Overdenking
jUüHBJIïl
DE GEHUWDE VRIJGEZEL
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG S MEI ISSS N». 18S57
Openlijke beschuldiging
DJAKARTA BETICHT NEDERLAND ER VAN
OPSTANDELINGEN TE HELPEN
Aanval op Nieuw-Guinea met Russische wapens mogelijk
DE GROTE OPSTAND
liet Indonesische leger heeft don
derdag de Nederlanders er van be
schuldigd, de opstandelingen te hel
pen in de strijd op de Noord-Mo-
lükken.
De woordvoerder van het Indo
nesische leger, overste Piringadie,
zeide dat het duidelijk is, dat de ac
tiviteit der opstandelingen in dit
gebied parallel loopt met de kolo
niale belangen van Nederland „en
dat zij de actieve steun van de Ne
derlandse marine hebben".
Dit is de eerste keer dat er ge
sproken wordt van een Nederlandse
tussenkomst in de opstanden in
Indonesië. Eerder reeds heeft de
Indonesische regering de Verenig
de Staten en de regering van na
tionalistisch China er van beschul
digd, dat onderdanen van deze sta
ten de bemanning vormen van
vliegtuigen der opstandelingen die
aanvallen hebben gedaan op havens
in oost Indonesië en dat vanuit
Formosa wapens en vliegtuigen In
donesië worden binnengesmokkeld.
Pirngadie uitte ook de beschuldi
ging „dat een aantal officiële Phi-
lippijnse instanties de opstandelin
gen hulp hebben verleend".
Hij bevestigde de landing van
strijdkrachten der opstandelingen,
vorige week, in Morotai, dat tijdens
de oorlog een geallieerde luchtbasis
in de noordelijke Molukken is ge
weest. „Deze strijdkrachten - aldus
Pirngadie - waren samengesteld
uit voormalig personeel van de Ko
ninklijke Nederlandse Marine, die
door de opstandelingen in Noord-
Celebes wederom zijn bewapend".
Australische stemmen
TAIPEH, 8-5. Twee leden van
het Australische parlement, Bruce
Wight en Dudley Erwin, die op uit
nodiging van de regering van na
tionalistisch China een bezoek aan
Formosa brengen, verklaarden bij
hun aankomst in Taipeh, dat een
door communisten overheerst Indo
nesië een breuk zou betekenen in
de „Zuid-oost-Aziatische keten",
en de veiligheid van Azië in gevaar
zou brengen. De beide parlementa
riërs beschouwen Zuid-Korea, na
tionalistisch China en Zuid-Viet-
nam als de frontlinie van de Azia
tische anti-communistische verde
diging, terwijl Australië de tweede
linie is. Als Indonesië door de com
munisten mocht worden beheerst,
zouden zij er in slagen de keten
tussen de eerste en tweede linie te
verbreken.
De bezoekers uitten ook critiek
op de regering in Djakarta voor
haar aanspraken op westelijk
Nieuw-Guinea. Volgens hen zou
een grote hoeveelheid wapens, die
de regering in Djakarta van Rus
land heeft gekocht, waarschijnlijk
worden gebruikt voor een aanval
op Nederlands Nieuw-Guinea, in
plaats van tegen de Indonesische
opstandelingen.
Rode Kruis herdacht
oprichter Henri Dunant
ZEIST, 8-5. Ter gelegenheid van
de internationale Rode Kruisdag
zijn hedenmorgen namens 't hoofd
bestuur van het Nederlandse Rode
Kruis bloemen gelegd bij het stand
beeld van J. Henri Dunant te Zeist.
De internationale Rode Kruisdag
wordt in ongeveer 75 landen ter
wereld gevierd op de geboortedag
van Dunant, die beschouwd kan
worden als de grondlegger van de
conventie van Genève, waarop het
Rode Kruis is gebaseerd. In andere
landen heeft de viering van de ge
boortedag van de stichter van het
Rode Kruis een meer openbaar ka
rakter dan in Nederland.
Een groep bejaarden uit „Amstel-
hof" te Amsterdam, die een vakan
tieweek doorbrengt in het Henri
Dunanthuis te Zeist, woonde de
korte plechtigheid bij.
Kleurig corso
in de bollenstreek
LISSE, 6-5. Om elf uur zaterdag
morgen zal de jaarlijkse corsostoet
in de bloembollenstreek van Sas-
senheim vertrekken. Ruim dertig
praalwagens, geïnspireerd op jeugd
en lente, de zon, opera's, operettes,
lentedansen, de oorsprong van de
wereld, sprookjes, legenden en my-
ten, zullen via de grote rijksweg
naar Lisse en Hillegom-Bennebroek
trekken. Om drie uur 's middags
vertrekt het bloemencorso weer
van de grens Hillegom-Bennebroek
langs dezelfde roete naar Sassen-
heim. De deelnemende wagens zul
len op vrijdag 9 mei na één uur
's middags tot middernacht in de
33. „En ziehier", galmt Agua plechtig, terwijl hij de aaneen
geknoopte hemden triomfantelijk omhoogzwaait, ziehier de weg
naar de vrijheid, vrinden!"
Hij loopt naar de vensternis en kijkt spiedend naar buiten. „Mooi,
geen schildwacht te bespeuren!" grijnst Agua. „Nu laten we deze
wankele ladder snel zakken en ziedaar, men' hoeft maar naar om
laag te klimmen!''
Hij zwijgt even en schraapt dan bedenkelijk zijn keel. „Hm.
wel wat erg diep....snuift de hagedis dan. „ik geloof dat ik toch
maar van dat plan afzie.
„Maar ik niet", valt Aram hem in de rede. Zijn de knopen stevig
gelegd, Agua? Dan waag ik het ex-op!" En even later laat Aram
zich behoedzaam langs het snoer van kledingstukken omlaagzakken.
Onder hem gaapt een duizelingwekkende diepte van de toren
muur. maar zonder aarzelen, zijn voeten steunend in de groeven
tu§sen de ruwe stenen, vervolgt Aram het waagstuk. En hij is nog
slechts enkele meters van de begane grond verwijderd, als plotse
ling op de omloop stappen weerklinken en een schildwacht de hoek
omkomt
LEGEROEFENING „CITRA ULTRA"
Vredige nabootsing wat voor Canadezen in 1945
harde realiteit was
Twee bataljons gingen de IJssel over
DEVENTER, 8-5. Vanmorgen om
vijf uur begon het laatste en groot
ste. onderdeel van de legeroefening
„Citra Ultra" in het IJsselgebied
tussen Deventer en Zutfen; een ri
vierovergang van twee bataljons
van de 42ste gevechtsgroep met
hun rollend materiaal. Bij het in
vallen der duisternis waren gister
avond de troepenverplaatsingen uit
het achterland naar de vooruitge
schoven afwachtingstellingen nabij
de rivier getrokken, die de code
naam Zon. Maan en Ster droegen
Kort voor het „uur U" - het be
gin der rivierovergang - klonken
doffe slagen over de uiterwaarden
H.B.G -hallen te Lisse te bezichti- van de IJssel, waarop in dit prille
gen zijn. ochtenduur een malse meiregen
Ingezonden mededeling
WIJ OUDERS
Minnie's ouders
weten het beter
„Hè bah, ik mag ook nóóit wat!"
Dit is de klacht, die de 15-jarige
Minnie zo langzamerhand in de
mond bestorven ligt.
Inderdaad zijn er verschillende
dingen, die zij niet mag. Niet des
avonds met een vriendje naar de
bioscoop; niet haar zakgeld aan ma-
ke-up en dwaze kwikjes en strikjes
opmaken; niet na schooltijd altijd
maar langs de straat slenteren met
het kennelijke doel de aandacht
van jongens te trekken.
Er zijn daarentegen ook dingen,
die van Minnie beslist wél worden
verwacht. Dat zijn natuurlijke din
gen, waar ze toevallig zelf geen
lust in heeft. B.v. moeder na tafel
met de afwas helpen; haar eigen
DE ENIGE MIDDELAAR
„Niemand komt tot dé Vader,
dan door Mij". Joh. 14 6b.
In het 14e hoofdstuk van het
evangelie naar Johannes, wanneer
Jezus staat voor het dieptepunt
van het lijden, dan kijkt hij reeds
over de grenzen van al dat lijden
heen naar de heerlijkheid die straks
komen zal. We zouden het zo kun
nen zeggen: Hier spreekt Jezus
met zijn discipelen reeds over he
melvaart en Pinksteren. Enerzijds
gaat het immers over zijn heen
gaan naar het Vaderhuis met de
vele woningen en anderzijds wordt
een andere Trooster beloofd aan de
discipelen, wanneer ze Jezus niet
meer bij zich zullen hebben.
En in het begin van dit hoofd
stuk spreekt Jezus dan deze woor
den: Niemand komt tot de Vader
dan door Mij.
Uit dit korte tekstwoord moeten
ons enkele dingen wel duidelijk
zijn. AUereerst dat het doel van
ieder mensenleven ligt bij de Va-
de. Bij Hem horen we thuis. Bij
Hem kunnen we ook eerst in de
volle zin des woords thuis zijn.
Daarom spreekt Jezus aan het be
gin van het hoofdstuk ook over het
Vaderhuis. Nog te veel voelt de
mens zich thuis in deze wereld,
alsof daar de bestemming van zijn
leven ligt. Maar dat is een ernstige
misvatting. Ons leven in deze we
reld kan en mag niet anders zijn
dan een op weg zijn naar huis. Een
op weg zijn naar de Vader. Dit kan
dan ook alleen maar de enige juiste
levensrichting zijn, die we kiezen:
de weg tot de Vader.
In de tweede plaats zegt de tekst,
dat deze weg met één naam is aan
te duiden: Jezus Christus. Niemand
komt tot de Vader dan door Mij.
We hopen over enkele dagen de
hemelvaart van Jezus Christus
weer te gedenken. En omdat Jezus
in dit hoofdstuk spreekt van zijn
heengaan tot de Vader, daarom zou
ik het nu zo willen zeggen: de weg
tot de Vader is de weg van de ten
hemel gevaren Christus.
Een andere weg is er niet. Een
andere Middelaar is er niet. Het
gaat niet alleen om een gekruisig
de, gestorven en opgestane Midde
laar, maar ook om een ten hemel
gevaren Middelaar. Er zijn men
sen, voor wie dit heilsfeit moeilijk
te aanvaarden is, omdat ze hun
verstand willen laten heersen over
het gezag van Gods Woord en zeg
gen: zoiets kan nooit gebeurd zijn,
alleen al omdat de hemelvaart
strijdt met de zwaartekracht. Dit
lijkt me echter toch een gevaarlijk
standpunt. Wie zuiver verstande
lijk te werk wil gaan, loopt niet
alleen vast met de hemelvaart,
maar met alle heilsfeiten. Het
heilshandelen Gods laat zich niet
verstandelijk beredeneren, maar
vraagt van de mens een zich on
derwerpen in geloof en aanbid
ding, waartoe hij alleen gebracht
kan worden door Gods Heilige
Geest.
In de derde plaats zegt de tekst
dat deze weg tot de Vader de nood
zakelijke weg is voor iedereen.
Niemand komt tot de Vader dan
door Mij. Volgens een bekend ge
zegde leiden vele wegen naar Ro
me. Maar volgens Gods Woord is
er maar één weg, die leidt tot de
Vader. Wie een andere weg wil
bewandelen buiten de Christus der
Séhrift om, die kan niet bij de Va
der uit komen, doch loopt zich
dood in eigen verstandelijke over
wegingen en redeneringen. De bij
bel vraagt van ons geloof. Geloof,
waarbij het verstand niet uitge
schakeld behoeft te worden, maar
zich wel dient te onderwerpen aan
het gezag van Gods Woord.
Jezus, Gij zijt de weg tot God,
't Woord, dat de "schepping bereidde
't Licht, dat al duisternis ten spot
ons op de heilsweg wil leiden.
Blindelings doolt de wereld voort,
sterven, dat is haar laatste woord.
Heiland, wil Gij haar bevrijden!
Z zee.
C, B.
kleren onderhouden en verstellen,
zover ze dit kan.
Als je Minnie aan het woord laat,
zou je denken, dat ze een paar bar
baren tot ouders heeft. „Niets be
grijpen ze van me", klaagt ze. „Ik
mag niets en ik moet van alles. Ze
leven met hun gedachten nog in de
middeleeuwen en denken, dat er
intussen niets veranderd is. Het
zijn een paar vervelende ouderwet
se zeurpieten".
Waarom?
Niets is echter minder waar.
Minnie heeft een paar uiterst ver
standige ouders. Mensen, die met
heel hun hart open staan voor
hun kinderen en voor de tijd,
waarin zij leven.
Zij staan nuchter met beide be
nen op de grond en begrijpen heel
goed, dat jonge mensen het in deze.
tijd niet altijd gemakkelijk hebben,
omdat er over het algemeen zoveel
vrijer opvattingen heersen en die
veel groter verantwoordelijkheids
besef eisen. Ze weten, dat kinderen
in de puberteitsjaren aan vele in
vloeden bloot staan, die hen uit
hun evenwicht, ja in innerlijke
nood kunnen brengen. Maar juist
daarom zijn ze vast besloten, deze
invloeden in het oog te houden.
Minnie is nooit een gemakkelijk
kind geweest. In veel opzichten be
gaafd, uiterst intelligent en daarbij
begiftigd met een opvallend knap
uiterlijk had ze al gauw de neiging,
van haar eigen persoontje een klei
ne afgod te maken. Er was maar
heel weinig nodig, om haar over
het paard te tillen.
De teugels strak
Toen ze nog maar een jaar of 12
was had ze al zwermen jongens
achter zich aan. Ze was haar leef
tijd ver vooruit. De ouders zagen
tijdig het gevaar hiervan in. Ze
waren niet van plan, hun meisje,
dat zoveel goede eigenschappen be
zat, tot een leeghoofdig, ijdel, al
leen maar op uiterlijkheden afge
stemd wezentje te laten worden.
„Ben ik niet mooi?" vroeg Minnie
dikwijls, toen ze nog jonger was
dan nu. En dan draaide ze als een
kleine mannequin voor de spiegel
heen en weer. Het maakte haar
moeder bezorgd. De ouders kwamen
overeen, dat deze kleine meer on
der de duim gehouden zou moeten
worden dan bij de andere kinderen
nodig was geweest. Daarom zijn er
nu verscheidene dingen, die Minnie
niet mag. Het kleine paardje moet
de teugel voelen, om later een echt
raspaardje te kunnen worden.
Minnie voelt zich hevig tekort
gedaan. Maar de ouders gaan rus
tig en vastberaden voort op de weg,
die ze weten, dat Minnie nodig
heeft. Eenmaal zal Minnie beseffen,
dat haar ouders het beter wisten
en hen er dankbaar voor zijn.
MARCELLE.
neerdaalde. Dit militaire vuur gaf
de artilleriebeschieting van de vij
andelijke rivieroever en de daar
achter gelegen stellingen aan. Ook
werden, ter misleiding van de vij
and, ter plaatse waar de oversteek
zou worden gewaagd overigens
door de regen maar matig geslaag
de rookgordijnen gelegd.
Precies op tijd werden bij de
oversteekplaatsen „Hond" en „Kat"
de eerste bootjes van de genie te
water gelaten en weldra waren het
complete veerdiensten, die de sol
daten naar de overzijde brachten.
In waaiervorm verspreidden de
mannen zich in de uiterwaarden,
snel oprukkend naar de verzamel
punten, van waaruit de eerste doe
len werden aangevallen. De tegen
standers openden onmiddellijk het
„vuur" op de optrekkende „vijand"
In de weilanden waren goed ge
camoufleerd luchtdoelgeschut ei
tankafweerkanonnen opgesteld om
ook vanaf de grond de overtrekken
de troepen de nodige steun te ver
lenen
Werk van de genie
De genie was inmiddels begon
nen met het bouwen van grote en
kleine vlotten van balken op^boot-
jes, voor het overbrengen van
jeeps -en drietonners. Bij de over
steekplaats „Kat*.' werd de eerste
jeep plus aanhangwagen in vijf
minuten overgezet. Ondanks de vrij
sterke stroom, dreven de bootjes
niet af; zij werden vaardig door de
stuurlieden, die ook de buiten
boordmotoren bedienden, naar de
landingsplaats gestuurd. Het over
varen verliep allemaal bijzonder
vlot, mede dank zij het bijzonder
fraaie weer, toen de x-egen door de
zon was verdreven.
Het was allemaal een vredige na
bootsing van wat voor de Canade
zen in april 1945 wrede werkelijk
heid was. Vredig vooral in het
fraaie decor van dit rivierland
schap.
FEUILLETON
Ingezonden mededeling
INSECTEN?
Het is nu tijd U op te geven
om uw woning te laten uit
spuiten tegen insecten of tegen
houtworm.
Vraagt vrijblijvend
inlichtingen bij
De vorige maand heeft de werk
loosheid in Engeland de grootste
omvang bereikt'sedert januari 1953
naar blijkt uit een rapport van het
Engelse ministerie van Arbeid. Op
een controledag in april stonden
440.000 personen ingeschreven als
werkloos, hetgeen twee procent
van de arbeidende bevolking is. Op
dezelfde datum in apiril van het vo
rige jaar was het percentage werk
lozen 1.6.
Ingezonden mededeling
t HÉÉRLIJK JONG, ZO ÉCHT
I BLAD VAN DÉZE TIJD
Dit is het geheim waarom al wat jong is en zich jong voelt,
onweerstaanbaar aangetrokken wordt door dit fleurige blad
met zijn hartverwarmende gezelligheid.
Let de komende weken eens extra goed op
MARGRIET met haar verrassende inhoud I Alléén
MARGRIET kan zóveel bieden,want.-MARGRlET
Is verreweg hel groot9tc blad van Nederland.
„Enfin, jullie kunnen er van den
ken wat je wilt, maar ik vind het
maar een gekke gewoonte. Ik voor
mij zou nooit een man willen heb
ben, die zoenen onhygiënisch vindt.
En nu nog eens wat. Ik wil natuur
lijk niet stoken in een huwelijk,
maar ik meen toch verplicht te zijn
je te moeten waarschuwen. Ik heb
namelijk op een morgen vroeg ge
zien, dat je vrouw zich liet kussen
door je buurman".
„Dat bestaat niet", antwoordde
Jan resoluut, vastbesloten om zo
lang mogelijk vol te houden. „Je
moet je beslist vergist hebben,
want Davelaar is een verstokte
vrouwenhater".
„Hoe weet jij, dat het Davelaar
was?" vx-oeg Ellen op scherpe toon.
Lieve help, nu zat hij er in.
Had hij daar even zijn mond voor
bij gepraat. „Oh, ehprobeer
de hij zich er uit te redden, „die
andere buurman is al heel vroeg
weg 's morgens, al voor het licht
wordt. Dus ehhet kan niemand
anders als Davelaar geweest zijn".
„En je beweert, dat ik me ver
gist moet hebben?"
„Nu ja, ik kan me natuurlijk ook
vergissen en Betsy ook".
„Ja, eri Davelaar ook", antwoord
de het meisje droog. Ze dx-aaide
zich opnieuw naar hem toe en keek
hem nu recht in het gezicht: „Nee,
jongeman, je kunt me vertellen
wat je wilt en ik heb werkelijk res
pect voor de manier waarop jij je
er telkens weer uit weet te redden,
maar er klopt iets niet. Waarom,
bijvoorbeeld, draag jij geen ring en
je vrouw wel?"
„O, hdat komt, omdat ik eh
mijn ring verleden jaar met
tuinieren verloren heb. Zonde, hé?"
„Heel erg", beaamde het meisje.
„Weet je wat nog erger is? Gistex--
morgen was Betsy haar handen
aan het wassen en toen had ze haar
ring even afgedaan. Ik ben zo bru
taal geweest om er even in te kij
ken. Ze had er geen erg in. Maar
jouw initialen stonden er niet in,
wel andere, namelijk een G. en een
D. Dat is dus de D. van Davelaar.
En nu jij. Wat heb jij daarop te
vertellen?"
Jan slaakte een zucht. Daar weet
ik geen antwoord op te vinden,
kleine heks. Ik geef me gewonnen.
Zoals jij iemand het lastig kunt ma
ken Goeie genade, ik tx-anspi-
reer alsof ik midden in de Sahara
zit. Ik heb geen droge draad meer
aan het lijf
„Dat is wel goed voor je, jonge
tje", antwoordde Ellen, inwendig
trots op haar x'esultaat. „Nu heb ik
je in de dubbele zin des woords in
het zonnetje gezet, niet? En nu
geen leugens meer en eerlijk alles
opbiechten, want uitvluchten kun
nen je toch niet meer baten. Veiiel
op: Je bent dus niet getrouwd?"
„Nee, dat klopt. En dat is maar
gelukkig ook, want ik moet je eer
lijk vertellen, dat ik smoor verliefd
op je ben geworden, klein ding".
„Dat is al geen nieuws meer voor
me. Dat heb ik al lang gemerkt. Ho,
handen thuis. Zo ver zijn we nog
niet, en ik ben nog lang niet met
je klaar. Wie is Betsy? Natuurlijk
de vrouw van die beroemde vrou
wenhater Davelaar, niet?"
Hij zuchtte opnieuw. „Ook dat is
zo. Haar ring heeft haar dus ver
raden".
„O nee, ik had het hele geval al
lang dooi'. Dacht je soms, dat wij
in Canada achterlijk zijn? Die Hol-
landertjes denken maar, dat het
allemaal van die boertjes zijn, hé?
Daarom verdween Betsy natuurlijk
iedere avond. Naar huis. En keerde
de volgende morgen terug".
„Ja, dat klopt ook. Wacht eens,
nu gaat me een licht op. Dan heb
jij varxmorgen de voordeur op het
nachtslot gedaan".
Ze lachte grimmig. „Jawel mijn
heer, en ook de keukendeur. En het
is me nog een raadsel, hoe ze bin
nen is gekomen".
Nu lachte Jan. „Het keukenx'aam
stond op een kier".
„Drommels, dat ik daar niet aan
gedacht heb", antwoordde 't meis
je. „Enfin, ze heeft in ieder geval
een paar onaangename minuten
gehad en ik lachte me een kriek.
Ik heb alles gezien. Behalve het
klimmen door het keukenraam na
tuurlijk. Maar waarvoor dient die
comedie in 's hemelsnaam?"
Toen ging J an goed zitten. En hij
vertelde van het onverwachte be
richt, dat oom en tante zouden ko
men. Dat hij als vrijgezel onmoge
lijk zou gauw een vrouw kon op
duiken, dat zijn buren die avond
juist bij hem op visite waren en
dat men na lang i*edeneren einde
lijk bereid was om Betsy als plaats
vervangend echtgenote te laten
fungeren. „En", besloot Jan zijn
biecht, „we waren allemaal in de
veronderstelling, dat ooxn en tante
toch niet zo lang zouden blijven.
Voorts waren we er van overtuigd,
dat ze wel in een hotel zouden gaan
slapen en tenslotte hadden we niet
gerekend op het feit, dat ze nog
zo'n charmant nichtje zouden mee-
brengen. En zodoende ontstonden
er vex-schillende moeilijkheden. De
afspraak gold voor een week maar
ik was er toch al van overtuigd,
dat het vandaag of morgen wel mis
zou gaan. Voor één of twee avon
den kan men wel eens een smoesje
bedeixken, maar iedei-e avond gaat
dat niet".
(Woi'dt vervolgd)