Concertzaal brengt „Oklahoma" ili f ai 1 Iipvl Scooter reed midden op weg: auto in de sloot 20 ct. 't is weer KWATTA Nieuwe Radio-Televisie-Gids groot succes! een „muzikale romance" c ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG 4 OKTOBER 1957 No. 18235 R.T.M. niet gelukkig niet de nieuwe veerboot „Haringvliet" Schip wordt door pech achtervolgd In de „Haringvliet", de nieuwe veerboot op de dienst Hellevoet- sluis-Middelharnis, bezit de R.T M. een prachtige nieuwe veerboot, die wat de passagiersaccomodatie be treft, prachtig is ingericht, maar die óf door pech achtervolgd wordt óf niet geschikt schijnt te zijn op dit traject met zijn nauwe haven ingangen dienst te doen. Wij vrezen dat dit laatste het ge val is. De kapiteins op deze dienst van de R.T.M. zijn ervaren lieden, maar er gaat geen week voorbij, of de boot, die nog steeds niet offici eel in dienst is heeft het een of an dere ongeluk. Zo werd eerst in de haven van Middelharnis op de duc-dalven ge varen, vervolgens op de zg. keien- dam in de haven van Hellevoetsluis en tenslotte eveneens in de haven van Hellevoetsluis op een andere plaats in de steenglooiing, waarbij een schroef werd kapot geslagen. Het schip schijnt slecht naar zijn roer te luisteren. Het veranderen van de stuurinrichting, c.q. de roe ren, kost vele tienduizenden gul dens, maar het zal toch wel nood zakelijk zijn de stuurinrichting zo danig te herzien, dat men in het Ingezonden mededeling Amerikaans bloed voor Nederland ROTTERDAM, 3-10. De beman ningen van de beide Amerikaanse torpedoboot jagers die aan de Park kade te Rotterdam liggen, hebben te kennen gegeven bloed voor het Nederlandsche Roode Kruis te wil len afstaan. Vrijdagmiddag om 2 uur zal hieraan gevolg worden ge geven aan boord van de U.S.S. „Huntington". Haringen in bassin Het haringenbassin in het aquarium, waar enkele maanden geleden de laatste exemplaren waren gestor ven, schittert weer letter lijk van leven. Naar schat ting 400 jonge haringen, in de wandeling bliek genoemd, draaien er hun rondjes te- gen-de-klok-in om de rots, die in hun bassin staat. Hier mee is een oude traditie her steld. Van oudsher is Artis immers het enige of althans een van de zeer weinige aquaria, waarin haringen te zien zijn en in het leven ge houden worden. De school haringen, die drie jaar lang de trots van de Amsterdamse dierentuin is geweest, heeft de warme dagen aan het be gin van de zomer niet over leefd. Er waren er trouwens slechts enkele over van de twee- a driehonderd, die in het bassin waren gegaan. vervolg wanneer het schip dienst gaat doen, even veilig kan overva ren als dat op de andere lijnen van de maatschappij het geval is. Wij denken hierbij speciaal aan de mooie snelle boten op de lijn Zijpe-Numansdorp, de Minister C. Lely en het zusterschip de Minister van der Sleijden, die wat zeewaar digheid betreft een staat van dienst van meer dan een halve eeuw ach ter de rug hebben, die er zijn mag. T.B.C. verder afnemend in Nederland UTRECHT, 3-10. In 1956 nam de tuberculose als volksziekte in ons land verder in betekenis af. In dat jaar stierven er 593 personen aan tuberculose, d.i. 5,4 per 100.000 in woners van de gemiddelde bevol king. In 1955 bedroeg dit steftecij- fer 6,6, zodat het sterftecijfer met 18 procent is gedaald ten opzichte van het vorig jaar. Dit deelt de medische adviseur van de Stichting Nederlandse Sa natoriumverzekering, dr. M. Rus- schen, mede in het jaarverslag van de stichting over 1956. Het totaal aantal ziektegevallen is niet bekend. Bij benadering kan echter het verloop van het ziekte- cijfer worden vastgesteld aan de hand van het aantal nieuwe aan tuberculose lijdende patiënten van de gezamenlijke consultatiebureaus In 1956 bedroeg dit aantal 7674 of 7,05 per 10.00 inwoners tegen 8725 of 8-12 per 10.000 inwoners in 1955, een daling van 13 procent ten op zichte van 1955. De Algerijnse opstand heeft se dert het begin in november 1954 tot aan 1 augustus jl. aan 6.945 bur gers (6.075 Mohammedanen en 870 Europeanen) het leven gekost. Voorts worden 2.333 burgers (2.107 Mohammedanen en 226 Europea nen) vermist, aldus een bekendma king van het bureau van minister Lacoste in Algiers, Ingezonden mededeling Over de hele wereld finnen moer mensen baat bij REÜNIES dan bil aula ander maagtablet. Rennies blussen brandend maag zuur onmiddellijk. Gewoon laten smelten op de tong en Uw pijnen verdwijnen in korter tijd dan U nodig had om deze advertentie te lezen. Over eerste helft 1957: Gezinsconsumptie per hoofd dalende Uit gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt, dat de gezinsconsumptie per hoofd van de bevolking, die ongeveer tweederden van de totale binnen landse bestedingen vormt, in de eerste helft van 1957 enigszins is gedaald in vergelijking met de overeenkomstige periode van het vorige jaar, al bleef het verbruik nog aanmerkelijk boven het peil van de eerste helft van 1955. Het hoeveelheidsindexcijfer van de gezinsconsumptie per hoofd van de bevolking, dat door het Cen traal Bureau voor de Statistiek be rekend is op basis van 1953 100, bedraagt voor de eerste helft van 1957 113 tegen 114 voor de eerste helft van 1956 en 105 voor de eer- ste helft van 1955. Het hoeveel heidsindexcijfer van de totale ge zinsconsumptie onderging in ver gelijking met dat voor de eerste helft van 1956 geen verandering en bedraagt voor beide perioden 117. Voor de eerste helft van 1956 be draagt het 108. Ingezonden mededeling Spaar Kwatta-soldaatjcs mor het Kwatta-soldaatjeJ^ KANTONGERECHT ZIE RIK ZEE Linkshoüdende wielrijder de oorzaak? Een auto was gaan slingeren op een natte weg, de bestuurder ver loor de macht over zijn stuur en kwam met zijn wagen in een sloot terecht. De schade bedroeg 1.285 gulden. En dit gebeurde omdat een scooterrijdster midden op de rijweg reed en op het moment dat de auto haar wilde passeren, nog meer naar links uitweek. Dit vond plaats te Bruinisse de 22e juli en de scooterrijdster, mej. L. M. te Bruinisse, stond woensdag als verdachte voor de groene tafel het kantongerechtsgebouw te Zierikzee, bijgestaan door de raads man mr. K. A. Keuning. De verd.: „Ik reed midden op de weg omdat me een wielrijder na derde die geheel links reed". De beledigde partij J. A. K. te Brui nisse (chauffeur van de auto): „In de verte kwam een fietser aan die geheel rechts reed Getuige W. K., kapper te Brui nisse en neef van de beledigde par tij, (zat naast zijn oom in de auto), bevestigde diens verklaring en ver telde: „De weg was geheel verla ten". Getuige N. A. K., landarbei der (63) eveneens te Bruinisse: „Ik reed op mijn fiets over de Dorps weg en hield geheel rechts. Ik zag een auto slingerend op me afko men en ben als de weerlicht de weg overgestoken, anders had de auto me gegrepen. Ik heb wel een scoo ter gezien maar weet niet of die me al gepasseerd was of niet...." Mr. Keuning vond dat de zaak teveel werd opgehangen aan de verklaringen van N. A. K. en was van mening dat de wielrijder over stak om zich naar zijn woning te begeven en niet omdat de auto slingerend op hem afkwam. Voorts wees de raadsman er op dat de Dorpsweg zeer bol is zodat de bij regen extra gladde zijkanten het voor een scooterrijder haast on mogelijk maken om uiterst rechts te rijden. De officier mr. Ph. M. Schenken- berg van Mierop achtte bewezen dat verd. links had gereden en eis te f 20 of 4 dagen. De kantonrech ter was het hiermede eens doch hield rekening met de gladde rond- aflopende weg. Het werd tenslotte f 11 of 4 dagen. Chauffeur J. L. H. uit Axel had in jhni te Sirjansland achteruit- manoeuvrerend met een autobus een stilstaande Volkswagen raakt. Conform de eis kostte dit hem f 10 of 4 dagen. C. S. v. d. B. te Nieuwerkerk par keerde in juni zijn auto op de toe gang tot het gemeentelijk parkeer terrein te Burgh, waarvoor hem (conform) f 10 of 4 dagen werd gerekend. L. A. S. te Nieuwerkerk had naar de radio geluisterd zonder in het bezit te zijn van een luisterver gunning. Hij had zelfs 36 maanden geluisterd zonder zegels te plakken en hiervoor eiste de officier f 20 of 4 dagen. De kantonrechter deed er iets af en maakte er f 15 of 6 da gen van. Chauffeur W. H. uit Oosterland had grint van zijn zwaarbeladen vrachtwagen verloren toen hij de Hoofdpoortstraat te Zierikzee door reed. Dit kostte hem conform f 15 of 6 dagen. H. H., chauffeur te Brunssum, werd vrijgesproken van het hem ten laste gelegde, nl. dat hij de 25e WIJ OUDERS I DE SPIEGEL Dat was nog eens een fijn cadeau, dat Miesje, Willy en Pim van opa en oma gekregen hadden: een pop penkast, zo groot, dat ze er zelf in konden staan. En nog een hele doos poppen erbij! „Het zal me benieuwen, hoe lang de pret duurt", zei moeder scham per. Ze was een vrouw, die niet al te veel geduld met haar spruiten had. Zelf nerveus, opvliegend en niet erg evenwichtig van aard, schiep ze altijd een sfeer van on rust om zich heen, die het voor de kinderen niet gemakkelijk maakte, zich te schikken. Het ene ogenblik kon moeder hen aanhalen, knuffe len, volstoppen met snoepjes en en thousiast aan hun spelletjes mee doen. Maar zodra gebeurde er iets, wat haar ergerde of opwond en waar de kinderen meestal part noch deel aan hadden, of ze viel uit haar rol. Raasde tegen hen, snauwde ze af in een taal, die niet bepaald geschikt was voor kinde ren. Was het wonder, dat de har monie in dit gezin soms ver te zoe ken was? Moeder noemde haar kinderen lastig, ongezeggelijk en ongehoor zaam; maar in werkelijkheid wa ren ze alleen maar „op hun hoede". Als moeder een van haar „buien" had, moesten ze hun woordje klaar hebben, om te kunnen pareren. En aangezien ze nooit wisten wanneer en naar aanleiding waarvan die buien losbarstten, waren de kinde ren altijd min of meer in staat van agressie. Misschien hadden de grootouders de poppenkast gegeven met de be doeling en in de hoop, dat het drie tal er hun fantasie in zou kunnen uitleven en het de sfeer in huis waf zou ontladen. Maar zoals gezegd: moeder had er weinig vertrouwen in. „Dacht je, dat ze daar geduld voor hebben? Je zult eens zien, hoe gauw het nieuwtje er af is", heette het. Wonder boven wonder ging het nieuwtje er niet af en vermaakten de kinderen zich dag aan dag kos telijk met de poppenkast. Midda gen lang waren ze er mee bezig in de kinderkamer. Moeder zelf be moeide er zich weinig mee. Ze was veel te blij, eens van het gezanik af te zijn. Tot er op een middag blijkbaar een zeer dramatische voorstelling gegeven werd. Fel en scherp krijste Miesjes stem door het huis. Dat was geen spelen meer, dacht moe der geërgerd. Dat was de boel op een onhebbelijke manier op stelten zetten! Ze liep naar boven, om er gauw een eind aan te maken, de boze woorden al op de tong. Miesje be diende de poppenkast. Druk ma noeuvreerde ze met twee poppen die in heftige woordenwisseling ge wikkeld waren, waarbij beslist geen blad voor de mond genomen werd. „Houd op", riep moeder hard. „Is dat een taal!" Met vuurrood hoofd kwam Miesje tevoorschijn. „We spelen juist zo echt! We spelen jou en mij!" Het was of moeder een klap in haar gezicht kreeg. In dat éne ogenblik besefte ze, wat al vaders woorden niet hadden kunnen be werken, wanneer hij haar ver weet: „Je moet niet zo tegen de kinderen schreeuwen. Het is je eigen schuld, als ze het overnemen" Miesje had haar de spiegel voor gehouden. Ze heeft er haar les uit getrokken. MARCELLE. (Nadruk verboden). juli te Dreischor met zijn GMC een van de wieken van een graanmaai- er kapot zou hebben gereden. De getuige en tevens beledigde partij, de landbouwer G. uit Dreischor, kon zich nl. niet herinneren welke vrachtwagen zijn machine had aan gereden. Er waren hem meerdere volkomen op elkaar lijkende GMC's gepasseerd. Omdat chauffeur L. A. v. d. B. te Kerkwerve geen spiegel op zijn vrachtwagen had beklom hij het spatbord om zich te vergewissen of er geen verkeer achter hem was voordat hij links een inrit in zou draaien. Zeer ver weg, misschien wel een halve kilometer, kwam een personenwagen aangereden, doch de chauffeur dacht nog best de in rit te kunnen inrijden voordat hij ingehaald zou zijn. De achteropko- mer reed everiwel met een honderd kliometervaart en er ontstond een ernstige botsing waarbij een kind ernstige verwondingen opliep. De officier vond dit een heel ernstige zaak en eiste f 125 of 25 dagen voor het links afslaan en f 25 of 5 dagen voor het ontbreken van de spie gel. Mr. van Vloten had het laatste woord: f 75 of 30 dagen voor het eerste feit, f 25 of 10 dagen voor het tweede. Een os van de landbouwer M. A. G. te Eikerzee had gegraasd op een perceel gladiolen. Conform kostte dit de eigenaar van het dier f 10 of 2 dagen. Tractorchauffeur J. v. M. te Zie rikzee reed met zijn tractor op 12 augustus een auto aan op de Zuid- Havenbrug. De officier eiste f 40 of 8 dagen. De kantonrechter deed 5 gulden van de boete af doch telde er 6 dagen bij: f 35 of 14 dagen. Tijdens de afgelopen zitting kwam de kantonrechter ook tot een uit spraak in de reeds in juli voorge komen principiële zaak, waarin J. P. v. d. Z. te Haamstede verdacht werd van overtreding van de Alge mene politieverordening van de ge meente Burgh. Verd. had zijn hond los laten lopen (op 25 meter van hem vandaan) op een hem toebe horende weide. De raadsman, mr. C. J. B. du Croo, had er in de zit ting van juli op gewezen, dat deze verordening naar zijn mening wel wat ver gaat en inbreuk doet op de persoonlijke vrijheid. Die ver ordening staat nl. wel toe dat hon den vrij op de openbare weg ver-, keren, doch verbieden dit voor en kele ver in de polder gelegen ter reinen. Ook nu verdedigde de raadsman dit standpunt en was voorts van mening dat het terrein (omzoomd door sloten en afsluitbaar met een hek) wel degelijk valt onder de term „afgesloten terrein", ook al stond het hek open op het moment dat de hond er liep. De kantonrechter achtte evenwel de verordening bindend en ver wierp het verweer van de raads man. Hij legde een geldboete op van f 5, of 2 dagen. Dit was f 1, minder dan de officier had geëist. Ingezonden mededeling Rijk van kleur! Veel uitgebreider Het programma-blad van de VARA was al zeer overzichtelijk en inte ressant. Maar nü is deze Radio- TV-Gids zijn tijd eigenlijk vèr vooruit! Nu is het een nieuw en nog gezelliger radio- en televisie blad geworden, opgefleurd met vele fraaie kleuren en prachtige foto's. Alle radio-programma's even groot, Hilversum I en II néést elkaar en de televisie-programma's weer déérnaast. Een (gekleurde) pluim voor deze gezellige verbetering. Ingezonden mededeling KLAVER VIER Rodio-actie In jamenwerking met en ten bote van: Stichting Print Bernhardlondt, Stichting Het Nederl. Blindenweien, Ne- derl. Vereen. Sociale Zorg voor Minder- Voliden ..AVO" en Stichting Nederl. Org. voor Mem. Bijstand Goedkeuring i» ver leend bii besluit von de Minister van Jus titie d.d. 27 augustus 1957 no. 10261257. Alle cijfers opgeteld: Uitzending elke zaterdagavond 9.45, Hilversum II (298 m.) Toneel en film „El Passo" cowboyfilm in hotel „Bom" Met het weekeinde brengt de Concertzaal de bijzonder charman te film „Oklahoma", een Cinema scope-film met sterren als Gordon McRae, Shirley Jones en Gloria Grahame. De film speelt in de ver rukkelijke natuur van Oklahoma en deze „muzikale romance" ver plaatst ons naar de tijd dat het uit gestrekte Oklahoma op het punt staat te worden geproclameerd en toe te treden tot de Unie. Het is een gelukkig land met ge lukkige mensen. Liefdespaar is Curly, een jonge cowboy en het meisje Laury, maar het is niet al tijd botertje tot de boom. Uitge nodigd voor een feestje ten bate van een nieuw te bouwen school weigert Laury met haar vriend mee te gaan, maar kiest als partner de sinistere Jud Fry. Er is dan verder nog een ander liefdespaar en dan komt het „feest van de lunch- mandjes". Wie het meeste biedt voor een lunchmand je van een be paald meisje, mag de inhoud samen met de bezitster opsouperen. Juist door het feest lijkt alles zonnig te worden, maar als de bruiloft al wordt gevierd komt de (sinistere) Jud Fry heel erg roet in het eten gooien. Het zit Jud niet mee, want hij valt in zijn eigen mes en de sheriff wil van rechtsvervolging af zien, omdat het hier een geval van zelfverdediging betrof en dan is de weg vrij voor het grote geluk van twee mensen die van elkaar hou den. Een zonnig verhaal, met vro lijke liedjes en een imponerend na tuurlijk décor. Een film met een strekking is de rolprent: „All that heaven allows", met het bekende filmpaar Jane Wyman en Rock Hudson. In de film ontmoet de toeschouwer een rijke weduwe, die genegenheid op vat voor haar tuinman, een nobel mens met eerlijke principes. De rijke weduwe, opgegroeid in de wereld van de society, komt onder de indruk van de eerlijke levens durf en onafhankelijkheid van deze man en niets zou een huwelijk in de weg staan, als daar niet de rod delende kliek in het stadje was geweest, die dit huwelijk „be neden de stand" wilde bekladden. Een andere moeilijkheid is trou wens de houding van de kinderen, die echter als het er op aan komt zich niets van hun moeder aan trekken. Na gekozen te hebben voor haar „vrienden" begint voor de weduwe een ongelukkige tijd, maar de film krijgt een doorslag gevend „happy end". Hotel Bom tenslotte brengt de film „El Passo" een „Western" met John Payne, Gail Russell, Sterling Hayden en vele anderen. De film speelt tussen de beide uitersten van bandieten en naar recht stre vende cowboys, met als accousti- sche achtergrondhet schieten van revolvers. Volgens de Londense „Daily Ex press" zal begin volgend jaar in de Stille Oceaan een nieuwe serie Britse kernproeven genomen wor den. De Britse autoriteiten zouden bij het eiland Malden, 640 km van Christmas Island, waar de eerste proeven genomen werden, vier wa terstofbommen willen beproeven. Elk van deze bommen, die door Vulcan-bommenwerpers zouden ge lanceerd worden, zou een kracht van een miljoen ton T.N.T. hebben. Ingezonden mededeling FEUILLETON III.III llllll! ■ui llBElBÜ fllllll „Verslagen ging i.v naar mijn ka mertje, een afgeschoten hoekje op de zolder, dat nauwelijks de naam van kamer verdiende en daar heb ik m'n verdriet uitgeschreeuwd. Ik was van de ene gevangenis in de andere terecht gekomen. Behoudens de zondags kerkgang onder gelei de van mevrouw De Geest van Swinderen, kwamen we nooit er gens. Er was gelukkig een grote achtertuin, waar ik nogal eens ver toefde, als het mooi weer was. In die tijd rijpte bij mij een plan netje: mijn hele leven huissloof blijven, was voorshands mijn voor land. En daar paste ik voor. Als een vrek had ik mijn deel van de fooien opgespaard en ik had zodoende al een kleine vijf en twintig gulden. Een der leveranciers, een kruide niersbediende, een aardige jongen, kreeg ik op mijn hand. Hij bezorg de me studieboeken: Engels en steno, en sedertdien zat ik iedere avond te leren. Ook dit ondervond tegenstand van mevrouw De Geest van Swinderen, die de gewoonte had om zo af en toe plotseling de keuken binnen te stevenen, om te zien, wat we uitvoerden. Zo kwam ze op een keer binnen op een avond toen het mijn beurt was om tot elf uur op te blijven. De beide andere meisjes waren al naar bed, die moesten de volgende morgen om zeven uur alweer beneden zijn. Ze pakte het Engelse leerboek uit mijn handen en bekeek het. „Wat betekent dat?", vroeg ze verbaasd. „Dat betekent", antwoordde ik op afgemeten toon, „dat ik stu deer". Ze borg het boek weg in het sleuteltasje, dat ze altijd bij zich droeg en antwoordde: „Dat is hele maal niet nodig voor een dienst meisje. Leer jij maar koken, dat is veel nuttiger". Ik veronderstel, dat ik op dat ogenblik razend van woede was. Ik griste het boek uit haar tas, voor ze zich kon verweren en gaf haar kort en bondig te kennen, dat ze zich met haar eigen zaken moest bemoeien. „Wanneer ik in mijn vrije tijd studeren wil, is dat mijn zaak. En als u me dat wilt beletten, dan zal ik mij hierover beklagen bij het college van regenten". Dit dreigement hielp, want ze kende me .al zo'n beetje en ze be greep best, dat ik het ook inder daad gedaan zou hebben. Ze zei, dat ik brutaal en ondankbaar was en nog veel meer. Maar ik kende die litanie al uit mijn hoofd en haalde er mijn schouders over op. Toen vroeg ze, hoe ik aan die stu dieboeken kwam. Ze zag nu ook het stenoboekje, waaruit ik aante keningen maakte. Ik antwoordde, dat ik van mijn zakcenten kon doen en laten wat ik zelf wilde. Ze wist drommels goed, dat sommige gas ten ons heimelijk fooien gaven, hoewel ze op iedere soiree vertelde, dat er een fooienpot hing voor het personeel, dat eerlijk verdeeld werd. Maar de gasten wisten niet, dat zij alleen een sleutel had van dat busje, en dat zij het 's avonds altijd leegde en bijschreef op onze boekjes. Wij konden echter nooit kontroleren, of ze alles eerlijk boekte, maar we waren er van overtuigd, dat ze ons bestal. door JOKE DE VALK Desondanks waren er blijkbaar gasten, die haar beter kenden, want ze duwden ons, als we hen in hun kleren hielpen in de gang, dik wijls stikum een gulden in de hand. En dat verdeelden we wel eerlijk onder ons drieën. Enfin, ze stond toen een beetje te dralen in de keuken en wist blijkbaar met haar houding geen raad. In ieder geval liet ze me de boekjes houden en ik studeerde rustig verder. Na een jaar vergde ik van haar, dat ze maandelijks rekening en verantwoording deed van haar uit gaven voor mij. En toen ze me te veel naar mijn zin aanschafte, ver telde ik haar kort en bondig, dat ik niet langer genoegen nam met haar aankopen, maar dat ik dit zelf voortaan zou doen. Ook toen volg de er weer een hevige scène met de bekende dreigementen. Ik zei toen, dat ik haar niet vertrouwde, dat ik er daarom meer dan genoeg van had en dat ik me op de eerstvol gende bijeenkomst van het college van regenten - die vier keer per jaar bij haar aan huis vergaderden en waar wij eventuele klachten of wensen te berde konden brengen - behoorlijk zou beklagen. Ze bond toen een beetje in en daar ik toen eerste meisje was geworden, om dat Jopie en Tine kort na elkaar hun drie jaar erop hadden zitten, en vertrokken waren, gaf ze toe stemming om één middag in de week te winkelen. Van die dag af kocht ik zelf het hoognodige en vulde ik bovendien mijn studie materiaal aan". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1957 | | pagina 4