AMSTLEVEN levensverzekering
Dat vind ik zo gek"
Officiële publikatie
DE ONVERBREEKBARE BAND
Z1ERJKZEESCHE NIEUWSBODE ZATERDAG 31 MAART 1956 No. 17925
Beurtschippersvaartuig „Zeelandia"
onderging grondige vernieuwing
Tonnage werd opgevoerd tot 130 ton
Na een drietal maanden het mik
punt te zijn geweest van mokerha
mers en snijbranders, dreunde don
derdagmiddag trots als een pauw
het vernieuwde m.s. ^Zeelandia"
van schipper J. L. van Duivendijk
de lange haven uit van Zierïkzee
op weg naar Lochem in Gelderland,
met aan boord een lading graan.
Do „Zeelandia" heeft een ware
metamorfose ondergaan. Het schip
is zes meter verlengd en is toege
rust met een 80 p.k. „Kromhout"
dieselmotor. Als men in aanmer
king neemt dat de „Zeelandia" eerst
werd voortgestuwd door een 45 p.k.
motor is het een duidelijke zaak
dat er nu met een veel hogere snel
heid gevaren kan worden. Bedroeg
de tonnage van de boot voorheen
97 ton, deze is door de verlenging
opgevoerd kunnen worden tot om
streeks 130 ton. De juiste tonnage
is nog niet vastgesteld kunnen wor
den, daar er nog geen preciese me
ting heeft plaats gehad. Een ander
t'acet van vernieuwing welke di-
rekt in het oog valt, is de geheel
nieuwe stuurhut, veel ruimer en
praktischer dan de oude en comfor
tabel gemaakt door een gemakke
lijke zitbank. Het resultaat van de
proefvaart welke schipper van Dui
vendijk en zijn zoon woensdagmid
dag maakten van Bruinisse naar
Zierikzee, stemde hen tot volle te
vredenheid.
De nieuwe motor is geplaatst door
de firma L. Padmos te Bruinisse,
de andere voorzieningen zijn ge
troffen door de firma de Klerk te
Kruispolder. Mede in verband met
de vorstperiode hebben de herstel
lingen een drietal maanden gevergd
De „Zeelandia" is nu echter weer
aan zijn element toevertrouwd, tot
grote voldoening van de eigenaar
Het ls een trots schip geworden.
De moedermelkcentrale
van het Rode Kruis
De moedermelkcentrale van het
Nederlandse Rode Kruis heeft in
het jaar 1955 in totaal 4823,300 kg.
moedermelk ontvangen. Hiervan
was 3265.940 kg. goed. Daarentegen
was 1557,360 of 32,5 pet. zuur.
Dit percentage wordt veel te hoog
geacht en daarom zijn er maatre
gelen genomen dit te verminderen.
Wanneer het percentage zure melk
niet hoger ligt dan 20 wordt de in
zameling goed genoemd. Toch is
deze zure melk niet verloren, daar
zij nog heel goed bruikbaar is voor
een experimenteel onderzoek be
treffende de functionering van het
eiwit in de melk.
Kopje koffie aan
de Noordkaap
AUTOWEG NAAR
DE NOORDKAAP
EUROPi
Noorwegen begint meer en meer
een toeristenland te worden. Zowel
des zomers als des winters stijgt
het aantal vreemdelingen, die daar
rust, ontspanning en sport zoeken.
De Noorse overheid begrijpt, dat
dit van groot belang is voor de wel
vaart en heeft vooral na de oorlog
de handen duchtig uit de mouwen
gestoken om de „vreemdelingen-
industrie" op hoger toerental te
brengen. De aanleg van goede,
bruikbare wegen vond bijvoorbeeld
veel aandacht bij de autoriteiten.
Eén der mooiste ritten, die men
in Noorwegen kan maken is die
langs de „Poolweg". Deze grote weg
loopt over een afstand van bijna
2000 km. van Oslo naar Kistrand.
Het is echter niet de noordelijk
ste punt van Noorwegen. Daarom
besloot men enige tijd geleden om
Kistrand vla Honnigsvag te verbin
den met de Noordkaap, de aller-
noordelijkste punt des lands.
De nieuwe weg over het eiland
waarop de Noordkaap ligt is 35 km.
lang en thans bijna gereed. In het
goede seizoen zal er een veerdienst
van Kistrand naar Honnigsvag zijn,
zodat iedere toerist met zijn auto
de Noordkaap kan bereiken.
In de loop van dit voorjaar zullen
weg en veer in gebruik worden ge
nomen. Dan kan men van mei tot
juli genieten van een vakantie met
dag en nacht zonneschijn.
Geen wonder, dat de Noren re
kenen op een grote toeloop van
vreemdelingen. Natuurlijk kunnen
ook ondernemende fietsers en heel
erg ondernemende wandelaars wel
dra de Noordkaap langs een goede
weg bereiken.
Hoe men er ook heen gaat, in
ieder geval is het een sensatie om
aan de Noordkaap te genieten van
een kopje koffie.
TONEEL EN FILM
N.V. DE CONCERTZAAL
Zierikzee
De Engelse komiek Norman Wis
dom is de centrale (en dwaze) fi
guur in de film „Warenhuis op stel
ten" („Trouble in store"), die de
N.V. Concertzaal brengt. Norman
is een verlegen en eerzuchtige be
diende in een groot warenhuis, die
het denkt tot etaleur te brengen.
Hij doet het allemaal echter erg
dwaas en onhandig, zodat hij de di
rectie er nog al eens toe brengt hem
te ontslaan. Maar Norman's capri
olen maken zo'n indruk op de toe
schouwers, dat het warenhuis ge
makkelijk „over de tong" gaat en
dat maakt de directie dan weer
soepel. Norman komt terug en
waagt zich ook op het pad van de
liefde met dezelfde onhandigheid.
Eind goed al goed echter als de
komiek een stelletje oplichters ont
maskert, die het op het warenhuis
hadden voorzien.
Een tweede film met Anthony
Steel en Sheila Sim is ..Ten wes
ten van Zanzibar" („West of Zan
zibar"), handelend over een in
heemse stam in Kenya, die getrof
fen wordt door een natuurramp. De
stam slaat goede raad in de wind
en gaat naar de kust, naar de stad
Mombassa en die omgeving heeft
geen goede invloed op de leden. De
Galanas (de naam van de stam)
worden betrokken bij de ivoor
smokkel en dat geeft aanleiding tot
spannende verwikkelingen, temeer
omdat Payton alles doet om de lei
ders van de smokkelhandel op te
sporen. De film geeft een beklem
mende indruk van de Afrikaanse
natuur en ligt in hetzelfde vlak als
„Ivoorjagers".
Op de culturele filmavond wordt
uitgebracht de veelbesproken film
„Tramlijn Begeerte".
Bioscoop hotel Bom brengt De
borah Kerr en Stewart Granger in
de film „De mijnen van koning Sa
lomo". De handelingen van deze
rolprent spelen in de donkere oer
wouden van Afrika, waar het ge
vaar in de vorm van wilde roofdie
ren en krijgszuchtige primitieve in
landse stammen, ieder ogenblik een
einde kunnen maken aan een men
senleven. Voor liefhebbers van lief
de en avontuur biedt deze film een
summum van spanning. In een
grootse natuur ziet men de woeste
krijgsdansen van primitieve neger
stammen, terwijl men duizenden
wilde dieren in hun natuurlijke
staat verfilmd ziet. In de mijnen
van koning Salomo zelf loert het
gevaar in de vele duistere grotten.
Afrika-kenners zijn het er over
eens, dat „De mijnen van koning
Salomo" een film is, welke Afrika
en de daar levende dieren en negers
in hun natuurlijke staat laat zien.
Stad en Provincie
ZIERIKZEE
Buitenlands bezoek
ten stadhuize
Woensdagavond jl. was een bui
tenlands gezelschap, het betrof hier
een tiental afgevaardigden van het
internationale werkkamp te Nieu-
werkerk, te gast op het stadhuis.
Als gastheren traden op de stads
archivaris, de heer P. van Beveren,
de gemeentesekretaris de heer E.
H. Mulder en de heer van de Ham
van de Nederlandse Heide Maat
schappij.
De gasten waren ten zeerste ge
ïnteresseerd in de geschiedenis van
Zierikzee in het algemeen, en in de
historie van het stadhuis in het bij
zonder. Zeer speciaal trokken de zg.
„Witjes" de belangstelling. Enige
uren hebben de buitenlandse gas
ten ten stadhuize doorgebracht.
H.K.H. prinses Marijke zal
haar Paasvakantie evenals verle
den jaar doorbrengen in het kin
derhuis „Le Genise" te Arveyes-
Villars in Zwitserland.
n
Moeder had appelbeignets gebak
ken en ze smulden er allemaal ter
dege van. Toen het festijn bijna af
gelopen was viel moeder plots iets
in: „Lieve help, ik had er een paar
beloofd aan mevrouw hiernaast!"
„D'r zijn er nog", wees zus met
volle mond. Moeder telde haastig
„drie, vijf, zeven, ja dat kan nog
wel".
Ze deed het overschot in een
klein schaaltje en strooide er dik
suiker overheen, waarna het geheel
in een servet werd geknoopt. „Hier
Janneman, ga jij dat eens gauw
brengen en dan zeg je erbij: „Wei
nig maar uit een goed hart".
Jan stond op en ging zijn bood
schap doen. Even later was hij
weer terug.
„Heeft mevrouw het zelf aange
nomen?", vroeg moeder. Jan knik
te. „Ja, mevrouw was zelf aan de
deur". „En heb je gezegd: weinig
maar uit een goed hart?"
Jan kreeg een kleur. Neen, dat
had hij niet gezegd. „Maar dat had
ik je toch opgedragen, waarom heb
je het niet gedaan?" wilde moeder
weten.
Jan trok een schouder op. „Ik
vind het zo gek, dat zeg ik niet",
meesmuilde hij.
Kinderen, die zich generen
Een paar dagen later moest Jan
van moeder een kopje melk gaan
lenen bij de overbuurvrouw. Hij
kwam terug met een halve fles.
Toen moeder de dag daarop een
halve fles melk terugbracht, bleek
de buurvrouw van niets te weten.
Moeder begreep er niets van. Waar
kwam die fles dan vandaan?
Jan werd ondervraagd en toen
bleek, dat hij de fles had genomen
van de kar van de melkboer, die
toevallig voor de deur stond. „Heb
je betaald?", vroeg moeder. Neen,
Jan had niets betaald.
Het bleek dat Jan had gedacht,
dat de melkman, die ergens bin
nenshuis aan het afrekenen was, de
hunne was en zo vaak had hij ho
ren zeggen: haal even een fles
melk! „Maar je zou toch alleen
maar een kopje mplk halen bij me
vrouw van de overkant?", vroeg
moeder en toen kwam weer dat
zelfde antwoord: „dat doe ik niet,
dat vind ik zo gek!"
Moeder dacht even na. „Waarom
vond je dat zo gek?" vroeg ze toen
rustig. Jan wendde het hoofd af.
net of we arme mensen zijn",
mompelde hij. Er viel moeder een
pak van het hart. Dit was veel min
der ernstig dan het aanvankelijk
had geschenen.
Averechtse interpretaties
Als kinderen weigeren een gege
ven opdracht uit te voeren, dan is
daar meestal wel een bepaalde re
den voor en wij ouders zullen ver
standig doen die reden op te sporen.
Meetal is het zo, dat een ave
rechtse interpretatie van de zijde
van het kind betreffende sommige
onweegbare waarden hieraan ten
grondslag ligt. Het kind verbeeldt
zich, dat de een of andere hande
ling of uiting hem door de ouders
opgedragen hem in de ogen van
derden belachelijk zal doen lijken
Nu is er weinig waaraan kinderen
zo'n grondige hekel hebben als aan
uitgelachen te worden.
Een kind dat vreest dat hij of
zijn ouders door een bepaalde hem
opgedragen handeling in een on
gunstig daglicht zullen komen te
staan, zal van alles proberen om er
onderuit te komen en de handeling
niet te hoeven verrichten. Hij zal
vergeetachtigheid voorwenden of
tijdgebrek of wat anders en heime
lijk zal hij zich opgelucht voelen
omdat het gevreesde niet is ge
beurd. De ouders zullen zich erge
ren aan nalatigheid, onwil of on
nauwkeurigheid, maar veelal zal de
ware oorzaak voor hen verborgen
blijven.
Laat het er niet bij zitten!
Bij het hedendaagse jachtende
tempo van leven zullen vele ouders
alleen maar kregel zijn omdat een
gegeven opdracht niet werd uitge
voerd, maar zij hebben tijd noch
lust dieper in te gaan op het hoe
en waarom.
Vaak dringt het helemaal niet tot
hen door dat het hier een opzette
lijke en welbewuste weigering be
treft om iets te doen, dat ln de
ogen van het kind stuitend is. Wordt
bij een dergelijk voorval de oorzaak
niet opgespoord en wordt het kind
niet geholpen om zijn foutieve
waardebepaling te herzien, dan zijn
er twee onheilen geschied: het kind
zal - niet geremd in zijn averecht
se interpretatie - al naar gelang
van zijn aard uitgroeien tot een
zwaartillend of een bekrompen of
een schrikachtig individu, dat de
onwaarachtigheid niet schuwt. Im
mers: wanneer nimmer wordt ge
peild naar iemands ware drijfve
ren, wanneer het iemand gemakke
lijk wordt gemaakt zich bij voort
during te verschuilen achter motie
ven, die niet zijn ware beweegre
denen zijn - dan zal dit onherroe
pelijk tot hypocrisie leiden - ook
OP ander terrein.
Daarom zullen wij er verstandig
aan doen schijnbaar ongemotiveer
de afkeer of weigerachtigheid van
onze kinderen niet zonder meer
schouderophalend te accepteren of
uit gemakzucht slechts oppervlak
kig te beoordelen.
Zoekt de oorzaak van de onwil,
van de weigering, rustig en be
heerst zonder straf of dreiging,
maar: laat het er niet bij zitten!
Amy Groskamp ten Have.
(Nadruk verboden).
Een eeuw geleden legde de stichter van Nederland-Kattenburg met zijn
tien zoons de grondslag voor één van Nederlands belangrijkste takken
van nijverheid, die thans bijna een tiende van onze totale export voor
haar rekening neemt.
SPORT
De seriewedstryden
der k.v. „Unitas" te Zierikzee
Zoals gemeld beloven de op maan
dag 2 april (2e Paasdag) te houden
seriewedstrijden van de k.v. „Uni
tas" te Zierikzee een groot succes
te worden, want 26 twaalftallen
schreven hiervoor in. Gespeeld
wordt in 4 afdelingen op 4 velden.
De indeling is als volgt: Afdeling
I A: DSS I, Die Gouwe I, Renesse I,
Brouwershaven I, Unitas I, Burgh
I, Zeemeeuwen I, Olympia I.
Afdeling I B: SVOWK I, DES I,
Velocitas I, Zwaluwen I, DOSKO I,
Animo I, Vitesse I.
.Afdeling II A: DSS II, Burgh II,
Brouwershaven II, MEVO I, Scher-
penisse I, Burgh II.
Afdeling II B: Die Gouwe II,
WIK I, Unitas II, Zeemeeuwen II,
Animo II.
Begonnen wordt om half tien des
morgens, waarna de wedstrijden
om 5 uur n m. geëindigd zullen zijn.
De speeltijd is 2 x 10 minuten. Ge
speeld wordt volgens het halve
competitie-systeem en bij gelijke
eindstand zullen 3 verschillende
spelers of speelsters der betrokken
twaalftallen strafworpen moeten
nemen. Voor de afdelingen I A en
I B zijn eik 4 prijzen beschikbaar
gesteld. Voor de afdelingen II A' en
II B elk 3 prijzen. De prijsuitreiking
vindt direct na afloop plaats op het
terrein. Bij gunstig weer mag een
mooie sportdag tegemoet worden
gezien, die zeker veel belangstel
ling zal trekken.
SPORT/ATHLETIEK
Olympische film voor
athletiekvereniging „Delta-Sport"
Laten wij voorop stellen, dat het
bestuur van de jonge atletiekver
eniging „Delta-Sport", welke spijtig
genoeg tot op heden nog te weinig
bekendheid geniet, onmogelijk een
betere keus had kunnen doen om
de athletiek te propageren, dan de
film van de in 1936 te Berlijn
houden Olympische Spelen.
De propaganda-avond van „Del
ta-Sport", woensdag gehouden in
het „Huis van Nassau", is nl. één
grootse filmische manifestatie ge
worden van menselijk kunnen,
doorzettingsvermogen, moed en be
hendigheid. Een deskundig spreker
had onmogelijk een grotere indruk
kunnen maken dan dit suggestieve
kamerawerk. Ongetwijfeld heeft
deze boeiende rolprent, van kom-
mentaar voorzien door de bekende
radioreporter Aad van Leeuwen,
grote indruk gemaakt.
Zeer spijtig was het dan ook dat
zo velen deze avond gemist hebben.
De voorzitter van „Delta-Sport", de
heer L. J. Korstanje, kon slechts
een gering aantal aanwezigen wel
kom heten. Spreker betuigde hier
over zijn spijt en gaf een korte in
leiding op de film. Als projektor
trad ook deze avond weer op de
heer J. M. Berrevoets van de N.V.
Koninklijke „Zeelandia".
Vele takken van sport, zwem
men, paardrijden, watersporten,
hardlopen, vèr- en hoogspringen en
vele andere, werden door figuren
van wereldformaat tot adembene
mende prestaties. Overtuigende be
wijzen van wilskracht en doorzet
tingsvermogen werden geleverd in
de historisch geworden „Marathon
loop".
„Deze film is het waard geweest
dat men ze van twintig jaar oud
spinrag heeft ontdaan", aldus de
heer Korstanje, en hier valt niets
aan toe te voegen. De rolprent is
een grootse demonstratie van spor
tieve prestaties. De resultaten van
een zich alles ontzeggen vergende
training waren verbluffend en
voorbeeldig.
Toelatingsexamen
opleiding vroedvrouwen
Op 26 april a.s. wordt te 's-Gra-
venhage het schriftelijke gedeelte
afgenomen van het toelatingsexa
men voor de kweekscholen voor
vroedvrouwen te Amsterdam en
Rotterdam.
De nieuwe cursus vangt begin
september a.s. aan. Duur der oplei
ding 3 jaar. Minimum leeftijd voor
toelating: 19 jaar.
Als tegemoetkoming in de kosten
van onderwijs, voeding, bewassing
en verpleging betalen inwonende
leerlingen een schoolgeld van f 200
's jaars.
Kandidaten dienen zich vóór 15
april a.s. aan te melden bij de voor
zitter der examencommissie, dr. C.
Banning, geneeskundig hoofdin
specteur van de Volksgezondheid,
Parkweg 10 te Scheveningen, tel.
01700-514301, door wie ook nadere
inlichtingen worden verstrejjt.
INGEZONDEN STUKKEN
Simavi-collecte
In de week van 9-14 april wordt
te Zierikzee en Brouwershaven de
jaarlijkse SIMAVI-inzameling ge
houden. "Wij allen, die hier in de
koudere luchtstreken wonen en,
wat gezondheidszorg betreft, in zo'n
bevoorrecht land, kunnen ons moei
lijk een denkbeeld vormen van het
leed en lijden der tropenbewoners.
SIMAVI wordt echter bijna dage
lijks door berichten van doktoren
en verpleegsters, met dit schrijnen
de leed geconfronteerd. Nederland
se artsen trekken er nog steeds op
uit om de medische nood te helpen
lenigen. Zij zetten, in de geest van
prof. Albert Schweitzer, hun gehele
persoon voor de lijdende mensheid
in. Laten wij, mèt SIMAVI, al onze
krachten Inspannen om deze wel
doeners der mensheid, die in vaak
zo moeilijke omstandigheden arbei
den, het barmhartigheidswerk mo
gelijk te maken. Dit jaar luidt SI
MAVI o.a. de klok voor een me
laatseninrichting op Nieuw-Guinea
waar lijders aan deze gevreesde
ziekte liefderijk worden opgenomen
Geeft naar uw vermogen b# de
komende SIMAVI-collecte!
Namens het SIMAVI-comité,
Mevr. Schllstra.
Ingezonden mededeling
FEUILLETON.
door MAARTJE ZELDENRIJK
„Apropos, heb je de laatste tijd
nog wat van Kees gehoord?"
Ze knikte. „Hij is juist gistermid
dag even geweest, en heeft honderd
gulden afgelost".
Vol verbazing zette hij zijn kopje
neer. „Honderd gulden afgelost?"
herhaalde hij.
Ze knikte min of meer triomfan-
kelijk. „Ja, beste jongen: honderd
gulden. De zaak, die hij enige maan
den geleden van mijn geld in Delf
zijl heeft gekocht, loopt goed. Hij
heeft gezegd, dat hij zo eens in de
twee of drie maanden zo'n bedrag
hoopt af te lossen. Nu zie je, Jaap,
hoe je je in anderen kunt vergis
sen. Jij hebt altijd ln Kees een
nietsnut gezien. Iemand, die ner
gens voor deugde. Ik weet wel, dat
je je altijd hebt ingehouden, omdat
hij mijn broer is. Maar ik ken hem
uiteraard van zijn prilste jeugd af.
Hij is in de grond van zijn hart niet
slecht. Dat zie je nu. Hij heeft ein
delijk gevonden, wat hij zocht: een
bi-anche die hem ligt: fietsen en
bromfietsen. Hij is druk aan het
studeren voor z'n vakdiploma en
dat zal hij wel halen ook. Tot zo
lang blijft de zaak op naam staan
van z'n schoonvader. Nellie is een
flinke vrouw, die de teugels strak
houdt en Kees is dol op haar. Wat
wil je nog meer".
,,Ik dacht dat hij werk op een
werf had gekregen?"
„Dat ging niet door. Hij kon de
zaak van zijn schoonvader overne
men en ik heb daar het geld voor
gegeven".
„Nou, dat doet me genoegen, dat
hij eindelijk voor goed ergens zijn
anker heeft uitgegooid. Ik moet
eerlijk bekennen, Gré, dat ik er
wel eens een zwaar hoofd in heb
gezien. Want hoe was het in het
verleden: twaalf ambachten, der
tien ongelukken. En hoeveel geld
heeft hij je de laatste jaren gekost?"
Ze wuifde met haar hand. „Daar
zouden we niet meer over praten.
Je hebt zelf gezegd, dat ik met mijn
geld mag doen, wat ik wil. Wel, ik
maak mijn enige broer ermee ge
lukkig. Jij een oude schoolvrien
din. Zo hebben we allebei onze zin,
nietwaar? Per slot van rekening
krijg ik nu geleidelijk aan mijn geld
weer terug".
Dat is een steek onder water,
dacht Jaap. Want ik zal van de ver-
pleeggelden van Elsje wel nooit
meer een cent terugzien. Maar dat
hoeft ook niet. Laat ik een ander
ook eens gelukkig maken.
De volgende dag stortte Jaap zich
weer geheel in zijn werk. Er waren
tal van orders, en samen met de be
drijfsleider, die de fabriek minstens
even goed kende als de baas zelf,
besprak hij de moeilijkheden en
mogelijkheden. En ten slotte was
men het er over eens, dat men nog
een paar maanden moest roeien
met de riemen, die men had. Als
de nieuwe machine eenmaal inge
draaid zou zijn, zou men een bere
kening kunnen maken omtrent pro-
duktieverhoging.
Maart begon met schitterend
mooi voorjaarsweer. Éénmaal in de
week kreeg hij een briefje van Elsje
die steeds meer optimistischer wer
den. Na de derde week was ze voor
het eerst een half uurtje op ge
weest en de zuster, die haar ver
zorgde, was zeer tevreden. Jaap
had regelmatig teruggeschreven en
verteld dat hij door overstelpende
drukte geen kans zag voorlopig
naar Baarn te komen. Doch toen de
nieuwe machine op volle toeren
draaide en de achterstand in de af
leveringen geleidelijk aan werd in
gelopen, besloot hij er een middag
uit te breken. Hij had trouwens van
de directrice alweer een nota gehad
voor verdere verpleegkosten en die
kon hij dan meteen contant voldoen.
Op een woensdagmiddag tijdens
het eten vertelde hij aan Gré, dat
hij die middag een paar klanten
ging bezoeken in Zwolle en dat hij
daarom wellicht wat laat thuis zou
zijn. „Blijf maar niet' op, als het
laat wordt".
Ze knikte. „Veel succes en doe
voorzichtig".
Om één uur reed hij reeds in
volle vaart de stad uit. Met een
beetje geluk was hij binnen het
uur in Zwolle. Even aanwippen bij
een paar vaste klanten en dan in
hetzelfde snelle tempo naar Baarn.
Van eventuele bezoekuren wist hij
niets af, maar hij nam aan, dat in
een particuliere inrichting niet zo
krap gekeken zou worden.
Het was precies vier uur, toen
hij met zijn wagen de oprijlaan ln
reed. Voor het bordes zette hij hem
neer en stapte uit.
(Wordt vervolgd).
