10
Overdenking
zonder kringen
GENIET RUSTIG VAN EEN BORREL
Toch nog liefde
RUSLAND HEEFT „VELE TWIJFELS'
TEN OPZICHTE VAN DE V.S.
KORTING
Het Nederlandse oefenterrein in Frankrijk
,lk u/ou, dat zij
mijn moeder u/as,
MINISTERRAAD VAN
E.E.G. VERGADERDE
inwrijven laten drogen
afborstelen
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE vrijdag i6 januari 1959 no. ï&m
Mikojan in New York
NEW YORK, 15-1. Mikojan heeft
woensdagavond in een rede tot
meer dan 1000 zakenmensen en
vooraanstaanden op financieel en
economisch gebied gezegd, dat de
Sowjet-Unie „vele twijfels" heeft
inzake de vreedzame bedoelingen
van de Verenigde Staten.
Hij zei dat de Sowjet-Unie ver
denkingen jegens de V.S. had van
wege: de ring van Amerikaanse mi
litaire bases rond zijn grenzen, de
Amerikaanse verwerping van de
Russische ontwapeningsvoorstellen,
het toenemen van de bedragen op
de Amerikaanse militaire begroting
en 't niet aanvaarden van de Sow-
jet-voorstellen voor een Duits vre
desverdrag.
Hij zei dat al degenen met wie
hij had gesproken, „de wens tot
het verbeteren van onze betrekkin
gen uitten", maa rdat zij „nog vele
vooroordelen met betrekking tot de
Sowjet-Unie hebben". Maar wij
hebben vele twijfels jegens u.
Bij de lunch die de National City
Bank woensdag Mikojan aanbood,
werden geen journalisten toegela
ten. Zij vingen echter enkele bij
zonderheden op over het menu, dat
in overeenstemming was met het
thema der co-existentie: het be
stond o.a .uit kaviaar en vlees.
Premie vrijwillige
ziekenfondsverzekering
in 1959
AMSTERDAM, 15-1. Bij 50 alge-
mene ziekenfondsen is de premie
van de vrijwillige verzekering met
ingang van 1959 verhoogd.
De verhogingen lopen per week
uiteen van f 0,05 tot f 0,60 per ver
zekerde van 16 jaar en ouder.
Bij 49 fondsen is de premie niet
gewijzigd. Bij 16 dezer fondsen be
staat het voornemen in de loop van
1959 tot verhoging over te gaan.
Alle door de fondsen gewijzigde
premies zijn door de financiële
commissie uit de Ziekenfondsraad
goedgekeurd.
Het (gewogen) gemiddelde van de
weekpremies is gestegen van f 1,97
in januari 1958 tot f 2,14 in janu
ari 1959.
In januari 1958 varieerde de pre
mie van f 1,50 tot f2,30, met ingang
van 1959 van f 1,60 tot f 2,70 per
week.
Enkele fondsen hebben besloten
met ingang van 1959 alsnog kraam
geld of een tegemoetkoming in de
kosten van kraamhulp aan de ver
strekkingen van de vrijwillige ver
zekering toe te voegen. Hierdoor
kan thans 75 pet. der vrijwillig-
verzekerden aanspraak op deze
verstrekking doen gelden. In janu
ari 1958 was dit 62 pet.
Ingezonden mededeling
TOT 1 FEBRUARI 1959
WE VERKOPEN ALLEEN
MERKARTIKELEN MET
VASTGESTELDE PRIJZEN
Ingezonden mededeling
De jaren drukken U minder
dan die Rheumatische Pijnen
Drijf toch tenminste die pijnenult.
Doe eon bloedzuiverende kuur
Iedere morgen de kleine dosis
Kruschen en ge voelt U een heel
ander mens. 't Is of mèt de pijn
ook de jaren van U afvallen, naar
mate Kruschen's heilzame werking
zich aan Uw organen mededeelt.
Begin morgen met Kruschen en gij
zult al gauw ervaren, hoe goed 't
U doet.
Ingezonden mededeling
fijn als u iets in tiuis hebt!
DE BEVOLKING
VAN NEDERLAND
's-GRAVENHAGE, 15-1. Volgens
opgave van het C.B.S. bedroeg het
aantal huwelijken in Nederland in
de eerste elf maanden van 1958
83.427 tegen 85.755 In de overeen
komstige periode van 1957.
Het aantal levendgeborenen be
droeg 216.697 tegen vorig jaar
214.652 en het aantal overledenen
76 363 tegen 74.517. Het aantal im
migranten bedroeg in de genoemde
periode 64 394 tegen vorig jaar
44.972 en het aantal emigranten
52.261 tegen 60.179.
Op 1 december 1958 bedroeg het
aantal inwoners van Nederland
11.247.467.
Gevechtsgroepen komen er In actie
's-GRAVENHAGE, 15-1. Het
oefenterrein in Frankrijk, dat ter
beschikking is gesteld van de ko
ninklijke landmacht, is gelegen na
bij La Courtine in centraal-Frank-
rijk tussen Clermont Ferrand en
Limoges. Het bijzonder geacciden
teerde terrein zal de mogelijkheid
bieden tot het uitvoeren van oefe
ningen, zoals deze op de Nederland
se en ook op de Duitse oefenterrei
nen niet mogelijk zijn.
In twee periodes, namelijk van 4
juli tot en met 16 augustus, en van
16.september tot en met 1 novem
ber zullen parate onderdelen van
het le legerkorps worden geoefend
in het verband van gevechtsgroe
pen. In elke periode zullen twee
i Parfumverkoper
J 's konings kleinzoon? J
ROME, 15-1. De -parfum-verkoper
Rinaldo Gallivaggi, die beweert
een kleinzoon van koning XJmberto
1 te zijn, heeft van een Italiaanse
rechtbank te San Remo te horen
gekregen dat hij zijn zaak voor de
rechtbank te Rome zal moeten
brengen. De rechter te San Remo
verklaarde zich onbevoegd om zijn
erfeniseis tegen leden van de voor
malige koninklijke familie van Sa-
vooie te behandelen en veroordeel
de hem tot betaling van de kosten
van ongeveer tweeduizend gulden.
Gallivaggi zegt dat zijn moeder,
Giuseppina Griggi, een dochter was
van koning Umberto en koningin
Margherita. De koning werd in 1900
door een anarchist vermoord, de
koningin stierf in 1926 te Bordighe-
re bij San Remo. Volgens eiser zou
de dochter van het koninklijk paar
door een jongen zijn vervangen om
de opvolging in de mannelijke lijn
te verzekeren. Er was namelijk niet
veel kans geweest dat er nog meer
kinderen zouden komen. De konin
gin zou eisers moeder - haar doch
ter - bij testament tot erfgename
van haar bezittingen hebben be
noemd. Bij overlijden van zijn moe
der zou Gallivaggi in haar plaats
erfgenaam worden.
I WIJ OUDERS
„Ik mag ook niks", riep Gerrie
half huilend. Ze had er wel bij wil
len stampvoeten, maar begreep bij
tijds, dat ze het daarmee nog erger
zou maken. Ze gooide het over een
andere boeg en begon op verzoe
nende, pleitende toon: „De andere
meisjes mogen toch ook, man.
Waarom ik dan niet?"
„Omdat ik het nut er niet van
inzie, dat je iedere week een hele
avond bij dat mens thuis hangt".
Nu kon Gerrie zich toch niet
meer beheersen: „Dat méns!" riep
ze fel. „U hebt het over mijn juf
frouw. En ze is een schat. Veel lie
ver dan u. Ik wou, dat zij mijn
moeder was!" Dat was nu nét het
enige, wat ze niet had moeten zeg
gen. Maar hoe kon ze ook weten,
dat het juist moeders jaloezie op
de juffrouw is, die haar tot haar
weigering heeft gebracht?
Het ging om een wekelijks avond
je. De jonge lerares (Gerrie zit in
de eerste klas van de meisjes-h.b.s
had enkele van haar leerlingen bij
zich thuis genodigd, om een toneel
stukje in te studeren, dat later op
school opgevoerd zal worden. Al
leen de leerlingen, van wie ze de
beste verwachtingen had, heeft ze
er voor uitgekozen. Dat Gerrie
daarbij hoorde, heeft het meisje in
alle staten van verrukking gebracht
Ze had toch al een grenzeloze ver
ering voor juffrouw de Bruin op
gevat. In de ogen van het twaalf
jarige meisje bezat de jufrouw alle
eigenschappen, die van een mense
lijk wezen een engel maken.
Dat ze daar tegen moeder haar
mond niet over kon houden en de
verafgode juffrouw de Bruin overal
bij de haren bijgesleept werd, had
de eerste zaadjes van afgunst in
moeder gelegd. Ze voelde zelf wel,
dat ze niet zo uitblonk als die juf
frouw, maar Gerrie legde het er
nog een extra bovenop. Ze kreeg
het gevoel, dat het kind haar eigen
moeder verloochende met dat on
zinnige, overdreven gedweep met
een vreemd mens.
Als moeder in haar prikkelbaar
heid wel eens schimpend uitviel,
dat ze wel gek leek met dat mens,
wist Gerrie niet hoe fel ze haar
idool verdedigen moest en dat
maakte de toestand thuis steeds
meer gespannen.
De bom is gebarsten, toen Gerrie
dol gelukkig kwam vertellen, dat
ze met nog een paar meisjes iedere
week een avond naar de juffrouw
toe mocht, om dat toneelstukje in
te studeren en ze als een koude
douche te horen kreeg, dat daar
niets van kon komen, omdat moe
der het niet nodig vond, „dat ze
iedere week een avond bij dat mens
hangt".
Ineens is er een conflict. Gerrie,
in tranen dingen tegen moeder zeg.
gend, die ze natuurlijk niet meent
en waar ze in kalmer ogenblikken
zeker spijt van zal hebben; moeder
bitter gegriefd en in haar jaloezie
alle rede uit het oog verliezend. En
dan is het in haar hulpeloosheid
toch, dat ze opeens de juiste woor
den vindt: „Houd je dan niet meer
van me, dat je haar liever tot moe
der hebt?"
Op hetzelfde ogenblik zijn Ger-
rie's armen om moeders hals, alsof
ze nu pas de enormiteit beseft van
wat ze gezegd heeft. „Jawel, jawel,
ik houd wèl van u. Van u het meest
maar Ik mag haar toch ook wel lief-
vindea?"
„Ja kindje', zegt moeder zacht en
met ongewone deemoed. „En je mag
ook naar die avondjes gaan".
MARCELLE.
gevechtsgroepen oefenen - ieder
La Courtine zullen zij tweemaal in
bivak gaan, namelijk te Mourme-
lon (nabij Reims) en te Bourges. De
tanks voor de verschillende cavale-
rie-onderdelen zullen vóór het be
gin van de eerste oefenperiode per
trein naar La Courtine worden ver
voerd en daar blijven tot het einde
van de tweede periode. In het
oefenkamp legeren de troepen in
kazernegebouwen,
ongeveer 3500 man sterk - terwijl
gedurende elke periode een tegen
partij ter sterkte van 1500 man aan
wezig zal zijn. In totaal zullen dus
17.000 man deelnemen aan deze
oefeningen.
De onderdelen reizen langs de
weg en zowel op de heenreis als op
de terugreis tussen Eindhoven en
TREINCONDUCTEURS BIJ OUDHEUSDEN
KIJKEN ALTIJD NAAR KLEIN WIT HUISJE
Maar van k^ken k wamhelpen
NIJMEGEN, 13-1. De bestuurders
en conducteurs van de treinen op
de lijn Nijmegen-Geldermalsen kij
ken bij de halte Oudheusden even
voor Resteren altijd uit naar het
kleine witte huisje van de familie
Rothuis, vijftig meter achter de
halte. De conducteur zal even
zwaaien naar twee kleine meisjes
van 3 en 5 jaar achter de ruiten
van het huis, de bestuurder groet
met een stoot op de claxon. Passa
giers die geregeld met deze trein
reizen hebben het ook aangeleerd
om naar de twee meisjes uit te kij
ken.
Enkele N.S.-mannen hebben op
een goede dag een paar jaar gele
den de twee meisjes een bezoekje
gebracht. Het bleek dat Alie (3) en
Anneke (5) sinds hun geboorte aan
de benen verlamd zijn en niet kun
nen lopen Hun dagelijks terugke
rend spelletje is van achter de rui
ten naar de treinen, hun passagiers,
hun bestuurders en de conducteur
te zwaaien, wanneer de wagons
voorbij het „witte huuske" dende
ren.
De spoorweglui hebben het, na
hun bezoek in 1956, niet hierbij ge
laten. Met instemming van stati
onschef T. W. de Vries in Nijmegen
richtte het locomotief- en treinper-
sorieel van het blok Nijmegen een
actiecomité op, dat met kerstmis
circulaires zond naar het spoorweg
personeel op verschillende stations:
Beslissing
PARIJS, 15-1. De zes landen van
de E.E.G. menen te kunnen con
stateren, dat er geen principiële be
zwaren meer bestaan- tegen het
aangaan van bilaterale onderhan
delingen tussen hen en de overige
landen van de Organisatie voor
Europese Economische Samenwer
king. Zij spreken als gevolg hier
van de wens uit., dat er spoedig be
sprekingen zullen worden begonnen
met het doel zo spoedig mogelijk
tot conclusies te komen, die zullen
bijdragen tot de mogelijkheid van
KERKNIEUWS
Ger. Kerken
Beroepbaar: G. A. Westérveld,
kand te Slagharen (O.).
Beroepen te Heerlen (2e pred.-
pl(2e maal)A. ter Hoeve, West-
Terschelling.
Aangenomen naar Nieuwlande:
C. Bruning, Siegerswoude.
te Parijs
het bereiken van een modus Vi
vendi, die de gezamenlijke landen
van de O E.E.S. op het oog hebben
Dit communiqué is het resultaat
van de besprekingen die de minis
ters van de zes landen van de E.E.
G. van half zes woensdagmiddag
tot half drie 's nachts met een on
derbreking van anderhalf uur voor
eor< diner hebben gehouden over
de betrekkingen tussen de Euro-
markt-landen en de andere O.E.E.
S.-l'eden op het ministerie van bui
tenlandse zaken aan de Quai
d'Orsay in Parijs.
LAND- EN TUINBOUW
SUIKERBIETEN
vóór de oogst reeds zekerheid
Dat de teelt van suikerbieten
zich in de afgelopen jaren in een
stijgende belangstelling mag ver
heugen behoeft nauwelijks nadere
verklaring. Immers, van weinig an
dere gewassen kan gezegd worden,
dat het reeds bij de uitzaai de be
lofte van een goede, geldelijke op
brengst inhoudt.
Deze zekerheid maakt de suiker
biet tot één der meest aantrekke
lijke landbouwprodukten.
Nu de bietenprijs voor het nieuwe
seizoen reeds is vastgesteld en de
oogst van het afgelopen jaar zeer
gunstige resultaten heeft gegeven,
bestéat er reden genoeg om bij het
opmaken van het zaaiplan rekenihg
te houden met een rationele verde
ling van de gewassen en een zo ver
antwoord mogelijke plaats voor de
suikerbiet in te ruimen.
Daarbij dient de rassenkeuze een
punt van overweging te zijn.
Aangezien de suikerfabrieken een
gespreide aflevering vastgesteld
hebben, komen allereerst die ras
sen in aanmerking, welke geduren
de de gehele campagne geleverd
kunnen worden. Eén van deze ras
sen is de Klein Wanzlebener Poly-
beta, reeds vele jaren het ras met
de meeste kwaliteiten: het kan
vroeg gezaaid worden en heeft een
zeer gunstige verdeling van een-
en tweekiemige zaden, hetgeen van
belang is voor arbeidsbesparing in
het voorjaar; het heeft tevens bij
de eerste termijnleveringen reeds
een hoog gehalte, dat nog aanzien
lijk kan toenemen en staat in eco
nomische opbrengst veruit aan de
spits.
Wil men hiernaast nog een ras
verbouwen, dat behalve een goed
gehalte ook een zeer hoge wortel
opbrengst geeft, dan is daarvoor de
aloude en oogstzekere Klein Wanz-
leben E zeer geschikt; dit ras bezit
thans weer de vroegere, steeds zo
gewaardeerde geringe schieternei
ging, waaraan nog altijd door tal
rijke verbouwers de voorkeur ge
geven wordt.
Voor de gemengde bedrijven zijn
beide rassen bijzonder gewild, om
dat de opbrengst aan groen blad en
koppen ook zeer hoog 1».
steun de twee verlamde meisjes
van het witte huuske in Opheusden.
Stroom toezeggingen
De toezeggingen kwamen in
steeds groter wordende stroom bin
nen, uit Amsterdam, Rotterdam,
Den Haag, Utrecht, Eindhoven, Til
burg, Roosendaal, Bergen op Zoom,
Heerlen, 's-Hertogenbosch, Arn
hem, Zutphen, Tiel, Zwolle, Hen
gelo, Nijmegen, Cuyck, Venlo en
meer dan 50 stations die tussen de
ze plaatsen liggen. Ook het hoofd
kantoor in Utrecht en het depot-
personeel deden mee. Kleine sta
tions met een geringe personeels
bezetting stuurden kleine bedragen,
dokter Jonkers van Opheusden
bood zijn medewerking aan.
En er komt nog meer. Op don
derdag 15 januari is het officiële
betaaldag voor het N.S.-personeel.
Onder het personeel op de stations
zal dan een collecte worden ge
houden.
Als het allemaal lukt zal voor
Alie en Anneke dichtbij de spoor
dijk een zomerhuisje worden ge
bouwd (het zal 3500 gulden kosten)
en uit de rest van de opbrengsten
zal een fonds voor de beide meisjes
worden gevormd.
Ingezonden mededeling
li JnTC Voor het tere
MAgflOU» Baby-huidje
ligi^-BABYDERM-POEPER
„Vraag, wat zal Ik u geven?"
(1 Kon. 3 5).
Koning Salomo mag aan God zijn
verlanglijstje tonen. Het gebeurt in
een visioen dat Israëls nieuwe ko
ning heeft te Gibeon. Begeer wat
Ik u geven zal, zegt de Here tot
Salomo. Het is een royale uitnodi
ging Gods die ons meermalen uit
de Schrift toeklinkt. Het is een
aanbod van een liefderijk Vader
aan Zijn kinderen die telkens weer
op allerlei gebied tekortschieten..
Zulk een gulle uitnodiging stelt
ons voor een moeilijke keus.
Neen, God somt bij Zijn vraag
aan Salomo niet voor hem op wat
hij zo al uit de hemelse schatkamer
zou kunnen ontvangen. De keus en
het initiatief wordt geheel aan de
mens overgelaten.
Salomo redeneert verstandig.
Zijn gedachten zijn bij zijn roeping
en taak hem in dit leven toege
wezen. Hij denkt aan zijn mede
mensen voor wie hij verantwoorde
lijk is. Het is zijn oprechte bedoe
ling iets voor hen te betekenen. De
wensen bovenaan zijn verlanglijstje
zijn daarom niet van materiële
aard. Hij vraagt een aanvulling van
zijn tekortkomingen in geestelijk
opzicht. Er is wijsheid nodig „om
het talrijke volle te richten". Er is
tact nodig om met zoveel mensen
om te gaan. Daarom noemt hij het
dan ook ineens: Geef Uw knecht
een verstandig hart! En het was
goed in de ogen des Heren. En de
Vader gunt hem het andere boven
dien: èn rijkdom, èn eer, èn een
lang leven
Onze God is een rijk God, Die in
Zijn grote liefde het zó volmaakt
voor ons uitgedacht heeft dat het
de mens mogelijk moet zijn als een
tevreden en gelukkig pelgrim zich
door dit aardse tranendal te spoe
den.
In een grote verscheidenheid be
schrijft Gods Woord ons de heil
rijke zegeningen Gods: de verge
ving van onze zonden, de weder
geboorte, het kindschap Gods, de
heiligmaking. Geloofshelden getui
gen er van
Onze God is een rijk God. Er is
variatie, zegt de Schrift. Verschei
denheid in gaven en in een negen
voudige keur worden ons de gaven
des Geestes genoemd welke een
Souverein God bedeelt aan wie Hij
wil, en „niet met mate". „Een mens
kan niets aannemen zo het hem uit
de hemel niet gegeven zij".
Wat wilt ge dat Ik u doen zal?
vraagt Jezus zomaar aan de blinde
bedelaar te Jericho. Kom eens te
voorschijn, Bartimeüs, met je diep
ste hartewens, je droomwens, dat
gene waarvan je altijd hebt gedacht
dat het nooit verwezenlijkt zou
worden. Zal ons antwoord mis
schien zijn als het zijne, een wens
die wij reeds jaren wellicht diep in
ons hart hebben gekoesterd: Heer,
dat ik ziende mag worden. Ziende
niet alleen voor mijn eigen verdor
venheid maar ook voor Uw gewel
dige liefde die het verlossingsplan
voor mij bereidde.
Zal hfet een gebed zijn om een
van de andere heerlijke zegeningen
des heils die nog aan ons geestelijk
bezit ontbreken? „De Heer heeft
meer dan dit om u te geven".
Laat het een verstandige keus
zijn en in overeenstemming met
Zijn wil. ':±ll
'k Ben een koninklijk kind,
met Jezus mijn Heiland,
ben 'k een ktminklijk kind.
Zierikzee, 15 januari '59.
B. F. J. VAN DEN HOEK,
kapitein v. h. Leger des Heils.
Ingezonden mededeling
It O Y c''rect te2en etensvfekken, vet,
I teer, smeer, olie, vruchten, wijn, gras,
lipstick, parfum, stempelinkt, enz
verwijdert vlekken Royale fubo f.1.95 Ha
LAHNEMANN Laren (N.H.) Postbus 18 Imp. v. Polycolor-K2r-Placentubex-Margret Astor-Mouson-Blendax
FEUILLETON
door Hanoi Spoor
HOOFDSTUK III.
Bedrogen.
Enkele maanden waren voorbij
gegaan. Andries was in zijn toe
komstig bedrijf aan het werk geto
gen. Voorlopig was hij in het kleine
huisje naast de tuinderij blijven
wonen. De maaltijden gebruikte hij
bij Martha. Martha zette hem ste
vige kost voor, want zo ze al voor
zien had, ging er bij Andries geen
minuut verloren. Hij vergde het
uiterste van zijn uithoudingsver
mogen Martha was hem dankbaar
voor het vele werk dat hij verzette.
Ze zag hem soms doodvermoeid,
maar innig voldaan bij haar in een
stoel zinken.
Op een van deze avonden was
het, dat Bernard de van te voren
klaargemaakte papieren aan An
dries voorlegde. Lachend maakte
Bernard de opmerking dat er voor
zo'n toekomstige eigenaar al zekere
beslommeringen waren. Andries
zou .nog heel wat te ondertekenen
krijgen, dit was nog slechts een
klein begin. De overschrijving van
het bedrijf op Andries' naam verg
de heel wat paperassengedoe.
Andries voelde weinig sympathie
voor Bernard. Terwille van Martha
had hij er in toegestemd, dat Ber
nard voor de administratie bleef
zorgen. In de loop van de tijd zou
hij wel trachten dit papkind eens
meer de handen uit de mouwen te
laten steken.
Andries' hoofd soesde van de
brandend hete zon, waarin hij de
hele dag gewerkt had. Daarom
moest hij momenteel toegeven dat
het eigenlijk wel gemakkelijk was
dat Bernard die soesah op zich nam
het spaarde in ieder geval een
hoop tijd uit. In de wintermaanden
zou hij dat zaakje zelf wel opknap
pen. Nu konden die papieren hem
gestolen worden. Uit eigen onder
vinding wist hij dat er tegenwoor
dig tientallen formulieren waren in
te vullen en hij koesterde dan ook
hoegenaamd geen argwaan omtrent
het verzoek enkele papleren te te
kenen. Zijn lage stoel verhinderde
hem goed op tafel te kijken en ver
moeid als hij was nam hij ook niet
de moeite om het papier dichter
naar zich toe te halen.
Hij zag niet hoe lijkbleek Martha
zijn kant opkeek. Ook zag hij niet
hoe ze onder tafel vertwijfeld haar
handen wrong, noch dat ze een
laatste smekende blik op haar broer
wierp, als om hem ergens van terug
te houden. Met grote angst stelde
zij zich voor wat er gebeuren zou,
als Andries toch er toe komen zou,
om die papieren door te lezen. Ze
vond zichzelf ingemeen om zo van
zijn goed vertrouwen misbruik te
maken. Juist de laatste maanden
was ze Andries steeds meer gaan
bewonderen en waarderen. Haar
geweten werd nog meer bezwaard,
omdat Andries schertsend en zo
goedmoedig tegenwerpingen maak
te. Doodstil hoorde zij het woorden
spel aan en voelde het hart in haar
keel kloppen toen Andries opeens
opmerkte, „nou alia, even die paar
strafregels schrijven, en dan.is
het gebeurd".
Martha slaakte een zucht van
verlichting, toen haar broer snel de
papieren naar zich toehaalde en de
kamer verliet.
Vlug schonk ze Andries nog een
kop sterke koffie in, daar hield hij
zo van.
Na enige ogenblikken voelde An
dries zich al weer uitgerust. Oplet
tend keek hij naar Martha, die ge
heel tegen haar gewoonte in met
werkloze handen rustend in haar
schoot, en met nietsziende blikken
naar buiten staarde.
„Ik vind je broer een vreemde
snuiter", zei hij onverwachts, „het
is net of hij van zichzelf een ge
schiedenis achterhoudt. Waar leeft
hij van en waarom is hij uit Frank
rijk terug gekomen?"
„Ik geloof dat hij daar een tuin
derij bezat en die heeft verkocht,
omdat hij door zijn zwakke gezond
heid het werk niet kon volhouden".
„Dat ventje is niet zwak, maar is
vermoedelijk te lui om te werken",
zei Andries beslist. „Een tuinderij
heeft hij ook niet gehad, want hij
heeft geen snars verstand van wel
ke teelt ook, dat heb ik allang ge
merkt. Wat zijn gezondheid betreft,
hij is zo lenig en gespierd als een
tijger, ik zal nog wel eens de proef
op de som nemen. Nu is hij een
groot raadsel voor me Ik verwed er
een lief ding om, dat hier wel een
of andere vrouwengeschiedenis
achter steekt".
Martha haalde de schouders op.
Haar eigen geschiedenis bracht haar
al een hoofd met zorgen.
(Wordt vervolgd).