Overheid wijzigt subsidieregeling
voor partikuliere woningbouw
I wij ouders I HUISDIEREN zijn geen speelgoed
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE vrijdag 20 september 1957 no. 18227
Om eigen woningbezit
Ingezonden mededeling
'n Smakelijk stilleven
trefl altyd direct het oog van de kunstkenner. En zeker
een stilleven met KAAS.'
Gelukkig hoeft hij zich niet tevreden te stellen met een ge
schilderde kaas. HU hoeft alleen maar even naar de winkelier
te gaan eD hj) kan volop genieten van échte, voedzame en ge
zonde kaas
Vraag het Kaasreceptenboek je (25 ets) b(J Uw winkelier of
schriftelijk (25 ets postzegel büslulten!) aan Het Nederlands
Zuivelbureau, Cort van N
der Lindenstraat 7, MVJ3-/
Rijswijk (Z.H.1 doe'meer met KAAS
Publ *»n H«c N«d«ri*ndi Zulvtlbureiu 42
afhankelijk van de huurprijzen
kend, Indien de stichtingskosten
niet meer dan f 30.000,— bedragen.
Deze wijzigingen in de bestaande
regelingen zijn tot stand gekomen
door een beschikking van de mi
nister van Volkshuisvesting en
Bouwnijverheid van 16 september
1957.
Aanvragen om premie, welke voor
die datum bij de directies van de
Volkshuisvesting en de Bouwnij
verheid in de provinciën zijn inge-
gediend, zullen nog op de oude voet
worden behandeld.
Het doel
De veranderingen in de subsi-
diëringswijze van de particuliere
woningbouw hebben o.m. ten doel
te bevorderen, dat ook in de par
ticuliere sector op de eerste plaats
woningen gebouwd worden in die
huurklasse, waarin de vraag het
grootst is.
Hierna volgt een kort overzicht
van de wijze, waarop de premie
regeling thans zal worden toege
past.
„Eigen woningen"
Voor een nieuwe woning, die
door de eigenaar wordt betrokken,
kan een „volle" premie worden
toegekend indien voldaan wordt
aan de voorwaarden voor het ver
krijgen van de extra financiële fa
ciliteiten ter bevordering van het
eigen-woningbezit. Het is daarbij
onverschillig of de eigenaar de wo
ning heeft verworven door bouw
of koop. Onder eigenaren worden
mede verstaan de leden van be
paalde coöperaties.
Voor de bouw van een nieuwe,
door de eigenaar betrokken wo
ning, waarbij niet aan de hiervoor
bedoelde voorwaarden wordt vol
daan, kan slechts 50 van de pre
mie worden toegekend en dan nog
alleen indien de stichtingskosten
ten hoogste f 30.000,bedragen. Bij
overschrijding van dit bedrag zal
in het algemeen geen subsidie wor
den verleend.
Indien een premie wordt toege
kend, wordt deze uitgekeerd aan
de e i g e n a a r die de woning als
eerste gaat bewonen, ook indien
deze de woning door koop en niet
door bouw heeft verkregen.
De premie moet echter voor de
aanvang van de bouw worden aan
gevraagd.
BOND TEGEN HET VLOEKEN
HERDACHT 40-JARIG BESTAAN
„Onze (aal bepaalt onze levensstijl"
er Het einde van een
radio-carrière
Ritter Jr. spreekt zondag 29 september voor het laatst
microfoon
„We zullen een hondje voor Ti
neke kopen, vind je niet?" zegt
moeder tegen haar man. „Het kind
is zo dol op dieren. Als ze op straat
of in een winkel een hond ziet, wil
ze hem altijd aaien en aan zijn
oren of zijn staart trekken. Het is
zo'n leuk gezicht! En een levend
hondje lijkt me veel leuker speel
goed voor haar dan die dooie, wol
len beesten".
De jonge vader is het er dadelijk
mee eens en enthousiast over het
idee. Jazéker, ze zullen een lief
jong hondje voor Tineke kopen.
Dezelfde avond nog wordt de krant
nagekeken en ja hoor, er wordt er
gens een nest jonge spaniëls aan
geboden. Dadelijk de volgende dag
gaan vader en moeder er op af en
wordt een mooie pup uitgezocht.
Als ze met het acht weken oude
diertje thuiskomen, komt er aan
de vreugde van vierjarige Tineke
geen einde. Dét is nog eens écht,
een dier om mee te spelen, dat
piept als je de haren uit zijn staart
trekt of met je kleine vingertjes in
zijn ogen prikt. Er is ontzettend
veel te onderzoeken aan dit nieu
we speelgoed. Je kunt er de leuk
ste experimenten mee doen. Er
wordt met het hondje gesold en ge
stoeid, dat een lieve lust Is. Tineke
sjouwt er de hele dag mee in haar
armpjes. Mandje in, mandje uit.
Ze sleurt er mee voort aan zijn
riem in de tuin en op straat. Het
diertje komt pas hijgend tot rust,
als Tineke 's avonds naar bed ge
bracht is.
Zie Je wel
Moeder zit met vertederde blik
ken naar de activiteiten van haar
kind te kijken. Zo énig als die klei
ne meid met haar hondje speelt! Ze
heeft er gewoon geen kind aan.
„Zie je wel", zegt ze tegen vader.
„Levend speelgoed, dèt moest ze
hebben".
Éénmaal maar meende moeder
haar dochtertje tot voorzichtigheid
te moeten manen. Dat was, toen
Tineke met de perforator, die ze
van pappie's bureau had gehaald,
gaatjes in de lange oren van het
hondje trachtte te drukken. Het
diertje gilde angstig en trachtte
zich verwoed los te rukken.
„Niet doen, kindje", zei mammie.
,Dat vindt het hondje niet pret
tig". Maar eigenlijk moest moeder
er toch ook om lachen. Die gekke
Tineke! En 's avonds vertelde ze
vol trots aan vader, wat een origi
nele invallen dat kind van hen
toch had.
Het ging niet
Eens was er iemand, die het
waagde op te merken, dat ze Tine
ke niet zo met het hondje moest
laten sollen. Met grote verbaasde
ogen vroeg moeder: „Ze mag er
toch zeker wel mee spelen. Daar
is het toch voor!"
Het hondje heeft het niet over
leefd. Voor het een half jaar was,
heeft het zijn hondenbestaantje on
tijdig beëindigd. Gelukkig had
moeder in die tijd zelf genoeg ge
kregen van de last, die een jonge
hond onvermijdelijk meebrengt, an
ders waren er nog meer slacht
offertjes gevallen
Ouders, het is goed en opvoedend
dat uw kinderen huisdieren heb
ben, er mee opgroeien en er ver
trouwd mee raken. Maar dieren
zijn géén speelgoed, dat moeten de
kinderen begrijpen. Leer hun liefde
voor dieren en respect voor alle
levende wezens. Vertel hun, dat
ook dieren gevoel hebben en pijn
kunnen lijden, wanneer er hard
handig en onvoorzichtig met hen
omgesprongen wordt.
MARCELLE.
(Nadruk verboden).
DAMASCUS, 19-9. Gevraagd naar
geruchten over een bezoek van be
paalde eenheden van de Sow jet-
vloot aan een Syrische haven, ver
klaarde de Syrische minister van
Defensie dat dit bericht op waar
heid berust. De Russische schepen
waren ter gelegenheid van hun
aanwezigheid in de Middellandse
Zee tot dit vriendschapsbezoek uit
genodigd. Aldus een uitzending
van radio-Damascus.
Bedragen
Met Ingang van 16 september
zullen de subsidie-aanvragen, die
het Ityk voor de bouw van parti
culiere huurwoningen zal toeken
nen, afhankelijk worden gesteld
van de huurprijzen van die wo
ningen.
Voor huurwoningen, waarvan de
huurprijs beneden een bepaald be
drag blijft, zal de toe te kennen
subsidie 125 van de „normale"
premie kunnen bedragen. Voor
huurwoningen, waarvan de huur
prijs een bepaald bedrag te boven
gaat, zal de subsidie slechts 50
van de premie bedragen.
De woningen met de hoogste hu
ren (in de drie grote steden boven
f 170,per maand) zullen in het
geheel niet meer worden gesubsi
dieerd.
Ook voor niet-huurwoningen,
waarvan de stichtingskosten meer
dan f 30.000,bedragen, zal in het
algemeen geen subsidie meer wor
den verleend.
Voor de bouw van zogenaamde
„eigen" woningen, die in aanmer
king komen voor de financiële fa
ciliteiten ter bevordering van het
eigen woningbezit, zal de normale
„volle" premie blijven gelden.
Voor een „eigen" woning, die
niet in aanmerking komt voor die
financiële faciliteiten, zal de sub
sidie nog slechts 50 °/o van de nor
male premie bedragen. Deze „halve"
premie zal voor de woningen in
het algemeen alleen worden toege-
Ingezonden mededeling i
UAZETFAIKIUCIM Tl ZIVIMiKMN
Bij de meest
beluisterde st
Dr P. H.
voor de
(Van'een verslaggever).
„Eén oktober a.s. sluit ik mijn
radiocarrière af. Zondag 29 septem
ber bespreek ik voor de laatste
maal een boek", deelt dr. P. H. Rit
ter ons mee als we met hem een
praatje komen maken.
Partir c'est mourir een peu. En
onwillekeurig moeten we hieraan
denken wanneer we naar de in het
vak vergrijsde auteur, criticus en
journalist luisteren, die ons het een
en ander vertelt over zijn loopbaan
bij de radio.
„Of ik de eerste radiospreker
was, durf ik niet te beweren, maar
in elk geval behoorde ik tot de eer
sten. Op voorspraak van de beken
de schrijver Herman de Man kwam
ik bij de radio. Het begin was zeer
primitief. Het huis van de heer
Vogt deed dienst als studio en wan
neer je niet goed oplette, struikelde
je over de draden. Zo heb ik de ge
hele groei meegemaakt en werkte
voor de H.D.O. (Hilversumse
Draadloze Omroep), de AN.R.O.
(Algemene Nederlandse Radio Om
roep) en tenslotte voor de A.V.R.O.,
die hieruit groeide.
Het vak van radiospreker, want
zo mag men dat wel noemen, is niet
zo eenvoudig als men zou denken.
Een zeer grondige voorbereiding
van het gesprokene is absoluut
vereist. In weerwil van mijn jaren
lange ervaring heb ik nog altijd
het grootste deel van de week no
dig om mijn boekbespreking voor
te bereiden. Het is veel werk voor
de kleine spanne tijds die men voor
de microfoon staat, doch het is
noodzakelijk wil ik in kort bestek
de essentie van het werk behande
len. Veel leert men door ervaring,
doch ongetwijfeld komt er ook een
zekere aanleg voor kijken.
Een radiospreker behoeft geen
mooie stem te hebben, doch moet
een persoonlijkheid zijn, waardoor
zijn woorden de luisteraars zullen
aanspreken. Geheel anders ligt dit
bijvoorbeeld bij de nieuwslezers,
waarvan juist een zekere onper
soonlijkheid wordt verwacht. Hun
werk is zeker zo moeilijk. Voor
iedere radiospreker is echter een
grote dosis tegenwoordigheid van
geest van nut, want men kan voor
de onaangenaamste situaties komen
te staan, waarbij men er voor dient
te zorgen, dat alles toch vlot ver
loopt".
De Bond tegen het vloeken heeft,
deze week in de Houtrustkerk in
den Haag#het 40-jarig jubileum ge
vierd.
De voorzitter van de bond, dr.
Joh. H. Schreuer, hield een her
denkingsrede, waarin hij o.m. op
merkte, dat velen bedenking tegen
de bond hebben, omdat ze de din
gen te zwaar tilt en elke vloek
meteen maar als een godslastering
kwalificeert. In ons land werd ech
ter zo veelvuldig gevloekt, dat we
er soms in het buitenland berucht
om waren. Dit was veertig jaar ge
leden de reden organisatorisch hier
tegen te velde te trekken. Allengs
is men dit als een nationale zaak
gaan zien. Belangrijke instellingen
Toch nog actief
„Vindt U het niet onaangenaam
een dergelijk werk te moeten stop
pen, dat V zoveel jaren met inzet
van al uw krachten hebt gedaan?"
informeren wij.
„Natuurlijk vind ik dit jammer",
antwoordt ons de heer Ritter,
„maar ik beschouw het als een
mijlpaal in mijn leven, die ik nu
eenmaal passeren moet en waar
achter een geheel nieuw leven
wacht. Want doordat ik geheel in
het actieve leven sta, denk ik er
niet over te gaan rusten. Ik heb
nog verschillende bindingen zoals
ten eerste mijn werk als hoofdre
dacteur van het bureau Persbelan-
gen Persassociatie te Utrecht, ten
tweede mijn medewerking aan
„Het Boek van Nu" en „Binding"
en ten derde mijn werk als schrijf
ver".
„Bent U met een boek bezig?"
willen wij weten.
„Ja, reeds enige jaren werk ik
aan mijn nieuwe boek „De douai?
rière", dat ik hoop in deze winter
af te maken en dat vermoedelijk in
de loop van het komende jaar zal
uitkomen", vertelt onze gastheer.
„Dan moet dit jaar nog verschijnen
„Een kwart eeuw voor de micro
foon" met persoonlijke herinnerin
gen aan het radiowerk en daarna
hoop ik nog eens te komen tot een
klein memoriaal. Zo ziet U, dat er
zich voor mij geheel nieuwe moge
lijkheden openen. Ik hoop de gele
genheid te krijgen nog meer te pu
bliceren, doch dit zal moeten wor
den afgewacht".
VJjf en dertig boeken
„Hoeveel werken zijn er van U
gepubliceerd?" vragen wij nieuws
gierig. Dr. Ritter moet even naden
ken. „Als ik mij niet vergis, vijf
endertig ongeveer, waaronder een
groot aantal romans".
Terwijl wij verder praten over
de oude tijd (ambtenaar in Zee
land), de oorlog (gijzelaar in Bu-
chenwald), de politiek (minister
Hofstra) en de grote betekenis van
het persbureau, komen wij steeds
meer tot de conclusie, dat deze vi
tale vijfenzeventigjarige één stuk
leven is, nog steeds vol en bloei
end, dank zij zijn ervaring beschik-
verleenden steun, ongeveer 700 ge
meentebesturen en alle provinciale
besutren geven subsidie; kerken en
personen van allerlei richting be
ginnen mede te werken.
Dr. Schreuer besloot: „Onze taal
bepaalt mede onze levensstijl, ook
in het kracht- en stopwoord. De
grote Zoon des mensen, Jezus,
kende als enig krachtwoord „voor
waar, voorwaar, ik zeg u". Dat is
majesteit. Daarom is de strijd te
gen het misbruik van Gods namen
nooit slechts negatief, maar tege
lijk positief naar het eerherstel van
de mens zelf als beelddrager Gods
en van de naam Gods onder de
mensen".
kend over een zeer grote kennis op
velerlei gebied, begiftigd met een
heldere blik en een zuiver oordeel.
Een man die ondanks zijn leeftijd
of misschien juist door die leeftijd,
de zaken en problemen, die hem
worden voorgelegd, tot op de kern
weet te doorschouwen.
Feest en huldiging
Wanneer hem de tijd wordt ver
gund te blijven werken, mag nog
veel van hem worden verwacht,
want nu er een nieuwe periode in
zijn leven begint is dr. Ritter vol
plannen.
Wij spraken in hetzelfde kantoor
ook nog even met de heer P. J. van
Gelder, technisch directeur van het
bureau Persbelangen Persasso
ciatie, waarvan dr. Ritter de hoofd
redactie voert.
De heer van Gelder is secretaris
van het huldigingscomité „Ritter
75" en heeft vele prominente figu
ren uit kringen van overheid, ra
dio, pers, literaire wereld en het
universitaire leven bereid gevon
den, om de heer Ritter op waardige
wijze hulde te brengen bij het be
reiken van zijn 75ste verjaardag.
Aangezien deze verjaardag op 16
augustus valt, in verband met de
vakanties een beetje moeilijke da
tum, is de huldiging vastgesteld op
zaterdag 28 september a.s., in de
AVRO-studio te Hilversum, dat is
dus de dag voor de laatste boekbe
spreking.
„Wie namen er zitting in het ere-
comité?" willen wij nieuwsgierig
weten. „Het zijn ruim zeventig per
sonen tot nog toe", vertelt ons de
heer van Gelder, „en het is voor U
ondoenlijk al die namen te note
ren, doch ik wil U wel enkele be
kende namen noemen. Naast de
minister-president, de minister van
O.K. en W. mr. Cals; prof. Ger-
brandy; de Commissaris der Konin
gin in Zeeland Jhr. De Casembroot;
de Commissaris der Koningin in
Utrecht graaf Lynden van Sanden-
burg, de directeur-generaal van de
Belgische N.I.R., voorts vooraan
staande figuren uit de Nederlandse
radiowereld, van de pers, voorzit
ters van de organisaties op gebied
van taal- en letterkunde, hooglera
ren en natuurlijk collegae en vrien
den uit het literaire milieu, waarin
dr. Ritter eigenlijk zijn gehele leven
heeft gewerkt.
„Dank je Willie, dat is alles.
Ruim de boel hier maar aan kant
en ga dan voorlopig maar naar huis.
Ik zal je gewoon doorbetalen. Als
ik je nodig heb, zal ik wel bericht
sturen".
„Jawel, meneer".
Vanuit de keuken gaat hij naar
de salon en valt in een stoel neer.
Om zijn gedachten te kunnen rang
schikken, steekt hij een sigaret op
en kijkt peinzend naar de rook, die
omhoog trekt. Jaap is natuurlijk
de man, die hier Hanneke heeft
lastig gevallen. Op de een of an
dere manier weet hij wat van haar
verleden en nu chanteert hij haar
of tracht haar te chanteren. Hij is
natuurlijk de schrijver van de
briefjes, dat staat als een paal bo
ven water. En Hanneke is ten ein
de raad gevlucht voor de konse-
kwenties. Arme lieveling
Hij staat op en ijsbeert door de
kamer. Wat kan hij doen, om zijn
vrouw terug te vinden? Hij kan de
verschillende taxichauffeurs aan
klampen en vragen, waarheen een
van hen zijn vrouw heeft gereden.
Tien tegen één, dat ze gewoon naar
het station is gegaan en dan weet
hij nog niets. Er gaan dagelijks
tientallen treinen in verschillende
richtingen. Zoek maar uit
En vanavond is de soiree bij me
vrouw De Geest Van Swinderen.
Die eerst maar een9 bellen, dat ze
vanavond verhinderd zijn.
Hij neemt de telefoon van de
haak en als hij verbinding heeft,
probeert hij zijn spijt te betuigen
over het feit, dat zijn vrouw onwel
is en niet in staat te komen. „U
wilt ons beiden wel excuseren, me
vrouw? Hopelijk zullen we volgend
jaar gaarne van uw uitnodiging
gebruik maken.'Ja, dank u wel, ik
zal het mijn vrouw zeggenDag,
mevrouw.
Dubois wist zich het zweet van
zijn gezicht. Dan belt hij zijn kan
toor op en zegt tegen het meisje,
dat hij die middag niet meer komt
en dat ze de avondpost met de dos
siers maar even aan zijn woning
moet brengen. „Ga desnoods maar
een kwartiertje eerder weg. En
maak in ieder geval geen enkele
nieuwe afspraak
Als ook dat in orde is, gaat hij
rustig nadenken, welke maatrege
len hij zal nemen. Een particuliere
detective in de arm nemen? Hij
heeft altijd om die amateur-speur
ders gelachen en hen feitelijk ge
minacht. Nee, ook dat doet hij niet.
Op de een of andere wijze zal hij
wel achter haar adres komen.
Terwijl hij zo zit na te denken,
valt zijn oog op de prullemand, die
altijd naast de telefoon staat. Daar
in liggen een aantal papiersnippers,
kennelijk van een brief, die ver
schillende malen doorgescheurd is.
Hij neemt de prullemand op en
gaat er mee naar de tafel, waar hij
het kleed opzij schuift. Dan keert
hij de inhoud om. Als dat nu eens
een aanwijzing zou kunnen zijn
Als dat nu eens een briefje was van
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
's-GRAVENHAGE. Een inbreker
heeft een prismakijker gestolen uit
een muurkast in een winkel in op
tische instrumenten in deVanHoi-
temastraat te 's-Gravenhage. De
kijker is f 200,waard. De inbre
ker is de winkel aan de achter
zijde binnengegaan, nadat hij een
ruit had gebroken.
ROTTERDAM. De bijna 14-ja-
rige Arij Bagijn is in de ouder
lijke woning aan de Bronkhorst te
Rotterdam door gasverstikking om
het leven gekomen. De vader ont
dekte het, toen hij gaslucht rook
en ging kijken wat er aan de hand
was. De gasslang was losgeschoten,
terwijl de muurkraan openstond.
Het gas had daardoor de nabij-
zijnde slaapkamer van de jonge
man kunnen binnendringen.
STADSKANAAL. Aan de Kon.
marechaussee te Ter Apel heeft de
Duitse douane uitgeleverd J. J. B.
uit Amsterdam. Deze jongeman had
enkele uren tevoren illegaal de
grens overschreden. Moeilijkheden
thuis zijn de reden, dat B. zondag
zijn ouderlijke woning heeft ver
laten.
's-GRAVENHAGE. De 20-jarige
mej. J. van Beek uit de Van Bas-
senstraat in den Haag is, toen zij
fietsende op de Van Alkemadelaan
in den Haag, linksaf sloeg om de
Stevinstraat in te rijden, door een
achteropkomende personenauto ge
grepen. Zij kreeg ernstige hoofd
wonden en overleed tijdens het
vervoer naar het ziekenhuis Zuid-
wal. De auto werd bestuurd door
de 47-jarige J. C. R. uit den Haag.
's-GRAVENHAGE. Bij Kon. Be
sluit van 17 september is benoemd
tot voorzitter der Tweede Kamer
voor het tegenwoordige zittingsjaar
dr. L. G. Kortenhorst.
Drie schepen in haven
van Vlissingen opgelegd
VLISSINGEN, 19-9. In de Vlis-
singse binnenhaven wachten thans
drie „Liberty'-schepen op het stij
gen der vrachtprijzen, zodat zij
weer in de vaart kunnen komen.
Het zijn de Panamese „Liberty"-
schepen „Rio Mar" en „Margo" en
de „Zephyr" uit Port Limon.
Aanvankelijk zouden er zes tot
zeven „Liberty"-schepen in de ha
vens van Vlissingen worden opge
legd, doch de directie der N.V. Ha
ven van Vlissingen heeft nader be
sloten geen verdere ruimte meer
beschikbaar te stellen voor het op
leggen van deze „Liberty"-schepen.
Het feit, dat ook dit jaar weder
om Duitse haringjagers vanuit
Vlissingen ter haringvangst in Het
Kanaal zullen gaan, is mede van
invloed geweest op deze beslissing.
De Duitse haringschepen zullen
Vlissingen als tijdelijke thuishaven
kiezen en hier hun vangsten in
transito lossen. De eerste Duitse
haringschepen zullen in het begin
van de volgende maand in Vlis
singen aankomen. Naar verwacht
wordt zullen veertien span Duitse
haringschepen Vlissingen als tijde
lijke thuishaven kiezen.
Oud-vice-president dr. Moham-
mer Hatta, die op uitnodiging van
de regering van communistisch
China een bezoek van drie weken
aan dit land zal brengen, heeft
donderdag zijn reis aanvaard.
die chanteur, dat Hanneke in dui
zend snippers had verscheurd
Met jobsgeduld probeert hij de
stukken aan elkaar te passen. Meer
dan een uur is hij bezig de snip
pertjes papier als een legpuzzel te
formeren tot de oorspronkelijke
brief. Hanneke hield ook van puz
zelen en af en toe kocht zij er een
in de boekhandel op de hoek, waar
ze dan 's avonds uren lang mee be
zig was, net zo lang tot ze alle
stukjes pasklaar had tot één ge
heel. Nu was hij zelf aan het puz- -
zelen geslagen. En wat voor een
puzzel
Eindelijk heeft hij alles zo goed
en zo kwaad als het kan in elkaar
gesloten. En dan leest hij:
„Hannie.
Mijn geduld is op. Vandaag nog
heb ik gelegenheid om die zaak
te kopen. Morgen niet meer. Ik
ben al verschillende malen aan
de deur geweest, maar je was
steeds niet thuis. Vandaar, dat ik
dit schrijf. Je hebt nog de tijd tot
vanmiddag vier uur. Als ik dan
niets van je krijg, moet je zelf
maar de gevolgen aanvaarden. Je
weet, wat ik dan doe. Dat smoes
je van jou, dat je man alles weet,
daar tippel ik niet in. Je kunt
dus kiezen of delen. Om vier uur
ben ik er weer. Wees verstandig,
dan blijf je gelukkig en komt je
man niets te weten en kan ik
eindelijk een fatsoenlijk leven
beginnen. Jaap".
(Wordt vervolgd).
