Raadsel in Nijmegen
parachutisten
in de bakermat der
ZIERKZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG 31 MEI 1357 «113e jaargang
Eikerzee zit moeilijk met kosten
voor doortrekking van landbouwweg
Gemeentelijke bijdrage te hoog geacht
De raad van Eikerzee kwam
maandagavond in openbare verga
dering bijeen, onder voorzitterschap
van wethouder C. Padmos, wnd.
burgemeester.
Door Gedeputeerde Staten van
Zeeland wc:d goedgekeurd de on
derhandse inbesteding tot het ma
ken van -ii bluswaterbassin in het
wederopbouwplan te Scharendijke.
Eveneens is door genoemd college
goedgekeurd de gemeentebegroting
voor het dienstjaar 1957. Uit een
begeleidend schrijven blijkt, dat het
aandeel der gemeente voor verbre
ding van de Kloosterweg ad f 8.505
ineens kan worden afgeschreven
uit de saldireserve, terwijl de ge
meente gelden mag voteren voor
de elektrificatie en de aansluitin
gen op de waterleiding in het her-
verkavelingsblok.
De Herverkavelingscommissie
Zeeland heeft een nieuw voorstel
gedaan met betrekking tot de voor
rekening der gemeente blijvende
kosten, verbonden aan het door
trekken van de Landbouwweg A
door het dorp Eikerzee, in casu
voor een aan te brengen riolering.
De bijdrage is thans bepaald op
f 21.750. Wethouder Gaanderse
acht dit bedrag te hoog voor de en
kele woningen in de dorpskom Ei
kerzee. Hij geeft de voorkeur aan
het trekken van kavelsloten achter
de woningen.
De voorzitter onderschrijft, dat
het bedrag aan de hoge kant is,
doch dat anderzijds het graven van
greppels langs de Elkerzeeseweg
onaanvaardbaar is.
Wethouder Gaanderse betoogt,
dat de Herverkavelingscommissie
iDgezonden mededeling
te weinig rekening houdt met het
feit, dat ter plaatse reeds voor een
gedeelte riolering aanwezig was.
Deze komt door verbreding van de
weg te vervallen. Hiervoor dient
echter andere riolering terug te ko
men. Z.i. is wellicht de gedachten-
gang van de Herverkavelingscom
missie, dat de gemeente blij mag
zijn met cfe landbouwweg A en
daarom bijna volledig zelf moet
zorgen voor de rest.
Besloten wordt om nogmaals con
tact op te nemen met de Herverka-
velingsoommissie over de gemeen
telijke bijdrage en de door deze
commissie gedachte oplossing.
Besloten wordt tot het aangaan
van een vaste geldlening met de
N.V. Bank voor Ned. Gemeenten te
's-Gravenhage ad f 42.200 a iVt
pet. en met een looptijd van 30 jaar.
Wethouder Gaanderse stelt in de
rondvraag voor, dat de gemeente
bij de a.s. opening van de nieuwe
Coöp. Boerenleenbank een ge
schenk zal aanbieden. De raadsle
den stemmen hiermee allen in.
Hierna sluiting.
■ik 2C
Naast moedercursus
nu ook vadercursus
De door het Groene Kruis geor
ganiseerde moedercursussen zijn
alom in de lande een begrip gewor
den. Zij dragen in niet onaanzien
lijke mate bij tot de juiste en doel
matige verzorging van de moeder
en haar pasgeboren kind en vor
men zo een belangrijke bijdrage tot
de gehele volksgezondheid. Het is
echter zeer gewenst, dat behalve
de moeder ook de aanstaande of
jonge vader het hoe en het waar
om kent van alles wat met de
komst of de aanwezigheid van een
jonge wereldburger te maken heeft.
Daarom wordt er in Zierikzee een
vadercursus georganiseerd. Deze
zal veel minder omvattend zijn dan
de kortelings geëindigde moeder
cursus; twee avonden zullen vol
doende zijn om de vaders datgene
bij te brengen wat nodig is. Reeds
gaven zich vele heren op voor de
cursus; voor diegenen, die dit nog
niet deden bestaat hiertoe alsnog
de gelegenheid op (heden) vrijdag
middag 31 mei en maandagmiddag
3 juni a.s. tussen 5 en 6 uur in het
wijkgebouw. De eerste cursusles is
op maandagavond 3 juni te 8 uur,
eveneens in het wijkgebouw. Mo
gen nog vele toekomstige vaders
door hun aanmelding blijk geven
van belangstelling voor deze zo
nuttige en belangrijke zaak.
Uitslag geitenkeuring
Dinsdag vond op het terrein van
het „Huis van Nassau" te Zierikzee
een geitenkeuring plaats. Als keur
meester trad op de heer C. den En
gelsen, die werd bijgestaan door de
heer J. Verboom. De inzendingen
bedroegen totaal 21 stuks. De uit
slagen zijn als volgt:
Lammeren (grote): le pr. J. v. d.
Sande; 2e pr. C. van As.
Lammeren (kleine): le nr. C. v. d.
Schelde; 2e, 3e en 4e pr. W. de
Jonge; 5e pr. C. v. d. Schelde. Goed
gekeurd: bokje van G. M. Bij de
Vaate.
1-jarige geiten: le pr. J. v. d.
Sande; 2e pr. G. M. Bij de Vaate;
3e pr. W. de Jonge; 4e pr. A. Vol-
keri.
2-jarige geiten: le pr. C. v. d.
WIJ OUDERS
„Mam, daar is Tini om te vragen
of ik morgen op haar verjaardag
mag komen!" Met deze woorden
stormt de zevenjarige Ted je de
huiskamer binnen, waar vader en
moeder al met de drie jongere kin
deren aan de koffietafel zitten.
„Het mag, hé mam!"
Ja natuurlijk mag het. Tini is
een meisje uit de straat en de kin-
parachutespringen als ontspanning
Dat overkomt
haar nooit meer
deren spelen geregeld met elkaar.
Maar even later valt moeder, ter
wijl zij nog net bijtijds een volle
melkbeker voor omvallen behoedt,
kregelig uit: „Hé, hadden die men
sen dat niet een dag eerder kunnen
vragen! Je moet natuurlijk een ca
deautje meebrengen en nu ben ik
vanmorgen net de stad in geweest.
Ik ben niet van plan vanmiddag
weer te gaan hoor!"
Tedje kijkt haar moeder versla
gen aan. „Hoe moet dat dan?"
vraagt ze benepen. Moeder heeft
de oplossing gauw gevonden. „Dan
zeg je maar tegen Tini, dat ze het
cadeautje later wei krijgt. Dat
houdt ze dan maar te goed tot ik
weer eens in de stad kom".
Tedje vindt het allang goed. Het
vooruitzicht, dat ze in elk geval
toch naar het feestje kan gaan, is
voor hóér op het ogenblik het voor
naamste.
Frankrijk wordt wel de bakermat
van het parachute springen ge
noemd en niet ten onrechte. In geen
enkel land heeft deze „sport" zo
veel aanhangers uit alle rangen en
standen. Parachutistenclubs rijzen
als paddestoelen uit de grond en de
officiële statistieken wijzen uit, dat
het aantal geregistreerde sprongen
elk jaar toeneemt. In 1949 waren
het er 1000, in 1955 al 15.000 en in
1956 ruim 20.000!
De animo is er door een stel oud
militairen (zg. para-troopers) bij de
Franse bevolking ingebracht en
sindsdien is het valschermspringen
bezig zich tot een soort volkssport
op te werpen. Vooral het jonge ge
slacht voelt zich hierdoor aange
trokken en dagelijks komen jon
gens en meisjes zich melden. En
speciaal het vrouwelijke geslacht
doet zich gelden: van de 50 para
chutistenclubs hebben sommige
meer vrouwelijke dan mannelijke
leden
De opleiding van zo'n amateur is
vrij simpel. In de openlucht houdt
men wekelijks lichaamsoefeningen,
waarbij speciale aandacht wordt
geschonken aan het voetenwerk en
de buikspieren, waarna een 15 mi
nuten instructie volgt. Hier leert
men dan iets over de prachute zelf
en zijn werking, benevens de hou
ding in de lucht en bij het neerko
men op de grond. Er blijken dan
nog veel meer „knepen" aan te pas
te komen, dan men aanvankelijk
zou denken. Alleen al het „dirige
ren" van zo'n sprong vergt een
speciale techniek, wil men op een
van te voren bepaalde plaats neer
komen.
De eerste sprong vindt plaats van
een toren of stelling, variërend van
10-20 meter hoogte. Dit is natuur
lijk een stuk sensatie op zichzelf,
want nu gaat het er op of er onder.
Er zijn er natuurlijk wel enkele, die
op dat beslissende moment aarzelen
en niet durven. Nu bepalen de re
glementen, dat men twee keer mag
weigeren te springen. De derde keer
is echter onherroepelijk ja of neen.
In het laatste geval wordt men dan
als clublid geroyeerd. Dit springen
van de toren gaat overigens zonder
veel risico, nl. aan een veilige ka
bel!
De candidaat, die met goed gevolg
de reis enkele malen gehaald heeft,
krijgt dan zijn C.A.P.-certificaat,
waarbij hij geschikt wordt ver
klaard voor de eerste sprong met
een parachute. Aangezien de clubs
nogal wat minderjarigen tellen, is
hierbij de bepaling gemaakt, dat de
ouders hiervoor toestemming moe
ten verlenen. Nu begint pas de
eigenlijke carrière, die dit stadium
pas beëindigd heeft, nadat dertig
sprongen zijn gemaakt.
De tweede fase zet in met spron
gen, waarbij de parachutist eerst
resp. drie, acht, tien en twaalf se
conden moet wachten onder het
vallen, alvorens zijn valscherm te
ontplooien. Tevens moet hij ver
schillende dalingsstanden aanleren,
waarbij men met armen en benen
in glijvlucht achterwaarts gestrekt,
of met uitgespreide benen en ge
kruiste armen, ja zelfs in X-vorm
neerkomt.
De contributie van de clubs is be
trekkelijk laag en bedraagt (in
Hollands geld) jaarlijks f 2. Voor
verzekering betaalt men dan nog
f 15 extra en voor de vergunning
nog eens f 3. Uitrustingsstukken,
bestaande uit helm en laarzen moe
ten zelf bekostigd worden en voor
elke sprong moet nogmaals f 2,50
betaald worden.
Desalniettemin kampen de clubs
met financiële zorgen en zijn er
maar enkele, die over een eigen
vliegtuig beschikken, zodat de
meesten bij springlessen op de een
of andere manier aan een machine
moeten zien te komen. Ja, zelfs
heeft gebrek aan geld tot gevolg ge
had, dat er een tekort aan parachu
tes is ontstaan, zodat sommige le
den, die zich niet de aanschaf van
een valscherm kunnen veroorloven,
wel een half jaar moeten wachten,
voor zij weer een springbeurt krij
gen.
Maar met dat al zet de val-
schermsport door in Frankrijk en
lonkt men met een schuin oogje
naar de overheid, om die ook hier
in te interesseren om aldus een of
andere subsidie los te peuteren.
Men propageert zelfs, dat parachu
te springen de gezondheid bevor
dert. Immers, verkoudheid en griep
gaan op de loop als men zich van
grote hoogte omlaag stort. Een
vrije val - met gesloten parachute -
geeft een gezonde huidprikkeling
en als klap op de vuurpijl het ver
haal van een clublid, die van zijn
geboorte af gestotterd had en na
zijn eerste sprong kon spreken als
de beste!
(Nadruk verboden).
Tranen
De volgende dag blijken de din
gen er echter anders voor te staan.
Tedje is nog maar nauwelijks in
haar feestjurk vertrokken, of moe
der ziet haar het hekje alweer bin
nenkomen. Er biggelen dikke tra
nen over haar wangetjes. „Wat is
er?" roept moeder. „Je hebt toch
geen ruzie gemaakt?" „Neenee
snikt Tedje. „Maar Tini zegt,
dat ze er niets aan vindt als ik zon
der cadeautje kom
Moeder is diep verontwaardigd.
„Heb je dan niet gezegd, dat ze het
te goed houdt
„Jawel! Maar ze vond er toch
niets aan Alle kinderen had
den een cadeautje bij zich
Intussen komt er een ouder
broertje van Tini met veel excuses
van zijn moeder. Tini was gek om
zo iets te zeggen, beweert hij met
nadruk. Zijn moeder was erg boos
op haar. Tedje moet gauw terug
komen en ze hoeft helemaal geen
cadeautje te geven. Een andere dag
ook niet. Daar was ze niet voor ge
vraagd. Maar Tedje weigert perti
nent. De middag is voor haar be
dorven. Ze voelt zich grondeloos
vernederd. En alles is beter, dan
weer met lege handen te moeten
verschijnen, terwijl alle andere
kinderen
Niet Tinl's schuld
Moeder probeert haar zo goed
mogelijk te troosten. Ze scheldt op
Tini. Maar ach, Tini's schuld was
het niet. Die is nog te jong om te
begrijpen, hoe wreed ze Was. Te
jong ook, om zich iets van conven
tie aan te trekken. Voor hóór wa
ren de cadeautjes, die de kinderen
meebrachten, iets wat er bij hóór
de. Zonder dat was er „niets aan".
En waarom zou ze dat onder stoe
len en banken steken?
Maar Tedje's moeder had dit
moeten voorzien. Zij had voorbe
reid moeten zijn op de kinderlijke
mentaliteit en daarop volgende re
actie. En liever dan haar dochtertje
bloot te stellen aan de gevolgen
van „met lege handen aan te ko
men", had ze iets van haar eigen
gemakzucht moeten opofferen en
nog maar een tochtje naar de stad
moeten maken, om een cadeautje
voor Tini te kopen.
Uit de grond van haar hart heeft
ze bij het zien van Tedje's ontroost
baar verdriet tenslotte gezucht:
Dèt overkomt me nooit weer!"
MARCELLE.
(Nadruk verboden).
Welle; 2e pr. C. v. d. Schelde.
Oude geiten: le pr. W. de Jonge;
2e pr. J. v. d. Sande; 3e pr. C. v. d.
Schelde.
Stamboekgeiten: le pr. C. v. d.
Welle; 2e pr. C. van As; 3e pr. W.
ten Haaf.
Twee geiten werden ingeschre
ven in het provinciaal stamboek.
Voorts werden ingeschreven 2 lam
meren en een bokje.
De prijzen werden welwillend
beschikbaar gesteld door de stede
lijke winkeliers.
Leerlingen Beatrix-school
bezochten Vught
Een 20-tal leerlingen van de Bea-
trixschool maakte met het onder
wijzend personeel van 22 tot en met
24 nfei jl. een schoolreis naar Vught
bij 's-Hertogenbosch. Deze tocht
werd mogelijk gemaakt door de
medewerking van partikulieren en
ouders, die hun tijd en auto be
schikbaar stelden voor het brengen
en het terughalen. Op de heenreis
werd een uurtje doorgebracht in
het Tilburgs dierenpark. De groep
verbleef deze dagen in de jeugd
herberg „De Mijlpaal" te Vught,
van waaruit verschillende uitstap
jes werden gemaakt, o.a. naar Den
Bosch met St. Janstoren en -kathe
draal, de IJzeren Man en de Lu
netten met fussilladeplaats uit de
laatste wereldoorlog. Hoewel het
weer niet in alle opzichten zijn
medewerking verleende, hebben de
kinderen zeer genoten van de
fraaie omgeving en de bezochte be
zienswaardigheden. Ook de avon
den in de jeugdherberg doorge
bracht, waren vol sfeer en afwis
seling door de prettige leiding van
de jeugdherbergouders. Er werd
gezongen bij de luit en prachtige
kleurendia's door de jeugdherberg-
vader vertoond, brachten de jeugd
in nauwer contact met de omgeving
en zijn bijzonderheden. Zeer vol
daan over het genotene en over het
bijzonder prettige verblijf in de
jeugdherberg stapten allen vrijdag
avond weer in een zestal auto's,
welke de groep „vlug, veilig en
voordelig" terugbracht naar het
eiland. Een bijzonder woord van
dank is hier op zijn plaats voor de
spontane medewerking van dege
nen, *die tijd en auto beschikbaar
stelden.
KORFBAL S.D.K.B.
Zeemeeuwen I-Burgh I
A.s. zaterdag, 1 juni, komen de
koplopers tegen elkaar binnen de
lijnen, waarvan heel moeilijk een
voorspelling te maken valt. Mis
schien kan het terreinvoordeel be
slissend zijn, zodat we de thuisclub
wel iets hoger aanslaan wat be
treft kans op winst. Moge echter
in een sportieve kamp uitgemaakt
worden welke ploeg de leiding
neemt. De wedstrijd vangt aan om
zeven uur.
Veel ontstemming te Noordgouwe
over leegstaan van voormalig ziekenhuis
Gemeentewerklieden onderhouden de tuin
In de rondvraag op de jongste
vergadering van de gemeenteraad
van Noordgouwe, heeft mevr. Mot
mans gevraagd of voorzien is in
het doen onderhouden van de tuin
van het voormalige ziekenhuis.
De voorzitter antwoordde, dat hij,
zulks naar aanleiding van een hem
gedaan verzoek door de voorzitter
van het bestuur, de gemeentewerk
lieden heeft opgedragen af en toe
onderhoudswerk in die tuin te ver
richten. De kosten kunnen worden
gedeklareerd.
De heer Visser uitte zijn misnoe
gen over het feit, dat de gemeente
werklieden hierin tewerk zijn ge
steld en vond, daar deze een vol
ledige dagtaak hebben in dienst der
gemeente, dat zulks ten koste moet
gaan van de gemeente-eigendom
men. In het bijzonder is spreker
verontwaardigd over het feit, dat
het voormalige ziekenhuis hier als
depot wordt gebruikt van het Rode
Kruis Ziekenhuis. Het komt spre
ker voor dat van het tuinpersoneel,
hetwelk mede naar Zierikzee is
overgegaan, toch zeker één lid al
hier in de ziekenhuistuin werkzaam
had horen te blijven, totdat in de
opvolging voorzien zou zijn gewor
den. Hij achtte het een plicht van
de gezamenlijke gemeenten hierin
op korte termijn een voorziening
te treffen. Tenslotte is spreker al
lerminst te spreken over het feit,
dat het bestuur van het voormalig
ziekenhuis niets laat horen aan
gaande de toekomstige bestemming
der vrijgekomen gebouwen.
Ook de heer Ganzeman onder
streepte dat het eigen bezit achter
uit gaat indien de gemeentewerklie
den elders moeten werken. Hij
wees op de noodzakelijkheid van
het op korte tijd inzaaien van de
ziekenhuistuin.
De heer Vis drong er op aan, dat
naarstig naar een oplossing gezocht
zal worden, opdat aan de onhoud
bare toestand van de leeggekomen
gebouwen en onverzorgde tuinen
een einde zal komen. Spreker ver
klaarde zich de tolk van de inwo
ners, als hij zegt, dat de huidige
gang van zaken een doorn in het
oog is van alle Noordgouwenaren.
Elke week uitstel, zal het verval
in grote mate doen toenemen, aldus
spreker.
De voorzitter zei, dat inderdaad
alle narigheid voorkomen had kun
nen worden, wanneer de bestem
ming van het voormalige zieken
huis had vastgestaan vóór deze ge
bouwen waren vrijgekomen.
De heer Flikweert verkreeg ant
woord van de voorzitter inzake de
onrendabele aansluitingen aan de
waterleiding.
De heer Viergever kreeg ant
woord op zijn vraag inzake de uit
slag van de gehouden enquête met
betrekking tot de aansluiting op de
waterleiding van de onrendabele
percelen.
De heer Ganzeman werd door de
voorzitter geïnformeerd inzake de
plannen tot de aanschaffing van
een nieuwe muziektent.
De voorzitter verklaarde dien
aangaande diligent te zijn en in de
nabije toekomst hierop terug te
zullen komen.
De heer Vis deelde mee, dat de
Coöp. Boerenleenbank, gevestigd te
FEUILLETON
Dat was niet het ergste. De heer
Boorneman wist toch praktisch
niets. Het is uitgekomen, dat en
kele leden van de bende er al op
hadden aangedrongen, de jongeman
in bewusteloze toestand ergens in
de omgeving van de stad neer te
leggen. Zo zou hij dan zijn vrijheid
toch herkregen hebben. Met Jör-
gensen en Dupont stond het heel
anders! Dat die twee uit de handen
van de politie waren gehouden,
bleek een gelukkige omstandigheid.
Maar de bende moet er juist over
hebben beraadslaagd, hoe met die
twee te handelen, toen ik hen ont
dekte. Men was het er al over eens
geworden, dat de twee gevangenen
in geen geval vrij konden rondlo
pen. Wat hun lot zou zijn, ja, daar
had men nog niet verder over ge
sproken. Men durfde dat eigenlijk
niet goed, omdat er maar één op
lossing was, hen te vermoorden.
Over iets anders was men het wel
eens geworden, even voordat -ie
politie, door mij gewaarschuwd, de
villa omsingelde. Zij hadden beslo
ten, voorlopig alle aktiviteit te
staken en de kern te ontbinden.
Het werd te gevaarlijk. Nu hoopte
men nog, door snel te verdwijnen
de politie uit de handen te blijven
en zo te voorkomen, dat bet raad
sel van de juwelendiefstallen en de
beide moorden ooit werd opgelost.
Ik moet zeggen, dat wij maar op
het nippertje zijn gekomen!"
„Jawel", zei Ernst Verhagen.
„Dat is prachtig. Maar nu heb je
nog maar twee namen genoemd".
„Omdat die twee feitelijk de eni
gen zijn, die jullie van de bende
kennen", zei Sven. „Zoals gezegd,
acht mannen zijn gepakt, of liever,
zeven mannen en een vrouw. Twee
daarvan woonden in Nijmegen. Na
barescu en de hoofdman. Mej.
Ilescu behoorde tot de kern, die
regelmatig op reis was om de in
brekers te instruéren. De overige
leden van de kern zijn evenals
mej. Ilescu buitenlanders. Hun na
men noemen, och, dat heeft weinig
zin. Maar de hoofdman
Sven Ohlquist keek zijn toehoor
ders even aan, als wilde hij zien,
of de aandacht niet verslapt was.
„Ja, de hoofdman is het meest Nij-
megenaar van allemaal. Hij is hier
geboren en getogen! Maar hij heeft
zich, hoewel rijk door de opbrengst
van zijn daden, altijd bescheiden
teru§ gehouden. Dat vond hij vei
liger. Wie zou vermoedt hebben,
dat .de eenvoudige Andries Prater
zijn bevelen gaf aan de rijke Na-
barescu?"
„Andries Prater?" riep Else Ver
hagen uit.
„Waarom kijk je' daar zo van
op?" vroeg Emst.
„Prater was toch de huisknecht
van Van der Zuyden en ik kende
hem wel. Hij was een volmaakt on
schuldig mannetje, ja, een beetje
onnozel soms. Ik had altijd gedacht,
dat er geen zier kwaad in hem stak
en dat hij niet geboft had met zo'n
baas".
„De schijn heeft je bedrogen",
zei Sven. „Andries Prater heeft
trouwens iedereen die hij kende,
voor de gek gehouden. Hij moet
een merkwaardig mens zijn en een
geboren avonturier. Hij is van goe
de afkomst. Nu ja, zijn familienaam
is eigenlijk anders, maar die wil ik
niet noemen. Hij heeft genoeg fa
milieleden in Nijmegen wonen. Als
jongen toonde Prater al neigingen
tot het ongewone. Als jongeman
kreeg hij de bevlieging dat hij door
hard werken in een gewoon beroep
de kost moest verdienen. Dat was
niet bepaald nodig, want hij bezat
Zonnemaire ten gerieve van haar
kliënten te Noordgouwe gaarne 1
maal per week een zitting zou wil
len houden in deze gemeente en
wel per 1 juli 1957. Evenwel ont
breekt een geschikte lokaliteit, wes
halve spreker verzocht ruimte in
het gemeentehuis hiervoor ter be
schikking te stellen. Zulks stuit
evenwel op bezwaren. Men achtte
de lokaliteit, thans in gebruik bij
het Groene Kruis hiervoor beter
geschikt. Zonder h.s. werd in deze
zin besloten. Hierna sluiting.
Nederlands meisje
in Italië zoek
De Internationale politie-organi-
satie (Interpol) heeft de Italiaanse
politie verzocht uit te zien naar een
21-jarig Nederlands meisje, Margot
Lohle, dat verdwenen is uit haar
kosthuis.
Haar vader, de heer Adolf Lohle,
wonende te Beieren in Duitsland,
is dinsdag in Rome aangekomen
om naar haar te informeren bij het
hoofdbureau van politie en het In
ternationale hotel voor jonge meis
jes, waar zij verbleef.
De politie heeft bij informatie
meegedeeld, dat Margot Lohle ge
boren is in Rotterdam. Op 25 maart
is zij met een vriendin, Brigitte
Magerle, in Rome aangekomen om
werk als vertaalster te zoeken. Na
15 april hebben haar ouders geen
brieven meer van haar ontvangen
en tenslotte stelden zij zich met In
terpol in verbinding.
Ingezonden mededeling
door
G. PLANTEMA
geld genoeg om er ruim van te le
ven, zonder een hand uit te steken.
Hij vertrok uit Nijmegen. Zoge
naamd, want in werkelijkheid liet
hij z'n baard en snor staan en
maakte zich door een paar kleine
korrekties in zijn uiterlijk onher
kenbaar. Toen kwam hij als huis
knecht in dienst bij een heer Mue-
renbroeck. Ik weet niet, of Prater
van plan is geweest, die gewone
positie te blijven bekleden, als zich
niet de kans had aangeboden, langs
andere weg veel geld te verdienen.
Hij reisde veel met Muerenbroeck,
die zaken deed met Denemarken en
Zweden. Daar leerde Prater onder-
wereldindividuen kennen. Daar
maakte hij de plannen in verband
met de juwelendiefstallen. Mis
schien was er toch niets van geko
men, als hij niet op een avond in
Nijmegen een gesprek tussen z'n
werkgever en Nabarescu had ge
hoord. Nabarescu, die hier pas kort
woonde, vertelde over zijn proeven
met een bedwelmend maar onscha
delijk gas. Dat gas kwam Prater
ideaal voor. Hoe moest hij er aan
komen? Dat was gemakkelijk ge
noeg. Nabarescu had ontdekt, dat
Praier geen gewone huisknecht kon
zijn. Hij sprak hem eens aan. Er
volgden meer gesprekken en voor
zichtig kwam Prater met zijn plan
nen. Nabarescu had er wel zin in
en zo werd samengewerkt. Prater
en Nabarescu zochten voorzichtig
hun medewerkers uit. Mej. Ilescu
was een van de laatsten. Zij werd
eigenlijk niet gekozen, maar drong
zichzelf binnen". Zij is een nicht van
Nabarescu en op de een of andere
manier was zij achter z'n geheim
gekomen. Zelfs zijn vrouw wist
daar niets van! Het avontuur lokte
haar".
(Slot volgt).
