„Het Westen zal een grotere spaarzaamheid
moeten aanwenden"
,HET WAS VAN ONS
ZEERIKZEESCHE NIEUWSBODE dinsdag ia december i958 no. 18482
SMALFILM ALS CADEAU
Dorpshuis Serooskerke: „Het einde van adoptie
maar niet van vriendschap"
Gebouw kwam er „dank zij vele moeilijkheden"
(Van onze redacteur).
Hij de officiële opening van het
nieuwe dorpshuis is uiteraard za
terdagmiddag het spraakwater -
zoals meestal het geval is - van
de wanden afgedropen, als we het
zo eens zeggen mogen. De commis
saris der koningin in de provincie
Zeeland, jhr. mr. A. F. C. de Ca-
sembroot, wees er in zün toespraak
nog op, dat van de züde der pro
vincie het gebouw vooral ook ver
antwoord werd geacht, gelet op het
feit dat in kilometerswüde omtrek
geen mogelijkheid aanwezig is te
komen tot culturele activiteiten,
omdat een gebouw ontbreekt.
De architect de heer Giljam on
derstreepte in zijn toespraak het
doorzettingsvermogen van de heren
Klompe, Oosse en Haringman, die
hij dankte voor hun inzet voor de
totstandkoming van het dorpshuis.
Spr. had lof voor de hoofdaanne
mer de heer C. A. Prince te Haam
stede en diens onderaannemers, t.w.
J. Prince, Serooskerke (timmer
werk), A. Quartel, Dreischor (elek
triciteit), J. Flohil, Scharendijke
(smids- en loodgieterswerk) en M.
J. Jonker, Haamstede (stoffering).
Namens de aannemers bood spr.
een (reeds in de secretarie aange
brachte) boekenkast aan en een
elektrische wandklok.
„Dank" zU vele moeilijkheden
„Het is me opgevallen dat de heer
Klompe in zijn toespraak zei, het
gebouw is tot stand gekomen, dank
zij vele moeilijkheden", aldus Jhr.
J. W. de Beaufort, burgemeester
van Ruurlo in zijn toespraak. Hij
vond het juist typisch dat het zó
werd gezegd: „niet ondanks, maar
dank zij vele moeilijkheden", want
de moeilijkheden in het rampge
bied hebben juist gestimuleerd om
het goede tot stand te brengen, zo
meende Jhr. de Beaufort, die een
waardevolle herinnering bewaarde
aan de adoptieperiode. „De hulp
hier verleend was zo echt welbe
steed", zo vervolgde hij, „zodat het
hulpverlenen kon worden tot een
ware vreugde". Spr. zeide dank
baar te zijn dit te hebben mogen
beleven en had respekt voor het
stuk doorzettingsvermogen dat de
bouw van het dorpshuis vereiste.
De verleende hulp was niet louter
een zaak liggend in het materiële
vlak, maar er zijn persoonlijke
vriendschapsbanden gelegd, die van
grote waarde zijn.
Jhr. de Beaufort bood hier
op loco-burgemeester Klompe
een smalfilm aan, vervaardigd
door een Ruurlose arts. Op deze
film zijn de verschillende hoog
tepunten van de adoptie en
„hoe het was en hoe het is"
vastgelegd. De heer Klompe
aanvaardde het geschenk in
grote dank en merkte op: „dit
betekent wel het einde van de
adoptie, maar niet het einde
van de vriendschap".
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
ROTTERDAM. In de Keilense-
haven te Rotterdam is de 18-jarige
schippersknecht B. Koster uit
Friesland verdronken. Hij werd
door de schipper van het sleep-
schip ,,Haine" vermist. De man
waarschuwde de rivierpolitie, die
aan het dreggen is gegaan en in de
namiddag het stoffelijk overschot
van de knecht heeft geborgen.
AMSTERDAM. Uit het water
van de Prinsengracht te Amster
dam is het in staat van ontbinding
verkerende lijk van de 24-jarige
Surinaamse zeeman L. A. Limon
opgehaald. De politie stelt een on
derzoek in. Het vermoeden bestaat,
dat het hier een van de twee Su-
rinamers betreft, die ruim een
maand geleden na een taxirit weg
liepen zonder te betalen.
MAASTRICHT. Het 8-jarig jon
getje A, van Deijck te Caberg-
Maastricht, is even voorbij het
kruispunt op de Brusselseweg voor
een stilstaande autobus langs tegen
een naderende personenauto opge
lopen. Het ventje werd in zorgwek-
kende toestand opgenomen in het
ziekenhuis St. Annadal, waar hij
om 5 uur in de middag is overle
den.
TILBURG. De 62-jarige Tilburge-
naar H. Verhoeven is op de ring
baan zuid te Tilburg dodelijk aan
gereden door een Belgische vracht
auto. De man, die een fiets bereed,
had geen voorrang verleend. Hij
kwam met zijn rijwiel in de berm
aan de overzijde van de weg te
recht en bleek op slag te zijn ge
dood.
's-GRAVENHAGE. Zondagnacht
om twee uur is bij San Roe co al
Porto op de grote weg bij Milaan
een Nederlandse personenauto uit
Rotterdam in botsing gekomen met
een tegenliggende vrachtauto. De
Nederlandse auto werd bestuurd
door de 35-jarige heer B. Pierot,
technicus bij Nellen's machinefa
briek, constructiewerkplaats en
technisch bureau N.V. te Rotter
dam. De bestuurder en een der
procuratiehouders van het bedrijf,
de 40-jarige heer A. H. Nellen, als
mede de Italiaanse vertegenwoordi
ger van de firma Nellen, de heer
Phillipi, werden ernstig gewond.
Kort nadat de gewonden naar het
Burgerziekenhuis te Milaan waren
vervoerd, zijn de heren Pierot en
Phillipi aan hun verwondingen be
zweken.
Burgemeester J. C. A. Provily
van Krommenie feliciteerde Se
rooskerke met het geslaagde sluit
stuk van de adoptie en prees de
goede vorm, de indeling en de har
monische kleuren van het dorps
huis. Spr. herinnerde aan de goede
banden, die ook met Krommenie
zijn gegroeid, een bewijs waarvan
was de aankomst van een bus met
Serooskerkenaars te Krommenie in
de afgelopen zomer.
Omstreden passage
Burgemeester Provily haakte
hierna in op een opmerking ge
maakt in het boek „Gekwelde
Grond", waarin afkeurend wordt
gesproken over 't feitt, dat de na de
ramp hulpverlenende Krommenie-
ers later 'n rekening indienden. Spr.
verklaarde met klem, dat de mede
werkers dit geld niet in eigen zak
hebben gestoken. Het is ten goede
gekomen aan het adoptiecomité, die
er weer neuwe taken mee kon fi
nancieren. Men moest een salaris
bepalen om een loonbasis te heb
ben voor eventuele onverhoopte
uitkeringen in geval van een onge
luk.
Verder sprak nog namens de
Ruurlose vrouwen mevr. H. B.
Geels-Regelink, die herinnerde aan
de activiteiten van de dames ten
behoeve van het dorpshuis. Ter
plaatse werd o.m. een oliebollen
dag georganiseerd. Spr. bood een
klok aan voor de kleine zaal.
Tot slot dankte de heer Prince
voor de verleende opdracht.
Vermelden wij nog dat de secre
taris, de heer Haringman, niet aan
wezig kon zijn wegens ziekte. On
der de „buitenlandse" aanwezigen
bevond zich o.m. Jhr. H. J. I. baron
van Tuyll van Serooskerken, bur
gemeester van de adoptiegemeente
Wisch.
STAD EN PROVINCIE
renesse
N F.O. en „POMONA"
Onder voorzitterschap van de
heer J. C. Priemis werd in hotel
Prummel alhier een bijeenkomst
gehouden van de afdeling N.F.O. en
de vereniging van oud-leerlingen
Pomona", waarin de assistent bij
de Rijkslandbouwvoorlichtings-
dienst voor Zeeland en West-Bra
bant een inleiding hield over de
gladiolenteelt. De bijeenkomst werd
tevens bijgewoond door de heer
Osing, hoofdbestuurslid van de
N.F.O.
In zijn openingswoord deelde de
voorzitter mede, dat de openbare
bijeenkomst belegd was, teneinde
een ieder in de gelegenheid te stel
len, door middel van de inleiding
meer ervaring in de gladiolenteelt
te verkrijgen.
De inleider, de heer Spruit, be
gon zijn praatje met op te merken
dat de gladiolenteelt in Zeeland de
laatste jaren meer opgang heeft ge
maakt en dat het nu noodzakelijk
is geworden dat de telers meer ken
nis en voorlichting krijgen in deze
materie.
Uitvoerig ging hij daarna in op
de verschillende aspecten, van de
ziektebestrijding werd uitvoerig
ziektebestrijding werd uitvoeriig
behandeld, evenals de moeilijkhe
den welke zich kunnen voordoen
bij afname van het plantmateriaal,
zoals kwaliteitsonderzoek, afgele
verde hoeveelheid en garantiebe
palingen.
Na de pauze was er gelegenheid
tot het stellen van vragen.
De ontwikkeling
van het paard
Daartoe uitgenodigd door de Cul
turele Vereniging „Renesse", hield
de geoloog prof. van der Vlerk in
de bovenzaal van het dorpshuis al
hier een lezing over de ontwikke
ling van het paard.
In zijn openingswoord verwel
komde de voorzitter, de heer J. M.
de Nooijer, in de eerste plaats de
ruim 40 aanwezigen, waarna hij
met een persoonlijk woord prof.
van der Vl'erk hartelijk welkom
heette.
Daarna verkreeg de professor het
woord, die met behulp van licht
beelden en een film een overzicht
gaf van de ontwikkeling van het
paard, zoals dat plm. 85 miljoen
jaren geleden op de wereld kwam,
tot heden. Mede met behulp van
een stamboom werd de ontwikke
ling, overzichtelijk en begrijpelijk
voor een leek, voorgesteld.
Na de pauze werd gelegenheid
gegeven tot het stellen van vragen,
waarvan een druk gebruik werd ge
maakt. De geslaagde avond werd
gesloten door de voorzitter, onder
aanbieding van een boekwerk aan
de spreker.
elkerzee
Burgerlijke stand en loop der
bevolking over november 1958.
Gehuwd: 12. Pieter Marinus van
den Berge, 37 j. en Helena van der
Linde, 32 j.
Vertrokken: 4. C. L. Ornée naar
Enkhuizen; 10. M. Hanse en gezin
naar Duivendijke; 18. WHheimina
de Jonge naar Renkurn' (Wolfheze).
Loop der bevolking over no
vember 1958.
Ingekomen: 19. J. van der Wek
ken en gezin uit Zierikzee; 22. Ma
ria M. Geelhoed uit Kapelle.
Vertrokken, G. E. de Regt en ge
zin naar Meliskerke.
DE ZEEKONINGIN
4. „Zeg eens, makker", vraagt Agua, op de kapitein en zijn ge
vangene toelopend, „wie zijn jullie en waarom is die man geboeid?"
„Men noemt mij kapitein Eén-oog", grijnst de zeeman, „en deze
kerel is niemand anders dan Merlin, de tovenaarIk heb horen
verluiden, dat degene, die hem aan Aram van Barranca uitlevert,
een flinke beloning kan opstrijken".
Agua krabt zich verrast achter het oor. „Sapristi", zegt hij dan,
de zeeman bij de schouder grijpend, „denk je werkelijk dat je de
goede vogel gevangen hebt, kapitein?" Hij werpt een nieuwsgierige
blik op de tovepaar, die in somber zwijgen voor zich uitstaart.
„Wel, als dit Merlin is, dan zal dat je geen windeieren leggen",
vervolgt Agua. „Kom mee, kapitein, op naar Barranca, dan zullen
we spoedig weten of je de juiste man te pakken hebt".
Aram, die zich in de wapenkamer van het kasteel met een van
zijn krijgers in de schermkunst bekwaamt, kijkt verwonderd op,
als Agua plotseling komt binnenstuiven. „Er is een zeeman aan
gekomen, die een gevangene bij zich heeft", rapporteert Agua op
gewonden, „en hij beweert dat die gevangene Merlin, de tovenaar
is.
JAARVERGADERING Z.L.M.
Waarschuwing van ir. M. A. Geuze
MIDDELBURG, 15-12. „Het Wes
ten zal z\jn consumptie niet onge
limiteerd moeten opvoeren, maar
een grotere spaarzaamheid moeten
aanwenden ten opzichte van het
individueel verworvene".
Deze waarschuwing, vandaag uit
gesproken op de algemene verga
dering van de Zeeuwse Landbouw-
Maatschappjj te Middelburg, was
een der conclusies die de voorzit
ter van deze maatschappij, ir. M.
A. Geuze, trok uit een beschouwing
van wat hij noemde „economische
dreigingen".
Deze dreigingen lieten zich in de
rede van ir. Geuze kenmerken als
het algemene overschottenprobleem
dat echter in hevigheid Wordt over
troffen door de economische
machtsstrijd waarin de Sowjet-
Unie de voornaamste rol speelt. De
economische ontwikkeling in dit
land beschouwend en deze stellend
als de resultaten van intensivering
van de productie, meende ir. Geuze
ervoor te moeten waarschuwen, dat
de toenemende produktie gebruikt
zal worden in de economische oor
logvoering, wanneer de levensstan
daard in dit land op gelijk peil zal
zijn geconsolideerd.
De spaarzaamheid die het wes
ten hiertegenover ten aanzien van
de consumptieve sector moet be
zigen, wordt echter lang niet in
voldoende mate gerealiseerd, aldus
spreker verder in zijn betoog. Met
name is dit volgens hem duidelijk
komen vast te staan in het zg.
„vlasdrama", een toestand die de
waarschuwing heeft doen opgaan
dat het voor het westen een groot
gevaar zou betekenen, indien hij
noordgouwe
Uitvoering
„Het Gouwse Masker"
De toneelvereniging „Het Gouwse
Masker" zal deze week voor de
tweede maal sinds de oprichting
een toneelstuk voor het voetlicht
brengen, nl. „De familie Gregorij".
Dit stuk speelt tegen de kersttijd,
zodat de tijd van opvoering ge
schikt gekozen is. Opnieuw zal nu
blijken dat „Het Gouwse Masker"
zijn taak serieus opneemt, zoals dat
reeds eenmaal gebleken is Deze
toneelavond wordt georganiseerd
door de Culturele Vereniging. Er
wordt een goede opkomst ver
wacht voor deze avond, welke wij
van harte aanbevelen.
In de woestijn bij Cairo zijn za
terdag 80.000 boeken verbrand die
bij het onderwijs in geschiedenis,
Frans en Engels in Egypte werden
gebruikt. Het ministerie van onder
wijs had de boeken tot de brand
stapel veroordeeld, omdat zij passa
ges bevatten die in strijd zijn „met
de Arabische nationale geest of het
Mohammedaanse geloof".
voor haar vlasindustrie moest re-*
kenen op duurzame aankoopmoge-J
lijkheden van grondstoffen in de
Sowjet-Unie.
Wat de zuivel in ons land aan
gaat sprak ir. Geuze over „een niet
verwachte en nauwelijks voorspel
de manier" waarop wij over het
dieptepunt in deze industrie heen
zijn, zo onverwacht dat er zelfs een
tekort aan boter is.
In tegenstelling met vroeger zijn
de thans geldende problemen, die
zich voordoen bij de financiering
van het land- en tuinbouwbedrijf,
terug te voeren op de meer alge
mene vraagstukken, die verband
houden met de plaats van de land
bouw in de Nederlandse economie.
MARKTBERICHTEN
ROTTERDAM, 15-12. K lei
aardappelen 35 mm. opwaarts,
Eigenheimers f 13,50-14,50; Bintje
f 16,50-17,50; Koopmans Blauwe
f 14-15; Bevelanders f 12-13; Meer-
landers f 12,50-13,50.
40 mm. opwaarts gewassen van
de kleigrond: Eigenheimers f 16.
Bintje van de kleigrond in twee
maten gesorteerd voor de export:
35 mm. opwaarts f 19; 45 mm. op
waarts f 20.
Z a n d-aardappelen 35 mm. op-
wsaarts: IJsselster f 9-9,50; Liber-
tas f 9-10,50.
Voeraardappelen f 2,50-4,00, prij
zen berekend per 100 kg. en op de
handelsvoorwaarden vastgesteld
voor de verkoop van consumptie
aardappelen op wagon, schip ot
auto.
Granen en peulvruchten
ROTTERDAM, 15-12. Officieuze
noteringen per 100 kg franco Rot
terdam.
Tarwe - bij zeer weinig vraag -
rode op vochtconditie levering deze
week tot f 30,70, levering volgende
week f 30,80; witte, op vochtcondi
tie tot f 31,00.
Voedergranen: goed prijshou
dend. Zomergerst, naar kwaliteit
f 25,25-25,75, geschoonde f 26,25;
haver, naar kwaliteit f 24,00-25,50,
extra blanke f 26,00; rogge iets
vaster, doorsneekwaliteit (17-18
vocht) tot f 22,00, bakrogge f 22,50.
Peulvruchten: gemakkelijker:
Groene erwten f 34,0055,00, schok
kers f 50,00-87,50, bruine bonen
f 60,00-82,50, alles boerenschoon;
prima geschoonde blanke kwali
teit bruine bonen circa f 100,00.
Zelfwerkzaamheid - Welkom - Goedaardigs
Vocht - Gesprek - Licht en „Duum"
Naar de mens gesproken kan het
jaareinde - of liever de laatste
maand van het al stokoude 1958 -
niet slecht meer worden. Opnieuw
immers is Eilandman te Seroosker
ke een hart onder de riem gestoken,
die Eilandman 't geloof in de mens
heid doet behouden. Het is goed
in dit verband ook te denken aan
het dorpshuis natuurlijk, dat er ge
komen is met een handvol hulp en
een schepel zelfwerkzaamheid van
de inwoners. Feit van het jaar is
en blijft de afbraak van de school
daar, door eigen mensen en het op
ruimen van het dorpsplein door
eigen mensen, want „zelf doen" ft
daar de leuze van de dag. Enfin,
Eilandman komt „Seroos" opgere
den en daar staat al een man te
wenken. De vriendelijkste man van
de polder Schouwen vrienden, die
alles deed om het welkom te „Se
roos" hartgrondig te onderstrepen.
Toen het „dorpshuisklusje" was af
gelopen, was daar weer -die man,
die riep: „nie naer raus rieë, irst
iee drienke". Toen heeft Eilandman
de vriendelijkste vrouw van de
polder Schouwen ontmoet, die thee
schonk en - al was het maar som
ber weertje- Eilandman ft in een
puike stemming van Serooskerke
weggereden, denkend aan heel
veel goedaardigs dat nog in de
mensenharten verscholen zit en er
(heel vaak) uitkomt ook.
Denkend intussen ook aan de
verzekeringsman, die zijn directie
bracht tot allerlei tevredenheidsbe
tuigingen, want de man „smeerde
heel wat lieden een polis aan de
broek". Er was echter een „maar"
aan de tevredenheidsbetuigingen,
de man besproeide zijn succes te
vaak met vocht, dat bij bepaalde
hoeveelheden gebruikt, voert tot al
te grote vrolijkheid. Het werd een
waarschuwing en het werd tenslot
te een poging aan dit euvel iets te
doen. Een vertegenwoordiger van
een bureau, dat zich met dergelijke
zaken inlaat, werd in de arm geno
men en de directie arrangeerde een
gesprek tussen de man en de man
(van het bureau). Het gesprek
duurde lang en na afloop infor
meerde een der directeuren voor
zichtig of alles goed was verlopen.
„Uitstekend", zei de man van het
bureau, „hij heeft me een studie
verzekering van ettelijke duizenden
verkocht", waarmee slechts gezegd
is dat ook succes soms een betrek
kelijke zaak kan zijn.
Wie hier een geestig element in
ontdekt, zal ook zijn ingenomen
met het kantongerechtverhaal,
waarbij het ging om luttele gul
dens. Een „verdachte" wilde tegen
de justitiële stroom optornen, om
dat hij meende bar onrechtvaardig
behandeld te zijn. Hij werd gever
baliseerd omdat zijn licht niet goed
brandde, maar als verweer voerde
hij aan uiterst langzaam te hebben
gereden en dan heeft men geen uit
bundige bundel licht. De rechter
trapte echter niet erg vlot in 't ver
haal en toen het tot de eis kwam,
pleegde de verdachte de volgende
- historisch geworden - „m&r edel
achtbare, das oal te art op den
duum esloge". De rechter produ
ceerde boven zijn bef een gulle, zij
het beheerste lacht, en zei mild:
„nu vooruit f 1 dan!"
feuilleton
99
Streekroman door HANOL SPOOR
Ze besloot terug te keren tot het
punt waar ze haar wandeling was
begonnen .Van daaruit zou ze het
duinpaadje kunnen terugvinden, en
vandaar was de weg naar het dorp
gemakkelijk te vinden.
Zonder haast, ze was nu toch
kletsnat, keerde ze om en volgde
weer de zeekant. Het was opko
mend water en ze moest telkens
uitwijken voor een vooruitspringen
de golf. Opeens stond ze stil. Ver
stijfd van schrik keek ze naar het
kabbelende water. Ze kon niet ver
der. Voor haar en ook rechts en
links was er water. De mist had
haar belet uit te zien, met het ge
volg dat ze was ingesloten. De kil
len waren volgelopen en ze was net
tussen de zee en zo'n kil geraakt.
Ze begreep onmiddellijk dat ze in
groot gevaar verkeerde. Bij helder
weer zou ze de situatie gemakkelijk
kunnen overzien, en kostte het geen
moeite om zelfs zonder natte voe
ten het droge strand weer te berei
ken. Nu kon ze niet veel tijd verlo
ren laten gaan, ook achter haar kon
het water ieder ogenblik opdringen.
Ze kon beter onmiddellijk de kil
doorwaden. Haastig trok ze haar
schoenen en kousen uit. Zenuw
achtig draaide ze om en om. Ze
struikelde door haar haast, en
slaakte een hartverscheurende,
kreet. Nu was ze de richting kwijt.
Wat was de kil en waar de zee?
Ze keek naar de dreigend opko
mende vloed. Aan weerszijden was
het water even woelig. Ze zou nog
een poging wagen, maar de angst
was al zo groot, dat ze luidkeels
om hulp riep. Voorzichtig liep ze
het water in. Al hoger en hoger
klom het, en, nog steeds geen aan
wijzing dat ze het dieptepunt was
gepasseerd. Was dit toch de zee en
niet de kil? Dan terug, en aan de
andere kant geprobeerd. Ze schrok.
In een paar minuten was de strook
droog zand veel kleiner geworden.
Haar angst gaf aan haar stem
geluid een enorme kracht. Zij hoop
te dat een gelukkig toeval iemand
haar richting zou uitsturen.
Tergend langzaam, en toch veel
te snel, was het laatste stukje zand
overspoeld. Al hoger en hoger
kwam nu het water. Mia verzette
geen voet meer, wetend dat ook in
de kil het water te hoog zou zijn.
Ze zou moeten zwemmen, maar
wilde dat zo veel mogelijk uitstel
len, met een laatste beetje hoop dat
hulp zou opdagen.
Ze werd schor van het roepen, en
toch gaf ze het nog niet op. Nu de
dood op haar loerde kreeg het le
ven nieuwe waarde voor haar. Ze
was veel te jong om te sterven.
Was er één jong meisje op de we
reld, die zo eenzaam en verlaten
aan haar eind was gekomen?
Nog hoger kwam het water. Haar
mantel woog als lood. Door en
door verkleumd stond ze te klap
pertanden, en schreide als een klein
kind. Het water kwam tot ver bo
ven haar middel, en ze meende de
stroom reeds aan haar voeten te
voelen trekken.
Met geen andere hoop dan haar
leven tot het uiterste te rekken,
ontdeed ze zich van haar zware
mantel. Mia voelde de koude in
haar botten trekken. Zonder te we
ten in welke richting zij zich be
woog strekte zij haar armen uit,
liet zich verder in het water glij
den en zwom, zwom voor haar le
ven.
HOOFDSTUK XXII.
Dilo als redder in de nood.
Zonder enig vermoeden wat er
buiten plaats vond, bespraken de
Verhagens met Paul en Lydia nog
eens het gehele verloop van de
brand. Nu eerst hoorde Lydia van
de pogingen die haar broer al ge
daan had om met minder eerlijke
manieren Frank van zijn bedrijf te
krijgen. Ze schaamde zich werke
lijk dat haar broer zo ver gegaan
was om zelfs een dagvaarding te
sturen. Ze was blij dat een van
Pauls vrienden aan Frank rechts
kundige bijstand verleende. Nu
werd haar ook pas duidelijk dat
het afnemen van de vallei aan de
Verhagens grote geldelijke verlie
zen had gebracht.
Nu de huwelijksreis toch onder
broken werd, en zijn vrienden aan
alle kanten hulp nodig hadden,
achtte Paul het beter Lydia nu in
eens goed in te lichten.
Lydia vond het niet meer dan
vanzelfsprekend dat ze zoveel mo
gelijk zou trachten goed te maken
hetgeen haar broer aan anderen te
kort deed.
Natuurlijk zou haar broer van
vele van 2ijn plannen afstand moe
ten doen, maar hoe kreeg ze hem
zo ver?
(Wordt vwvoigd)
