DE ZIERIKZEESCHE COURANT
De Londense vrouwenmoordenaar
John Christie gegrepen
Waar hagen en bomen stonden
braken de dijken niet
Een week van wind en water
ZIER1KZEESCHEHNIEUWSB0DE
ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIÊN»
PrUa per 3 maanden by vooruitbetaling f 2,47,
ycr week 11) cent. Losse uummeri 10 cent.
Verschijnt 3 maal per week.
Advertentieprijs 15 cent per m.m. Succesjea
(max. 15 m.m.) t 1 per stuk.
WAARIN OPGENOMEN
1797-1889
REDACTIE EN ADMINISTRATIE i
Lange NobcUtraa» A 171. Zlarikza*. Pojtbu» nr. T, T«Uloon
nr. 32. Girorekening nr. 137677 Uitgave: N.V. Drukkerij voorh.
Lakenmen Ochtman Lange Nobehtraet A 171 Zierikzee.
VRIJDAG 3 APRIL 1953
No. 17249 109e Jaargang
MINSTENS ZES VROUWEN HET SLACHTOFFER
De Londense politie heft deze week
de 55-jarige kantoorbediende John
Christie, die minstens zes vrouwen
heeft vermoord, gegrepen. Na een
uitvoerig kruisverhoor heeft de po
litie Christie er van beschuldigd zijn
54-Jarige echtgenote om het leven
te hebben gebracht.
Een surveillerend politieagent her-
kendu de man van de gepubliceerde
foto's en sommeerde hem mee te gaan
naar een politiepost, niet ver van het
huis waar de stoffelijke resten van
tenminste zes vrouwen zijn gevon
den.
Uit de berichten blijkt, dat Chris
tie de hele week in de buurt van
het dodenhuis is gebleven, 's Nachts
sliep hij in leegstaande schuitenhui
zen langs de Theems of op banken.
Toen hij werd gearresteerd zag hij
er moe, ongeschoren en hongerig uit.
Christie werd aangehouden terwijl
hij naar arbeiders keek dio op een
houtschuit werkten.
De patrouillerende agent, Thomas
Ledger, sloeg hem enige tijd gade en
verzocht hem toen zijn hoed af te
nemen. Christie gaf een valse naam
Prins Bernhard
terug uit Amerika
Twee millioen dollar werd
de Prins overhandigd
„Do groto „goodwill" dio Nederland
ia do V.S- geniet bevindt zich nu op
haar hoogtepunt", verklaarde PrinS
Bernhard Woensdag op Schiphol toen
hij met het K.L.M.-vliegtuig uit New
York was teruggekeerd.
^,Dczo atmoafeer boeit mijn gehele
reis beheerst en is tot uiting gokomen
in niouwo giften nnn geld en goederen,
zoals bv. te Washington, wonr hulp-
eomitfiV inn ovofai" uit het Tand mij
ter ambassaAo een bedrag van 2 miii
lioon dollar zijn komen annbiodoo'M
!,,Ovor do brief van do Koningin aan-i
gaande hot vluchtelingenvraagstuk dio
ik aan president Eisenhower heb ovor-
handigd", zcido do PrinS vorder, „zal
officiGlo commontaar mooten worden
p f gewacht" J
L,,Wns uw redo voor de Univorsity
Club te Now York, waarin u voorrang
bepleitte van een gemeenschappelijk*
Europeso markt bovon een politieke
unie een verrassing?"
Zoveel is zeker", was het ant-J
woord, ,dat openhartige taal in Amlx
rika op prijs wordt gestold".
Rijke uraniumlagen in
Zuid-Slavië
Tito wenst het geheim
te houden
Volgons „United Nations World",
een tijdschrift dat overigens niets met
do Verenigde Naties to maken "heeft,
is do ontdekking van rijke uranium
lagen in Zuid-Slaviö wellicht ook een
reden voor do Britse rogoring geweest
om maarschalk Tito voor een bozoek
aan Engeland uit to nodigen.
Hot blad zegt te hebben vernomen1,'
dat een belangrijk deel van do le
ning van do Wereldbank aan Zuid-
Slaviö ten bedrage van 30 milUoon
dollar gebrnilct zal worden om de la
gen te exploiteren, die Vorig jaar in
Midden-Scrvië werden ontdekt, ^laar-
schalk Tito zou gepoogd hebben do
vondst geheim to honden door hot
betrekken gebied door troepen te la
ten afzetten. Dit had echter de Bul-J
garen op het spoor gebracht,' die do
ontdekking meldden in hun pers.
Amerikaanse deskundigen hebben
vastgesteld, dat Zuid-Slaviö over grote
voorraden pekblende beschikt, die voor
75 procent uranim bevatten. Britse en
Ameriknnnse mnntsohappljon zoud&a
veel gold geboden bobben voor recht
op deelneming bij hot exploiteren Van
het mineraal, dat over hot nlgomoori
dicht aan do opporvlnkto gevonden
Wordt. Tito had cohtor dcrgelljko nnn-
btcdingon afgewezen,' omdat hij hulp
uit het buitenland slochts zou willen
in do vorm van loningen, advies van
deskundigen on miitorioel voor do'
hiijnbonw.
Do „United Nations World" besluit
tnet de opmerking, dat do aanwezig
heid van uranium do strategische po
sitie van Zuid-Slaviö hachelijker maakt
dan ooit, gezien de veronderstelling,
dat de Sowjct-Unio mot een. „chro
nisch urnnium'-tekort" te kampen
he* ft.
op, maar zijn gelijkenis met de ge
publiceerde foto's was onmiskenbaar.
De politie heeft Intussen een nieuw
raadsel op te lossen: dat van Ethel
Christie, zijn 54-jarige vrouw, die
eveneens vermoord in het huls werd
gevonden. Was het mogelijk dat
Christie de laatste Jaren moord op
moord beging zonder dat zijn vrouw
er lets van af wist?
Op deze vraag geeft de politie een
beslist ontkennend antwoord. Zij Is
van mening, dat mevrouw Christie
alles wist. Buren schilderen haar af
als een buitengewoon zenuwachtige
vrouw, die de indruk maakte altijd
in angst te leven. Men' veronderstelt
nu, dat haar man haar vermoordde,
toen hij merkte dat zij de last van
het verschrikkelijke geheim niet lan
ger kon dragen.
Het ls voorlopig voor de politie
deskundigen een raadsel, hoe het mo
gelijk is dat men uitsluitend been
deren in de tuin gevonden heeft en
verder geen spoor van lichaamsres
ten. Er wordt nu geprobeerd vast te
stellen, van welke tot nu toe onbe
kende methode Christie gebruik ge
maakt heeft om alle sporen, op de
beenderen na, te verwijderen.
Toen leden van de basketbal-
ploeg van het Howard College te Big
Springs (Texas) bezig waren met het
overeind zetten van een ijzeren paal,
kwam deze in aanraking met de dra
den van een leiding waarop een
spanning stond van 7500 volt. Twee
spelers werden op slag gedood, tien
andere moesten met zware brand
wonden in een ziekenhuis worden
opgenomen.
Ons Rode Kruis beeft
dringend versterking
nodig
In de dagen van rampspoed is ge
bleken dat ons Roode Kruis, dat aan
zovelen haar onschatbare diensten
heeft bewezen, dringend op verschil
lende punten versterking nodig heeft.
Naar aanleiding daarvan heeft de
voorzitter een beroep op de Neder
landse bevolking gedaan het Roode
Kruis de middelen te verstrekken om
de gewenste aanschaffingen te kun
nen verwezenlijken. Het geld dat het
Roode Kruis uit het buitenland ont
ving, ging naar het Rampenfonds.
Over de hulpcolonnes ls de leiding
zeer tevreden, maar men zou die co
lonnes graag met 3.000 leden zien
uitgebreid, maar deze uitbreiding
kost veel geld. Alleen een uniform
kost reeds f 125.
Zo. Is het ook met de rampende
póts. Men wilde er aanvankelijk 100
oprichten, maar door gebrek aan
middelen heeft men er tot nu toe nog
minder dan de helft kunnen oprich
ten. In navolging van het buitenland
had men graag de beschikking over
een klein luchtvaartcorps, maar we
gens gebrek aan contanten heeft men
dit plan voorlopig ook moeten laten
varen. Moblifoons zijn evenzeer ge
wenst.
Het stormachtige weer In het begin dezer week deed op verschillende
plaatsen in de overstroomde gebieden gevaarlijke situaties ontstaan, waar
door velen weer angstige uren doorleefden. Met man en macht toog men
koortsachtig aan het werk om de bedreigde pnnten te beveiligen. Hier ls
men bezig met het versterken van de zwakke plekken in de Schouwse dijk
Op Maandag (2e Paasdag)
wordt de Nieuwsbode NIET
uitgegeven. Het eerste num
mer van volgende week ver
schijnt Woensdag 8 April.
93.1 millioen in het
Rampenfonds
Hot Nationale Rampenfonds heeft
tot Woensdagavond een bedrag 'van
93.1 millioen ontvangen. Sinds Dins-'
dag is er dus weer f 300.000 bij ge
komen.
ERVARINGEN OP GOEREE EN OVERFLAKKEE
Steaks intensieve beplanting van
Schouwen-Dniveland nodig
Veel zal nog worden geschreven over
do juiste toedracht en de diepore oor
zaken van do ramp, die op 1 Februari
over ons kwam; Merkwaardig ©venwel
is het verschijnsel, <lat zich op Goeroe
en Ovcrflakkc© heoft voorgedaan. Ge
constateerd werd dL dat ©en goede
Stevige beplanting d© dijken betor ge
schikt maakte het water to keven.
In een ingezonden schrijven in do
Flakkeese Nieuwsbodo wordt met tal
rijk© voorbeelden aangetoond, dat een
goede beplanting dikwijls een ramp!
voorkwam!. Do dijken gingen door op
plaatsen waar beplanting ontbrak en
zo hielden het heel vaak, waar deze
aanwezig was. Goede ervaringen zijn
opgedaan met Meidoornhagen. Opge
merkt wordt: „de wortels dor hagen
zijn wel bloot gespoeld, maar grond
vanaf de dijkzijde is praktisch niet
weggeslagen". Dit wat betreft de,
haagbeplantiDg. Ook met bomen zijn
goedo ervaringen opgedaan. B,v, op
de Galatheeso dijk onder Ooltgensplaat
stonden grot© iepenbomon en op die
plaatsen is d© «lijk niet stak. Waar
geen bomen stonden is afbrokkeling
geweest. De briefschrijver merkt dan
op: „voor mij is het dus een bewezen
feit dat de bomen gediend hebbon als
golfbreker. Zo ook de hagen op do
dijken onder Herlringen. Hoeveel boer-!
derijen co buizen hebben ook niet hun
behoud te danken aan een goede be
planting?^
Bij de velo voordelen van beplanting
is er dus nog ctfn on wol een zeer
welsprekende bijgekomen. Als streks
Sohouwcn-Duivoland weer droog komlt,1
De negenjarige jongen van dor
Plas word gedood on zijn vriondjo enn
stig gowond bij hot ontploffen van
con handgranaat dio zij haddon govon-J
don en waarmee z\j aan hot oxporimon-
teron waron in do omgeving van bot
Openluchttheater to Velden (L.);
Volgens te Hongkong ontvnngon
persberichten wordon in Zuidwost-
China moor dnn een millioen monssn
tnet hongersnood bedreigd. Er zouden
al sterfgevallen en zelfmoorden zijn
voorgekomen. Zo zouden monsen zijn
vergiftigd door het eten van onbokond©
planten.
mag een zeer intensieve beplanting ook
hier wel onder ogen wordon gezien.
Bomen en hagen geven slechts voor
dcel aan een landschap, mits zij op
de juisto wijze zijn geplant. Het is
nog ccn tockomstprobleem, maar het
laat zich wol verstaan, dat een stevigo
groene gordel rond dorpen en huizen
£>q stevige bomen en hagen op de dijken,
do kracht van het water ©en flink
6tuk breekt.
Koningin Mary
van Engeland begraven
Plechtigheid in dë
St. Georgekapel
Dinsdag is hot stoffelijk overschot
- van koningin Mary van Engeland in
de kapel van St. George ter aarde
besteld. Ter weerszijden van do baar
hadden do Britse Kon. familie en haar
koninklijke buitenlandse gasten plaats
gcuonten. Duizenden kransen uit allo
delen van do wereld deleten do gras
velden van hofc kasteel Windsor, maar
Slechts één krans begeleidde de buur
ca wel die van koningin Elizabeth II
van Engeland. Op het lint stond: „In
dierbare herinnering van haar toege
wijde Ljillibot en Philips". Do dieast
werd geleid door de aartsbisschop van
Canterbury, die nadat koningin Eli
zabeth aarde over do kist had gestrooid
de woorden uitsprak: „Aarde koor
weer tot do aarde, as tot as, stof tct
stoP'. Het was het meest aangrijpende
moment ran de helo plechtigheid, die
veertig minuten duurde on die werd
besloten met ccn laatste stille groet
door alle leden dor Kon. famitio. Het
koor vau de kapel voerdo tijdens de
plechtige dienst coige gezangen uit die
de overleden koningin bijzonder dier-!
baar .waren.
Paaslicht
Het duister is voorbijgegaan,
Het nieuwe licht is opgestaan,
En straalt de schepping tegen,
Vanuit de verre oneindigheid
Heeft het zijn wonder uitgespreid,
Langs alle, alle wegen]
Wat in de donk're aarde ligt,
Heeft zich veerkrachtig opgericht,
Bezield door groeiend leven.
Er is zoveel, wat rijker maakt,
En 't diepste van ons wezen raakt,
Door schatten ons gegeven.
De knoppen zwellen aan de boom,
Na een verstilde -Vvintetdrcónaf1
En kleuren bloeien open,
In frisse tinten, teer en rein,
Langs velden in de zonneschijn,
Die ons opnieuw doen hopen.
Het Paaslicht maakt de dagen goed,
Door meerder kracht en groter moed,
En door een vast geloven,
Dat alle duister zal vergaan,
Ook aan het eind van ons bestaan,
Door 't wonder van daarboven!
O, Paasfeest, Vindt ons dan bereid
Tot blijdschap door uw hoog beleid,
Na donk're winter dromen,
En laat Uw licht, dat ons omstraalt,
En uit de hoge hemel daalt,
Door heel ons leven stromen!
Pasen 1953. KROES.
HOOGWATERSTANDEN
te Zierikzee
3. 5.29 v.m. 17.49 n.m.
4. 6.02 v.m. 18.17 n.m.
5. 6.38 v.m. 18.57 n.m.
6. 7.21 v.m. 19.42 n.m.
7. 8.15 v.m. 20.40 n.m.
8. 926 v.m. 22.05 n.m.
9. 11.03 v.m, 23.44 n.m.
Springtij: 15 April.
Doodtij: 9 en 23 April.
PASEN
Aan ale kanten ls het water de
stad weer komen binnengluren bij
de hoge getijden van deze week. In
het donker lagen de afgesloten stra
ten als zware gaten, waarin het wa
ter zilverig blonk. Dan wist ieder hoe
laat het was en trouw wandelden de
mensen weer dwars door de stad
naar de Nieuwe Haven, waar de
grijze slikbakken als reusachtige
monsters in het water liggen. De
electrische lampen spoten licht in de
karige droge sraten van onze klein
geworden stad en maar vroeg gingen
de mensen naar bed, want in de
slaap kan men het water nog eens
vergeten.
Geen ongestoorde nachtrust was er
voor de arbeiders en de mannen van
Noordgouwe en Bruinisse, die weer
moesten aantreden bij hun zwakke
dijken. Het was weer als in de ramp
nacht, maar nu met een bevolking
die tot het uiterste op haar qui vive
is, nu met de wetenschap diep in ons
dat het ging om het behoud van het
weinige dat ons nog is gelaten.
Eilandman kon op de kruin van de
dijk bij Kakkersweel bijna tegen de
wind leunen. Het zand wervelde over
do dijk en stak in de ogen. Het was
al dadelijk duidelijk, hier zou weer
een groot gevecht tegen de natuur
elementen moeton worden geleverd.
Zo was het ook. De noodklok beierde
weer over Noordgouwe en Bruinisse
en stil, maar vastberaden, traden de
mannen aan, vastbesloten te vechten
voor hun land en eigen woonsteden.
Het Zierikzeese bos der minne valt
ten offer aan de noden van deze tijd.
De oude bomen zullen een voor een
vallen, want de zandzakkenbarrière,
die de stad voor regelmatige over
stroming moet behoeden, vordert dat
de bomen verdwijnen en het mate
riaal moet gebruikt worden voor de
oprichting ervan. Zo gaat menige
boom, reeds vergiftigd door het bin
nenstromende zeewater, te gronde
aan de slagen van de bijl. Niemand
zal ooit meer zingen „in 't rustige
laantje van ons Sliengerbos", want
na aftocht van de vloed zal het er
kaal zijn.
GESPREKKEN
VAN
EITANDMAN
Eilandman was ook op het Stel
letje, waar het betonnen gebouwtje
als een papieren zak in elkaar is ge
frommeld. Overal zijn diepe gaten in
de dijk geslagen en het ls moeilijk
de omgeving te herkennen. Op een
eenzaam dijkstuk was een machinist
bezig met zijn dragline te manoeu
vreren. Er was geen sterveling te
zien in de wijde omtrek. Maar twee
mannen maakten een gat dicht in de
dijk. Zo maar op een willekeurige
morgen in de week, bij lage eb. Ze
vonden het heel gewoon en ze weten
wellicht niet, dat velen denken „er
zit niet veel schot In". Het deert hun
niet die mannen. Zo wérken gestadig
door en ze weten hoe ver ze hun
slikmoppen kunnen mikken. Ze ken
nen de kracht van het water en we
ten dat het zich moeilijk laat dwin
gen. „Het is hier wel bar", zei de
machinist. „We dachten dat het bij
ons erg was, maar nu we dit gezien
hebben",
Als een klein lintje lag de Bobbel-
dijk nog net boven het water uit.
Verderop verhieven zich de machtige
contouren van de kranen, die in de
noodhaven aan de Val liggen. Wat is
het alles veranderd hier en wat zal
het lang duren voordat de dijken en
de kronkelende weggetjes weer lig
gen te stoven in de zon, vergeten
door alles en iedereen, behalve een
eenzame landman, die wat wiedt in
de uien en een dromerige koe, die
zijn'kop tilt als hij de fabrieksfluit
in de stad hoort snerpen.
De tragedie der dieren kwam weer
in de herinnering toen iemand te
Bruinisse een konijntje vond, dat ze
ven weken geïsoleerd had gezeten.
Hoe dikwijls zal het dier hebben uit
gezien naar een blaadje groen en een
klomp met broodsoppen. Maar er
kwam niets. De mensen waren weg
en voor zijn getralied venster strekte
zich de verre zee uit. En langoor
wachtte zeven weken lang. En hij
leeft nog en zal het er weer wel bo
venop halen. Laten ze het konijn een
oude dag gunnen en nooit oppeuze
len, want het beest is reeds duizend
doden gestorven. Zo'n dier toch.
En straks zal het weer Pasen zijn.
Zonder narcissen en bloemen in de
wei hier, maar in die aardse verso
bering kan de geestelijke waarde van
het feest groter worden. Het wekt
herinneringen aan de koude donkere
Kerstfeesten in de oorlog. Maar de
zegen zit niet in de Paashaas en niet
in de chocolade-eieren, al lust Eiland
man ze graag. Het gaat om de over
winning op de krachten van leed en
vernietiging. Om veel hogere dingen
zou hij zo denken en dat kan al het
water van Schouwen-Dulveland niet
teniet doen. Gezegend Paasfeest)
„Vv't-b 'ons hari «iet brair*
üende In ons, terwijl Bij
onderweg tot ons sprak en
ons de Schriften opende?"
Luc. 24 32.
Voor menigeen is bot verhaal van
do Emmaüsgangers 't Paasverhaal bij
uitnemendheid; die twee vcrslagon
leerlingen, die toch maar op reis gaan,
omdat het leven en het werk er nu
eenmaal zijn, ook al vraagt mon zich
af, wat 't nu eigenlijk nog Yoor be
tekenis heeft, die over niets anders
kunnen praten dan over wat achter
hen ligt, over de vernietiging en da
dood vac do drager ran hun grootste
hoop en verwachting. Zó vol zijn tij
van hot verleden, dat hun heden hele-
taxoal voedt en draagt. Er is geen
plaats voor wat anders.
Dan komt dis wonderlijke vreemde
ling en die informeert naar hun ge
sprek alsof dat andere inhoud kon
hebben dan 't ene verschrikkelijke ge
beuren van eergisteren de vrese
lijke dood raa Hem, die de drager
van zo grote verwachtingen voor zo
vele zoekenden was. Maar die vreemde
heeft macht over hen, leidt hen, geeft
hun inzicht in do vreemde, wonder
lijke wegen, dio God gaat Ja, zij
leren deze dingen verstaan en toch
verstaan zij nog niet, wie er naast
hen gaat. Zo vol zijn zij van het
verleden, dat zij blind zijn voor het
heden, zo vol van de dode Jezus, dat
zij blind zijn voor de levende Christus
naast hen.
Ons geloof is ook dikwijls etn zaak
van het verleden en van de somber
heid. Wonderlijk genoeg beeft het ge
loof, zoals wij mensen dat aankwe
ken, een hardnekkige neiging tot
zwartgalligheid. De gelovige is geen
oppervlakkig mens en hem zijn de duis
terheden van hot loven een angstaan
jagende werkelijkheid, niet alleen, als
ze konten, maar ook als zo dreigen. Dan
gaan we als KIcopas en do zij non ver
slagen rond in con wereld, die alleen
een dode Jezns kent.
Maar de gelovige in Jezus Christus
is geroepen Gods overwinning in Chris
tus op do Paasmorgon steeds te ver
kondigen in woord en loven. Hij staat
in ïorond contact met Hom, Die Gods
wil tot het laatst© volbracht en daar
uit komt zijn kracht, dat hij do Heer
van zijn lovon van dag tot dag ont
moet ©n herkent.
Wij zijn niet altijd op die hoogte
to vaak ontdekken wij als Kloopas
onze Hoor eerst wanneer Hij ons ver-'
laten heeft. Doch als wij Hom' dan
maar ontdekken en do kracht van Zijn
geest ons leiden en hoeden mag, dan
is het altijd Pnscti voor ons.
a J. VAN ROYEN.
