Tl AiL r ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG i3 SEPTEMBER 1957 NO. 18223 Bevolkiiis wordt op de hoogte gehouden -6 °P 7 —6 van ontwikkeling A-j „Verheffing" aantal influenza-gevallen griep Naar het A.N.P. van het ministe rie van Sociale Zaken en Volksge zondheid verneemt, blijkt uit ge gevens die regelmatig bij de ge neeskundige hoofdinspectie bin nenkomen, dat er op enkele plaat sen in Nederland sprake is van een „verheffing" van het aantal influenza-gevallen. In enkele Zuidlimburgse ge meenten zijn in verband met een verhoogde verspreiding van de in fluenza, waarvan enkele gevallen steekproefsgewijze als Aziatische griep zijn geïdentificeerd, ondanks het goedaardige verloop van de ziekte, voorzichtigheidsmaatrege len getroffen. 0.a. werden in Val kenburg 'enige scholen bij wijze van voorzorg gesloten. Bij de geneeskundige hoofdin spectie bestaat een organisatie, die gegevens verzamelt over het op treden van influenza en over het ziekteverzuim. Aangezien de influ enza niet valt onder de besmette lijke ziekten, waarvoor meldings plicht bestaat, kan de uit deze ge gevens gevormde indruk niet meer dan globaal zijn. Daarbij dient voorts in aanmerking te worden genomen, dat eerst twaalf dagen, nadat keelspoelmonsters naar Lei- VLISSINGEN. De De Ruyterten- toonstelling te Vlissingen, welke nog tot en met zondag 15 september te bezichtigen is, trekt nog steeds grote belangstelling. Woensdagmid dag noteerde men de 20 000ste be zoeker. Het bleek de 18-jarige Nel- lekes van Dijk te zijn, woonachtig te Middelburg en als telefoniste werkzaam in Rotterdam. De bur gemeester van Vlissingen, mr. B. Kolff, overhandigde haar het boek werk over het leven van De Ruy- ter „Bestevaer Michiel". In Am sterdam heeft deze tentoonstelling gedurende drie maanden 24.767 be zoekers getrokken. Ingezonden mededeling OP Ot VOM& riiiiiiiimiiin MAZCTFARtlEKKM Ti ZIV(N»(ftCUt den zijn opgezonden, kan blijken of er sprake is geweest van A- griep. De patiënten zijn dan veelal weer genezen. De autoriteiten van de volksge zondheid volgen de ontwikkeling met grote zorgvuldigheid en zullen niet nalaten de bevolking van deze ontwikkeling op de hoogte te hou den en, zo nodig, maatregelen te treffen. KORTE BERICHTEN UIT HET BINNENLAND 's-GRAVENHAGE. De immigra tiedienst in Medan heeft de pers berichten, dat negentien Nederlan ders uit Medan zouden worden uit gewezen, tegengesproken. De dienst noemde dit bericht, waarvan in de dagbladen het hoofd van de immi gratiedienst voor Noord-Sumatra, Murdono, als bron werd genoemd, een „puur verzinsel". MAASTRICHT. Onder zeer gro te belangstelling van Nederlandse, Duitse en Belgische zijde en wa terstaat- en scheepvaartkundige kringen is het internationaal wa terwegencongres geopend, dat is voorbereid door de Limburgse scheepvaartvereniging ter gelegen heid van haar 25-jarig bestaan. ZANDVOORT. In het St. Eli^ beths gasthuis te Haarlem is de 21- jarige J. de Jong uit Zandvoort overleden, die 's middags met zijn bromfiets op de Zandvoortse laan rijdende was aangereden door een lege zandauto. De bestuurder zou de bromfietser geen voorrang heb ben verleend toen hij met zijn auto de inrit van de Amsterdamse waterleidingterreinen opreed. ARAM - DE HEER DER SI .ANGFN 65. In de nabijheid van het kasteel Barletta klimt een man moeizaam van de bok van zijn reiswagen. Uit de hoofdpoort komt juist een lange stoet ruiters, Hertog Crimo met zijn zuster Metella voorop. „Te laat", gromt El-Kazzar, „mijn paard is uitgeput, mijn wond heeft mij verzwakt.... Ik zal er nooit in slagen, vóór hen in Bari te zijn om Mario te waarschuwen.... Maar misschien is er nog een kansAram lag niet bij de doden die ik in de vallei passeerde. Als hij hier gevangen zit, is wellicht nog niet alles verlorenHij wacht, tot de ruiters uit het gezicht verdwenen zijn en rijdt dan haastig zijn reiswagen naar de kasteelmuur. On gezien bereikt hij zijn doel, op de torentransen is geen wachter te bekennenBehoedzaam sluipt El-Kazzar langs de muur naar de hoofdpoort. „Vervloekt", sist hij dan gesmoord, „het valhek is neergelaten! Wat betekent dat?" Dan krijgt hij het grimmige bouw werk, dat op de binnenplaats is opgesteld, in het oog. „Bij Allah, een galg", mompelt hij en zich tegen de muur aandrukkend gluurt de Oosterling gespannen door het traliewerk. Na korte tijd klinken voetstappen en het gerinkel van ketenen. Aram, bleek, maar met opgeheven hoofd, komt de binnenplaats op, aan handen en voeten geketend DELFT. Een trouwe bezoeker, die nog geen jaar heeft overgesla gen, bezocht de oude Kunst- en Anthiekbeurs in het stelelijk mu seum „Het Prinsenhof" te Delft. Het was de broer van Prins Bern- hard, prins Aschwin van Lippe Biesterfeld, die tezamen met zijn vrouw de gehele middag op de beurs heeft doorgebracht. De prins, die zoals men weet conservator is van de afdeling Aziatische kunst van het Metropolitan Museum te New York, werd begeleid door de organisator van de beurs, de heer Marcel B. Keezer en toonde zich zeer geïnteresseerd. wij ouders j MOEDERTROTS of pralerij? „Kijk eens, Tommie heeft al een tèndje!" Vol trots wordt het bijna onzichtbare witte puntje in het babymondje getoond. Ze zijn vriendinnen al vanaf de schoolbanken, de twee jonge moe dertjes. Hun levens verliepen merk waardig parallel. Ze raakten om streeks dezelfde tijd verloofd, trouwden in dezelfde maand en ze kwamen kort na elkaar in blijde verwachting. Met de geboorte van de baby had Doortje een -kleine voorsprong op Lies. Ze „wist" er dus al alles van, toen Lies „er nog KI Langdurige ziekte en vakantiedagen Onlangs deed zich het geval voor dat een werknemer enige maanden ziek was geweest. Nu wilde de werkgever wel vakantie toestaan, maarin overeenstemming met het aantal maanden, waarin was gewerkt. Deze werknemer ging hiermede niet accoord en vroeg terzake inlichtingen. Het is niet eenvoudig op een der gelijke vraag een juist antwoord te kunnen geven, daar elk geval hier op zichzelf zal moeten worden bekeken. In de meeste gevallen geldt voor bedrijven een collectie ve arbeidsovereenkomst of binden de loonregeling, welke veelal ook het recht op vakantie regelt. Het komt wel eens voor, dat een dergelijke regeling bepaalt, hoe het moet bij langdurige ziekte. Soms wordt voor elke maand, dat men langer dan een bepaalde tijd ziek is geweest, een dag vakantie ge kort, echter de meeste c.a.o's en loonregelingen zwijgen over het ge val van ziekte. Dan moet men uit de woorden van die regeling op maken, wat bedoeld is. Men blijft in dienst Wanneer de regeling zegt, dat men voor elke maand, gedurende welke men in dienst is geweest, recht heeft op bv. een dag vakan tie, dan is het begrijpelijk, dat voor de tijd gedurende welke men ziek is geweest, geen vakantie mag worden afgetrokken, immers ook gedurende ziekte blijft men ge woonlijk in dienst. Het feit dat men ziek is, wil hele maal niet zeggen, dat men niet meer in dienst is. Het tegendeel is eerder waar, want de bepaling in de wet op de arbeidsovereenkomst dat een werkgever niet mag opzeg gen, zolang een werknemer ziek is (althans de eerste twee jaar van de ziekte) wijst er o.m. duidelijk op, dat de dienstbetrekking in stand blijft. Moeilijker wordt de kwestie, indien in de loonregeling of c.a.o. niet gesproken wordt over vakantie, welke wordt berekend naar gelang van de tijd, gedurende welke men in dienst is geweest, maar gedurende men werkzaam iB geweest. Ook gewoonte speelt mee Wij zouden evenwel niet met ze kerheid durven beweren, dat in een dergelijk geval het als een paal boven water staat, dat over ziekte perioden geen vakantie behoeft te worden berekend. Het komt ons voor, dat hier wel degelijk met de woorden „werkzaam is geweest" hetzelfde is bedoeld als „in dienst is geweest" en dat het dientenge volge geenszins de bedoeling kan zijn, om de werknemer minder va kantiedagen te geven. Wij zijn ech ter geen rechter en dus zullen we dit probleem, mocht het voorko men, moeten overlaten aan de be slissende autoriteit. Hier komt nog dit bij, dat bij de beoordeling van deze kwestie wel degelijk rekening zal kunnen wor den gehouden met opvattingen en gewoonten, welke van oudsher in een bepaalde bedrijfstak hebben gegolden en welke hun weerslag hebben gevonden in de bewoordin gen of woordkeuze van de c.a.o. of loonregeling. Geldt in een bepaald bedrijf geen c.a.o. of loonregeling, dan hangt uiteraard alles af van hetgeen de werkgever en de werk nemer met elkaar zijn overeenge komen, of als niets speciaals is af gesproken, van de gewoonten in het betrokken bedrijf of de be- bedrijfstak. Wat is het minimum Tenslotte wilen wij hier nog even aanhalen artikel 2 van de be schikking van het college van rijks bemiddelaars inzake een mi nimum vakantieregeling, gedateerd 5 augustus 1952 en op 11 augustus 1952 in werking getreden. Dit ar tikel luidt als volgt: „Werknemers als bedoeld in artikel 1 (dat zijn die werknemers waarvoor de re geling geldt in de zin van het Bui tengewoon besluit Arbeidsverhou dingen 1945 op wie géén collectieve arbeidsovereenkomst van kracht is en voor wie geen bepalingen om trent vakantie zijn opgenomen, in een andere dan door het college van rijksbemiddelaars vastgestelde of goedgekeurde regeling) hebben ongeacht eventuele snipperdagen in elk kalenderjaar tenminste recht op een aaneengesloten vakantie met behoud van loon van 6 werk dagen, met dien verstande dat in dien de arbeidsverhouding op 1 juli van het lopende jaar minder dan 1 jaar heeft geduurd, elke twee maanden dienstverband vóór die datum aanspraak geven op ten minste één dag vakantie. (Nadruk verboden). tegenaan zat te kijken". Ze had de eerste opwindende weken met de baby al achter de rug, toen Lies nog met experimenteren moest be ginnen. Dat gaf haar een zeker gewicht en met het air van supe rioriteit, dat ze hieraan ontleend had, liet ze het Lies niet aan wijze raadgevingen ontbreken. Voor de geboorte was Lies er dankbaar voor. Ze kon er niet ge noeg over horen, hoe dat „ging". Maar toen het kindje er eenmaal was, begon het haar te irriteren dat Doortje alles beter meende te weten en haar wel eens zou ver tellen, hoe het moest. Was het ook niet ergerlijk, om Doortje bv. te horen zeggen: „ik zou maar eens over bijvoeding gaan denken. Joop je kwam op die leeftijd veel meer aan". Wie wint? „Op dié leeftijd!" Het leek wel of de kinderen een jaar scheelden, inplaats van die armzalige anderhalve maand! Voor het eerst ontbrandde de rivaliteit tussen de twee vriendinnen. Met argusogen bespiedden ze eikaars babies en trachtten ze bij de eigen spruit prestaties te ontdekken, waartoe die van de ander het nog niet gebracht had. Kon Joopje zijn bolletje al oprichten, zoals Tommie deed? Toonde Tommie zijn moeder al zo goed te kennen als Joopje, die het dadelijk op een brullen zette als hij haar uit zijn gezichtsveld verloor? Meestal moest Lies het onderspit delven; haar Tommie was nu eenmaal anderhalve maand jonger dan Joopje van Doortje Maar op eenmaal kwam de dag van haar grote triomf, waarmee ze Doortje finaal overtroefde: „Kijk eens, Tommie heeft al een tèndje!" Bij Joopje was nog niets te zien of te voelen in het mondje. Maar zijn moeder liet zich zomaar niet uit het veld slaan. „Joopje zit al", zei ze fier. „We hebben een wan delwagentje gekocht. Je zult het wel zien". Neen, moeders Inderdaad kwam ze de volgende dag bij Lies met de zeven maanden oude Joopje in het wandelwa gentje. Hij zèt; het viel niet te ont kennen. Maar vraag niet hóe. Vast gesjord met een leidseltje zat hij tegen de rechte rug van het wa gentje aangesnoerd. Hij zakte wel wat onderuit, nou ja, maar hij viel toch maar niet om! We hopen nu maar één ding, dat Lies ook niet subiet een wandel wagentje gaat kopen, omdat ze zich verbeeldt, dat het voor haar baby nu ook tijd wordt te gaan zitten. Ja, helaas zijn er vele moe ders, die deze dingen voor haar kleintjes beslissen, inplaats van rustig af te wachten tot het kind zelf aangeeft dat de tijd voor zo iets gekomen is. Een baby kèn niet zitten, als de ouders hem vastbinden en hij in de bepaalde houding gedwongen wordt. Hij kan pas zitten, als hij dit zelf gaat doen, omdat hij voelt dat zijn ruggetje er stork genoeg voor is en hij geen riemen of steuntjes nodig heeft om zijn even wicht te bewaren. Moedertrots ls begrijpelijk, maar laat die, tot schade van het kind, niet ontaar den in domme pralerij en over- troeverij. MARCELLE. (Nadruk verboden). GROENE KRUISDAG 1957 Verschuiving in gevaren die volksgezondheid bedreigen Andere bestrijdingsmethode gewenst KRUININGEN, 12-9. De voor zitter van de Algemene Neder landse Vereniging „Het Groene Kruis", mr. A. Kleijn, heeft van middag op de Groene Kruisdag 1957 te Kruiningen, in zijn ope ningsrede de Kruisverenigingen opgeroepen bij voortduring de eigen organisatievorm op de hoogte te houden van de nieuwe ver schijnselen van deze tijd en zich aan te passen aan de nieuwe taken die hen wachten. Spr. noemde in dit verband de bejaardenzorg en de in hun defi nitieve gevolgen nog nauwelijks te benaderen nieuwe bedreigingen voor de volksgezondheid, die zich1 zijn komen scharen naast de te be strijden volksziekten, als t.b.c., kanker, polio, geslachtziekten enz. Hij noemde enige van deze onze kere dreigingen: de radio-actieve besmetting van de atmosfeer door atoombomontploffingen. Het roken als waarschijnlijke verwekker van longkanker. Het gebruik op grote schaal van insecticiden, dat zowel het natuurlijk levensmilieu aantast als, door wat er van deze vergiften in het menselijk voedsel terecht komt, direct van invloed kan zijn op het menselijk organisme. Dan is er de vraag hoe het menselijk or ganisme op de duur zal reageren op het gebruik van antibiotica, ook buiten de sfeer van geneesmidde len toegepast. Vervolgens noemde hij het verkeer en zijn invloed op onze samenleving, het verkeer als de grote doder en verminker, maar ook als bron van steeds groter on rust en steeds toenemend lawaai. Dan is er de nog voortdurend toe nemende gecompliceerdheid van onze maatschappij met de daaruit voor haar leiders voortvloeiende overbelasting en steeds toenemende spanningen, resulterend in wat men managerziekte is gaan noemen. De heer Kleijn zeide niet met een nieuw programma te komen, maar slechts te willen wijzen op de verschuiving in de gevaren, die de volksgezondheid bedreigen en dat de afwending van deze geva ren andere bestrijdingsmethoden zal eisen en een andere instelling dan de klassieke middelen der volksgezondheidszorg. Ten aanzien van de verzuiling in ons land, zeide spreker, dat deze, naast de gevaren, ook vele voor delen biedt. Zij heeft ertoe geleid, dat het aantal actieve deelnemers aan de volksgezondheidsweek be langrijk is toegenomen en dat er een edele wedkamp is ontstaan doordat de ene organisatie niet bij de andere wilde achterblijven. Spr. was van mening, dat een der be langrijkste taken van alle Kruis verenigingen was er op toe te zien dat de onderlinge concurrentie ge zond en eerlijk blijft en slechts leidt tot verbetering van de volks gezondheid. Hij zeide, dat onder ling contact van de diverse Kruis verenigingen daartoe nodig was, evenals onderlinge samenwerking op alle gebieden die zich daartoe lenen, in het bijzonder de tech nische gebieden: gemeenschappe lijke exploitatie van magazijnen, plaatselijke gelijke contributies, periodieke onderlinge besprekin gen, enz. De televisie-uitzending op 31 augustus HILVERSUM, 12-9. Ten einde het onderzoek naar de oorzaken van de gemaakte fouten bij de te levisie-uitzending op 31 augustus jl. zo objectief mogelijk te doen zijn, en tevens op korte termijn verdere maatregelen vast te stellen ter voorkoming van dergelijke fou ten in de toekomst, heeft het be stuur van de VPRO ten deze de medewerking gevraagd van een comité van bijstand. De heren dr. E. H Ebels uit Groningen, mr. W. H. Fockema Andreae te Rotterdam en prof. mr. G. J. Wiarda te Den Haag zijn bereid gevonden in dit comité zitting te nemen. Zodra de conclusie gereed is, zal deze op een daartoe geëigende wijze worden bekend gemaakt, aldus het VPRO- bestuur. FRANS KABINET HEEFT HERVORMINGSPLAN VOOR ALGERIE GEREED Algerië wordt federatie van zes gebieden Het Franse kabinet heeft woens dag het ontwerp voor politieke re organisatie van Algerië voltooid, dat dit opstandige deel van Noord- Afrika zal verdelen in zes gebieden met eigen parlementen. Voorts zou den er een federale assemblee en een federale raad met een presi dent in Algiers moeten komen. De minister van Voorlichting, Soulie, verklaarde na de bijeen komst van het kabinet, dat „vol ledige overeenstemming" over het plan is bereikt. De regering zal het ontwerp voor het einde van deze maand aan de Nationale Vergade ring voorleggen. Het plan omvat de volgende punten: 1. Algerië wordt een federatie van zes gebieden, die elk een eigen parlement en regering hebben. Die parlementen en regeringen worden op basis van evenredige vertegen woordiging door Mohammedanen en Europeanen gezamenlijk geko zen, waarbij alle kiezers op een ge meenschappelijke lijst komen te staan. 2. Aan het hoofd van de fede ratie komen een federale assem blee en een federal eraad. De fede rale assemblee wordt twee jaar na hun verkiezing door de provinciale gekozen. 3. De federale raad kiest een president. De vergaderingen van de de raad zullen onder voorzit terschap van de Franse vertegen woordiger in Algiers staan. X"X«<*«X"X~X~X,*X"X"X"X**X"X,*X~X"X,*X~X,*X"X~X~X"X"X~> X~X"X-X~X**X~X»*X^ FEUILLETON 11111111 „Wat wil je daarmee zeggen, Hanneke?" „Dat je nu geen aanmerkingen meer moet gaan maken over mijn afkomst". „Maar dat doe ik immers niet! Ik vroeg alleen maar wat over je jonge jaren". „Wel, dat weet je nu. Ik hoop, dat je me het niet kwalijk neemt, als ik het een beetje pijnlijk vind om er aan herinnerd te worden". Hij knikte. „Je hebt gelijk, lie veling. Het was een beetje ontak- tisch van me". Die avond werd er niet meer over gesproken, maar de goede harmonie bleef weg. Hanneke voel de bij intuïtie, dat haar man iets wist, althans iets vermoedde. Zou Jaap geschreven hebben? En wat zou hij geschreven hebben? Dubois ging die avond eveneens met een onbevredigd gevoel naar bed. Hij had begrepen, dat zijn vrouw Iets voor hem verborgen hield. De volgende morgen ontsloot hij in gedachten zijn bureaula. Daaruit nam hij het witte velletje papier, waarop met drukletters geschreven was deze éne zin: „Wat weet u van het verleden van uw vrouw?" Zuchtend herlas hij de regel en borg het toen weer achter in de la. „Niets weet ik", zei hij zacht in zichzelf, „en Ik mis het recht om het nu te vragen. Dat had ik moe ten doen vóór ik met Hanneke trouwde". Intussen beleefde Hanneke een nare dag. Langzamerhand was ze tot de overtuiging gekomen, dat haar man op de een of andere ma nier ingelicht was door Jaap. Hoe zou hij anders zo plotseling op het idee gekomen zijn om haar over haar verleden te vragen? Natuur lijk had hij haar vanmorgen ge kust, vóór hij vertrok. Maar zijn zoen was anders geweest. Ze kon het niet definiëren. Er was plotse ling iets tussen hen in te staan gekomen. Maar wat? Kwamen er opnieuw donkere wolken boven haar huwelijksleven? Toen Dubois 's middags thuis kwam keek ze hem oplettend aan, maar ze kon niets bijzonders aan hem ontdekken. Ook die avond niet. Zelf stelde hij voor een paar uurtjes naar zee te gaan en aan gezien hij moe was, gingen ze met de kleine wagen en nam Hanneke achter het stuur plaats. Ze baad den een half uurtje en zaten toen tot donker op een terras. En toen hij haar 's avonds thuis weer in zijn armen nam, suggereerde Han neke zichzelf, dat ze spoken gezien had. Misschien betekende bet niets, was het toeval De moeilijkheden kwamen ech ter opnieuw, nu op een heel andere wijze. In het midden van juli deel de Dubois aan het avondeten mede, dat ze beiden uitgenodigd waren voor de jaarlijkse soiree van me vrouw De Geest van Swinderen „Koop morgen maar een nieuwe avondjapon, en eventueel andere dingen, die je meent nodig te heb ben, want ik wil, dat je entrée daar het gesprek van de dag zal zijn". door JOKE DE VALK X 53 1 Hanneke liet kletterend de lepel in de soep vallen. Alle kleur is uit haar gezicht verdwenen en ze ziet haar man verschrikt aan. „Wie, zei je?" Hij keek haar blij lachend aan en antwoordde: „Ja, dat is een hele eer, Hanneke. Mevrouw De Geest van Swinderen is een autoriteit in de wereld van de reclassering. Vrij wel alle leden van de rechterlijke macht uit de stad komen op haar jaarlijkse soiree en ze heeft me zelfs persoonlijk uitgenodigd. Weet je wat ze zei? Ik heb al zoveel liefs gehoord van je jonge vrouw, dat ik me er op verheug met haar ken nis te maken. Aardig hé?" „Mevrouw De Geest van Swin deren?" herhaalde Hanneke, nog steeds haar man aankijkend. „Ja, vind je het niet geweldig?" Ze schudde haar hoofd. „Nee, Ik vind er niets aan. En ik zal er ook niet heengaan". „Maar Hanneke, ben je nu hele maal stapelo pardonMaar dat kunnen we niet weigeren! Dat zou een onvergelijkelijke beledi ging zijn, als we haar uitnodiging afslaan. Stel je voor: mevrouw Da Geest van Swinderen nodigt je uit voor haar soiree en we zouden weigerenDat zou het einde be tekenen van mijn carrière in de stad hier. Je begrijpt niet, wat dit zou betekenen, Hanneke". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1957 | | pagina 5