CA1VE Vol en zacht van smaak SLASAUS iggnagipl DE JUFFER VAN 't HOOGE /rettTK/FFSmr NIEUWSBODE VRIJDAG 4 JULI 1958 No. 18386 Lokale sfeer wordt zeer juist getroffen in komende Anne Frank-film Costumes en requisieten afgestemd op werkelijkheid SCHIPHOL, 3-7. George Davis, toneelarchitect van de Fox film maatschappij in Hollywood, en Tonny van Renterghem, een gena turaliseerde Nederlander, die sinds 1948 in de Verenigde Staten woont, en als technisch adviseur bij de Anne Frank-film fungeert, zijn met het S.A.S.-vliegtulg via de Pool- route uit Los Angeles in Nederland aangekomen om voorbereidende maatregelen te treffen voor de buitenopnamen van het achterhuis op de Prinsengracht 263 te Am sterdam. Tonny van Renterghem (39 jaar en gehuwd met een Amerikaanse vrouw), heeft een rol gespeeld in de verzetsbeweging in Nederland. Hij was bij de B.S. in Amsterdam en heeft veel arbeid verricht bij de foto-afdeling van het verzet. Als insider van de moeilijke Amster damse oorlogsjaren heeft de Fox filmmaatschappij hem aangetrok ken om adviezen te geven, opdat de lokale Amsterdamse kleux; zo goed mogelijk in de film tot uiting komt „Geen klompen, geen Edam mertjes", vertelde hij op Schiphol, „maar costumes, requisieten enz. die nauwkeurig op de werkelijk heid zijn afgestemd" Zo heeft hij in Los Angeles een Hollandse fiet senmaker kunnen vinden, die voor de nodige attributen, die in de film voorkomen, zal zorgen. Over de prestaties van Millie Perkins, de 18-jarige hoofdrol speelster, waren Davis en Van Ren terghem enthousiast. „Zij is wer- Het aesciilaap-einbleem op artsenauto's 's-GRAVENHAGE, 3-7. Tijdens de jaarlijkse vergadering van de internationale unie van verenigin gen van artsen-automobilsten, wel ke een dezer dagen werd gehouden is o.a. het invoeren van een inter nationaal erkend aesculaap-em- bleem voor de auto ter sprake ge bracht. Dit embleem, dat er onge veer zal uitzien als het in Neder land gebruikte aesculaap-teken voor de voorruit van de artsen auto, werd reeds door de World Medical Association erkend en er zal met alle kracht naar worden gestreefd dat dit embleem ook in ternationaal wordt gebruikt, er kend en beschermd. Ingezonden mededeling kelijk een sensatie voor ons", aldus Davis, „maar gelukkig geen Hol- lywood-ster, zij neemt er niet de allures van aan. Het is een jong meisje met natuurlijke charme, die iedereen voor zich inneemt. Otto Frank, de vader van Anne Frank, heeft met haar gesproken in Hollywood. Hij is ervan over tuigd, dat Millie Anne Frank op een zeer natuurlijke wijze zal ver tegenwoordigen. Zij heeft zich ge heel met Anne vereenzelvigd. Mil lie heeft Otto Frank honderd uit gevraagd over Anne, zo dat het Amerikaanse meisje weet hoe Anne over alles heeft gedacht Vader Frank heeft nog verklaard, dat Millie een openhartig en gevoelig meisje is. Haar ogen lijken precies op die van Anne". Ingezonden mededeling Mannen vielen van brug- stelling in Nieuwe Maa§ ROTTERDAM, 3-7. Twee con- structieschilders zijn vanmorgen verdronken in de Nieuwe Maas, j toen zij bezig waren met schilder- J werk onder de tweede boog van de Willemsbrug te Rotterdam, aan de zijde van de Maaskade. Het zijn de ongeveer 25-jarige A. van der Velde uit de Marnixstraat te Rotterdam, gehuwd en vader van twee kinderen, en de 28-jarige Joh. van der Kruit, die een kosthuis heeft aan de Dreef in Rotterdam zuid. Twee collega's, die onder dezelfde boog op een andere stelling bezig waren, hoorden opeens geschreeuw en zagen de stellingplank, waarop de anderen hadden gestaan, in het water drijven. Even later zagen ze ook hoe Van der Velde, die kon zwemmen, de hand reikte aan Van der Kruit, maar daarop verdwenen beiden in de diepte. Er is ook nog een reddingsboei uitgeworpen, maar zonder succes. TH Banken op de Dam AMSTERDAM, 3-7. Wie rus tig naar het voederen der duiven wil kijken kan bin nenkort op de Dam te Am sterdam gaan zitten. Voor het eerst in de lange his torie van deze plek zullen er nl. banken op „de kleine steentjes" van de Dam ge plaatst worden: 3 rechts en 3 links voor het koninklijk paleis. Vroeger hebben er op het Damplein enkele ban ken gestaan, doch op een andere plek, om het voor malige Damplantsoen, dat opgeruimd is ten behoeve van het nationaal monument. P.Z.E.M. legt 50.000 volt-verbinding tussen Goes en Westdorpe Een „driefasen oliedrukkabel" De N.V. Provinciale Zeeuwse Elektriciteits Maatschappij heeft een 50.000 volt-verbinding Goes- Westdorpe in uitvoering, welke on der meer een kabelkruising van de Westerschelde over een lengte van ruim zes kilometer tussen Baken- WIJ OUDERS Op een morgen is het witte ko nijntje met de leuke rode oogjes, dat Lottie op haar verjaardag van oma had gekregen, om onnaspeur lijke oorzaak bezweken. Als de kleine meid bij het hokje komt, ziet ze het zachte hoopje wit bont met gestrekte pootjes en verglaasde oogjes voor zich liggen. Ze steekt haar vingertjes door de spijlen, om 't diertje te strelen, maar dadelijk trekt ze haar handje verschrikt te rug. Het konijntje voelt zo vreemd verstijfd aan. Het beweegt zich niet bij de aanraking en er komt geen leven in de rode oogjes. „Mammie, mammie", gilt Lottie. Moeder komt aanlopen. Met een blik op het dode diertje zegt ze nuchter: „Wat jammer, hij is dood". Dood! Het is voor de eerste maal dat Lottie met de dood geconfron teerd wordt. „Hoe dood?" vraagt ze benauwd. „Gewoon dood", zegt moeder. „We zullen hem in het as- vat gooien". Dan is het dat Lottie begint te krijsen. Ze ziet moeder haar hand naar het dode konijntjb uitstrekken en ze slóét tegen die hand. Ze be gint met haar voetjes te trappelen en rukt moeder bijna hysterisch weg van het hok. „Hij mag niet in het asvat! Ik wil hem hóuden". Moeder wordt ongeduldig. Ze is een nuchtere vrouw en voor zulke sentimentaliteiten heeft ze geen tijd. Een kind kan niet vroeg ge noeg geleerd worden, zich bij de werkelijkheid aan te passen, meent ze. „Een dood beest kun je niet houden", zegt ze kortaf. „Dat gaat stinken". Lottie's verdriet is niet te stel pen. Langzaam dringt het tot haar door, dat haar vriendje voor haar verloren is. Nooit meer zal ze het warme, bonte' lijfje op haar schoot kunnen nemen. Nooit meer zal ze de leuke rode kraaloogjes zien is geen sentimentaliteit! blinken. Nooit meer zal ze kunnen lachen als het grappige mummel- bekje de worteltjes naar binnen werkt, die ze het voor houdt. Er breekt iets in het kleine kinder hart. Ze weet met dit verdriet, dat ze enkel uiten kan in een wilde tranenvloed, geen raad. Ze wil in moeders armen. Iemand moet haar troosten. Maar moeder vindt, dat je dat overdreven gedoe niet moet aanmoedigen. Je kweekt er maar slappelingen mee. Je moet gewoon leren de dingen te durven zien, zo als ze zijn. „Flauwerd", zegt ze. „Er komt wel weer een ander konijn. Kom ga mee naar binnen. Het ontbijt staat klaar". Maar Lottie kan geen hap door haar keel krijgen en de tranen blij ven vloeien, tot moeder prikkel baar uitvalt: „En nou is het uit met dat gejank". Dan komt vader binnen. Vragend kijkt hij van zijn vrouw naar het zielsbedroefde kind. „Het konijn is dood", zegt moeder bits. „Breng jij haar meer eens aan het verstand, dat daarmee de wereld niet ver gaat". Vader's grote warme hand op haar hoofdje brengt de eerste ont spanning. „Hij móg niet in het as- vat!" roept ze snikkend. Met een snelle blik op zijn vrouw stelt vader haar gerust: „Dat heeft mammie niet zo bedoeld, kindje. Als je je boterhammetje op hebt, gaan we een grafje voor hem ma ken. Dan mag je er een paar bloem pjes op leggen, als je wilt". „O, maak geen dwaas van haar", roept moeder boos. „Al die drukte om een konijn". Maar vader heeft geen dwaas van zijn kleine meid gemaakt. Hij heeft haar de enige troost gegeven, die ze op dat ogen blik nodig had. MARCELLE. De verontreiniging van de na tuur door het recreatie-zoekende publiek blijft, ondanks intensieve acties van verschillende instanties en organisaties, een urgent pro bleem. Als een nieuw beroep op het pu bliek sluit de A.N.W.B. thans bij iedere door zijn leden aangevraagde reisroute een plastic zakje in, waar op de bekende „prikstok"-plaat is afgebeeld met de slogan: „Dót.... hoort in een vuilnisvat". In een bijgesloten kaartje wor den de vakantiegangers opgewekt hun lunchpapieren, sigarettendoos jes, lege blikjes e.d. niet als sou- Stunt met plasticzakjes A.N.W.B. LANCEERT NIEUW WAPEN IN DE STRIJD VOOR MEER NETHEID venir achter te laten, doch deze in een plastic zakje te bewaren tót ze in een papiermand kunnen worden gedeponeerd. Reeds enige jaren geleden heeft de A.N.W.B. zijn klassiek gewor den actie tegen de „schillen-en-do- zen" op moderne leest geschoeid. De nieuwe affiches, met de slogans „Een slordig gezicht, wóór het ook ligt" en „Dóthoort in een vuil nisvat", doen op originele wijze een beroep op de zin voor netheid die in het buitenland de Nederlander in het algemeen wordt toegeschre ven. TONEEL EN FILM Ontroerende film: „Schaduwen over de sneeuw" in Concertzaal Nog een Romy Schneider-film te Haamstede dorp, nabij Hoedekenskerke op Zuid-Beveland, en de Hellegatspol der, oostelijk van Terneuzen, in houdt. Deze waterkabel, een driefasen oliedrukkabel, wordt in gedeelten gelegd. Ongeveer vijf weken gele den werd het zuidelijke stuk met een lengte van 2.300 meter gelegd tussen Zeeuws Vlaanderen en de zogenaamde Rug van Baarland, een zandplaat in de Westerschelde. Dinsdag is het noordelijk deel van deze kabelverbinding van de Zuid-Bevelandse oever naar de Rug van Baarland gelegd. Hierbij werd gebruik gemaakt van een mo torisch aangedreven haspel, die 2.300 meter zware kabel bevatte. De kabellegging wordt uitge voerd door de N.V. Baggermaat- schappij te Hardinxveld. Van deze 50 kv.-verbinding, die nog dit jaar in gebruik wordt ge nomen, moet nog een gedeelte ka bel worden gelegd over de zand plaat en een aansluitend deel in de Hellegatspolder naar de wal bij Terneuzen. De oliedrukkabel werd speciaal ontworpen door de N.K.F. te Delft. De kabel wordt niet op de zeebo dem (ruim 25 meter diep) gebracht, doch men legt hem, om hem zoveel mogelijk te beschermen tegen scheepsankers e.d., ruim vier meter onder het zand. De Concertzaal te Zierikzee brengt met het weekeinde de ster ke film: „Schaduwen over de sneeuw" („The mountain"), naar de roman „La neige en deuil" van Henri Troyat. In de film spelen o. Spencer Tracy, Claire Trevor e.d. De film - in dit opzicht dekt de titel de inhoud - speelt in de Alpen, waar wij twee broei's ont moeten, waarvan de ene zich be last heeft - na de dood der ouders - met de opvoeding van de ander. De ene broer overkomt echter een on geluk als berggids en de andere houdt van een gemakkelijk leven tje en wil zijn broer overhalen hun gemeenschappelijk eigendom te verkopen. Er verfongelukt een vliegtuig in de bergen, maar een expeditie die naar de plaats des onheils vetrekt mislukt. Een der broers is belust op buit en beraamt een immoreel berovingsplan. De tocht wordt ondernomen en de schraapzuchtige broer berooft de lijken der passagiers van kostbaar heden. Er blijkt echter nog een overlevende te zijn. Op de terug weg verongelukt de rover. De broer wil over de roofpartij niets vertellen in het dorp, maar de ge meenschap begrijpt weldra hoe de vork in de steel zit en het respekt voor de oude gids is geweldig. Een film met een gezonde strekking, zich afspelend tegen het indruk wekkend décor van het hoogge bergte. Tweede film in het Concertzaal programma is een Paramount pro- duktie „Bloedig Conflict" getiteld en met als sterren Charton Heston en Anne Baxter. „Bloedig Conflict" de titel zegt het reeds, is een hef tige en wat men zou kunnen noe men „rauwe" film. Het gaat om een ranch die inzet is in een broeder strijd. Voordat de kwade partij in het zand heeft gebeten heeft men (als gewoonlijk in een „western") heel wat vuur- en vuistgevechten aanschouwd. Knappe vrouwen sie ren het conflict wat op. „Haar eerste liefde" Bioscoop hotel Bom presenteert het a.s. weekend „Haar eerste lief de" met het jeugdideaal Romy Schneider in de hoofdrol. Haar te genspeler is Hans Albers. De film geeft een blik achter de coulissen van een groot hotelbedrijf dat in feite geleid wordt door de ober- kellner Karl want de directrice laat alles aan hem over. De 17-ja rige dochter des huizes Niddy is Karl's oogappel, hoewel hij heel streng voor haar is en met lede ogen aanziet dat zij heel bevriend is met de volontair Helle Bühler. Als de directrice is overleden ont staat er een conflict (dat wij hier niet willen verklappen) en Karl kan kiezen tussen ontslag *of het schoonhouden van de toiletten. Hij kiest het laatste omdat hij er van overtuigd is dat niemand van zijn gasten dat zal gedogen. Maar nie mand maakt zich erg druk over hem, nu hij de laatste man is ge worden. Op het laatste nippertje in deze film met een lach en een traan trouwt Niddy de goede partij en wordt Karl benoemd tot direc teur van het hotel, zodat deze ver rukkelijke comedie met een „eind goed, al goed" zijn slot vindt. Vele tyfus-gevallen iii Beiroet BEIROET, 3-7. In de stadsdelen van Beiroet die door de Libanese opstandelingen zijn bezet, zijn ve le gevallen van tyfus geconsta teerd. Men had het uitbreken van deze ziekte reeds verwacht, aange zien de gemeentereiniging niet in deze stadswijken kan komen. Volgens het blad „L'Orient" hebben de opstandelingen contact opgenomen met het gemeentebe stuur, dal beloofd heeft ontsmet tingsmateriaal te sturen. Leiders der opstandelingen hebben de be volking opgeroepen met de ge meentereiniging samen te werken en het vuil uit de straten te ver wijderen. Ingezonden mededeling OU 10TL& PASKLAAR VAKKUNDIG, €N BILLIJK KEU5 UIT ALL€ n'W" SOORTEN LOPERS LAND- EN TUINBOUW Een gemengd 13 hectare-bedrijf in de maand juli Trekker blijft een waardevol werktuig APELDOORN. Op de Arnhemse- weg ter hoogte van „Klein Groe- nendael" is de 25-jarige motorrij der H. J. G. Heil uit Velp in bot sing gekomen met een personen auto, bestuurd door de heer A. V. uit Zwolle. De heer V. haalde een voor hem rijdende auto in en kwam daarbij op de linker weg helft terecht. De motorrijder liep een schedelbasisfractuur op en is kort na aankomst in het Juliana- ziekenhuis te Apeldoorn overleden. De Japanse kroonprins, Akihito, zal volgend jaar in het huwelijk treden. De bruid voor de 25-jarige prins moet nog worden gekozen. Dat zal in het komende jaar ge beuren, zodat het huwelijk eind volgend jaar kan worden gesloten, zo i3 officieel in Japan bekendge maakt. (Slot) In het laatste deel van het eerste artikel zagen we de tijd die res pectievelijk de bieten, de aardap pelen, het veevoeder en het hooien kostte. Nu volgen de onderstaande punten: G. De uien moeten schoon zijn en vragen dus geen uren. H. De bonen nog een keer doorlo pen a 10 uur 5 uur. I. De wijnpeen moet schoon zijn, dus geen uren. - J. In de gladiolen moet het laatste onkruid gewied worden en even tuele bloemen gesneden. Dit vraagt in juli 70 uur per ha. Hier dus 18 uur. K. Erwten maaien met trekker en maaibalk en harkkeerder voor op. Ruiteren (met zelfde werk zaamheden als bij lucerne) en bij vroege oogst in het laatst van de maand binnenrijden of direct dorsen kost 83 uur per ha. L. Slootkanten maaien en het ge maaide uitgooien van de halve sloot rondom het bedrijf neemt 15 uur. M. Erf onderhoud 10 uur. De totaal benodigde uren voor dit gemengde bedrijf van 13 ha in de maand juli zijn dus: A. Weiland en vee 91.5 uur B. Wintertarwe C. Bieten D. Aardappelen E. Lucerne F. Graszaad G. Uien H. Bonen I. Wijnpeen 30.0 1.5 27.0 36.0 18.0 83.0 15.0 10.0 J. Gladiolen K. Erwten L. Slootkanten M. Erfonderhoud Totaal 317.0 uur Daarbij komt voor on voorziene uren en buren hulp 15 pet. 47.5 364.5 uur Trekken we daaraf 4 zondagen melken a 2.5 uur 10 uur, dan houden we voor de werkdagen over 354.5 uren: 27 13.8 uur per dag. In 'aanmerking genomen, dat een volle arbeidskracht 3000 uur per- jaar werkt, d.i. 250 uur per maand, en dat juli niet de maand 'is met het hoogst aantal uren, dan zal op dit bedrijf een zoon of een tijde lijke losse kracht aanwezig moeten zijn. Wanneer op een dergelijk bedrijf een trekker aanwezig is, dan dient men te bedenken, dat alles wat de trekker voordeliger kan doen niet met de handen geschiedt. De trek ker is geen duur mechanisch paard, maar een waardevol werktuig waar zoveel mogelijk werkzaam heden mee gedaan moeten worden, en dit kan mits de passende werk tuigen aanwezig zijn. Dit bedrijf kan gezien worden als een vader-zoon bedrijf, dus van 1.5 -1.8 man. Bij een ander bedrijfsplan kan er een 1-mans bedrijf van gemaakt worden door wat extensiever te te len. Door nog intensievere teelt kunnen 2-2.5 man ook rendabel gemaakt worden. Het' geeft niet hoeveel man er op een bedrijf wer ken als het maar rendabel is. Zierikzee. J. C. BERGEIJK, FEUILLETON door HENK VAN HEESWIJK HOOFDSTUK 8. Raadsels rond Ineke. Tonnie zat de volgende morgen in z'n eentje aan het ontbijt, toen bakker Rijneveld de kamer in kwam om even een kopje thee te drinken. „Zo, jong, ook al uit de veren?" Het klonk een beetje spot tend en Tonnie begreep het best. „U hebt natuurlijk al een schoft achter de rug, niet?" De bakker dronk z'n thee en knikte. „En of. Om een uur of vier beginnen we al, anders hebben we het brood niet op tijd klaar". Mevrouw Rijneveld kwam uit de winkel, waar ze een klant geholpen had, en zei: „Berendsma vertelde net, dat de juffer van 't Hooge waarschijnlijk omgang heeft met een jongeman". „Allicht", antwoordde Rijneveld lachend. „Dacht je soms, dat ze ver kering ging zoeken met een boe renmeisje?" Tonnie verslikte zich in z'n thee en kreeg een rode kleur. De man en de vrouw dachten, dat het door de mop kwam, maar Tonnie ver moedde, dat dorpelingen hem gis teren met Ineke hadden gezien. „Vanmorgen vroeg al", zo ver volgde mevrouw Rijneveld, om een uur of zes, toen Berendsma zat te melken, kwam ze langs met haar wagentje. En naast haar zat eqn man". „Misschien haar vader?" veron derstelde Tonnie, die zich een hou ding trachtte te geven. De vrouw schudde haar hoofd. „Nee, meneer Rosmalen kent ieder een. Trouwens, die zie je zelden. Wat die man de hele dag daar op 't Hooge uitvoertNee, ze heb ben de juffer al vaker met hem ge zien. En meestal op een onmogelijk vroeg uur". „Misschien is het een logé en brengt ze hem naar de eerste trein" opperde Rijneveld. Meer werd er niet over gespro ken, maar Tonnie begreep er niet veel van. Jongedames als Ineke waren in de regel niet matineus. Wat ter wereld deed ze vanmorgen zo vroeg al op de weg? En dan nog met een vreemde kerel in haar auto? Die morgen vermaakte hij zich met een boek in een luie stoel ach ter de bakkerij. En na het middag eten zocht hij zijn badgoed bij el kaar en stapte op de fiets. Het weer bleef schitterend en het kleine stukje naar de Groene Pol was in een wip afgelegd. Hij opende het hek van het wei land en zette zijn fiets neer. Nadat hij het hek weer gesloten had, keek hij eens rond. Het gehele weiland was gemaaid en het gras begon al geel te worden. Er was geen mense- lijk wezen te zien. Vrolijk fluitend ging hij naar de zeedijk, waarach ter hij zich uitkleedde. Maar toen hij naar beneden liep zag hij pas, dat het eb was en het water dus veel lager stond. Hij moest een kleine vijftig meter door de slik lopen, alvorens hij de waterlijn had bereikt. Tjonge, dat was waar ook, hier was de zee, dus hij zou reke ning moeten houden met eb en vloed. Bij de waterlijn stond hij even te kijken. Vóór hem strekten zich grote zandplaten uit, die nu droog gevallen waren. Het zou wel aardig zijn om eens naar zo'n zandplaat te zwemmen en daar te zonnen. Maar hij wist niet of het aflopend tij was en als de vloed opkwam, was het misschien gevaarlijk om zo ver te gaan. Dan maar een eindje langs de kust zwemmen. Ineke zou immers ook om twee uur komen? Hij zou alvast in de richting van 't Hooge gaan. Hij liep de zee in en enige tijd later sloeg hij armen en benen uit. Hé, wat was het water heerlijk. Met rustige slagen zwom hij een paar kilometer en toen hij de bo men zag, die op de rand van de zee dijk stonden, wist hij, dat hij bij het landgoed van de Rosmalens was. Maar wie hij ook zag, geen Ineke. Er was trouwens niets an ders te zien dan de strook slik, de dijk en de bomen. Een eind verder zag hij een inham, een soort haven tje, en daar lag een jacht. Waar schijnlijk de bewuste motorboot van meneer Rosmalen. Dat ding kon dus ook zeilen. Het lag half verborgen onder het groen van laag hangende takken en slechts een klein stukje van de boeg was zicht baar, alsmede de mast, waaraan een vaantje slap in de zwakke wind hing. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1958 | | pagina 5