Overdenking jUüHBJIïl DE GEHUWDE VRIJGEZEL ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG S MEI ISSS N». 18S57 Openlijke beschuldiging DJAKARTA BETICHT NEDERLAND ER VAN OPSTANDELINGEN TE HELPEN Aanval op Nieuw-Guinea met Russische wapens mogelijk DE GROTE OPSTAND liet Indonesische leger heeft don derdag de Nederlanders er van be schuldigd, de opstandelingen te hel pen in de strijd op de Noord-Mo- lükken. De woordvoerder van het Indo nesische leger, overste Piringadie, zeide dat het duidelijk is, dat de ac tiviteit der opstandelingen in dit gebied parallel loopt met de kolo niale belangen van Nederland „en dat zij de actieve steun van de Ne derlandse marine hebben". Dit is de eerste keer dat er ge sproken wordt van een Nederlandse tussenkomst in de opstanden in Indonesië. Eerder reeds heeft de Indonesische regering de Verenig de Staten en de regering van na tionalistisch China er van beschul digd, dat onderdanen van deze sta ten de bemanning vormen van vliegtuigen der opstandelingen die aanvallen hebben gedaan op havens in oost Indonesië en dat vanuit Formosa wapens en vliegtuigen In donesië worden binnengesmokkeld. Pirngadie uitte ook de beschuldi ging „dat een aantal officiële Phi- lippijnse instanties de opstandelin gen hulp hebben verleend". Hij bevestigde de landing van strijdkrachten der opstandelingen, vorige week, in Morotai, dat tijdens de oorlog een geallieerde luchtbasis in de noordelijke Molukken is ge weest. „Deze strijdkrachten - aldus Pirngadie - waren samengesteld uit voormalig personeel van de Ko ninklijke Nederlandse Marine, die door de opstandelingen in Noord- Celebes wederom zijn bewapend". Australische stemmen TAIPEH, 8-5. Twee leden van het Australische parlement, Bruce Wight en Dudley Erwin, die op uit nodiging van de regering van na tionalistisch China een bezoek aan Formosa brengen, verklaarden bij hun aankomst in Taipeh, dat een door communisten overheerst Indo nesië een breuk zou betekenen in de „Zuid-oost-Aziatische keten", en de veiligheid van Azië in gevaar zou brengen. De beide parlementa riërs beschouwen Zuid-Korea, na tionalistisch China en Zuid-Viet- nam als de frontlinie van de Azia tische anti-communistische verde diging, terwijl Australië de tweede linie is. Als Indonesië door de com munisten mocht worden beheerst, zouden zij er in slagen de keten tussen de eerste en tweede linie te verbreken. De bezoekers uitten ook critiek op de regering in Djakarta voor haar aanspraken op westelijk Nieuw-Guinea. Volgens hen zou een grote hoeveelheid wapens, die de regering in Djakarta van Rus land heeft gekocht, waarschijnlijk worden gebruikt voor een aanval op Nederlands Nieuw-Guinea, in plaats van tegen de Indonesische opstandelingen. Rode Kruis herdacht oprichter Henri Dunant ZEIST, 8-5. Ter gelegenheid van de internationale Rode Kruisdag zijn hedenmorgen namens 't hoofd bestuur van het Nederlandse Rode Kruis bloemen gelegd bij het stand beeld van J. Henri Dunant te Zeist. De internationale Rode Kruisdag wordt in ongeveer 75 landen ter wereld gevierd op de geboortedag van Dunant, die beschouwd kan worden als de grondlegger van de conventie van Genève, waarop het Rode Kruis is gebaseerd. In andere landen heeft de viering van de ge boortedag van de stichter van het Rode Kruis een meer openbaar ka rakter dan in Nederland. Een groep bejaarden uit „Amstel- hof" te Amsterdam, die een vakan tieweek doorbrengt in het Henri Dunanthuis te Zeist, woonde de korte plechtigheid bij. Kleurig corso in de bollenstreek LISSE, 6-5. Om elf uur zaterdag morgen zal de jaarlijkse corsostoet in de bloembollenstreek van Sas- senheim vertrekken. Ruim dertig praalwagens, geïnspireerd op jeugd en lente, de zon, opera's, operettes, lentedansen, de oorsprong van de wereld, sprookjes, legenden en my- ten, zullen via de grote rijksweg naar Lisse en Hillegom-Bennebroek trekken. Om drie uur 's middags vertrekt het bloemencorso weer van de grens Hillegom-Bennebroek langs dezelfde roete naar Sassen- heim. De deelnemende wagens zul len op vrijdag 9 mei na één uur 's middags tot middernacht in de 33. „En ziehier", galmt Agua plechtig, terwijl hij de aaneen geknoopte hemden triomfantelijk omhoogzwaait, ziehier de weg naar de vrijheid, vrinden!" Hij loopt naar de vensternis en kijkt spiedend naar buiten. „Mooi, geen schildwacht te bespeuren!" grijnst Agua. „Nu laten we deze wankele ladder snel zakken en ziedaar, men' hoeft maar naar om laag te klimmen!'' Hij zwijgt even en schraapt dan bedenkelijk zijn keel. „Hm. wel wat erg diep....snuift de hagedis dan. „ik geloof dat ik toch maar van dat plan afzie. „Maar ik niet", valt Aram hem in de rede. Zijn de knopen stevig gelegd, Agua? Dan waag ik het ex-op!" En even later laat Aram zich behoedzaam langs het snoer van kledingstukken omlaagzakken. Onder hem gaapt een duizelingwekkende diepte van de toren muur. maar zonder aarzelen, zijn voeten steunend in de groeven tu§sen de ruwe stenen, vervolgt Aram het waagstuk. En hij is nog slechts enkele meters van de begane grond verwijderd, als plotse ling op de omloop stappen weerklinken en een schildwacht de hoek omkomt LEGEROEFENING „CITRA ULTRA" Vredige nabootsing wat voor Canadezen in 1945 harde realiteit was Twee bataljons gingen de IJssel over DEVENTER, 8-5. Vanmorgen om vijf uur begon het laatste en groot ste. onderdeel van de legeroefening „Citra Ultra" in het IJsselgebied tussen Deventer en Zutfen; een ri vierovergang van twee bataljons van de 42ste gevechtsgroep met hun rollend materiaal. Bij het in vallen der duisternis waren gister avond de troepenverplaatsingen uit het achterland naar de vooruitge schoven afwachtingstellingen nabij de rivier getrokken, die de code naam Zon. Maan en Ster droegen Kort voor het „uur U" - het be gin der rivierovergang - klonken doffe slagen over de uiterwaarden H.B.G -hallen te Lisse te bezichti- van de IJssel, waarop in dit prille gen zijn. ochtenduur een malse meiregen Ingezonden mededeling WIJ OUDERS Minnie's ouders weten het beter „Hè bah, ik mag ook nóóit wat!" Dit is de klacht, die de 15-jarige Minnie zo langzamerhand in de mond bestorven ligt. Inderdaad zijn er verschillende dingen, die zij niet mag. Niet des avonds met een vriendje naar de bioscoop; niet haar zakgeld aan ma- ke-up en dwaze kwikjes en strikjes opmaken; niet na schooltijd altijd maar langs de straat slenteren met het kennelijke doel de aandacht van jongens te trekken. Er zijn daarentegen ook dingen, die van Minnie beslist wél worden verwacht. Dat zijn natuurlijke din gen, waar ze toevallig zelf geen lust in heeft. B.v. moeder na tafel met de afwas helpen; haar eigen DE ENIGE MIDDELAAR „Niemand komt tot dé Vader, dan door Mij". Joh. 14 6b. In het 14e hoofdstuk van het evangelie naar Johannes, wanneer Jezus staat voor het dieptepunt van het lijden, dan kijkt hij reeds over de grenzen van al dat lijden heen naar de heerlijkheid die straks komen zal. We zouden het zo kun nen zeggen: Hier spreekt Jezus met zijn discipelen reeds over he melvaart en Pinksteren. Enerzijds gaat het immers over zijn heen gaan naar het Vaderhuis met de vele woningen en anderzijds wordt een andere Trooster beloofd aan de discipelen, wanneer ze Jezus niet meer bij zich zullen hebben. En in het begin van dit hoofd stuk spreekt Jezus dan deze woor den: Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Uit dit korte tekstwoord moeten ons enkele dingen wel duidelijk zijn. AUereerst dat het doel van ieder mensenleven ligt bij de Va- de. Bij Hem horen we thuis. Bij Hem kunnen we ook eerst in de volle zin des woords thuis zijn. Daarom spreekt Jezus aan het be gin van het hoofdstuk ook over het Vaderhuis. Nog te veel voelt de mens zich thuis in deze wereld, alsof daar de bestemming van zijn leven ligt. Maar dat is een ernstige misvatting. Ons leven in deze we reld kan en mag niet anders zijn dan een op weg zijn naar huis. Een op weg zijn naar de Vader. Dit kan dan ook alleen maar de enige juiste levensrichting zijn, die we kiezen: de weg tot de Vader. In de tweede plaats zegt de tekst, dat deze weg met één naam is aan te duiden: Jezus Christus. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. We hopen over enkele dagen de hemelvaart van Jezus Christus weer te gedenken. En omdat Jezus in dit hoofdstuk spreekt van zijn heengaan tot de Vader, daarom zou ik het nu zo willen zeggen: de weg tot de Vader is de weg van de ten hemel gevaren Christus. Een andere weg is er niet. Een andere Middelaar is er niet. Het gaat niet alleen om een gekruisig de, gestorven en opgestane Midde laar, maar ook om een ten hemel gevaren Middelaar. Er zijn men sen, voor wie dit heilsfeit moeilijk te aanvaarden is, omdat ze hun verstand willen laten heersen over het gezag van Gods Woord en zeg gen: zoiets kan nooit gebeurd zijn, alleen al omdat de hemelvaart strijdt met de zwaartekracht. Dit lijkt me echter toch een gevaarlijk standpunt. Wie zuiver verstande lijk te werk wil gaan, loopt niet alleen vast met de hemelvaart, maar met alle heilsfeiten. Het heilshandelen Gods laat zich niet verstandelijk beredeneren, maar vraagt van de mens een zich on derwerpen in geloof en aanbid ding, waartoe hij alleen gebracht kan worden door Gods Heilige Geest. In de derde plaats zegt de tekst dat deze weg tot de Vader de nood zakelijke weg is voor iedereen. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Volgens een bekend ge zegde leiden vele wegen naar Ro me. Maar volgens Gods Woord is er maar één weg, die leidt tot de Vader. Wie een andere weg wil bewandelen buiten de Christus der Séhrift om, die kan niet bij de Va der uit komen, doch loopt zich dood in eigen verstandelijke over wegingen en redeneringen. De bij bel vraagt van ons geloof. Geloof, waarbij het verstand niet uitge schakeld behoeft te worden, maar zich wel dient te onderwerpen aan het gezag van Gods Woord. Jezus, Gij zijt de weg tot God, 't Woord, dat de "schepping bereidde 't Licht, dat al duisternis ten spot ons op de heilsweg wil leiden. Blindelings doolt de wereld voort, sterven, dat is haar laatste woord. Heiland, wil Gij haar bevrijden! Z zee. C, B. kleren onderhouden en verstellen, zover ze dit kan. Als je Minnie aan het woord laat, zou je denken, dat ze een paar bar baren tot ouders heeft. „Niets be grijpen ze van me", klaagt ze. „Ik mag niets en ik moet van alles. Ze leven met hun gedachten nog in de middeleeuwen en denken, dat er intussen niets veranderd is. Het zijn een paar vervelende ouderwet se zeurpieten". Waarom? Niets is echter minder waar. Minnie heeft een paar uiterst ver standige ouders. Mensen, die met heel hun hart open staan voor hun kinderen en voor de tijd, waarin zij leven. Zij staan nuchter met beide be nen op de grond en begrijpen heel goed, dat jonge mensen het in deze. tijd niet altijd gemakkelijk hebben, omdat er over het algemeen zoveel vrijer opvattingen heersen en die veel groter verantwoordelijkheids besef eisen. Ze weten, dat kinderen in de puberteitsjaren aan vele in vloeden bloot staan, die hen uit hun evenwicht, ja in innerlijke nood kunnen brengen. Maar juist daarom zijn ze vast besloten, deze invloeden in het oog te houden. Minnie is nooit een gemakkelijk kind geweest. In veel opzichten be gaafd, uiterst intelligent en daarbij begiftigd met een opvallend knap uiterlijk had ze al gauw de neiging, van haar eigen persoontje een klei ne afgod te maken. Er was maar heel weinig nodig, om haar over het paard te tillen. De teugels strak Toen ze nog maar een jaar of 12 was had ze al zwermen jongens achter zich aan. Ze was haar leef tijd ver vooruit. De ouders zagen tijdig het gevaar hiervan in. Ze waren niet van plan, hun meisje, dat zoveel goede eigenschappen be zat, tot een leeghoofdig, ijdel, al leen maar op uiterlijkheden afge stemd wezentje te laten worden. „Ben ik niet mooi?" vroeg Minnie dikwijls, toen ze nog jonger was dan nu. En dan draaide ze als een kleine mannequin voor de spiegel heen en weer. Het maakte haar moeder bezorgd. De ouders kwamen overeen, dat deze kleine meer on der de duim gehouden zou moeten worden dan bij de andere kinderen nodig was geweest. Daarom zijn er nu verscheidene dingen, die Minnie niet mag. Het kleine paardje moet de teugel voelen, om later een echt raspaardje te kunnen worden. Minnie voelt zich hevig tekort gedaan. Maar de ouders gaan rus tig en vastberaden voort op de weg, die ze weten, dat Minnie nodig heeft. Eenmaal zal Minnie beseffen, dat haar ouders het beter wisten en hen er dankbaar voor zijn. MARCELLE. neerdaalde. Dit militaire vuur gaf de artilleriebeschieting van de vij andelijke rivieroever en de daar achter gelegen stellingen aan. Ook werden, ter misleiding van de vij and, ter plaatse waar de oversteek zou worden gewaagd overigens door de regen maar matig geslaag de rookgordijnen gelegd. Precies op tijd werden bij de oversteekplaatsen „Hond" en „Kat" de eerste bootjes van de genie te water gelaten en weldra waren het complete veerdiensten, die de sol daten naar de overzijde brachten. In waaiervorm verspreidden de mannen zich in de uiterwaarden, snel oprukkend naar de verzamel punten, van waaruit de eerste doe len werden aangevallen. De tegen standers openden onmiddellijk het „vuur" op de optrekkende „vijand" In de weilanden waren goed ge camoufleerd luchtdoelgeschut ei tankafweerkanonnen opgesteld om ook vanaf de grond de overtrekken de troepen de nodige steun te ver lenen Werk van de genie De genie was inmiddels begon nen met het bouwen van grote en kleine vlotten van balken op^boot- jes, voor het overbrengen van jeeps -en drietonners. Bij de over steekplaats „Kat*.' werd de eerste jeep plus aanhangwagen in vijf minuten overgezet. Ondanks de vrij sterke stroom, dreven de bootjes niet af; zij werden vaardig door de stuurlieden, die ook de buiten boordmotoren bedienden, naar de landingsplaats gestuurd. Het over varen verliep allemaal bijzonder vlot, mede dank zij het bijzonder fraaie weer, toen de x-egen door de zon was verdreven. Het was allemaal een vredige na bootsing van wat voor de Canade zen in april 1945 wrede werkelijk heid was. Vredig vooral in het fraaie decor van dit rivierland schap. FEUILLETON Ingezonden mededeling INSECTEN? Het is nu tijd U op te geven om uw woning te laten uit spuiten tegen insecten of tegen houtworm. Vraagt vrijblijvend inlichtingen bij De vorige maand heeft de werk loosheid in Engeland de grootste omvang bereikt'sedert januari 1953 naar blijkt uit een rapport van het Engelse ministerie van Arbeid. Op een controledag in april stonden 440.000 personen ingeschreven als werkloos, hetgeen twee procent van de arbeidende bevolking is. Op dezelfde datum in apiril van het vo rige jaar was het percentage werk lozen 1.6. Ingezonden mededeling t HÉÉRLIJK JONG, ZO ÉCHT I BLAD VAN DÉZE TIJD Dit is het geheim waarom al wat jong is en zich jong voelt, onweerstaanbaar aangetrokken wordt door dit fleurige blad met zijn hartverwarmende gezelligheid. Let de komende weken eens extra goed op MARGRIET met haar verrassende inhoud I Alléén MARGRIET kan zóveel bieden,want.-MARGRlET Is verreweg hel groot9tc blad van Nederland. „Enfin, jullie kunnen er van den ken wat je wilt, maar ik vind het maar een gekke gewoonte. Ik voor mij zou nooit een man willen heb ben, die zoenen onhygiënisch vindt. En nu nog eens wat. Ik wil natuur lijk niet stoken in een huwelijk, maar ik meen toch verplicht te zijn je te moeten waarschuwen. Ik heb namelijk op een morgen vroeg ge zien, dat je vrouw zich liet kussen door je buurman". „Dat bestaat niet", antwoordde Jan resoluut, vastbesloten om zo lang mogelijk vol te houden. „Je moet je beslist vergist hebben, want Davelaar is een verstokte vrouwenhater". „Hoe weet jij, dat het Davelaar was?" vx-oeg Ellen op scherpe toon. Lieve help, nu zat hij er in. Had hij daar even zijn mond voor bij gepraat. „Oh, ehprobeer de hij zich er uit te redden, „die andere buurman is al heel vroeg weg 's morgens, al voor het licht wordt. Dus ehhet kan niemand anders als Davelaar geweest zijn". „En je beweert, dat ik me ver gist moet hebben?" „Nu ja, ik kan me natuurlijk ook vergissen en Betsy ook". „Ja, eri Davelaar ook", antwoord de het meisje droog. Ze dx-aaide zich opnieuw naar hem toe en keek hem nu recht in het gezicht: „Nee, jongeman, je kunt me vertellen wat je wilt en ik heb werkelijk res pect voor de manier waarop jij je er telkens weer uit weet te redden, maar er klopt iets niet. Waarom, bijvoorbeeld, draag jij geen ring en je vrouw wel?" „O, hdat komt, omdat ik eh mijn ring verleden jaar met tuinieren verloren heb. Zonde, hé?" „Heel erg", beaamde het meisje. „Weet je wat nog erger is? Gistex-- morgen was Betsy haar handen aan het wassen en toen had ze haar ring even afgedaan. Ik ben zo bru taal geweest om er even in te kij ken. Ze had er geen erg in. Maar jouw initialen stonden er niet in, wel andere, namelijk een G. en een D. Dat is dus de D. van Davelaar. En nu jij. Wat heb jij daarop te vertellen?" Jan slaakte een zucht. Daar weet ik geen antwoord op te vinden, kleine heks. Ik geef me gewonnen. Zoals jij iemand het lastig kunt ma ken Goeie genade, ik tx-anspi- reer alsof ik midden in de Sahara zit. Ik heb geen droge draad meer aan het lijf „Dat is wel goed voor je, jonge tje", antwoordde Ellen, inwendig trots op haar x'esultaat. „Nu heb ik je in de dubbele zin des woords in het zonnetje gezet, niet? En nu geen leugens meer en eerlijk alles opbiechten, want uitvluchten kun nen je toch niet meer baten. Veiiel op: Je bent dus niet getrouwd?" „Nee, dat klopt. En dat is maar gelukkig ook, want ik moet je eer lijk vertellen, dat ik smoor verliefd op je ben geworden, klein ding". „Dat is al geen nieuws meer voor me. Dat heb ik al lang gemerkt. Ho, handen thuis. Zo ver zijn we nog niet, en ik ben nog lang niet met je klaar. Wie is Betsy? Natuurlijk de vrouw van die beroemde vrou wenhater Davelaar, niet?" Hij zuchtte opnieuw. „Ook dat is zo. Haar ring heeft haar dus ver raden". „O nee, ik had het hele geval al lang dooi'. Dacht je soms, dat wij in Canada achterlijk zijn? Die Hol- landertjes denken maar, dat het allemaal van die boertjes zijn, hé? Daarom verdween Betsy natuurlijk iedere avond. Naar huis. En keerde de volgende morgen terug". „Ja, dat klopt ook. Wacht eens, nu gaat me een licht op. Dan heb jij varxmorgen de voordeur op het nachtslot gedaan". Ze lachte grimmig. „Jawel mijn heer, en ook de keukendeur. En het is me nog een raadsel, hoe ze bin nen is gekomen". Nu lachte Jan. „Het keukenx'aam stond op een kier". „Drommels, dat ik daar niet aan gedacht heb", antwoordde 't meis je. „Enfin, ze heeft in ieder geval een paar onaangename minuten gehad en ik lachte me een kriek. Ik heb alles gezien. Behalve het klimmen door het keukenraam na tuurlijk. Maar waarvoor dient die comedie in 's hemelsnaam?" Toen ging J an goed zitten. En hij vertelde van het onverwachte be richt, dat oom en tante zouden ko men. Dat hij als vrijgezel onmoge lijk zou gauw een vrouw kon op duiken, dat zijn buren die avond juist bij hem op visite waren en dat men na lang i*edeneren einde lijk bereid was om Betsy als plaats vervangend echtgenote te laten fungeren. „En", besloot Jan zijn biecht, „we waren allemaal in de veronderstelling, dat ooxn en tante toch niet zo lang zouden blijven. Voorts waren we er van overtuigd, dat ze wel in een hotel zouden gaan slapen en tenslotte hadden we niet gerekend op het feit, dat ze nog zo'n charmant nichtje zouden mee- brengen. En zodoende ontstonden er vex-schillende moeilijkheden. De afspraak gold voor een week maar ik was er toch al van overtuigd, dat het vandaag of morgen wel mis zou gaan. Voor één of twee avon den kan men wel eens een smoesje bedeixken, maar iedei-e avond gaat dat niet". (Woi'dt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1958 | | pagina 5