LIEFDES NAZOMER
ZIER1KZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG 24 JANUARI 1957 N«. ISTOS
Gesprek over arbeidstijdverkorting
in de landbouw
Op een te Utrecht gehouden so
ciale conferentie van de Neder
landse Christelijke Boeren- en
Tuindersbond, heeft ir. L. Er inga,
secretaris van de Friese C.B.T.B.,
een inleiding gehouden over „Ar
beidstijdverkorting in de land
bouw".
Ir. Er inga acht de grotere pro-
duktiviteitstoeneming in de indu
strie geen directe reden om daar
de arbeidsvoorwaarden gunstiger te
doen zijn dan die van de landbouw.
Het resultaat van de productivi-
teitstoeneming zal, volgens hem,
grote invloed uitoefenen op de ar
beidsvoorwaarden in de landbouw,
zowel op het werkloon als op de
vrije tijd.
Om de arbeidstijdverkortingen in
de landbouw redelijk te doen sla
gen is, aldus ir. Eringa, de houding
van de werkgever in hoge mate be
slissend- De landbouw, zo meent
hij, mag en zal met de loonsver
hogingen niet achterblijven. Een
kortere werkdag noemt ir. Eringa
ook voor de landarbeiders een eis
van billijkheid.
Voor de boer betekent zowel
loonsverhoging als werktijdverkor
ting - met behoud van loon - stij
ging van onkosten. Verkorting van
werktijd met behoud, zal voor de
boer het moeilijkst te verteren zijn.
In dit verband maande ir. Eringa
tot voorzichtigheid.
De echtgenote van burgemeester Jhr. R. Röell van Haamstede, mevr.
M. J. Rüell-Cramer, heeft maandagmiddag te Dreischor het nieuwe
Groene Kruis-wijkgebouw annex zusterswoning en badhuis officieel
geopend. Het fraaie gebouw aan de tweede Ring, betekent een belang
rijke aanwinst voor het herstelde en deels vernieuwde Dreischor.
(Eigen foto).
WIJ OUDERS Met liefde en geduld
Op een dag neemt mammie kleine
Robbie mee naar het kamertje bo
ven waar een enkele maal een logé
slaapt, maar dat verder niet in ge
bruik is. Nu blijkt dat kamertje op
eens heel mooi en helemaal nieuw
geworden te zijn. Er hangen rose
bloemetjes gordijnen voor de ra
men. De muren zijn behangen met
strookjesbehang. Maar wat Rob
bies belangstelling onmiddellijk het
meest trekt, is het wiegje met de
tule gordijntjes en de rose strikken.
„Kom een klein kindje slapen!"
roept hij opgewonden.
„Er komt een klein kindje wó
nen", zegt mammie lachend. „Een
zusje of een broertje voor jou. Vind
je het niet heerlijk?"
Robbie kijkt bedenkelijk. Het
overvalt hem. Hij weet helemaal
niet of hij het heerlijk vindt. Hij is
drie jaar en heeft zo lang hij leeft
het rijk alleen gehad. Met de snelle
intuïtie van een overgevoelig, in
telligent kind voelt hij. dat er in
de nieuwe situatie van alles gedeeld
zal moeten worden, De konsekwen-
ties daarvan kan hij echter nog niet
overzien. „Als broertje maar niet
schreeuwt", zegt hij, in de sluwe
hoop dat mammie door deze sug
gestie tot nadenken zal worden ge
bracht en het nieuwe kindje nog
gauw kan afbestellen.
Wennen en helpen
Mammie heeft het snuitje van
haar zoon bestudeerd. Ze heeft op
spontane blijdschap gehoopt en nu
die uitblijft, voelt ze zich vaag te
leurgesteld. Ze trekt de conclusie,
dat Robbie nu al jaloers is op de
nieuwe baby.
Maar mammie is een verstandige
moeder. Ze heeft heel wat over
deze dingen gelezen en begrijpt, dat
haar kleine jongen aan de nieuwe
toestand moet wennen, zich met het
vooruitzicht vertrouwd moet ma
ken vóór hij er blij om kan zijn.
Ze moet hem de tijd laten en pro
beren hem erbij te helpen.
Ze betrekt Robbie daarom in alle
voorbereidingen; laat hem de pop
perige kleertjes zien; vertelt hem
dat hij haar mag helpen, als de
baby gebaad wordt en hoe gezellig
hij later, als hij groter is, met het
kindje zal kunnen spelen. Ten
slotte schijnt Robbie zich ermee te
verzoenen.
Hfl is er óók nog
Maar als er eenmaal een zusje
geboren is, verandert het opeens
weer en blijkt het bezitsinstinct
Robbie toch de baas te zijn. Mam
mie is van hèm. Hij wil niet, dat
dat gekke, nieuwe kind aldoor bij
haar in bed ligt. Dat mag hij ook
niet. Hij kan evenmin uitstaan.dat
iedereen zoveel notitie van de baby
neemt. Hij is er óók nog. Hij was
er al veel eerder. Dit is z ij n
huis. Dat nieuwe kind is maar een
indringster.
Telkens als mammie het kindje
bij zich heeft om het te voeden,
verzint Robbie iets om haar te hin
deren, af te leiden en de aandacht
op zichzelf te vestigen. Tenslotte
zet de zuster hem de kamer uit.
Dan wordt het nog erger. Nu heeft
hij pas goed reden zich verschopt
en uitgestoten te voelen. En na
tuurlijk krijgt het zusje van alles
de schuld in zijn wrokkig hartje.
Als mammie weer op is en de
zuster verdwenen, mag Robbie, zo
als hem beloofd is, mammie helpen
bij het baden van het kindje. Mam
mie probeert zijn vertedering en
gevoel van bescherming op te wek
ken, maar Robbie is niet te ver
murwen. Hij schimpt naar harte
lust op het zusje. Ze heeft een
gek, groot hoofd en rare kromme
benen. En ze kan niets dan
schreeuwen. Soms verliest mammie
haar geduld en schiet haar hand
bijna uit, om het jaloerse, onhan
delbare jongetje een tik te geven.
Maar altijd weer weet ze zich te
beheersen, omdat ze beseft, dat
Robbie alleen te genezen is door
liever tegen hem te zijn; hem
nóg meer van haar aandacht te
geven en hem zeker nooit te straf
fen voor iets, wat hij zelf niet be
redeneert, maar wat uit een duis
ter. onweerstaanbaar instinct in
hem opwelt.
Ze zal dit met eindeloos geduld
en liefde moeten leiden. Wil ze be
reiken, dat Robbie van zijn zusje
gaat houden en haar accepteert,
dan kan dit alleen gebeuren via
haar eigen duidelijk getoonde liefde
voor hem.
MARCELLE.
(Nadruk verboden).
Springstoffen en granaten
met hopen
„Inlevering" van partïkulieren.
In een der afgelopen nachten
hebben nog onbekenden een grote
hoeveelheid springstoffen en gra
naten gedeponeerd bij het hek van
huize De Schaffelaar, aan de weg
tussen Lunteren en Barneveld,
waarin ondermeer de mijnoprui-
mingsdienst is ondergebracht.
Kort geleden kwam de Lunterse
politie een vrij uitgebreide handel
in pistolen en revolvers op het
spoor en dat leidde tot tal van huis
zoekingen tot in verre omgeving,
hetgeen - blijkbaar zoveel schrik
heeft verspreid, dat de clandestie
ne bezitter van al het gevaarlijke
spul het maar beter vond het stil
letjes in handen van de mijnop-
ruimingsdlenst te spelen.
De in jute zakken verpakte hoe
veelheid oorlogstuig, die om. gra
naten en ander projektielen, blok
ken trotyl, vuurkoord en ont6te-
kinspotloden omvatte, was zo groot
dat voor het vervoer waarschijnlijk
een auto is gebruikt.
Ingezonden mededeling
wmvom;
iiiiiiiiiiiiin
HAZETFAKIEKiN TI ZIVINIIICIM
Huis voor
groot Hongaars gezin
De gemeente Aarle-Rixtel
herbergt sedert 21 december
het grootste naar Nederland
gevluchte Hongaarse gezin,
dat uit tien personen bestaat.
De door het gemeentebestuur
beschikbaar gestelde woning
was toen echter cnog niet te
betrekken. Nadat deze Hon
garen - van wie intussen vijf
door tussenkomst van de di
recteur van het gewestelijk
arbeidsbureau ter plaatse
een passende werkgelegen
heid hebben verkregen - ge
durende een maand onder
dak mochten vinden op het
r.k. meisjespensionaat „Ma-
riëngaarde", konden zij deze
week in een eigen woning
een eigen gezinsleven gaan
leiden.
Generaal Speidel
benoemd bij N.A.V.O.
Een regeringswoordvoerder in
Bonn heeft medegedeeld, dat de re
gering generaal Hans Speidel heeft
benoemd tot commandant van de
NAVO-landstrijdkrachten in de
sector centraal-Europa.
Nog steeds verzet in
Hongarije
Volgens te Wenen ontvangen be
richten hebben Hongaarse verzets
lieden vier officieren van de ge
heime politie onder wie de com
mandant van de kazerne te Mis-
koc, gedood. Een aantal soldaten
zou zich bij de verzetslieden heb
ben aangesloten, maar een opstand
in het gebied was onderdrukt en
de leider der soldaten kapitein Karl
Dekany, was gearresteerd.
Volgens andere berichten, die in
vluchtelingenkringen zijn ontvan
gen, krijgen de Hongaarse grens
wachten een beloning van 300 fo-
rint (ongeveer negentig gulden vol
gens de officiële koers) voor iedere
vluchteling, die zij dood of levend
in handen krijgen. Als gevolg hier
van vragen de grenswachten een
hogere losprijs van gevangen
vluchtelingen.
Volgens het Britse blad „Daily
Mail" zullen straalvliegtuigen, die
van de Middellandse Zee uit atoom
bombardementen op Moskou zou
den kunnen uitvoeren, zich in de
komende dagen voegen bij de vlieg
dekschepen van de Amerikaanse
zesde vloot in de Middellandse Zee.
Een correspondent van het blad
schrijft dit na een interview met
vice-admiraal Charles Randall
Brown, de bevelhebber der zesde
vloot. v
Overdenking
„Ja, uw getuigenissen zijn mijn
verlustiging, zij zijn mijn raads
lieden". Psalm 119 24.
Dit enthousiaste woord is van de
man, die een groots acht-voudig
a-b-c-gedicht gemaakt heeft op het
Woord van God. Wat houdt hij van
Gods getuigenissen, inzettingen,
rechten - gevarieérde namen voor
één grote zaak!
Dat kan zo heel anders zijn. Bij
de een blijft de bijbel ongebruikt.
Vroeger eens gekregen. Misschien
bij een huwelijksbevestiging. Maar
- onder het stof geraaktEen
tweede gaat er tegen in. Zoals die
vrouw, die tegen haar man zei:
„lees je weer in dat droge boek!"
Maar nu is het ook haór verlusti
ging geworden. Door die ombuigen
de werking van Gods Geest. Een
derde oppert (en is dat misschien
niet het ergst?): „ach, die bijbel,
die zegt me niets. Niet dat ik hem
niet ken, hoor. Ik ken 'm van bin
nen en van buiten!" Als ik dat hoor,
vrees ik. Want zullen we niet moe
ten erkennen, dat we nog maar een
„klein stukske der zaak" weten.
We zijn maar stumperige profeten!
Neen, ik houd het met dat oude
hoofd van een school, ergens in ons
land, al jaren geleden, die de bijbel
nam, en tegen de leerlingen zei:
„Kinderen, ik zou de bijbel wel aan
mijn hart willen drukken". Dat
lijkt op Psalm 119: Uw woord heb
ik lief. Uw getuigenissen zijn mijn
verlustiging. En zo hebben gevan
genen in Siberische kampen naar
uitgereikte Nieuwe Testamentjes
gegrepen. En zo hebben chauffeurs
in Indonesië in hun wachttijden
hun bijbeltje gelezen! Wat doen
wij?
En nu nog even over dat tweede
deel van bovengenoemde tekst,
Gods getuigenissen onze verlusti
ging! Rijkl Verblijdend! Maar ook:
onze raadslieden. Om naar te luis
teren dus. Maar ook moeten ze zijn:
ons richtsnoer. Om ons leven (zegt
de Ned. Geloofsbelijdenis) „daar
naar te reguleren". Ons leven moet
komen te staan onder de tucht van
het Woord. Dan is er het gebed, el
ke dag: Here, wat wilt gij dat ik
doen zal. Toen Saulus dat ging vra
gen was hij op de goede weg.
Uw getuigenissen zijn mijn ver
makingen en - mijn raadslieden.
Genade is 't ook weer die doet bui
gen voor het Woord. Vraag er maar
om: „Neig mijn hart tot uw getui
genissen", of zoals we er van zin
gen uit een van de berijmde verzen
uit die unieke Psalm 119:
Maak in Uw woord mijn gang en
treden vast.
N. J. H. B
Kans op Verkeers-
voorlichtingscentrum
Als deze zomer een grote actie
ten bate van het Verbond voor Vei
lig Verkeer slaagt, dan zal Neder
land het volgende jaar kunnen be
schikken over een voorlichtings
centrum op het gebied van het ver
keer.
In het kader van het 25-jarig be
staan van het Verbond zal name
lijk een attractieve nationale actie
worden gevoerd, waardoor men
hoopt de beschikking te kunnen
krijgen over een bedrag van 2 3
miljoen gulden. Met deze gelden
zal een landgoed worden aange
kocht waarover reeds onderhande
lingen worden gevoerd, terwijl uit
deze fondsen voorts het voorlich
tingscentrum zal worden geëxploi
teerd.
- De Amerikaanse democratische
afgevaardigde Wayne Hays, lid van
de commissie van buitenlandse za
ken van het Huis van Afgevaardig
den, heeft woensdag verklaard, dat
volgens ramingen van het „State
Department" vijf Arabische landen
van het midden-oosten in 1956 meer
dan 1.250 miljoen dollar uit het
buitenland ontvangen hebben.
STAD EN PROVINCIE
De tandartsvoorziening
in de Westhoek
Volgens een verslag in de Zierik-
zeesche Nieuwsbode van 18 januari
1957 zou de voorzitter van de ge
meenteraad van Renesse in haar
laatstgehouden vergadering hebben
gezegd dat alle inwoners van de
Westhoek, ongeacht welke tandarts
op hun ziekenfondskaart staat ver
meld, zich kunnen laten behande
len door de tandarts te Haamstede.
Het algem. ziekenfonds „Schou
wen en Duiveland" te Zierikzee
stelt er prijs op langs deze weg de
verzekerden mede te delen dat, in
dien dit verslag juist is, de voor
zitter van de gemeenteraad in deze
kwestie niet juist georiënteerd is.
Immers, het algemeen zieken
fonds „Schouwen en Duiveland'
kent ook voor de tandartsen de in
schrijving op naam, dit betekent
dat een verzekerde die zich wil la
ten behandelen door een andere
tandarts dan die welke staat ver
meld op zijn ziekenfondskaart, zich
eerst moet laten overschrijven op
naam van de tandarts welke wordt
gewenst.
Algemeen Ziekenfonds
„Schouwen - Duiveland"
NIEUWERKERK
Kunst- en filmavond
Ned. Blindenbond
De bekende „Nederlandsche Blin
denbond" organiseert maandag 4
februari a.s. alhier een kunst- en
filmavond. Deze avond geeft bij
uitstek gelegenheid eens kennis te
maken met de blinde medemens en
iets te vernemen van zijn moeilijk
heden, maar ook van zijn moge
lijkheden. De Nederlandsche Blin
denbond is de grote organisatie der
blinden die in geheel Nederland
een grootse actie voert ter verbrei
ding van meer bekendheid over hun
lot en leven. De bekende blinde
propagandist Joh. van den Berg uit
Den Haag zal spreken over het le
ven der blinden en de organisatie.
Bovendien zal medewerking wor
den yerleend door de mandoline
vereniging „Hier 's ek weer". De
avond wordt gehouden in de Ger.
noodkerk. Vertoond zullen worden
de indrukwekkende films: „Eén
van ons" en „Sport en spel door
blinde kinderen".
LAND- EN TUINBOUW
Agrarisch voorlichtingscongres
Het Koninklijk Nederlands Land
bouw Comité en de Nederlandse
Christelijke Boeren- en Tuinders-
bond hebben besloten een groot
agrarisch voorlichtingscongres te
houden op vrijdag 1 februari, aan
vang des namiddags half twee in
de Beatrix- en Irenehal van de
Jaarbeurs te Utrecht.
Hiermede stellen deze organisa
ties zich' voor hun leden en de pu
blieke opinie voor te lichten over
de vraagstukken die verband hou
den met de moeilijke situatie waar
in onze landbouw verkeert.
UIEN NAAR IERLAND
Op 1 juli van het vorige jaar is
de invoer van uien in Ierland stop
gezet. Als gevolg hiervan zijn er
dit seizoen uit ons land nog geen
uien naar dit land verzonden, ter
wijl bv. in het seizoen 1955 van 1
juli-31 december 500 ton uien naar
Ierland gingen. Thans is in Ierse
kringen echter bekend gemaakt dat
de invoer van uien zal worden toe
gestaan met ingang van 5 februari.
Voor de restanten van onze eigen
uienoogst zal er dus nog een kans
zijn op deze markt. Wel is een
groot bezwaar dat de invoerrech
ten zijn vastgesteld op 37 Vt pet.
van de waarde.
Ingezonden stukken
HINDERWET
Mijnheer de Redacteur.
Wie zich enkele uurtjes genot wil
verschaffen in de Zierikzeese bio-
skoop, krijgt heel vaak de neiging
uit zijn zetel op te staan, om een
bepaalde kategorie bioskoopgangers
daadwerkelijk kennis te laten ma
ken met de oerkracht der gespier
de mannelijkheid. Vele bioskoop
gangers hebben nl. de onhebbelijke
gewoonte zich pas naar de voorstel
ling te begeven als het programma
reeds is begonnen. Worden zij ge
dreven door de misplaatste ge
dachte, dat het „deftig" staat te
laat te komen of denken zij: „zon
der ons beginnen ze toch niet?" In
ieder geval moeten degenen die
zich wel aan de tijd hielden, op
staan voor de laatkomers, met als
gevolg een „zichtverduistering".
Als de Concertzaal in haar statu
ten een hinderwet opgenomen had
ten gerieve van het „versmaad"
publiek, zou hiervan een kwistig
gebruik gemaakt worden. Misschien
werd het wel zo, dat laatkomers
niet meer worden toegelaten.
Noordgouwe. v. A.
Ingezonden mededeling
Omdat de jonge Nederlandse vrouw spontaan de voorkeur geeft aan de gezellige Mar gr iet"
reeds jarenlang het gróótste blad van Nederland!
FEUILLETON
Oorspronkelijke roman door HENK VAN HEESWIJK
„O, maar we kunnen vader wel
met gelijke munt betalen", schoot
het Herman ineens te binnen. „Wij
hebben namelijk ook een verrassing
voor vader, niet Greet?"
Ze knikte vrolijk. „En of. We zijn
niet voor niemendal vandaag hier
gekomen, wat jij, Wim?"
„Zo is het. Hoewel, ik val er
eigenlijk buiten
„Sssst!" Greet legde haar vinger
op Wim's lippen. „Jij zou het nog
verknollen ook. Ja, paps, wij heb
ben eveneens een verrassing voor
u in petto. En die komt ook van
middag. Maar pas om een uur of
vier. Dus u bent met de uwe het
eerst aan bod".
„Dat kan een leuke middag wor
den", meende Ans. „Apropos, wie
moet er nog koffie? Niet allemaal
tegelijk
„Zeg", zei Greet, „laat mij dat nu
eens even doen. Ik weet nog wel
een beetje de weg in de keuken.
Precies om twee uur ging de keu
kendeur open en zuster de Vries
betreedt de kamer. Nu niet in uni
form, maar gewoon, in een wollen
japon en een dikke mantel aan.
„Ha, zuster", roept Greet opgeto
gen uit. „Is dat even leuk? Kom
hier met uw mantel en schuif gezel
lig bij. Geen patiënten? Of een
snipperdag?"
„Een snipperdag", verduidelijkt
de zuster. „Een collega van me uit
Veenburg neemt vanavond waar.
Dat had ik nog tegoed".
„Boft u even! Koud? Kruip maar
lekker bij de haard".
„Welja, zuster, kom maar eens
bij me zitten", nodigt Tom lachend
uit. Ongemerkt geven beiden el
kaar een knipoogje. „Ik heb een
stoel voor je klaar staan".
„Nou, dat zullen we dan maar ac
cepteren. En, hoe maakt de patiënt
het vandaag?"
„De patiënt is al zover opge
knapt, dat hij van de zuster een
patiënt zal maken, als ze vandaag
nog één keer het woord „patiënt"
op haar lippen neemt. Begrepen?"
Ze buigt, terwijl ze naast hem
gaat zitten „Jawel, meneer Boom-
berger".
„En zeg maar gewoon Tom, net
als altijd".
„Jawel, Tom".
„Thee, zuster?"
„Heb je al? Meid, het is koud
twee uur".
„Nou, maar ik vind het fijn, kort
na het eten een kopje thee. En Her
man ook", zegt Ans.
„Tuit maar in, hoor", zegt Greet.
„Wij drinken ook alles, wat lekker
is".
Even later zitten ze allemaal met
de thee en de koek. En dan neemt
Tom het woord. „Kinderen", zegt
hij, „ik zei vanmorgen, dat ik van
daag een verrassing voor jullie heb.
Bovendien zei ik, dat dit om twee
uur was. Ik.... We.... Kinderen,
mag ik jullie mijn aanstaande
vrouw voorstellen? Gonnie de Vries
en ik gaan trouwen".
Even is het stil. Iedereen staart
vol verbazing naar het tweetal,
wier handen intussen in elkaar zijn
gegleden. En dan staat Greet ineens
op en zegt juichend: „Leve het aan
staande bruidspaar! Hiephooi!"
Tom en Gonnie komen handen te
kort, want allen willen de eerste
zijn om de twee oudere mensen te
feliciteren. Ans en Greet omhelzen
zowel Tom als de zuster. En Greet
is de eerste, die tot de ontdekking
komt, dat zuster de Vries straks
haar stiefmoeder wordt. „Maar dat
„stief" vind ik een naar woord,
hooi*, en dat zeg ik niet meer. Ik
vind het geweldig, zuster, dat je
mijn mams wordt".
Als ze wat gekalmeerd zijn en ze
lachend naar de twee gelieven kij
ken, zegt Herman: „Eén verrassing
weten we intussen. Nummer twee
zal nog wel even duren. Nou, voor
mij was het een verrassing, hoor.
Alles, wat ik gedacht had, maar
dit nooit".
„Er staat in de bijbel ergens: „Het
is niet goed, dat de mens alleen zij"
zegt Ans op rustige toon. „En ik
denk zo, dat de bijbel ook hierin
volkomen gelijk heeft. Vader is nog
zo jeugdig en zuster de Vries ook.
U hebt allebei verstandig gedaan.
En ik ben er van overtuigd, dat u
beiden het best met elkaar zult
kunnen vinden".
„Gonnie is een en twintig jaar
hier in het dorp wijkverpleegster
geweest", zegt Tom, „en dat is een
mooie tijd. Nu gaat ze met mij sa
men wat genieten van het leven".
„Of u gelijk hebt, vader", knikt
Herman.
(Wordt vervolgd).