r
De financiële verhouding Rijk-Gemeeaten in 1958
SYRIË EEN SATELLIET VAN RUSLAND
hoekje
rT¥1
ZIERÏKZEESCHE NIEUWSBODE donderdag 22 augustus 1957 no. 18210
Ontwerp-wet eerst bij jaarwisseling
De Memorie van Antwoord is
verschenen op het voorlopig ver
slag van de Tweede Kamer inzake
het wetsontwerp houdende voor
zieningen met betrekking tot de fi
nanciële verhouding tussen het
Rijk en de gemeenten voor het
jaar 1958.
Het tijdstip van indiening van
het definitieve wetsontwerp is nog
onzeker. De ministers zijn er zich
van bewust, dat het ontwerp, ten
einde voldoende tijd te laten voor
het overleg met de Staten-Gene-
raal, niet later dan omstreeks de
jaarwisseling bij de Kamer moet
zijn ingediend.
Het ligt in het voornemen van
de regering in de voorstellen met
betrekking tot de definitieve rege
ling van de financiële verhouding,
de mogelijkheid neer te leggen om
de uitkeringen over 1958 zo nodig
te corrigeren, gelijktijdig met de
aanpassing van de uitkeringen, die
op grond van de toekomstige wet
geschieden, aan de bestaande uit
keringen. Het is dus niet de be
doeling de mogelijkheid tot verho
ging voor 1958 eens en vooral uit
te sluiten. De beoordeling van de
subjectieve behoefte wordt slechts
voor een jaar opgeschort.
De ministers merken op, dat het
Ingezonden mededeling
VRACHTAUTO DOOR
TREIN GEGREPEN
Treinverkeer werd gestremd
Donderdagochtend is op de spoor
lijn tussen Arnhem en Velp een
vrachtauto gegrepen door de trein
die om 10.31 uur uit Arnhem naar
Zutphen vertrok.
Het ongeluk gebeurde op de on
bewaakte overweg tussen Arnhem
en Velp, toen de chauffeur, F. W.
S., van een vrachtauto op het laat
ste moment trachtte de overweg te
passeren voor de aankomende trein
die nog niet op volle snelheid reed.
Hij redde zijn leven door uit de
cabine te springen en kreeg slechts
enige lichte verwondingen. De con
ducteur en de bestuurder van de
trein werden licht gewond.
De materiële schade is groot. De
vrachtauto, die nog enige tiental
len meters door de trein werd mee
gesleurd, is geheel vernield en de
voorkant van de trein is bescha
digd.
Het treinverkeer over beide spo
ren kon in de loop van de middag
worden hervat.
Een op het ogenblik van de bot
sing uit Zutphen naderende mate-
riaaltrein kon nog tijdig tot stil
stand komen.
Rijk geen lenitgen voor de ge
meenten heeft gesloten. Het heeft
slechts bemiddeld bij het sluiten
van een overeenkomst tussen de
N.V. Bank voor Nederlandsche Ge
meenten en de institutionele be
leggers, teneinde te bewerkstelli
gen, dat de geldgevers voor een be
paalde tijd een groot gedeelte van
hun aanbod reserveren voor de
woningbouw der gemeenten. De
gemeenten blijven vrij al dan niet
van het aanbod van de bank ge
bruik te maken - in feite aanvaar
den zij de aangeboden leningen
uiteraard gaarne.
Weer invoer van
tomaten toegestaan
's-GRAVENHAGE, 22-8. Met in-
gang van vandaag is de invoer van
tomaten uit België in ons land
weer toegestaan. Op grond van de
prijsontwikkeling voor tomaten op
de Nederlandse markt, werd deze
invoer enige tijd geleden stop ge
zet. De prijs van tomaten in ons
land is de laatste dagen weer heel
wat opgelopen en lag dinsdag voor
de beste kwaliteit weer rond 40 ct
per kilogram.
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
SCHIEDAM. Woensdagmiddag te
ongeveer drie uur reed een vracht
wagen de Mariastraat in, waar het
2^-jarig jongetje R. van Lingen
voor de ouderlijke woning aan het
spelen was. Hij gleed van het trot
toir af en kwam onder een wiel
van de auto terecht. Hij werd op
slag gedood.
ARAM - DE HEER DER SLANGEN
53. „Crimo en Mario vertrokken?" valt Aram driftig uit. „Maar
begrijpen jullie dan niet, dat zij ook onder verdenking staan van
de moord op Miguello, de schildwacht?! Niemand had dit kasteel
mogen verlaten!" - „Maar heer", verontschuldigt Presto zich, „zij
zeiden te moeten vertrekken om de bruiloft van Mario en de zuster
van Crimo voor te bereiden. Wij, knechten, konden deze edelen
toch niet dwingen hier te blijven?" Met een wrevelig schouder
ophalen verlaat Aram de zaal. In gedachten verzonken slentert hij
langs de muren van het slot. Talloze vragen dwarrelen door zijn
brein. Waar zou Samson Suleikah hebben heengevoerd? Waarom
waagde de worstelaar alles, om te voorkomen dat hij, Aram, het
meisje zou spreken? Het was duidelijk, dat Samson in opdracht
van iemand anders handelde, maar wie? Mario, Crimo? En waar
was Agua, de hagedis, plotseling gebleven? Het antwoord op deze
laatste vraag liet niet lang op zich wachten, want plotseling hoort
Aram achter zich een stem die vrolijk roept: „Gegroet, dolende
ridder". En tot zijn stomme verbazing ziet Aram zijn oude vriend
Agua met het ontvoerde meisje tussen de bomen naderen. „Heer
Aram", roept Suleikah opgewonden, „indien het in uw vermogen
ligt, geef deze man dan de ridderslag! Hij heeft me gered uit de
handen van die schurk Samson!" - „Poeh, ridder Agua", snuift de
hagedis, die met zoveel lof geen weg weet. „Dan ga ik nog liever
beurzen snijden en zakken rollen, zoals vroeger!"
Nadat Suleikah het verhaal van haar redding in geuren en
kleuren verteld heeft, stelt Aram de vraag, die hem al die tijd al
op de lippen brandde: „Maar wie is de aanstichter van al deze
wandaden?" Het gezicht van het meisje betrekt. „De naam van die
man, die mij tot een kwelgeest geworden is", zegt zij koud, „luidt
Crimo, Hertog van Barletta".
HAARLEM. De 9-jarige Bobby
Lammers, wonende aan het Drils-
maplein te Haarlem, is op de Zand-
voortselaan bij het in aanbouw
zijnde spoorwegviaduct te Heem
stede door een zandauto overreden:
de knaap was op slag dood. Hij zat
op zijn fiets naast de stilstaande
zandauto te wachten, verloor het
evenwicht juist op het ogenblik dat
de auto begon te rijden en kwam
met zijn hoofd onder een van de
achterwielen.
Oliepijpleidingen via Irak en Turkije
In het Nabije Oosten is een
nieuw gevaar accuut geworden, nl.
in Syrië, waar de militaire macht
in handen der communisten is ge
komen.
De hoofdstad en de grenzen wer
den met een ijzeren gordijn afge
sloten, hoewel het grootste deel
van het leger niets voelt voor de
inmenging van Moskou.
De president van Syrië is hals
over kop naar Egypte gevlucht,
waar hij zijn ontslagbrief zou heb
ben geschreven.
Amerika wenst de diplomatieke
betrekkingen met Syrië te verbre
ken en senator Fullbright heeft de
Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, Foster Dulles, over
zijn fel gekritiseerde politiek voor
het Nabije Oosten onder handen
genomen. De beurs in New York,
door de recente gebeurtenissen
toch reeds zwak, heeft nog een
stootje van het gebeurd in Syrië
opgevangen.
Feit is dat het Westen machte
loos staat nu de Russische advi
seurs het Arabische land binnen-
stromen( via Sofia) en de aanleg
van rode bases in de rug van
WIJ OUDERS
Er moet
een richtsnoer zijn
Een gemakkelijk kind is Jenneke
niet. En toch wordt haar niet veel
in de weg gelegd, wat haar nukkig
kan maken. Haar vader ziet ze
weinig. Hij gaat 's morgens al
vroeg weg en komt pas tegen etens
tijd en soms nog later thuis en
moet dan 's avonds nog rapporten
schrijven. Jenneke weet, dat hij
daarbij niet gestoord wil worden.
Van haar moeder mag ze bijna
alles. Ze heeft veel meer vrijheid
dan andere kinderen; er wordt
haar zelden iets verboden. Maar
het vreemde is, dat deze toestand
Jenneke niet gelukkig maakt. On
bewust mist ze iets in haar le
ventje: de hand, die haar liefdevol
leidt, het richtsnoer en bepaalde
normen, die haar de weg moeten
wijzen. Jenneke lijdt onder teveel
vrijheid en tolerantie, hetgeen haar
stuurloos en soms onverklaaarbaar
eenzaam maakt. Dat werkt op haar
zenuwen en maakt haar lastig en
nukkig.
Nog vreemder is het, dat ze, in-
plaats van haar moeder dankbaar
te zijn voor hara toegeeflijkheid,
een wrok tegen haar gaat koeste
ren, alsof ze onbewust voelt, dat ge
makzucht de kern van deze slappe
inschikkelijkheid is. Haar moeder
is zelf niet tegen de moeilijkheden
opgewassen, dat voelt Jenneke
maar al te goed en ze heeft er ge
ringschatting voor.
„Zo vermoeiend"
Moeder is inderdaad zwak en ge
makzuchtig. Ze gaat de dingen lie
ver uit de weg dan ze aan te pak
ken. Van klein kind af heeft Jen
neke een willetje gehad, zoals moe
der het uitdrukte en het was zo
vermoeiend, haar eigen wil daar
mee te meten. Het kind was toch
altijd in de contramine.
Voor haar man is ze altijd een
beetje bang geweest, omdat ze in
hem de dominerende persoonlijk
heid voelde. Intuïtief begreep ze,
dat hij van haar méér verwachtte,
dan ze geven kon. Maar dat mocht
hij niet merken. Vooral mocht hij
niet merken, dat ze tegen het kind
niet op kon. Geen scènes dus. Als
hij thuis was, moest hij rust heb
ben. Die rust kon ze alleen kopen
door Jenneke alles toe te geven.
Hoe groter het meisje werd, hoe
moeilijker het echter werd, aan al
haar eisen en grillen tegemoet te
komen en haar kribbige buien te
sussen.
Tenslotte kwam moeder ertoe
het enige middel aan te grijpen,
waarmee ze meende nog wat vat
op Jenneke te krijgen en een ze
kere macht over haar te kunnen
uitoefenen. Als het al te bar werd
met het meisje, dreigde ze: „Pas
op, of ik. zeg het aan vader".
Een boeman
Meer en meer ging ze zich ver
schuilen achter de boeman „vader"
om eigen onmacht te verbergen.
Een poosje hielp het. Jenneke had
ontzag voor de vader, die meestal
ernstig keek en het altijd te druk
scheen te hebben, om zich met
haar te bemoeien.
Tot op een dag, toen duidelijk
gebleken was, dat moeders bedrei
ging toch nooit uitgevoerd werd,
het middel uitgewerkt was en Jen
neke haar moeder hoonde: „Zèg
het maar hoor! Je durft niet eens.
Je bent zelf nog veel banger voor
vader".
En als het niet eindelijk lot een
uitspreken en een overleg en sa
menwerking in het belang van hun
dochter tussen Jenneke's ouders
komt, zal het meisje geslingerd
blijven tussen de onvree om het
gemis, dat ze instinctmatig voelt en
de oververzadiging van een vrij
heid, die te groot voor haar is, om
aan te kunnen.
MARCELLE.
(Nadruk verboden).
Turkije en aan de grenzen van Is
raël voor de deur staat.
De grote oliemaatschappijen zijn
er nu al van doordrongen dat het
zaak is voort te maken met de
plannen voor de aanleg van een
nieuw net van pijpleidingen in het
Nabije Oosten. Men denkt aan een
pijpleiding van de Perzische Golf
via Irak en Turkije naar de Mid
dellandse Zee, die een capaciteit
van veertig miljoen ton per jaar
moet hebben en aan een tweede
leiding van dertig miljoen ton jaar
lijks. De belangrijkste olieleidingen
die er thans zijn, lopen door Syrië,
Irak, Jordanië en Israël.
Ondertussen is koning Hoessein
van Jordanië per vliegtuig naar
Stamboel getogen, waar koning
Feisal van Irak met de Turkse rer-
gering van gedachten wisselt over
de jongste ontwikkelingen in Sy
rië. De Turkse ambassadeur in Jor
danië zal persoonlijk een bood
schap aan koning Hoessein over
handigen. Koning Feisal is al sinds
juli in Turkije met vakantie.
Epidemie van hersen
ontsteking in Zweden
Een epidemie van zeer besmet
telijke, maar onschuldige vorm van
hersenontsteking heerst op het
ogenblik in Zweden. Volgens het
blad „Stockholms Tidningen" zijn
tot nu toe ongeveer duizend geval
len uit het hele land aangegeven.
De ziekte veroorzaakt hoofdpijn,
koorts, uitslag en in enkele geval
len verlammingen van voorbij
gaande aard. Het gaat om een
ziekte met negentien varianten, die
bekend staat onder de naam
„Echo". De nu in Zweden heer
sende variant heet „Echo 9". De
enige geneeswijze is dat de patiën
ten vier a vijf dagen in bed blijven
en daarna nog een maand rust
houden.
Het weekblad voor Hongaarse
vluchtelingen, dat in Wenen ver
schijnt, de „Informations Danu-
biennes", heeft donderdag ver
klaard, dat Hongaarse arbeiders
naar de Sowjet-Unie worden ge
zonden. Zij zouden er zogenaamd
voor opleiding heengaan, doch in
feite moeten zij de Russische in
dustrie aan geschoolde arbeids
krachten helpen. Sedert midden
juni zouden circa 400 geschoolde
arbeiders van drie Hongaarse fa
brieken naar de Sowjet-Unie zijn
vertrokken.
KERKNIEUWS
Ned. Herv. Kerk
Aangenomen naar Silvolde (toe
zegging): kand. H. W. Obbink.
Utrecht; naar Apeldoorn en Het
Loo (bijz. werkzaamh. Vrijz. Herv.)
G. W. B. A. Thoden van Velzen
pred.-voorg. Vrijz. Herv., aldaar
naar Beerta: kand. A. Ie Coq, Hil
versum; naar Oudega-Eenrewoudc
H. Alkema, Winschoten.
Bedankt voor Woerden (toez.):
G. H. van Kooten, Genemuiden.
Geref. Kerken
Beroepen te Leek: A. F. Goeden-
dorp, den Burg (Texel).
Aangenomen naar Wapenveld
kand. I. Stienstra, 't Zandt (Gr.).
Bedankt voor Enumatil: kand. I.
Stienstra, 't Zandt (Gr.).
ROTTERDAMS BURGEMEESTER
BECRITISEERT HET OVERHEIDSBELEID
Gemeentebesturen zyn geen rtfksbureaux
ROTTERDAM, 22-8. Bij de in
gebruikneming van een aantal
nieuwe gebouwen op de luchtha
ven „Rotterdam", door de burge
meester van Rotterdam, mr. G. E.
van Walsum, heeft deze ernstig ge
waarschuwd tegen het tegenwoor
dige beleid van de centrale over
heid ten opzichte van de lagere or
ganen.
De beslissing omtrent zaken, die
tot nu toe voor de verantwoording
van de gemeentebesturen was ge
laten, is naar de centrale overheid
verlegd en zo is de situatie ont
staan, dat de gemeentelijke auto
nomie nog meer wordt aangetast
dan al is gebeurd.
Het gevaar bestaat, dat men aan
een dergelijke ontwikkeling gaat
wennen en dat wat als noodmaat
regel is bedoeld als normale toe
stand wordt gezien.
Men moet naar middelen zoeken
om van de verantwoordelijkheid
van de lagere organen te redden
wat er te redden valt. Anders zag
spr. een wezenlijk gevaar ontstaan
Ingezonden mededeling
Naar binnen gluren
is iets, wat we b\j een glazenwasser (en eigenlek bö iedereen)
ten strengste moeten afkeuren. Maar in dit speciale geval vergeven
we het hem gaarne, want wie kan z'n ogen afhouden van een zo
heerlijke (en voedzame!) lekkernij als KAAS uit eigen land?
Vraag meteen even het kaasreceptenboekje (25 ets) by Uw winke
lier of schriftelijk (25 ets postzegel bijsluiten!) aan Het Neder
lands Zuivelbureau, Cort van der Lindenstraat 7, Rijswyk (Z.H.).
doé ineer met KAAS
Publlltetle var, hal Nad. Zuivelbureau 37
voor ons democratisch bestel. An
ders zullen de gemeentebesturen
niets anders zijn dan rijksbureaux,
bijkantoren van de centrale over
heid en krijgen de gemeenteraden
het karakter van „wijkraden, ver
guld op snee", aldus mr. van Wal
sum.
MRRZ TJ
bZNT OOK 'N
STUK V-RNKER
seworden!
IN FRANKRIJK MOeT MEN DE
BUIKRIEM WEER VJ9T STRRKKER
RONHRH. EN
i'het Russische persbureau toss decode
.EEN DEZER. OPEEN EEN WELNU RUSS'SCH j
'RECORD. HV SlOERlè HEEFT EEN RROEIOSTERJ.
OPEEN KOLCHOSE NOOR H/LTOENSTE L
LTTEZ MELK 6ENOLKEN1
wpqil Blwen onje Hollandse boerinnen
FEUILLETON
iliuuilimmfliibmeimisiiii
VI ii ii i
Q
mimi
"'U
'll H li 1
li.
iiiuii
».H
lUlllkiiliilUiillliilllillllhi
liinul
Ze voelde de druk van zij in vin
gers om haar pols, en toen hij haar
hand wilde loslaten, hield zij die
vast. In het licht van de onder
gaande zon kwam er een zachte
trek op haar gelaat, dat zich ont
spande in een glimlach en haar
stem klonk heel anders dan tevo
ren, toen ze zei: „Dan kun je me
vanaf dit ogenblik als je verloofde
beschouwen, Jan. Wat drommel,
blijf toch niet staan als een van
die bomen daar! Zou je me niet
eens een zoen geven?"
„O, Hanneke
Een uur later trad Hanneke haar
kamer binnen en draaide het licht
aan.
„Zo, boemelaarster, ben je er
eindelijk?" klonk een slaperige
stem uit het bed.
Verrast draaide Hanneke zich om
en keek naar Josien, die al onder
de wol lag.
„Ben je al lang thuis?"
„O ja. Ik heb een toertje gemaakt
met Grobbe, maar ik had wat
hoofdpijn en ben weer gauw hier
heen gegaan. Apropos, waar heb jij
de hele avond gezeten?"
Hanneke ging op de rand van
het bed zitten en keek naar haar
vriendin. „Je hebt je doel bereikt,
juffertje, met je telegram en je
briefje aan de spiegel. Nee, ontken
nu maar niet, want daar, op je
nachtkastje ligt het rolletje kleef-
band. Nou, wens me maar geluk:
ik ben verloofd met m'n baas".
Josien kwam gapend overeind.
„Hè, hè, dat is niet voor de tijd".
Ze greep Hanneke's hand en schud
de die alsof het een pompzwengel
was. „Van harte, kind, en ik ben er
van overtuigd, dat jullie een ideaal
paar zullen vormen. Zo, zo, de kogel
is dus door de kerk. En je bent na
tuurlijk dol verliefd".
„Wat ik ben, of niet ben", zei
Hanneke, opstaande en naar de
spiegel lopend, „zal te zijner tijd
wel duidelijk worden".
„Zo, zo, en wanneer zal de ge
lukkige dag zijn?"
„O, dat weten we nog niet. Voor
lopig zeker niet. En ik blijf gewoon
bij hem werken".
„Vertel eens, Hanneke", vroeg
Josien lachend, „zoent-ie lekker?"
Het volgende ogenblik plofte er
een poederdoos op de deken, vlak
voor Josien's neus. „Als je je mond
niet houdt, zal ik je eens zoenen
mét m'n haarborstel".
„Sorry, Hanneke". Josien gooide
de dekens van zich af en sprong
uit bed. Ze liep naar haar vrien
din en pakte haar bij de schouders.
„Ik weet zeker, dat je vandaag de
beste beslissing in je leven hebt
genomen. Wees dankbaar, dat ik
als koppelaarster heb gefungeerd.
En jij houdt van hem. Alleen, je
wilt het niet weten, niet eens voor
jezelf".
TWEEDE DEEL
Een auto remde piepend langs
het trottoir en een portierraampje
werd geopend. „Hé, als dat juf
frouw Derks niet is
door
JOKE DE VALK
42
De jongevrouw, die rustig op de
stoep wandelde, bleef verrast
staan, toen ze haar naam hoorde
en keek in het lachende gezicht
van de automobilist, die het
raampje verder opendraaide en
naar buiten leunde.
„Hé, meneer Grobbe, is het niet?
Onze pensiongast uit Lunteren.
Maar hoe komt u hier helemaal
verzeild? U woont toch in Delft?"
Hij knikte. „Ik was vanmiddag
voor zaken hier en ben juist ge
reed gekomen. Nu zoek ik ergens
een plaatsje om m'n wagen neer
te zetten en dan wilde ik een stuk
je gaan eten."
„Hoe maakt u het, sinds Lunte
ren?"
„O, uitstekend. Druk, maar dat
is niet erg. Was u aan de wandel?"
„Ik? Ik kom net van m'n werk
en ben op weg naar huis. Ik hoop,
dat u me wilt excuseren, want ik
rammel".
„Ik heb anders nog niets ge
hoord."
Ze keek verwonderd. „Niets ge
hoord? Wat bedoelt u?"
„Van dat rammelen".
Ze schoot in een lach. „U bent
nog dezelfde. Meneer Grobbe, het
beste".
„Ho, wacht eens. Mag ik u van
avond niet uitnodigen voor een
diner? Ik ben net als u: uitgehon
gerd. We zoeken dan een gezelli
ge gelegenheid op en eten, wat we
lekker vinden".
(Wordt vervolgd).
