DE MAN UIT CHICAGO
Buurman
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE DINSDAG 4 AUGUSTUS 1959 No. 18608
NIXON'S TELEVISIEREDE
Na compliment aan Russische volk
bezwoer hij Amerikaanse vredeswil
Onder de indruk van vorderingen in Sowjet-Unie
In zijn magistrale rede voor de
Russische televisie, heeft vice-pre
sident Nixon, o.m. nog gezegd, dat
hij zeer onder de indruk is geko
men van de efficiënte en moderne
inrichting van fabrieken, van de
schitterende balletten in Lenin
grad en Novosibirsk en van het
streven naar verbetering op alle
gebied.
„De meeste indruk heeft echter
Uw volk op mij gemaakt. Tenslotte
is het kostbaarste bezit van een
land niet zijn bossen, fabrieken of
boerderijen, maar zijn volk", aldus
Nixon.
De Russen waren harde werkers,
vitaal en bezield van de wil om
vooruit te komen.
Punten van overeenkomst
Verder was het Nixon opgeval
len, in hoevele opzichten de Russen
met de Amerikanen overeen ko
men. „Wij houden allebei van hu
mor en van sport, wij zijn allebei
gastvrij en vriendelijk, maar bo
venal zijn de beide volken één in
hun vredeswil". De vice-president
zei, dat niets hem zo pijnlijk ge
troffen had als de woorden van een
Russische ex-militair in Novosi
birsk, die zei: „Ik geloof U niet als
U zegt dat Amerika voor vrede is".
Nixon gaf de verzekering, dat al
leen aanvallende landen iets van
Amerika te duchten hebben.
Wat deed Amerika"?
De Amerikaanse vice-president
vervolgde: „De Verenigde Staten
hebben meegedaan aan twee we
reldoorlogen, doch zij hebben geen
vierkante centimeter grond noch
een cent herstelbetalingen van de
voormalige vijanden geëist.
De Amerikanen hebben de hoog
ste levensstandaard ter wereld. Wij
wensen slechts één ding van an
dere volkeren: in vrede en vriend
schap met hen te leven.
Geen leider ter wereld kan de
zaak der vrede meer toegewijd zijn
dan onze president en zijn broeder,
dr. Milton Eisenhower, die ons de
eer heeft aangedaan deze reis mee
te maken, kan U vertellen, dat
Eisenhowers leven en levenswijze
een bewijs van deze eenvoudige,
doch grote waarheid zijn: niemand
haat de oorlog meer dan hij, die
er veel van heeft gezien", aldus
Nixon.
„Kuil voor een ander".
Hij vervolgde: „Wij weten dat
het onze beide landen in dit tijd
perk van kernwapens onmogelijk
is de ander aan te vallen zonder
verschrikkelijke vergeldingsmaat
regelen uit te lokken.
Daarom zou elke leider, die zo
krankzinnig zou zijn om slechts te
Incident voor
Buckingham Palace
Wacht van de garde
botste tegen toeriste
LONDEN, 3-8. „Ongeluk of re
presaille?", zo vraagt men zich af
na een incident dat zich heeft voor
gedaan voor het Buckinghampaleis.
Een wacht van de garde, die zich
beijverde in strakke, rechte lijn
voorwaarts te marcheren, kwam in
botsing met een Amerikaanse toe-
riste, die kennelijk niet de strikte
toepassing van dit reglement kende.
De wacht gaf er de voorkeur aan
geen rekening te houden met de
aanwezigheid van de Amerikaanse,
wier voeten het zwaar te verduren
kregen bij de onverwachte botsing.
Er zal een diepgaand onderzoek
worden ingesteld. De paleiswacht
beklaagt zich echter bitter over het
gebrek aan eerbied waarvan de
toeristen blijk geven. „Zij begrij
pen niet hoe moeilijk het o.a. is on
bewegelijk te blijven staan met een
berenmuts op het hoofd", aldus of
ficieren van de wacht.
Top-passagiersdag
op Schiphol
SCHIPHOL, 3-8. - Zaterdag 1
augustus is het recordaantal inko
mende en uitgaande passagiers op
Schiphol opnieuw verbeterd. Op 5
juli van het vorig jaar werd het
record gebracht op 4480 luchtreizi
gers, maar zaterdag 27 juni van dit
jaar wezen de resultaten uit dat
4676 passagiers de controleposten
op de Amsterdamse luchthaven wa
ren gepasseerd.
Jongstleden zaterdag werd het
wederom een topdag. Toen telde
men in totaal 4929 inkomende en
uitgaande passagiers, waarvan 47?2
personen door de K.L.M. werden
vervoerd of door de K.L.M. werden
afgehandeld ten behoeve van an
dere luchtvaartmaatschappijen.
In een van de grootste concert
gebouwen van Moskou wordt de
laatste hand gelegd aan het groot
ste muziekinstrument van de Sow
jet-Unie. Het is een orgel dat bijna
zo hoog is als een gebouw van twee
verdiepingen. Het instrument be
vat 7.800 pijpen, weegt meer dan
20 ton en is van Tsjechische ma
kelij.
denken aan het beginnen van een
oorlog, steeds 't Russische spreek
woord voor ogen moeten houden:
„Graaf geen kuil voor een ander,
want U zou er zelf in kunnen val
len".
Nixon beloofde dat hij in de ko
mende jaren zijn beste krachten
zal wijden aan de zaak van de
vrede, met gerechtigheid voor alle
volken van de wereld. De laatste
woorden van zijn 50-minuten du
rende redevoering waren: „Boli-
sjoje Spasibo, do Swidanja", (har
telijk dank, tot ziens).
Genève
loopt woensdag af
GENEVE, 3-8. De ministers van
Buitenlandse Zaken van Amerika,
Engeland en Frankrijk hebben
maandagochtend op een bijeen
komst in Genève besloten geen da
tum voor te stellen voor hervatting
van de Geneefse conferentie, die
woensdag afloopt, omdat minister
Herter naar Amerika terug moet,
zo is uit conferentiekringen verno
men.
De Britse minister, Selwyn Lloyd,
heeft aan een lunch met Gromiko,
na het westelijke overleg, de Rus
hiervan op de hoogte gebracht.
De laatste dagen van de Ge
neefse conferentie worden geheel
overschaduwd door de mogelijk
heid van een bezoek van Chroesj-
tsjef aan Washington, begin sep
tember.
SOLDATEN OP SJOUW
ACHTER BALLON
KOPENHAGEN, 3-8. De Neder-
landse ballonvaarders Nine en Jan
Boesman hebben het afgelopen
weekeinde in Denemarken meege
werkt aan een militaire oefening.
Met hun ballon „Jules Vernefun
geerden zij als prooi voor de deel
nemende militairen, die opdracht
hadden de ballon zo snel mogelijk
na de landing op te sporen.
Na een vlotte start uit Odense
voer de „Jules Verne" naar Jutland.
Aanvankelijk voeren de ballon
vaarders in de richting van de
Kleine Belt, maar de wind draaide
en de koers werd zuidoost. Hier
door loerden de militairen misleid.
Bovendien werden zij in de war ge
bracht door een televisiereporter
die opnamen van start en vaart
maakte en onderweg de commando
post liet weten dat de ballon ergens
in het westen zou landen. Uren
lang zwierven de militairen over
heuvels en door bossen, maar zij
vonden geen ballon. In koor riepen
zij Hollanden de namen van de
ballonvaarders, maar pas door de
aanwijzingen van een kustwachter
vonden zij omstreeks middernacht
de Nederlanders, die een prachtige
vaart hadden gemaakt. Zij hadden
een korte tussenlanding gemaakt
en zodoende de achtervolging van
zich weten af te schudden.
De oefening is de militaire auto
riteiten zo goed bevallen, dat de
heer en mevrouw Boesman zijn uit
genodigd nogmaals op deze wijze
als prooi fungeren. Dat zal op 9
augustus gebeuren.
's-GRAVENHAGE. Dezer dagen
is de zaaizaadcommissie van de
hoofdafdeling akkerbouw van het
landbouwschap geïnstalleerd door
de voorzitter van de hoofdafdeling
akkerbouw, de heer H. J. Mun-
tinga. De hoofdafdeling akkerbouw
heeft namelijk een toenemende be
hoefte gevoeld aan nadere bestu
dering en advisering. Vooral de
ontwikkeling van het zaaizaadver-
keer in de E.E.G. in het algemeen
en in het bijzonder de positie van
het Nederlandse zaaizaad daarin,
hebben deze behoefte sterk geac
centueerd.
Purmerend helpt
Sardinië aan koe
PURMEREND, 3-8. De veemarkt-
stad Purmerend gaat de koe stevig
bij de (liefst gouden) horens vatten
met haar streven een bijdrage te
leveren ter leniging van de vluch-
telingennood in de vorm van een
koe, die bestemd is voor Sardinië.
Een interkerkelijk comité in dit
Noordhollands stadje, gesierd met
de voor de hand liggende naam
„Koeiencomité", beijvert zich voor
het inzamelen van geld met aller
lei acties, teneinde een of meer
koeien te kunnen kopen ten behoe
ve van de agrarisch ingestelde
vluchtelingengemeenschap op Sar
dinië, het z.g. Heifer-project van
de Wereldraad van Kerken. Een
niet onbelangrijk onderdeel dezer
acties vormt de voetbalwedstrijd
op woensdag 5 augustus a.s. tussen
de ere-divisieclubs Ajax en Volen-
dam op het Hollandia-terrein te
Hoorn. De baten van deze wed
strijd komen ten goede aan het
„koeiencomité".
Dode en gewonde
bij verkeersongeval
ARNHEM, 3-8. Vanmorgen om
kwart over acht is op de Apel-
doornseweg te Arnhem, bij het via
duct over de Cattepoelseweg, een
ernstig verkeersongeval gebeurd.
Een uit de richting Apeldoorn
komende personenauto slipte door
onbekende oorzaak in de flauwe
bocht en botste tegen een lantaarn
paal, die afbrak. De auto werd
zwaar beschadigd.
De bestuurster, de 40-jarige me
vrouw Z., wonende te IJmuiden,
bleek zo ernstig gewond te zijn, dat
zij kort na het ongeval ter plaatse
overleed. De 30-jarige mevrouw W.,
eveneens uit IJmuiden, die naast
haar zat, werd met ernstige ver
wondingen naar het gemeentezie
kenhuis vervoerd. De heer Z., die
achter in de auto zat, liep een shock
op. Het echtpaar Z. heeft twee kin
deren.
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
AMSTERDAM. Werkspoor N.V.
die reeds zeven jaar in Australië
werkzaam is als aannemer op
werktuigkundig gebied, gaat in
Australië een nieuwe onderneming
oprichten. De zetel van de onder
neming zal worden gevestigd te
Melbourne.
MAASTRICHT. Een 11-jarig
jongetje, J. Gunther te Maastricht,
is onder een vallende muur be
dolven en gedood. Het ventje zat
tegen het muurgedeelte van een
lege kolenbox in het kolenmaga-
zijn van de firma S. Ummels-de
Waal, aan de Bloemenweg te
Maastricht. Mogelijk tengevolge
van zij druk heeft dit pas enkele
jaren oude muurgedeelte het bege
ven.
AMSTERDAM. De 19-jarige
werkstudent H. W. L. uit Amster
dam is met zijn fiets op de hoek
van de Hoofdweg en de Aruba-
straat in Amsterdam in botsing ge
komen met een personenauto. De
werkstudent is ter plaatse vrijwel
onmiddellijk overleden.
ROTTERDAM. Van vandaag af
zal ieder, die het wel en wee van
de Nieuw Guinea-expeditie ter
harte gaat, geld kunnen geven om
mee te werken de expeditie te
doen slagen. De heer C. Verolme,
die zich thans definitief garant ge
steld heeft voor deze onderzoe-
kingsreis, die in het slop dreigde
te geraken, heeft bij de Rotter-
damsche Bank een rekening „Steun
Expeditie Nieuw Guinea" geopend,
in de hoop, dat. particulieren en
bedrijven daarop gelden zullen
storten, zodat de financiële steun
niet ten volle op hem neer zal ko
men, zo wordt van de zijde van de
heer Verolme vernomen.
TILBURG. In het St.- Elizabeth-
ziekenhuis te Tilburg is de 20-jari-
ge scooterrijder J. de Voort uit Til
burg, die zaterdagmiddag met zijn
scooter tegen een personenauto
reed, aan zijn verwondingen over
leden. V., die vanuit de richting
Breda Tilburg wilde binnenrijden,
lette daarbij wel op het achterop
komend verkeer, doch niet op een
personenauto, die hem tegemoet
kwam. Een botsing was niet te ver
mijden.
V.S. BLIJVEN GEKANT TEGEN TOELATING
VAN ROOD-CHINA TOT VERENIGDE NATIES
Pleidooi voor „politiek van kracht"
NEW YORK, 2-8. VVtf l«n vast
van plan om in het tiende achter
eenvolgende jaar in de algemene
vergadering van de V.N. de cam
pagne tegen toelating van commu
nistisch China tot de V.N. te lei
den. Dit heeft Cabot Lodge, het
hoofd van de Amerikaanse delega
tie in de V.N. in San Francisco,
verklaard.
Cabot Lodge keerde zich met
kracht tegen de voorstanders van
toelating, die stellen dat deze „on
vermijdelijk" is. Hij sprak zich
voorts uit voor een politiek van
kracht i.v.m. deze kwestie en i.v.m.
de kwestie Berlijn en Formosa.
Cabot legde er de nadruk op dat
er geen enkele aanwijzing bestaat
dat Peking dichter tot het stand
punt van de V.N. is genaderd.
Verschillende redenen
De redenen voor het Amerikaan
se besluit, aldus Lodge, zijn o.a.
het optreden van China in Tibet,
„de pogingen om Formosa met ge
weld te veroveren, de vervolging
van missionarissen en zendelingen
en de onmenselijke weigering om
Amerikaanse burgers vrij te laten"
Lodge drong er bij het Interna
tionaal Olympisch Comité op aan,
de uitsluiting van nationalistisch
China ongedaan te maken, omdat
anders „vele Amerikanen gaan
twijfelen aan de waarde van een
Amerikaanse deelneming aan de
Olympische Spelen".
De visserij is een van de voornaamste middelen van bestaan in
Alaska. De op de foto afgebeelde reusachtige krab vormt een
uitstekend voedsel. Deze zeedieren worden in de Golf van
Alaska en in de Beringstraat gevangen, aan land gebracht en
tot conserven verwerkt.. Grote exemplaren wegen meer dan
10 kilo.
DE ONAANTASTBARE
„MONSTER"-TOREN
ZIERIKZEE, 3-8. De Zierikzeese
St. Lievensmonstertoren heeft, als
zijnde „gefondert" in 1453, nog 15e
eeuwse mensen gekend. Zij hebben
gespeeld aan zijn voet, al moet men
niet direct al te 20ste eeuws letter
lijk worden, want zo speels was de
vijftiende eeuw waarschijnlijk niet.
Maar mensen kwamen en gingen.
Ze liepen voorbij, vrolijk of ter
neergeslagen, ze dreven handel of
betuigden elkaar liefde of vriend
schap, want dat is van alle tijden
en eeuwen. Bij oproer en brand
vingen de transen het wilde krijsen
van hef volk en de gloed van vlam
men plekte rossig op de stenen ko
los. De St. Lievensmonstertoren liet
de dieptetrommen weerkaatsen van
de Spaanse compagnieën en onbe
wogen stond zij temidden van al
lerlei vreemdsoortig feestgedruis.
Franse heerscharen trokken voor
bij, de officieren voorop te paard,
niet zonder arrogantie en veel la
ter klam het gescandeerde ritme
van zingende vreemde heirscharen
opnieuw omhoog naar de eenzame
spits van de toren. Dreunend ka-
nongeweld reet stukken uit het to
renlichaam en nog zo kort geleden
omsloot de sluipende watervijand
ook de Monstertoren, die echter
bleef die zij was majestueus,
trots en feitelijk onaantastbaar.
Honderden werklieden zetten in
het verleden reeds hun beitels in
de harde steen, jarenlang ontsier
den belachelijke houten stellages
het torenlichaam, en weer staat zij
in de steigers. Voor hoelang? Nie
mand die het zeggen kan, maar het
doet de Monstertoren niet zoveel.
Zij weet dat alles voorbij gaat, hoe
lang het ook duren mag. De wind
huilt en zucht en uilen krassen
rond het eeuwenoude, torenlichaam.
De seizoenen komen en gaan. De
„St. Lieven" zal straks wat mooier
zijn dan nu, weer wat opgepoetst
en gerepareerd, maar in wezen
blijft de toren hetzelfde. Zo is het
met heel veel oude bouwwerken.
Zij krijgen iets ontijdelijks, maar
onveranderlijk blijft haar functie
ontzag inboezemen en de men
sen eigen beperktheid en kortston
digheid leren.
Nozembende
pleegde diefstallen
aan lopende band
AMSTERDAM, 3-8. De simpele
diefstal van een fiets heeft de Am
sterdamse recherche op het spoor
gebracht van een nozembende, be
staande uit acht jongens in leeftijd
variërend van 12 tot 20 jaar. Zij
Ihebben in de afgelopen zes maan
den niet minder dan twintig straf
bare feiten gepleegd. Hun laakbare
activiteiten richtten zich vooral op
het stelen van fietsen, bromfietsen
en scooters en joyriding. Enkelen
van hen hebben ook ingebroken in
kantines van sportvelden in de
hoofdstad. Een autoradio en wat ge
reedschap, die zij uit een gepar
keerde auto hadden gestolen, kon
den door de politie in beslag wor
den genomen, maar van fietsen,
bromfietsen en andere zaken is tot
nu toe nog niets teruggevonden.
Het is dan ook moeilijk na te gaan
hoe groot de schade is, die de jon
gens in de afgelopen maanden aan
andermans eigendommen hebben
toegebracht. Ook in Loenen aan de
Vecht en in Utrecht stalen zij brom
fietsen. De jongens, die naar de po
litie zegt, allen rasechte nozems
zijn, wonen in verschillende delen
van de hoofdstad en kwamen op
straat met elkaar in contact.
Oosteuropese
vluchtelingen
naar Oostenrijk
WENEN, 3-8. In de afgelopen da
gen zijn zeven Tsjechen en een
Roemeense naar Oostenrijk uitge
weken.
Een der Tsjechen, de 29-jarige
Emile Schwetz, is uitgewezen met
een „Fiseier Storch" vliegtuig, dat
in het grensgebied werd gebruikt
voor de bestrijding van insecten.
Onder de Tsjechoslowaakse uitge
wekenen bevonden zich verder
twee soldaten, twee werktuigkun
digen en twee landbouwers.
De uitgeweken Roemeense is een
oude dame, die met een geldig pas
poort naar Wenen was gereisd en,
eenmaal daar aangekomen, besloot
niet meer naar haar land terug te
keren.
ROTTERDAM. Zondagnacht om
streeks twee uur is de Engelse op
varende van het s.s. „Richmond
Castle", de 29-jarige poetser Ken
neth Watkins, 25 Wyndhamstreet,
Penn Graig, South-Wales, bij het
zwemmen in de Waalhaven ver
dronken.
„Geef mij de goede buurmannen
maar", moet de man wel hebben
geroepen, die aan buurman zijn
„goede reis" had te danken. Beter
dan de „verre vrienden" weten
soms de buurmannen vriendschap
pelijk en doeltreffend in te grijpen.
De man stond met zijn auto aan
het Zijpse veer, waar het al lekker
druk ivas, hetgeen gebruikelijk in
dit seizoen van trekken en sjouwen.
Plotseling duikt daar ook de auto
van buurman op, hetgeen op zich
zelf zo gek nog niet is, maar buur
man bleef niet wachten op de pont.
Hij stapte de wagen uit en hield
een kledingstuk in de hand, een
belangrijk kledingstuk een jasje
en hield dit voor de verbaasde ogen
van de man.
Nu die kende dat jasje goed,
want dat stukje textiel was zijn
eigendom.
„Ach, zo'n jasje", zult u zeggen,
wat maakt dat nu-uït. In dit geval
heel veel, want in dat jasje zaten
paspoort, reispapieren en geld van
de man, die buitenlandse plannen
had. Het was zomers weer en dan
haakt men - in vakantiestemming
zijnde - niet zo maar jasjes - maar
zo'n „paperassenjasje" is natuur
lijk onontbeerlijk, om niet de schrik
van het leven te krijgen aan de
grens, waar men voor papieren nog
altijd alle belangstelling heeft.
De man met buitenlandse plan
nen was er perplex van, maar
buurman had haast en wachtte
geen reacties af. Hij „snoof' er zo
gezegd vandoor. Achterblijvers van
de man hadden de ontdekking ge
daan, zo in de stijl van noe eit
tun zun jasje laete laage". Ja, alles
goed en wel, maar als er dan eens
geen buurmannen waren, die ra
zend snel naar de pont stoven? Als
dan was het kamperen gewor
den dicht bij de grens. Voor wat
betreft Eilandman, ook altijd zo'n
buurman zou hij zeggen.
EILANDMAN.
Hun arrestatie is het gevolg van
de opsporing van een gestolen fiets,
die stond genoteerd in het register
van een koopman op het Waterloo-
plein. De dader kon enkele weken
geleden worden ingerekend en
vanaf dat moment begon de
sneeuwbal voor de politie eerst
goed te rollen. Nog zeven jeugdige
verdachten heeft de recherche van
het bureau Marnixstraat gepakt.
FEUILLETON
door LUCIEN LELONG
„Toch zal er verandering moeten
komen, in het belang van de ge
meente en van het weldenkend deel
van de burgerij", ging Kruiderink
voort. Mevrouw Boom zweeg nog
steeds, wachtend op de climax.
„En ik heb zo'n gevoel, dat zo
langzamerhand de loop der dingen
leidt tot een openlijk conflict. Er
zijn verscheidene zaakjes die me
niet bevallen, bijvoorbeeld de
kwestie
„Clarenbough". Mevrouw Boom
stootte het ene woord uit als een
klaroenstoot. Kruiderink keek haar
met ongeveinsde bewondering aan.
„Mevrouw, als er ooit sprake is
geweest van twee zielen één ge
dachte
„Dat is een zaakje met een luch
tje", ging mevrouw Boom voort.
„Ik heb het idee, dat wanneer we
dat zaakje opklaren, we een heel
eind verder zijn".
„En dat Dikkenburg er tot aan
zijn heupen inzit en de Gooyer ook"
„Niet onwaarschijnlijk".
„Wanneer we hiervan een góed
gebruik maken, is het afgelopen
met de dictatuur van het raadhuis.
Dan komt er jong en fris bloed".
„Ik denk aan mijn zoon", zei me
vrouw Boom. „Hij is in Meeldam
géboren, hij heeft kennis en erva
ring. Hij zou een goede burge
meester zijn".
„Als hij een goede directeur van
gemeentewerken weet te benoemen
als Lefebre volgend jaar gepen
sioneerd is, kan-ie op mijn steun
rekenen", gromde Kruiderink.
„Maar ik vraag me af of uw zoon
niet een beet'je te veel enchanté is
van die dochter van Dikkenburg,
om aan zulk een actie mee te wer
ken".
„We zullen zien", zei mevrouw
Boom. „Als hij dat kind weet in te
palmen zullen we een paar jaartjes
langer moeten wachten, maar dan
is het risico veel minder. Lukt het
hem niet en ik zal wel zorgen, dat
hij in die zaak wat voortgang
maakt, dan is hij misschien net in
de stemming om haar en haar fa
milie een poets te bakken".
„Dat zijn we eens", constateerde
Kruiderink. „Maar hoe krijgen we
klaarheid in deze zaak?"
„Ik heb kennis gemaakt met die
Amrikaanse journalist", vertelde
mevrouw Boom. „Misschien kan die
ons van veel nut zijn. Wanneer in
derdaad blijkt, dat Clarenbough
niet achttien karaats is, kan hij
voor de publiciteit zorgen die Dik
kenburg als burgemeester onmoge
lijk maakt. En als tweede pijl op
mijn boog heb ik nog een ander
plannetje".
Hier vervielen de beide samen
zweerders in een gefluister, dat de
dienstbode, had ze aan het sleutel
gat willen luisteren, onmogelijk
had kunnen verstaan. Tenslotte
rees Kruiderink op en schudde zijn
medewerkster opgetogen de hand.
„Met u durf ik in zee", zei hij
voor zijn doen hartelijk. „Als het
geluk nu maar een beetje mee
werkt
Neuriënd wandelde hij naar hui«.
20
Mevrouw Boom, zittend in de serre
met haar Pekinees op de schoot,
keek hem na. En spon verder aan
haar toekomstplannen.
0
Mr. Clarenbough had enkele ang
stige momenten doorleefd, toen hij
door de ontmoeting met Clare, de
secretaresse van de Amerikaanse
journalist, mr. Colverton, plotse
ling was geconfronteerd met de
mogelijkheid van ontdekking. Hij
had tot nog toe het spel onbezorgd
gespeeld, maar op het moment,
waarop Clare's briefje was bezorgd
en hij wist, dat hij tenminste door
één persoon doorzien was, had hij
het gevoel gehad, alsof de grond
hem onder de voeten wegzonk. Na
die tijd was wel iets van de glans
en glorie van zijn avontuur ver
dwenen. Hij wist, dat Clare de se
cretaresse was van een man, die
waarschijnlijk de echte mr. Claren
bough persoonlijk en misschien
zelfs vrij intiem kende. En al was
hij vreselijk blij, dat hij in het
kamp van deze mogelijke vijand,
die voor hem een voortdurende be
dreiging vormde, thans een mede
werkster had, al vertrouwde hij,
dat Clare hem niet zou verraden,
alleen het denken aan de mogelijk
heid1 van ontdekking deed hem het
zweet uitbreken en dat geschiedde
dikwijls op de meest ongelegen mo
menten. Hij was dan ook maar blij,
dat het huldigingscomité er voort
durend op uit. was, het hem naai
de zin te maken, geen gelegenheid
voorbij liet gaan om feestelijkhe
den, excursies, diners en dergelijke
op touw te zetten.
(Wordt vervolgd)