^idPF
ZIJN ER TWEE SOORTEN ZEEUWEN?"
Inwoner van Kerkwerve liet lijst door
de gemeente cirkuleren
met melk meer mans oZIZ'Z
DE ONVERBREEKBARE BAND
Z1ER1KZEESCHE NIEUWSBODE ZATEhDAG 21 JANUARI 1956 Nu. 17885
Vele brieven met eenzelfde inhoud
Oosterschelde dan een zwaar druk-
Stunts worden uitgehaald om de aktie onder het motto: „Zyn er twee kende last op de gezinsuitgaven",
soorten Zeeuwen?" tot een zo goed mogelijk succes te leiden. Te Kerk- Een inwoner van Burgh schrift:
4 4 j „om dichter bij de provinciale
werve hebben tientallen Ingezetenen op een lUst getekend die door de hoofdstad te komen moeten ook de
gemeente heeft gecirculeerd. ZU die tekenden plaatsten hun naam onder inwoners van Schouwen-Duiveland
de volgende adhaesiebetuiging: „Ondergetekenden, allen wonend te gratis naar de overkant kunnen".
Kerkwerve, juichen van ganser harte toe het streven ter afschaffing
van de onbillijke pontgelden, welke btf aankomst op en vertrek van Wij- kunnen thans reeds putten
Schouwen-Duiveland moeten worden betaald". uit een dagelijks groeiende stapel
Het motto: „Zijn er twee soorten Zeeuwen?" is heel juist gekozen. De brieven. Ze zijn afkomstig van al-
ondertekenaars vinden het allen zeer eigenaardig dat de ene Zeeuw lerlei slag mensen. Maar de inhoud
t a t >i j tt.it stemt overeen... gelijkstelling met
niets of weinig en de andere Zeeuw het volle pond moet betalen. Tevens zeeuwsch-Vlaanderen. Onze aktie
z\jn zü er van overtuigd, dat afschaffing der veergelden de ontwikkeling js n0g niet beëindigd. Wij doen op-
van het eiland ten goede zal komen. Zij vestigen er nog de aandacht nieuw een beroep op de inwoners
op dat de hoge vervoerskosten van goederen naar het eiland in de van Schouwen-Duiveland als één
verkoopprijzen tot uiting komen. Hierdoor worden zekere artikelen Het eensluidend verlangen van
veej duurder dan buiten het eiland. „Ondergetekenden worden dus wel 23.000 mensen moet gewicht in de
dagelijks gekonfronteerd met de lasten van de hoge veergelden". Pro- schaal leggen,
motor van deze aktie is de heer C. D. Kriekaard, die ons een grote Komen straks de veertarieven in
praktische steun heeft willen geven. de bestuurlijke colleges ter sprake,
dan zal men zich de aktie van de
Schouwen-Duivelandse bevolking
Ook uit Nieuwerkerk kwamen die betaald moet worden als men herinneren. Veel brieven dus met
talrijke adhesiebetuigingen binnen, in omstandigheden verkeert, dat één üihoudgelijke veertarie-
Treffend was ook een schrijven men familieleden of gezinsleden ven in vergelijking met andere
van de van Schouwen-Duiveland heeft die - door het feit dat de diensten in de provincie Zeeland,
afkomstige leerlingen die te Mid- specialisten in Goes en Middelburg
delburg de kweekschool voor on- zijn gevestigd - soms vele weken Brieven onder motto: „Zijn er
derwijzers bezoeken. Zij vinden het en maanden achtereen op bezoek twee soorten Zeeuwen?" aan de
onredelijk dat de bewoners van moeten in een der ziekenhuizen in redaktie van dit blad.
Zeeuwsch-Vlaanderen gratis Zuid-
Beveland en Walcheren kunnen be
reiken, terwijl de bewoners van
Schouwen-Duiveland wél moeten
betalen. Een familie te Haamstede
schreef: „het verdient warme in
stemming". Een dichterlijke lezer nphpurt 't
te Oosterland schreef: „Excuseer w w u
me \yel redaktie, dat 'k wat laat
ben voor de aktie, wil echter s.v.p. „Paultje", vroeg moeder, „wil je mag jij de apen nootjes voeren en
nog akcepteren, dat ik ben voor een paar dagen bij oma gaan loge- we gaan misschien ook nog varen
vdije veren, niet alleen voor 't zui- ren?» Paultje hield zijn kopje op een boot ennog veel meer!"
delijk deel, maar voor Zeeland in SCheef als een vogeltje, dat door de Paultje zette grote ogen op bij
't geheel. Een Zierikzeese zaken- takken gluurt. „Wat is 'sjeren?" het vooruitzicht van zoveel onge-
man schrijft: „feitelijk moeten vroeg hij. „Bij oma slapen en eten droomde heerlijkheden. „Gaan we
alle Nederlanders deze lasten sa- en met oma gaan wandelen", legde nu meteen?" vroeg hij. „Neen", zei
men dragen" - (klopt volgens ons, moeder Uit. „Ga jij ook mee?" in- oma, „morgenGa nu maar zoet
want wij hebben nooit gehoord van |ormeerde hij voorzichtig. wat plaatjes kijken",
een tariefheffing op bv. de Moer- „Neen, paps en ik komen je weer Paultje kreeg een stapel oude
dijkbrug. Red.). halen". „Hoeveel keertjes slapen?" modetijdschriften, waar hij niet
Een middenstander te Zienkzee wiIcJe paultje weten. Moeder stak veel aan vond. Pas toen hij een na-
ïs van mening, dat de vrije veren drie vingers 0mh00g, „drie nacht- gelschaartje vond qn wat kon uit-
ginds ook ten koste van onze por- knippen, werd het leuk.
temonnaie gaan. Een mevrouw te
ISwenareanktZijnr ontevre "he" P^er, waar ziJ zich 20 ^"eme- Oma is een jokkebrok
veergeld, moet snel naar beneer Mf veel van voorstelde Maar
Ingezonden mededeling
'vbl.coi,* Nedclond» 2ui.«lbu'eoi'. C>o.e>jnoge 44
f WIJ OUDERS Als moeder 't belooft,
»r i gebeurt
Op 17 januari 1706 werd te Boston
in de Britse kolonie Massachusetts
Benjamin Franklin geboren (1706-
1790), de beroemde Amerikaanse
natuurkundige en staatsman. Hij
was een van de grote leiders in de
Amerikaanse strijd om de onafhan
kelijkheid en de daarop volgende
i^ereniging van de afzonderlijke
staten tot een duurzame politieke
eenheid. Hij verwierf zich even
eens roem als schrijver, uitvinder,
geleerde en diplomaat. Dit portret
werd in 1783 geschilderd door de
Franse schilder Duplessis, toen
Franklin Amerikaans minister in
Frankrijk was.
Een reiziger naar Goes is het ook het kind liever met wilde dan zou wor dag en d£mw wakker oma!'
met ons eens. Hij schrijft', „mijn het "iet gebeu:ren. „En ais je het Monk zjjn h0(Jg stemmeye| imag ik
werkterrein ligt op Zuid-Beveland mndt ammeeitfe moedeopstaan? Gaan we nu .naar de
en op de vrije dagen en weekends je nog een beetje langei apen9
ga ik naar huis. Ik woon op Schou- blijven
wen. Ook ik ondervind dat er twee Met een ernstig snoetje leek
Het bleek dat oma 's morgens
niet weg kon omdat de werkster
soorten Zeeuwen zijn. De één be- P™ni0 jle' ta wasUfl kwam' Paultje hing lusteloos rond.
taalt voor een retoer zo goed als hele leventje van vijf jaren was hij Wanneer gaan we nu varen met
niets en de ander kan .(als motor- nog nooit zonder pappie en mam- die boQt?„ vroeg hij Wat voor een
rijder) f 2,50 neertellen Een kam- nue van huis geveest. „En als ik boot?" vroeg oma die allang ver-
peerterreinhouder te Renesseisvan het nou niet prettig vind_ °PP0r- £en was t zij allemaal beloofd
mening dat de vrije vaart over de de hij bedachtzaam. „Dan mag je Is v
Oosterschelde het vreemdelingen- vader opbellen en vragen of h,j je he beloofd!"
verkeer zeer ten goede zou komen, komt halen beloofde moeder, „je B vpr„ntwaardiBd 0
•n Zierikzeese huisvader schrijft: kan immers telefoneren?" Paultje
„mag ik nog eens wijzen op de voor knikte_gewiehtig. „Niks an!" pochte oma er ujt Na de ko££je £ocn
deze eilandbewoners wel zware tol hij. „Zal ik dan maar aan oma
v „m.,„ oma rustte, mocht Paultje met de
webster naar het stuk opgespoten
Nationaal
T.V.-programma op
31 januari
der. Paultje knikte. Het ging hele
maal niet van harte.
Veel beloven
land achter het huis. Oma gaf hem
een oude keukenlepel mee. „Ga
maar fijn spelen hoor vent!" zei ze
hartelijk.
Toen ze een kwartier over de
Ter gelegenheid van de 18e ver
jaardag van H.K.H. prinses Bea-
Het pakken van zijn koffertje en
het uitzoeken van wat er van het kale winderige vlakte hadden ge-
speelgoed meemoest, vormde het dwaald, had de werkster er schoon
opwindende begin van de logeer- genoeg van. Ze gingen terug naar
partij. Voor Paultje het zich rea- de warme keuken waar ze Paultje
trix zal de Nederlandse Televisie liseerde stond hij bij oma achter bellen leerde blazen met een limo-
Stichting op dinsdag 31 januari het raam te wuiven naar de autc, naderietje. Paultje voelde zich
's avonds van 8 tot 10 uur een na- met vader en moeder, die het hek zwaar bekocht. „Oma is een lelijke
tionaal programma uitzenden. uitreed. Oma zag zijn lipje trillen, jokkebrok!" stelde hij bij zichzelf
In dit programma komt een „We gaan allemaal prettige dingen vast en de volgende morgen toen
„quizz" voor, waaraan twaalf jon- doen!" beloofde ze haastig. „We oma boven bezig was, belde hij zijn
geren meedoen, die in de maand gaan naar een grote speelgoedwin- vader op.
januari geboren zijn en het gehele kei en we gaan taartjes eten en we
land vertegenwoordigen. gaan naar de dierentuin en dan Een kind is het immers
zo weer vergeten!
Bij stukjes en beetjes kreeg moe
der het hele verhaal van alle be
loofde heerlijkheden, waarvan niets
in vervulling was gegaan.
„Waarom heeft u Paultje van
alles beloofd wat u helemaal niet
van plan was om te doen?" vroeg
zij aan oma. „Nu ja, dat zei ik zo
maar bij wijze van spreken", ant
woordde oma schouderophalend.
„Ik wou hem geruststellen. Een
kind is zoiets toch dadelijk weer
vergeten!"
Hoeveel ouders en grootouders
beloven niet lichtvaardig van alles
en nog wat aan een kind, over
tuigd als zij zijn dat het kind die
beloften meteen weer zal zijn ver
geten. Als zij voor het ogenblik
maar stil en zoet zijn dan komt de
rest er niet op aan. Maar zij, die
zo handelen, begaan een onrecht
aan het kind. Een kind vergeet
niets en een niet nagekomen belofte
een teleurstelling en een tekort
schieten van volwassenen blijven
in zijn herinnering voortleven. Tel
kenmale als er weer zoiets voor
komt, brokkelt er een stukje af van
zijn rotsvast vertrouwen in de grote
mensen, die over hem zijn gesteld.
Uit teleurstelling en verontwaar
diging wordt een onuitroeibaar
wantrouwen geboren, dat in staat
is een kinderziel zeer ongunstig te
beïnvloeden. Het gevoel van veilig
geborgen zijn, zo onontbeerlijk voor
de normale ontwikkeling van een
kind, maakt langzamerhand plaats
voor een zenuwslopende onzeker
heid, waardoor de rustige ontplooi
ing ernstig kan worden geschaad.
Een belofte aan een kind gedaan,
moet voor ons ouders en opvoeders
Nieuwe politieke
partij opgericht
Het comité van actie ex-K.N.P.
deelt mede, „dat de reakties van
het publiek op een eerder verstrekt
communiqué van dien aard zijn ge
weest, dat in de vergadering van
zaterdag 7 januari jl. te Utrecht
het besluit werd genomen tot op
richting van een nieuwe partij op
basis van de hoofdpunten. De nieu
we partij zal de naam dragen van
„Nationale Unie (op algemeen
christelijke grondslag)".
Tot de toevoeging „op algemeen
christelijke grondslag" werd beslo
ten teneinde met zoveel woorden
te doen blijken, dat de partij open
staat voor allen, die het uitdragen
van de christelijke gedachte in de
praktijk van het politieke en maat
schappelijke leven willen nastre
ven, dus zowel katholieken als niet-
katholieken.
even zwaar tellen als een toezeg
ging gedaan aan een mede-volwas
sene. Het kind heeft er recht op,
laten we dat nimmer vergeten.
Amy Groskamp ten Have.
(Nadruk verboden).
Stad en Provincie
KERKWERVE
„Con Amore" gaf ge
waardeerde uitvoering
Woensdagavond gaf de muziek
vereniging „Con Amore" te Noord-
gouwe, in het verenigingsgebouw te
Kerkwerve een uitvoering.
Na opening door de voorzitter, de
heer A. P. Kort te Noordgouwe,
waarbij hij alle aanwezigen harte
lijk welkom heette, in het bijzonder
de heer M. M. Hanse, wethouder
der gemeente Kerkwerve, nam het
muziekgezelschap plaats op het po
dium en bracht onder leiding van
de heer G. van der Weele enige mu
ziekstukken ten gehore.
Na dit eerste optreden van het
muziekgezelschap, dat veel bijval
van de geheel gevulde zaal oogstte,
trad het toneelgezelschap van de
vereniging voor het voetlicht met
een toneelspel in drie bedrijven van
Frans Arnold en Ernst Bach geti
teld: „De Spaanse vlieg". Dit stuk
in drie bedrijven bracht de zaal vol
vrolijkheid. In de loop der bedrij
ven stapelden zich de moeilijkhe
den zó op, dat men niet vermoedde
dat er nog een oplossing te vinden
was, maar daar is het dan ook to
neel voor. Alles komt op z'n pootjes
terecht. Alhoewel het gebrachte
niet is te vergelijken met beroeps
toneel, komt dit amateurgezelschap
toch alle lof toe voor de wijze waar
op dit stuk werd gebracht.
Aan het einde van de avond trad
nogmaals het muziekgezelschap op.
Ook nu weer was er een aandach
tig gehoor in de zaal, die zich niet
onbetuigd liet bij het meezingen
van enige populaire melodieën.
In zijn sluitingswoord dankte de
voorzitter allen die het mogelijk ge
maakt hadden deze uitvoering in
Kerkwerve te geven. Hij hoopte dat
het mogelijk zou zijn om in de toe
komst nog eens een uitvoering al
hier te doen plaats hebben.
BRUINISSE
Het havenverkeer in 1955
In het jaar 1955 werd de gemeen
tehaven te Bruinisse bezocht door
058 in- en uitgaande schepen die
hier kwamen om te lossen of te
laden.
Cursus algemene
ontwikkeling
Vanwege de afdeling alhier van
het Chr. Nationaal Vakverbond is
woensdag jl. voor de kaderleden
een curus algemene ontwikkeling
gestart. Begonnen werd met elf
deelnemers. Cursusleider is de heer
C. Zwart, hoofd der chr. school.
Prijswinnaar
„De vluchteling wacht
op uw sleutel"
Zoals reeds van andere zijde is
gemeld was de heer Joh. Bal te
SPORT
iiiiiiiiiiiinuin
HAZETFA1RIEKSN TE ZEVENBERGEN
FEUILLETON.
door MAARTJE ZELDENRIJK
Op bovenstaande plaat ziet men Benjamin Franklin tijdens de
bekende proef in 1752, waarbij hij tijdens een onweer een
vlieger opliet en daarmee kon aantonen dat de bliksem een
elektrisch verschijnsel is. Behalve de bliksemafleider heeft
Franklin nog tal van andere uitvindingen op zijn naam staan,
zoals een open haard met warmtecirculatie, de bril met dubbel
focus-glazen, een muziekinstrument, bekend onder de naam
„harmonica", verbeterde straatlantaarns voor petroleumver
lichting en een strijkijzer voor het oppersen van kleren.
1.
Jaap Bosgraaf, directeur van de
N.K.P., de Noorder Kwasten-, Bor
stels- en Penselenfabriek, opende
de deur van zijn kantoor en keek
als gewoonlijk meteen naar de post
die altijd prompt vóór half negen
op zijn bureau lag. De stapel was
niet hoog vandaag, maar maan
dags was er nooit veel. Enfin, hij
zat goed in zijn orders, dus er was
niets te mopperen.
Rustig en zelfverzekerd trok hij
zijn overjas uit, hing die aan het
kapstokje in de kast, deponeerde
zijn hoed op de plank en legde zijn
leren handschoenen er naast.
Terwijl hij naar zijn bureau liep,
haalde hij een zilveren sigaretten
koker voor de dag en stak een si
garet op. Eindelijk ging hij zitten
en begon de post na te kijken: een
vakblad, enkele bestellingen, die
hij in een afzonderlijk mandje leg
de, dat zou straks gehaald worden
door de meesterknecht - een recla
me-folder vgor een machine en een
paar particuliere brieven.
Eén brief trok zijn bijzondere
aandacht: Aan de heer J. Bosgraaf,
Ooster Hamrikkade 147, Gronin
genHé, aan zijn privé-adres
Van wie zou die kunnen zijn?
Nieuwsgierig draaide hij het cou
vert om, maar het afzender-adres
zegde hem niet veel: Postbus 17,
Purmerend.
PurmerendGoeie help, hoe
veel jaren was het al geleden, dat
hij daar voor het laatst was? Pur
merend, het aardige stadje aan het
Noord-Hollands kanaal, waar hij
zijn schooljaren had doorgebracht.
Hij werd hoe langer hoe nieuws
gieriger en sneed de envelop open.
Er kwam een gedrukte circulaire
uit met een girobiljet. Zijn gezicht
betrokNatuurlijk weer een be
delbrief. Zijn eerste opwelling was
de brief, girobiljet en couvert zon
der meer in de prullemand te de
poneren, maar één woord trok zijn
aandacht: Réunie.
Half geïnteresseerd begon hij de
circulaire te lezen. Daarin werd
medegedeeld, dat juffrouw de Goe
de, die nu 42 jaar aan de school in
Purmerend verbonden was als on
derwijzeres, per 1 november haar
taak zou neerleggen, aangezien ze
dan de pensioengerechtigde leeftijd
had bereikt. Alle oud-leerlingen
werden uitgenodigd om op 31 okto
ber in het Doelenhotel bijeen te ko
men om deze eminente leerkracht
bij het verlaten der school te hul
digen. En deze bijeenkomst zou dan
tevens een réunie zijn voor alle
oud-leerlingen. Natuurlijk zou de
scheidende onderwijzeres een hul
deblijk worden aangeboden en de
oud-leerlingen werden verzocht ge
bruik te maken van bijgesloten gi
robiljet om een gave te zenden
voor dit huldeblijk. Ten slotte wer
den de oud^leerlingen verzocht om
op 31 oktober uiterlijk zeven uur
in het Doelenhotel aanwezig te zijn.
Bosgraaf legde de brief voor zich
neer en keek door het raam naar
buiten. Maar van het verkeer, dat
langs de fabriek ging, merkte hij
niet veel. Zijn gedachten verwijlden
terug naar de tijd, dat hij nog iede
re morgen de tocht maakte naar
Bruinisse winnaar van de tweede
en de zevende prijs van de wed
strijd verbonden aan de aktie „De
vluchteling wacht op uw sleutel".
Wethouder Bal was enige maanden
geleden een der stuwende krachten
van deze aktie te Bruinisse en met
anderen ging hij toen huis aan huis
om deze aktie te doen slagen. Het
resultaat was 25 kilo sleutels en
een bedrag aan geld van plm. f 470.
De tweede prijs van genoemde wed
strijd waarbij het gewicht van de
ingeleverde sleutels moest worden
geraden was 2 jaar gratis wonen,
de zevende prijs was een stofzui
ger.
Benoemd tot adjunct commies
(afd. registratuur) ter secretarie dei-
gemeente Wassenaar, de heer Jan
Huibers alhier, thans werkzaam
als schrijver aan de gemeentesekre-
tarie ter plaatse.
VOETBAL
De Schutters I-Zierikzec I
Voor de uitwedstrijd tegen De
Schutters I is het eerste elftal van
Zierikzee als volgt samengesteld:
A. Hage d.; A. Rossen en J. Raap
a.; B. de Zeeuw, C. M. van Aken
en C. Verwest m.; J. Kouijzer, C.
Krello, J. Stoel, G. Koster en D. de
Boer v. Gezien de stand op de rang
lijst en het feit dat Zierikzee thuis
met 5-0 van De Schutters verloor,
zou een overwinning voor de thuis
club te verwachten zijn, maar let
tende op de laatste resultaten der
rood-zwarten zal het verschil heus
niet zo groot zijn en is een gelijk
spel niet uitgesloten te achten.
Zierikzee III-Zonnemaire I
Zierikzee III ontvangt Zonnemai-
re I en brengt voor deze wedstrijd
het volgende elftal in het veld: J.
Stoutjesdijk d.; Jac. Snijders en Iz.
Verton a.; A. Tromper, J. de Bilde
en G. D. M. den Dekker m.; C. Kra
mer, Th. Kramer, A. Peute, J. Maijs
en A. Schouls v. Ongetwijfeld zal
de thuisclub wel alles in het werk
stellen om revanche te nemen voor
de Zondag jl. geleden 3-1 nederlaag
en er mag dus een spannende wed
strijd worden verwacht.
Ingezonden mededeling
het schooltje aan de Singel. Dat
waslaat eens kijken, hij was
nu bijna 41 jaarja, een kleine
dertig jaar geleden. Jonge, waar
bleef de tijd. Hij herinnerde zich
nog goed, dat zijn vader, met een
ouderwetse lange gouwenaar in ^le
mond, achter de toonbank stond
om de klanten te helpen. Vader was
toen zelf al te oud om op karwei
te gaan. Daar had hij zijn knechts
voor. Maar vader beheerde de win
kel, verkocht verf, kwasten, olie,
drogisterij-artikelen en alles, wat
lot die branche behoorde. Nam be
stellingen op van klanten, die
dinsdagsmorgens vroeg op de markt
kwamen en als die dan om twaalf
uur weer naar huis gingen, ston
den alle grote en kleine pakken
klaar, met de naam van de klant
er op.
Die dinsdagse markt in Purmer
endAch ja, ook daaraan had
hij prettige herinneringen. Dins
dags was je bij dag en dauw al op,
want de eerste klanten stonden ge
rust al om half zeven aan de deur
te rammelen. Zodra hij brood gege
ten had, ging hij de deur uit en
zwierf over de kaasmarkt, kijkend
naar de rijders met hun lange kar
retjes vol Edammer kazen. Dan
naar de kippenmarkt, waar altijd
een hels kabaal heerste. Of hij ging
naar het tramstation kijken naai
de binnenkomende markttrams, die
forse boeren en veekopers, op klom
pen en gekleed in gele stofjas, uit
stapten, de dikke portefeuilles aan
een stevige ketting. Of hij keek
naar het uitladen van de veewa
gens. Dan was er een drukte van
jewelste in het stadje en stonden
de stalhouderijen rond de markt
vol met uitgespannen tentwagens,
terwijl de paarden zich in de rui
me stallen tegoed deden aan de ha
ver en het hooi.
(Wordt vervolgd).
