LIEFDES NAZOMER ZIER1KZEESCHE NIEUWSBODE VRIJDAG 24 JANUARI 1957 N«. ISTOS Gesprek over arbeidstijdverkorting in de landbouw Op een te Utrecht gehouden so ciale conferentie van de Neder landse Christelijke Boeren- en Tuindersbond, heeft ir. L. Er inga, secretaris van de Friese C.B.T.B., een inleiding gehouden over „Ar beidstijdverkorting in de land bouw". Ir. Er inga acht de grotere pro- duktiviteitstoeneming in de indu strie geen directe reden om daar de arbeidsvoorwaarden gunstiger te doen zijn dan die van de landbouw. Het resultaat van de productivi- teitstoeneming zal, volgens hem, grote invloed uitoefenen op de ar beidsvoorwaarden in de landbouw, zowel op het werkloon als op de vrije tijd. Om de arbeidstijdverkortingen in de landbouw redelijk te doen sla gen is, aldus ir. Eringa, de houding van de werkgever in hoge mate be slissend- De landbouw, zo meent hij, mag en zal met de loonsver hogingen niet achterblijven. Een kortere werkdag noemt ir. Eringa ook voor de landarbeiders een eis van billijkheid. Voor de boer betekent zowel loonsverhoging als werktijdverkor ting - met behoud van loon - stij ging van onkosten. Verkorting van werktijd met behoud, zal voor de boer het moeilijkst te verteren zijn. In dit verband maande ir. Eringa tot voorzichtigheid. De echtgenote van burgemeester Jhr. R. Röell van Haamstede, mevr. M. J. Rüell-Cramer, heeft maandagmiddag te Dreischor het nieuwe Groene Kruis-wijkgebouw annex zusterswoning en badhuis officieel geopend. Het fraaie gebouw aan de tweede Ring, betekent een belang rijke aanwinst voor het herstelde en deels vernieuwde Dreischor. (Eigen foto). WIJ OUDERS Met liefde en geduld Op een dag neemt mammie kleine Robbie mee naar het kamertje bo ven waar een enkele maal een logé slaapt, maar dat verder niet in ge bruik is. Nu blijkt dat kamertje op eens heel mooi en helemaal nieuw geworden te zijn. Er hangen rose bloemetjes gordijnen voor de ra men. De muren zijn behangen met strookjesbehang. Maar wat Rob bies belangstelling onmiddellijk het meest trekt, is het wiegje met de tule gordijntjes en de rose strikken. „Kom een klein kindje slapen!" roept hij opgewonden. „Er komt een klein kindje wó nen", zegt mammie lachend. „Een zusje of een broertje voor jou. Vind je het niet heerlijk?" Robbie kijkt bedenkelijk. Het overvalt hem. Hij weet helemaal niet of hij het heerlijk vindt. Hij is drie jaar en heeft zo lang hij leeft het rijk alleen gehad. Met de snelle intuïtie van een overgevoelig, in telligent kind voelt hij. dat er in de nieuwe situatie van alles gedeeld zal moeten worden, De konsekwen- ties daarvan kan hij echter nog niet overzien. „Als broertje maar niet schreeuwt", zegt hij, in de sluwe hoop dat mammie door deze sug gestie tot nadenken zal worden ge bracht en het nieuwe kindje nog gauw kan afbestellen. Wennen en helpen Mammie heeft het snuitje van haar zoon bestudeerd. Ze heeft op spontane blijdschap gehoopt en nu die uitblijft, voelt ze zich vaag te leurgesteld. Ze trekt de conclusie, dat Robbie nu al jaloers is op de nieuwe baby. Maar mammie is een verstandige moeder. Ze heeft heel wat over deze dingen gelezen en begrijpt, dat haar kleine jongen aan de nieuwe toestand moet wennen, zich met het vooruitzicht vertrouwd moet ma ken vóór hij er blij om kan zijn. Ze moet hem de tijd laten en pro beren hem erbij te helpen. Ze betrekt Robbie daarom in alle voorbereidingen; laat hem de pop perige kleertjes zien; vertelt hem dat hij haar mag helpen, als de baby gebaad wordt en hoe gezellig hij later, als hij groter is, met het kindje zal kunnen spelen. Ten slotte schijnt Robbie zich ermee te verzoenen. Hfl is er óók nog Maar als er eenmaal een zusje geboren is, verandert het opeens weer en blijkt het bezitsinstinct Robbie toch de baas te zijn. Mam mie is van hèm. Hij wil niet, dat dat gekke, nieuwe kind aldoor bij haar in bed ligt. Dat mag hij ook niet. Hij kan evenmin uitstaan.dat iedereen zoveel notitie van de baby neemt. Hij is er óók nog. Hij was er al veel eerder. Dit is z ij n huis. Dat nieuwe kind is maar een indringster. Telkens als mammie het kindje bij zich heeft om het te voeden, verzint Robbie iets om haar te hin deren, af te leiden en de aandacht op zichzelf te vestigen. Tenslotte zet de zuster hem de kamer uit. Dan wordt het nog erger. Nu heeft hij pas goed reden zich verschopt en uitgestoten te voelen. En na tuurlijk krijgt het zusje van alles de schuld in zijn wrokkig hartje. Als mammie weer op is en de zuster verdwenen, mag Robbie, zo als hem beloofd is, mammie helpen bij het baden van het kindje. Mam mie probeert zijn vertedering en gevoel van bescherming op te wek ken, maar Robbie is niet te ver murwen. Hij schimpt naar harte lust op het zusje. Ze heeft een gek, groot hoofd en rare kromme benen. En ze kan niets dan schreeuwen. Soms verliest mammie haar geduld en schiet haar hand bijna uit, om het jaloerse, onhan delbare jongetje een tik te geven. Maar altijd weer weet ze zich te beheersen, omdat ze beseft, dat Robbie alleen te genezen is door liever tegen hem te zijn; hem nóg meer van haar aandacht te geven en hem zeker nooit te straf fen voor iets, wat hij zelf niet be redeneert, maar wat uit een duis ter. onweerstaanbaar instinct in hem opwelt. Ze zal dit met eindeloos geduld en liefde moeten leiden. Wil ze be reiken, dat Robbie van zijn zusje gaat houden en haar accepteert, dan kan dit alleen gebeuren via haar eigen duidelijk getoonde liefde voor hem. MARCELLE. (Nadruk verboden). Springstoffen en granaten met hopen „Inlevering" van partïkulieren. In een der afgelopen nachten hebben nog onbekenden een grote hoeveelheid springstoffen en gra naten gedeponeerd bij het hek van huize De Schaffelaar, aan de weg tussen Lunteren en Barneveld, waarin ondermeer de mijnoprui- mingsdienst is ondergebracht. Kort geleden kwam de Lunterse politie een vrij uitgebreide handel in pistolen en revolvers op het spoor en dat leidde tot tal van huis zoekingen tot in verre omgeving, hetgeen - blijkbaar zoveel schrik heeft verspreid, dat de clandestie ne bezitter van al het gevaarlijke spul het maar beter vond het stil letjes in handen van de mijnop- ruimingsdlenst te spelen. De in jute zakken verpakte hoe veelheid oorlogstuig, die om. gra naten en ander projektielen, blok ken trotyl, vuurkoord en ont6te- kinspotloden omvatte, was zo groot dat voor het vervoer waarschijnlijk een auto is gebruikt. Ingezonden mededeling wmvom; iiiiiiiiiiiiin HAZETFAKIEKiN TI ZIVINIIICIM Huis voor groot Hongaars gezin De gemeente Aarle-Rixtel herbergt sedert 21 december het grootste naar Nederland gevluchte Hongaarse gezin, dat uit tien personen bestaat. De door het gemeentebestuur beschikbaar gestelde woning was toen echter cnog niet te betrekken. Nadat deze Hon garen - van wie intussen vijf door tussenkomst van de di recteur van het gewestelijk arbeidsbureau ter plaatse een passende werkgelegen heid hebben verkregen - ge durende een maand onder dak mochten vinden op het r.k. meisjespensionaat „Ma- riëngaarde", konden zij deze week in een eigen woning een eigen gezinsleven gaan leiden. Generaal Speidel benoemd bij N.A.V.O. Een regeringswoordvoerder in Bonn heeft medegedeeld, dat de re gering generaal Hans Speidel heeft benoemd tot commandant van de NAVO-landstrijdkrachten in de sector centraal-Europa. Nog steeds verzet in Hongarije Volgens te Wenen ontvangen be richten hebben Hongaarse verzets lieden vier officieren van de ge heime politie onder wie de com mandant van de kazerne te Mis- koc, gedood. Een aantal soldaten zou zich bij de verzetslieden heb ben aangesloten, maar een opstand in het gebied was onderdrukt en de leider der soldaten kapitein Karl Dekany, was gearresteerd. Volgens andere berichten, die in vluchtelingenkringen zijn ontvan gen, krijgen de Hongaarse grens wachten een beloning van 300 fo- rint (ongeveer negentig gulden vol gens de officiële koers) voor iedere vluchteling, die zij dood of levend in handen krijgen. Als gevolg hier van vragen de grenswachten een hogere losprijs van gevangen vluchtelingen. Volgens het Britse blad „Daily Mail" zullen straalvliegtuigen, die van de Middellandse Zee uit atoom bombardementen op Moskou zou den kunnen uitvoeren, zich in de komende dagen voegen bij de vlieg dekschepen van de Amerikaanse zesde vloot in de Middellandse Zee. Een correspondent van het blad schrijft dit na een interview met vice-admiraal Charles Randall Brown, de bevelhebber der zesde vloot. v Overdenking „Ja, uw getuigenissen zijn mijn verlustiging, zij zijn mijn raads lieden". Psalm 119 24. Dit enthousiaste woord is van de man, die een groots acht-voudig a-b-c-gedicht gemaakt heeft op het Woord van God. Wat houdt hij van Gods getuigenissen, inzettingen, rechten - gevarieérde namen voor één grote zaak! Dat kan zo heel anders zijn. Bij de een blijft de bijbel ongebruikt. Vroeger eens gekregen. Misschien bij een huwelijksbevestiging. Maar - onder het stof geraaktEen tweede gaat er tegen in. Zoals die vrouw, die tegen haar man zei: „lees je weer in dat droge boek!" Maar nu is het ook haór verlusti ging geworden. Door die ombuigen de werking van Gods Geest. Een derde oppert (en is dat misschien niet het ergst?): „ach, die bijbel, die zegt me niets. Niet dat ik hem niet ken, hoor. Ik ken 'm van bin nen en van buiten!" Als ik dat hoor, vrees ik. Want zullen we niet moe ten erkennen, dat we nog maar een „klein stukske der zaak" weten. We zijn maar stumperige profeten! Neen, ik houd het met dat oude hoofd van een school, ergens in ons land, al jaren geleden, die de bijbel nam, en tegen de leerlingen zei: „Kinderen, ik zou de bijbel wel aan mijn hart willen drukken". Dat lijkt op Psalm 119: Uw woord heb ik lief. Uw getuigenissen zijn mijn verlustiging. En zo hebben gevan genen in Siberische kampen naar uitgereikte Nieuwe Testamentjes gegrepen. En zo hebben chauffeurs in Indonesië in hun wachttijden hun bijbeltje gelezen! Wat doen wij? En nu nog even over dat tweede deel van bovengenoemde tekst, Gods getuigenissen onze verlusti ging! Rijkl Verblijdend! Maar ook: onze raadslieden. Om naar te luis teren dus. Maar ook moeten ze zijn: ons richtsnoer. Om ons leven (zegt de Ned. Geloofsbelijdenis) „daar naar te reguleren". Ons leven moet komen te staan onder de tucht van het Woord. Dan is er het gebed, el ke dag: Here, wat wilt gij dat ik doen zal. Toen Saulus dat ging vra gen was hij op de goede weg. Uw getuigenissen zijn mijn ver makingen en - mijn raadslieden. Genade is 't ook weer die doet bui gen voor het Woord. Vraag er maar om: „Neig mijn hart tot uw getui genissen", of zoals we er van zin gen uit een van de berijmde verzen uit die unieke Psalm 119: Maak in Uw woord mijn gang en treden vast. N. J. H. B Kans op Verkeers- voorlichtingscentrum Als deze zomer een grote actie ten bate van het Verbond voor Vei lig Verkeer slaagt, dan zal Neder land het volgende jaar kunnen be schikken over een voorlichtings centrum op het gebied van het ver keer. In het kader van het 25-jarig be staan van het Verbond zal name lijk een attractieve nationale actie worden gevoerd, waardoor men hoopt de beschikking te kunnen krijgen over een bedrag van 2 3 miljoen gulden. Met deze gelden zal een landgoed worden aange kocht waarover reeds onderhande lingen worden gevoerd, terwijl uit deze fondsen voorts het voorlich tingscentrum zal worden geëxploi teerd. - De Amerikaanse democratische afgevaardigde Wayne Hays, lid van de commissie van buitenlandse za ken van het Huis van Afgevaardig den, heeft woensdag verklaard, dat volgens ramingen van het „State Department" vijf Arabische landen van het midden-oosten in 1956 meer dan 1.250 miljoen dollar uit het buitenland ontvangen hebben. STAD EN PROVINCIE De tandartsvoorziening in de Westhoek Volgens een verslag in de Zierik- zeesche Nieuwsbode van 18 januari 1957 zou de voorzitter van de ge meenteraad van Renesse in haar laatstgehouden vergadering hebben gezegd dat alle inwoners van de Westhoek, ongeacht welke tandarts op hun ziekenfondskaart staat ver meld, zich kunnen laten behande len door de tandarts te Haamstede. Het algem. ziekenfonds „Schou wen en Duiveland" te Zierikzee stelt er prijs op langs deze weg de verzekerden mede te delen dat, in dien dit verslag juist is, de voor zitter van de gemeenteraad in deze kwestie niet juist georiënteerd is. Immers, het algemeen zieken fonds „Schouwen en Duiveland' kent ook voor de tandartsen de in schrijving op naam, dit betekent dat een verzekerde die zich wil la ten behandelen door een andere tandarts dan die welke staat ver meld op zijn ziekenfondskaart, zich eerst moet laten overschrijven op naam van de tandarts welke wordt gewenst. Algemeen Ziekenfonds „Schouwen - Duiveland" NIEUWERKERK Kunst- en filmavond Ned. Blindenbond De bekende „Nederlandsche Blin denbond" organiseert maandag 4 februari a.s. alhier een kunst- en filmavond. Deze avond geeft bij uitstek gelegenheid eens kennis te maken met de blinde medemens en iets te vernemen van zijn moeilijk heden, maar ook van zijn moge lijkheden. De Nederlandsche Blin denbond is de grote organisatie der blinden die in geheel Nederland een grootse actie voert ter verbrei ding van meer bekendheid over hun lot en leven. De bekende blinde propagandist Joh. van den Berg uit Den Haag zal spreken over het le ven der blinden en de organisatie. Bovendien zal medewerking wor den yerleend door de mandoline vereniging „Hier 's ek weer". De avond wordt gehouden in de Ger. noodkerk. Vertoond zullen worden de indrukwekkende films: „Eén van ons" en „Sport en spel door blinde kinderen". LAND- EN TUINBOUW Agrarisch voorlichtingscongres Het Koninklijk Nederlands Land bouw Comité en de Nederlandse Christelijke Boeren- en Tuinders- bond hebben besloten een groot agrarisch voorlichtingscongres te houden op vrijdag 1 februari, aan vang des namiddags half twee in de Beatrix- en Irenehal van de Jaarbeurs te Utrecht. Hiermede stellen deze organisa ties zich' voor hun leden en de pu blieke opinie voor te lichten over de vraagstukken die verband hou den met de moeilijke situatie waar in onze landbouw verkeert. UIEN NAAR IERLAND Op 1 juli van het vorige jaar is de invoer van uien in Ierland stop gezet. Als gevolg hiervan zijn er dit seizoen uit ons land nog geen uien naar dit land verzonden, ter wijl bv. in het seizoen 1955 van 1 juli-31 december 500 ton uien naar Ierland gingen. Thans is in Ierse kringen echter bekend gemaakt dat de invoer van uien zal worden toe gestaan met ingang van 5 februari. Voor de restanten van onze eigen uienoogst zal er dus nog een kans zijn op deze markt. Wel is een groot bezwaar dat de invoerrech ten zijn vastgesteld op 37 Vt pet. van de waarde. Ingezonden stukken HINDERWET Mijnheer de Redacteur. Wie zich enkele uurtjes genot wil verschaffen in de Zierikzeese bio- skoop, krijgt heel vaak de neiging uit zijn zetel op te staan, om een bepaalde kategorie bioskoopgangers daadwerkelijk kennis te laten ma ken met de oerkracht der gespier de mannelijkheid. Vele bioskoop gangers hebben nl. de onhebbelijke gewoonte zich pas naar de voorstel ling te begeven als het programma reeds is begonnen. Worden zij ge dreven door de misplaatste ge dachte, dat het „deftig" staat te laat te komen of denken zij: „zon der ons beginnen ze toch niet?" In ieder geval moeten degenen die zich wel aan de tijd hielden, op staan voor de laatkomers, met als gevolg een „zichtverduistering". Als de Concertzaal in haar statu ten een hinderwet opgenomen had ten gerieve van het „versmaad" publiek, zou hiervan een kwistig gebruik gemaakt worden. Misschien werd het wel zo, dat laatkomers niet meer worden toegelaten. Noordgouwe. v. A. Ingezonden mededeling Omdat de jonge Nederlandse vrouw spontaan de voorkeur geeft aan de gezellige Mar gr iet" reeds jarenlang het gróótste blad van Nederland! FEUILLETON Oorspronkelijke roman door HENK VAN HEESWIJK „O, maar we kunnen vader wel met gelijke munt betalen", schoot het Herman ineens te binnen. „Wij hebben namelijk ook een verrassing voor vader, niet Greet?" Ze knikte vrolijk. „En of. We zijn niet voor niemendal vandaag hier gekomen, wat jij, Wim?" „Zo is het. Hoewel, ik val er eigenlijk buiten „Sssst!" Greet legde haar vinger op Wim's lippen. „Jij zou het nog verknollen ook. Ja, paps, wij heb ben eveneens een verrassing voor u in petto. En die komt ook van middag. Maar pas om een uur of vier. Dus u bent met de uwe het eerst aan bod". „Dat kan een leuke middag wor den", meende Ans. „Apropos, wie moet er nog koffie? Niet allemaal tegelijk „Zeg", zei Greet, „laat mij dat nu eens even doen. Ik weet nog wel een beetje de weg in de keuken. Precies om twee uur ging de keu kendeur open en zuster de Vries betreedt de kamer. Nu niet in uni form, maar gewoon, in een wollen japon en een dikke mantel aan. „Ha, zuster", roept Greet opgeto gen uit. „Is dat even leuk? Kom hier met uw mantel en schuif gezel lig bij. Geen patiënten? Of een snipperdag?" „Een snipperdag", verduidelijkt de zuster. „Een collega van me uit Veenburg neemt vanavond waar. Dat had ik nog tegoed". „Boft u even! Koud? Kruip maar lekker bij de haard". „Welja, zuster, kom maar eens bij me zitten", nodigt Tom lachend uit. Ongemerkt geven beiden el kaar een knipoogje. „Ik heb een stoel voor je klaar staan". „Nou, dat zullen we dan maar ac cepteren. En, hoe maakt de patiënt het vandaag?" „De patiënt is al zover opge knapt, dat hij van de zuster een patiënt zal maken, als ze vandaag nog één keer het woord „patiënt" op haar lippen neemt. Begrepen?" Ze buigt, terwijl ze naast hem gaat zitten „Jawel, meneer Boom- berger". „En zeg maar gewoon Tom, net als altijd". „Jawel, Tom". „Thee, zuster?" „Heb je al? Meid, het is koud twee uur". „Nou, maar ik vind het fijn, kort na het eten een kopje thee. En Her man ook", zegt Ans. „Tuit maar in, hoor", zegt Greet. „Wij drinken ook alles, wat lekker is". Even later zitten ze allemaal met de thee en de koek. En dan neemt Tom het woord. „Kinderen", zegt hij, „ik zei vanmorgen, dat ik van daag een verrassing voor jullie heb. Bovendien zei ik, dat dit om twee uur was. Ik.... We.... Kinderen, mag ik jullie mijn aanstaande vrouw voorstellen? Gonnie de Vries en ik gaan trouwen". Even is het stil. Iedereen staart vol verbazing naar het tweetal, wier handen intussen in elkaar zijn gegleden. En dan staat Greet ineens op en zegt juichend: „Leve het aan staande bruidspaar! Hiephooi!" Tom en Gonnie komen handen te kort, want allen willen de eerste zijn om de twee oudere mensen te feliciteren. Ans en Greet omhelzen zowel Tom als de zuster. En Greet is de eerste, die tot de ontdekking komt, dat zuster de Vries straks haar stiefmoeder wordt. „Maar dat „stief" vind ik een naar woord, hooi*, en dat zeg ik niet meer. Ik vind het geweldig, zuster, dat je mijn mams wordt". Als ze wat gekalmeerd zijn en ze lachend naar de twee gelieven kij ken, zegt Herman: „Eén verrassing weten we intussen. Nummer twee zal nog wel even duren. Nou, voor mij was het een verrassing, hoor. Alles, wat ik gedacht had, maar dit nooit". „Er staat in de bijbel ergens: „Het is niet goed, dat de mens alleen zij" zegt Ans op rustige toon. „En ik denk zo, dat de bijbel ook hierin volkomen gelijk heeft. Vader is nog zo jeugdig en zuster de Vries ook. U hebt allebei verstandig gedaan. En ik ben er van overtuigd, dat u beiden het best met elkaar zult kunnen vinden". „Gonnie is een en twintig jaar hier in het dorp wijkverpleegster geweest", zegt Tom, „en dat is een mooie tijd. Nu gaat ze met mij sa men wat genieten van het leven". „Of u gelijk hebt, vader", knikt Herman. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1957 | | pagina 5