urea DEURLOO firma Verschiere Lederen Kleding Rubber Laarzen P. BEZUSJEN - op den Hoek loek 80 nieuwe moderne patronen fn Dubbele garantie. x Alle Waterdichte Kleding EaEEBaESMg Omdat het vrijdag is A spoelen we allemaal de melkfles om! ,HET WAS VAN ONS' ZBEREK2EESCHE NIEUWSBODE vrijdag 26 september i958 Na ims* SHELL (ff 3 0 h 3 a j ui z (ff 1 IA 4 0 4 h 3 0 J «I 3 z ia (ff 0 h 3 0 j j 3 z (fl (ff 1 o h j ■i ui X IA shell butacas - shell butacas - shell butagas M X B r p c -I t> 5 i VI M X r r c H O 5 M X m r r c 4 O IA IA X Voor mij is „SHELL BUTACAS" nog altijd 't beste. Duizenden andere huisvrouwen den ken er net zo over als ik. Sneller en prettiger huis houden dankzij de bekende blauwe flesmet I3kg„SHELL BUTAGAS", genoeg voor wekenlang gebruik. De sluiting van de fles is zo veilig, dat ook kinderhandjes er geen kwaad mee kunnen. En waar kun je betere service verwachten dan bij een wereldorganisatie als SHELL! c O «I butagas-shell butagas - shell butagas BUTAGAS Nu nog Dekens tegen zomerprijzen (tot 1 oktober) Keus uit meer dan alle prijzen is weer voordeliger KLM manchester- kleding met de onovertroffen afwerking en pasvorm gemaakt van HOUTVESTER, manchester met de muurvaste dichte pooll Daarom •is met klem merk KLM gemaakt van HOUTVESTER manchester j va* 'tiMl&f kim WERKKIEDINGF ABRI EKEN HAAKSBERGEN Verkrijgbaar bij: BURGH: A. L. Bakker, Dorpsstraat B 29 ZIERIKZEE: A. J. Berrevoets, Lange Nobelstraat 27 W. Berrevoets, Verrenieuwstraat 6 Gebr. Thien, Appelmarkt 24 MOEILIJKE EN PIJNLIJKE VOETENt Onze voet- en schoenspeciallst zal U deskundig adviseren. KOMT U EENS PRATENI d ORTHOPEDISCHE SCHOENFABRIEKEN Donderdag 2 oktober a.s. tevens gelegenheid tot het aanmeten van steunzolen Korte Sint Janstraat, telefoon 2106, Zicrikzee HIER Uw adres I voor de betere en verschillende soorten Lies-, Knie- en Kaplaarzen in alle maten. Echte box1 eren Klompsokken enz. tiog steeds Uw meest gesorteerd en voordeligst adres: Telefoon 2164 - Zierikzee rikzee I WEKELIJKSE WERELDSCHOUW Nadat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de toela ting van communistisch China tot de organisatie, vorige week op- agenda te plaatsen, is na enkele dagen onderbreking de beschieting van de eilandjes Quemoy en Mat- soe opnieuw begonnen. Het ge sprek van de ambassadeurs van de Verenigde Staten en China te War schau schijnt vastgelopen en de si tuatie is nog weer een beetje ver scherpt door een in grove beschul digingen gestelde nota van Mos kou aan Washington, die door pre sident Eisenhower als onaanvaard baar werd afgewezen. Volgens nationalistisch-Chinese berichten zouden de communisten op het vasteland van China ook een belangrijke troeoenmacht te genover de omstreden eilandjes hebben geconcentreerd, die kenne lijk voor een invasie zou zijn be doeld. Dit wordt nog ondersteund door het bericht, dat China vorige week een honderdtal kleine vracht schepen zou hebben aangekocht, die voor troerienvervoer gebruikt kunnen worden. De toestand tussen Formosa en China lijkt dus erg onbehaaglijk. Het is echter de situatie, die com munistisch China als mogelijkheid ziet om het Westen, in het bizonder de Verenigde Staten, te dwingen dit China tot het internationale gesprek toe te laten. Washington blijft hier nog af wijzend tegenover staan, hoofdza kelijk uit binnenlandse ov»n™«m- gen. Of deze afwijzing verstandig is, wordt in vele westelijke landen echter reeds ontkend. Het rode China is immers een te groot en belangrijk land om buiten de in ternationale organisaties en ge sprekken te kunnen houden. Hoe wel het nog In ODbouw en ontwik keling is, heeft het toch een vol doende macht èn aanzien in de oostelijke wereld, om gewapende bedreigingen te ontketenen, die een internationaal gevaar inhouden Het wordt voor de instandhouding en opbouw van een wereldvrede daarom een onontbeerlijk element. Men kan de Amerikaanse weige ring om rood-China te erkennen en tot de V.N. toe te laten, du* evenzeer zien als een nalatigheid in de bevordering van de wereld vrede, als het brute ontreden van dit China tegen de eilandjes voor zijn kust, waarover Tsjiang Kai- Sjek nog de scepter voert. Maar China behoeft zich daar minder zorgen over te maken dan de Ver. Staten, want het Is immers nog niet aan overleg volgens internationale regelen gebonden. Het hoopt echter dat overleg door zijn optreden af te dwingen, een overleg waarbij het uiteraard de gehele kwestie van dat kunstmatig in het leven geroepen en gehouden nationalis tisch China te berde wil brengen. Tegen de door rood-China ont wikkelde militaire actie ten aan zien van de eilandjes Quemoy en Matsoe, houdt Washington de poot stijf, om aan te tonen dat het in geen enkel opzicht wil wijken voor militaire interventie. Hier wordt thans een tot dp uiterste grens gaand en gevaarlijk spel gespeeld tussen China, ge steund door Moskou, en Amerika Wederzijds hoopt men, dat de te genstander de eerste stap zal doen tot oplossing van het geschil, maar beide partijen zijn ook bang daar door prestige te verliezen en dan in een verzwakte onderhandelings- nositle te komen. Ondanks alle boze woorden, die men elkaar toevoegt, wijzen de be richten er toch op, dat geen der partijen om de genoemde eilandles het ontstaan van een werkelijke oorlog wil riskeren. Amerika heeft nog nimmer openlijk gezegd, dat het een directe aanval op de eilan den door China met geweld zal trachten te keren. Evenmin heeft China noch Rusland vastgesteld, dat verovering van de eilandjes zal geschieden, zelfs als dit een oorlog met de Ver. Staten zou betekenen. Hier wordt een oosters loven en bieden toegepast, dat bereid Is de indruk te wekken alsof op een ge geven ogenblik de snaar zal knap pen en er dan maar oorlog van moet komen, maar waarin tevens verwacht wordt, dat óf door angst van de andere nartij óf door be middeling van derden, uiteindelijk toch een vergelijk bereikt zal wor den. En het Is ongetwijfeld nood zakelijk, dat in dit hoge spel de Ver. Staten de kracht durven en kunnen opbrengen om de snaar tot het uiterste te laten spannen, want anders zullen de communistische agitatoren geen remmen kennen en snoedig met nieuwe eisen en bedreigingen klaarstaan om hun macht en aanzien te versterken. Het ontstaan van de tweede we reldoorlog heeft het Westen deze les althans wel heel goed geleerd. De C.B.S. (Columbia Broadcas ting System) heeft woensdagavond in een uitzending meegedeeld, dat de V.S. en Italië het in principe eens zijn geworden over de vesti ging van bases voor raketten van middelgrote reikwijdte in Italië. De bases zouden voor het einde van het jaar zijn ingericht en wor den uitgerust met Jupiterraketten. KORTE BERICHTEN UIT HET BINNENLAND EINDHOVEN. Ir. Th. P. Tromp, lid van het presidium van Philips, heeft in Eindhoven de eerste paal geheid voor een gebouw waarin het rekencentrum van Philips zal worden gevestigd. Dit rekencen trum, waarin straks ongeveer 250 mensen zullen werken, zal uniek zijn, omdat het voor het eerst in Europa is, dat een industrie een dergelijk groots opgezet eigen cen trum sticht. ROTTERDAM. Het m.s. „Lely- kerk" van de N.V. Vereenigde Nederlandsche Scheepvaartmaat schappij te 's-Gravenhage,--zal op zijn eerste reis van Rotterdam naai de Perzische Golf, in Rotterdam een baggerkraan, bestaande o.s. uit een ponton met opbouw van 119 ton en een kraanhuis van 44 ton, aan boord nemen. Deze bagger kraan is gebouwd door de Neder landse Kraanbouw Maatschappij in Utrecht, in opdracht voor de Deen se firma Kampsax, welke firma voor rekening van het Iraanse gou vernement werkzaamheden in de havem van Khorramshar verricht. 's-GRAVENHAGE. De A.N.W.B. heeft de, gemeenteraad van Alk maar met klem ontraden zijn toe- I stemming te geven tot het dempen —van een aantal Alkmaarse grach ten. 's-HERTOGENBOSCH. De 75- jarige H. van der Griendt uit het bejaardenhuis „Hof van Zevenber gen" te 's-Hertogenbosch, is, toen hij wilde oversteken, op de Or- thenseweg bij de spooroverweg met zijn hoofd tegen een passe rende vrachtauto gelopen. Hij werd naar het Grootziekengasthuis ver voerd, waar hij kort na aankomst overleed. AMSTERDAM. H.M. de konin gin heeft in het paleis op de Dam de thans in ons land vertoevende leden van de commissie van de Europese gemeenschap voor atoom energie ontvangen en zich gedu rende bijna een uur met hen on derhouden. 's-GRAVENHAGE. Onder aus piciën van de „Stichting meer ont spanning voor ernstige oorlogsge wonden" (MOVEO), heeft deze week een groep ernstige militaire oorlogsgewonden, tezamen met Franse en Belgische lotgenoten, een driedaags bezoek gebracht aan het groothertogdom Luxemburg, als gasten van de „Association Luxem- oourgeoise des mutiles de guérre it des invalides". Ingezonden mededeling [aj Maar gekheid nu terzij....: een schone melkfles hóórt erbijI Peking's „vredeseisen" WASHINGTON, 25-9. In diplo matieke kringen te Washington verklaart men, dat de communis- tisch-Chinese diplomatieke verte genwoordigers in verscheidene hoofdsteden stukken laten circu leren, waarin de eisen die Peking op de conferentie te Warschau stelt, worden toegelicht. Deze eisen honden in: terugtrek king van de Amerikaanse strijd krachten uit het gebied van For mosa en van de nationalistisch- Chinese strijdkrachten van de eilandengroepen Quemoy en Mat soe, als prijs voor een staken van het vuren in de Straat van For- Restauratie kleinste gothische kerkje UTRECHT, 24-9. Even ten noor den van de bebouwde kom van Utrecht, aan de provinciale weg naar Hilversum, is men vandaag begonnen met de restauratie van het kleinste gothische kruiskerkje in Nederland. Dit kerkje werd in de tweede helft van de vijftiende eeuw gebouwd en in de laatste ja ren voor de oorlog gebruikt door de nederlands herv. gemeente. Toen de Duitsers het fort Blauw Kapel bezetten, moesten de omwo nenden van het fort evacueren en deed het kerkje geen dienst meer. Later werd het voor opslag ruimte gebruikt en sinds enkele jaren verkeert dit zeldzame bouw werk in deplorabele toestand. Uit particulier initiatief is enige tijd geleden de stichting Blauw Kapel opgericht met het doel het kerkje weer in goede staat te brengen. FEUILLETON Streekroman door HANOL SPOOR Mia was allerminst het type van een sokkens toppende huisvrouw; integendeel, zij had meer van een vlindernatuur, zo van dertien in een dozijn. Mia zag hem staren, en wilde weer de aandacht tot zichtrekken. „Ik had wel gedacht", zei ze veel betekenend, „dat je allereerst je buurmeisje zou willen begroeten". „Wat weet je van haar?" vroeg Frank zo heftig dat ze er van schrok. Zij voeLde een lichte jaloezie, haar aanstellerige houding ver dween een ogenblik, en gepikeerd merkte ze op: „maak je niet dik", en spottend ging ze verder, „als de leliën in 't veld, hoor. Zij is zelfs zo onfeilbaar dat haar moeder niet eens bang is dat de otngang met mij haar zal bederven".. Frank zuchtte onwillekeurig van opluchting Joke, z'n buurmeisje, was in zijn gedachten de ideale ka meraad. Maar wat had er in al die jaren dat hij weg was geweest niet kunnen veranderen? Joke was - toen hij wegging - nog zo'n echt kind, al had ze ook een krachtig willetje. Dat Mia zo goed met haar omstandigheden op de hoogte was, verontrustte hem toch wel een wei nig. Waarom was hij ook zo geheel in zijn werk opgegaan, en h«ad hij niets van zfich laten horen. H»d hij zich 6oms verbeeld dat hier (ie tijd stilstond? Frank daed zich nu allerlei' ver wijten, dojch men was in deze streek niet gewend met z'n gevoe lens te kojop te lopen. Soms wist men zich ook zonder woorden aan elkaar verbonden. Maar waarom had hij zich nooit afgevraagd of Joke tijdens al die jaren dezelfde was gebleven? Frank droomde wat weg en dacht aan de tijd dat Joke en hij hele zwerftochten door de duinen maak ten. Wat was hun kameraadschap mooi en goed geweest. Hoe graag kwam hij bij haar ouders, waar al tijd zo'n gezellige, hartelijke sfeer heerste Omdat hij zijn ouders zo vroeg had verloren, vond hij daar een tweede tehuis. Zijn oom Arie, die hem verder grootbracht, moe digde dit aan. Mia kuchte beledigd. „Ik ga nu maar", zei ze ijzig, „ik had me deze avond gezelliger voorgesteld". Frank probeerde zijn opluchting te verbergen. „Ach, ja, neem me niet kwalijk, we hebben een ver moeiende reis achter de rug; ik denk dat Paul al in het land dei- dromen is. Ik vermoed dat je bij Joke's ouders logeert. Zou je tegen hen willen zeggen dat we morgen onze opwachting komen maken? Mijn vriend en ik zullen tot d© avond wachten, dan heeft iedereen tijd". Mia liep het dulnpaadj© op, waarvan het gele zand nog enigs zins tegen het donkere struikgewas afstak. Frank keek haar na, een klein donker figuurtje, afstekend tegen de lichte avondhemel. Hij realiseerde zich dat een stads meisje zich toch wel erg eenzaam moest voelen. Hij had al weer spijt van zijn stugheid, en in deze opwelling riep hij' haar toe, even te wachten; hij zou haar thuisbrengen. Toen hij naderbij kwam, zag hij haar ogen oplichten. „Waarom", vroeg hij, „kom je zo alleen, en niet met je ouders, zoals vroeger?" Ze versomberde weer. „Mijn ouders hebben mij het huis ont zegd", zei ze kortaf; „wegens mijn nachtbraken, zoals m'n moeder het belieft te noemen. Bovendien was ze bang voor het slechte voorbeeld dat mijn jongere zusje dan voor ogen had". „Hoe kun je dat leven ook aan trekkelijk vinden. Het is leeg en doelloos, en echte vrienden win je er niet mee". Zij gooide haar hoofdje in de nek. „Kom, zeur daar nu niet over, ver tel liever iets van je reizen. Ik weet uit ervaring dat dit zo kort na de oorlog zeer sensationeel kon zijn". „Jij ervaring?" vroeg Frank ver baasd. „Wij die voor de regering werkten, moesten uiterst zuinig met de deviezen omgaan. Hoe ter wereld was het jou dan mogelijk om aan het benodigde buitenlandse geld te komen?" Zij lachte schel. „O, die landelijke onschuld; vraag maar niet verder, je zou je niet verwaardigen om langer naast me te lopen". Ze liepen nog een poosje zwij gend naast elkander voort. Het was een mooie avond. Het zand knerpte zacht onder hun voeten Heel in de verte kwaakte een kikkerkoor. Hier en daar was er een zacht geritsel van wegvluchtende hagedisjes of ander gedierte. Mia, die het niet verwerken kon dat een man tegen haar lonkende maniertjes bestand was, deed nog een laatste poging. Juist toen er een verschrikt ko nijntje wegsprong, greep ze Frank's arm en drong zich dicht tegen hem aan. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1958 | | pagina 9