DE MAN UIT CHICAGO Buurman ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE DINSDAG 4 AUGUSTUS 1959 No. 18608 NIXON'S TELEVISIEREDE Na compliment aan Russische volk bezwoer hij Amerikaanse vredeswil Onder de indruk van vorderingen in Sowjet-Unie In zijn magistrale rede voor de Russische televisie, heeft vice-pre sident Nixon, o.m. nog gezegd, dat hij zeer onder de indruk is geko men van de efficiënte en moderne inrichting van fabrieken, van de schitterende balletten in Lenin grad en Novosibirsk en van het streven naar verbetering op alle gebied. „De meeste indruk heeft echter Uw volk op mij gemaakt. Tenslotte is het kostbaarste bezit van een land niet zijn bossen, fabrieken of boerderijen, maar zijn volk", aldus Nixon. De Russen waren harde werkers, vitaal en bezield van de wil om vooruit te komen. Punten van overeenkomst Verder was het Nixon opgeval len, in hoevele opzichten de Russen met de Amerikanen overeen ko men. „Wij houden allebei van hu mor en van sport, wij zijn allebei gastvrij en vriendelijk, maar bo venal zijn de beide volken één in hun vredeswil". De vice-president zei, dat niets hem zo pijnlijk ge troffen had als de woorden van een Russische ex-militair in Novosi birsk, die zei: „Ik geloof U niet als U zegt dat Amerika voor vrede is". Nixon gaf de verzekering, dat al leen aanvallende landen iets van Amerika te duchten hebben. Wat deed Amerika"? De Amerikaanse vice-president vervolgde: „De Verenigde Staten hebben meegedaan aan twee we reldoorlogen, doch zij hebben geen vierkante centimeter grond noch een cent herstelbetalingen van de voormalige vijanden geëist. De Amerikanen hebben de hoog ste levensstandaard ter wereld. Wij wensen slechts één ding van an dere volkeren: in vrede en vriend schap met hen te leven. Geen leider ter wereld kan de zaak der vrede meer toegewijd zijn dan onze president en zijn broeder, dr. Milton Eisenhower, die ons de eer heeft aangedaan deze reis mee te maken, kan U vertellen, dat Eisenhowers leven en levenswijze een bewijs van deze eenvoudige, doch grote waarheid zijn: niemand haat de oorlog meer dan hij, die er veel van heeft gezien", aldus Nixon. „Kuil voor een ander". Hij vervolgde: „Wij weten dat het onze beide landen in dit tijd perk van kernwapens onmogelijk is de ander aan te vallen zonder verschrikkelijke vergeldingsmaat regelen uit te lokken. Daarom zou elke leider, die zo krankzinnig zou zijn om slechts te Incident voor Buckingham Palace Wacht van de garde botste tegen toeriste LONDEN, 3-8. „Ongeluk of re presaille?", zo vraagt men zich af na een incident dat zich heeft voor gedaan voor het Buckinghampaleis. Een wacht van de garde, die zich beijverde in strakke, rechte lijn voorwaarts te marcheren, kwam in botsing met een Amerikaanse toe- riste, die kennelijk niet de strikte toepassing van dit reglement kende. De wacht gaf er de voorkeur aan geen rekening te houden met de aanwezigheid van de Amerikaanse, wier voeten het zwaar te verduren kregen bij de onverwachte botsing. Er zal een diepgaand onderzoek worden ingesteld. De paleiswacht beklaagt zich echter bitter over het gebrek aan eerbied waarvan de toeristen blijk geven. „Zij begrij pen niet hoe moeilijk het o.a. is on bewegelijk te blijven staan met een berenmuts op het hoofd", aldus of ficieren van de wacht. Top-passagiersdag op Schiphol SCHIPHOL, 3-8. - Zaterdag 1 augustus is het recordaantal inko mende en uitgaande passagiers op Schiphol opnieuw verbeterd. Op 5 juli van het vorig jaar werd het record gebracht op 4480 luchtreizi gers, maar zaterdag 27 juni van dit jaar wezen de resultaten uit dat 4676 passagiers de controleposten op de Amsterdamse luchthaven wa ren gepasseerd. Jongstleden zaterdag werd het wederom een topdag. Toen telde men in totaal 4929 inkomende en uitgaande passagiers, waarvan 47?2 personen door de K.L.M. werden vervoerd of door de K.L.M. werden afgehandeld ten behoeve van an dere luchtvaartmaatschappijen. In een van de grootste concert gebouwen van Moskou wordt de laatste hand gelegd aan het groot ste muziekinstrument van de Sow jet-Unie. Het is een orgel dat bijna zo hoog is als een gebouw van twee verdiepingen. Het instrument be vat 7.800 pijpen, weegt meer dan 20 ton en is van Tsjechische ma kelij. denken aan het beginnen van een oorlog, steeds 't Russische spreek woord voor ogen moeten houden: „Graaf geen kuil voor een ander, want U zou er zelf in kunnen val len". Nixon beloofde dat hij in de ko mende jaren zijn beste krachten zal wijden aan de zaak van de vrede, met gerechtigheid voor alle volken van de wereld. De laatste woorden van zijn 50-minuten du rende redevoering waren: „Boli- sjoje Spasibo, do Swidanja", (har telijk dank, tot ziens). Genève loopt woensdag af GENEVE, 3-8. De ministers van Buitenlandse Zaken van Amerika, Engeland en Frankrijk hebben maandagochtend op een bijeen komst in Genève besloten geen da tum voor te stellen voor hervatting van de Geneefse conferentie, die woensdag afloopt, omdat minister Herter naar Amerika terug moet, zo is uit conferentiekringen verno men. De Britse minister, Selwyn Lloyd, heeft aan een lunch met Gromiko, na het westelijke overleg, de Rus hiervan op de hoogte gebracht. De laatste dagen van de Ge neefse conferentie worden geheel overschaduwd door de mogelijk heid van een bezoek van Chroesj- tsjef aan Washington, begin sep tember. SOLDATEN OP SJOUW ACHTER BALLON KOPENHAGEN, 3-8. De Neder- landse ballonvaarders Nine en Jan Boesman hebben het afgelopen weekeinde in Denemarken meege werkt aan een militaire oefening. Met hun ballon „Jules Vernefun geerden zij als prooi voor de deel nemende militairen, die opdracht hadden de ballon zo snel mogelijk na de landing op te sporen. Na een vlotte start uit Odense voer de „Jules Verne" naar Jutland. Aanvankelijk voeren de ballon vaarders in de richting van de Kleine Belt, maar de wind draaide en de koers werd zuidoost. Hier door loerden de militairen misleid. Bovendien werden zij in de war ge bracht door een televisiereporter die opnamen van start en vaart maakte en onderweg de commando post liet weten dat de ballon ergens in het westen zou landen. Uren lang zwierven de militairen over heuvels en door bossen, maar zij vonden geen ballon. In koor riepen zij Hollanden de namen van de ballonvaarders, maar pas door de aanwijzingen van een kustwachter vonden zij omstreeks middernacht de Nederlanders, die een prachtige vaart hadden gemaakt. Zij hadden een korte tussenlanding gemaakt en zodoende de achtervolging van zich weten af te schudden. De oefening is de militaire auto riteiten zo goed bevallen, dat de heer en mevrouw Boesman zijn uit genodigd nogmaals op deze wijze als prooi fungeren. Dat zal op 9 augustus gebeuren. 's-GRAVENHAGE. Dezer dagen is de zaaizaadcommissie van de hoofdafdeling akkerbouw van het landbouwschap geïnstalleerd door de voorzitter van de hoofdafdeling akkerbouw, de heer H. J. Mun- tinga. De hoofdafdeling akkerbouw heeft namelijk een toenemende be hoefte gevoeld aan nadere bestu dering en advisering. Vooral de ontwikkeling van het zaaizaadver- keer in de E.E.G. in het algemeen en in het bijzonder de positie van het Nederlandse zaaizaad daarin, hebben deze behoefte sterk geac centueerd. Purmerend helpt Sardinië aan koe PURMEREND, 3-8. De veemarkt- stad Purmerend gaat de koe stevig bij de (liefst gouden) horens vatten met haar streven een bijdrage te leveren ter leniging van de vluch- telingennood in de vorm van een koe, die bestemd is voor Sardinië. Een interkerkelijk comité in dit Noordhollands stadje, gesierd met de voor de hand liggende naam „Koeiencomité", beijvert zich voor het inzamelen van geld met aller lei acties, teneinde een of meer koeien te kunnen kopen ten behoe ve van de agrarisch ingestelde vluchtelingengemeenschap op Sar dinië, het z.g. Heifer-project van de Wereldraad van Kerken. Een niet onbelangrijk onderdeel dezer acties vormt de voetbalwedstrijd op woensdag 5 augustus a.s. tussen de ere-divisieclubs Ajax en Volen- dam op het Hollandia-terrein te Hoorn. De baten van deze wed strijd komen ten goede aan het „koeiencomité". Dode en gewonde bij verkeersongeval ARNHEM, 3-8. Vanmorgen om kwart over acht is op de Apel- doornseweg te Arnhem, bij het via duct over de Cattepoelseweg, een ernstig verkeersongeval gebeurd. Een uit de richting Apeldoorn komende personenauto slipte door onbekende oorzaak in de flauwe bocht en botste tegen een lantaarn paal, die afbrak. De auto werd zwaar beschadigd. De bestuurster, de 40-jarige me vrouw Z., wonende te IJmuiden, bleek zo ernstig gewond te zijn, dat zij kort na het ongeval ter plaatse overleed. De 30-jarige mevrouw W., eveneens uit IJmuiden, die naast haar zat, werd met ernstige ver wondingen naar het gemeentezie kenhuis vervoerd. De heer Z., die achter in de auto zat, liep een shock op. Het echtpaar Z. heeft twee kin deren. KORTE BERICHTEN UIT HET BINNENLAND AMSTERDAM. Werkspoor N.V. die reeds zeven jaar in Australië werkzaam is als aannemer op werktuigkundig gebied, gaat in Australië een nieuwe onderneming oprichten. De zetel van de onder neming zal worden gevestigd te Melbourne. MAASTRICHT. Een 11-jarig jongetje, J. Gunther te Maastricht, is onder een vallende muur be dolven en gedood. Het ventje zat tegen het muurgedeelte van een lege kolenbox in het kolenmaga- zijn van de firma S. Ummels-de Waal, aan de Bloemenweg te Maastricht. Mogelijk tengevolge van zij druk heeft dit pas enkele jaren oude muurgedeelte het bege ven. AMSTERDAM. De 19-jarige werkstudent H. W. L. uit Amster dam is met zijn fiets op de hoek van de Hoofdweg en de Aruba- straat in Amsterdam in botsing ge komen met een personenauto. De werkstudent is ter plaatse vrijwel onmiddellijk overleden. ROTTERDAM. Van vandaag af zal ieder, die het wel en wee van de Nieuw Guinea-expeditie ter harte gaat, geld kunnen geven om mee te werken de expeditie te doen slagen. De heer C. Verolme, die zich thans definitief garant ge steld heeft voor deze onderzoe- kingsreis, die in het slop dreigde te geraken, heeft bij de Rotter- damsche Bank een rekening „Steun Expeditie Nieuw Guinea" geopend, in de hoop, dat. particulieren en bedrijven daarop gelden zullen storten, zodat de financiële steun niet ten volle op hem neer zal ko men, zo wordt van de zijde van de heer Verolme vernomen. TILBURG. In het St.- Elizabeth- ziekenhuis te Tilburg is de 20-jari- ge scooterrijder J. de Voort uit Til burg, die zaterdagmiddag met zijn scooter tegen een personenauto reed, aan zijn verwondingen over leden. V., die vanuit de richting Breda Tilburg wilde binnenrijden, lette daarbij wel op het achterop komend verkeer, doch niet op een personenauto, die hem tegemoet kwam. Een botsing was niet te ver mijden. V.S. BLIJVEN GEKANT TEGEN TOELATING VAN ROOD-CHINA TOT VERENIGDE NATIES Pleidooi voor „politiek van kracht" NEW YORK, 2-8. VVtf l«n vast van plan om in het tiende achter eenvolgende jaar in de algemene vergadering van de V.N. de cam pagne tegen toelating van commu nistisch China tot de V.N. te lei den. Dit heeft Cabot Lodge, het hoofd van de Amerikaanse delega tie in de V.N. in San Francisco, verklaard. Cabot Lodge keerde zich met kracht tegen de voorstanders van toelating, die stellen dat deze „on vermijdelijk" is. Hij sprak zich voorts uit voor een politiek van kracht i.v.m. deze kwestie en i.v.m. de kwestie Berlijn en Formosa. Cabot legde er de nadruk op dat er geen enkele aanwijzing bestaat dat Peking dichter tot het stand punt van de V.N. is genaderd. Verschillende redenen De redenen voor het Amerikaan se besluit, aldus Lodge, zijn o.a. het optreden van China in Tibet, „de pogingen om Formosa met ge weld te veroveren, de vervolging van missionarissen en zendelingen en de onmenselijke weigering om Amerikaanse burgers vrij te laten" Lodge drong er bij het Interna tionaal Olympisch Comité op aan, de uitsluiting van nationalistisch China ongedaan te maken, omdat anders „vele Amerikanen gaan twijfelen aan de waarde van een Amerikaanse deelneming aan de Olympische Spelen". De visserij is een van de voornaamste middelen van bestaan in Alaska. De op de foto afgebeelde reusachtige krab vormt een uitstekend voedsel. Deze zeedieren worden in de Golf van Alaska en in de Beringstraat gevangen, aan land gebracht en tot conserven verwerkt.. Grote exemplaren wegen meer dan 10 kilo. DE ONAANTASTBARE „MONSTER"-TOREN ZIERIKZEE, 3-8. De Zierikzeese St. Lievensmonstertoren heeft, als zijnde „gefondert" in 1453, nog 15e eeuwse mensen gekend. Zij hebben gespeeld aan zijn voet, al moet men niet direct al te 20ste eeuws letter lijk worden, want zo speels was de vijftiende eeuw waarschijnlijk niet. Maar mensen kwamen en gingen. Ze liepen voorbij, vrolijk of ter neergeslagen, ze dreven handel of betuigden elkaar liefde of vriend schap, want dat is van alle tijden en eeuwen. Bij oproer en brand vingen de transen het wilde krijsen van hef volk en de gloed van vlam men plekte rossig op de stenen ko los. De St. Lievensmonstertoren liet de dieptetrommen weerkaatsen van de Spaanse compagnieën en onbe wogen stond zij temidden van al lerlei vreemdsoortig feestgedruis. Franse heerscharen trokken voor bij, de officieren voorop te paard, niet zonder arrogantie en veel la ter klam het gescandeerde ritme van zingende vreemde heirscharen opnieuw omhoog naar de eenzame spits van de toren. Dreunend ka- nongeweld reet stukken uit het to renlichaam en nog zo kort geleden omsloot de sluipende watervijand ook de Monstertoren, die echter bleef die zij was majestueus, trots en feitelijk onaantastbaar. Honderden werklieden zetten in het verleden reeds hun beitels in de harde steen, jarenlang ontsier den belachelijke houten stellages het torenlichaam, en weer staat zij in de steigers. Voor hoelang? Nie mand die het zeggen kan, maar het doet de Monstertoren niet zoveel. Zij weet dat alles voorbij gaat, hoe lang het ook duren mag. De wind huilt en zucht en uilen krassen rond het eeuwenoude, torenlichaam. De seizoenen komen en gaan. De „St. Lieven" zal straks wat mooier zijn dan nu, weer wat opgepoetst en gerepareerd, maar in wezen blijft de toren hetzelfde. Zo is het met heel veel oude bouwwerken. Zij krijgen iets ontijdelijks, maar onveranderlijk blijft haar functie ontzag inboezemen en de men sen eigen beperktheid en kortston digheid leren. Nozembende pleegde diefstallen aan lopende band AMSTERDAM, 3-8. De simpele diefstal van een fiets heeft de Am sterdamse recherche op het spoor gebracht van een nozembende, be staande uit acht jongens in leeftijd variërend van 12 tot 20 jaar. Zij Ihebben in de afgelopen zes maan den niet minder dan twintig straf bare feiten gepleegd. Hun laakbare activiteiten richtten zich vooral op het stelen van fietsen, bromfietsen en scooters en joyriding. Enkelen van hen hebben ook ingebroken in kantines van sportvelden in de hoofdstad. Een autoradio en wat ge reedschap, die zij uit een gepar keerde auto hadden gestolen, kon den door de politie in beslag wor den genomen, maar van fietsen, bromfietsen en andere zaken is tot nu toe nog niets teruggevonden. Het is dan ook moeilijk na te gaan hoe groot de schade is, die de jon gens in de afgelopen maanden aan andermans eigendommen hebben toegebracht. Ook in Loenen aan de Vecht en in Utrecht stalen zij brom fietsen. De jongens, die naar de po litie zegt, allen rasechte nozems zijn, wonen in verschillende delen van de hoofdstad en kwamen op straat met elkaar in contact. Oosteuropese vluchtelingen naar Oostenrijk WENEN, 3-8. In de afgelopen da gen zijn zeven Tsjechen en een Roemeense naar Oostenrijk uitge weken. Een der Tsjechen, de 29-jarige Emile Schwetz, is uitgewezen met een „Fiseier Storch" vliegtuig, dat in het grensgebied werd gebruikt voor de bestrijding van insecten. Onder de Tsjechoslowaakse uitge wekenen bevonden zich verder twee soldaten, twee werktuigkun digen en twee landbouwers. De uitgeweken Roemeense is een oude dame, die met een geldig pas poort naar Wenen was gereisd en, eenmaal daar aangekomen, besloot niet meer naar haar land terug te keren. ROTTERDAM. Zondagnacht om streeks twee uur is de Engelse op varende van het s.s. „Richmond Castle", de 29-jarige poetser Ken neth Watkins, 25 Wyndhamstreet, Penn Graig, South-Wales, bij het zwemmen in de Waalhaven ver dronken. „Geef mij de goede buurmannen maar", moet de man wel hebben geroepen, die aan buurman zijn „goede reis" had te danken. Beter dan de „verre vrienden" weten soms de buurmannen vriendschap pelijk en doeltreffend in te grijpen. De man stond met zijn auto aan het Zijpse veer, waar het al lekker druk ivas, hetgeen gebruikelijk in dit seizoen van trekken en sjouwen. Plotseling duikt daar ook de auto van buurman op, hetgeen op zich zelf zo gek nog niet is, maar buur man bleef niet wachten op de pont. Hij stapte de wagen uit en hield een kledingstuk in de hand, een belangrijk kledingstuk een jasje en hield dit voor de verbaasde ogen van de man. Nu die kende dat jasje goed, want dat stukje textiel was zijn eigendom. „Ach, zo'n jasje", zult u zeggen, wat maakt dat nu-uït. In dit geval heel veel, want in dat jasje zaten paspoort, reispapieren en geld van de man, die buitenlandse plannen had. Het was zomers weer en dan haakt men - in vakantiestemming zijnde - niet zo maar jasjes - maar zo'n „paperassenjasje" is natuur lijk onontbeerlijk, om niet de schrik van het leven te krijgen aan de grens, waar men voor papieren nog altijd alle belangstelling heeft. De man met buitenlandse plan nen was er perplex van, maar buurman had haast en wachtte geen reacties af. Hij „snoof' er zo gezegd vandoor. Achterblijvers van de man hadden de ontdekking ge daan, zo in de stijl van noe eit tun zun jasje laete laage". Ja, alles goed en wel, maar als er dan eens geen buurmannen waren, die ra zend snel naar de pont stoven? Als dan was het kamperen gewor den dicht bij de grens. Voor wat betreft Eilandman, ook altijd zo'n buurman zou hij zeggen. EILANDMAN. Hun arrestatie is het gevolg van de opsporing van een gestolen fiets, die stond genoteerd in het register van een koopman op het Waterloo- plein. De dader kon enkele weken geleden worden ingerekend en vanaf dat moment begon de sneeuwbal voor de politie eerst goed te rollen. Nog zeven jeugdige verdachten heeft de recherche van het bureau Marnixstraat gepakt. FEUILLETON door LUCIEN LELONG „Toch zal er verandering moeten komen, in het belang van de ge meente en van het weldenkend deel van de burgerij", ging Kruiderink voort. Mevrouw Boom zweeg nog steeds, wachtend op de climax. „En ik heb zo'n gevoel, dat zo langzamerhand de loop der dingen leidt tot een openlijk conflict. Er zijn verscheidene zaakjes die me niet bevallen, bijvoorbeeld de kwestie „Clarenbough". Mevrouw Boom stootte het ene woord uit als een klaroenstoot. Kruiderink keek haar met ongeveinsde bewondering aan. „Mevrouw, als er ooit sprake is geweest van twee zielen één ge dachte „Dat is een zaakje met een luch tje", ging mevrouw Boom voort. „Ik heb het idee, dat wanneer we dat zaakje opklaren, we een heel eind verder zijn". „En dat Dikkenburg er tot aan zijn heupen inzit en de Gooyer ook" „Niet onwaarschijnlijk". „Wanneer we hiervan een góed gebruik maken, is het afgelopen met de dictatuur van het raadhuis. Dan komt er jong en fris bloed". „Ik denk aan mijn zoon", zei me vrouw Boom. „Hij is in Meeldam géboren, hij heeft kennis en erva ring. Hij zou een goede burge meester zijn". „Als hij een goede directeur van gemeentewerken weet te benoemen als Lefebre volgend jaar gepen sioneerd is, kan-ie op mijn steun rekenen", gromde Kruiderink. „Maar ik vraag me af of uw zoon niet een beet'je te veel enchanté is van die dochter van Dikkenburg, om aan zulk een actie mee te wer ken". „We zullen zien", zei mevrouw Boom. „Als hij dat kind weet in te palmen zullen we een paar jaartjes langer moeten wachten, maar dan is het risico veel minder. Lukt het hem niet en ik zal wel zorgen, dat hij in die zaak wat voortgang maakt, dan is hij misschien net in de stemming om haar en haar fa milie een poets te bakken". „Dat zijn we eens", constateerde Kruiderink. „Maar hoe krijgen we klaarheid in deze zaak?" „Ik heb kennis gemaakt met die Amrikaanse journalist", vertelde mevrouw Boom. „Misschien kan die ons van veel nut zijn. Wanneer in derdaad blijkt, dat Clarenbough niet achttien karaats is, kan hij voor de publiciteit zorgen die Dik kenburg als burgemeester onmoge lijk maakt. En als tweede pijl op mijn boog heb ik nog een ander plannetje". Hier vervielen de beide samen zweerders in een gefluister, dat de dienstbode, had ze aan het sleutel gat willen luisteren, onmogelijk had kunnen verstaan. Tenslotte rees Kruiderink op en schudde zijn medewerkster opgetogen de hand. „Met u durf ik in zee", zei hij voor zijn doen hartelijk. „Als het geluk nu maar een beetje mee werkt Neuriënd wandelde hij naar hui«. 20 Mevrouw Boom, zittend in de serre met haar Pekinees op de schoot, keek hem na. En spon verder aan haar toekomstplannen. 0 Mr. Clarenbough had enkele ang stige momenten doorleefd, toen hij door de ontmoeting met Clare, de secretaresse van de Amerikaanse journalist, mr. Colverton, plotse ling was geconfronteerd met de mogelijkheid van ontdekking. Hij had tot nog toe het spel onbezorgd gespeeld, maar op het moment, waarop Clare's briefje was bezorgd en hij wist, dat hij tenminste door één persoon doorzien was, had hij het gevoel gehad, alsof de grond hem onder de voeten wegzonk. Na die tijd was wel iets van de glans en glorie van zijn avontuur ver dwenen. Hij wist, dat Clare de se cretaresse was van een man, die waarschijnlijk de echte mr. Claren bough persoonlijk en misschien zelfs vrij intiem kende. En al was hij vreselijk blij, dat hij in het kamp van deze mogelijke vijand, die voor hem een voortdurende be dreiging vormde, thans een mede werkster had, al vertrouwde hij, dat Clare hem niet zou verraden, alleen het denken aan de mogelijk heid1 van ontdekking deed hem het zweet uitbreken en dat geschiedde dikwijls op de meest ongelegen mo menten. Hij was dan ook maar blij, dat het huldigingscomité er voort durend op uit. was, het hem naai de zin te maken, geen gelegenheid voorbij liet gaan om feestelijkhe den, excursies, diners en dergelijke op touw te zetten. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1959 | | pagina 5