Tl
AiL
r
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG i3 SEPTEMBER 1957 NO. 18223
Bevolkiiis wordt op de hoogte gehouden
-6 °P 7 —6
van ontwikkeling A-j
„Verheffing" aantal influenza-gevallen
griep
Naar het A.N.P. van het ministe
rie van Sociale Zaken en Volksge
zondheid verneemt, blijkt uit ge
gevens die regelmatig bij de ge
neeskundige hoofdinspectie bin
nenkomen, dat er op enkele plaat
sen in Nederland sprake is van
een „verheffing" van het aantal
influenza-gevallen.
In enkele Zuidlimburgse ge
meenten zijn in verband met een
verhoogde verspreiding van de in
fluenza, waarvan enkele gevallen
steekproefsgewijze als Aziatische
griep zijn geïdentificeerd, ondanks
het goedaardige verloop van de
ziekte, voorzichtigheidsmaatrege
len getroffen. 0.a. werden in Val
kenburg 'enige scholen bij wijze
van voorzorg gesloten.
Bij de geneeskundige hoofdin
spectie bestaat een organisatie, die
gegevens verzamelt over het op
treden van influenza en over het
ziekteverzuim. Aangezien de influ
enza niet valt onder de besmette
lijke ziekten, waarvoor meldings
plicht bestaat, kan de uit deze ge
gevens gevormde indruk niet meer
dan globaal zijn. Daarbij dient
voorts in aanmerking te worden
genomen, dat eerst twaalf dagen,
nadat keelspoelmonsters naar Lei-
VLISSINGEN. De De Ruyterten-
toonstelling te Vlissingen, welke
nog tot en met zondag 15 september
te bezichtigen is, trekt nog steeds
grote belangstelling. Woensdagmid
dag noteerde men de 20 000ste be
zoeker. Het bleek de 18-jarige Nel-
lekes van Dijk te zijn, woonachtig
te Middelburg en als telefoniste
werkzaam in Rotterdam. De bur
gemeester van Vlissingen, mr. B.
Kolff, overhandigde haar het boek
werk over het leven van De Ruy-
ter „Bestevaer Michiel". In Am
sterdam heeft deze tentoonstelling
gedurende drie maanden 24.767 be
zoekers getrokken.
Ingezonden mededeling
OP Ot VOM&
riiiiiiiimiiin
MAZCTFARtlEKKM Ti ZIV(N»(ftCUt
den zijn opgezonden, kan blijken
of er sprake is geweest van A-
griep. De patiënten zijn dan veelal
weer genezen.
De autoriteiten van de volksge
zondheid volgen de ontwikkeling
met grote zorgvuldigheid en zullen
niet nalaten de bevolking van deze
ontwikkeling op de hoogte te hou
den en, zo nodig, maatregelen te
treffen.
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
's-GRAVENHAGE. De immigra
tiedienst in Medan heeft de pers
berichten, dat negentien Nederlan
ders uit Medan zouden worden uit
gewezen, tegengesproken. De dienst
noemde dit bericht, waarvan in de
dagbladen het hoofd van de immi
gratiedienst voor Noord-Sumatra,
Murdono, als bron werd genoemd,
een „puur verzinsel".
MAASTRICHT. Onder zeer gro
te belangstelling van Nederlandse,
Duitse en Belgische zijde en wa
terstaat- en scheepvaartkundige
kringen is het internationaal wa
terwegencongres geopend, dat is
voorbereid door de Limburgse
scheepvaartvereniging ter gelegen
heid van haar 25-jarig bestaan.
ZANDVOORT. In het St. Eli^
beths gasthuis te Haarlem is de 21-
jarige J. de Jong uit Zandvoort
overleden, die 's middags met zijn
bromfiets op de Zandvoortse laan
rijdende was aangereden door een
lege zandauto. De bestuurder zou
de bromfietser geen voorrang heb
ben verleend toen hij met zijn
auto de inrit van de Amsterdamse
waterleidingterreinen opreed.
ARAM - DE HEER DER SI .ANGFN
65. In de nabijheid van het kasteel Barletta klimt een man
moeizaam van de bok van zijn reiswagen. Uit de hoofdpoort komt
juist een lange stoet ruiters, Hertog Crimo met zijn zuster Metella
voorop. „Te laat", gromt El-Kazzar, „mijn paard is uitgeput, mijn
wond heeft mij verzwakt.... Ik zal er nooit in slagen, vóór hen
in Bari te zijn om Mario te waarschuwen.... Maar misschien is
er nog een kansAram lag niet bij de doden die ik in de
vallei passeerde. Als hij hier gevangen zit, is wellicht nog niet alles
verlorenHij wacht, tot de ruiters uit het gezicht verdwenen
zijn en rijdt dan haastig zijn reiswagen naar de kasteelmuur. On
gezien bereikt hij zijn doel, op de torentransen is geen wachter te
bekennenBehoedzaam sluipt El-Kazzar langs de muur naar
de hoofdpoort. „Vervloekt", sist hij dan gesmoord, „het valhek is
neergelaten! Wat betekent dat?" Dan krijgt hij het grimmige bouw
werk, dat op de binnenplaats is opgesteld, in het oog. „Bij Allah,
een galg", mompelt hij en zich tegen de muur aandrukkend gluurt
de Oosterling gespannen door het traliewerk. Na korte tijd klinken
voetstappen en het gerinkel van ketenen. Aram, bleek, maar met
opgeheven hoofd, komt de binnenplaats op, aan handen en voeten
geketend
DELFT. Een trouwe bezoeker,
die nog geen jaar heeft overgesla
gen, bezocht de oude Kunst- en
Anthiekbeurs in het stelelijk mu
seum „Het Prinsenhof" te Delft.
Het was de broer van Prins Bern-
hard, prins Aschwin van Lippe
Biesterfeld, die tezamen met zijn
vrouw de gehele middag op de
beurs heeft doorgebracht. De prins,
die zoals men weet conservator is
van de afdeling Aziatische kunst
van het Metropolitan Museum te
New York, werd begeleid door de
organisator van de beurs, de heer
Marcel B. Keezer en toonde zich
zeer geïnteresseerd.
wij ouders j MOEDERTROTS of pralerij?
„Kijk eens, Tommie heeft al een
tèndje!" Vol trots wordt het bijna
onzichtbare witte puntje in het
babymondje getoond.
Ze zijn vriendinnen al vanaf de
schoolbanken, de twee jonge moe
dertjes. Hun levens verliepen merk
waardig parallel. Ze raakten om
streeks dezelfde tijd verloofd,
trouwden in dezelfde maand en ze
kwamen kort na elkaar in blijde
verwachting. Met de geboorte van
de baby had Doortje een -kleine
voorsprong op Lies. Ze „wist" er
dus al alles van, toen Lies „er nog
KI
Langdurige ziekte en vakantiedagen
Onlangs deed zich het geval voor
dat een werknemer enige maanden
ziek was geweest. Nu wilde de
werkgever wel vakantie toestaan,
maarin overeenstemming met
het aantal maanden, waarin was
gewerkt. Deze werknemer ging
hiermede niet accoord en vroeg
terzake inlichtingen.
Het is niet eenvoudig op een der
gelijke vraag een juist antwoord
te kunnen geven, daar elk geval
hier op zichzelf zal moeten worden
bekeken. In de meeste gevallen
geldt voor bedrijven een collectie
ve arbeidsovereenkomst of binden
de loonregeling, welke veelal ook
het recht op vakantie regelt.
Het komt wel eens voor, dat een
dergelijke regeling bepaalt, hoe het
moet bij langdurige ziekte. Soms
wordt voor elke maand, dat men
langer dan een bepaalde tijd ziek
is geweest, een dag vakantie ge
kort, echter de meeste c.a.o's en
loonregelingen zwijgen over het ge
val van ziekte. Dan moet men uit
de woorden van die regeling op
maken, wat bedoeld is.
Men blijft in dienst
Wanneer de regeling zegt, dat
men voor elke maand, gedurende
welke men in dienst is geweest,
recht heeft op bv. een dag vakan
tie, dan is het begrijpelijk, dat voor
de tijd gedurende welke men ziek
is geweest, geen vakantie mag
worden afgetrokken, immers ook
gedurende ziekte blijft men ge
woonlijk in dienst.
Het feit dat men ziek is, wil hele
maal niet zeggen, dat men niet
meer in dienst is. Het tegendeel is
eerder waar, want de bepaling in
de wet op de arbeidsovereenkomst
dat een werkgever niet mag opzeg
gen, zolang een werknemer ziek is
(althans de eerste twee jaar van
de ziekte) wijst er o.m. duidelijk
op, dat de dienstbetrekking in
stand blijft. Moeilijker wordt de
kwestie, indien in de loonregeling
of c.a.o. niet gesproken wordt over
vakantie, welke wordt berekend
naar gelang van de tijd, gedurende
welke men in dienst is geweest,
maar gedurende men werkzaam iB
geweest.
Ook gewoonte speelt mee
Wij zouden evenwel niet met ze
kerheid durven beweren, dat in
een dergelijk geval het als een paal
boven water staat, dat over ziekte
perioden geen vakantie behoeft te
worden berekend. Het komt ons
voor, dat hier wel degelijk met de
woorden „werkzaam is geweest"
hetzelfde is bedoeld als „in dienst
is geweest" en dat het dientenge
volge geenszins de bedoeling kan
zijn, om de werknemer minder va
kantiedagen te geven. Wij zijn ech
ter geen rechter en dus zullen we
dit probleem, mocht het voorko
men, moeten overlaten aan de be
slissende autoriteit.
Hier komt nog dit bij, dat bij de
beoordeling van deze kwestie wel
degelijk rekening zal kunnen wor
den gehouden met opvattingen en
gewoonten, welke van oudsher in
een bepaalde bedrijfstak hebben
gegolden en welke hun weerslag
hebben gevonden in de bewoordin
gen of woordkeuze van de c.a.o. of
loonregeling. Geldt in een bepaald
bedrijf geen c.a.o. of loonregeling,
dan hangt uiteraard alles af van
hetgeen de werkgever en de werk
nemer met elkaar zijn overeenge
komen, of als niets speciaals is af
gesproken, van de gewoonten in
het betrokken bedrijf of de be-
bedrijfstak.
Wat is het minimum
Tenslotte wilen wij hier nog
even aanhalen artikel 2 van de be
schikking van het college van
rijks bemiddelaars inzake een mi
nimum vakantieregeling, gedateerd
5 augustus 1952 en op 11 augustus
1952 in werking getreden. Dit ar
tikel luidt als volgt: „Werknemers
als bedoeld in artikel 1 (dat zijn
die werknemers waarvoor de re
geling geldt in de zin van het Bui
tengewoon besluit Arbeidsverhou
dingen 1945 op wie géén collectieve
arbeidsovereenkomst van kracht is
en voor wie geen bepalingen om
trent vakantie zijn opgenomen, in
een andere dan door het college
van rijksbemiddelaars vastgestelde
of goedgekeurde regeling) hebben
ongeacht eventuele snipperdagen
in elk kalenderjaar tenminste recht
op een aaneengesloten vakantie
met behoud van loon van 6 werk
dagen, met dien verstande dat in
dien de arbeidsverhouding op 1
juli van het lopende jaar minder
dan 1 jaar heeft geduurd, elke
twee maanden dienstverband vóór
die datum aanspraak geven op ten
minste één dag vakantie.
(Nadruk verboden).
tegenaan zat te kijken". Ze had de
eerste opwindende weken met de
baby al achter de rug, toen Lies
nog met experimenteren moest be
ginnen. Dat gaf haar een zeker
gewicht en met het air van supe
rioriteit, dat ze hieraan ontleend
had, liet ze het Lies niet aan wijze
raadgevingen ontbreken.
Voor de geboorte was Lies er
dankbaar voor. Ze kon er niet ge
noeg over horen, hoe dat „ging".
Maar toen het kindje er eenmaal
was, begon het haar te irriteren
dat Doortje alles beter meende te
weten en haar wel eens zou ver
tellen, hoe het moest. Was het ook
niet ergerlijk, om Doortje bv. te
horen zeggen: „ik zou maar eens
over bijvoeding gaan denken.
Joop je kwam op die leeftijd veel
meer aan".
Wie wint?
„Op dié leeftijd!"
Het leek wel of de kinderen een
jaar scheelden, inplaats van die
armzalige anderhalve maand! Voor
het eerst ontbrandde de rivaliteit
tussen de twee vriendinnen. Met
argusogen bespiedden ze eikaars
babies en trachtten ze bij de eigen
spruit prestaties te ontdekken,
waartoe die van de ander het nog
niet gebracht had. Kon Joopje zijn
bolletje al oprichten, zoals Tommie
deed? Toonde Tommie zijn moeder
al zo goed te kennen als Joopje,
die het dadelijk op een brullen zette
als hij haar uit zijn gezichtsveld
verloor? Meestal moest Lies het
onderspit delven; haar Tommie
was nu eenmaal anderhalve maand
jonger dan Joopje van Doortje
Maar op eenmaal kwam de dag
van haar grote triomf, waarmee ze
Doortje finaal overtroefde: „Kijk
eens, Tommie heeft al een tèndje!"
Bij Joopje was nog niets te zien
of te voelen in het mondje. Maar
zijn moeder liet zich zomaar niet
uit het veld slaan. „Joopje zit al",
zei ze fier. „We hebben een wan
delwagentje gekocht. Je zult het
wel zien".
Neen, moeders
Inderdaad kwam ze de volgende
dag bij Lies met de zeven maanden
oude Joopje in het wandelwa
gentje. Hij zèt; het viel niet te ont
kennen. Maar vraag niet hóe. Vast
gesjord met een leidseltje zat hij
tegen de rechte rug van het wa
gentje aangesnoerd. Hij zakte wel
wat onderuit, nou ja, maar hij viel
toch maar niet om!
We hopen nu maar één ding, dat
Lies ook niet subiet een wandel
wagentje gaat kopen, omdat ze
zich verbeeldt, dat het voor haar
baby nu ook tijd wordt te gaan
zitten. Ja, helaas zijn er vele moe
ders, die deze dingen voor haar
kleintjes beslissen, inplaats van
rustig af te wachten tot het kind
zelf aangeeft dat de tijd voor zo
iets gekomen is.
Een baby kèn niet zitten, als de
ouders hem vastbinden en hij in
de bepaalde houding gedwongen
wordt. Hij kan pas zitten, als hij
dit zelf gaat doen, omdat hij voelt
dat zijn ruggetje er stork genoeg
voor is en hij geen riemen of
steuntjes nodig heeft om zijn even
wicht te bewaren. Moedertrots ls
begrijpelijk, maar laat die, tot
schade van het kind, niet ontaar
den in domme pralerij en over-
troeverij.
MARCELLE.
(Nadruk verboden).
GROENE KRUISDAG 1957
Verschuiving in gevaren die volksgezondheid
bedreigen
Andere bestrijdingsmethode gewenst
KRUININGEN, 12-9. De voor
zitter van de Algemene Neder
landse Vereniging „Het Groene
Kruis", mr. A. Kleijn, heeft van
middag op de Groene Kruisdag
1957 te Kruiningen, in zijn ope
ningsrede de Kruisverenigingen
opgeroepen bij voortduring de
eigen organisatievorm op de hoogte
te houden van de nieuwe ver
schijnselen van deze tijd en zich
aan te passen aan de nieuwe taken
die hen wachten.
Spr. noemde in dit verband de
bejaardenzorg en de in hun defi
nitieve gevolgen nog nauwelijks te
benaderen nieuwe bedreigingen
voor de volksgezondheid, die zich1
zijn komen scharen naast de te be
strijden volksziekten, als t.b.c.,
kanker, polio, geslachtziekten enz.
Hij noemde enige van deze onze
kere dreigingen: de radio-actieve
besmetting van de atmosfeer door
atoombomontploffingen. Het roken
als waarschijnlijke verwekker van
longkanker. Het gebruik op grote
schaal van insecticiden, dat zowel
het natuurlijk levensmilieu aantast
als, door wat er van deze vergiften
in het menselijk voedsel terecht
komt, direct van invloed kan zijn
op het menselijk organisme. Dan is
er de vraag hoe het menselijk or
ganisme op de duur zal reageren
op het gebruik van antibiotica, ook
buiten de sfeer van geneesmidde
len toegepast. Vervolgens noemde
hij het verkeer en zijn invloed op
onze samenleving, het verkeer als
de grote doder en verminker, maar
ook als bron van steeds groter on
rust en steeds toenemend lawaai.
Dan is er de nog voortdurend toe
nemende gecompliceerdheid van
onze maatschappij met de daaruit
voor haar leiders voortvloeiende
overbelasting en steeds toenemende
spanningen, resulterend in wat men
managerziekte is gaan noemen.
De heer Kleijn zeide niet met
een nieuw programma te komen,
maar slechts te willen wijzen op
de verschuiving in de gevaren, die
de volksgezondheid bedreigen en
dat de afwending van deze geva
ren andere bestrijdingsmethoden
zal eisen en een andere instelling
dan de klassieke middelen der
volksgezondheidszorg.
Ten aanzien van de verzuiling in
ons land, zeide spreker, dat deze,
naast de gevaren, ook vele voor
delen biedt. Zij heeft ertoe geleid,
dat het aantal actieve deelnemers
aan de volksgezondheidsweek be
langrijk is toegenomen en dat er
een edele wedkamp is ontstaan
doordat de ene organisatie niet bij
de andere wilde achterblijven. Spr.
was van mening, dat een der be
langrijkste taken van alle Kruis
verenigingen was er op toe te zien
dat de onderlinge concurrentie ge
zond en eerlijk blijft en slechts
leidt tot verbetering van de volks
gezondheid. Hij zeide, dat onder
ling contact van de diverse Kruis
verenigingen daartoe nodig was,
evenals onderlinge samenwerking
op alle gebieden die zich daartoe
lenen, in het bijzonder de tech
nische gebieden: gemeenschappe
lijke exploitatie van magazijnen,
plaatselijke gelijke contributies,
periodieke onderlinge besprekin
gen, enz.
De televisie-uitzending
op 31 augustus
HILVERSUM, 12-9. Ten einde
het onderzoek naar de oorzaken
van de gemaakte fouten bij de te
levisie-uitzending op 31 augustus
jl. zo objectief mogelijk te doen
zijn, en tevens op korte termijn
verdere maatregelen vast te stellen
ter voorkoming van dergelijke fou
ten in de toekomst, heeft het be
stuur van de VPRO ten deze de
medewerking gevraagd van een
comité van bijstand. De heren dr.
E. H Ebels uit Groningen, mr. W.
H. Fockema Andreae te Rotterdam
en prof. mr. G. J. Wiarda te Den
Haag zijn bereid gevonden in dit
comité zitting te nemen. Zodra de
conclusie gereed is, zal deze op een
daartoe geëigende wijze worden
bekend gemaakt, aldus het VPRO-
bestuur.
FRANS KABINET HEEFT HERVORMINGSPLAN
VOOR ALGERIE GEREED
Algerië wordt federatie van zes gebieden
Het Franse kabinet heeft woens
dag het ontwerp voor politieke re
organisatie van Algerië voltooid,
dat dit opstandige deel van Noord-
Afrika zal verdelen in zes gebieden
met eigen parlementen. Voorts zou
den er een federale assemblee en
een federale raad met een presi
dent in Algiers moeten komen.
De minister van Voorlichting,
Soulie, verklaarde na de bijeen
komst van het kabinet, dat „vol
ledige overeenstemming" over het
plan is bereikt. De regering zal het
ontwerp voor het einde van deze
maand aan de Nationale Vergade
ring voorleggen.
Het plan omvat de volgende
punten:
1. Algerië wordt een federatie
van zes gebieden, die elk een eigen
parlement en regering hebben. Die
parlementen en regeringen worden
op basis van evenredige vertegen
woordiging door Mohammedanen
en Europeanen gezamenlijk geko
zen, waarbij alle kiezers op een ge
meenschappelijke lijst komen te
staan.
2. Aan het hoofd van de fede
ratie komen een federale assem
blee en een federal eraad. De fede
rale assemblee wordt twee jaar na
hun verkiezing door de provinciale
gekozen.
3. De federale raad kiest een
president. De vergaderingen van
de de raad zullen onder voorzit
terschap van de Franse vertegen
woordiger in Algiers staan.
X"X«<*«X"X~X~X,*X"X"X"X**X"X,*X~X"X,*X~X,*X"X~X~X"X"X~> X~X"X-X~X**X~X»*X^
FEUILLETON
11111111
„Wat wil je daarmee zeggen,
Hanneke?"
„Dat je nu geen aanmerkingen
meer moet gaan maken over mijn
afkomst".
„Maar dat doe ik immers niet!
Ik vroeg alleen maar wat over je
jonge jaren".
„Wel, dat weet je nu. Ik hoop,
dat je me het niet kwalijk neemt,
als ik het een beetje pijnlijk vind
om er aan herinnerd te worden".
Hij knikte. „Je hebt gelijk, lie
veling. Het was een beetje ontak-
tisch van me".
Die avond werd er niet meer
over gesproken, maar de goede
harmonie bleef weg. Hanneke voel
de bij intuïtie, dat haar man iets
wist, althans iets vermoedde. Zou
Jaap geschreven hebben? En wat
zou hij geschreven hebben?
Dubois ging die avond eveneens
met een onbevredigd gevoel naar
bed. Hij had begrepen, dat zijn
vrouw Iets voor hem verborgen
hield.
De volgende morgen ontsloot hij
in gedachten zijn bureaula. Daaruit
nam hij het witte velletje papier,
waarop met drukletters geschreven
was deze éne zin: „Wat weet u van
het verleden van uw vrouw?"
Zuchtend herlas hij de regel en
borg het toen weer achter in de la.
„Niets weet ik", zei hij zacht in
zichzelf, „en Ik mis het recht om
het nu te vragen. Dat had ik moe
ten doen vóór ik met Hanneke
trouwde".
Intussen beleefde Hanneke een
nare dag. Langzamerhand was ze
tot de overtuiging gekomen, dat
haar man op de een of andere ma
nier ingelicht was door Jaap. Hoe
zou hij anders zo plotseling op het
idee gekomen zijn om haar over
haar verleden te vragen? Natuur
lijk had hij haar vanmorgen ge
kust, vóór hij vertrok. Maar zijn
zoen was anders geweest. Ze kon
het niet definiëren. Er was plotse
ling iets tussen hen in te staan
gekomen. Maar wat? Kwamen er
opnieuw donkere wolken boven
haar huwelijksleven?
Toen Dubois 's middags thuis
kwam keek ze hem oplettend aan,
maar ze kon niets bijzonders aan
hem ontdekken. Ook die avond
niet. Zelf stelde hij voor een paar
uurtjes naar zee te gaan en aan
gezien hij moe was, gingen ze met
de kleine wagen en nam Hanneke
achter het stuur plaats. Ze baad
den een half uurtje en zaten toen
tot donker op een terras. En toen
hij haar 's avonds thuis weer in
zijn armen nam, suggereerde Han
neke zichzelf, dat ze spoken gezien
had. Misschien betekende bet niets,
was het toeval
De moeilijkheden kwamen ech
ter opnieuw, nu op een heel andere
wijze. In het midden van juli deel
de Dubois aan het avondeten mede,
dat ze beiden uitgenodigd waren
voor de jaarlijkse soiree van me
vrouw De Geest van Swinderen
„Koop morgen maar een nieuwe
avondjapon, en eventueel andere
dingen, die je meent nodig te heb
ben, want ik wil, dat je entrée daar
het gesprek van de dag zal zijn".
door
JOKE DE VALK X
53 1
Hanneke liet kletterend de lepel
in de soep vallen. Alle kleur is uit
haar gezicht verdwenen en ze ziet
haar man verschrikt aan. „Wie,
zei je?"
Hij keek haar blij lachend aan en
antwoordde: „Ja, dat is een hele
eer, Hanneke. Mevrouw De Geest
van Swinderen is een autoriteit in
de wereld van de reclassering. Vrij
wel alle leden van de rechterlijke
macht uit de stad komen op haar
jaarlijkse soiree en ze heeft me
zelfs persoonlijk uitgenodigd. Weet
je wat ze zei? Ik heb al zoveel liefs
gehoord van je jonge vrouw, dat
ik me er op verheug met haar ken
nis te maken. Aardig hé?"
„Mevrouw De Geest van Swin
deren?" herhaalde Hanneke, nog
steeds haar man aankijkend.
„Ja, vind je het niet geweldig?"
Ze schudde haar hoofd. „Nee, Ik
vind er niets aan. En ik zal er ook
niet heengaan".
„Maar Hanneke, ben je nu hele
maal stapelo pardonMaar
dat kunnen we niet weigeren! Dat
zou een onvergelijkelijke beledi
ging zijn, als we haar uitnodiging
afslaan. Stel je voor: mevrouw Da
Geest van Swinderen nodigt je uit
voor haar soiree en we zouden
weigerenDat zou het einde be
tekenen van mijn carrière in de
stad hier. Je begrijpt niet, wat dit
zou betekenen, Hanneke".
(Wordt vervolgd).