°NZE ST. NICOLA AS-
PRIJSVRAAG
i
8
i
S
1
i
I
1
WAAR GEWERKT WORDT
VOOR DE SINT...
EEN KAPITALISTISCH FEEST
WAARHEEN
GAAT DE SINT?
Het wonder van 5 December
De grote avond
Sinfer/cïaas had pech
„Nu gaan we dan met onze rond
reis beginnen" zei Sint, en de goed
heiligman keek vergenoegd naar
Pieterbaas die 'n lange lijst plaats
namen uit zijn opschrijfboek trok.
„Waar gaat het heen, Piet?"
De zwarte knecht trok een gek
gëzicht. Hij staarde een tijdje op
de lijst.
„Opschieten, Piet" zei Sint, want
de schimmel stond al te trappelen
van ongeduld en de maan scheen
door de bomen.
„Dit heel vreemd, baas", ant
woordde de nikker, „we gaan naar
En daar zong me die olijke
Piet opeens een liedje. Een Sint
Nicolaasliedje!
„Houd op" zei de bisschop boos,
„dat je kunt zingen weet ik wel,
al kunnen de kinderen aan de
schoorsteen het heel wat mooier.
Ik vroeg je niet om een liedje te
zingen, maar ik vroeg waar me
heen moeten. En geef nu antwoord,
want anders is de nacht om".
„Piet al antwoord gegeven, baas"
zei Piet. „Wij moeten naar plaatsen
die beginnen met de letters van dit
schoon lied!"
„Letters schoon lied?" Sint Ni-
colaas begreep er niets van.
„Ja baas", legde Pieterbaas nu
uit, „wij reis maken naar zes-en-
twintig plaatsen. Lied eerste regel
hebben van 26 letters. Deze 26 let
ters van eerste regel juist de 26
letters zijn, waarmee 26 plaatsna
men beginnen," En wéér zong Piet
vanNee, daar had ik het haast
verklapt.
De bisschop moest nu ook de lijst
eens bekijken en ja hoor, daar zag
hij de plaatsnamen onder elkaar
staan en als hij nu de eerste letters
van al die 26 plaatsnamen van bo
ven naar beneden bekeek, kon hij
zo dat liedje zingen, dat Piet be
gonnen was.
Maar Sint had niet veel tijd. Het
paard trappelde van ongeduld en
de maan scheen door de bomen en
dus reed hij gauw naar al de 26
plaatsen die op de lijst stonden.
Eerst naar no. 1 en dan naar 2,
dan naar 3 en zo verder tot hij in
nummer 26 zijn plaatste pakjes uit
deelde.
En nu is onze vraag:
1. Hoe zag die lijst er uit? en
2. Welk liedje zong Zwarte Piet?
De bezochte plaatsen kunt U, ge-
nummerd, op het hierbij afgedrukte
kaartje vinden.
Volledige oplossingen moeten vóór
Vrydag 10 December a.s. worden
gezonden aan:
Redactie Zierikzeesche Nieuwsbode
Postbus 1, Zierlkzce-
Op de enveloppe of briefkaart
vermelden „St Nicolaasprijsvraag".
Er zijn nog Kinderpostzegels ver
krijgbaar, dus gebruikt U die s.v.p.
voor frankering.
Als prijzen worden beschikbaar
gesteld:
1 boekenbon van f 12,50
5 boeltenbonnen van f 6,75
10 bockenbonnen van f 3,90
20 boeltenbonnen van f 1,25
(voor pocketbooks).
Deze bonnen kunt U inwisselen
voor boeken bij iedere boekhande
laar op Schouwen-Duiveland. Zo
nodig kunt U het bedrag van een
aan te schaffen boek uwer keuze
zelf in contanten aanvullen.
En nu aan de slag! Vermeldt U
duidelijk uw naam en volledig
adres bij uw oplossing en zendt
vooral tijdig in
i
Een speelgoedfabriek in
een sanatorium
(Van onze verslaggever)
In het hart van Nederland, ver
scholen tussen weelderig geboomte
van. altijd groenende dennen, ligt
het sanatorium „Berg en Bos", waar
tuberculeuze patiënten genezing
kunnen vinden. In het uitgebreide
gebouwencomplex van prachtige
paviljoens vindt men ze, uit alle
rangen en standen der maatschap
pij, liefderijk verzorgd door het
verplegend personeel.
Rust is een van de belangrijkste
factoren voor de genezing en zo
wordt er alles in het werk gesteld
om de patiënten te leren „niets"
doen, iets dat voor velen een zware
opgave betekent. Dit gaat niet al
tijd even gemakkelijk, maar weet
een patiënt eenmaal wat kuren be
tekent en heeft hij zich aangepast
aan de gang van zaken, dan treedt
de Welfare in werking. Deze orga
nisatie, bestaande uit speciaal op
geleide dames, leert de patiënten
hoe zij zich in de tijd die daarvoor
beschikbaar is, aangenaam kunnen
bezighouden met knutselwerkjes,
zoals leerbewerking, handwerken
en dergelijke. Dit is een aangename
mogelijkheid om de patiënten gees
telijke ontspannng te bieden. Zijn
zij eenmaal klinisch hersteld, dan
volgt de laatste etappe voordat zij
het sanatorium verlaten en wel de
„arbeidstherapie".
In het sanatorium vinden we uit
gebreide werkplaatsen en hier wor
den de herstelde patiënten te werk
gesteld. Eerst twee uur per dag om
de overgang niet te groot te maken
en langzaam aan wordt dit opge
voerd tot een werkdag van iVz uur.
Hierdoor worden de patiënten, die
eerst met veel moeite hebben leren
luieren, weer aangepast aan de
eisen die de normale maatschappij
aan hen stelt. Daarom is de ar
beidstherapie, de periode waarin de
patiënt weer wordt klaargemaakt
voor de maatschappij, zo belang
rijk.
De wijze waarop dit wordt ge
daan in „Berg en Bos" is enig. Men
vindt er grote gebouwen waarin
zich een complete fabriek bevindt,
voorzien van de modernste machi
nes voor machinale houtbewerking.
Er is een afdeling montage en een
schilderswerkplaats en hier is het,
Dat ook de patiënten van een sanatorium artistiek, degelijk en onver
woestbaar speelgoed kunnen maken, bltfkt wel uit deze foto van een
serf® glimmend gelakte auto's, gereed voor verzending.
dat zich een grote Nederlandse
speelgoedindustrie heeft ontwik
keld. Het bedrijf staat zakelijk ge
heel los van het sanatorium en
moet zichzelf bedruipen, hetgeen,
zoals bleek, heel aardig lukt.
Het speelgoed dat hier door de
herstelde patiënten met veel lief
hebberij wordt gemaakt, is, zoals
wij zelf konden constateren, van
een uitmuntende kwaliteit en doet
de naam ADO (Artistiek, Degelijk
en Onverwoestbaar) alle eer aan. De
modellen zijn buitengewoon origi
neel en worden in eigen kring ont
worpen, terwijl er tevens aan ge
dacht is dat kinderspeelgoed aan
een vorm van destructie wordt on
derworpen, die slechts kinderen
vermogen.
Zelfs leken
Wij hebben ons afgevraagd hoe
patiënten, die nimmer een blok
schaaf, vijl of zelfs maar een hamer
in handen hebben gehad, hier de
kunstig in elkaar gezette houten
modellen kunnen vervaardigen, die
zo uit de werkplaats van de vak
man afkomstig zouden kunnen zijn.
Het blijkt evenwel, dat de hier ge
volgde methode van werken zelfs
de leek op het gebied van handen
arbeid belet om fouten te maken.
Men werkt met nauwkeurige
mallen. Als er op een bepaalde
plaats een schroefje moet worden
ingedraaid, wordt er een schabloon
op het hout gelegd en alleen op de
juiste plaats kan het schroefje in
gezet worden. Vakkundig geschool
de leiders leren de nieuwelingen
voorts in korte tijd hoe zij met het
gereedschap moeten omgaan en al
snel heeft men dan de eerste be
ginselen van het vak onder de knie.
Vooral tegen Sint Nicolaas was
het er een drukte van belang. Met
man en macht werd er gewerkt om
aan de vraag te voldoen. Bij hon
derden komen de vrachtauto's, per
sonenauto's, kiepkarren, bouwblok
ken, schoolborden, treintjes en der
gelijke van onder de nijvere han
den vandaan en stapelen zich op in
he magazijn, tot een waar kinder
paradijs.
Prachtige tapeten
Er wordt echter niet alleen aan
de kinderen gedacht, doch ook aan
de ouderen. Wanneer wij weer een
ander gebouw binnengaan, blijven
wij verbaasd staan en wanen ons
gekomen in een tapijtfabriek. In
een vierkant staan daar grote ap
paraten voor het knopen van tapij
ten. Met zes of zeven man tegelijk
wordt er aan gewerkt, terwijl een
deskundig employé toezicht houdt
en zonodig aanwijzingen geeft of
bijspringt.
Wat hier onder de handen van
deze gewezen patiënten ontstaat, is
pracht werk De tapijten zijn van
een kwaliteit die er zijn mag en
ook hier is het weer: Artistiek, De
gelijk en Onverwoestbaar. Op be
stelling kan men er tapijten laten
knopen in practisch iedere ge
wenste afmeting en dessin. Deze
afdeling van het revalidatiecentrum
staat er borg voor dat er iets goeds
geleverd wordt, een product waar
op geen aanmerking valt te maken.
Het is nog een jonge tak van het
bedrijf, doch men kan er zeker van
zijn dat ook dit initiatief een succes
wordt.
Metaal
De kleinste, maar daarom niet
minder belangrijke afdeling van dit
unieke bedrijf is de metaalbewer
king. Hoofdzakelijk is deze afdeling
bedoeld als steun voor de speel
goedfabriek. Hier worden metalen
onderdelen vervaardigd, die nood
zakelijk zijn voor de vervaardiging
van het speelgoed.
Maar er wordt ook iets meer ge
daan. Hier worden onder andere
ook medische- en laboratoriumin
strumenten vervaardigd, volgens
speciale ontwerpen. De werkstuk
jes die wij in handen kregen, wa
ren dan ook voorbeelden van vak-J
manschap. Prachtige ribbentangen,
volgens nieuw ontwerp van roest
vrij staal vervaardigd, bleken even
als enkele andere instrumenten ju
weeltjes te zijn.
Het revalidatiecentrum van het
sanatorium „Berg en Bos" mag een
zeer nuttige en geslaagde instelling
worden genoemd, waar gewezen
patiënten, die gedurende de drie
maanden dat zij daar verblijven
nog steeds onder medisch toezicht
staan, weer geschikt worden ge
maakt voor de eisen die de nor
male maatschappij, waarin zij weer
een plaats moeten veroveren, stelt.
Een unieke instelling, die niet ho
gelijk genoeg gewaardeerd kan
worden.
Sint Nicolaas is een taaie man.
Dat ziet werkelijk niet alleen op de
lichaamsconditie van de goedhei
lige, maar veel meer op de hard
nekkigheid waarmede het feest van
de verrassing zich handhaaft in een
wereld waarvan zo vaak het mate
rialisme kenmerk is. Sint Nicolaas
roept iets in ons wakker van het
kind, dat niet vraagt maar leeft in
de zekerheid van het ontvangen.
Oudere mensen worden vaak gere
geerd door de twijfel. Er zijn al zo
veel teleurstellingen geweest en
als het er nu precies op aankomt,
kan men op nog te verkrijgen goed
niet al te vast rekenen. Maar met
Sint Nicolaas wordt dat alles an
ders. Dan wordt de hardheid van
menig gepantserd hart doorbroken
en het uit liefde en vriendschap
gekochte geschenk wordt met zorg
vuldigheid in papier gewikkeld.
Schuilend achter de anonimiteit
doet de een de ander wel.
Als het helemaal openhartig en
openbaar zou moeten gebeuren, ge
beurde het waarschijnlijk niet.
Maar gelukkig is daar Sint Nico
laas die de schuchtere helpt, maar
misschien ook wel een beetje de
verbetene en gramstorige. De klet
terende notenregen over de vloer
en het doordringende geluid van
de bel zijn de zichtbare en hoor
bare tekenen van het vijf, De-
cember-wonder, dat zich nog stevig
genesteld heeft in onze samenle
ving. Wie zich een beetje voor dit
wonder wil openstellen, krijgt er
heel veel voor terug, ook al kost
het dan een paar cent.
Een avond, van gulheid,
Een avond van vreugd;
Een avond van gekheid,
Voor zorg'loze jeugd.
Een avond van blijheid,
Van zang en plezier,
Een avond, voor d' ouden
Van véél souvenir.
De kinderen g'loven,
Wij maken 't ons wijs:
Vandaag is de wereld
Eén groot parades;
Vandaag wordt door allen
Een pracht-mens ontmoet,
Die meent het met alles
En iedereen goed.
Hij is onbaatzuchtig,
Hij kent maar één wens:
De roeping vervullen
Van mens jegens mens.
Hij kent géén verschillen,
Hij is ieders vrind,
Goedaardig, rechtvaardig,
Vergevensgezind,
Vergeldt kwaad met goed
En nooit kwaad met kwaad
Wat gauw merkt het kind,
Dat de Sint niet bestaat!
Clinge Doorenbos.
Sint Nicolaas
Een paar jaar geleden stond in
de „Iswestia", een der Russische
dagbladen, een klein stukje over
het Nederlandse Sinterklaasfeest.
Het kwam hierop neer:
„Een typisch jaarlijks terugke
rend kapitalistisch feest wordt al
sedert meer dan honderd jaar in
Holland gevierd. Het heet Sint Ni
colaas en de rijken gaan dan, uit
gedost in de kleding van deze hei
lige, wiens naamdag op de 6e De
cember wordt gevierd, langs de
huizen der arme arbeiders en delen
er gaven uit,- zowel aan de kinde
ren als aan de groten. Met hem
gaat een in het zwart uitgedoste
arbeider mee, die een karwats bij
zich heeft en iedere arbeider, die
in het afgelopen jaar niet vol
doende gepresteerd heeft voor zijn
kapitalistische baas, krijgt inplaats
van een geschenk, een aantal sla
gen met de karwats. Zodra de ka
pitalistische baas met zijn slaaf
voor een woning aangekomen is,
moeten de bewoners zingen:
Vol verwachting klopt ons hart,
Wie de koek kr(Jgt, wie de gart.
Onnodig te zeggen, dat er meer
slagen met de gart uitgedeeld wor
den dan geschenken."
Onnodig te zeggen, dat de Rus
sische krantenlezer, die natuurlijk
geen notie heeft van het werkelijke
Sinterklaasfeest, al die kolder ge
looft
Uitmonstering van de Sint
is altijd fout
Sinterklaas vertoont zich in ons
land steevast met een mijter, waar
op een kruis staat. Het kruis is het
symbool van de Christenheid en de
meeste bisschoppen dragen inder
daad een mijter met een kruis.
In de dagen, dat de heilige Nico
laas nog leefde en bisschop van
Myra was, bestond wèl de mijter,
doch men droeg er geen kruis in.
Ambrosius, de grote bisschop en
leermeester van Augustinus, droeg
een mijter, waarop twee vissen af
gebeeld stonden. De twee vissen
zijn eveneens een zinnebeeld van
de Christelijke kerk. Augustinus
had een mijter waarop de zon af
gebeeld was. Het staat dan ook wel
vast, dat Sint Nicolaas nooit een
mijter heeft gedragen, waarop een
kruis was afgebeeld.
Emigranten propageren
Sinterklaas
En zijn verschillende streken in
Canada, alwaar de Nederlandse
emigranten sedert enkele jaren dei-
traditie getrouw op 5 December het
Sinterklaasfeest vieren. Dat gaat
daar - als hier - gepaard met een
„echte" Sinterklaas en één of meer
Zwarte Pieten. De Canadezen, die
over het algemeen weinig waarde
hechten aan tradities, vinden het
Sinterklaasfeest, dat de Hollanders
vieren, zó aardig, dat ze vorig jaar
in een streek meegedaan hebben.
En ook dit jaar zal de Sint niet al
leen de Hollanders in Canada be
zoeken, doch ook verschillende Ca
nadese gezinnen, die het wel aardig
vinden om geschenken te krijgen
van de goedheiligman.
Het is verleden jaar gebeurd, er
gens in Drenthe. Strooiavond is
aangebroken en vader ziet kans
om, zonder dat de kinderen er erg
in hebben, met een zak met snoep
op de zolder boven Jiet woonver
trek te komen, met de bedoeling
het lekkers via het trapgat naar
beneden te gooien. De kinderen zijn
echter overdag op de zolder aan
het spelen geweest en bij deze ge
legenheid zijn er wat aardappelen
van de berg, die op zolder bewaard
wordt, over de zoldervloer gerold.
Vader-Sint struikelt in het donker
over een paar aardappelen, laat
van schrik de zak met lekkers los,
die in één plof naar beneden komt,
gevolgd door vader, die door het
trapgat tuimelt. Vader breekt een
arm en een been. De oudste doch
ter, die vlug naar buiten wil lopen
om een dokter te waarschuwen,
struikelt in het portaal op haar
beurt over de klompen, valten
breekt een arm en een been. De
oudste zoon zal nu op de bromfiets
vlug even naar de dokter rijden,
maar halverwege het dorp springt
de voorband en hij rijdt in volle
vaart tegen een boom. Ja.... U
raadt het bijna: hij breekt een arm
en heeft een hersenschudding.
Wie toen de dokter gewaar
schuwd heeft, is niet bekend. Vast
staat in ieder geval, dat dit jaar
de klompen netjes op een rij zullen
6taan en de zoldervloer vóór don
ker wordt gecontroleerd op onre
gelmatigheden.
