 pet. der vrouwen éénmaal huwt.
Van de 7000 huwelijken in een jaar
gesloten, worden er 5000 binnen
een jaar weer ontbonden. Het is
volkomen normaal wanneer een
vrouw ongeveer tienmaal trouwt.
Er zijn echter ook veel slavinnen
die met Arabische mannen huwen
en het verschijnsel doet zich voor,
dat ook weer uit statistieken geble
ken is, dat deze huwelijken over
het algemeen gelukkiger zijn, dan
de traditiehuwelijken volgens de
Koran. Op de 1000 huwelijken met
slavinnen komen slechts gemiddeld
3 echtscheidingen voor. De reden
laat zich gemakkelijk raden, de
vrije keuze geeft waarschijnlijk de
doorslag en bovendien is gebleken,
dat een zogenaamde „musima"
haar man beter boeit.
De bestrijding
Het comité „Bestrijding Slaven
handel" van de U.N.O. waarbij no
ta bene ook Saoedi-Arabië en Ye
men zijn aangesloten, tracht deze
mensonterende handel met alle
middelen te bestrijden, hetgeen
door de systematische tegenwer
king van deze Arabische landen
een zeer zware taak is. Alle maat
regelen worden gesaboteerd en men
gaat er rustig verder met de legale
'handel in slaven en slavinnen.
De bestrijding van het kwaad zal
van binnen uit moeten geschieden,
want van buiten uit is er geen kans
op succes. Dat het nog een langdu
rige en zware taak voor de boeg
heeft, daar is het comité zich wel
van bewust. Het heeft echter be
sloten alle middelen te gebruiken
en rekent op de volle medewerking
van de gehele beschaafde wereld.
„Te Parijs zullen wij zien of het
al dan niet nodig zal zijn de reis
van president Eisenhower naar
Rusland uit te stellen", zo heeft
Chroesjtsjef woensdag op de „ten
toonstelling" te Moskou van de res
ten van de neergehaalde U-2 te
genover de westelijke journalisten
geheel gehuld in zeildok en afgezet
verklaard.
Woensdagmiddag is van de werf
te Saint Nazaire de paketboot
„France" te water gelaten, die met
haar lengte van 315 en een halve
meter de langste ter wereld is. Zij
heeft een waterverplaatsing van
55.000 ton en meet in totaal 68.000
ton. De „France" kan met een
maximum-snelheid van 34 knopen
2.040 passagiers vervoeren.
kruisen, het gevaar voor veldwach
ter en jachtopziener braverend, het
geweer in de aanslag. Hij schiet of
strikt een haas, loopt langs de don
kere boskant, turend naar de zwar
te silhouetten van in de takken
roestende fazanten en legt ze neer.
Hij moet nu eenmaal leven, op de
ene, of op de andere manier. Maar
bij alle durf en onverschrokkenheid
is hij toch berekend en voorzichtig,
weet uit te knobbelen, waar de
jachtopziener nu zal zijn, waar de
baan vrij is; hij is nog nooit ge
snapt. Evenwel, er hoort veel ge
luk toe
Of we zien hem gaan, bij 't vallen
van de avond, het pad bij de hoge
molen langs, naar het bos in de
verte. Tussen de tronken van essen
en elzen staan enkele berken. Hij
weet ze in 't donker te vinden,
neemt zijn scherpgeslepen snoeimes
en snijdt van de dunste twijgen een
vracht, zó groot en zwaar, dat hij
hem nauwelijks dragen kan. Gebo
gen onder zijn last gaat hij naar
huis bij het bleke licht van de
maan. Hij hoort voetstappen achter
zich, ziet, als hij even omkijkt, twee
donkere gestalten.
Wie verboden dingen doet
't Kan politie zijn. Hij doet er een
stapje bij. Nochtans winnen ze op
hem. Hij twijfelt niet meer, werpt
zijn vracht neer, zet het op een lo
pen duikt wat verder in het be
schermende donker van de elzen-
manteling, schuifelt in wijde boog
voorzichtig tussen de takken door
terug. Niet naar huis. Dan wordt
hij een te gemakkelijke prooi!
(Wordt vervolgd)
FEUILLETON
Het leven van een boerenarbeider
uit de eerste helft der 20ste eeuw
Voorzichtig heft hij het hoofd wat
oploert over de randdaèr
vlak voor hemenkele me
ters maar, twee kanjers van hazen.
(Hij wacht zijn tijd afbevend
van opwindinghij mag niet
missen! Met de verstijfde vinger
haalt hij de haan over, onmiddel
lijk daarop de andereZe liggen
er alle twee bij neerEén leeft
nog, schreeuwt gevaarlijk hard
gauw er heeneen tik achter de
orenstil
Als de wind naar huisGinds
wordt een deur geopend en weer
geslotenDe rijksveldwachter?
Hij komt behouden thuis, maakt
zijn vrouw wakker, toont haar in
elke hand een reuze-haas. Dan
lacht ze weer, zegt Hannesje, maar
gauw bij haar in bed te komen.
Als dan de morgen rijst, vatten
ze weer moed. Hannesje krijgt van
de verzekering tien gulden voor
zijn gestorven varken vergoed. De
rijksdaalder, die de twee hazen
hem opbrengen> er bij en nog een
kleinigheid, en, hij kan op het na
burige dorp een loopvarkeni kopen,
't Moét vijftien gulden kosten. Han
nesje krijgt het voor veertien, om
dat hij zo onfortuinlijk met zijn
vorige varken is geweest en, daar
hij contant betaalt, komt hij er
met dertien en een halve gulden af.
De koopman geeft hem van zijn
zes rijksdaalders een daalder terug.
Hannesje steekt hem in zijn vest
zakje, gaat naar huis, welgemoed
het varkentje - een touw om een
der achterpoten - voor zich uit drij
vend.
Vol trots toont hij zijn vrouwtje
de voordelige koop. Een daalder
over!Gevonden geld!
Hij voelt in zijn vestzakje..
wel verdwegverloren
de zak is kapot.
Een hartig woord!Een daal
der!!Hij moet er twee dagen
hard voor werken!.
Er zit niets anders op dan de weg
terug te gaan. 't Zal een bof zijn,
als hij zijn daalder vindt. Hij weet
goed, waar hij gelopen heeft; op het
graskantje langs de straatweg, om
zijn varkentje niet zijn pootjes te
laten stuklopen op de ruwe klin
kers. Hij vindt niets. Halverwege
staat hij ev enstil, krabt zich achter
't oor, steekt werktuigelijk de hand
in de broekzakhaalt hem er
met een ruk uit, tussen de vingers
een gulden en twee kwartjes,
door de scheur in de vestzak in de
broekzak - een zg. steekzak er
onder gegleden.
Een hartgrondige verwensing,
ondanks de grote opluchting.
Thuisgekomen, onbillijk genoeg,
smijt hij met een bruusk gebaar het
vest op de tafel. Zijn vrouw had
het tijdig moeten nazien. Alsof hij
die scheur niet eerst had moeten
ontdekken. Dat vraagt hij zich in
zijn boze bui niet af.
Een week later is hij zonder
werk. En, geen werk, geen brood.
Hij loopt niet naar de diaconie, dat
nooit! Hij zal zichzelf helpen, 't Is
wel beroerd, maar bij de boer is hét
weekloon 's winters toch ook maar
vier en een halve gulden. Als 't
hem een beetje meeloopt, verdient
hij op andere wijze mogelijk het
dubbele. Maar 't is een beetje ge
vaarlijker; er is nogal risico aan
verbonden.
En zo zien we Hannesje in de
lange maannachten de polder door-
In onze nieuwe zaak brengen wij goed nieuws in
In onze collecties hebben wij weer japonnen, rokken
en blouses opgenomen
In grote maten groot nieuws aan kleine prijs
Op een oud bekend adres nu
Kleding
Havenpark 5, telefoon 2334, Zierikzee
r
>V 7\ l
■r wh
Eerst wordt het
warm, dan wordt
het smóór, behal
ve achter
Woninginrichting f
Nieuwe Boogerdstr.
Zierikzee, tel. 2086
