Raadsel in Nijmegen VX MAGGI ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE DONDERDAG 14 FEBRUARI 1957 No. 18105 Jaarvergadering afdeling Bruinisse van de Bouwbedrijfsbond Geen bevoorrechting vreemde arbeiders meer De afdeling Bruinisse van de Bouwbedrijfsbond hield te Bruinis se deze week haar jaarvergadering in „Het Centrum". De voorzitter, de heer C. de Rui ter, moest tot zijn spijt slechts een matig bezoek constateren, hoewel de bond toch een belangrijk jaar achter de rug heeft en de resulta ten een vergaderingsbezoek alles zins wettigen. In een gedetailleerd jaaroverzicht memoreerde ook de heer M. van de Velde Cz. talrijke belangrijke fei ten, als het jubileum van het N.V.V., het wetsontwerp Oude dagsvoorzie ning, het overschakelen van de ge leide naar een vrijere loonvorming, de steunaktie voor Hongarije enz. Wat de Bouwbedrijfsbond zelf betreft konden belangrijke sociale verbeteringen worden geboekt, zij het dan na moeizame besprekingen. Zo was er de thans onbeperkte uit kering van het risico-fonds, de ver beterde uitkering voor de ziekte wet, het inkrimpen van het aantal wachtdagen tot 1, en de verbetering van de vacantie met 2 dagen. Ook voor de afdeling zelf was het een jaar van grote aktiviteit. De af deling Bruinisse bond als eerste de strijd aan tegen de bevoorrechting van vreemde arbeiders, waardoor de eigen mensen werkloos bleven lopen, omdat voor vreemde arbei ders door de werkgevers een pre mie werd ontvangen. Deze strijd werd met succes bekroond; de eigen mensen konden weer aan het werk. Het plotseling overlijden van de heer Joh. Bal, oud penningmeester en mede-oprichter van de afdeling, was voor Bruinisse een gevoelige slag en spreker herdacht met wee moed deze vurige voorvechter voor meer sociale zekerheid en recht voor de arbeider. De werkgelegenheid in 1956 De werkgelegenheid was in 1956 voor de bouwarbeiders op ons eiland zeer gunstig, er zijn tekenen, dat een kentering hierin op komst is. In het komende jaar zal vooral moeten worden gestreden voor het opvoeren van het basisloon. Het regen- en vorstverlet en de min dere waardering van het werk vor men hiervoor een voldoende rechts grond. Het ledental steeg van 58 op 64. In de vakature ontstaan door het bedanken van de heer A. van den Berge werd als bestuurslid gekozen de heer L. van der Werf Jz. De bei de andere aftredende bestuursleden de heren C. de Ruiter en J. Kos- tense werden herkozen. In de kas controle-commissie werd gekozen de heer A. Lok. De penningmeester, de heer Joh. Bal Mz., sloot zijn rekening af met een tekort van f 24,16. Er werden voor f 25.000 vakantiebons ingewis seld. Bij de rondvraag deelde de heer C. Hoogerwerf mee, dat hij van zijn werkgever had vernomen, dat het uurloon bij de Ned. Heide Maat schappij zou worden verminderd van f 1,25 tot f 1,05 en de vakantie bon van f 4,50 op f 4,20. Deze me dedeling werkte als de spreekwoor delijke donderslag bij heldere he mel en het bestuur zou onderzoe ken wat de oorzaak van deze loons verlaging, die 11 februari zou in gaan, was. De heer L. van der Werf pleitte voor optrekking der lonen, nu de prijsverhogingen van de voornaamste levensbehoeften niet van de lucht zijn. FEUILLETON door G. PLANTEMA Zij wandelden langs het naastbij gelegen huis, evenals de woning van de advokaat bescheiden, maar prettig aandoend. Dan volgde een groter stuk bos, dat zich langs de weg uitstrekte over een lenge van bijna 25 meter. Inspekteur Sven Ohlquis zag toen, dat er een afras tering begon van gevlochten ijzer- draad met op regelmatige afstan den ijzeren staven in de grond. Aan de bovenzijde was de afraste ring versterkt door 'n drietal boven elkaar liggende rijen prikkeldraad. „Dat ziet er niet gastvrij uit", vond hij. „Hier begint de tuin van de fa milie Nabarescu", vertelde Else Verhagen. „Och, de afscheiding van de tuinen is hier vrijwel overal met prikkeldraad. Vergeet niet, dat we een beetje buiten wonen, zodat veel mensen hierdoor willen verhinde ren, dat ongewenste bezoekers ge makkelijk in de tuin kunnen ko men". „Hier woont dus Nabarescu", stelde Sven vast. „Maar ik dacht, dat de familie Voerendael wel dicht bij zou wonen. Anders zouden we toch dat pianospel niet zo goed hebben kunnen horen?" „Die wonen ook vlak bij", gaf Else toe. „Dat zijn onze achterbu ren. Kijk, hier lopen twee wegen vrijwel evenwijdig. Oorspronkelijk lag daar tussen een strook bos. Nu zijn in dat bos huizen gebouwd. Tussen de achtertuin van de Voe- rendaels en die van ons ligt nog een smalle strook bos. Deze tuin van de Nabarescu's daarentegen beslaat de hele breedte van het bos tussen beide wegen en het huis ligt er midden in". „Dag!" werd op dat ogenblik uit de tuin geroepen. Zij zagen bij de afrastering een meisje staan van een jaar of vijf, een knap, donker kind, dat lachend wuifde. „Dag Nadia!" riep Else terug. „Dat is de jongste dochter van de Nabarescu's", vertelde Ernst zijn zwager. Zij zagen, hoe het meisje zich omkeerde en ineens hard in de richting van het grote huis begon te lopen, dat op enige afstand zicht baar was tussen bomen en strui ken. Het kind haastte zich naar een dame, die op dat ogenblik uit een serre naar buiten kwam. „Dat is mevrouw Nabarescu?" vroeg de inspekteur. „Toch niet", antwoordde Else. „Dat moet een logé zijn. Ik heb die dame nog nooit eerder gezien". „Het lijkt ook een vreemdelinge", vond haar broer. „Ze is misschien een familielid uit Roemenië", veronderstelde de advokaat, die even met belangstel ling had toegekeken. Van deze afstand konden de wan delaars bemerken, dat de dame nog jong was, slank en donker. Zij stond in de schaduw van een dicht- bebladerde boom, zodat haar ge zicht moeilijk was te onderschei den. Niettemin kregen zij de indruk dat daar een knappe vrouw stond, mogelijk nog een meisje onder de twintig jaar. Zij droeg een eenvou dig wit japonnetje. Zij keek naar de kleine Nadia, die enthousiast naar haar toe kwam en even later verdwenen beiden in de serre van het grote, drie verdiepingen hoge huis. „Je houdt er geen slechte buren op na", vond Ohlquist, die met waardering had gekeken. „Maar het zijn buren, waar je niet veel aan hebt", antwoordde zijn zuster. „Mensen als de Naba rescu's en de Voerendaels krijgen we maar zelden te spreken. Ze hebben gewoonlijk gasten, waarmee ze zich bezig houden en ze zijn bo vendien vaak zelf op reis". „Maar voor zover we ze kennen, zijn het heel aardige mensen", vul de haar man aan. „Ze zijn beleefd en de enkele keren, dat we er aan huis kwamen, hebben ze ons uit stekend ontvangen". Zij wandelden verder. Met wel behagen ademde Ohlquist de pit tige geur van de dennen in, die het bos verspreidde. Na het woonhuis van de Roemeense familie volgde weer een strook bos, die zich van de ene weg tot de andere uitstrek te. De bomen stonden hier ver van elkaar, maar de bodem was be groeid door een laag struikgewas. Daar over heen konden zij de an dere weg zien, waarop juist een grote blauwe auto reed. „Aha, een teken van welstand!" zei de inspekteur lachend. „Wie is de rijkaard, die er zulk een juweel van een wagen op na houdt?" „Dat is de wagen van de Van der Zuyden's", lichtte zijn zuster hem in. „Ja, een eigen auto kun je hier eigenlijk wel gebruiken. Maar dat hebben wij nog niet bereikt. Ernst moet voorlopig genoegen nemen met z'n motor en ik doe het nog minder. Ik heb een gewone fiets". (Wordt vervolgd), Ingezonden mededeling ■iGrtk7.ee Burgemeester in ambtswoning Deze week heeft burgemeester mr. F. Th. Dijckmeester zijn ambts woning aan de Oude Haven (z.zijde) betrokken. De benedenwoning is echter wat betreft de vernieuwing, nog niet geheel voltooid. Met het betrekken van de woning is een einde gekomen aan de noodgedwon gen uitstedigheid van de burge meester, die geduurd heeft vanaf zijn installatie. SIrjaitsland Rode Kruis-avond Verenigingsgebouw Zaterdagavond zal in het ver enigingsgebouw alhier een Rode Kruisavond worden gehouden, uit eraard om het Rode Kruiswerk nog grotere bekendheid te geven. De bekende toneelgroep uit Middel burg, de Rode Kruisspelers, zal „Het witte legioen" opvoeren, een stuk dat een brok menselijk leed in beeld brengt, maar tevens laat zien wat het Rode Kruis doet om dit leed te verzachten. Het is dan ook te hopen dat velen van hun be langstelling blijk zullen geven. Hier komt echt „een stuk voor iedereen" op de planken. ZIERIKZEE Plattelandsvrouwen zagen de boeiende flora van Schouwen's Westhoek Schoonheid „Schouwse warande" werd bewonderd Met het oog op de eventuele ver anderingen in het landschap door verkavelingswerkzaamheden heeft de afd. Schouwen van de Ned. Bond van Plattelandsvrouwen het goede initiatief genomen een avond te la ten verzorgen door de heer D. Hack te Renesse, die d.m.v. een prachti ge serie kleuren-dia's - „De Schouwse warande" - de schoon- heid heeft laten zien van Schou wen's duinstreek. De goedbezochte bijeenkomst vond plaats in het „Huis van Nassau" en werd ook door enkele heren bijgewoond. Na een welkomstwoord door de presidente, mevr. D. Delst-Gast, verkreeg de heer Hack het woord die deze „wandeling" door de duin streek begon met een kort over zicht van het ontstaan van het eiland. De tocht nam hierna een aanvang bij het haventje van Burghsluis en de (beruchte) bocht van Schouwen. Al wandelend onder de prachtige Schouwse wolkenvel den vertelde de heer Hack van het eiland, het eiland dat zelf zijn ge schiedenis toont. Uit de opgravin gen bij Brabers is gebleken dat in de Romeinse tijd de kop van Schouwen bewoond was. Zelfs zijn woonsporen gevonden op het strand van Westenschouwen, een strand overigens dat in deplorabele toe stand verkeert. De duinen worden aangetast door verdorring door be maling en ook wel door de water leiding. Boeiend vertelde spr. over de strandvlakten, die veranderen in jonge duinformaties. Onbegrij pelijk haast is de vegetatie in het zilte zand: helm, zeeraket, kande laartjes, duizendguldenkruid. Via het strand werd Scharendijke be reikt, waar op het strand zo om streeks Pinksteren het zeepostelein in bloei staat. Prachtig waren de nu volgende opnamen van de pol der-flora: kamille, zeeasters, klap rozen en kruisdistels. zeewinden. Thans zijn (gelukkig) proefbeplantingen aan de gang. In het Watergat werden de prachtige dotterbloemen bewonderd, de kat- testaarten en koekoeksbloemen en het fijne ruwharige wilgenroosje. Dwars door de Watergatse duinen, bezaaid met lissen, orchideeën en morgensterren, werden de brede duinen bereikt, waar de duindalen werden „gedetermineerd" en ver volgens de hellingen waar de vlier en de ligusters, de muurpepers en hondstongen en het bitterzoet we lig tieren. In de - thans zeer dorre - vuurtorenvlakte parasiteert de ra telaar. Dwars door 't Zeepe met z'n enorme stuifkuilen en merkwaar dige theunisbloemen werd de Hoge weg tussen Burgh en Westenschou wen weer bereikt, waarna deze im ponerende wandeling door het prachtige Schouwen werd besloten met een bezoek aan de Domeinen. De presidente sprak hierna een slotwoord, waarna de vice-presi- dente, mevr. mr. Keuning-Ista een beroep op de leden deed voor slo pen, hoofdkussens, schorten en ta felkleedjes voor de Hongaarse vluchtelingen op het eiland. In de duinpolders Nadat een kijkje genomen was bij de recente opgravingen bij „Moer- mond" ging het verder de duinpol ders in, met zijn typische weggetjes en boerderijtjes. Jammer was het te zien dat de gewone begroeiing en ook het hogere geboomte hier te loor gaan door de altijd heersende Vader en zoon i Het zal niet veelvuldig voor- komen, dat zowel de vader als de zoon een uitkering ge- nieten krachtens de Algeme- f ne Ouderdomswet. Te Brui- nisse is dit echter het geval w in de familie van Gilst. Zo- wel de vader, de 90-jarige A. van Gilst als diens 66- jarige zoon, de heer D. van f Gilst, ontvangen deze uitke- f ring. Velen zullen zich het velours alleen voorstellen in donkere, sombere tinten en zijn daarom wat huiverig om dit materiaal in een modern in terieur toe te passen. Zij hebben het echter mis. Het gemoderniseer de velours - met stralende kleuren - heeft de weg naar de moderne woning -hervondenVakmensen hebben de kleuren aangepast aan de behoefte aan lichte en zonnige interieurs en tevens hebben zij de kwaliteit in overeenstemming ge bracht met de hedendaagse eisen. Het resultaat van hun werk zal een ieder bevredigen. bruinisse Bij het in Den Haag gehouden examen vakbekwaamheid Tabaks detailhandel slaagde onder meer onze dorpsgenoot de heer Joh. P. van der Velde Jz., thans werkzaam als kappersbediende te Oosterland. Alice had wel gemerkt, dal je in Maggi Land vaak de wonderbaarlijkste ont moetingen kon hebben. Nèt wilde zij zich eens heerlijk gaan neervlijen aan de rand van de grote Soepvijver, waar het zo pittig geurde naar tijm, foelie, laurier en nootmuskaat, of ze zag een joelende menigte draden -op haar af dwarrelen. „Vieren jullie soms feest?", vroeg Alice aan een zeer in-gewikkelde Vermicelli familie. „Jddd!", klonk het nogal opgewonden, „wij vieren vandaag vermicelli-viciorieWij hebben alle andere vermicelli verslagen! Wij gaan in Maggi's lekkere vermicellisoep, want wij zijn kampioen!" Maggi Vermicellisoep - op zichzelf reeds een traktatie! Ook ideaal als basis voor steeds weer andere heerlijke soepen, bijv. met gehaktballetjes, met kerry, met poulet, prei of selderij. advies van Alice Ga vast Maggi Zilverzakjes sparen. U hebt ze straks nodig voor 4 diepe borden

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1957 | | pagina 9