10 Overdenking zonder kringen GENIET RUSTIG VAN EEN BORREL Toch nog liefde RUSLAND HEEFT „VELE TWIJFELS' TEN OPZICHTE VAN DE V.S. KORTING Het Nederlandse oefenterrein in Frankrijk ,lk u/ou, dat zij mijn moeder u/as, MINISTERRAAD VAN E.E.G. VERGADERDE inwrijven laten drogen afborstelen ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE vrijdag i6 januari 1959 no. ï&m Mikojan in New York NEW YORK, 15-1. Mikojan heeft woensdagavond in een rede tot meer dan 1000 zakenmensen en vooraanstaanden op financieel en economisch gebied gezegd, dat de Sowjet-Unie „vele twijfels" heeft inzake de vreedzame bedoelingen van de Verenigde Staten. Hij zei dat de Sowjet-Unie ver denkingen jegens de V.S. had van wege: de ring van Amerikaanse mi litaire bases rond zijn grenzen, de Amerikaanse verwerping van de Russische ontwapeningsvoorstellen, het toenemen van de bedragen op de Amerikaanse militaire begroting en 't niet aanvaarden van de Sow- jet-voorstellen voor een Duits vre desverdrag. Hij zei dat al degenen met wie hij had gesproken, „de wens tot het verbeteren van onze betrekkin gen uitten", maa rdat zij „nog vele vooroordelen met betrekking tot de Sowjet-Unie hebben". Maar wij hebben vele twijfels jegens u. Bij de lunch die de National City Bank woensdag Mikojan aanbood, werden geen journalisten toegela ten. Zij vingen echter enkele bij zonderheden op over het menu, dat in overeenstemming was met het thema der co-existentie: het be stond o.a .uit kaviaar en vlees. Premie vrijwillige ziekenfondsverzekering in 1959 AMSTERDAM, 15-1. Bij 50 alge- mene ziekenfondsen is de premie van de vrijwillige verzekering met ingang van 1959 verhoogd. De verhogingen lopen per week uiteen van f 0,05 tot f 0,60 per ver zekerde van 16 jaar en ouder. Bij 49 fondsen is de premie niet gewijzigd. Bij 16 dezer fondsen be staat het voornemen in de loop van 1959 tot verhoging over te gaan. Alle door de fondsen gewijzigde premies zijn door de financiële commissie uit de Ziekenfondsraad goedgekeurd. Het (gewogen) gemiddelde van de weekpremies is gestegen van f 1,97 in januari 1958 tot f 2,14 in janu ari 1959. In januari 1958 varieerde de pre mie van f 1,50 tot f2,30, met ingang van 1959 van f 1,60 tot f 2,70 per week. Enkele fondsen hebben besloten met ingang van 1959 alsnog kraam geld of een tegemoetkoming in de kosten van kraamhulp aan de ver strekkingen van de vrijwillige ver zekering toe te voegen. Hierdoor kan thans 75 pet. der vrijwillig- verzekerden aanspraak op deze verstrekking doen gelden. In janu ari 1958 was dit 62 pet. Ingezonden mededeling TOT 1 FEBRUARI 1959 WE VERKOPEN ALLEEN MERKARTIKELEN MET VASTGESTELDE PRIJZEN Ingezonden mededeling De jaren drukken U minder dan die Rheumatische Pijnen Drijf toch tenminste die pijnenult. Doe eon bloedzuiverende kuur Iedere morgen de kleine dosis Kruschen en ge voelt U een heel ander mens. 't Is of mèt de pijn ook de jaren van U afvallen, naar mate Kruschen's heilzame werking zich aan Uw organen mededeelt. Begin morgen met Kruschen en gij zult al gauw ervaren, hoe goed 't U doet. Ingezonden mededeling fijn als u iets in tiuis hebt! DE BEVOLKING VAN NEDERLAND 's-GRAVENHAGE, 15-1. Volgens opgave van het C.B.S. bedroeg het aantal huwelijken in Nederland in de eerste elf maanden van 1958 83.427 tegen 85.755 In de overeen komstige periode van 1957. Het aantal levendgeborenen be droeg 216.697 tegen vorig jaar 214.652 en het aantal overledenen 76 363 tegen 74.517. Het aantal im migranten bedroeg in de genoemde periode 64 394 tegen vorig jaar 44.972 en het aantal emigranten 52.261 tegen 60.179. Op 1 december 1958 bedroeg het aantal inwoners van Nederland 11.247.467. Gevechtsgroepen komen er In actie 's-GRAVENHAGE, 15-1. Het oefenterrein in Frankrijk, dat ter beschikking is gesteld van de ko ninklijke landmacht, is gelegen na bij La Courtine in centraal-Frank- rijk tussen Clermont Ferrand en Limoges. Het bijzonder geacciden teerde terrein zal de mogelijkheid bieden tot het uitvoeren van oefe ningen, zoals deze op de Nederland se en ook op de Duitse oefenterrei nen niet mogelijk zijn. In twee periodes, namelijk van 4 juli tot en met 16 augustus, en van 16.september tot en met 1 novem ber zullen parate onderdelen van het le legerkorps worden geoefend in het verband van gevechtsgroe pen. In elke periode zullen twee i Parfumverkoper J 's konings kleinzoon? J ROME, 15-1. De -parfum-verkoper Rinaldo Gallivaggi, die beweert een kleinzoon van koning XJmberto 1 te zijn, heeft van een Italiaanse rechtbank te San Remo te horen gekregen dat hij zijn zaak voor de rechtbank te Rome zal moeten brengen. De rechter te San Remo verklaarde zich onbevoegd om zijn erfeniseis tegen leden van de voor malige koninklijke familie van Sa- vooie te behandelen en veroordeel de hem tot betaling van de kosten van ongeveer tweeduizend gulden. Gallivaggi zegt dat zijn moeder, Giuseppina Griggi, een dochter was van koning Umberto en koningin Margherita. De koning werd in 1900 door een anarchist vermoord, de koningin stierf in 1926 te Bordighe- re bij San Remo. Volgens eiser zou de dochter van het koninklijk paar door een jongen zijn vervangen om de opvolging in de mannelijke lijn te verzekeren. Er was namelijk niet veel kans geweest dat er nog meer kinderen zouden komen. De konin gin zou eisers moeder - haar doch ter - bij testament tot erfgename van haar bezittingen hebben be noemd. Bij overlijden van zijn moe der zou Gallivaggi in haar plaats erfgenaam worden. I WIJ OUDERS „Ik mag ook niks", riep Gerrie half huilend. Ze had er wel bij wil len stampvoeten, maar begreep bij tijds, dat ze het daarmee nog erger zou maken. Ze gooide het over een andere boeg en begon op verzoe nende, pleitende toon: „De andere meisjes mogen toch ook, man. Waarom ik dan niet?" „Omdat ik het nut er niet van inzie, dat je iedere week een hele avond bij dat mens thuis hangt". Nu kon Gerrie zich toch niet meer beheersen: „Dat méns!" riep ze fel. „U hebt het over mijn juf frouw. En ze is een schat. Veel lie ver dan u. Ik wou, dat zij mijn moeder was!" Dat was nu nét het enige, wat ze niet had moeten zeg gen. Maar hoe kon ze ook weten, dat het juist moeders jaloezie op de juffrouw is, die haar tot haar weigering heeft gebracht? Het ging om een wekelijks avond je. De jonge lerares (Gerrie zit in de eerste klas van de meisjes-h.b.s had enkele van haar leerlingen bij zich thuis genodigd, om een toneel stukje in te studeren, dat later op school opgevoerd zal worden. Al leen de leerlingen, van wie ze de beste verwachtingen had, heeft ze er voor uitgekozen. Dat Gerrie daarbij hoorde, heeft het meisje in alle staten van verrukking gebracht Ze had toch al een grenzeloze ver ering voor juffrouw de Bruin op gevat. In de ogen van het twaalf jarige meisje bezat de jufrouw alle eigenschappen, die van een mense lijk wezen een engel maken. Dat ze daar tegen moeder haar mond niet over kon houden en de verafgode juffrouw de Bruin overal bij de haren bijgesleept werd, had de eerste zaadjes van afgunst in moeder gelegd. Ze voelde zelf wel, dat ze niet zo uitblonk als die juf frouw, maar Gerrie legde het er nog een extra bovenop. Ze kreeg het gevoel, dat het kind haar eigen moeder verloochende met dat on zinnige, overdreven gedweep met een vreemd mens. Als moeder in haar prikkelbaar heid wel eens schimpend uitviel, dat ze wel gek leek met dat mens, wist Gerrie niet hoe fel ze haar idool verdedigen moest en dat maakte de toestand thuis steeds meer gespannen. De bom is gebarsten, toen Gerrie dol gelukkig kwam vertellen, dat ze met nog een paar meisjes iedere week een avond naar de juffrouw toe mocht, om dat toneelstukje in te studeren en ze als een koude douche te horen kreeg, dat daar niets van kon komen, omdat moe der het niet nodig vond, „dat ze iedere week een avond bij dat mens hangt". Ineens is er een conflict. Gerrie, in tranen dingen tegen moeder zeg. gend, die ze natuurlijk niet meent en waar ze in kalmer ogenblikken zeker spijt van zal hebben; moeder bitter gegriefd en in haar jaloezie alle rede uit het oog verliezend. En dan is het in haar hulpeloosheid toch, dat ze opeens de juiste woor den vindt: „Houd je dan niet meer van me, dat je haar liever tot moe der hebt?" Op hetzelfde ogenblik zijn Ger- rie's armen om moeders hals, alsof ze nu pas de enormiteit beseft van wat ze gezegd heeft. „Jawel, jawel, ik houd wèl van u. Van u het meest maar Ik mag haar toch ook wel lief- vindea?" „Ja kindje', zegt moeder zacht en met ongewone deemoed. „En je mag ook naar die avondjes gaan". MARCELLE. gevechtsgroepen oefenen - ieder La Courtine zullen zij tweemaal in bivak gaan, namelijk te Mourme- lon (nabij Reims) en te Bourges. De tanks voor de verschillende cavale- rie-onderdelen zullen vóór het be gin van de eerste oefenperiode per trein naar La Courtine worden ver voerd en daar blijven tot het einde van de tweede periode. In het oefenkamp legeren de troepen in kazernegebouwen, ongeveer 3500 man sterk - terwijl gedurende elke periode een tegen partij ter sterkte van 1500 man aan wezig zal zijn. In totaal zullen dus 17.000 man deelnemen aan deze oefeningen. De onderdelen reizen langs de weg en zowel op de heenreis als op de terugreis tussen Eindhoven en TREINCONDUCTEURS BIJ OUDHEUSDEN KIJKEN ALTIJD NAAR KLEIN WIT HUISJE Maar van k^ken k wamhelpen NIJMEGEN, 13-1. De bestuurders en conducteurs van de treinen op de lijn Nijmegen-Geldermalsen kij ken bij de halte Oudheusden even voor Resteren altijd uit naar het kleine witte huisje van de familie Rothuis, vijftig meter achter de halte. De conducteur zal even zwaaien naar twee kleine meisjes van 3 en 5 jaar achter de ruiten van het huis, de bestuurder groet met een stoot op de claxon. Passa giers die geregeld met deze trein reizen hebben het ook aangeleerd om naar de twee meisjes uit te kij ken. Enkele N.S.-mannen hebben op een goede dag een paar jaar gele den de twee meisjes een bezoekje gebracht. Het bleek dat Alie (3) en Anneke (5) sinds hun geboorte aan de benen verlamd zijn en niet kun nen lopen Hun dagelijks terugke rend spelletje is van achter de rui ten naar de treinen, hun passagiers, hun bestuurders en de conducteur te zwaaien, wanneer de wagons voorbij het „witte huuske" dende ren. De spoorweglui hebben het, na hun bezoek in 1956, niet hierbij ge laten. Met instemming van stati onschef T. W. de Vries in Nijmegen richtte het locomotief- en treinper- sorieel van het blok Nijmegen een actiecomité op, dat met kerstmis circulaires zond naar het spoorweg personeel op verschillende stations: Beslissing PARIJS, 15-1. De zes landen van de E.E.G. menen te kunnen con stateren, dat er geen principiële be zwaren meer bestaan- tegen het aangaan van bilaterale onderhan delingen tussen hen en de overige landen van de Organisatie voor Europese Economische Samenwer king. Zij spreken als gevolg hier van de wens uit., dat er spoedig be sprekingen zullen worden begonnen met het doel zo spoedig mogelijk tot conclusies te komen, die zullen bijdragen tot de mogelijkheid van KERKNIEUWS Ger. Kerken Beroepbaar: G. A. Westérveld, kand te Slagharen (O.). Beroepen te Heerlen (2e pred.- pl(2e maal)A. ter Hoeve, West- Terschelling. Aangenomen naar Nieuwlande: C. Bruning, Siegerswoude. te Parijs het bereiken van een modus Vi vendi, die de gezamenlijke landen van de O E.E.S. op het oog hebben Dit communiqué is het resultaat van de besprekingen die de minis ters van de zes landen van de E.E. G. van half zes woensdagmiddag tot half drie 's nachts met een on derbreking van anderhalf uur voor eor< diner hebben gehouden over de betrekkingen tussen de Euro- markt-landen en de andere O.E.E. S.-l'eden op het ministerie van bui tenlandse zaken aan de Quai d'Orsay in Parijs. LAND- EN TUINBOUW SUIKERBIETEN vóór de oogst reeds zekerheid Dat de teelt van suikerbieten zich in de afgelopen jaren in een stijgende belangstelling mag ver heugen behoeft nauwelijks nadere verklaring. Immers, van weinig an dere gewassen kan gezegd worden, dat het reeds bij de uitzaai de be lofte van een goede, geldelijke op brengst inhoudt. Deze zekerheid maakt de suiker biet tot één der meest aantrekke lijke landbouwprodukten. Nu de bietenprijs voor het nieuwe seizoen reeds is vastgesteld en de oogst van het afgelopen jaar zeer gunstige resultaten heeft gegeven, bestéat er reden genoeg om bij het opmaken van het zaaiplan rekenihg te houden met een rationele verde ling van de gewassen en een zo ver antwoord mogelijke plaats voor de suikerbiet in te ruimen. Daarbij dient de rassenkeuze een punt van overweging te zijn. Aangezien de suikerfabrieken een gespreide aflevering vastgesteld hebben, komen allereerst die ras sen in aanmerking, welke geduren de de gehele campagne geleverd kunnen worden. Eén van deze ras sen is de Klein Wanzlebener Poly- beta, reeds vele jaren het ras met de meeste kwaliteiten: het kan vroeg gezaaid worden en heeft een zeer gunstige verdeling van een- en tweekiemige zaden, hetgeen van belang is voor arbeidsbesparing in het voorjaar; het heeft tevens bij de eerste termijnleveringen reeds een hoog gehalte, dat nog aanzien lijk kan toenemen en staat in eco nomische opbrengst veruit aan de spits. Wil men hiernaast nog een ras verbouwen, dat behalve een goed gehalte ook een zeer hoge wortel opbrengst geeft, dan is daarvoor de aloude en oogstzekere Klein Wanz- leben E zeer geschikt; dit ras bezit thans weer de vroegere, steeds zo gewaardeerde geringe schieternei ging, waaraan nog altijd door tal rijke verbouwers de voorkeur ge geven wordt. Voor de gemengde bedrijven zijn beide rassen bijzonder gewild, om dat de opbrengst aan groen blad en koppen ook zeer hoog 1». steun de twee verlamde meisjes van het witte huuske in Opheusden. Stroom toezeggingen De toezeggingen kwamen in steeds groter wordende stroom bin nen, uit Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Eindhoven, Til burg, Roosendaal, Bergen op Zoom, Heerlen, 's-Hertogenbosch, Arn hem, Zutphen, Tiel, Zwolle, Hen gelo, Nijmegen, Cuyck, Venlo en meer dan 50 stations die tussen de ze plaatsen liggen. Ook het hoofd kantoor in Utrecht en het depot- personeel deden mee. Kleine sta tions met een geringe personeels bezetting stuurden kleine bedragen, dokter Jonkers van Opheusden bood zijn medewerking aan. En er komt nog meer. Op don derdag 15 januari is het officiële betaaldag voor het N.S.-personeel. Onder het personeel op de stations zal dan een collecte worden ge houden. Als het allemaal lukt zal voor Alie en Anneke dichtbij de spoor dijk een zomerhuisje worden ge bouwd (het zal 3500 gulden kosten) en uit de rest van de opbrengsten zal een fonds voor de beide meisjes worden gevormd. Ingezonden mededeling li JnTC Voor het tere MAgflOU» Baby-huidje ligi^-BABYDERM-POEPER „Vraag, wat zal Ik u geven?" (1 Kon. 3 5). Koning Salomo mag aan God zijn verlanglijstje tonen. Het gebeurt in een visioen dat Israëls nieuwe ko ning heeft te Gibeon. Begeer wat Ik u geven zal, zegt de Here tot Salomo. Het is een royale uitnodi ging Gods die ons meermalen uit de Schrift toeklinkt. Het is een aanbod van een liefderijk Vader aan Zijn kinderen die telkens weer op allerlei gebied tekortschieten.. Zulk een gulle uitnodiging stelt ons voor een moeilijke keus. Neen, God somt bij Zijn vraag aan Salomo niet voor hem op wat hij zo al uit de hemelse schatkamer zou kunnen ontvangen. De keus en het initiatief wordt geheel aan de mens overgelaten. Salomo redeneert verstandig. Zijn gedachten zijn bij zijn roeping en taak hem in dit leven toege wezen. Hij denkt aan zijn mede mensen voor wie hij verantwoorde lijk is. Het is zijn oprechte bedoe ling iets voor hen te betekenen. De wensen bovenaan zijn verlanglijstje zijn daarom niet van materiële aard. Hij vraagt een aanvulling van zijn tekortkomingen in geestelijk opzicht. Er is wijsheid nodig „om het talrijke volle te richten". Er is tact nodig om met zoveel mensen om te gaan. Daarom noemt hij het dan ook ineens: Geef Uw knecht een verstandig hart! En het was goed in de ogen des Heren. En de Vader gunt hem het andere boven dien: èn rijkdom, èn eer, èn een lang leven Onze God is een rijk God, Die in Zijn grote liefde het zó volmaakt voor ons uitgedacht heeft dat het de mens mogelijk moet zijn als een tevreden en gelukkig pelgrim zich door dit aardse tranendal te spoe den. In een grote verscheidenheid be schrijft Gods Woord ons de heil rijke zegeningen Gods: de verge ving van onze zonden, de weder geboorte, het kindschap Gods, de heiligmaking. Geloofshelden getui gen er van Onze God is een rijk God. Er is variatie, zegt de Schrift. Verschei denheid in gaven en in een negen voudige keur worden ons de gaven des Geestes genoemd welke een Souverein God bedeelt aan wie Hij wil, en „niet met mate". „Een mens kan niets aannemen zo het hem uit de hemel niet gegeven zij". Wat wilt ge dat Ik u doen zal? vraagt Jezus zomaar aan de blinde bedelaar te Jericho. Kom eens te voorschijn, Bartimeüs, met je diep ste hartewens, je droomwens, dat gene waarvan je altijd hebt gedacht dat het nooit verwezenlijkt zou worden. Zal ons antwoord mis schien zijn als het zijne, een wens die wij reeds jaren wellicht diep in ons hart hebben gekoesterd: Heer, dat ik ziende mag worden. Ziende niet alleen voor mijn eigen verdor venheid maar ook voor Uw gewel dige liefde die het verlossingsplan voor mij bereidde. Zal hfet een gebed zijn om een van de andere heerlijke zegeningen des heils die nog aan ons geestelijk bezit ontbreken? „De Heer heeft meer dan dit om u te geven". Laat het een verstandige keus zijn en in overeenstemming met Zijn wil. ':±ll 'k Ben een koninklijk kind, met Jezus mijn Heiland, ben 'k een ktminklijk kind. Zierikzee, 15 januari '59. B. F. J. VAN DEN HOEK, kapitein v. h. Leger des Heils. Ingezonden mededeling It O Y c''rect te2en etensvfekken, vet, I teer, smeer, olie, vruchten, wijn, gras, lipstick, parfum, stempelinkt, enz verwijdert vlekken Royale fubo f.1.95 Ha LAHNEMANN Laren (N.H.) Postbus 18 Imp. v. Polycolor-K2r-Placentubex-Margret Astor-Mouson-Blendax FEUILLETON door Hanoi Spoor HOOFDSTUK III. Bedrogen. Enkele maanden waren voorbij gegaan. Andries was in zijn toe komstig bedrijf aan het werk geto gen. Voorlopig was hij in het kleine huisje naast de tuinderij blijven wonen. De maaltijden gebruikte hij bij Martha. Martha zette hem ste vige kost voor, want zo ze al voor zien had, ging er bij Andries geen minuut verloren. Hij vergde het uiterste van zijn uithoudingsver mogen Martha was hem dankbaar voor het vele werk dat hij verzette. Ze zag hem soms doodvermoeid, maar innig voldaan bij haar in een stoel zinken. Op een van deze avonden was het, dat Bernard de van te voren klaargemaakte papieren aan An dries voorlegde. Lachend maakte Bernard de opmerking dat er voor zo'n toekomstige eigenaar al zekere beslommeringen waren. Andries zou .nog heel wat te ondertekenen krijgen, dit was nog slechts een klein begin. De overschrijving van het bedrijf op Andries' naam verg de heel wat paperassengedoe. Andries voelde weinig sympathie voor Bernard. Terwille van Martha had hij er in toegestemd, dat Ber nard voor de administratie bleef zorgen. In de loop van de tijd zou hij wel trachten dit papkind eens meer de handen uit de mouwen te laten steken. Andries' hoofd soesde van de brandend hete zon, waarin hij de hele dag gewerkt had. Daarom moest hij momenteel toegeven dat het eigenlijk wel gemakkelijk was dat Bernard die soesah op zich nam het spaarde in ieder geval een hoop tijd uit. In de wintermaanden zou hij dat zaakje zelf wel opknap pen. Nu konden die papieren hem gestolen worden. Uit eigen onder vinding wist hij dat er tegenwoor dig tientallen formulieren waren in te vullen en hij koesterde dan ook hoegenaamd geen argwaan omtrent het verzoek enkele papleren te te kenen. Zijn lage stoel verhinderde hem goed op tafel te kijken en ver moeid als hij was nam hij ook niet de moeite om het papier dichter naar zich toe te halen. Hij zag niet hoe lijkbleek Martha zijn kant opkeek. Ook zag hij niet hoe ze onder tafel vertwijfeld haar handen wrong, noch dat ze een laatste smekende blik op haar broer wierp, als om hem ergens van terug te houden. Met grote angst stelde zij zich voor wat er gebeuren zou, als Andries toch er toe komen zou, om die papieren door te lezen. Ze vond zichzelf ingemeen om zo van zijn goed vertrouwen misbruik te maken. Juist de laatste maanden was ze Andries steeds meer gaan bewonderen en waarderen. Haar geweten werd nog meer bezwaard, omdat Andries schertsend en zo goedmoedig tegenwerpingen maak te. Doodstil hoorde zij het woorden spel aan en voelde het hart in haar keel kloppen toen Andries opeens opmerkte, „nou alia, even die paar strafregels schrijven, en dan.is het gebeurd". Martha slaakte een zucht van verlichting, toen haar broer snel de papieren naar zich toehaalde en de kamer verliet. Vlug schonk ze Andries nog een kop sterke koffie in, daar hield hij zo van. Na enige ogenblikken voelde An dries zich al weer uitgerust. Oplet tend keek hij naar Martha, die ge heel tegen haar gewoonte in met werkloze handen rustend in haar schoot, en met nietsziende blikken naar buiten staarde. „Ik vind je broer een vreemde snuiter", zei hij onverwachts, „het is net of hij van zichzelf een ge schiedenis achterhoudt. Waar leeft hij van en waarom is hij uit Frank rijk terug gekomen?" „Ik geloof dat hij daar een tuin derij bezat en die heeft verkocht, omdat hij door zijn zwakke gezond heid het werk niet kon volhouden". „Dat ventje is niet zwak, maar is vermoedelijk te lui om te werken", zei Andries beslist. „Een tuinderij heeft hij ook niet gehad, want hij heeft geen snars verstand van wel ke teelt ook, dat heb ik allang ge merkt. Wat zijn gezondheid betreft, hij is zo lenig en gespierd als een tijger, ik zal nog wel eens de proef op de som nemen. Nu is hij een groot raadsel voor me Ik verwed er een lief ding om, dat hier wel een of andere vrouwengeschiedenis achter steekt". Martha haalde de schouders op. Haar eigen geschiedenis bracht haar al een hoofd met zorgen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1959 | | pagina 5