maggi JUIIEHHESOEP Cf. borden HART ZIERÏKZEESCHE NIEUWSBODE vrijdag 29 november 1957 No. 18267 Ingezonden mededeling Per Zllverzaki* voor 4 volle Meer dan 1.5 miljoen leerlingen bij lager onderwijs 's-GRAVENHAGE, 28-11. - Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft zo juist gegevens gepubli ceerd waaruit blijkt, dat het ge woon en voortgezet gewoon lager onderwijs op 16 september 1957 1.521.700 leerlingen telden tegen 1.410.500 op 16 januari 1957 (toene ming 11.100 leerlingen of 0.7 Tegenover een relatieve toene ming bij het rooms-katholiek (1.6 procent), het protestants-christelijk (0.5 en het ander (vnl. neutraal) bijzonder onderwijs (0.7 staat een daling bij het openbaar onder wijs (0.4 Het aantal toegelaten leerlingen bedroeg in de periode 17 januari- 16 september 1957 218.400, dat is 10.000 (4.4 minder dan in de pe riode van 17 januari 1956-16 januari 1957. Deze afneming houdt uiteraard verband met het verloop van de ge boortecijfers in de jaren 1949 t/m 1951 (resp. 236.200, 229.400 en 228.600 levendgeborenen), uit welke jaar gangen de toegelatenen in 1956 en 1957 in hoofdzaak afkomstig waren. Het gros van de Turkse troepen die wekenlang oefeningen hebben gehouden in het grensgebied bij Syrië, is vandaar vertrokken, zo wordt te Ankara vernomen. Een Russische natuurkundige heeft volgens radio-Moskou vern klaard, dat het raketdeel van de eerste Spoetnik, wanneer dat begin volgende maand verbrandt, zulk een sterk licht zal verspreiden, dat het zelfs op een zonnige dag te zien zal zfyn. v v-x- w-:* ;i; WIJ OUDERS 1$ dit verwennen? *x* •x^x-x*-:* •x-t* „Zeg, hoor eens even", hoort Magda haar zuster Tine door de telefoon zeggen, „Bob heeft van avond ergens een bespreking en komt pas tegen half tien thuis. Ik heb geen zin om zo lang alleen te zitten en dit is juist een mooie ge legenheid, om naar de eerste voor stelling in de bioscoop te gaan. Er draait een leuke film; ik wou graag dat je mee ging. Zorg je dan, dat je om half zeven bij me bent?" „Dat kan ik niet", antwoordt Magda rustig. „Dan zijn de kinde ren nog niet in bed". „Lieve help, doe niet zo overdreven. Kan Maar- tje ze dan niet naar bed brengen voor een keertje?" „Ze zijn gewend, dat we na het eten nog een spel letje doen en ik ze een verhaaltje voorlees, als ze er in liggen. Ze hebben nu eenmaal hun vaste pro gramma". „En daar maak jij je de slaaf van", roept Tine boos. „Je verwent die kinderen van je teveel en dan nog wel terwijl je zo'n heerlijk vrij leven kunt hebben met een man, die vóart. Ik moet altijd rekening houden met Bob". „En ik moet rekening houden met de kinderen", antwoordt Mag da wat kortaf. „En waarom heb je dan een-meisje voor dag en nacht?" „Niet om haar de lieve, kleine din gen te laten doen, die kinderen al leen van hun moeder verwachten". „Overdreven verwennerij, zeg ik je!" roept Tine. „Maar je gaat je gang maar, hoor. Het hoeft al niet meer!" Als de verbinding verbroken is, blijft Magda peinzend bij het toe stel staan. Heeft haar zuster gelijk? Verwent ze de kinderen? Overdrijft ze de dingen doordat ze al te goed wil zijn? Maar Tine heeft geen kinderen; ze kan dit niet zuiver beoordelen. Opeens weet Magda weer, dat het goed is, wat ze doet. Voor de kin deren is het uurtje na het eten, waarin moeder helemaal voor hen is, iets heel kostbaars. Vooral om dat vader maar zo zelden thuis is, hechten ze er dubbel aan en houdt ook Magda er altijd aan vast. Mis schien zouden echter wel meer mensen dit verwennen noemen en jezelf tot slaaf maken van je kin deren. Lóten ze dat dan maar vin den; Magda voelt het zo, dat er dingen zijn, waarin je je kinderen verwennen mag, ja verwennen moet. Hen teleurstellen zou onver geeflijk zijn. Er zijn dingen, die je hun niet mag afnemen, terwille van eigen genoegens. Omdat dit de dingen zijn, waarop hun bestaan gegrondvest is. Omdat dit de vei ligheid en de zekerheid van hun leven uitmaakt. Op moeder moe ten ze kunnen rekenen Moeder laat je niet zomaar in de steek, als het voor haar toevallig beter uit komt. Bovendien is er immers geen sprake van, dat ze er iets voor op offert. Het uurtje voor het slapen gaan, tezamen met de kinderen rond de tafel onder het licht van de lamp is zo vol innige goedheid en saamhorigheid, dat zij er even zeer van geniet als de kinderen. Het is het kostbare sluitstuk van de dag Je zou het een soort avond wijding kunnen noemen. Ze wil het niet missen voor de mooiste film. En dan wil Tine beweren, dat ze zich tot een slaaf van de kinderen maakt. Nee, dit is geen verwen nen; dit is de vrijwillige gave van moederliefde. MARCELLE. (Nadruk verboden). DE VORST VAN SUPRANIA 30. „De vorst van Suprania?" vraagt Aram verbaasd. „Kerel, waar heb het eigenlijk over?" Igor komt overeind en schudt drei gend zijn geketende vuisten. „Over de man die jullie schurken, je gerechte straf zal geven!" grauwt hij. „Jarenlang zaten wij vast geklonken aan de roeibanken van de galeien van het koninkrijk Napels. Totdat we, onder leiding van de grote Saladin, in opstand kwamen en die vervloekte slavendrijvers van de koning voor de haaien wierpen! En nu is het jullie beurt!" Zijn grote handen om klemmen Arams arm in een ijzeren greep. „Thans heeft Salladin een eigen rijk gesticht, Suprania, diep in de oerwouden van Afrika, een rijk met een leger van duizenden en duizenden negersoldaten. De, tijd is niet ver meer, dat die krijgers als een zwarte vloedgolf heel Italië onder de voet zullen lopen, om de trotse kastelen van hen, die zich edelen durven noemen, te vermorzelen! Te vermor zelen, zoals ik het jou nu zou kunnen doen.Nog sterker om klemmen zijn reusachtige handen Arams pols. Maar, met een krachtige uithaal van zijn arm werpt de jonge ridder Igor van zich af. „Gij vermorzelt mij nog niet, ook al heb ik maar één arm tot mijn beschikking", zegt hij kalm. „En het staat nog te bezien, of die Salladin het er tegen de edelen van Napels beter afbrengt!" En met deze woorden laat Aram de gevangenen in de kajuit alleen. VERSLAG TWEEDE KAMER BEGROTING 1958 VAN GEMEENTEFONDS Rekening dient gehouden met verdere lastenstijging In het eindverslag van de Tweede Kamer over de begroting 1958 van het Gemeentefonds, hebben zeer vele leden gevraagd of inmiddels de voorlopige percentages van de algemene en belastinguitkering voor 1958 zijn vastgesteld. Zo ja, welke zijn deze percentages? Heeft de vaststelling van het per centage van de algemene uitkering plaatsgehad in overeenstemming met het advies van de raad van ad vies voor de gemeentefinanciën? Nu inmiddels een aantal ont- werp-gemeentebegrotingen voor '58 is gepubliceerd, welke begrotingen in het algemeen belangrijke tekor ten aanwijzen, werd de vraag ge steld, of de ministers verwachten, dat de na de aanbieding van die gemeentebegrotingen vastgestelde voorlopige uitkeringspercentages voor 1958 tot gevolg zullen hebben, dat vele van die begrotingen alsnog in evenwicht zullen komen. Zo ja, waarop wordt die mening dan ge baseerd? Indien de ministers van oordeel zijn, dat dit evenwicht ook na de vaststelling der uitkeringspercen tages niet wordt hersteld, op welke wijze zal dan in de tekorten van WEKELIJKSE WERELDSCHOUW Gebarsten blok De westelijke wereld maakt zich terecht bezorgd over inwendige moeilijkheden en de ernstige ziekte van president Eisenhower. Het staat wel vast, dat er in het Atlan tische blok een barst is ontstaan, en men er zelfs spreekt van een Frans-Duitse samenwerking, die een Engels-Amerikaanse overheer sing in de N.A.T.O. wil voorkomen. Aanvankelijk kreeg men in Pa rijs de indruk, dat het gesprek tus sen Dulles en Pineau voor Frank rijk gunstiger resultaten had op geleverd, maar later bleek dit te optimistisch gedacht Vermoedelijk daarom heeft de Engelse premier Mac Millan zijn bezoek aan Parijs toch doorgezet; de besprekingen werden bestempeld als stroef te zijn verlopen. Het is blijkbaar minder het feit op zichzelf, dat Amerika en Enge land wapenen aan Tunis hebben gegeven dan de wijze waarop dit is gedaan, wat kwaad bloed heeft gezet. Nu komt bovendien sultan Mohammed V van Marokko naar Washington, en dit zal zeker ook niet in de geest van Frankrijk zijn. Of er op die wijze resultaten voortkomen uit de a s. bijeenkomst van de N.A.T.O.,' welke Eisenho wer nu niet persoonlijk zal kunnen bijwonen, is op zijn minst twijfel achtig. Spaak mag aan de N.A.T.O. krachtige woorden hebben gewijd, en Norstad mag de organisatie als geheel prijzen - de oude Montgo mery, die haar binnenkort verlaat, is er niet zo erg gerust op. Dit niet tegenstaande de toezegging over raketwapenen, die Dulles, in zijn laatste conferentie aan de gealli eerden heeft gedaan! Machinaties in Cairo In het nabije oosten blijkt dat gene, wat men Egyptische neutrali teit noemt, doch op politieke chan tage lijkt, wel vruchten af te wer pen! Zowel Noord-Amerika als de Sowjet hebben Egypte economi sche toezeggingen gedaan, waar van nog zal moeten blijken in hoe verre Rusland deze nakomt, ter wijl inmiddels Engeland en Frank rijk reeds in hun betrekkingen met Egypte concessies tonen. En dit alles op hetzelfde ogen blik, dat Egypte voortdurend drei gementen uit tegen Jordanië en in dit land zelf intrigeert. Daarbij komt, dat Frankrijks wantrouwen, wat de wapentoevoer naar Algiers betreft, veel sterker is gericht te gen Egypte dan tegen Tunis. Geheel het Algerijnse vraag stuk wordt steeds meer een strui kelblok voor de nieuwe Franse re gering, nu minister Gaillard in zijn eigen radicale partij een nederlaag heeft geleden tegen Mendes-Fran- ce, die opnieuw naar voren dringt. Hij wil onderhandelingen met Al giers, zelfs voor dat een statuut is tot stand gebracht. Frankrijk ver geet blijkbaar al te gemakkelijk wat de vredespolitiek van Mendès France in Indo-China aan Frank rijks positie heeft gekost. Nederland in 't nieuws Nederland is in de afgelopen week merkwaardig veel in het „in ternationale nieuws" naar voren gekomen Dit bleek reeds dadelijk uit de belangrijke bijeenkomst te Amsterdam voor een Europese Cultuur Stichting, waarbij Aden auer en Schuman elkander ont moetten. Ook uit de bijeenkomst van het zg. Benelux-parlement, waarin een oordeel werd vastge steld over de nieuwe Benelux- unie, die vermoedelijk niet vroe ger dan over zeven jaar in werking kan treden. In Washington zou men met plannen rondlopen 'om de Belgische en Nederlandse luchtmachten sa men te binden, terwijl anderzijds gezegd wordt, dat men in Was hington geheel de Italiaanse lucht macht zou willen opheffen. Maar vooral staat Nederland in de alge mene belangstelling door de be handeling van het vraagstuk Nieuw Guinea in de V.N., voor de zoveel ste maal ter sprake gebracht. Waarlijk niet te vroeg heeft mi nister Luns er op scherpe wijze de aandacht op gevestigd, dat Indo nesië de volkenrechterlij ke ver plichting heeft om het leven en goed van de Nederlandse onderda nen in Indonesië te beschermen, en niet de bevolking op te zetten tot ongeoorloofde daden van geweld. Gepraat zonder daad Tot dusverre kan men deze 12de assemblee der V.N. geen grote po sitieve resultaten toeschrijven. Er zijn gebruikelijke resoluties aange nomen; er is op het gebied van hulpverlening, hygiëne, enz. het nodige routinewerk verricht, maar het brandende vraagstuk van ont wapening, is reeds dadelijk door de houding van Rusland, de oplossing geen stap naderbij gekomen. De geallieerden bleken op wens van Rusland bereid de ontwapenings commissie aanvankelijk tot 11, daarna zelfs tot 25 leden uit te breiden, hoewel zij op zichzelf van deze uitbreiding weinig goeds voor spellen. Maar zelfs dit laatste voorstel, door de bemiddeling van India en Joegoslavië verkregen, heeft Rusland's categorische ver klaring uitgelokt, dat het in deze uitgebreider commissie geen zitting zal nemen. Men ziet het: de internationale politiek blijft verword als te voren: gepraat en geplaag. En dit on danks de vrij stoutmoedige voor spellingen, die acht vooraanstaan de geleerden te New York hebben gedaan over het uitzicht, dat de wereld over honderd jaar zal to nen. Aantrekkelijk lijkt het in alle opzichten zeker niet! VAN DER MANDERE. die begrotingen naar het oordeel van de ministers moeten worden voorzien? Bij de beoordeling zal dan ook nog rekening gehouden moeten worden met de nieuwe las tenstijgingen, voortvloeiende uit de recente ontwikkeling van de rente voet en de voorgenomen verhoging van de pensioensbijdrage van 16,1 tot 22 procent. Voorts werd gevraagd of het juist is, dat op grond van de raming van het voor belastinguitkeringen be schikbare bedrag voor 1958, reke ning houdende met een blokkering van zeven miljoen, een uitkering van 156 procent mogelijk is. De voorlopige uitkering is vastgesteld op 143 procent, zodat - indien vo renstaande berekening just is - la ter nog een aanvullende uitkering van 13 procent mag worden ver wacht, hetgeen voor de gezamen lijke gemeenten een bedrag van on geveer 26 miljoen gulden betekent. Om welke reden is het voorlopige percentage zo belangrijk beneden de geraamde totaalopbrengst vast gesteld? KERKNIEUWS BURGH Ds. D. van Maanen 45 jaar predikant Zondag 1 december a.s. zal het vijfenveertig jaar zijn geleden, dat ds. D. van Maanen van Apeldoorn werd bevestigd als predikant in de Ned. Herv. Kerk. Ds. van Maanen werd 10 maart 1885 te Utrecht geboren en bezocht het stedelijk gymnasium in zijn ge boortestad, waar hij ook aan de rijks universiteit studeerde. Nadat kand. van Maanen in september 1910 door het provinciaal kerkbe stuur van Noord Brabant en Lim burg was toegelaten tot de evan geliebediening in de Ned. Herv Kerk en eerst van 2 oktober 1910 tot 13 oktober 1912 twee jaar te Wolvega werkzaam was geweest als hulpprediker, werd hij op 1 de cember 1912 door wijlen ds. J. Th. F. van den Linde van Heeg, toen nog predikant te Wissekerke, te Burgh in de classis Zierikzee in het ambt bevestigd. In 1919 ver wisselde de jubilaris deze gemeente met die van Waarde op Zuid Be veland, vanwaar hij in 1924 naar Heerlen-Terwinselen vertrok. Ten slotte stond ds. van Maanen nog negentien jaar te Hoenderloo, waar hem met ingang van 10 september 1950 op ruim vijfenzestig jarige leeftijd emeritaat werd verleend. Na zijn emeritaat vestigde hij 2ich metterwoon te Apeldoorn. Ds. van Maanen heeft in de loop der jaren vele bestuursfunkties vervuld en zitting gehad in tal van colleges. Ger. Kerken In de Gereformeerde Kerk te Bruinisse zijn voor de verkiezing van ambtsdragers de volgende dubbeltallen opgemaakt Vacature ouderling G. Verheij (niet herkiesb.) P. Quaak en L. bij de Vaate. Vaca ture diaken: Joh. de Waal-Otte (herkiesbaar): Joh. de Waal-Otte en J. W. Jonker. Ingezonden mededeling De Amerikaanse regering zal de begroting voor de constructie van geleide projectielen met twee mil jard dollar verhogen, zo heeft de voorzitter van de financiële com missie van de Senaat, de democraat Burd, bekendgemaakt. Op andere, niet nader genoemde posten, zal echter een half miljoen dollar be zuinigd worden. X~XK"X"X'X«x~X"X«X"X"XX^"X"X«X«X"X~X"X~X«XK"X"X«X«X"X"X«X*«XX"X~X"X"X"X~:" Het FEUILLETON overwint OORSPRONKELIJKE ROMAN door Dick Rebel No 24 Er was nog iets Daar kon zij bang voor worden. Het was geheimzinnig, maar toch boeide het haar of misschien boei de het haar juist wel door al die geheimzinnigheid. Wel werd zij tel kens weer gewaarschuwd door een stem in haarzelf: „Niet doen, Ma ria, gebruik je verstand!" Dikwijls was het alsof haar vader achter haar stond, haar verschrikt aan keek en waarschuwend zei, dat Irn het nu wel meende, maar straks gewoon aan haar zou zijn. Niemand had haar ooit met duidelijke woor den daarover iets gezegd. Wat zij wist, had zij uit boeken. Goede boeken, waarin stond, dat er niets kwaads in school, dat dit juist de jongen en het meisje bij elkaar bracht en man en vrouw met el kaar verbond. Maar er waren grenzen. Grenzen, die voor de ver loving nauwer waren dan voor het huwelijk. De verloving was de tijd, waarin men elkaar leerde kennen, het huwelijk de tijd, waarin men elkaar bezat. Maar het scheen Maria, of zij haar gevoelens van liefde niet los maken kon van lichamelijke ver langens. Het samenzijn bracht hen niet slechts geestelijk, maar ook lichamelijk dichter bij elkaar. En zij hield toch van Irn! Hield hij ook niet van haar? Dan moest zij hem vertrouwen ook. Verder dacht zij niet, wilde zij niet denken ook. In de tijd dat zij elkaar nu al kenden, waren zij dichter bij el kaar gekomen dan Maria ooit had kunnen vermoeden. Zij waagde het er op. Bewust werd zij roekeloos, omdat zij niet op kon tegen dat vreemde verlangen in haarzelve. HOOFDSTUK IV. Irn en Maria waren op weg naar Irns huis. Voor het eerst zou Maria de ouders van Irn ontmoeten. Hoe wel zij telkens weer tegen zichzelf zei, dat het mensen als ieder ander waren, voelde zij zich toch iets ze nuwachtig. Maar dat zou wel over gaan. Voor enkele weken had Irn haar meegenomen naar Rie Beurtman en een paar dagen daarna naar Jetty, de vriendin van Jasper. Toen had zij zich ook niet op haar ge mak gevoeld, doch nog geen half uur na de kennismaking was zij weer de oude geweest. Zij naderden het huis. Irn sloeg het hek open. Maria telde de se conden. Maar hoe zij de tijd ook trachtte te rekken, zij stond enkele ogenblikken later in het heimelijk gevreesde huis. Het ging haar eigenlijk veel te vlug Irn liet haar nauwelijks tijd om haar mantel op te hangen. Een gang door. Geroezemoes van stemmen. En toen, alsof Irns stem heel uit de verte kwam: „En hier is nu Maria Rogger, moeder!" Inr keek lachend naar zijn moe der en wees naar de deuropening, waarin Maria juist verscheen. Mijnheer Bloezer liet zijn krant zakken en keek nieuwsgierig over zijn bril. In de fauteuil bij het raam zat Rie Beurtman tegenover Henry van Pastel, sinds enige tijd meester in de rechten en sedert een maand of drie haar vriend. In de bank tegenover de salondeuren zat Jas per, kwasie-onverschillig, zijn be nen slap voor zich uit, met naast zich Jetty, de schooljuffrouw. Ietwat zenuwachtig blikte Maria naar binnen, hoewel zij allen, be halve mijnheer en mevrouw Bloe zer, kende. Haar donkere ogen za gen daarop Irn vragend aan. Zij was, ter gelegenheid van dit eerste bezoek aan Irns ouders, gekleed in een donkerbruine zijden japon. Om haar hals lag een vuurrood snoer en aan een harer vingers pinkelde een kleine gouden ring met een doorzichtig steentje. Irn lachte bemoedigend. Plots zag Maria Irns vader. Zij herkende hem onmiddellijk door de trekken, die hij gemeen had met Irn en zonder het eigenlijk goed te weten lachte zij tegen hem. Haar mooie, witte tanden blonken en uit haar ogen straalde de gloed, die reeds zo menigeen trof en vast hield. Mijnheer Bloezer was opgespron gen, blij verrast met dit mooie meisje, dat volgens Irn zijn schoon dochter zou worden. Mevr Bloezer aarzelde nog, hoewel zij zich op dit ogenblik onmogelijk wrevelig kon voelen. Ja, hoewel voor het eerst, week haar tegenzin in dit meisje, dat zij nog nooit tevoren gezien had. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1957 | | pagina 9