lE^ÜWRUST
f V R LDe Ta nd pa sta van standing»»
LIEFDE S NAZOMER
SANOSTOL
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE a DONDERDAG 1 NOVEMBER 1936 a No. 18047
HONGARIJE ZOU COALITIEREGERING
KRIJGEN EN VRIJE VERKIEZINGEN
Alle fouten sinds 1945 zouden hersteld worden
De Hongaarse „TItolstlsche" pre
mier Imre Nagy, heeft bekendge
maakt, dat er een einde is gekomen
aan het door de communistische
party overheerste bewind ln Hon
garije. HU zei, dat een coalitiere
gering Is gevormd en dat vrye ver
kiezingen - de eerste in negen jaar
- gehouden zullen worden.
De Sowjet-troepen zijn dinsdag
op verzoek van de nieuwe Hon
gaarse regering begonnen met de
ontruiming van Boedapest, zo ver
klaarde Nagy in èen boodschap, die
door radio-Boedapest werd uitge
zonden. De premier verzocht de in
woners van Boedapest de aftocht
van de Russen niet te verhinderen
Tevoren had Nagy de bevolking
opgeroepen zich achter de „natio
nal e regering" te scharen. Hij ver
zekerde. dat alle fouten die sedert
1945 gemaakt zijn, hersteld zullen
worden.
De premier deelde mede, dat de
„krachtige revolutionaire beweging
en de voortschrijdende democratie
in Hongarije", de afschaffing van
de huidige één-partijregering had
den afgedwongen. Toen hij de sa
menstelling van zijn nieuwe coali
tieregering bekendmaakte, zei Nagy
dat de sociaal-democraten nog geen
vertegenwoordiger in de regering
hebben benoemd.
Radio-Boedapest wordt
De vrije zender Kossuth'
Een omroeper van radio-Boeda
pest heeft bekend gemaakt, dat het
radiostation in het vervolg „Sza-
bad Kossuth Radio" (De vrije zen
der Kossuth) zal heten.
„Medewerkers van de radio ver
oordelen krachtig de vroegere acti
viteit van radio-Boedapest en ge
ven het Hongaarse volk de verze
kering, dat zij in het vervolg slechts
juiste berichten zullen publiceren",
aldus de spreker.
Ook het officiële Hongaarse pers
bureau MTI maakte dinsdagavond
bekend, dat in het vervolg slechts
objectieve berichten over gebeur
tenissen in binnen- en buitenland
gepubliceerd zullen worden.
DODENCIJFERS UIT
HONGARIJE
Volgens een Hongaarse schatting
zijn in Boedapest 2.500 Russen ge
dood en 5.000 gewond. Aan Hon
gaarse kant zouden volgens de
zelfde bron 13.000 doden en gewon
den zijn gevallen.
KORTE BERICHTEN
UIT HET BINNENLAND
MUSSELKANAAL. Te Mussel-
kanaal is het vierjarig dochtertje
Fennechien van de schipper H.
Meems in het kanaal ter plaatse te
water geraakt en verdronken. Het
kindje werd in de loop van de och
tend vermist. Men is daarna gaan
dreggen en tegen vijf uur werd het
ontzielde lichaampje opgehaald ter
hoogte van de aardappelmeelfa
briek.
ROTTERDAM. Het s.s. „Blom-
mersdijk" van de Holland Amerika
Lijn dat 6855 brt. meet, en in 1922
is gebouwd, is aan een rederij in
Italië verkocht. Het schip zal be
gin van het volgend jaar worden
opgeleverd.
•s-GRAVENHAGE. Mr. L. G. Kor-
tenhorst, de voorzitter van de
Tweede Kamer hoopt op 12 novem
ber a s. zijn zeventigste verjaardag
te vieren. Ter gelegenheid van het
bereiken van de leeftijd der ster
ken zullen de Kamerleden hem een
huldiging bereiden op een receptie,
welke dinsdag 13 november in het
gebouw der Kamer wordt gehou
den. Deze receptie zal een besloten
karakter dragen; ze is uitsluitend
bestemd voor de Kamerleden en
hen, die verder hun arbeid in het
huis der Kamer hebben.
AMSTERDAM. Van 17 tot en met
28 november a.s. zal het „Variété
Theater van Peking" optreden in
Theater Carré te Amsterdam en het
Gebouw voor Kunsten en Weten
schappen te Den Haag. Het is de
eerste maal, dat een compleet Chi
nees theater een reis door west-
Europa maakt. Het ensemble be
staat uit 50 personen, o.w. 12 mu
sici, die authentieke Chinese in
strumenten bespelen.
MUSSELKANAAL. Bij de Co-
operatieve Aardappelmeelfabriek
„Musselkanaal en Omstreken" te
Ter Apel is een bedrijfsongeval ge
beurd, waarbij de 33-jarige G Wie-
ring om het leven ls gekomen. Tij
dens het lossen van een aardappel
schip zakte een grijper door een
mechanische storing.
Het onafhankelijke Westber-
lijnse dagblad „Tagespiegel" meldt,
dat Sowjetrussische tankeenheden
in het afgelopen weekeinde waren
opgesteld nabij de buitenwijken
van oost-Berlijn en in het beboste
gebied rondom de Oostduitse hoofd
stad. Het blad zegt van ooggetuigen
vernomen te hebben, dat devecht-
wagens In hoofdzaak „belangrijke
doelen", zoals watertorens e.d. be
waakt hebben.
Intussen moet worden afgewacht
,i hoeverre Nagy zijn verklaringen
onder druk van de omstandigheden
heeft afgelegd. Nog immer is de
oestand zo verward, dat het moei
lijk valt te concluderen of de wer
kelijke democratie ln het geslagen
Hongarije zal terugkeren.
De positie der
„hoofden van scholen"
In een open brief aan alle hoof
den van scholen die nog geen lid
zijn van de vereniging, vraagt de
vereniging van hoofden van scho-
'en aandacht voor het feit, dat vol
gens haar de hoofden van scholen
:eer onvoldoende bezoldigd worden.
Nu de regering heeft besloten een
belangrijke salarisverhoging aan de
hogere ambtenaren toe te kennen,
acht de vereniging de tijd gekomen,
dat ook de positie der hoofden van
scholen verbeterd wordt. In dit ver
band vestigt zij er de aandacht op,
dat een onderwijzer met 2 bij akten
aan een u.l.o. school f 1170 per jaar
meer verdient dan een schoolhoofd,
die ook vaak in het bezit van 2 of
meer bij akten is.
In de brief wordt voorts gezegd,
dat thans ook de hoofden van de
prot. chr. scholen tot oprichting
van een vereniging van hoofden
van chr. scholen willen komen, om
de behartiging van hun belangen in
eigen hand te nemen
Het hoofdbestuur der vereniging
zegt zich daarover te verheugen
omdat de positie van de hoofden
van scholen daardoor slechts kan
worden versterkt.
Nog dankbaar
na 35 jaar
Tijdens een zware storm op
23 oktober 1921 strandde op
de Eierlandse gronden bij
Texel de Duitse schoener
LiesbethTijdens de tocht
naar het wrpk is de motor
reddingboot „Brandaris 1"
van het reddingsstation Ter
schelling vergaan en de vier
opvarenden kwamen daarbij
om het leven. Het wrak van
de reddingboot is nimmer
gevonden. De zes opvaren
den van de Duitse schoener
werden door de roeiredding-
boot van De Cocksdorp ge
red. De toenmalige kapitein
van de Duitse schoener, Ar
nold Schroder uit Hamburg
heeft dezer dagen een brief
aan de directeur van de Kon.
N Z.H.R.M. geschreven, waar
hij in herinnerde aan de
heldhaftige redding van hem
en zijn bemanning. „Ik heb
herhaaldelijk medegedeeld,
dat ik deze redding niet ver
geten ben. En ook thans, na
35 jaar, ben ik de mannen
nog dankbaar. Groet u de
mannen in De Cocksdorp, die
nog leven". Kapitein Schro
der schrijft verder, dat h$
nu, op 66-jarige leeftijd, nog
vaart omdat zijn pensioen
te klein is om met zijn vrouw
van te kunnen leven, „ik
vaar meestal op Londen. Dan
kom ik iedere keer voorbij
de vuurtoren van De Cocks
dorp op Texel en telkens
kijk ik naar de plaats waar
wij 35 jaar geleden strand
den. Dan denk ik altijd aan
de schitterende redding".
Ingezonden mededeling
Afyn item ónt Met' f
Ook deze maand - elke dag -
Geef Uw kind méér weerstand na deze zon-arme Zomer
Israël acht Egypte schuldig aan het onthranden
van de strijd
Het eaat niet om gebledsverovering
De Israëlische gezant in Neder
land heeft in een toespraak voor
de K.R.O.-microfoon verklaard, dat
de schuld van de strijd der laatste
jaren aan Israëls grenzen, bij de
Arabische landen, en voornamelijk
de Egyptische regering, ligt.
Israël heeft nimmer de wapenen
opgenomen tenzij naar aanleiding
van voorafgaande Egyptische agres
sie. Het geregelde Egyptische leger
heeft ongeveer twee jaar geleden
commando-eenheden georganiseerd
die in Israël terreur moesten uit
oefenen. Daarbij zijn voortdurend
onschuldige mensen ver op Israë
lisch gebied aangevallen. De ver
dediging van Israël hiertegen werd
met de naam „vergeldingsacties"
betiteld, maar in feite was dit de
enige mogelijke manier van zelf
verdediging.
Israël heeft vaak te horen ge
kregen wat het niet moest doen
maar niemand kon ooit zeggen wal
het moest doen om het leven van
zijn burgers te beschermen, aldus
de gezant, die hierbij artikel 51 van
het Handvest van de V.N. aan
haalde, waarin het recht van elk
land op zelfverdediging wordt er
kend. Israël had geen andere keus
Zal Israël zich kunnen handhaven
(Speciale correspondentie).
De wereld valt van de ene ver
bazing in de andere. Terwijl zij nog
de adem inhoudt bij het schouw
spel van een klein volk, de Hon
garen, dat om der wille van de vrij
heid de Russische kolos tart, be
leeft zij het, dat een andere
kleine natie, Israël, gelegen tussen
landen die haar stuk voör stuk
uiterst vijandig zijn gezind, het
machtigste van deze landen -
Egypte - de oorlog aandoet.
Waarom is Israël tot deze zonder
twijfel levensgevaarlijke actie over
gegaan? Waarom bracht het zich
zelf in de positie van agressor als
hoedanig het door de Veiligheids
raad werd gebrandmerkt?
Het antwoord op deze vragen kan
men wellicht het beste vinden in de
rede, die Abba Eban, de Israëlische
vertegenwoordiger bij de Verenigde
Naties, een week geleden in de Vei
ligheidsraad hield. Sir Pierson
Dixon, de Britse gedelegeerde, had
toen juist zijn mededogen met de
gevallenen tijdens een Israëlische
strafexpeditie uitgesproken en de
Jordaanse „zelfbeheersing" gepre-
zen.
Eban verweet de Brit daarop geen
woord van medelijden te hebben
over gehad voor de honderden Is
raëlische slachtoffers van de Jor
daanse „zelfbeheersing". Als wij
niet zouden terugslaan - aldus
sprak Eban - zouden wij gedwon
gen zijn, al onze met zoveel moeite
opgebouwde agrarische vestingen
aan de grenzen te ontruimen. En
vervolgens gaf hij een even indruk
wekkende als gruwelijke opsom
ming van wandaden, die de wraak
gierige Arabieren sinds de in 1948
door de Veiligheidsraad opgelegde
wapenstilstand tegen de Israëlische
grensbevolking hadden bedreven.
„Self-made nation"
Het is het tragische beeld van
een door de eeuwen heen opgejaagd
volk, dat na eindelijk zijn nationale
tehuis te hebben verkregen en
daaruit de hoop putte op een ge
lukkige toekomst, opnieuw moest
vaststellen dat het een plaats onder
de zon slechts met bloed en tranen
zou kunnen verwerven.
Van de dag van zijn stichting af
heeft Israël zichzelve moeten hel
pen. De Joden, die zich er vestig
den, hebben hun beloofde nationale
tehuis werkelijk niet cadeau gekre
gen; zij hebben het met de wapens
in de hand moeten betrekken.
Toen zij in 1948 op het punt ston
den dit huis, door een laatste grote
slag tegen de verbonden Arabieren,
voor goed,te beveiligen, decreteer
de de Veiligheidsraad een wapen
stilstand, die door een vredesver
drag gevolgd zou moeten worden.
De Israëliërs bogen zich voor de
internationale wet in het geloof,
dat de in het vooruitzicht gestelde
vrede hun de rust zou geven, waar
op zij zo vurig hoopten Maar de
Arabieren - met hun legers, die
vrijwel waardeloos waren gebleken
- accepteerden wel de wapenstil
stand, doch weigerden vrede te
sluiten. Sindsdien is overduidelijk
gebleken, dat de Arabieren slechts
één wens hebben: zich zo sterk te
maken, dat zij met succes de oorlog
tegen Israël zouden kunnen her
vatten.
Een wanne wapenstilstand
Israël heeft bij herhaling gewe
zen op de enorme gevaren die uit
deze situatie voortvloeiden. Het
heeft er ook bij de grote mogendhe
den op aangedrongen, hun invloed
op de Arabieren te gebruiken ter
verkrijging van een vredesverdrag,
voorzien van de nodige garanties.
Maar de westelijke Grote Drie,
bevreesd voor hun oliebelangen in
het naije oosten, meenden de Ara
bieren te moeten ontzien en de
Sowjet-Unie was al te zeer gebaat
bij het handhaven van spanningen
in de westelijke invloedsfeer om
niet met leedvermaak de dreiging
nog groter te maken.
Het zijn niet in de laatste plaats
de communistische wapenleveran
ties aan Egypte en enige andere
Arabische landen geweest, die Is
raël tot zijn gewapend optreden
hebben gebracht. Want doordat het
Westen werkeloos toezag en de
Russen de vijand bewapenden,
dreigde voor Israël de situatie te
ontstaan die het land het meest
vreesde, deze situatie namelijk dat
de Arabieren zo sterk zouden zijn.
dat zij zonder al te veel risico een
poging tot likwidatie van Israël
konden ondernemen. Om dit ge
vaar te bezweren, moesten de Jo
den een geheel nieuwe toestand
scheppen.
Wat denken de Israëliërs met
hun actie te breiken?
Hun eerste doel blijkt te zijn de
bezetting van de oostelijke oever
van het Suezkanaal. Staan zij een
maal aan dit kanaal, dan kunnen
zij een bevel om het vuren te sta
ken rustig aanvaarden. Want onder
dwang van een dergelijke situatie
kunnen de grote mogendheden niet
langer een oplossing in het nabije
oosten omzeilen. En Israël behoeft
dan geen genoegen meer te nemen
met maatregelen, die het sluiten
van een vredesverdrag met zijn
Arabische buren uit de weg gaan.
Nasser wankelt
Een bij-oogmerk van Israël zal
nog zijn het ten val brengen van
het voor haar zo gevaarlijke re
giem van Nasser. De positie van
de dictator is wankel en zal naar
alle waarschijnlijkheid geen mili
taire tegenslag overleven.
Israël kan in dit opzicht rekenen
op de (geheime) steun van Enge
land en vooral Frankrijk, dat hier
een waardevolle bondgenoot krijgt
tegen de stokebrand in noord-
Af rika.
In dit verband moet er nog op
gewezen worden, dat Israël het
tijdstip van zijn aanval uitstekend
Soekarno wil
êénpartijenregering
President Soekarno heeft tijdens
een toespraak, die hij in Bandung
voor een congres van Indonesische
onderwijzers heeft gehouden, er bij
de partijleiders op aangedrongen
alle bestaande partijen op te hef
fen. Na opheffing zou er beslist
kunnen worden, of Indonesië het
„één partij-systeem, een massabe
weging of een meerpartijenstelsel"
zou kiezen. Over zijn oproep tot de
partijlieders om „tot elkaar te ko
men en alle partijen te begraven",
zei de president, dat zijn aanbeve
ling niet betekende, dat hij de de
mocratie wenste af te schaffen. Hij
ontkende, dat hl) een dictator wil
de worden.
heeft gekozen. De westelijke mo
gendheden gevoelen er weinig voor
Nasser te hulp te komen. Eisenho
wer, in de verkiezingsstrijd gewik
keld, kan de stem van de miljoenen
in Amerika wonende Joden niet
verwaarlozen. En de Russen heb
ben in de satellietlanden op het
ogenblik zorgen te over
Interessant is het conflict ten
slotte nog als proefballon voor de
Arabische solidariteit. Daarvan
wprdt door de Arabieren altijd
hoog opgegeven, maar buiten Ara-
bië wordt er dikwijls aan getwij
feld. Een goede voorspelling lijkt,
dat de andere leden van de Ara
bische Liga Egypte met niet-ver-
blindende betuigingen van sympa
thie zullen steunen, zolang de Is
raëlische troepen succes hebben.
Maar blijkt Egypte sterker dan
door Israël is aangenomen, dan
moet de jonge Joodse staat zonder
twijfel op aanvallen in de rug en
in de flanken rekenen.
(Nadruk verboden).
om dit recht uit te oefenen dan op
de gevolgde manier.
Israël heeft telkens weer vrede
aangeboden, maar president Nas
ser van Egypte heeft openlijk de
vernietiging van Israël als zijn doel
uitgeroepen.
De militaire actie van Israël is
alleen bedoeld om verdere ver
slechtering van de veiligheidstoe
stand te voorkomen. Het is niet de
bedoeling gebied te veroveren.
Wanneer Egypte werkelijk vrede
wil, zal het die krijgen, aldus de
gezant.
Amsterdam helpt
Hongarije
Bij de aanvang van de gistermid
dag gehouden vergadering van de
Amsterdamse gemeenteraad heeft
"nr. C van Rij (Prot. Chr.) namens
alle andere fracties, uitgezonderd
iie der C.P.Nin een korte verkla
ring met betrekking tot de berich
ten uit Hongarije b. en w. gevraagd
onmiddellijk te overwegen welke
maatregelen de gemeente Amster
dam kan nemen om de hulpverle
ning voor Hongarije in de hoofd
stad effektief te doen zijn en om de
nood in de zusterhoofdstad Boeda
pest te doen verlichten.
De voorzitter, burgemeester mr.
d'Ailly, antwoordde hierop, dat hij
met veel sympathie van deze ver
klaring kennis heeft genomen. Hij
'.ei, dat een ieder met deze volks
beweging in Hongarije zal mee
voelen en deze zal zien als een soort
bevrijding. Hij vervolgde van me
ning te zijn, dat directe hulp en an-
het héérlijke levenraanproduct,
(met vitamines A, B, C en D) bereid
uit heilbot- en kabeljauwlevers
dere maatregelen tot leniging van
de nood zeer noodzakelijk zijn.
Hij zegde toe, dat het college zal
overwegen wat Amsterdam als
hoofdstad in deze kan doen, o a. in
samenwerking met het Nederland-
sche Roode Kruis.
Het comité „Amsterdam helpt
Hongarije" deelt mede, dat de de
zer dagen begonnen actie op alle
scholen in de hoofdstad tot dusver
reeds f 10.000 heeft opgebracht.
Morgen zal van dit geld een lading
melk in blik door de K.L.M. naar
Wenen worden gevlogen.
Verhoging
brandstof fenuitkering
De staatssecretaris van Social©
Zaken, mr. dr. A. A. van Rijn,
heeft besloten de brands tof fenbij-
slag van de sociale voorziening en
de regeling sociale opdrachten
beeldende kunstenaars te verhogen
van f 4,15 tot f 4,40 per week voor
kostwinners en van f 2,05 tot f 2,20
per week voor alleenwonenden.
Deze wijziging is op 29 oktober
in werking getreden.
Radio-Warschau meldt, dat de
in Polen geboren Russische maar
schalk Rokossowski, die in het
Sowjet-leger heeft gediend en thans
Pools minister van landsverdedi
ging en opperbevelhebber der Pool
ss strijdkrachten is, „met verlof" is
gegaan.
Ingezonden mededeling
Zwaarmoedige gedachten, tobberijen
en angstgevoel worden verdreven door
MIJNHARDT'S ZENUWTABLETTEN
Versterken het zelfvertrouwen en
stemmen U weer moedig en rustig.
Centraal Bureau G.A. en E.N.C.K. gaan nieuwe
kunstmestfabriek stichten
Onderling contact tussen het
Centraal Bureau G. A. te Rot
terdam en de Eerste Nederlandsche
Coöperatieve KunshncVlIaovick te
Vlaardingen, heeft geleid tot hetbc-
sluit gezamenlyk een nieuwe fa
briek te stichten voor de vervaar
diging van complete meststoffen.
De E.N.C.K. hield zich reeds be
zig met de vervaardiging van deze
meststoffen. Zij is een van de
grootste Westeuropese fabrikanten
van superfosfaat en mengmeststof-
fen en daarnaast producente van
vele andere chemische middelen.
De omzet overschreed het afgelo
pen boekjaar de f 75 miljoen. Het
Centraal Bureau bereikte als im
porteur en groothandelaar een om
zet van circa 800.000 tpn kunst
meststoffen met een waarde van
bijna f 100 miljoen.
Dat beide ondernemingen elkaar
op het gebied van de mengmest-
stoffen de hand hebben gereikt, is
niet zo verwonderlijk als men weet
dat de E.N.C.K. beschikt over een
groot chemisch bedrijf en het C.B.
over een uitgebreid distributie-ap
paraat. Beide organisaties hebben
hun wijze van samenwerking ge
vonden in de vorm van een nieuw
te stichten maatschappij, die als
volkomen zelfstandige eenheid gaat
optreden in binnen- en buitenland.
Ingezonden mededeling
FEUILLETON
Oorspronkelijke roman door HENK VAN HEESWIJK
HOOFDSTUK 6.
Met Ans naar de Jaarbeurs.
September kwam vroeg met
slecht weer, en menige huismoeder
begon al aan de najaarsschoon-
maak. Hetgeen betekende, dat me
nige nieuwe lampekap werd ge
kocht De winkelvoorraad minder
de hard en Tom besloot een volle
dag voor de Jaarbeurs te reserve
ren. Dan kon hij op z'n gemak de
nieuwe modellen bekijken en even
tueel bestellen. Tevens zou hij het
plannetje van Ans, om grammo
foonplaten in te slaan, gaan ver
wezenlijken. Dat leek hem wel
Vooral met het oog op de komende
winter.
Van een paar leveranciers had
Tom een gratis toegangsbewijs ge
kregen en hij besloot de eerste
woensdag te gaan. Daags tevoren
zei hij tegen Ans: „Zeg, ik ga mor
gen naar de Jaarbeurs, voorname
lijk om nieuwe lampekappen en zo
te kopen. Heb je zin om mee te
gaan?"
Het meisje glom van genoegen.
Maar even later betrok haar ge
zicht. „En de winkel dan?"
„O, die halve dag lean Greet de
honneurs wel waar nemen. Vraag
vanmiddag maar aan je vader en
moeder, of die het goed vinden. Of
je moet zelf geen zin hebben...."
„Geen zinNatuurlijk heb ik
zin. Ik ben er nog nooit geweest".
„Mooi, dat houden we dan voor
afgesproken. De kosten zijn voor
mijn rekening natuurlijk".
's Middags vertelde het meisje,
dat haar ouders geen bezwaar had
den.
„Oké, zorg er dan voor, dat je
om half acht bij de bus bent Dan
zijn we tenminste om een uur of
tien in Utrecht".
De volgende dag liep Tom naar
de bushalte, waar al enige mensen
te wachten stonden Onder hen
Annie de Leeuw. Hij herkende haar
onmiddellijk, hoewel ze heel anders
gekleed was. Goedkeurend bezag
hij haar mantelpakje Drommels,
zo was het een dametje. De man,
die dit kind naar het altaar zou
mogen voeren, mocht niet moppe
ren.
Hij knikte haar vriendelijk toe,
toen ze „morgen, meneer" zei, en
samen stapten ze achter de andere
passagiers in de bus. Gedurende de
rit naar de stad werd er tussen hen
niet gesproken en op het station
evenmin, doch toen ze in een ge
riefelijke coupé zaten, haalde Tom
zijn sigarettenkoker te voorschijn
en presenteerde haar er een. Zelf
stak hij ook op. Tijdens deze rit zei
hij: „Wat die lampekappen betreft,
een man heeft niet zoveel verstand
van de mode. Ik laat het maar aan
jou over. Beslis niet dadelijk. Er
zijn verschillende stands Bekijk al
les eerst op je gemak en bepaal jdan
je keuze".
„Jawel, meneer".
„En dan gaan we ook eens kijken
naar de grammofoonplaten. Dat
ideetje van jou is zo gek niet Ik zie
er .wel wat in. Hoewel: we beginnen
met een 'bescheiden voorraad. Ik
wil eerst de kat uit de boom kij
ken".
Op de Jaarbeurs liepen ze ver
schillende stands af De standhou
ders kwamen al dadelijk met een
orderboek aan, maar Ans zei vrien
delijk, doch op besliste toon. dat ze
eerst alles eens wilde bekijken. En
zo werkten ze stand voor stand af
Om half één zei Ans: „Nu weet ik
wel ongeveer wat er is en heb ik
mijn keuze in het hoofd. Die twee
de stand daar op de hoek: daar zijn
de prijzen voordelig en hebben ze
niet alleen goede kwaliteit, maar
ook moderne dessins. Zullen we
daar dan maar wat bestellen?"
Tom knikte. „Uitstekend. Maar
dat doen we dan vanmiddag wel.
Het is nu welletjes; we gaan eerst
eten. Je zult ook wel wat lusten,
nietwaar?"
„Och ja, dat wel. Hier om de hoek
kunnen we koffie krijgen. Ik heb
brood meegenomen".
„Bewaar dat dan maar voor van
avond. Nu gaan we in het Jaar
beurs-restaurant warm eten. Kom
maar mee".
Hij nam het verbaasde meisje bij
de arm en even later stonden ze in
de lift, die hen weer naar de be
gane grond voerde Samen liepen
ze naar het restaurant en een ober
wees hen een tafeltje, waar plaats
was voor twee personen. Daar gin
gen ze zitten.
Hij overhandigde de spijskaart
aan het meisje en zei: „Zo zoek nu
maar eens wat lekkers uit Dat heb
je vanmorgen wel verdiend".
Ze keek even in de spijskaart,
maar legde die toen weer neer. Ze
keek eens rond en zei fluisterend:
„Nee, ik durf niethet is alle
maal zo deftig hier
Tom lachte en drukte zijn sigaret
uit. „Kom noudeftig.... Hier
komen alleen maar gewone zaken
lui, hoor, zoals jij en ik. En er zijn
heel wat zakenmensen, die een lid
van het winkelpersoneel meenemen
als inkoopster. Kijk - hij wees be
scheiden naar een man en een
vrouw, die ergens aan een tafeltje
zaten - daar zit de eigenaar van het
warenhuis in de stad. En dat meis
je is zijn eerste verkoopster. Die
gaat altijd met hem mee naar de
Beurs om inkopen te doen".
..Nu ja, een eerste verkoopster.
Tom lachte. „Dat ben jij toch
ook?"
(Wordt vervolgd),
