Scliip zonder roer
Bijvoegsel behorende bij de Zierikzeesche Nieuwsbode van Zaterdag 20 October 1951 - No. 16647
De landbouwmaatschappij „Yakhin'
exploiteert citrusplantages
Grote bunker werd op „zachte" wijze opgeblazen
Wie zal het winnen de
synthetische vezel of de wol?
Pekelvlees
A.N.W.B. dringt aan op uitsluitsel
inzake bromfietsmotoren
ZO WERKT ISRAËL
Nederlandse regering staat invoer van machines toe
thans in Hadar-Ain een Nederlands
dorp gesticht.
Om de welstand van de Nederlandse
families te vergroten, hebben enige van
deze families het plan om naast hun
boerenbedrijfjc een fabriek te stichten,
waar een deel der vruchten uit do
plantage tot limonade's e.d. artikelen
verwerkt kan worden. De Nederlandse
regering heeft hieraan zijn fiat gege
ven, door, blijvend binnen het door de
regering toegestane bedrag, vergunning
te verlenen tot de invoer van machines
en dergelijke.
Tot nu toe heeft „Yakhin" al 20.000
dunam (2000 ha.) in exploitatie ge
bracht en er staan voor 1952 weer 10
duizend dunam op het programma.
Kernphysisch Laboratorium
ontving radio-actieve kobalt
In het instituut voor kernphysisch
onderzoek te Amsterdam is ca. 21
Curie radio-actief cobalt aangekomen.
Wat dat zeggen wil? Wel, deze hoe
veelheid stralende stof te gebrui
ken in de geneeskunde, vooral op het
gebied van de kankerbestrijding
komt overeen met een kwantum van
ca. 30 gram radium, de tot nu toe op
dat gebied gebruikte therapeutische
stralingsbron, doch is ongeveer 800
maal zo goedkoop als het zo zeldzame
radium.
30 gram radium kosten f 2.400.000,
de thans uit Oakridge (in Tennessee
U.S.A.) in ons land aangekomen 21
Curie kunstmatig, in een zg. ura-
niumzuil radio-actief gemaakt co-
balt kosten f 3000.
De sterkte van het
Italiaanse leger
Eind 1952 zal Italië over tien infan
teriedivisies, twee volledige pantser
brigades en drie volledige brigades Al
penjagers beschikken, aldus heeft de
Italiaanse minister van verdediging,
Kandolfo Pacciardi, in een rede voor
de Italiaanse Tweede Kamer aan het
eind van de debatten over de defen
siebegroting verklaard. Het plan be
staat het aantal alpenjagersbrigades
tot zes en het aantal vrijwillige spe
cialisten tot dertigduizend te verho
gen. De minister kondigde verder ver
schillende maatregelen aan voor de op
bouw van de luchtafweer.
NU EENS NIET MET EEN KNAL
VOORUITSTREVENDE
JEUGD
Meer dan honderd schoolkin
deren, die 45 schoolkranten in
Denemarken vertegenwoordig
den, hebben dezer dagen een
groots congres gehouden in Ko
penhagen. Het belangrijkste punt
van de agenda was een eis voor
afschaffing van „perscensuur".
De gedelegeerden verklaarden,
dat de meeste schoolkranten ge
censureerd worden door de hoof
den der scholen voor ze gedrukt
worden. De jonge redacteuren
brachten met klem naar voren,
dat deze censuur op hun bladen
een onrechtvaardige daad is, daar
zij zichzelf volkomen competent
achten de perswetten te eerbiedi
gen op dezelfde wijze als dit ge
daan wordt door de grote dag
bladen.
Een der Deense schoolkranten
is thans bezig aan haar 81ste uit
gave, maar ook dit eerbiedwaar
dige blad ontsnapt niet aan het
correctiepotlood van de hoofd
onderwijzer.
Gezien de huidige omstandigheden is
het voor mensen van middelbare leef
tijd, die noch over vakkennis, noch
over enig kapitaal beschikken, ondoen
lijk in Israël te immigreren, al zal de
Israëlische regering deze mensen even
zeer welkom heten als ieder ander.
Voor jeugdige mensen ligt de kwes
tie anders.
Do regering van Israël acht het
van belang, zowel uit agrarisch als
strategisch oogpunt, dat de bevolking
zich niet ophoopt in de grote steden,
maar naar het platteland trekt en zich
daar bezig gaut houden met landbouw.
Men tracht nu de middenstanders, voor
namelijk bestaande uit kooplieden, win
keliers, ambtenaren e.d. om te scholen
tot landbouwers.
Een grote landbouwmaatschappij
„Yakhin" genaamd, die zich o.m. be
zig houdt met do exploitatie van ci
trusplantages en cén der grootste ex
porteurs van citrusvruchten is, heeft
met toestemming der regering een plan
daartoe uitgewerkt.
Op plaatsen waar „Yakhin" reeds
plantages behcort, koloniseert zij deze
immigranten.
Een Nederlands dorp
Naar gelang van hun geldmiddelen
kopen deze immigranten een goede of
minder goede plantage. Deze plantages
groot 10 dunam, d.i. 1 hectare, wor
den door de groep onder deskundige
leiding geëxploiteerd, en de vruchten
worden, tegen een door de regering
vast te stellen prijs door „Yakhin" af
genomen. Degenen, die zulk een plan
tage kopen, ontvangen van het Joods
Nationaal Fonds bijna voor niets daar
bij 2l/o dunam land in erfpacht voor
het bouwen van woning, hoenderhof
e.d. Zij houden dan nog ruimte over
voor een flinke moestuin, plaats voor
een aantal vruchtbomen en siertuin
om het huis. De regering stelt bouw
materialen ter beschikking en verleent
ook in andere opzichten hulp. Verder
wordt een lening ter beschikking ge
steld van 1500 pond op zeer gemakke
lijke voorwaarden. Op deze basis wordt
Gaan Amerikaanse
Republikeinen
andere koers varen
Senator Robert Taft, die zich, zoals
gemeld, bereid heeft verklaard een
eventuele candidatuur der Amerikaanse
republikeinse partij voor de in 1952
te houden presidentsverkiezingen tc
aanvaarden, heeft in een door hem
voor de Amerikaanse „Nationale Pers
club" afgelegde verklaring de eis ge
steld dat de republikeinse partij een
ander standpunt op het gebied der bui
tenlandse politiek zal innemen en wel
een dat meer in de richting van de
door de democratische partij voorge
stane beginselen zou gaan. Dit zou
inhouden dat de partij verder van het
door generaal Mac Arthur ingenomen
standpunt zou komen te staan.
Het bestuur van Swaziland
Van ambtelijke Britse zijde is mede
gedeeld, aldus wordt vernomen, dat
berichten, die do indruk wekken dat
Groot-Brittannic besloten heeft aan het
protectoraat Swaziland in Afrika on
middellijk een zelfstandige bestuurs
vorm te schenken, niet juist zijn. In
feite is besloten tot het geleidelijk
overdragen van meer bevoegdheden aan
de naturellen in het protectoraat, na Een vertegenwoordiger van het Britse Eugene Ackerman, president van het
daaromtrent te plegen overleg. gemenebest en de Amerikaanse scha- polbureau, een fusie van schapcnfok-
Van Zuid-Afrikaanse zijde merkt men kers, verklaarde op een conferentie in
op, dat de voorgenomen Britse politiek Pcnfokkcrs hecft verklaard dat veilig Boston dat alle tot dusverre ontwik-
voor Swaziland in dezelfde lijn ligt voorspeld kan worden, dat wol de eer- kelde synthetische vezels dood, koud
als die, welke door dc Zuid-Afrikaanse ste texticlstof van de mens zal blijven. en inelastisch waren, en een syntheti-
regering ten aanzien van de Bantoe's sche imitatie van het warme levende
wordt gevolgd en dat men in Zuid- Bijna tegelijkertijd verklaarde het weefsel uit het gulden vlies van dc
Afrika in dit opzicht reeds verdere hoofd van een van dc grootste textiel- mensheid wol.
Nu de tekst van de wetsbesluiten, waarbij de verdragen met Engeland
inzake de verdediging van het Suezkanaal en de Soedan zijn opgezegd,
in de Egyptische bladen zijn verschenen, is naar Egyptische opvatting
een einde gekomen aan de Britse rechten op het Suezkanaal. Ernstige
ongeregeldheden en anti-Britse demonstraties zijn de laatste dagen
dan ook niet van de lucht.
Op aandringen van het linkse blad „Al Lewa Al Guadid" wil men het
standbeeld van Ferdinand de Lesseps vernietigen, dat bij de ingang
van het Suezkanaal te Port Said staat.
EEN INTERESSANTE STRIJD
Deskundigen herinneren aan de furore van de zijde
Met een niet nc emeus waardige knal
spatte Woensdag een grote bunker uit
een, die op nog geen 200 meter afstand
was gelegen van het Sanatorium Zon
nestraal, gelegen tussen Hilversum en
Loosdrccht. Daarmee hadden de genie
troepen een geslaagd experiment uit
gevoerd, het eerste van deze soort
in Nederland.
Werden tot uu toe bunkers uorunnl
opgetlozen, hetgeen gepaard ging met
een luide knol en een enorme lucht-
drukverplaatsing, waardoor de brok
stukken tot ver in het rond vlogen,
het experiment van vanmiddag was er
juist op gericht deze verschijnselen te
voorkomen. Daartoe werd, nadat twee
bussen van tien kilogram ammonal wa
ren aangebracht, de bunker van een
naburige ven uit volgepompt met water
en daarna dichtgemetseld. Deze bunker
had een inhoud van 55 m3. en muren,
die ruim een meter dik water. Men
mocht echter gissen of deze muren
Geen verandering in de
vleesprijzen
Ofschoon ieder najaar door ruimere
aanvoer van runderen op dc slachtvee-
markten de prijzen in normale omstan
digheden plegen te dalen, geschiedt dit
heden niet, aldus deelt de Federatie
van Nederlandse Slagcrspatroonsbonden
mede. Wegens de vlcesschaarste in de
gehele wereld heeft het Bedrijfschap
voor Vee en Vlees geadviseerd een bin
nenlandse reserve te vormen, om even
tuele vleestckorten in het voorjaar
1952 op tc vangen. Bovendien liggen
de prijzen der slachtvarkcns nog be
langrijk boven dc richtprijzen van re
geringswege vastgesteld, waardoor do
vraag naar rundvlees sterk is toege
nomen.
Door beide abnormale oorzaken van
grotere vraag naar rundvlees, wordt
de normale prijsdalcnde tendenz va;«
rundvee in dit najaar geheel opge
heven.
Hieruit blijkt, dat de consument en,
voorlopig althans, niet mogen rekenen
op lagere vleesprijzen.
Plaquette voor Lutjegast
Tasman's geboorteplaats
De Australische ambassadeur in
Nederland, de heer A. Stirling, heeft
de burgemeester van de Groningse
gemeente Grootegast medegedeeld,
dat hij van zijn regering een schrij
ven heeft ontvangen waarin hem
werd medegedeeld, dat de premier
van Tasmanië de wens te kennen
gegeven heeft, het in de gemeente
Grootegast gelegen dorp Lutjegast,
een plaquette met inscriptie aan te
bieden ter nagedachtenis aan Abel
Tasman, de in 1602 in Lutjegast ge
boren zeevaaarder en ontdekkings
reiziger, die in 1642 Australië ont
dekte. Tasman landde daar op 3
Februari van dat jaar en noemde
het land Van Diemensland, naar de
toenmalige gouverneur van Neder-
lands-Indië.
De Australische ambassadeur heeft
de burgemeester van Grootegast
verzocht een geschikte plaats te wil
len kiezen, waarna Tasmanië een
besluit zal nemen omtrent vorm en
uitvoering van de gedenksteen.
In April j.l. bracht de heer Stir
ling een officiëel bezoek aan Lutje
gast, waarbij hij tegenover burge
meester van der Munnik de wens -te
kennen gaf de herinnering aan Abel
Tasman levendig te willen houden.
sterk gewapend waren, omdat daarin
grote erscheideuheid bestaat.
Om precies half vier werd de bun
ker, die door een aarden wal door
een bulldczer opgeworpen was oui-
ringl, opgeblazen. Het proces verliep
geheel volgens de verwart. »gen. Omdat
water niet samendrukbaar is, werd de
druk verdeeld. Het gevalg was, dat
de muren aan brokken scheurden.
Slechts werden omdat de lading hij
dit experiment nog te zwaar was
de krekstukken van het dak de lucht
iitgeslingerd, maar kwamen niet meer
dan enkele tientallen meters verder op
de grend terecht.
KIESPIJN! <-
Mijnhardr'sKiespijnpoeders.Doos 47ct
Mit te fiets op stap
'k Bin zó mee tie mooie daegen
Nog 's op te fiets estapt,
Kraêkend m'n stieve knasters
't Eiland toch nog rond e'trapt.
'k E gin knapzak mee enome,
Want ik aó 't zo uut ekiend:
Op ten eten, in de Scheloek,
Bin 'k bie m'n ouwe vriend.
Aóllef eêne, rie'k ten dam in;
Simon stieng net t'ende tuus.
„Goeien tied, da's lank e'lee zeg,
Zet je fiets weg, kom in uus!"
„Jans, zet t'er nog gauw 'n bord bie,
Ier is Piet van nichte Kee!"
,,'d Aerpels bin net of ëgote,
Pak 'n stoel in vurk ma mee!"
Simon schrokte as 'n laoper.
Mee 'n aerpel in z'n mond
Die wat eet was, vroeg 'n toch nog
Oe t'r tuus zo a bie stond.
„Da gae vrie goed, je mö te groete
Doch Merea aór ok stief.
Ja, die leste strubel, Simon,
Gae, dienk, nooit meêr uut d'r lief!"
Toe t'n spekvet van z'n kinne
In z'n neusdoek ao vergaêrd,
Zei t'n: „Piet, tat nieuw gemaêl dae,
Is voor ons toch vreêt vee waerd!
Neem alleên noe d'Oude's weie,
Bie wat regen stieng dat blank,
In noe niks mi; dat kom enkel
Du die nieuwe waêtergank!"
„Simon, ik bin oud, ma 'k toch
Ier in daê 's rond eloerd,
Éérlijk, j'ei t'r nog gin spiet van
Da j'ier op „Slikzegen" boert!"
„Neênt, o neênt, Jans zei 't zö
dikkels:
Simon, m'n 't goed epakt,
Wilder vaêge van ons mond af
Wir 'n err'm maans naê snakt!"
„Noe, dag Simon, 't beste vaarder,
Jans bedankt nog vö de kost.
Merea zei as Bontje ekoalfd eit
Da 'j dan ok 's komme most!
„Rekent tè ma vast op, Neeve,
'k Wil ók we's 'n keer van uus!"
„Kwa, dan gaê 'k noe, ik bin gaern
Vo den donker wi ma tuus.
Ingezonden mededeling
REDBAND/^ 1 y CULH-
ctMp C Jde, top!
Tante Da is begiftigd met al de
goede eigenschappen, die onge
trouwde tantes hebben. Ze heeft
nooit een uur gekniesoord over
haar burgerlijke staat en sinds zij
de waarde van het leven aan alle
kanten heeft leren ontdekken,
vindt zij genoegen in een gestadige
zorg voor andere mensen. Ze zal
vragen of je das wel goed aansluit
en of je het niet koud hebt, kortom
ze peinst er altijd over onheilwe-
rend op te treden. Bij alle voor
treffelijke eigenschappen houdt
tante er ook een adembenemende
zuinigheid op na. Zij is niet gierig,
want dat is weer heel wat anders,
maar ze is er in geslaagd met een
minimum aan materiële goederen
voldoening te vinden in het leven
en automatisch verwacht zij van
anderen, dat ook zij de zuinigheid
als opperste levenswet leren hoog
achten.
Onlangs kwam er familie, die na
een lange reis vrij hongerig en ver
moeid binnen kwam vallen. Na
de gebruikelijke uitwisseling van
hartelijkheden en plichtplegingen
kwam het chapiter eten op de
proppen en het was opvallend hoe
weinig zorgen tante zich maakte
over de plotselinge uitbreiding van
het aantal disgenoten. De verkla
ring over deze de gasten wel wat
beangstigende gemoedsrust van
tante, werd gevonden in een restje
pekelvlees, dat tante zeide nog te
hebben en of „ze wat pekelvlees
lustten?" Het pekelvlees kwam ter
tafel. Het leek van dichtbij op een
kleurenfoto van beboste berghel
lingen, want er zat knap wat
groene schimmel op, want het
was een restantje dat een andere
onverwachte gast weken geleden
had overgelaten. Op de aangezich
ten der gasten groefden zich rim
pels van afgrijzen en teleurstelling,
maar tante was geenszins uit het
lood geslagen. In een ruk stelde zij
voor het pekelvlees wat op te bak
ken", in de kennelijke verwachting
dat de groene lapjes perkament
zich in de braadpan zouden om
zetten in schijfjes appetijtelijke
smeuïgheid. Eén dorst de stilte te
breken, die volgde op de pekel-
vlezige ontzetting, die tante had
teweeggebracht. „En de schimmel
dan?'* vroeg deze hongerige. „Ach
wat", zei tante Da: „ik heb pas
nog gelezen dat schimmel hele
maal niet vergiftig is. Ik zal het
vlug even opbakken".
Niemand heeft meer durven
vragen welke literatuurbronnen
tante had geraadpleegd. Haar kor
date schimmelwijsheid had zelfs
nog een spoor van overtuigings
kracht in zich. Zo is dat bij zuinige
mensen
Naar vernomen wordt, zal het
beroep van de Ambonnese oud-KNIL
militairen tegen het aan hen bij aan
komst in Nederland verleende ontslag
uit de tijdelijke KL-dienst, worden be
handeld ter zitting van het militair
ambtenarengerecht op Maandag 5 No
vember a.s. om 10 uur in het gebouw
van de Hoge Raad der Nederlanden te
's-Gravenhage.
voortgang heeft gemaakt door belicha- bedrijven in de Verenigde Staten, dat
ming van deze politiek in de wet op wol voor kleding binnenkort groten-
Royal Little, president van de Tex
tron Co., verklaarde in Providence,
Bantoe-overheden. waarvan eerder mei- deels vervangen zal worden door syn- Rhode Island, dat binnen 10 jaar
ding is gemaakt. thctischc vezels. cinniwa nni>A»A«. ie min:.ii
Aantal ongevallen geeft reden tot bezorgdheid
slechts ongeveer 45 milliocn kg. wol
per jaar zullen worden gebruikt voor
kleding in de Verenigde Staten. (In
1949, het laatste jaar waarvoor vol
ledige statistieken beschikbaar zijn, be
droeg het verbruik 156 milliocn kg.).
Little verklaarde: evenals dc zijde-men
sen dit deden toen nylon werd inge
voerd zeggen dc wolmensen thans, dat
,v/ de wol door geen enkel synthetisch
Er grbcren .hans vrijwel dagelijks (en gelden, terwijl dc A.N.W.B. voorts duct k(m wordcn vcry doch
ernstige gevallen met bromfietsen. De de crnwnigheid van twee onafhankelijk me, z„, hclzclfd(, gcbl!Ure° met
huidige tccstund geeft zo meent werkende remmen verplicht zou willen
de A.N.W.B. reden tot grote bc- zien gesteld.
'zorgdheid. Deze ongevallen worden vol- jyot ondanks dc enorm snelle groei
Igens de A.N.W.B., namelijk voor een von het brcmfictsiantal, de positie van
belangrijk deel mede veroorzaakt door het rijwiel met hulpmotor wettelijk
hit feit, dot dc bromfietser nog geheel nog 8tccds „iet ia v<istgclcgd, moet, vnn dc V,N* verzocht dc kwestie „van
in onzekerheid verkeert omtrent zijn vcigen 8jc A.N.W.B., voornamelijk ge- de schending van de handvcstprincipcs
rechten en plichten. zocht worden in het feit, dat men het cn van d(, rccht(,n ynn dc mc„8 door
Reeds een jaar long ijvert dc A.N. ïn dc kringen der verkccrsdeskundigcn
W.B. er voor, dat de bromfietsen wet- lange tijd niet eens is geweest omtrent rft" njk ,n Mnrokko op dc agenda
telijK met bet rijwiel zullen worden de oplossing van dit vraagstuk. Dc van de algemene vergadering te bren-
gelijk gesteld cn naar het rijwielpad A.N.W.B. hoopt echter zeer, dot de gcn. Snocdi-Arabië volgt hierin het
zullen worden verwezen. Als maatstaf minister thons spoedig aanleiding zal
voor dhi gelijkstelling zou een mazi- kunnen vinden in deze een beslissing voorbeeld van Egypte, Irak, de L.ba-
mum-cylinderinhoud vjn vijftig cc moe- te nemen. non, Syrië cn Jemen.
Saoedi-Arnbië heeft do secretaris
FEUILLETON
Roman door L. K. van der Linden
Pas drie weken later kreeg Antje
gelegenheid om hem te bedanken.
Telkens als hij de tabak en de siga
ren kwam halen, was er volk in de
winkel en kregen, zij nauwelijks ge
legenheid eikaars handen aan te ra
ken. Maar de derde week trof hij
dan eens niemand in de winkel.
„Dag, Barend, hetzelfde maar
weer?"
„Ja, het oude recept, Antje. Ze
zeggen wel eens: verandering van
spijs doet eten, maar met sommige
dingen gaat dat toch niet op. Met
tabak en sigaren in elk geval niet."
„Nee, met schoenen ook niet, Ba
rend. Want ik heb er nu een paar,
die ik elke Zondag nog even graag
aantrek en ik heb een broche, die
ik voor de duurste niet wil ruilen.
Ik bedank je er wel voor, Barend."
Zij stonden met vuurrode wangen
tegenover elkaar.
„Hoe ben je dat te weten geko
men?'
„Ik moest van tante Daatje naar
die winkel in Schiedam om het te
vragen."
„Dus weet je tante het nu ook?"
„Ja, maar we zullen het tegen nie
mand zeggen, want tante is bang,
dat je er thuis herrie over zou krij^-
gen."
„Dat zou ik zeker, maar dat kan
me niet zo erg veel schelen, hoor. Ik
ben blij, dat je ze mooi vindt. Als
ik kon, zou ik je nog veel meer wil
len geven."
„Dat hoeft niet, hoor Barend.
Spaar jij nou eerst maar eens voor
een fietslantaarn."
„Hoe weet je dat nou weer?"
„Van opa."
„Opa behoeft jou eigenlijk niet
alles te vertellen."
„O, maar hij zegt nooit kwaad van
je, hoor! Daarvoor houdt hij veel te
veel van je. Hij heeft mij nog nooit
iets lelijks over je gezegd."
„Nee, nee, dat geloof ik ook niet,
hoor. Het is een goeie ouwe man.
Nou, ik ga maar weer, Antje, dag!"
„Dag Barend, een goeie Zondag,
hoor!"
„Dank je, Antje, van hetzelfde!"
Daatje had het hele gesprek ge
hoord. „Zo, je hebt hem nou toch
eindelijk eens bedankt, hè? De
schoenen zouden onderhand versle
ten zijn. Als-ie wat op streek komt,
dan weet-ie toch wel wat te zeggen,
maar een beetje een dooie diender
is het toch wel. Een andere jongen
zou toch direct geprobeerd hebben
om een afspraakje te maken."
„U zegt wel eens, dat U mij niet
begrijpt, maar nu begrijp ik U toch
niet. Eerst mogen we geen afspraak
jes maken en nu Barend dat niet
doet, is hij een dooie diender!"
Daatje snoof. „Ik zou maar eens
gauw naar de keuken gaan, want ik
geloof, dat de melk over staat te
koken." Zij had verkeerd geroken.
Er was niets aan de hand in de keu
ken.
Zondagmiddag had Daatje visite
van een oude vriendin, Neel Muis
met haar getrouwde dochter Maar-
tje."
Na wat gepraat by een kopje thee
vroeg Daatje opeens: „Zeg, Maartje,
zou jij zin hebben om morgenmid
dag met Antje naar Rotterdam te
gaan om een mantel en een hoed
\oor haar te kopen?"
Antje keek haar tante sprakeloos
aan. Ze beefde zo, dat de thee over
de rand van haar kopje golfde.
„Kijk uit, Antje, je morst!"
„O ja, buurvrouw Daatje, dat wil
ik best doen, hoor. Bij Bakker en
Jansen zeker?"
„Nee, bij Palm."
„Bij Bakker en Jansen is het veel
goedkoper, buurvrouw."
„Als je niet naar Palm wilt gaan,
dan zal ik het wel aan een ander
vragen. Ik heb voor mezelf nooit op
de koopjes gelopen en dat doe ik
voor dat kind ook niet."
„O, maar ik wil best, hoor. Ik zei
het maar zo. Hoeveel mogen we zo
wat besteden?"
„Ik zal je vijf en dertig gulden
meegeven. Daarvan is vijf gulden
voor de reis en om in de stad wat
te gebruiken, vijf gulden voor de
hoed en vijf en twintig gulden voor
de mantel. En jullie hoeven me alle
drie niet zo gek aan te kijken, ik
ben gerust niet kinds! Nog lang
niet!"
(Wordt vervolgd).