IWITMUHE
Britse duikboot „Sidon" zonk
na ontploffing in haven
„Uitgekookt", Meer van Neuchatel,
lang leven, bellen en vlaskoppen
Voelt U
zich
maar 'n
'/2 mensi
WRICLEY
In Holland staat
een huis
Tien personen worden vermist
Tien personen worden vermist
aan boord van de Britse onderzee
boot „Sidon", die Donderdagmor
gen na een ontploffing in de haven
van Portland is gezonken.
Met een helicopter werden in
grote haast een aantal duikers naar
de plaats van de ramp overge
bracht en ook een aantal bergings
vaartuigen kreeg opdracht zich zo
snel mogelijk naar Portland te be
geven.
Volgens ooggetuigen veroorzaakte
de ontploffing aan boord van de
onderzeeboot een zware rookko
lom. Onmiddellijk daarna sprong
een aantal mannen overboord, die
allen door reddingsboten konden
worden opgepikt.
Onmiddellijk na de ontploffing
begon de „Sidon" te zinken. Het
water is ter plaatse 11% meter
diep. De „Sidon" lag naast het de-
pötschip „Maidstone". Vijf onder
zeeërs stonden op het punt te ver-
Ingezonden mededeling
trekken, toen de ontploffing plaats
had.
Twee leden van de marine wer
den naar een ziekenhuis overge
bracht na te zijn gered.
De „Sidon" heeft normaal een
bemanning van 44 koppen, doch
volgens een woordvoerder van de
marine is het niet waarschijnlijk
dat allen zich op het ogenblik van
de ramp aan boord bevonden.
NOORDWELLE
Bouw woningen
Burgerlijk Armbestuur
Fier heeft de vlag gewapperd op
de alhier in aanbouw zijnde wonin
gen voor het Burgerlijk Armbe
stuur. De voorheen bestaande pan
den werden - zoals bekend - door
de ramp verwoest. Enige tijd gele
den wapperde de driekleur reeds
van een particuliere woning. Al met
al tekenen dat ook in deze gemeen
te de wederopbouw op gang begint
te komen. Ongetwijfeld een goed
teken voor de thans nog geëvacu
eerde inwpners der gemeente. Zij
zien hun dorp weer groeien tot
werkelijk dorp, hetgeen hun terug
keer zal bespoedigen.
BROUWERSHAVEN
Auto en bromfiets botsten
Dinsdagmorgen omstreeks 6 uur
had een aanrijding plaats tussen
een personenwagen en een brom
fiets. De heer C. v. Oeveren kwam
op zijn bromfiets uit de Nieuwstad
waarna hij de Noordstraat wilde
inslaan. Tegelijkertijd kwam een
personenwagen door de Noord
straat richting Scharendijke. Een
aanrijding kon echter niet meer
worden voorkomen. Doordat de
auto zeer krachtig remde is de be
rijder van de bromfiets er met
lichte verwondingen afgekomen.
Aangezien dit punt een zeer ge
vaarlijk object oplevert, wat tot
uitdrukking komt door meerdere
aanrijdingen in het jongste verle
den, treedt de wenselijkheid van
een stopverbod ter plaatse sterk
naar voren.
De collecte ten bate van het
Nederlandse Rode Kruis heeft een
bedrag van f 116,12 opgebracht.
Voor het examen kantoor-
stenografie, dat op 28 Mei te Ber-
j r% gen op Zoom werd gehouden,
Stad en Provincie slaagde onze stadgenote mej. P. K.
Krijger. Zij ontving haar opleiding
ZIERIKZEE van het Instituut Koetsdijk.
Ze zeggen dat de jeugd zo „uitge
kookt" is tegenwoordig en er zal
wel wat van waar zijn. Ze zijn
„wijzer" dan vroeger, maar dit be
tekent natuurlijk niet altijd ver
standiger. Overigens is de jeugd
nog net zo verrukkelijk naief als
vroeger en er zijn geen duizend
paedadogen in de wereld, die
Eilandman van het tegendeel zul
len kunnen overtuigen. Hij heeft nu
een document in handen, dat zijn
stelling volledig bewijst. Het docu
ment is een brief, helemaal uit
Zwitserland. Geschreven door een
jongen te Kerkwerve, die de mees
ter en de leerlingen van zijn klas
best ook een beetje wil laten genie
ten van de Zwitserse geneugten.
„Beste meester en anderen" staat
er boven die brief. Eilandman (en
Cf allen) behoren er dus ook bij.
Zoals bekend vertoeven enkele tien
tallen kinderen in een Zwitsers
jeugdhuis om er nog wat op te
knappen van de ramp. En tussen
de Klompegeul en het meer van
Neuchütel ligt nog al wat. Deze
verrukkelijke brief zal Eilandman
bewaren als een document, omdat
hier het kind spreekt, zoals het is
van alle tijden en van alle landen.
Spontaan, hartelijk, primitief, ken
nelijk overdonderd door zoveel
vreemds en zoveel moois en toch
altijd nog met een pietsje heimwee
naar huis. Hoe kan het anders.
Kees vraagt dan in het begin van
zijn brief: ,J1oe gaat het met jullie?"
Standaardvraag van de schrijvende
jeugd en ook nog wel van ouderen,
die publicistisch in hun puber zijn
blijven steken. „Bij mij gaat het
goed", schrijft Kees verder, en we
kunnen er dankbaar om zijn. Maar
dan komt het pas: „We zijn Maan
dagavond om zes uur in Parijs aan
gekomen' '.Kijk dat is nog eens wat.
Kees heeft duizenden broertjes ge
had in het verleden, die een dagje
naar de „duunen" als een realis
tisch sprookje ondergingen, maar
Kees kwam op een doodnuchtere
avond in Parijs aan. Hij feliciteert
de meester hartelijk met zijn ver
jaardag en (schrijft hij er bij) „ik
hoop dat U nog lang mag leven".
„We mogen hier niet in het gras
lopen en het regent hier veel" luidt
het klimatologisch commentaar van
de jeugdige schrijver. Mag men
eigenlijk wel ergens elders op het
gras lopen, behalve op een echte
Schouwse dijk en heeft het hier
soms niet geregend? „Het eten
smaakt goed, maar soms is het niet
zo lekker, maar dan moeten we het
toch opeten" vervolgt de schrijver
en verder: „We hebben ook die
koeien mei de bellen gezien, ze
hebben hier bijna allemaal bellen".
Vooral dat van die bellen is een
verrukkelijk bewijs je voor de jeugd
die „anders en eender" is. Er is
maar één ding in de brief, dat op
raffinement zou kunnen wijzen,
maar het niet doet: „We slapen met
zijn zestienen op één kamer, dat
z\jn allemaal jongens". Kees heeft
Zwitserland in zijn zak. Hij zal er
straks zijn vriendjes van vertellen
en dan nog terug denken aan de
dalen en de bellen. U kunt Kees
een brief schrijven, want hij zit in
het vacantiehuis „Bellevue", Mont
de Buttes, Canton Neuchdtel (Zwit
serland). - Straks zit hij weer op
Kerkwerve en tot zo lang kunt U
natuurlijk wachten. Eilandman wil
alleen maar vragen om een beetje
dankbaarheid jegens Kees, omdat
hij bewees dat 't met die vlaskop
pen nog best losloopt, ook al maken
ze wel eens een scheve sprong en
schreeuwen ze wel eens hard. Denk
aan de bellen en aan het lange le
ven van de meester, aan het eten
dat niet zo lekker is, maar toch
naar binnen gaat en aan de keurig
nette boel met die zestien vriendjes
op één kamer in het land van de
Zwitserse bergen.
Ga dan eens na of Uw ontbijt
U wel voldoende kracht geeft
voor Uw dagtaak. Neem H-O
Havermout, dan begint U de
dag met gezonde voeding.
Bovendien ls H-O Havermout
h-e-e-r-l-y-k
UITSLUITEND
VERPAKT
VERKRIJGBAAR
AANWINST VOOR ZIERIKZEE
Hotel „In 't Wapen van Zeeland'
officieel in gebruik gesteld
Een bedrijf dat het geheel ten goede komt
havermout
Het complete ontbijt!
Bouwrijp maken
industrieterrein
Binnen het kader van de grond
aankopen van gemeentewege - reeds
is ongeveer een oppervlakte van 20
ha. bestemd voor uitbreiding ge
meentelijk bezit geworden - laat
het zich aanzien dat de gemeente
binnenkort het bouwrijp maken van
het industrieterrein zal laten aan
besteden.
Het Sportpark „Bannink"
Naar wij uit betrouwbare bron
vernemen heeft de Sportparkcom
missie - zulks in tegenstelling met
de bestaande plannen tot verplaat
sing - aan het college van B. en W.
geadviseerd het sportpark te hand
haven op de huidige plaats en de
noodzakelijke uitbreiding te zoeken
in Noordelijke richting.
De restauratie van het
Stadhuis
Een belangrijk - en tijdrovend -
inleidend karwei tot de eigenlijke
restauratie van het stadhuis, is
noodzakelijk gebleken, daar de zg.
moerbalken (zware eiken binten)
aan de koppen bleken te zijn ver
gaan. Men is thans bezig deze bal
ken van nieuwe koppen te voor
zien. In het resterende goede deel
van de balk wordt een aantal in
kepingen gemaakt, waarna het
passend gemaakt aanzetstuk door
middel van ijzeren bouten aan de
balk wordt bevestigd.
Het herstel van de
straten
In verband met de regelmatige
opgravingen in de stedelijke straten
door de openbare Nutsbedrijven
heeft het college van B. en W. -
gelet op het zeer provisorisch her
stel - besloten de herbestrating
voortaan in eigen hand te houden.
Dit waarborgt een betere herbe
strating, zodat excessen kunnen
worden voorkomen.
Zoals bekend is het straten-
herstel opgenomen in het plan op
lange termijn tot het uitvoeren
van belangrijke werken (f3.500.000)
Het eerst aan de beurt zullen ko
men het Jannewekken (bestrating
en verbreding) en de nieuwe ver
keersweg via een aan het einde van
de Hoofdpoortstraat en Ravenstraat
aan te leggen dam door de gracht,
aansluitend op de Miereweg. Deze
weg is, zoals bekend, geprojecteerd
om het stadscentrum te ontlasten
van het zware doorgaande ver
keer.
Onze vroegere stadgenoot, de
heer J. C. van Duivendijk J.Lz.,
stuurman bij de Prov. Stoomboot
diensten in Zeeland op het veer
Perkpolder-Kruiningen is benoemd
tot kapitein bij genoemde diensten.
OUWERKERK
^Heiwerkzaamheden voor
kerk- en torenbouw gereed
De heiwerkzaamheden voor de te
bouwen Ned. Herv. kerk én de to
ren, uitgevoerd door de firma Her-
rewijn te Spijkenisse, zijn geëin
digd. Voor de toren zijn twintig
palen van 8 m en 40 x 40 cm dik
geslagen. Voor de kelder, waarin
de verwarmingsinstallatie van de
kerk zal komen, zijn dertien palen
van 8 m lengte en 30 x 30 cm nodig
geweest en voor de kerk twintig
palen van 30 x 30 en vier stuks
van 40 x 40 cm. Deze laatste palen
staan cirkelvormig. De middellijn
bedraagt 18,60 meter.
BRUINISSE
Mosselkwekers eisen
schadevergoeding
Op juridische grondèn is door de
rechtbank te Rotterdam de kanton
rechter onbevoegd verklaard, de
zaak van de mosselkwekers die
aanspraak maken op vergoeding
van schade, veroorzaakt bij de
dijksverhogingen op het eiland
Flakkee, aan de voor dat eiland
liggende mosselpercelen, te behan
delen. De gezamenlijke mosselkwe
kers hebben nu besloten de actie
voort te zetten en, met inachtne
ming van de vereiste juridische
regelen, een eis tot schadevergoe
ding aanhangig te maken.
Showroom
voor scheepsmotoren
Het voormalig kolenpakhuis van
de heer Schilperoort aan de haven
werd door de plaatselijke am
bachtslieden verbouwd tot een
werkplaats voor de firma Maas
kant, herstelplaats van motoren en
machinefabriek alhier. Waar deze
werkplaats om verschillende re
denen nog niet in gebruik kan wor
den genomen, dient het thans tot
showroom van scheepsmotoren, die
door deze firma in verschillende
schepen moeten worden gebouwd.
De heer Jkhr. P. E. Greven,
volontair ter secretarie alhier, is
met ingang van 1 Augustus a.s. be
noemd tot ambtenaar ter secretarie
van de gemeente Vreeland.
HOOGWATERSTANDEN
ZIERIKZEE:
18 Juni 0.59 v.m. 13.37 n.m.
BROUWERSHAVEN:
18 Juni 0.34 vjn. 13.04 n.m.
Springtij: 22 Juni.
Doodtij: 29 Juni.
In de benedenruimte van het
fraaie nieuwe hötel „In 't wapen
van Zeeland" - op de heugelijke
dag van gisteren herschapen in een
ware bloementuin - vond in de
middaguren de officiële opening
plaats door de burgemeester van
Zierikzee, jhr mr J. Schuurbeque
Boeye, met het ontsluiten van de
voordeur, die even tevoren was
dichtgedrukt achter een groot aan
tal autoriteiten en genodigden, die
door hun aanwezigheid de ope
ningsplechtigheid luister hebben
bijgezet. Enorm was de belangstel
ling voor deze openingsplechtig
heid, een omstandigheid die wel
direct verband houdt met de tra
gische wijze waarop het voormalig
hotel „Smalheer" een prooi wérd
van het woeste Scheldewater in de
nacht van de le Februari 1953.
Hieraan, herinnerde ook de heer
J. Gilden (broer van de eigenaar,
de heer J. Th. Gilden), die in e£n
korte speech een ogenblik herin
nerde aan de ondergang van Bet
oude hötel, maar, aldus spr., ,!er
kan veel verloren zijn gegaan niet
het oude hötel, wie ziet hoe keurig
en verzorgd het nieuwe hötel er uit
ziet, zal moeten erkennen dat hier
een belangrijke aanwinst is vér-
kregen voor de hötellerie van Zie
rikzee in het algemeen en de eige
naar en zijn gezin in het bijzoh-
der".
Met de sleutel, aangereikt dqor
een zoontje van de eigenaar, opende
de burgemeester daarop de voor
deur. In zijn toespraak ging jde
burgemeester eveneens terug ngar
de dramatische momenten in 'de
Februarinacht van 1953, toen mjen
eerst in de benedenverdieping vér-
toefde en daarna boven zag hoe het
water van de Schelde zich in de
stad stortte. Met een geweldige
knal stortte plotseling de voorgevel
in. Het was het sein voor een al
gehele vlucht van deze gevaarlijke
plaats. De burgemeseter wees er 'op
hoe de aanblik van het oude ver
woeste hötel een inzicht gaf hoe
het feitelijk was in Zierikzee. „Een
toonbeeld vanellende", aldus spr.
„De heer Gilden zat evenwel niet
bij de pakken neer", aldus ver
volgde Z.ed.achtb., „maar stelde 'n
plan op tot 't bouwen van 'n nieuw
hötel". Nu dit voltooid is wilde
spr. namens de gemeente Zierikzee
de eigenaar en zijn gezin van harte
geluk wensen, tevens de hoop uit
sprekend dat het de hotelhouder
gegeven zal mogen zijn het nieuwe
bedrijf onder gunstige omstandig
heden te exploiteren.
Hieerna sprak de architect, de
heer Wesseloo, die inzonderheid
dank bracht aan de aannemers van
het hötel en allen die bij de bouw
betrokken waren. Spreker noemde
met name de firma Schutte Ooi
horst, die met inzet van alle krach
ten werkte aan de bouw. De firma
Lindhout (schilderwerk), de firma
Chr. C. Timmerman (steenhouwers-
werk) en de firma Tamse te Goes
(centrale verwarming). Spr. hoopte
tenslotte dat het prachtige weer
een weerspiegeling zal mogen blij
ken te zijn van de zonnige tijd die
de familie Gilden in het nieuwe
hötel tegemoet gaat.
Oorkonde van Middenstands-
centrale
De heer J. G. L. Simmers voerde
het woord namens de Zierikzeese
Middenstandscentrale. Spr. zag het
als een eminent stedelijk belang,
dat hier goede zaken komen, zodat
de stad kan wedijveren met andere
plaatsen in Zeeland en in Neder
land. Namens de Centrale bood spr.
- onder het uitspreken van zijn ge
lukwensen - een ingelijste oorkonde
aan, herinnerend aan de dag van
de opening.
De aannemer, de heer Schutte,
herinnerde er nog aan dat het
doel was geweest met Pasen het
hötel gereed te hebben. De winter
maakte dit echter onmogelijk. Spr.
dankte de architecten voor het snel
klaar maken van de werktekenin
gen en wenste de eigenaar geluk
met de nieuwe aanwinst.
Namens V.V.V. en „Kunst en
Eer" sprak de heer P. Heering, die
mededeelde nog deze week een
laatste poging te Middelburg te
hebben ondernomen om de Provin
ciale boot voor het Luitje te be
houden. In de provinciale hoofd
stad evenwel was men van mening
dat zaken van de allure als „In
't wapen van Zeeland" toch een
goede toekomst hebben, onafhan
kelijk van de aanlegplaats van de
boot.
Namens de Provinciale V.V.V.
sprak de directeur, de heer Os
kamp, die blij was „weer een nieuw
aanknopingspunt in Zierikzee te
hebben gevonden". Spr. wilde de
uitbreiding van de hötellerie ter
plaatse niet zien als een nadeel voor
de thans bestaande hotelhouders,
maar veeleer als iets dat uiteinde
lijk het geheel ten goede komt. Een
nog onlangs te Vlissingen geopend
hötelbedrijf is hiervan het bewijs.
Tenslotte spraken namens de
oude reizigerskring de heren W. v.
d. Zande te Breda en M. Binnen
dijk te Gouda, twee oude getrou
wen van. hötel „Smalheer", die
gaarne toezegden ook in het nieuwe
hötel hun tehuis te zoeken tijdens
hun periodiek verblijf te Zierikzee.
Ingezonden mededeling
Angst voor
pijnlijk branden van
overtollig maagzuur?
Niet ocdlg. Neem een of two,
Kennies bij voorbaat...
Doe gerust Uw maaltijden alle eer
aan, zonder die nare vrees voor
zuurbrand achteraf. Met Rennies
hèbt U niets te vrezen. Eén of twee
Rennies die U ongemerkt water
komt er niet aan te pas laat
smelten op de tong, blussen direct.
Nog vóór de brand kan uitbreken
is ze reeds gedoofd.' Want Rennies
falen nooit!
LAND- EN TUINBOUW
MET HET OOG OP DE OOGST
Buitengewoon verlof
mogelijk voor militairen
Bij beschikking van de minister
van Oorlog is onder de aandacht
van bevoegde commandanten ge
bracht, dat hun in het voorlopige
reglement op de inwendige dienst
der Koninklijke Landmacht de be
voegdheid is gegeven, buitenge
woon verlof te verlenen.
Van deze bevoegdheid kan in
noodgevallen gebruik worden ge
maakt om, indien en voor zover de
dienst zulks toelaat, boerenzoons en
landarbeiders buiten bezwaar van
's Rijks schatkist in de gelegen
heid te stellen op het bedrijf, waar
op zij voor. hun opkomst voor eer
ste oefening werkzaam waren, tij
delijk de helpende hand te bieden.
In de beschikking wordt er op
gewezen, dat door het tekort aan
werkkrachten talrijke land- en
tuinbouwbedrijven grote moeilijk
heden zullen ondervinden bij het
binnenhalen van de oogst.
In het bijzonder ware volgens de
beschikking in het oog te houden,
dat met meer effect wordt gehol
pen, indien dit verlof niet wordt
verleend over een bepaalde tevoren
vastgestelde periode, maar voor
perioden van enkele dagen, indien
de weersomstandigheden voor de
oogst gunstig zijn.
Ingezonden mededeling
verfraait Uw te/rit
RADIONIEUWS
Zeeuwse jongeren in „Kompas"
In de Kompas-rubriek van de
K.R.O. op Dinsdag 21 Juni zal een
beeld worden gegeven van het wer
ken en streven der jonge Zeeuwse
boeren en boerinnen die verenigd
zijn in de L.T.J. Deze Agrarische
Jongerenorganisatie te Lewedorp
in Zeeland viert thans zijn 10-jarig
bestaan.
Ingezonden mededeling
kauw
heerlijk verfrissend
zuivert de adem verhoogt
uw energie en levenslust
FEUILLETON 1
door B. J. TEN WESEPE
1.
Vanaf net ogenblik, dat Geert-
Jan die erfenis kreeg en niet haar
enige zoon Lodewijk, voorspelde
tante Greet, dat dit geld zijn onge
luk zou worden. Geert-Jan wel te
verstaan. Bij alle domme dingen,
die neef Piet in zijn leven had ge
daan, spande dit testament wel cie
kroon. Wie vermaakt er nu vijf
duizend gulden aan zo'n jongen als
Geert-Jan, zo'n blaag van nog geen
twintig jaar! En hoe goed zou zij
zeil het geld hebban kunnen ge
bruiken. Dit laatste zei ze natuur
lek niet, maar de overige familie
leden dachten er het hunne van.
Nu ja, zelf hadden ze ook nog
een stille hoop gehad op een deel
van de poet. Anders waren ze vast
niet gekomen op de uitnodiging van
de notaris, want familie in de rech
te lijn had oom Piet niet meer, al
leen maar achterneven en -nichten.
Bovendien had oom Piet dit geld
toch allemaal eerlijk verdiend, daar
zou zelfs tante Greet met haar ve
nijnige tong niets van kunnen zeg
gen.
Enfin, het pleit was spoedig be
slecht. Oom Piet had een mooie be
grafenis gehad, daar niet van. Nu
rustte hij in het familiegraf, naast
zijn vrouw, die al jaren vóór de
oorlog de weg van alle vlees was
gegaan. Lodewijk, die voor meester
in de rechten studeerde, had min
zó vast op de erfenis gerekend, dat
men. Och, daartegen had eigenlijk
niemand bezwaar, hoewel hij lang
niet de oudste in jaren was van de
neven. Maar Lodewijk was een be
studeerd man en zo sprak het
eigenlijk vanzelf, dat hij na de
plechtigheid aan het graf nog een
woordje zei. Dat oom Piet een voor
treffelijke man was geweest in zijn
leven, die niet aan de weg timmer
de, maar rustig zijn oude dag door
bracht in het huisje aan het eind
van de stad. De enige, die aan het
graf had staan snotteren, was de
huishoudster. Nu ja, dat mens was
ook al in de zestig, en vindt op die
leeftijd nog maar eens een andere
betrekking! Die kon nu ook haar
biezen pakken.
Iedereen was het er echter over
eens, dat Lodewijk mooi gesproken
had. Maar ja, als hij het ook niet
kon, wie dan wel. En daarna waren
ze tezamen weer naar het sterfhuis
terug gekeerd, alwaar de notaris
het testament had voorgelezen.
Jonge, wat was dat een teleur
stelling geweest. Och, niet zozeer
voor de meeste neven en nichten,
want ze hadden hoogop gerekend
op een klein legaat. Maar nee hoor,
geen stuiver. Het huisje werd met
een bescheiden lijfrente vermaakt
aan de huishoudster, „die mij al die
jaren zo trouw heeft verzorgd", las
de notaris voor. En de rest van het
geld, ongeveer vijfduizend gulden,
kreeg Geert-Jan, „omdat hij zijn
schaarse vrije avonduren zo vele
malen had opgeofferd om een paar
uurtjes bij oom Piet te komen buur
ten". Voor de overigen geen halve
cent. Niets. Noppes.
Tante Greet was rood aangelopen
en Lodewijk had zijn moeder ver
schrikt aangekeken. Beiden hadden
of meer de honneurs waar geno-
geen van beiden er ook maar aan
gedacht had, dat er wel eens een
ander met de duiten van oom Piet
zou kunnen gaan strijken. Zelfs het
huisje ging hun neus voorbij.
De overige neven en nichten
vatten de uitslag sportief op. In
stilte hadden ze wel een beetje
schik, dat tante Greet en haar uit
gedroogde zoon er naast grepen.
Want het drong nu eigenlijk pas
goed tot hun door, dat dit stel zo
vast als het huis van wijlen oom
Piet gerekend had op de gehele
erfenis. Nu ja, misschien een klein
legaatje voor juffrouw Bakker, de
huishoudster, maar voor de rest
En nu kregen ze precies nul komma
nul.
Geert-Jan, de wees, die bij een
broer van zijn te vroeg overleden
vader was opgevoed, kon het niet
dadelijk verwerken, dat hij nu on
geveer vijfduizend gulden rijker
was. De notaris nam hem, na het
voorlezen even terzijde, en zei, dat
hij zich wel verder met zijn voogd,
oom Hendrik zou verstaan. En toen
was, na het heengaan van de no
taris, de een na de ander maar met
stille trom vertrokken. Ze hadden
de dode de laatste eer bewezen en
deze had, in het graf, hen nog bij
de neus genomen. Nou, van de do
den niets dan goeds. Ze zouden er
ook wel zonder de centen van oom
Piet komen. Vooruit, niet getreurd.
Oom Piet was een beste man ge
weest en als ze mischien bij zijn
leven wat meer aandacht aan hem
besteed hadden en eventueel wat
meer hartelijkheid betoond, wel
licht dat er dan voor hen ook nog
een paar centen zouden zijn over
gebleven.
(Wordt vervolgd).