Regelmatige controle is
noodzakelijk
Als Amsterdam „ver-Breitnert" Zierikzee
in het jaargetijde van de herfst
Het ontstaan van het beroemd
geworden geslacht De Jonge
GRENSV0LK
Financiën en Economie
ZIEREKZEESCHE NIEUWSBODE DINSDAG 27 OKTOBER 1959 No. 18657
Buiten „het seizoen"
Touristen krijgen dat (helaas) nooit te zien
Zierikzee, oktober. Van Amster
dam heeft een Nederlandse schrij
ver eens gezegd: „in de herfst is
de stad het mooist. Het is alsof
zjj ver-Breitnert". Een prachtige
vondst, dat woord „ver-Breitne-
ren". Het herinnert aan de bjjna
mysterieuze verinniging die de
schilder Brcitner in zjjn doeken
met Amsterdamse motieven, wist
te leggen. Een dromerige verstil-
die ons als bewoners van een
kleine stad niet
onbekend is,
want Zierikzee
heeft dat ook.
IAls de stad ligt
te bakken in de
volle zomerzon
Ionder een strak
blauwe lucht, is
het ook niet
moeilijk 't „oude
crayenist" aan
de Schelde mooi te vinden, maar - laten we het werkwoord hier over
nemen - in de herfst „ver-Breitnert" de stad. Helaas zijn er maar weinig
touristen, die het dan nog de moeite waard vinden naar Schouwen-
Duiveland te komen. Wie het bij uitzondering eens zou doen, zou er
geen spijt van hebben.
vat in deze kleurenbeelden, met als
dominerende kleur het warrige
bedaagde rood van de daken, waar
boven de torens omhoog staken en
versmald tot een lint de belang
rijkste straten die voeren naar het
centrum. Vele „plaatjes" kregen
een warm applaus, maar de Fran
sen moeten iets van het Zierikzees'
geheim, gevangen in die beelden,
hebben begrepen. Ze bewaarden
toen een stilzwijgen, maar na af
loop zei ons een der aanwezigen:
.vanaf die toren, dat waren de
middeleeuwen".
Gaan onder het verschralende
licht van de herfstdag, langs het
samenvattend mozaiek der gevel
vlakken, zien naar het verdofte
grijs van torens en poorten, men
zou het misschien moeten missen,
om de waarde er volledig van te
begrijpen.
Met het zien naar het licht over
de stad en het spel der kleuren,
met het proeven van de sfeer, die
soms als een onzichtbaar, maar
voelbaar gordijn over de dingen
in die stad wordt gehangen, is het
als met de fotografie. Het behoeft
zich niet te beperken tob het enkel
(en in dat specifieke geval, dan
zonnig) jaargetijde, maar men kan
er elke dag van het jaar en elk uur
van de dag mee uit de voeten.
De grote zangeres mevr. Jo Vin
cent vertrouwde ons eens - na een
spijtig voor haar niet zo druk be
zocht concert te Zierikzee - toe:
„ik zou toch niet graag in Zierik
zee willen wonen". Het was moei
lijk zo maar met een enkel woord
de teleurstelling bij haar weg te
praten, maar wij hebben wel ge
zegd: „U zult het wellicht niet ge
loven, maar veel wat U in Amster
dam zo bekoort, hebben we ook".
In de herfst „ver-Breitnert" Zie
rikzee en het is alleen maar nodig
voor deze verdroomde schoonheid
zich open te stellen. Eens even niet
de foutjes zien, de vlekken die er
ook zijn (waar niet?),maar tegen
het vallen van de avond wat te toe
ven in de buurt der oude monumen
ten, schakels die ons met een on
zichtbaar, maar veelbewogen ver
leden verbinden.
Sfeer is een ongrijpbaar en on
betaalbaar begrip, maar als het hier
niet was in deze voelbare vorm,
wat hadden we voor op de flatwij -
ken aan de rand der steden of de
buitenwijken'van Eindhoven?
Een positieve factor, die door het
verleden gevoede schoonheid in een
stedeke als Zierikzee, juist in een
tijd die van toenemend materialis
me niet viij te pleiten is. Er zijn
nu eenmaal waarden in het leven,
die zich moeilijk in geld laten uit
drukken en 'een verschraling van
het leven is het gevolg, als aan deze
waarden achteloos wordt voorbij
gegaan.
Zierikzee's geheim
Het was enige tijd geleden een
openbaring toen de bevolking van
St. Hilaire enkele voortreffelijk©
opnamen van Zierikzee te zien
kreeg, vanaf de St. Lievensmonster
toren. Alles wat zich zo moeilijk
onder woorden laat brengen, lag ge-
DRIE PUNTEN WAAR HET OP AAN KOMT.
Er is in de afgelopen weken nog
al veel geschreven en gesproken
over de onderhoudstoestand waar-
in he* autopark in ons land ver
keert. In dit verband zijn zelfs
beangstigende cijfers genoemd, die
later weliswaar van verschillende
andere zijden weer zijn tegenge
sproken, doch die niet hebben na
gelaten indruk te maken.
In hoeverre de onderhoudstoe
stand van de doorsnee Nederland
se auto te wensen overlaat, zullen
wij hier in het midden laten. Wel
willen wij enkele tips geven, die
voor de veiligheid van uw wagen
van direct belang zijn. Er zijn drie
punten waar het bij de veiligheid
van een auto op aan komt, n.l. de
banden, de stuurinrichting en de
remmen. Vanzelfsprekend kan dit
lijstje nog worden uitgebreid en
kunnen b.v. ook de vering en de
verlichting daarbij worden opge
nomen, doch de drie punten die
wij het eerst genoemd hebben,
vormen toch wel de meest kardi
nale onderwerpen, die regelmatig
inspectie behoeven.
Belangryke banden
Over het eerstgenoemde punt,
de banden, zijn eigenlijk slechts
weinig bijzonderheden te vertel
len. Het spreekt vanzelf, dat het
loopvlak nog van een behoorlijk
dikke laag geprofileerde rubber
moet zijn voorzien, zodat de slip
kans tot een minimum wordt te
ruggebracht. Maar niet alleen het
loopvlak is belangrijk, ook de zij-
flanken moeten geheel gaaf zijn
en mogen geen scheurtjes verto
nen. Via deze scheurtjes n.l. kan
vocht de band binnendringen en
vocht is de grote vijand van de
draadversterkingen die zich in de
band bevinden.
Er zijn twee factoren van het
grootste belang om de levensduur
van een automobielband te ver
lengen. In de eerste plaats de juis
te spanning, die wekelijks tenmin
ste eenmaal moet worden gecon
troleerd, en in de tweede plaats
het regelmatig b.v. om de 5 a 7000
km - verwisselen van de wielen.
Dit laatste dient zodanig te ge
schieden, dat elke band - en dus
ook de reserveband - telkens op
een andere plaats aan de wagon
dienst doet. Zouden er n.l. kleine
afwijkingen zijn, die extra slijtage
aan de band veroorzaken - b.v.
tengevolge van een enigszins
kromme wielas, een versleten la
ger o.i.d. - dan wordt daar niet
één bepaalde band geheel aan op
geofferd, doch slijten alle banden
gelijkmatig op.
Stuur- en loopvlak
Het tweede punt dat in verband
met de verkeersveiligheid van de
wagen moet worden genoemd
de stuurinrichting. Behoudens het
op tijd laten doorsmeren en con
troleren kan men hier zelf weinig
aan doen. Een voornaam punt is,
dat men het direct aan de repara
teur meldt, zodra een der banden
onregelmatig begint te slijten,
want ook dit is in de meeste ge
vallen aan de stuurinrichting te
wijten. Wie er een gewoonte van
maakt, b.v. bij de doorsmeerbeur-
ten, tevens de stuurinrichting te
laten controleren, heeft voor
slechts enkele dubbeltjes per
maand de zekerheid dat er van
deze kant geen gevaar te duchten
De remproef
En dan tenslotte de remmen
die misschien wel het belangrijk
ste punt van het lijstje vormen.
Iedereen heeft wel eens afschrik
wekkende verhalen gehoord over
remmen, die plotseling weigerden
en inderdaad, deze dingen komen
voor. De kans, dat zoiets gebeurt,
is echter minimaal klein, mits de
eigenaar van de wagen er maar
voor zorgt, dat het remsysteem
die aandacht krijgt die het nodig
heeft. Zo is het natuurlijk van het
grootste belang, dat de hoeveel
heid remvloeistof in het reservoir
op peil is, maar nog belangrijker
is dat dit reservoir absoluut vrij
blijft van vuil. Het vullen moet
dan ook met een pijnlijke nauw
keurigheid geschieden.
Voorts dient men zich te reali
seren, dat de remmen in het ge
bruik steeds wat achteruit gaan,
Als berijder van de wagen be
merkt men daar weinig van er
het is daarom goed ook eens een
deskundige het remsysteem te la
ten beproeven. Een korte proefrit
brengt soms belangrijke dingen
aan het licht.
Wanneer men de drie hierboven-
genoemde punten van tijd tot tijd
controleert of laat nazien, kan men
er zeker van zijn, in een auto te
rijden die geen gevaar oplevert
voor het verkeer. En dat is ten
slotte meer waard dan het luttele
bedrag waarmee veel onheil te
voorkomen is.
Onderwijzer contra haan
KOPENHAGEN, 26-10. De roep
van een haan heeft de Deense open
bare kas 25.500 kronen gekost. Het
dier, gevestigd in een hoenderpark
te Beder bij Aarhuus, kraaide op
een kwade morgen juist toen de
heer Harald Foged, hoofd der na
burige school, het ochtendgezang
van zijn leerlingen leidde. De heer
Foged werd over deze storing zo
boos, dat hij de eigenaressen van
het hoenderpark, twee oude dames,
een proces aandeed om de hanen
uit de omgeving van zijn school
weg te krijgen. In twee instanties
kreeg hij ongelijk. Tijdens'de zit
tingen ten gehore gebrachte band
opnamen van het hanengekraai
konden de rechters niet van de hin
derlijkheid daarvan overtuigen. De
heer Foged heeft de zaak nu voor
de Hoge Raad gebracht, in de hoop
dat die anders tegenover hanen
staat.
DE AARDBEVING
IN TURKIJE
ISTANBOEL, 26-10. Bij de aard
beving van zondag in oost-Tur-
kije zijn minstens zeventien men
sen omgekomen en acht zwaar ge
wond. 35o huizen zijn vernield.
De meeste schade werd aangericht
het district Hinis, ten zuiden
van Erzurum, en in het gebied van
Varto in de provincie Mus. Volgens
de politie liggen mogelijk nog
meer doden en gewonden onder
het puin. Het reddingswerk staat
onder leiding van gouverneur van
Erzurum. Medische en militaire
hulpploegen zijn met militaire
vliegtuigen naar het rampgebied
gezonden.
Maandag is een nieuwe aard
schok gevoeld, maar er is geen
melding gemaakt van schade. In
tussen is in Ufra in zuid-oost Tur
kije door overstromingen na zwa
re regenval een aantal bruggen
bezweken.
duwen, die om een of andere re
den niet onder de wettelijke rege
ling vallen, een speciale voorzie
ning te treffen, welke te zijner tijd
zo mogelijk tot 1 oktober 1959 zal
terugwerken. Sinds 1 juli 1957
wordt ook een toeslag verleend op
de invaliditeitspensioenen. Deze
toeslag blijft voorshands bestaan.
Bedrijfspensioenfonds
voor de landbouw
'S-GRAVENHAGE, 26-10. Het
algemeen bestuur van het bedrijfs
pensioenfonds voor de landbouw
heeft besloten de tijdelijke rege
ling, welke op 1 juli 1957 werd in
gevoerd voor de weduwe- en we
zenpensioenen van genoemd fonds,
met ingang van 1 oktober 1959 te
doen vervallen. Deze regeling hield
in afwachting van de komst van
algemene wettelijke voorzienin
gen cp dit punt in, dat op de we
duwe- en wezenpensioenen tijde-
lijijk een toeslag zou worden ver
leend, en dat het weduwen-pen
sioen tijdelijk zou doorlopen tot de
65-jarige leeftijd.
Zoals bekend is, trad genoemde
algemene wettelijke voorziening
in werking op 1 oktober j.l. Met
ingang van dat tijdstip zullen nu
bedoelde toeslagen niet meer wor
den uitgekeerd, terwijl de wedu-
wenpensioenen van hen, die wel
de 60-jarige maar niet de 65-jari-
ge leeftijd hebben bereikt, zullen
vervallen.
Maatregelen tot een meer alge
mene herziening van de pensioen
regeling van het fonds, welke ook
overigens, mede door de inwer
kingtreding van de algemene wet
telijke regeling, nodig wordt ge
acht, zijn in voorbereiding. Het
ligt in de bedoeling voor de we-
Poes rook wat
In Turijn heeft een jong
katje het leven van zijn baas
en bazin gered door op hun
bed te springen en de man
met krabben en miauwen te
wekken. Uitstromend gas had
de vrouw zeeds bedwelmd
maar in het ziekenhuis kwam
zij weer bij.
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
DELFT. Evenals het vorige ka
binet dit heeft gedaan, bracht de
ministerraad op uitnodiging van
het college van curatoren en de
senaat van de technische hoge
school te Delft een werkbezoek
aan deze onderwijsinstelling met
als doel een indruk te krijgen van
de veelzijdige problemen waarvoor
de technische hogeschool zich in
dit stadium van haar ontwikke
ling ziet geplaatst.
GRONINGEN. Het „Comité Al-
bert Schweitzer tegen atoomproe-
ven", waarvan het secretariaat te
Groningen gevestigd is, heeft een
adres gericht aan alle leden van
de ministerraad en aan de leden
van de eerste en de tweede kamer,
waarin gezegd wordt, dat het co
mité met verontrusting er van
heeft kennis genomen, dat raket
ten van het type „Honest John"
reeds onderweg zijn naar Neder
land.
AMSTERDAM. De vroegere
K.L.M.-vlieger commodore J. Moll
heeft te Albury in het zuidoosten
van Australië, waar hij 25 jaar
geleden met de „Uiver" een nood
landing maakte, aangezeten aan
een door de burgemeester aange
boden diner en heeft vervolgens
een bal bijgewoond dat ter gele
genheid van de landing werd ge
geven, aldus is uit Sydney verno
men.
MENSEN UIT HET VERLEDEN
Het geslacht De Jonge behoort
tot de aanzienlijkste van Zeeland.
De eerste leden daarvan treft men
reeds aan in de tweede helft van
de vijftiende eeuw te Zierikzee.
Met de meeste vooraanstaande ge
slachten is het vermaagtschapt en
het heeft vele uitstekende mannen
voortgebracht, die zich zowel in
's Landsregering als. in de stede
lijke besturen van Zierikzee, Mid
delburg en elders zeer verdienste
lijk hebben gemaakt.
Naar het bezit van verschillende
heerlijkheden namen de verschil
lende takken van de familie namen
aan. Zo had men de takken van De
Jonge van Bruinisse, van Ooster-
land en van Buttingen. Verder van
Ellemeet, van Campensnieuwland,
van Dreieschor en van Zwijnsber-
gen. De families Ockers en Steen
gracht zijn uit dit geslacht ge
sproten.
De eerste van het geslacht die
te Zierikzee werd aangetroffen was
Pieter Jan Lievensz, die reeds se
dert 1479 alhier als schepen voor
komt, ook raad was en in 1507 en
1514 de burgemeesterlij ke waardig
heid in deze stad bekleedde. Hij
overleed op 13 mei 1529, werd in
de Sint Lievensmonsterkerk voor
het Sint Laurensaltaar begraven en
liet bij zijn eerste vrouw Cornelia
Jansdr. Boeye zes kinderen na. Eén
dier kinderen, Anthony Pietersz.
geheten, dreef handel in wijn en
werd op 17 april 1560 in de Sint
Lievensmonsterkerk ter ruste ge
legd.
Uit zijn eerste huwelijk met Jo
hanna Ockers (een oude Zierikzeese
V.S. willen versterking
Laotiaanse leger
NEW YORK, 25-10. Volgens de
New York Times maakt Washing
ton haast met de uitvoering van
plannen tot versterking van het
Laotiaanse leger. De V.S. zouden
in het bijzonder de opleiding in
het gebruik van Amerikaanse wa
pens, die de laatste maanden in
steeds grotere hoeveelheden naar
Laos zijn gezonden, grondiger wil
len laten geschieden.
Naar de New York Times schrijft
hadden Frankrijk en de Verenig
de Staten samen de plannen uit
gewerkt en de Fransen waren ver
antwoordelijk voor de „tactische"
opleiding. Maar in bevoegde krin
gen is, aldus de New York Times,
gezegd dat de Amerikaanse des
kundigen ontevreden zijn over de
Franse bijdrage. Amerikaanse mi
litairen zouden verbaasd zijn over
de onvoldoende paraatheid van
het Laotiaanse leger na vier jaar
opleiding en oefening door de
Fran«en.
regeringsfamilie) won hij een vijf
tal kinderen en uit zijn tweede hu
welijk met Heil wig N.N. ontsproot
een zoon Pieter Anthonis Pietersz.,
van wie de familie Van der Port
afstamde.
De zoon van Anthony Pietersz.
was Jan Anthonisse, die 13 novem
ber 1588 overleed te Zierikzee. Hij
was lakenkoper en bewoonde het
huis voor de Brede- of Stenenbrug,
genaamd „De Katte" (het weste
lijke deel van het huis no. 24). Hij
was van 1568-1584 gasthuismeester,
in 1576 thesaurier der stad en stelde
zich in 1566 borg voor de stad, toen
deze uit de boedel van Maximiliaan
van Bourgondië de heerlijkheid der
Vier Bannen kocht. Als voorstan
der der nieuwe leer en de partij der
Staatsen toegedaan, moest hij korte
tijd later uit Zierikzee vluchten. Na
de inneming van Zierikzee in juli
1576, verliet hij de stad, maar werd
door de Spanjaarden onder Noord-
gouwe gevat en gevankelijk weg
gevoerd, eerst naar Bergen op Zoom
en later naar Antwerpen. Zijn
vrouw - Agatha de Vager - vluchtte
en vond enige tijd te Dordrecht een
onderkomen.
Jan Anthonisse won tien kinde
ren en werd in de Sint Lievens
monsterkerk begraven onder een
grote, witte zerk, waarop gebeiteld
stond: „Jan Thonis Pietersz., laken
koper". Gewoonlijk werd hij Ouwe
Jan Thonisse Lakenman genoemd,
in onderschieding van zijn zoon
Jan, die men Jonge Jan Thonisse
noemde en uit wiens naam - spoe
dig omgezet in Jan Thonisse de
Jonge - de familienaam reeds op
het eind der zestiende eeuw voort
kwam.
Sowjetrussische efficiency
bij massaproduktie
NEW YORK, 26-10. Een Ameri
kaanse deskundige op het gebied
van industriële research, prof. Sey
mour Meiman, verbonden aan de
universiteit van Columbia, heeft
volgens de New Yoi'k Times ver
klaard, dat de Sowjet-Unie gebruik
maakt van de Amerikaanse tech
nieken voor massaproduktie en
daarmede sommige machinewerk
tuigen sneller en goedkoper produ
ceert dan Amerika. De professor
voegde hieraan toe, dat „indien de
huidige ontwikkeling zich voortzet,
de Sowjet-Unie binnen enkele ja
ren de leiding zal hebben in de effi-
ciëncy bij de produktie van machi
newerktuigen". Hij voegde hieraan
toe, dat een dergelijk verloop
„niets minder dan een economische
en politieke ramp voor de gehele
vrije wereld" zou zijn omdat „eco
nomisch achtergebleven landen,
die reeds basis-machinerieën van
de Sowjet-Unie hebben gekocht,
zich ook tot dit land zullen wen
den voor hun technologie, opleiding
en methoden van industriële orga
nisatie".
's-GRAVENHAGE. In de nacht
van zaterdag op zondag is een tot
nu toe onbekend gebleven man
van omstreeks veertig jaar aan
gereden door een bestelauto op de
Prinsengracht nabij de Brouwers
gracht te 's-Gravenhage. De man
is met een schedelbasisfractuur
opgenomen in het ziekenhuis aan
de Zuidwal.
ZWOLLE. De 53-jarige arbeider
C. Roelofse uit Kampen is bij
Dronten (oostelijk Flevoland) on
der een vallende lier terecht ge
komen. Hij werd daarbij zo ern
stig gewond, dat hij tijdens het
vervoer naar het r.k. ziekenhuis te
Zwolle overleed. De lier, die wordt
gebruikt bij de bouw van een brug
ter plaatse, sloeg om, toen een der
straten brak.
Drelschor II-Zonnemaire I 0-4
Geheel volgens de verwachtingen
moesten de reserves van Dreischor
in Zonnemaire hun meerdere er
kennen. Vooral in de eerste speel-
helft waren de rood-gelen in de
meerderheid en al na zes minuten
scoorde v. Almkerk van dichtbij
(0-1). Na 20 minuten werd een in
geschoten bal door de achterspeler
C. de Waaij met de hand gekeerd
en dit kwam de thuisclub op een
strafschop te staan. Doelman Bi-aal
van Dreischor wist de bal wel uit
zijn doel te stompen, maar v. Alm
kerk kreeg deze wederom te pak
ken en schoot in (0-2). In de blauw
witte aanval kregen zowel v. d. Bos,
v. d. Linde en Klompe enkele kan
sen, maar dit leverde niets op. Met
onveranderde stand werd gerust.
'ïn de tweede helft kwamen de
blauw-witten verschillende malen
voor het Zonnemaire-doel, maar
verder dan enkele schoten over de
lat en een keihard schot van P. de
Waaij tegen de paal, kwamen ze
niet. Aan de andere kant was het
door toedoen van v. Leersum 0-3
geworden en menige aanval werd
door de gasten nog ondernomen.
Twee minuten voor het einde zagen
we zelfs nog een vierde doelpunt
van de gasten, ditmaal van A.
Stoel (0-4). Met deze verdiende,
maar geflatteerde stand kwam het
einde.
Bij Dreischor viel deze middag
vooral het goede spel van doelman
Braai op, terwijl ook de achter
speler C. D. de Waaij op een goede
wedstrijd kan terugzien.
Rest nog te vermelden dat bij
Dreischor, na een lange afwezig
heid, ook scheidsrechter J. D. v. d.
Linde weer eens van de partij was
en op de spilplaats een verdienste
lijke wedstrijd speelde.
FEUILLETON
door JAKOB SCHOPMANS
Dagenlang had Dorus van Do
renkamp over deze tegenslag lopen
te tobben, niet wetend wat aan
Lena te zeggen. Aan een huwelijk
durfde hij niet meer te denken, nu
hij wist, wat Peter Beeren zich
daarvan voorstelde. Maar plotse
ling was Peter op een avond met
een bundel kleren verschenen om
zijn geld op te vorderen. Hij ging
vertrekken. Men had de adem in
gehouden en had zich alle moeite
gegeven om de blijdschap daarover
niet te laten blijken, want hij mocht
zich daardoor nog eens bedenken.
Maar hij was waarachtig gegaan,
en niemand wist waarheen. Nie
mand wist ook, waarom hij zo plot
seling tot dit besluit gekomen was,
behalve Lena Martens.
Ze had zich over de bloemen in
haar tuin gebogen, toen Peter Bee
ren haar plotseling heimelijk na
derde. Hij greep haar vast met de
bedoeling haar te kussen. Veront
waardigd had zij zich omgekeerd
en hem recht in het gezicht gesla
gen,
„Heks",, riep hij, met van woede
bleek vertrokken gezicht, „ik betaal
het je terug, zo waar ik Peter Bee
ren heet!" Zo iets was hem nog
nooit overkomen. Het ergerde hem
en hij haatte die vrouw. In het
eerst was hij verlegen met zijn
houding en wist hij niet goed wat
te beginnen. Maar toen hij zich
van haar verwijderd had en tot de
conclusie kwam, dat het leven in de
nabijheid van zo'n helleveeg niet
zo aangenaam zou zijn als hij het
zich had voorgesteld, had hij snel
z'n besluit genomen. Het zou wat!
Er waren wel andere vrouwen dan
die in dit ellendige boerennest, als
je maar geld had, veel geld!
Hij was naar huis gegaan, vast-
b3sloten nu, en had zich in een ran
sel bijeengepakt wat hij nodig acht
te. Toen was hij naar z'n pleegmoe
der gestapt en had begerig het geld
opgestreken, om zonder groet of
dankwoord in de reeds vallende
duisternis te verdwijnen.
Niet lang daarna hielden Dorus
en Lena bruiloft en kwam er een
jonge vrouw in het boswachters
huis. Het was of alles daarop ge
wacht had. Nog binnen het jaar
overleed zijn moeder kalm en vre
dig, in het gelukkige besef, dat
haar hartewens in vervulling was
gegaan: drie dagen eerder was haar
kleinkind geboren.
Het jonge nieuwe leven bracht
gelukkige jaren in de grote bijna
te stille woning aan de bosrand.
Kleine Annemarie groeide voor
spoedig op en werd al bijna vier
jaar. Lena van Dorenkamp was in
de bloei van haar leven. Er waren
er, die haar om het geluk, dat zij
gevonden had, benijdden. Toen
vond Dorus van Dorenkamp op ze
kere dag een man in de modder
langs de oever van het ven, dat
een kwartier ongeveer van zijn huis
lag. De man moest daar al gerui
me tijd gelegen hebben, want als
levenloos lag hij daar uitgestrekt.
Aanvankelijk herkende hij in het
vermagerde en besmeurde gezicht
Peter Beeren niet eens. Pas nadat
hij het vuil van 's mans hoofd wat
had weggewreven wist hij, wie hij
hier aangetroffen had. Even had
hij de aandrang om Peter Beeren
terug te duwen in het water, zodat
dit zich boven hem sluiten zou.
Maar betere gevoelens kregen wel
dra de overhand en hij riep een
paar bosarbeiders om met hem het
schijnbaar levenloze lichaam naai
zij n huis te dragen.
Toen zij zag wie men haar thuis
bracht rilde Lena van Dorenkamp
van afschuw. „Leeft hij nog of
is hij dood?", vroeg ze met stokken
de stem. En de gedachte aan de
onheilen die dreigden deed haar
duizelen. Eerder dan iemand haar
had kunnen antwoorden was ze
flauw gevallen. De ontboden dokter
kon voor twee patiënten tegelijk
komen.
„Hij zal het niet meer halen", zei
de geneesheer na zijn onderzoek
van Peter Beeren. „als u hem hier
niet meer wilt hebben kunt u hem
rustig naar het dodenhuisje bren
gen". „Nee, Dorus, nee!" kwam op
eens Lena, weer tot bewustzijn ge
komen, tussenbeide, „laat hem hier
sterven. We mogen niet hardvoch
tig zijn in het aangezicht van de
dood". Dorus van Dorenkamp krteeg
een hevige innerlijke strijd te door
worstelen. Vooral één gedachte be
zwaarde hem: „Als de dokter zich
nu eens vergiste en Peter Beeren
er weer boven op kwam?"
Maar wie hem daar met openge
vallen mond naar adem zag hijgen
en het zweet op zijn vervallen lijk
bleek gezicht zag, moest de mening
van de dokter wel bijvallen.
(Wordt vervolgd)
