PIERRE AUGUSTE RENOIR
I
Pleidooi voor afzonderlijk
departement van volksgezondheid
HET JONGE GESLACHT
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE DINSDAG 16 JUNI 1959 No. 18581
Algemene Vergadering Federatie Ziekenfondsen
UTRECHT, 13-6. In Utrecht is de
algemene vergadering van de fede
ratie van door verzekerden en me
dewerkers bestuurde ziekenfondsen
gehouden. De voorzitter, de heer A.
J. van Leusen, arts, gaf in zijn ope
ningsrede een overzicht van de
huidige situatie van het zieken
fondswezen.
Hij constateerde, dat de lang ver
beide ziekenfondswet ook in 1958
niet is verschenen. Gevreesd moet
De jeugd
en het sparen
Nieuwe zilvervloot-campagne
Ten behoeve van het Ideaal-
spaarplan „De Zilvervloot" is een
nieuwe voorlichtingsactie ingeluid.
Ongeveer 200.000 jongeren van 15
tot 21 jaar, die sinds 1 januari 1958
in loondienst zijn gegaan, ontvan
gen een brief van de staatssecreta
ris van Algemene Zaken. In die
brief wordt gewezen op de moge
lijkheden die het Ideaal-spaarplan
biedt. Een week later wordt hun
vanwege het ministerie een tweede
brief toegezonden die in aansluiting
op de eerste, nog wat nadere bij
zonderheden geeft en een opwek
king bevat om met de Zilvervloot
in zee te gaan.
Tenslotte krijgen zij in de derde
week een eenvoudige, geïllustreer
de brochure, die met name gaat
over de betekenis van eigen bezit.
Deze actie wordt, evenals die van
het vorige jaar, gevoerd in onder
linge samenwerking tussen de lan
delijke spaarinstellingen en de
overheid. Lag de vorige keer het
accent op de algemene benadering,
thans valt de nadruk op de persoon
lijke benadering.
Het is de bedoeling om nog in de
loop van dit jaar ook de aandacht
te vragen van de daarvoor in aan
merking komende leerlingen van
onderwijs instellingen
worden, zo zei hij, dat als gevolg
van de regeringswisseling opnieuw
vertraging zal ontstaan. In aanmer
king nemende, dat van een zieken
fondswet mede een oplossing van
het probleem van de vrijwillige
verzekering moet worden ver
wacht, met name door een premie
heffing naar draagkracht, betreur
de hij dit uitstel ten zeerste. Hij
sprak de hoop uit, dat de al nijpen
der wordende situatie voor de
minst draagkraehtigen voor de re
gering echter een stimulans zal zijn
om tot spoedige indiening van een
wetsontwerp te komen.
In dit verband stipte de heer van
Leusen ook de recente meningsver
schillen aan over de vraag aan
welk ministerie onder het nieuwe
bewind het beheer van de afdeling
volksgezondheid dient te worden
toevertrouwd. Tegenover deze -
zijns inziens - onverkwikkelijke
strijd stelde hij dat de gezondheids
zorg en het zieken fondswezen het
meest gebaat zouden zijn met een
afzonderlijk departement van
Volksgezondheid. De federatie heeft
van meet af aan hiervoor gepleit en
de urgentie van zulk een afzonder
lijk ministerie is, volgens hem,
door de ontwikkeling van de pro
blematiek eerder toe- dan afgeno
men.
ROTTERDAM Het 9315 br.t. me
tende Engelse m.s. „Argobeam",
komende met stukgoed van Gibral
tar, liep de Nieuwe Waterweg bin
nen. Rustig werd naar Rotterdam
opgestoomd, maar toen het schip
daar aangekomen was bleek men
zich in de haven vergist te hebben.
De lading was niet voor Rotterdam
bestemd maar voor Kiel. Laconiek
heeft de kapitein zijn schip toen
laten draaien. Daarna ging het op
Kiel aan.
NIJMEGEN. Bij het lossen van
steenkolen uit een rivierschip aan
het Maas en Waalkanaal naar de
laadbakken van de P.G.E.M. (Pro
vinciale Gelderse Elektriciteits
Maatschappij) is de 33-jarige Leo
Lieskamp dodelijk verongelukt.
DE GOUDEN COBRA
19. Steeds verder slaat de vuurzee om zich heen op Abdullah's
schip. Felgele vlammentongen lekken langs de bollende zeilen,
vreten zich snel een weg omhoog langs de geteerde touwen van
het want
„Ze gaan in de boten", schreeuwt één der matrozen van de „Zee
koningin", die, na Arams bevel om alle zeilen bij te zetten, nu snel
inloopt op het brandende schip. En inderdaad, met behulp van hijs
touwen hebben Abdullah's mannen de sloepen gestreken en één
voor één springen zij van de railing in de dansende bootjes.
Maar niemand bemerkt de kleine meisjesgestalte, die zich daar
hoog in het want wanhopig vastklemt aan de touwen. Schroeiend
hete rookwolken slaan over haar heen. Met een verbijsterde, niet
begrijpende blik staart zij door de nevels naar haar trouwe schip,
dat eerst nu - te laat - te hulp schijnt te willen komen. Dan voelt
Ambre een hevige duizeling opkomen.... de rookwolken dreigen
haar de adem af te snijden.... Langzaam verslapt de greep van
haar handen om de hete touwendan stort zij omlaag langs
het smeulende want
ULFT. Het tweejarig zoontje van
de familie Menke uit Ulft is bij een
ongeluk om het leven gekomen.
Het kind kwam bij het spelen te
vallen en kwam met het hoofdje te
recht onder het wiel van een pas
serende orgelwagen. Daarbij liep
het ernstige hoofdwonden op. Kort
na het ongeluk is het kind over
leden.
AMSTERDAM. Voor het eerst is
een nieuw motorvrachtschip van de
K.N.S.M. in de haven van Amster
dam aangekomen en gemeerd aan
de Levantkade Het is het motor
schip „Mithras", dat na een ge
slaagde proeftocht op de Eems door
de heer M. C. Kieft, een der direc
teuren van de rederij, van de bou
wers E. J. Smit en Zoons Scheeps
werven N.V. te Westerbroek in
Groningen, werd overgenmoen.
OSS. Bij een brand in het dorp
Vinkei (gemeente Nuland) is een
vijfjarig meisje, het oudste kind'
van het gezin van de gemeente-ar
beider H. Bos, in de vlammen om
gekomen. Het kind lag boven ziek
te bed toen kort na het middaguur
in het woonhuis brand uitbrak.
Baanbrekend schilder
licht
van zon en
„Hier dan", kreet .een opgewon
den stem door de stille bossen van
Fontainebleau. En voor de ogen van
de verbaasde wandelaars sprong
een jong 'artiest achter zijn schil
dersezel vandaan en sloeg een kri
tiserend voorbijganger in 't gezicht.
Met moeite wist de kunstschilder
Diaz de kemphanen te scheiden.
De slag bij Fontainebleau in 1860
mag minder bekend zijn dan de
slag bij Nieuwpoort in 1600, zij
heeft niettemin de stoot gegeven
tot de erkenning van Pierre Augus-
te Renoir, de schilder van zon en
licht, want daar, in die fleurige
bossen, kreeg de jeugdige Renoir
van die bemoeizieke voorbijganger
èn van zijn bemiddelende collega
de goede raad niet zoveel sombere
kleuren te gebruiken. Zij waren het
die hem wezen op het vele licht, dat
het landschap kenmerkte.
De kritiek werd door de 19-jarige
schilder geaccepteerd. Hij dacht er
over na en besprak het gebeurde
met zijn vrienden Monet en Bazille.
De kunstbroeders vuurden elkaar
en anderen aan en het kwam zover,
dat de heren al het sombere oude
werk kapotscheurden en een nieuw
(schilders)leven begonnen Zij zou
den wel eens laten zien, dat er nog
wat anders te koop was dan de don
kere taferelen uit een vervlogen
tijd.
Modern, maar arm
Het enthousiasme van de „revo
lutionaire" jongelui bekoelde wel
enigszins, toen bleek dat niemand
voor hun stukken ook maar enige
belangstelling koesterde. Hun werk
werd door het kunstminnende pu
bliek miskend, veracht en ver
guisd. Renoir werd straatarm.
Slechts met hulp van thuis en van
,een paar vrienden kreeg hij te eten.
Toch hielden hij en zijn moderne
kunstbroeders vol. Steeds weer
stuurden zij hun stukken in naar
de jury van de Parijse Salon, maar
ook steeds weer kregen zij nul op
het request Geen van hun doeken
kon de toets der critiek van de in
een geijkt traditionalisme vastge
roeste kunstcritici doorstaan.
Toen in 1870 de Frans-Duitse oor
log uitbrak, leek het einde van Re-
noirs kunstenaarsloopbaan hele
maal gekomen. Maar hij werd inge
deeld bij een reserveregiment van
de cavalerie en vond in de ritmees
ter en diens echtgenote gewillige
objecten voor zijn portretstudies.
Uit de duisternis naar 't licht
In die moeilijke dagen moest
Pierre Auguste wel eens terugden
ken aan zijn eerste betrekking. Om
dat hij met elk krijtje, dat hij te
pakken kon krijgen, elk leeg plekje
voltekende, zond zijn vader hem
naar een atelier, waar hij porcelei-
nen theekopjes en zijden waaiers
moest beschilderen.
Hij dacht ook terug aan een wat
zonderlinge Zwitser, die in Parijs
triomfen vierde en in zijn atelier
een heel stel jongelui had verza
meld ,aan wie hij de beginselen der
edele schilderkunst 'bijbracht. Ook
de jonge Renoir toefde korte tijd in
déze kring en hij moest, evenals de
anderen, naar geest en smaak van
de tijd al spoedig alle mogelijke
sombere en donkere taferelen uit
de gescheidenis schilderen.
Samen met zijn vrienden trok
Renoir naar het bos van Fontaine
bleau, om er te schilderen „naar de
natuur". De meisjes wilden wel
poseren en het groene decor van de
prachtige natuur zorgde voor een
kostelijke achtergrond. Zo schilder
de Renoir bv. zijn vriendinnetje
Lise, met vlashaar, een bos bloe
men in haar schoot en een vrolijk
hoedje boven haar zonnige ge
zichtje. Daar ontstond de beslissen
de vechtpartij.
Aline en Gabrielle
Toen de vrede eenmaal een feit
was geworden, braken voor Renoir
betere tijden aan. Optimist pur
sang als hij was, besloot hij voort
aan niets anders meer te schilderen
dan de zon en het licht. De rest van
zijn doeken 'had hij vernietigd en
wij kennen van Renoir derhalve
enkel werken vol blijheid en licht
en in totaal slechts één winterland
schap. Hij erkende niets anders dan
de schoonheid van het leven.
Voor de tweede Salon zond Re
noir vijftien werkstukken in en
voor de derde twee en twintig. De
Parijzenaars waren woest bij het
aanschouwen van dit revolutionaire
werk. Slechts één man schold niet
bij het bezoeken van de tentoon
stelling: Victor Chocquet. Van zijn
moeizaam opgespaarde duiten had
hij een particuliere kunstverzame
ling aangelegd van allemaal mo
dernen: Manet en Monet, Renoir en
Cézanne. De richting, die wij van
daag het impressionisme noemen,
werd door hem als kunstkenner het
eerst verdedigd en beschermd.
De tweede, die „er wel iets in
zag", was de kunsthandelaar Paul
Durand-Ruel. Hij reisde met een
hele verzameling imprsessionisti-
sche werken naar Amerika, stelde
ze daar ten toon en.oogstte suc
ces. De doeken gingen grif van de
hand.
Schilderen met de schouder
Renoir schilderde en schilderde,
allemaal zon en vrolijkheid, bloe
men en licht en in een kleuren
scala, waar de Parijzenaars van
duizelden. Tal van Parijse schonen
verschalkte hij om model voor hem
te staan en zo ontmoette hij ook bij
het schilderen van een roeiersfeest
het meisje Aline Charigot. De twee
konden het goed met elkaar vinden
en het draaide uit op een- huwelijk.
Aline schonk aan Pierre Auguste
drie zonen: Pierre, Jean en Claude.
Omdat het werk haar toen wat te
veel werd, zag zij uit naar een kin
dermeisje. Het werd het vijftienja
rige nichtje Gabrielle Renard, een
frisse boerenmeid met zwart haar
en een tamelijk brede mond. Re
noir was „weg" van haar, een mo
del om van te watertanden. Dat
was nog eens wat anders dan de
met dikke lagen poeder en crème
besmeerde gezichten van de Parijse
salondames Gabrielle's huid „ab
sorbeerde licht", evenals die van
Aline, vond de kunstenaar.
En Gabrielle is het meest be
roemde model geworden, dat de ge
schiedenis van de schilderkunst
kent. Toen haar meesteres stierf,
bleef zij de huishouding waarnemen
en pas na de dood van de meester
trouwde zij met een Amerikaanse
schilder .Maar intussen danken wij
aan haar verblijf in huize Renoir
een kostelijke serie naaktstudies,
die heel de ontwikkeling van jong
meisje tot rijpe vrouw weergeven.
Schilderen met de schouder
Toen Renoir eenmaal 40 jaar
werd, was zijn naam gevestigd. Hij
-ondernam tal van grote reizen en
kon zich permitteren een huis te
bouwen te Cagnes aan de Franse
Rivièra. Bij de villa „Les Collettes"
staande in een paradijs van bloe
men en licht, liet hij een geheel van
glazen wanden voorzien prieel zet
ten. Dat werd zijn werkplaats.
Helaas, na zijn 50ste jaar werd de
kunstenaar steeds meer gekweld
door gewrichtsreumatiek. Al spoe
dig kon hij zich nog alleen maar
met krukken voortbewegen, maar
gezeten in zijn rolstoel werkte hij
door.
Toen hij 70 jaar was geworden,
weigerden zijn vingers langer de
dienst. Renoir liet het penseel vast
binden aan zijn pols en werkte
door. En toen zijn hele arm het op
gaf, kon hij het penseel nog slechts
hanteren door bewegingen te ma
ken met zijn rechterschouder. Maar
zelfs toen heeft hij nog meesterwer
ken gewrocht als „Het meisje met
de mandoline".
De eerste wereldoorlog brak uit,
twee van Renoirs zonen werden
zwaar gewond, zijn vrouw stierf
van verdriet, maar de kunstenaar
zelf beleefde nog de vrede. Nog
eenmaal werd hij, gezeten in zijn
rolstoel, door vrienden gereden
door de zalen van het Louvre. Op
'het punt staand, voor de zoveelste
maal een vaas kleurrijke bloemen
met het penseel te vereeuwigen,
werd hij op de 2de december van
het jaar 1919 in de tuin van zijn
villa te Cagnes door de dood over
vallen.
Schouwen-Duivelandse Soortspiegel
•j. In de 1ste klasse der S.D.K.B. gaat Burgh ernstige bedreiging
f. vormen voor DSS. Onprettig verloop van de wedstrijd
't* NOAD-MEVO. In de 3de klasse bood Zeemeeuwen II hard-
nekkig tegenstand tegen Renesse. Delta-Sport behaalde weer
uitstekende resultaten
KORFBAL. In de le klas van de
SDKB is Burgh er in geslaagd de
belangrijke wedstrijd tegen Zee
meeuwen in een 2-1 overwinning
om te zetten. Burgh, dat door beter
veldspel de overwinning volkomen
verdiende, gaat nu een ernstige be
dreiging vormen voor DSS. Unitas
kon zich via een 6-3 overwinning
op het bezoekende Zwaluwen wat
van de laatste plaats verwijderen.
DSS stuurde Stormvogels met lege
handen naar huis terug (4-0), ter
wijl Velocitas en Brouwershaven de
puntjes eerlijk deelden (2-2).
DSS
Burgh
Zeemeeuwen
Brouwershaven
Velocitas
Unitas
Zwaluwen
Stormvogels
10 8 2 0 18 46-18
10 8 1 1 17 50-20
10 7 1 2 15 49-20
10 2 4 4
9 2 3 4
9 2 16
10 2 17
10 1 1 8
8 26-45
7 25-35
5 20-36
5 20-41
3 15-43
In de 2e klas boekte SVOWK door
DES met 4-2 te kloppen zijn eerste
overwinning in dit seizoen. De kans
om de laatste plaats te verlaten is
door deze zege nu nog volop voor
de Ouwerkerkers aanwezig. WIK
kwam in de afgelopen week uitste
kend voor de dag. Nadat woensdag
avond eerst NO AD met 2-1 aan de
zegekar werd gebonden moest za
terdag DOSKO met 3-0 zijn meer
dere in WIK erkennen. Bij NOAD-
MEVO ging het er nu niet bepaald
prettig naar toe. Toen de Zierik-
zeeënaars 25 min. voor tijd een 4-0
achterstand hadden en een van
haar spelers naar de kleedkamer
werd verwezen achtten zij de tijd
gekomen vroegtijdig het speelter
rein te verlaten.
Burgh II
WIK
NOAD
MEVO
KIK
DES
DOSKO
SVOWK
8 7 0 1 14 46-18
9 6 0 3 12 27-15
9 4 3 2 11 25-15
7 5 0 2 10 24-13
4 2 0 2
7 12 4
9 12 6
9 117
4
4 19-30
4 13-35
3 13-40
Zoals verwacht bood Zeemeeu
wen II tegen het nog steeds zonder
verliespunten zijnde Renesse hard
nekkig tegenstand in de 3e klas A.
Uiteindelijk slaagden de bezoekers
er in met een 5-4 zege huiswaarts
te keren. Velocitas II behaalde zijn
eerste overwinning door Zwaluwen
II met 1-0 te kloppen. Burgh III
kon Renesse door een 4-0 zege bij
Stormvogels II op de voet blijven
volgen.
Renesse
Burgh III
6 6 0 0 12 27- 8
6 5 0 1 10 25- 5
Brouwershaven 11 6 2 2 2 6 11-15
Zwaluwen II 6 2 1 3 5 12-13
Zeemeeuwen II 6 2 1 3 5 17-18
Velocitas II 6 1 1 4 3 6-19
Stormvogels II 6 0 15 1 5-25
In de 3e klas B werd in de afge
lopen week een dubbel programma
afgewerkt. DSS II kon hier de lei
ding van Unitas II overnemen. De
Nieuw erkerkers wonnen eerst met
5-2 van NOAD II waarna zij te Sir-
jansland tegen DES II met 1-1 ge
lijk speelden. Unitas verloor bij
DES II met duidelijk verschil (5-1)
maar van de MEVO-reserves werd
met maar liefst 10-1 gewonnen.
NOAD II kon zich in het leidende
peleton handhaven via een be
nauwde 1-0 overwinning op WIK II.
DSS II 6 4 1 1 9 16- 8
Unitas II 7 4 1 2 9 18-12
DES II 8 2 4 2 8 16-13
NOAD II 7 3 1 3 7 10-12
WIK II 5 1 1 3 3 3-4
MEVO II 3 0 0 3 0 1-16
In de junioren groep A boekte
Renesse in de afgelopen week een
dubbele overwinning. Nadat eerst
van Zeemeeuwen B met 7-0 te
Haamstede werd gewonnen verloor
Zeemeeuwen A te Renesse met 4-1.
Burgh A behaalde de volle winst
op het B-team (0-3) terwijl Zwalu
wen door Stormvogels met 2-1 te
kloppen zijn eerste zege kon boe
ken.
Burgh A
DOSKO/Velo
Renesse
Zeemeeuwen A
Zwaluwen
Stormvogels
Burgh B
Zeemeeuwen B
7 7 0 0 14 42- 4
5 4 10
6 3 2 1
6 2 0 4
6 12 3
7 115
4 10 3
3 0 0 3
10- 2
25- 6
15-20
7-19
5-27
9-15
1-20
In groep B kon SVOWK dank zij
een 2-0 overwinning op NOAD de
leiding in handen houden. Brou
wershaven dat bij DSS een moei
zaam bevochten 1-0 zege wist te be
halen blijft de Ouwerkerkers ech
ter van nabij volgen. WIK en ME
VO deelden de puntjes broederlijk
door precies eender te eindigen als
zij waren begonnen (0-0).
SVOWK 5 3 2 0 8 15- 3
Brouwershaven 5 3 11 7 11- 3
NOAD 4 2 0 2 4 5-5
MEVO
DSS
WIK
3 111
4 10 3
5 0 2 3
6-14
VOETBAL. MEVO leed in haar
nederlaagtoernooi een onverdiende
2-1 nederlaag tegen het in de 4e
klas KNVB zaterdagvoetbal uitko
mende Nieuwdorp. De reserves van
MEVO slaagden er in Nieuwdorp II
met 3-0 te kloppen. Brouwershaven
speelde zondag een vriendschappe
lijke wedstrijd tegen Kruiningen
welke de thuisclub in een fraaie 5-3
overwinning wist om te zetten. De
reserves van Brouwershaven daar
entegen trokken met 5-2 aan het
kortste eind. De beslissing voor de
promotie naar de 3e klas KNVB
Zuid I is thans gevallen. Halsteren,
dat met 6-2 van Hilvaria won, en
RKVVU, dat Lewedorpse Boys in
eigen huis met 5-1 versloeg, zullen
in het a.s. seizoen in de 3e klas mo
gen uitkomen.
Halsteren
RKVVU
Lewedorpse Boys
Hilvaria
5 4 0 1
5 3 2 0
5 113
5 0 14
8 15- 7
8 15- 5
3 8-16
1 7-17
ATLETIEK. Bij de atletiekwed
strijden te Leiden slaagden enige
meisjes van Delta Sport er weer in
uitstekende resultaten te boeken.
Ester Schot gaat nog steeds door
met het verbeteren van Zeeuwse
records want deze maal moest het
Zeeuwse record kogelstoten meisjes
A er aan geloven. Al met al geven
de uitstekende prestaties van de
Delta Sport-leden hoopvolle ver
wachtingen voor de komende
Zeeuiose kampioenschappen. Bij de
schoolwedstrijden welke zaterdag
te Roosendaal werden gehouden
slaagde de Openb. Ulo uit Zierikzee
er in beslag te leggen op de le prijs
van de Ulo-scholen, terwijl het Pro
fessor Zeemanlyceum op de 3e
plaats eindigde bij de lycea.
KERKNIEUWS
Ned. Herv. Kerk
Benoemd tot bijstand in het pas
toraat te Dantumawoude: J. Brons,
em.pred. te Scherpenisse.
Beroepen te Ee (Dr.): D. F. van
der Staat, Bierum; te Zeist (vac. A.
Duetz): P. Klap, Lfcmele; te Johan-
nesga-Delftstrahuizen (toez.): D.
van Boven, Tricht (Betuwe).
Aangenomen naar Wassenaar
(vaa dr. H. J. Honders): J. J. J.
Franck, Utrecht.
Bedankt voor Benthuizen: T.
Langerak, Vinkeveen.
Chr. Ger. Kerken
Tweetal te Rotterdam-Kralingen:
J. P. Geels, Haarlem-centrum en
P. N. Ribbers, Noorderschut (Dr.).
FEUILLETON
Corrie was opeens vuurrood ge
worden. ,.Dat is gemeen! Dat be
staat niet! Zoietstoen herin
nerde zij zich opeens wat er in het
verleden was gebeurd en barstte
zij in snikken uit. Maar ze bedwong
zich spoedig.
„Je hebt gelijk, Pierre. Misschien
is hij ook wel tot zoiets in staat.
Neem me niet kwalijk dat ik
„Natuurlijk niet. Hij is tenslotte
je broer en' nogmaals: ik heb het
maar van horen zeggen".
„Vanavond komt moeder en ik
zal informeren".
„Met deze kou en nu er sneeuw
ligt?"
„O ja, ze is al twee keer thuisge
bleven. Vanavond komt ze vast. Als
het waar is zal ze het wel toegeven.
Maar 't gaat er natuurlijk om. of
mijn broers weten waar ik ben.
Weet je, ik had met moeder afge
sproken dat ze dat niet zou zeggen,
ik bedoel waar ik overdag werk.
Dat ik bij tante Jo woon weten ze
natuurlijk wel".
Hij dacht even na. „En 't is na
tuurlijk de vraag of hij uit het feit
dat jij hier werkt ook zou conclu
deren dat ik er tevens moet zit
ten".
„Dat lijkt mij ook niet erg waar
schijnlijk. Pierre, maar ik zal er
naar vragen".
De volgende morgen had zij uit
gebreide informaties. Het bleek bij
de van Dijks thuis allesbehalve ro
zengeur en maneschijn te zijn, zo
als ze met veel moeite uit moeder
had gekregen. Die had^ als rechtge
aarde boerin, het geharrewar thuis
steeds zoveel mogelijk verzwegen
tegenover anderen, maar nu was
het er uit gekomen. Zij, de moeder,
had voet bij stuk gehouden en
steeds ronduit gezegd, dat de ande
ren Corrie de deur hadden uitge
jaagd. Nog meer had ze eraan toe
gevoegd. Als Corrie straks, na de
oorlog, met Pierre wilde trouwen
zou ze dat van harte toejuichen en
als de anderen wilden, konden ze
het ook nog zover laten komen, dat
ze bij haar dochter in ging wonen.
Dat was natuurlijk maar groot
spraak geweest, maar het had' grote
indruk gemaakt. Vader was .er ge
heel door van zijn stuk gebracht,
want niets vreesde hij meer dan
geklets in de buurt. En zijn gezin
was indertijd met die strafzaak toch
al zo druk besproken.
Jan en Izak hadden de schouders
opgehaald en geen wonder, want
die hadden tenminste goed geluis
terd. Straks na de oorlog, had moe
der gezegd. Nou, dat kon nog wel
even duren. Tot zolang behoefden
ze zich er dus niets van aan aan te
trekken!
Tot zover waren beide broers het
eens geweest. Maar nu kwam het
mooiste nog. Bij de laatste paarden-
34
vordering in de stad, had Jan het
klaargespeeld buiten schot te blij
ven. Met kunst en vliegwerk had hij
de drie merries die ze hadden, in
het stamboek kunnen laten in
schrijven of hij had er valse papie
ren voor op de kop weten te tikken,
dat wist Corrie's moedfer niet pre
cies. Maar het resultaat was, dat
uit de hele buurt vrij veel paarden
waren gevorderd voor de Duitse
weermacht en dat de van Dijks niet
één paard behoefden te missen.
Toen dit verschijnsel zich herhaal
de, zette het kwaad bloed in de
buurt en enkele nijdassen hadden
aan Jan gevraagd hoe hij dat hao
klaargespeeld. Met gewone, wat op
schepperige manier van spreken
had Jan geantwoord: „Och ja, je
moet een beetje vriend zijn van de
hoge heren, dan lukt dat wel!"
Prompt hadden de anderen, afgun
stig als zij waren, het bericht ver
spreid, dat Jan kwalijke relaties
onderhield met de bezetters en nog
veel meer werd er bij gefantaseerd.
Alsof hij soms had moeten vertel
len dat hij met valse papieren had
gewerkt. En dat was alles, behalve
dan dat Izak de praatjes ook ge
loofde. Want Izak is een kletsma
joor en daarom had Jan dit zaakje
alleen bekokstoofd, zonder zijn va
der of zijn broer er in te kennen.
En vandaar dat het tussen beide
broers ook kat en hond was, sinds
die dag.
Na deze verhalen kon Pierre
voorlopig weer rustig slapen op
„Stadzicht".
(Wordt vervolgd)
