da., ko
Studieconferentie op ,.Woudschoten
van werkers voor blinden
Een brok vluchtelingenleed in oude
kazerne te Oostenrijk
mt
tie nieuwe
EENS KOMT HET
GELUK
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE - DONDERDAG 27 OCTOBER 1955 - No. 17835
Het gaat om aanpassing aan de maatschappij
Stad en Provincie VLUCHTELINGENCOLLECTE TE ZIERIKZEE LAND- en TUINBOUW
In het conferentie-oord „Woud-
schoten" te Zeist is een studiecon
ferentie gehouden voor werkers
voor de blinden, belegd door de
stichting „Het Nederlands Blinden
wezen".
De bijeenkomst, welke onder lei
ding stond van de heer W. C. A.
Riem Vis, voorzitter van genoemde
stichting, duurde drie dagen, tij
dens welke verschillende inleidin
gen werden gehouden, waarna de
onderwerpen werden besproken in
discussiegroepen, voordat in de
plenaire zittingen van gedachten
werd gewisseld met de inleiders.
Dr J. Wit hield een inleiding over
het onderwerp „Aanpassing van de
blinde aan de maatschappij", waar
in hij betoogde dat de aanpassing
drie terreinen in het oog zal moeten
houden, en wel: De strijd om het
bestaan, de omgangsvormen en de
gedachtenwereld.
Voorts werd o.a. het woord ge-
De emigratie van
Nederlanders
Tot en met het derde kwartaal
zijn dit jaar 22.648 Nederlanders
naar overzee vertrokken om zich
elders een bestaan op te bouwen.
Van deze emigranten ging veruit
het grootste aantal naar Australië
en Canada, landen die respectieve
lijk 9884 en 6170 Nederlanders trok
ken. Voor wat Canada betreft be
tekent dit een flinke achteruitgang
vergeleken bij de eerste negen
maanden van het vorige jaar toen
het 14.979 Nederlandse emigranten
ontving. De belangstelling voor
Australië stijgt echter. Naar dat
land vertrokken tot en met het
derde kwartaal 1954 8111 Neder-'
landse emigranten. Deze zelfde ten-
denz blijkt ook uit de cijfers van
de aanmeldingen voor Australië.
K.L.M.-kleppen- en
verendans
Bijna anderhalf millioen zuiger
veren en meer dan 100.000 kleppen
heeft de K.L.M. sedert de oorlog
gebruikt voor de 5.200 door haar
gerevideerde vliegtuigmotoren. Bij
de motorafdeling van het technisch
bedrijf der K.L.M. worden niet al
leen motoren van K.L.M.-vliegtui-
gen, doch ook van vele andere
maatschappijen vernieuwd.
De 250 man van de motoren
werkplaats demonteren in drukke
tijden twaalf motoren per week:
alle 10.000 onderdelen van de motor
worden nagekeken, eventueel ver
nieuwd en vervolgens in elkaar ge
zet Zij zijn er ook in geslaagd de
werktijd aan één motor van' circa
twintig dagen terug te brengen tot
tien dagen. Deze verhoogde effi
ciency ging gepaard met een ver
hoging van de kwaliteit van het
werk, hetgeen tot uitdrukking komt
in de toeneming van het aantal
draaiuren tussen twee revisies in.
voerd door de heer J. van Weelden,
paedogogisch doctorandus, opvoed
kundig ambtenaar aan het Insti
tuut tot onderwijs van blinden te
Huizen. Hij sprak over de vrije
tijdsbesteding in de internaten en
daarbuiten, waarbij hij naging hoe
het komt dat de vrijetijdsbesteding
problemen schept voor de blinde
mens.
Ingezonden mededeling
Niet krabben. De beider
vloeibare D.D.D. kal-
meert de jeuk ln enkele
I r. I I seconden, doodt de zlek-
-*J teklemen en geneest tot
diep In de huldporlSn.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF
BALSEM
ZEEP
Originele opening
Bosnegerslot op
Jaarbeurs
Op zeer originele wijze hebben
de organisatoren van de Jaarbeurs
1955 te Paramaribo de openings
plechtigheid, die de Koningin zal
verrichten, geregeld. In plaats van
het gebruikelijke lintje door te
knippen, zal H.M. met een bos
negersleutel een bosnegerslot in een
bosnegerpoort hanteren en zo de
Jaarbeurs openen.
Op de beurs zijn 76 stands, waar
de Surinaamse klein- en groot-in
dustrie en buitenlandse firma's ver
tegenwoordigd zullen zijn. Het ge
hele terrein beslaat 6.000 m2. Voor
de muzikale omlijsting zorgt een
Surinaamse Kawina band en een
„Steelband" uit Trinidad.
Nieuwe cigaretlen t
Een naar Engeland uitgewe-
ken Pool is tot drie maanden
gevangenisstraf veroordeeld,
omdat hij in de afgelopen
drie jaar in zijn levensonder-
A houd heeft voorzien door het 1*1
v vervaardigen van „nieuwe
X sigaretten" uit sigaretten- Ij!
peukjes. De rechter wees er
Ijl op, dat de peukjes afkomstig Ijl
waren van „door willékeu-
X rige personen gerookte siga- lil
retten" en dat hieroor ziek-
X ten zeer gemakkelijk kon-
den worden verspreid. Als
bijkomende straf werd aan- X
Ijl bevolen, de Pool naar zijn Ijl
vaderland terug te zenden. v
De regering van Saoedi-Ara-
bië heeft een internationale in
schrijving geopend voor de aanleg
van een spoorweg, welke de hoofd
stad Riad, via Medina, met de Rode
Zee zal verbinden. De afstand is
ongeveer duizend kilometer. Riad
is reeds sinds twee jaar per spoor
weg met de kust van de Perzische
Golf verbonden. Deze lijn is door
Amerikanen aangelegd.
ZIERIKZEE
De schutsluis in de haven
Van de zijde van het gemeente
bestuur van Zierikzee vernemen
wü, dat het ingenieursbureau Wit-
teveen en Bos c.i. eind Augustus
van dit jaar zover gevorderd was
met haar studies betreffende de
bouw van een schutsluis in het ha
venkanaal, dat aan het Waterloop
kundig Laboratorium te Delft de
nodige gegevens konden worden
verstrekt voor het bepalen van de
troskrachten, de stromingen in de
hoofden en de kolken, alsmede voor
het doen van verdere voor het pro
ject van belang zijnde metingen.
Een en ander zal ongeveer vier
maanden in beslag nemen. Het
Waterloopkundig Laboratorium zal
echter aan dit project de grootst
mogelijke prioriteit verlenen.
Wanneer het Waterloopkundig
Laboratorium haar rapport heeft
uitgebracht, zal het nog ongeveer
twee maanden duren eer het inge
nieursbureau Witteveen en Bos c.i.
het eerste bestek voor de sluisbouw
bestcdingsgereed kan hebben.
Aanbesteding van de sluisbouw
zal dus ln het voorjaar 1956 kunnen
plaats vinden.
Kerkconcert zangklasse
„Bartimeüs"
Misschien dat de wetenschap met
blinde jeugd te doen te hebben de
toehoorder bij voorbaat mild stemt
bij het oordelen van de vocale pres
taties, maar al dadelijk zij opge
merkt dat de zangklasse van „Bar
timeüs", die Maandagavond een
stampvolle Grote Kerk diep heeft
weten te ontroeren, een dergelijke
„mildheid" priori niet nodig heeft.
Uit toevallig samengevloeide stem
men heeft de dirigent Mees van
Huis een vocale eenheid weten te
scheppen, die een zorgvuldig gese
lecteerd programma heeft voorge
dragen met een warme innigheid,
waarvan wij de oorzaak nu juist
weer wel zoeken in de droevig
stemmende physieke onvolkomen
heid der jeugdige zangers en zan
geressen. Waar het lichaam tekort
schiet, wordt de geest verrijkt en
verdiept. De blik in de eigen ziel
van een blinde moet scherp zijn en
wat die avond werd teruggegeven
aan verwerkte zielservaring, uit
stromend in het bewogen lied, zal
wel niemand snel kunnen vergeten.
Onweerstaanbaar drong zich deze
avond op een vergelijking met het
recente optreden van de „Wiener
Sangerknaben". Toen de wel knap
pe vocale routine maar een van
overtuigingskracht beroofde tech
niek, nu de verstilde eenvoud en
een recitatief bewogen koorzang,
die het beluisteren tot een ervaring
maakte.
Was het niet meer dan toevallig
dat juist Bach in het programma
zo rijk was vertegenwoordigd? In
het „Wohl mir dass Ich Jesum
habe" (lievelingsmelodie van prof.
Albert Schweitzer) met voortreffe
lijke orgelbegeleiding, wist het koor
het spirituele en de vrome verinni
ging die het werk van de grote
Leipziger cantor zo onsterfelijk ge
maakt heeft, op ontroerende wijze
te benaderen. Een homogeniteit van
stemmen en een evenwichtige sa
menhang der partijen vormden ook
in de andere werken, typische ken
merken van deze geschoolde zang
klasse. Zelfs in het „Agnus Dei",
het eerste programmannummer was
daar behalve het gave klankbeeld
dadelijk die beheerste en „door
leefde" voordracht. Als solisten
traden de leerlingen Roeli van
Goor en Dé van Oenen op, twee
sopranen die een flink stuk tech
nische scholing achter de rug ble
ken te hebben. Veel tot het wel
slagen van de voortreffelijke zang
avond droeg bij het orgelspel van
Stoffel van Viegen, die o.m. in het
Praeludium en fuga in Bes gr. (J.
S. Bach) de rijke klankschoonheid
van het orgel alle recht deed we
dervaren. Bij de koorbegeleiding
gaf het orgel de nodige ondersteu
ning, zonder te domineren. Bijzon
der gelukkig gekozen waren verder
een aantal koraalbewerkingen van
Mees van Huis door het koor over
tuigend neergezet op de omhoog-
voerende ladder van het geestelij
ke lied.
Ter inleiding van de avond werd
gemeenschappelijk Psalm 150 1
gezongen, waarna ds. M. v. d. Klis
Ps. 96 las en in een korte toespraak
wees op de grote geestelijke waar
de van het zingen, dat ook in de
kringen van de kerk maar al te
weinig wordt beoefend. De propa
gandist van „Bartimeüs", de heer
J. de Vlaming, sprak in de pauze
een opwekkend woord het werk der
vereniging te steunen, mede gelet
op de noodzakelijke uitbreiding der
gebouwen te Zeist. Ds. J. P. van
Roon eindigde na samenzang van
Ps. 138 met dankgebed. Talrijke
contribuanten gaven zich op voor
„Bartimeüs" tot een bedrag van
f 327,50. Een collecte bij de uitgang
bracht bovendien nog f 253,op.
70.000 mensen bang voor iedere dag
(Van een A.N.P.-vei slaggever)
Eens hebben recruten van de
strijdkrachten der keizerlijke en
koninklijke Donau-monarchle het
geweer gepresenteerd op het ruime
voorplein van de kazerne in Ens,
het kleine stadje aan de slingerende
weg van Wenen naar Linz. Nu spe
len op het onkruid dat sinds jaren
tussen de stenen woekert, tegen de
achtergrond van afkalvende verve
loze muren, morsige, amper ge
klede kinderen met grote honger-
ogen. Honderddertien kinderen wo
nen met hun familie in de koude,
holle zalen van de vroegere ka
zerne, die in totaal huisvesting bie
den moet aan 367 vluchtelingen.
Koud is het in het sinds jaren
verwaarloosde gebouw. Koud om
dat het er voortdurend tocht en er
moeilijk te stoken valt, maar ook
omdat de warmte van de naasten
liefde en de menselijke solidariteit
er ontbreekt. Hier is iedereen zich
zelf het naast.
Daarom heeft de kampleider Ma-
lik het vaak moeilijk met zijn men
sen. Er zijn allerlei onoplosbare
problemen in dit toevallige samen
raapsel van mensenresten. De kin
deren spelen tussen de stenen en
het gras, lachend nu en ruziema
kend straks. De vrouwen zijn in
hun woonruimten bezig met het
huishouden. De mannen die geen
werk hebben, hangen wat rond. De
oudjes zitten op bankjes en stoepjes
in de najaarszon. De zurige armoe-
lucht is doortrokken van dreiging.
Dreiging van nieuwe onderlinge
conflicten, van moeilijkheden naar
buiten, van toekomst.
In de Wohnsiedlung 106, zoals de
oude kazerne nu heet, is de toe
komst een dreiging, zelfs voor Sta-
nislawa Powola, die toch al bijna
tachtig jaar is. De oude vrouw
schuifelt in haar omslagdoek gedo
ken door de hoge groezelige gangen,
onverstaanbaar prevelend. In ge
broken Duits maakt ze duidelijk,
dat ze bang is voor elke nieuwe
dag die haar wordt gegeven.
Duizenden in nood
Met Stanislawa zijn zeventigdui
zend mensen bang voor de nieuwe
dag. Zeventigduizend vluchtelingen
die in Oostenrijk in nood verkeren,
hetzij in de tachtig officiële rege
ringskampen hetzij in de niet ge
telde onofficiële barakken, kelders
en andere onderkomens waarvan
de Oostenrijkse regering admini
stratief het bestaan niet kent. Vijf-
en-dertig duizend vluchtelingen in
regeringskampen, evenveel onge
veer in niet-officiële onderkomens:
samen vormen zij de zeventigdui-
KERKNIEUWS
Oecumenisch filmcentrum
opgericht
Gedurende het weekend vart 22
en 23 October j.l. is in het centrum
van het Franse Protestantisme te
Parijs een conferentie over kerk en
film gehouden, zo deelt het Pers
bureau der Ned. Hervormde Kerk
mede.
Kerkelijke 'organen op dit gebied
uit Engeland, Frankrijk, Duitsland,
Zwitserland en Nederland waren
vertegenwoordigd. Ook de Wereld
raad van Kerken en de World
Council of Christian Education zon
den afgevaardigden.
Het resultaat van deze conferen
tie is de oprichting van een inter
nationaal Oecumenisch filmcen
trum. Dit nieuwe orgaan zal zich
o.a. bezighouden met de documen
tatie en uitwisseling en naar men
hoopt op den duur ook met de pro
ductie van kerkelijke en culturele
films.
Deze week wordt te Zierik
zee weer een collecte gehou
den voor de vluchtelingen
in Oostenrijk. Al hoort men
soms eens wat minder over
het leed der vluchtelingen,
laat niemand menen, dat de
brandende kwestie ts opge
lost. Integendeel. Zeer velen
lijden nog-een verkommerd
bestaan in groezelige oude
kazernes, hun leven van dag
tot dag voortslepend in on-
voorstelbare armoede. In bfj-
gaande impressie worden wij
weer herinnerd aan dit on-
zegbare leed en het is te ho
st pen dat ook ditmaal de bur-
X 9erÜ 'iaar Plicht zal verstaan
Ijl en zal helpen met gulle hand
zend noodgevallen onder de rond
165.000 vluchtelingen die Oostenrijk
thans herbergt.
Van deze 165.000 geven 95.000
geen moeilijkheden: zij hebben
werk, huisvesting, sociale zeker
heid. Maar de 70.000, de zoge
naamde harde kern, de over
schotjes, die nergens terecht kun
nen, die door niemand worden ge
accepteerd - die vormen het eigen
lijke probleem in Oostenrijk. Ze
krijgen weliswaar steun, ze kunnen
vaak ook wel werk krijgen, maar
met het beschikbare geld kan Oos
tenrijk hun niet geven wat hun
probleem zou oplossen: perspectief,
een verschiet, waarin de weg naar
een zekere toekomst zich naar de
einder spitst.
Kampleider Malik van Wohnsied
lung 106 ziet bij voorbeeld wel een
oplossing voor zijn 367 moeilijke
gevallen: uit elkaar halen, ver van
elkaar plaatsen, in de maatschappij
opnemen, het kamp opheffen. Over
de kans daartoe haalt hij de schou
ders op. Geen geld. Bovendien, er
komen steeds nieuwe vluchtelingen
bij. Tussen 27 Juni van dit jaar, de
dag waarop het Oostenrijkse vre
desverdrag in werking trad, en 25
September kwamen 615 nieuwe
vluchtelingen uit Oost-Europa naar
Oostenrijk, waar zij asyl vroegen
en kregen. Aan de andere kant
gaan wel veel vluchtelingen van de
lijst af, omdat zij de Oostenrijkse
nationaliteit verkrijgen - hoofdza
kelijk van origine Duits sprekende
personen - maar het vluchtelingen
probleem dreigt toch een perma
nent karakter te krijgen, tenzij er
veel, zeer veel geholpen wordt.
EEN KLEURENFILM
OVER KALKBEMESTING
Het is uiterst nuttig, dat het ur
gente probleem van de kalkbemes-
ting op deze aantrekkelijke wijze
onder de aandacht van de land
bouwers wordt gebracht. De titel
van de film: „De vergeten mest
stof" wijst direct reeds op een fout,
die nog op vele landbouwbedrijven
wordt gemaakt.
Wat men daaraan moet doen, hoe
men dit moet doen en vooral ook
het waarom van deze zaken, vor
men de leidraad van het verhaal.
Men maakt in de film kennis
met een flink gemengd landbouw
bedrijf, waar zeker de nodige zorg
aan verschillende cultuurmaatrege
len wordt besteed. Toch gaan de re
sultaten langzaam maar zeker ach
teruit, doordat de verarming van
de grond aan kalk niet tijdig wordt
onderkend.
Gelukkig is de leider van het be
drijf dan zo verstandig deskundig
advies in te winnen bij de Rijks-
landbouwvoorlichtingsdienst. Het
gevolg is, dat er grondmonsters ge
nomen worden, die op het Bedrijfs-
laboratorium voor Grond- en Bo
demonderzoek worden onderzocht.
Daardoor komt de slepende ziekte
van de grond, het kalkgebrek, dui
delijk aan het licht. Vanzelfspre
kend krijgt men dan te zien hoe
de verbeteringsmaatregelen worden
genomen en wat de resultaten hier
van zijn.
Een vertoning van de film kan
door belangstellende verenigingen
of andere groeperingen worden
aangevraagd bij de Stichting „Ne-
derlandsch Landbouw Kalk Bu
reau" te De Bilt (U.), welk bureau
daarbij dan tevens voor deskun
dige voorlichting zorg draagt.
Wetenschap en Techniek
Kleurentelevisie in Engeland
De B.B.C. heeft onlangs in Ale
xandra Palace te Londen een de
monstratie met kleurentelevisie ge
geven. Uit een aangrenzende studio
werden „levende" beelden alsmede
een kleurenfilm overgebracht.
In het huidige stadium kan dé
demonstratie alleszins indrukwek
kend worden genoemd. Voor deze
demonstratie werden drie kleuren
gebruikt, namelijk rood, groen en
blauw, die met de daarvan afge
leide kleuren een prettige, stimu
lerende en bevredigende illusie van
normale kleuren gaven.
Dezelfde beelden werden tege-
lijktijdig op een gewoon toestel ge
toond, zodat de toeschouwers de
beelden konden vergelijken. Het
was opvallend dat de flikkering
van zwart en wit, die het kijken
naar zwart-wit televisie nu en dan
verstoort, zich op het kleuren
scherm in het geheel niet voordeed.
Ingezonden mededeling
FEUILLETON
13
L
In de stad Famagusta, op Cyprus, is het verboden zich op straat te 'be
vinden en tot de tanden gewapende soldaten dragen er zorg voor, dat
iedereen zich aan de voorschriften houdt. Het is de bevolking drie uur
per dag toegestaan zich buitenshuis te bevinden, om de noodzakelijke
inkopen te doen. - Op de bovenste foto soldaten in volle wapenrusting,
die overtreders naar hun huizen terug moeten sturen. - Op de onderste
foto worden verschillende jongemannen door de politie weggevoerd,
daar zij zich niet aan de voorschriften hebben gehouden.
Een woordvoerder van het
State Department heeft meegedeeld
dat zeven Russische journalisten,
die een bezoek aan Amerika bren
gen, hebben afgezien van het be
zoeken van Chicago nadat hun een
garantie, dat er geen betogingen
tegen hen zouden worden onderno
men, was geweigerd. In het week
einde zijn in Cleveland en Ohio
vijandige demonstraties tegen hen
gehouden. In plaats van Chicago
gingen de journalisten naar Salt
Lake City.
door HENK VAN HEESWIJK
Bij de haven lag de boot al klaar.
Hij bracht z'n fiets op het achter
dek en haalde op advies van de
dekknecht zijn regenjas er af en
trok die aan, ,,'t Is nog al fris op
zee, mijnheer en in Den Helder
kunt U hem er wel weer op bin
den".
Geert bleef aan de verschansing
staan en keek naar het bedrijvig
werken van de knechten, die de
boot met allerlei stukgoed vol laad
den. Af en toe liepen er enkele
passagiers de smalle loopplank op,
tot de tijd van vertrek gekomen
was.
Langzaam stoomde de „Dage
raad" de smalle haven uit en hij
bezag nog eens het zich verwijde
rende eiland, waar hij in die enkele
dag zoveel beleefd had.
Hij was toch eigenlijk een eigen
aardige sinjeur, want hij was toch
naar Texel gegaan in de hoop er
werk te vinden. Werk was hem ten
slotte aangeboden en toch had hij
het niet aangenomen. Onverrichter-
zake keerde hij weer terug naar
huis, wat zo gezellig behoorde te
zijn en het niet wasWat zou
vader er wel van zeggen, dat hij
weer met lege handen thuis kwam?
Zou hij vertellen, dat hij werk had
kunnen krijgen in een kroeg? Wat
zou er dan van gedacht worden, als
hij uitvoerig vertelde, wat hij alle
maal beleefd had. Vastberaden
klemde hij de lippen op elkaar.
Neen, dat was een geheim en dat
bleef diep verborgen in z'n hart,
waaruit hij zelf het nimmer meer
zou opdiepen. Dat lag er begraven
als een herinnering, als een inter
mezzo in z'n leven, een amusant
incidentweggevaagd was het
weer, voorbijen vergeten wel
dra. Het leven gaat zijn gang en
laat niet toe, dat "men verwijlt bij
hetgeen gebeurd is. Het dilemma
was niet moeilijk geweest om op te
lossen. De vrouw zelf had de door
slag gegeven, dat hij weer van het
eiland was gegaan. Het werk, nu ja,
dat was nog te doen geweest; per
slot van rekening had ze gelijk: er
stak geen kwaad in, het was geen
schande en wie kende hem per slot
van rekening op dat eenzame verre
eiland? Je kon jezelf immers be
schouwen als kellner en in Alkmaar
behoefden ze niet te weten, dat het
maar een kroegje was. Ten slotte
wende je overal aan en over een
half jaar had hij misschien niet be
ter geweten of het hoorde zo.
Maar dat vrouwtje Hij wist 't
niet, maar tocher ging iets van
haar uit, dat aantrok en afstootte
tegelijk. Wót het was, kon hij niet
definiëren. Ze had iets verleide
lijks over zich, maar wat wist hij
feitelijk van vrouwen af? Z'n zus
ters, nu ja, dat waren geheel ande
ren, dat waren bekenden voor je
met wie je was opgegroeid. Z'n
moeder, die kon je met Nel hele
maal niet vergelijken; moeder was
een heilige
Neen, van vreemde vrouwen wist
hij eigenlijk bitter weinig af en als
je toch goed naging kwam je nu
pas tot de ontdekking, dat je de
kinderschoenen al lang ontwassen
was en dat je. met je beide benen
midden in het volle leven stond
een wereld met mannen èn vrou
wen. Hij was geen kind meer, geen
knaap, geen jongeling, maar man.
Gek, dat je dat op een zeker mo
ment in je leven pas ten volle be
wust werd, dat je dat zo opeens
klaar besefte. Het was alsof je plot
seling uit een donkere schuur bui
ten werd gezet, midden in de volle
dag, waar de zon gloeiend heet
scheen en je met je ogen moest
knipperen voor het volle prachtige
licht, dat je bijna niet verdragen
kon, zo plotseling, zo onverwacht,
dat je er eerst geruime tijd aan
moest wennen.
Hij kende de vrouwen niet en als
alle vrouwen zo waren als de waar
din in Oudeschild, dan waren het
zeker mysteries. Het was een eigen
aardig wezen en hij wist niet, wat
je aan haar had. Een jongen, een
kameraad op de fabriek, nu ja, die
kon je begrijpen, dat was een sexe-
genoot en dan had je immers geen
geheimen voor elkaar, maar toch,
als ze het dan wel eens hadden over
een of ander meisje, dan voelde hij
toch, dat hij wel enigszins van het
leven vervreemd raakte, zo onge
merkt had hij zichzelf geïsoleerd,
dan was er toch zoiets als een
kloof tussen hem en zijn makkers
Wonderlijk was toch eigenlijk
het leven, wat wist hij er nog bit
ter weinig van
(Wordt vervolgd).