BERINI
i
G. C. ANKER - ZIERIKZEE
Zeeuwse Brandwaarborg Maatschappij van 1824
Rentevergoeding Deposito's
J. J. Smallegange
de bromfiets van
KWALITEIT!
Sergmins levert de
goede zonnebrillen
in alle prijzen
Verwar gevoeligheid niet met
sentimentaliteit
tjootlwill
„Verlovingskoffietafel
in Ecaussines"
i
HET JONGE GESLACHT
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE vrijdag is mei 1959 No. ïuu
MEDISCH
VERANTWOORDE
MODELLEN.
EN TOCH
de elegance van een luxe
schoen.
Dat is het geheim van
Jacor schoenen.
Wij tonen U graag onze
complete collectie.
Schoenhandel
Meelstraat 3
Johnson's was
voor
meubelen en vloer
bij
J. VIERGEVER
Havenplein 11, telet. 2206, Z zee
Alle modellen in voorraad bij de dealer
Ook via uw handelaar leverbaar I
sluit uw brandverzekering
bij de
gevestigd te ZIERIKZEE
Kamoor Lange NobeJstraar 34 - telefoon 2162
Gevraagd:
twee nette meisjes
voor 't seizoen
Prettige werkkring. Goed loon
Cafétaria „DE WESTHOEK"
Burgh Telef. 01115-413
met opzegging:
1 maand 3 procent per jaar
3 maanden 3% procent per jaar
6 maanden 3% procent per jaar
12 maanden 4 procent per jaar
SCHELDEBANK N.V. ZIERIKZEE
Telefoon 01110-2121
WIJ OUDERS 6
»0K80ScKSC8<*<3CS0r<
Dat Stientje eon uiterst gevoelig
natuurtje bezit bleek al toien ze nog
maar een klein kindje was Stien-
tjes moeder vond het heerlijk, dit
te kunnen constateren. Ze was zelf
een overgevoelige vrouw, die een
afschuw had van alles, wat naar
hardheid zweemde en zich als een
slak in haar huisje terugtrok, als
iemand haar maar onvriendelijk
Als ze met Stientje buiten wan
delde en het kind bloempjes had
geplukt, die ze later uit verveling
weer wegwierp, riep moeder ver
schrikt: „O Stientje, dat moet je
niet doen. Het doet de bloempjes
zo'n pijn ,als er straks iemand op
trapt. En wat zullen ze een dorst
krijgen, als ze niet in het water
worden gezet. Dan gaan de bloem
pjes huilen".
„Kunnen de bloempjes voelen,
mammie?"
„Alles wat leeft kan voelen,
Stientje Daarom mag je ook nooit
met een stok tegen bomen slaan of
bladeren afrukken Of op een tor
retje trappen of dieren plagen. Je
moet medelijden hebben met alles
wat pijn heeft en zelf nooit iets of
iemand pijn doen. Zelfs geen din
gen, waarvan je denkt, dat ze geen
pijn kunnen voelen".
In principe leek het natuurlijk
heel mooi, wat moeder Stientje
wilde bijbrengen. Maar zulke din
gen mogen niet overdreven worden.
Bij het opwekken van de gevoelig
heden in een kind moet men ervoor
waken, niet te ver te gaan, dat het
in sentimentaliteit ontaardt, want
daarmee is het kind zeker aller
minst gebaat.
Bij Stientje heb ik het wel mee
gemaakt, toen ze nog maar een
peuter was van een jaar of drie,
dat ze per ongeluk tegen de tafel
poot schopte en dan in tranen uit
barstte en op de grond ging zitten,
om de „arme tafelpoot, die nu zo'n
pijn had" te strelen en te troosten.
„Is het niet schattig, zo'n gevoe
lig hartje?" kon Stientjes moeder
bij zulke gelegenheden dan verte
derd vragen. Ik voor mij kreeg er
altijd een min of meer twijfelachtig
gevoel door.
Op het ogenblik is Stientje ruim
zes jaar en gaat naar school Ik ge
loof, dat ze het vaak zwaar te ver
antwoorden heeft, want de andere
kinderen hpuden geen rekening
met haar gevoeligheid. Het kind
wordt nu vaak geconfronteerd met
dingen, die in haar ogen regel
rechte en ontoelaatbare wreedhe
den zijn en haar ten diepste schok
ken. Want Stientje heeft niets mee
gekregen, om zich ertegen te pant
seren. Ze staat volkomen weerloos
temidden van een groep gezonde,
normale en allesbehalve overge
voelige kinderen.
's Avonds leest moeder haar al
tijd voor. Een in ieder opzicht toe
te juichen gewoonte, als moeder
maar niet altijd van die droevige
verhaaltjes uitzocht, waar Stientje
om huilen moet. Ze zit dan bij moe
der op schoot en als het erg droevig
wordt, drukt ze haar gezichtje te
gen moeder aan en smelt in tranen
weg Ze huilt om een kindje met
een boze stiefmoeder; om een
hondje, dat verdwaald is en klap
pen van kwade mensen krijgt, of
om een muisje, dat zijn veilige hol
letje verlaten heeft, om op avon
tuur te gaan en dan in de val loopt
Weer raakt moeder vertederd,
dat haar kind zich zo gevoelig
toont. Ze moet er soms zelf van
mee huilen. En zo zwelgen die twee
samen in hun sentimentaliteit.
Toch zou moeder verstandiger
doen, als ze eens meer wéérstand
kweekte. Ze moest bedenken, dat
ze niet altijd bij haar kind zal kun
nen zijn, om het op schoot te ne
men en zachtjes te troosten. Zacht
heid van gemoed is mooi, maar de
mens heeft ook weerbaarheid no
dig. MARCELLE.
Ingezonden mededeling
BINNENVERINGBED
HAZ ET-FABRIEK EN ZEVENBERGEN
SCHUIMRUBBERBED
OVERDENKING
„Niet door kracht, noch door
geweld, maar door Mijn Geest
zal het geschieden! spreekt de
Here".
In dit spreken van God zit voor
een en ieder mens iets zeer veroot-
moedigends en tegelijk iets zeer
bemoedigends. Expres schreef ik:
verootmoedig ends en niet ontmoe-
digends. De zaken worden hier tot
hun ware grootte terug gebracht
Men heeft eigen kracht jarenlang
overschat. Heeft zich mogelijk
daarop verheven, heeft daarop ge
steund bij de plannen die men
maakte en bij hun uitvoering.
Waarschijnlijk, in het verband met
de tekst, met de beste bedoeling,
zoals mensen met schone idealen,
een warm hart voor medemens en
ook voor Gods zaak, die bijna da
gelijks maken en trachten uit te
voeien. Iedereen kent dit, die een
beetje mens is, dit verlangen en
streven naar het goede en schone
voor God en mens Hij of zij kent
ook de moeite, de teleurstelling van
het niet of niet geheel bereiken van
het gestelde doel. De teleurstellin
gen zijn legio indien deze plannen
en idealen gericht zijn op een be
tere verhouding tussen God en
mens en de mensen onderling. Ik
las vandaag: aan de menselijke
wijsheid is een grens, maar de
menselijke dwaasheid kent geen
grenzen.
Er is zoveel wat mislukt mede
daardoor, zo veel dat neerslaat,
ontmoedigt, wat dreigt te verbitte
ren enz. enz.
Paulus heeft in dit verband zo'n
enorme gedachte geuit: Ik ben ver
kocht onder de zonde, d.w.z. ik ben
ren slaaf van het dwaze en ver
keerde, het kwade voor God en
mens.
De idealist in de beste zin van
het woord, zoals Paulus er één was
en er alle eeuwen door zijn ge
weest en steeds weer zullen op
staan. zal er altijd naar verlangen
om die boeien te verbreken voor
zichzelf en voor anderen en te stel
len in de vrijheid van de kinderen
Gods, als dienstknechten der ge
rechtigheid.
En daar zit de idealist, hij denkt,
verlangt, maakt plannen, tracht ze
uit te voeren met alle krachten van
hart en hoofd en lichaamskrachten.
Alles zet hij in, en hij loopt tegen
een muur van onwil, ongeloof, hang
naar het kwade, vijandschap tegen
God en mens.
Gekneusd, geslagen, verslagen,
ontmoedigd, ellendig, misscnien
verbitterd enz. zit de ontnuchterde
idealist daar neer, mogelijk tracht
hij te vluchten uit zijn opdracht,
die wetens of onwetens toch van
God gegeven is
Er komt iemand naast hem staan,
een broeder in Christus, wien geen
ding vreemd is, die geen teleur
stelling of leed bespaard is.
Broeder, zo zegt de Here: niet
door kracht, noch door geweld,
maar door Mijn Geest zal het ge
schieden, dat een mens, iemand die
verkocht is als slaaf onder de zon
de, vrijgemaakt wordt .om Mij te
dienen volkomen, vrijwillig en met
blijdschap in gerechtigheid.
Iedere idealist in de goede zin
van het woord, die hartstochtelijk
verlangt, dat er volle vrede komt
tussen God en mens en de mensen
onderling, moet het in een harde
leerschool vaak leren met diepe
ootmoed: Het is de Here, die werkt
beide, het willen en het volbren
gen. Maar die dan in die diepe oot
moed, met betrekking tot eigen
kunnen, wonderlijk vertroost en
bemoedigd wordt door .het Woord
van de Almachtige: „Door Mijn
Geest zal het geschieden, naar Mijn
heilig welbehagen!"
Wees welgemoedl
S. v. d. GRIFT.
Op 18 mei - dus Pinkstermaandag
- zal in Ecaussines, in het hartje
van de Belgische provincie Hene
gouwen, een zogenaamde „Verlo
vingskoffietafel" worden gehouden,
een Belgische versie van het Gre-
venbrichtse vrijgezellenfeest.
Maar er zijn enkele belangrijke
verschillen: in Grevenbricht was
een man de initiatiefnemer, in
Ecaussines zijn het de meisjes, die
de bal aan het rollen hebben ge
bracht. En verder zijn degenen, die
in Grevenbricht bij elkaar komen,
voor een belangrijk deel verstokte
vrijgezellen - beweren ze - terwijl
de meisjes en jongemannen van
Ecaussines er geen geheim van ma
ken, dat ze de vrijgezellenstaat ook
niet ideaal vinden. Wat ze dan
blijkbaar wèl als ideaal beschou
wen, proberen ze door middel van
deze „Verlovingskoffietafel" te be
reiken.
Op de ochtend van Pinkster
maandag worden de jongelui, die
bij de schonen van Ecaussines te
gast zullen zijn, op het stadhuis
ontvangen, waarna ze verschillen
de bezienswaardigheden van stad
en omgeving zullen bezichtigen.
's Middags trekken de deelne
mers, die van heinde en ver naar
Ecaussines zijn gekomen, in op
tocht door de stad. Jonge en oude
vrijgezellen hossen door de met
vlaogen getooide straten.
Dan gaat de bel voor de reuzen-
koffietafel. Iedereen krijgt een
kopje, versierd met het wapen van
Ecaussines en voorzien van toe
passelijke spreuken. De tafelpresi
dente houdt een redevoering, waar
in ze het. huwelijk aanpriist pn de
ongemakken van het vrijgezellen
bestaan in de somberste kleuren
afschildert.
LAND- EN TUINBOUW
Een nieuwe insecticide
Op het gebied van bestrijdings
middelen worden steeds nieuwe
ontdekkingen gedaan, welke van
belang zijn voor de land- en tuin
bouw.
Zo heeft men in Italië de bestrij
ding van de rond de gehele Middel
landse zee voorkomendê olijfvlieg
welke daar een ware plaag is, ter
hand genomen met een nieuwe fos-
foiester, nl. Rogor.
Aangezien dit middel bovendien
werkzaam bleek tegen o a spint-
mijt, bladluis en thrips, is het ook
van belang gebleken voor ons land.
Door de lange nawerking (tegen
spint meer dan 15 dagen) zodat het
een spintgenerati'e overbrugt en de
opbouw van een spintpopulatie
voorkomt, is het nuttig effect hoog.
Een bespuiting in juli, augustus
tegen spint met het nieuwe middel,
voorkomt tevens dat wintereieren
worden afgezet. Rogor heeft een
grote dieptewerking, lange nawer
king, is weinig „weergevoelig" en
geeft in de zomer, bij warm droog
weer .als andere fosforesters, zoals
parathion, onvoldoende werken een
prima resultaat tegen bv. groene
appelluis.
Van zeer groot 'belang is ook, dat
het middel slechts matig giftig is,
zodat ver spuiten zonder masker is
toegestaan.
Hoewel het hier een nieuwe in-
sekticide betreft, hebben de vele
proefnemingen op allerlei insekten
reeds uitgewezen, dat het zowel
voor de landbouw, fruitteelt als
tuinbouw een interessant middel is
Schouwen-Duivelandse Soortspiegel
In de korfbalcompetitie zaterdagavond belangrijke ontmoeting
tussen DSS en Burgh. Sportwedstrijden tussen stad Zierikzee
en St. Hilaire. Bruse Boys organiseert nederlaagwedstrtfden
KORFBAL. In de le klas van de
SDKB staat morgenavond de be
langrijke wedstrijd tussen DSS en
Burgh, welke beide nog zonder ver-
liespunten zijn op het programma.
Burgh, dat reeds vele jaren achter
een beslag op het kampioenschap
heeft weten te leggen, zal deze tra
ditie ongetwijfeld voort willen zet
ten zodat op Nieuwerkerk een
spannende strijd mag worden ver
wacht waarbij de uitstag niet ver
van een gelijk spel zal liggen. Wan
neer Stormvogels niet te gehavend
binnen de lijnen moet verschijnen,
maakt het tegen Velocitas wel kans
op zijn eerste wins'puntje. De kan
sen van Brouwershaven slaan wij
thuis teppn Unitas iets hoger aan
terwijl Zeemeeuwen beslag kan
leggen op de buit tegen het bezoe
kende Zwaluwen. In de 2e klas ligt
er voor WIK niet veel kans op
winst weggelegd bij het bezoek aan
de reserves van Burgh. MEVO kan
de winst thuis houden tegen DES
terwijl de ontmoeting tussen DOS-
KO en NO AD wel eens op een pun
tenverdeling kan uitdraaien. SVO-
WK krijgt bezoek van KIK uit
Steenbergen waarvan ons nog niets
van de speelsterkte bekend is. In
de 3e klas A geven wij Burgh III
in de ontmoeting tegen Renesse iets
betere kansen. Zeemeeuwen II zal
alles nodig hebben om in de strijd
tegen Brouwershaven II met de
winst naar huis te keren. Bij
Stormvogels li-Zwaluwen kan het
terreinvoordeel de doorslag geven.
In de 3e klas B konden DÈS II en
WIK II het wel eens op een pun
tenverdeling aansturen. Unitas II
maakt een kleine kans op winst te
gen NO AD II op Dreischor.
VOETBAL. In het kader van de
sportuitwisseling tussen Zierikzee
en St. Hilaire nemen zaterdagmid
dag de voetballers van MEVO het
op tegen de Fransen terwijl op 2e
Pinksterdag Zierikzee zijn krachten
met de Franse vrienden gaat me
ten Wanneer het weer een beetje
wil medewerken zal het publiek
zeker kunnen genieten van een
tweetal aardige wedstrijden gezien
de krachtsverhouding in de vorige
ontmoetingen. Bruse Boys gaat ne
derlaag-wedstrijden organiseren,
waarmee zaterdag in de ontmoe-
'ing met Smerdiek wordt begon
nen. De reserves spelen vooraf een
vriendschappelijke wedstrijd tegen
elkaar. Aan het nederlaagtoemooi
nemen verder deel WHS en Zonne
mate. Op 2e Pinksterdag speelt
Bruse Boys op haar terrein een
vriendschapelijke wedstrijd tegen
Brouwershaven.
FEUILLETON
„Ziezo juffrouw", zei Pier kalm.
Daar zijn we dan, maar kijk uit
dat je niet in een sloot loopt! An
ders moet ik je wéér uit de nesten
halen".
„Verbeeld je maar niets, praat
jesmaker!" antwoordde het meisje.
„Je wordt bedankt en tot de vol
gende keer!"
„Wanneer is dat?" informeerde
Pier belangstellend, maar de an
der was al doorgelopen. Eén trap
op de starter en de motor zette
zich weer in beweging en in een
ogenblik had Pier haar alweer in
gehaald Geschrokken bleef het
meisje staan en boos keek ze tegen
het licht in naar Pier.
Deze zette de motor weer af en
zei: „Wat betekende dat van die
volgende keer? Ik zou wel eens
willen weten wanneer dat zal zijn".
Slagvaardig antwoordde de an
der: „De volgende keer dat je me
weer eens aanrijdt met je motor.
En wat wil je eigenlijk van me?"
Pier aarzelde. „Nu jaik wil
de tóch maar naar de politie gaan,
zie je. En dan moet ik toch naam
en adres opgeven van wie ik aan
gereden heb, begrijp je?"
Op dat ogenblik werd het geblaf
van een hond hoorbaar, een deur
ging open en licht straalde naar
buiten, weliswaar nog op een af
stand van een paar honderd meter,
maar toch nog zichtbaar door de
nevel. Bijna automatisch draaide
Pier zijn koplamp uit.
..Ik heet Corrie van Dijk", fluis
terde het meisje gehaast. „Maar
laat me nu gaan, vader staat al te
kijken Straks denkt hij, dat ik
stiekum met een jongen uitge
weest ben".
Pier moest er harteliik om
lachen en vergat te vertellen wie
hij zelf was. Tevreden reed hij te
rug naar de fietsenmaker in het
dorp, waar een mopperende Freek
op hem wachtte. Maar de woorden
van Corrie bleven hem de volgen
de dag bij Was die vader daar zo
op tegen, dat ze thuis werd ge
bracht door een jongen? Daar
moest hij meer van weten en
eigenlijk was die Corrie toch een
meisje dat er zijn mocht, al had
ze dan ook nog de oude kleder
dracht. Eigenlijk moest een meisje
uit de stad hem toch veel meer
aantrekken. Vooral 's zomers wa
ren die toch heel wat vlotter en
sportiever gekleed. Maar iets in
het meisje dat hij zo plotseling had
ontmoet trok hem aan en dus be
sloot hij een aantal avonden in de
omgeving van haar vaders boerde
rij te blijven en uit te kijken.
Het duurde een volle week voor
zijn geduld beloond werd, maar
toen had hij ook het genoegen, dat
hij net kon doen alsof de ontmoe
ting heel toevallig was Nog ter
wijl hij met een kalm gangetje
over de straatweg reed, zag hij
haar op de fiets over de sintelweg
aankomen. Straks zou ze de straat
weg oversteken naar het fietspad
aan de linkerkant. Wacht, met een
beetje handigheid kon hij het pre
cies zó aanleggen, dat hij er tege-
17
lijk was en haar bijna wéér aan
reed. Hij gaf iets meer gas en in
derdaad moest het meisje voor de
naderende motor afremmen, toen
zij de wsg wilde oversteken. On
middellijk remde ook Pier af en
bracht zijn motor vlak voor haar
fiets tot stilstand.
„Ha die Corrie! Is je fiets weer
heel? Mooi en zou je niet liever
achter op de motor gaan zitten?
Je ziet hoe gevaarlijk het tegen
woordig op de weg is: bijna had
ik je wéér overreden!"
Geamuseerd keken een paar
meisjesogen hem aan. „Ja, wat
toevallig hè? Hele avonden hoor
ik tegenwoordig een motor in de
buurt en ja hoor, als ik me einde
lijk eens naar buiten waag wordt
ik er zowat door overreden! Wat
een toeval hè?"
Ietwat verlegen keek Pier in het
gezichtje, dat door donkere krul
len, die onder een smetteloos witte
kap uitkwamen, werd omlijst. In
haar gouden krullen speelden de
laatste zonnestralen van de sep-
temberavond hun gouden glanzen.
Hij zag de rode bloedkoralen rond
haar hals, de kleurige beuk en het
zwarte jak en hij werd zich plotse
ling bewust, dat zij hem sterk aan
moeder herinnerde Zat dit nu en
kel in de kleren, dus in de buiten-
kant, of was er nóg iets? Maar
snel overwon hij zijn verlegenheid
en zei eerlijk: „Nou ja, een paar
keer ben ik hier wel in de buurt
geweest. Corrie. Had je geen zin
om achterop te zitten?"
„Waar zie je me eigenlijk voor
aan? Dat ik zomaar met een wild
vreemde op stap zou gaan? Wie
ben je eigenlijk?"
(Wordt vervolgd)