Scliip zonder roer Bijvoegsel behorende bij de Zierikzeesche Nieuwsbode van Zaterdag 20 October 1951 - No. 16647 De landbouwmaatschappij „Yakhin' exploiteert citrusplantages Grote bunker werd op „zachte" wijze opgeblazen Wie zal het winnen de synthetische vezel of de wol? Pekelvlees A.N.W.B. dringt aan op uitsluitsel inzake bromfietsmotoren ZO WERKT ISRAËL Nederlandse regering staat invoer van machines toe thans in Hadar-Ain een Nederlands dorp gesticht. Om de welstand van de Nederlandse families te vergroten, hebben enige van deze families het plan om naast hun boerenbedrijfjc een fabriek te stichten, waar een deel der vruchten uit do plantage tot limonade's e.d. artikelen verwerkt kan worden. De Nederlandse regering heeft hieraan zijn fiat gege ven, door, blijvend binnen het door de regering toegestane bedrag, vergunning te verlenen tot de invoer van machines en dergelijke. Tot nu toe heeft „Yakhin" al 20.000 dunam (2000 ha.) in exploitatie ge bracht en er staan voor 1952 weer 10 duizend dunam op het programma. Kernphysisch Laboratorium ontving radio-actieve kobalt In het instituut voor kernphysisch onderzoek te Amsterdam is ca. 21 Curie radio-actief cobalt aangekomen. Wat dat zeggen wil? Wel, deze hoe veelheid stralende stof te gebrui ken in de geneeskunde, vooral op het gebied van de kankerbestrijding komt overeen met een kwantum van ca. 30 gram radium, de tot nu toe op dat gebied gebruikte therapeutische stralingsbron, doch is ongeveer 800 maal zo goedkoop als het zo zeldzame radium. 30 gram radium kosten f 2.400.000, de thans uit Oakridge (in Tennessee U.S.A.) in ons land aangekomen 21 Curie kunstmatig, in een zg. ura- niumzuil radio-actief gemaakt co- balt kosten f 3000. De sterkte van het Italiaanse leger Eind 1952 zal Italië over tien infan teriedivisies, twee volledige pantser brigades en drie volledige brigades Al penjagers beschikken, aldus heeft de Italiaanse minister van verdediging, Kandolfo Pacciardi, in een rede voor de Italiaanse Tweede Kamer aan het eind van de debatten over de defen siebegroting verklaard. Het plan be staat het aantal alpenjagersbrigades tot zes en het aantal vrijwillige spe cialisten tot dertigduizend te verho gen. De minister kondigde verder ver schillende maatregelen aan voor de op bouw van de luchtafweer. NU EENS NIET MET EEN KNAL VOORUITSTREVENDE JEUGD Meer dan honderd schoolkin deren, die 45 schoolkranten in Denemarken vertegenwoordig den, hebben dezer dagen een groots congres gehouden in Ko penhagen. Het belangrijkste punt van de agenda was een eis voor afschaffing van „perscensuur". De gedelegeerden verklaarden, dat de meeste schoolkranten ge censureerd worden door de hoof den der scholen voor ze gedrukt worden. De jonge redacteuren brachten met klem naar voren, dat deze censuur op hun bladen een onrechtvaardige daad is, daar zij zichzelf volkomen competent achten de perswetten te eerbiedi gen op dezelfde wijze als dit ge daan wordt door de grote dag bladen. Een der Deense schoolkranten is thans bezig aan haar 81ste uit gave, maar ook dit eerbiedwaar dige blad ontsnapt niet aan het correctiepotlood van de hoofd onderwijzer. Gezien de huidige omstandigheden is het voor mensen van middelbare leef tijd, die noch over vakkennis, noch over enig kapitaal beschikken, ondoen lijk in Israël te immigreren, al zal de Israëlische regering deze mensen even zeer welkom heten als ieder ander. Voor jeugdige mensen ligt de kwes tie anders. Do regering van Israël acht het van belang, zowel uit agrarisch als strategisch oogpunt, dat de bevolking zich niet ophoopt in de grote steden, maar naar het platteland trekt en zich daar bezig gaut houden met landbouw. Men tracht nu de middenstanders, voor namelijk bestaande uit kooplieden, win keliers, ambtenaren e.d. om te scholen tot landbouwers. Een grote landbouwmaatschappij „Yakhin" genaamd, die zich o.m. be zig houdt met do exploitatie van ci trusplantages en cén der grootste ex porteurs van citrusvruchten is, heeft met toestemming der regering een plan daartoe uitgewerkt. Op plaatsen waar „Yakhin" reeds plantages behcort, koloniseert zij deze immigranten. Een Nederlands dorp Naar gelang van hun geldmiddelen kopen deze immigranten een goede of minder goede plantage. Deze plantages groot 10 dunam, d.i. 1 hectare, wor den door de groep onder deskundige leiding geëxploiteerd, en de vruchten worden, tegen een door de regering vast te stellen prijs door „Yakhin" af genomen. Degenen, die zulk een plan tage kopen, ontvangen van het Joods Nationaal Fonds bijna voor niets daar bij 2l/o dunam land in erfpacht voor het bouwen van woning, hoenderhof e.d. Zij houden dan nog ruimte over voor een flinke moestuin, plaats voor een aantal vruchtbomen en siertuin om het huis. De regering stelt bouw materialen ter beschikking en verleent ook in andere opzichten hulp. Verder wordt een lening ter beschikking ge steld van 1500 pond op zeer gemakke lijke voorwaarden. Op deze basis wordt Gaan Amerikaanse Republikeinen andere koers varen Senator Robert Taft, die zich, zoals gemeld, bereid heeft verklaard een eventuele candidatuur der Amerikaanse republikeinse partij voor de in 1952 te houden presidentsverkiezingen tc aanvaarden, heeft in een door hem voor de Amerikaanse „Nationale Pers club" afgelegde verklaring de eis ge steld dat de republikeinse partij een ander standpunt op het gebied der bui tenlandse politiek zal innemen en wel een dat meer in de richting van de door de democratische partij voorge stane beginselen zou gaan. Dit zou inhouden dat de partij verder van het door generaal Mac Arthur ingenomen standpunt zou komen te staan. Het bestuur van Swaziland Van ambtelijke Britse zijde is mede gedeeld, aldus wordt vernomen, dat berichten, die do indruk wekken dat Groot-Brittannic besloten heeft aan het protectoraat Swaziland in Afrika on middellijk een zelfstandige bestuurs vorm te schenken, niet juist zijn. In feite is besloten tot het geleidelijk overdragen van meer bevoegdheden aan de naturellen in het protectoraat, na Een vertegenwoordiger van het Britse Eugene Ackerman, president van het daaromtrent te plegen overleg. gemenebest en de Amerikaanse scha- polbureau, een fusie van schapcnfok- Van Zuid-Afrikaanse zijde merkt men kers, verklaarde op een conferentie in op, dat de voorgenomen Britse politiek Pcnfokkcrs hecft verklaard dat veilig Boston dat alle tot dusverre ontwik- voor Swaziland in dezelfde lijn ligt voorspeld kan worden, dat wol de eer- kelde synthetische vezels dood, koud als die, welke door dc Zuid-Afrikaanse ste texticlstof van de mens zal blijven. en inelastisch waren, en een syntheti- regering ten aanzien van de Bantoe's sche imitatie van het warme levende wordt gevolgd en dat men in Zuid- Bijna tegelijkertijd verklaarde het weefsel uit het gulden vlies van dc Afrika in dit opzicht reeds verdere hoofd van een van dc grootste textiel- mensheid wol. Nu de tekst van de wetsbesluiten, waarbij de verdragen met Engeland inzake de verdediging van het Suezkanaal en de Soedan zijn opgezegd, in de Egyptische bladen zijn verschenen, is naar Egyptische opvatting een einde gekomen aan de Britse rechten op het Suezkanaal. Ernstige ongeregeldheden en anti-Britse demonstraties zijn de laatste dagen dan ook niet van de lucht. Op aandringen van het linkse blad „Al Lewa Al Guadid" wil men het standbeeld van Ferdinand de Lesseps vernietigen, dat bij de ingang van het Suezkanaal te Port Said staat. EEN INTERESSANTE STRIJD Deskundigen herinneren aan de furore van de zijde Met een niet nc emeus waardige knal spatte Woensdag een grote bunker uit een, die op nog geen 200 meter afstand was gelegen van het Sanatorium Zon nestraal, gelegen tussen Hilversum en Loosdrccht. Daarmee hadden de genie troepen een geslaagd experiment uit gevoerd, het eerste van deze soort in Nederland. Werden tot uu toe bunkers uorunnl opgetlozen, hetgeen gepaard ging met een luide knol en een enorme lucht- drukverplaatsing, waardoor de brok stukken tot ver in het rond vlogen, het experiment van vanmiddag was er juist op gericht deze verschijnselen te voorkomen. Daartoe werd, nadat twee bussen van tien kilogram ammonal wa ren aangebracht, de bunker van een naburige ven uit volgepompt met water en daarna dichtgemetseld. Deze bunker had een inhoud van 55 m3. en muren, die ruim een meter dik water. Men mocht echter gissen of deze muren Geen verandering in de vleesprijzen Ofschoon ieder najaar door ruimere aanvoer van runderen op dc slachtvee- markten de prijzen in normale omstan digheden plegen te dalen, geschiedt dit heden niet, aldus deelt de Federatie van Nederlandse Slagcrspatroonsbonden mede. Wegens de vlcesschaarste in de gehele wereld heeft het Bedrijfschap voor Vee en Vlees geadviseerd een bin nenlandse reserve te vormen, om even tuele vleestckorten in het voorjaar 1952 op tc vangen. Bovendien liggen de prijzen der slachtvarkcns nog be langrijk boven dc richtprijzen van re geringswege vastgesteld, waardoor do vraag naar rundvlees sterk is toege nomen. Door beide abnormale oorzaken van grotere vraag naar rundvlees, wordt de normale prijsdalcnde tendenz va;« rundvee in dit najaar geheel opge heven. Hieruit blijkt, dat de consument en, voorlopig althans, niet mogen rekenen op lagere vleesprijzen. Plaquette voor Lutjegast Tasman's geboorteplaats De Australische ambassadeur in Nederland, de heer A. Stirling, heeft de burgemeester van de Groningse gemeente Grootegast medegedeeld, dat hij van zijn regering een schrij ven heeft ontvangen waarin hem werd medegedeeld, dat de premier van Tasmanië de wens te kennen gegeven heeft, het in de gemeente Grootegast gelegen dorp Lutjegast, een plaquette met inscriptie aan te bieden ter nagedachtenis aan Abel Tasman, de in 1602 in Lutjegast ge boren zeevaaarder en ontdekkings reiziger, die in 1642 Australië ont dekte. Tasman landde daar op 3 Februari van dat jaar en noemde het land Van Diemensland, naar de toenmalige gouverneur van Neder- lands-Indië. De Australische ambassadeur heeft de burgemeester van Grootegast verzocht een geschikte plaats te wil len kiezen, waarna Tasmanië een besluit zal nemen omtrent vorm en uitvoering van de gedenksteen. In April j.l. bracht de heer Stir ling een officiëel bezoek aan Lutje gast, waarbij hij tegenover burge meester van der Munnik de wens -te kennen gaf de herinnering aan Abel Tasman levendig te willen houden. sterk gewapend waren, omdat daarin grote erscheideuheid bestaat. Om precies half vier werd de bun ker, die door een aarden wal door een bulldczer opgeworpen was oui- ringl, opgeblazen. Het proces verliep geheel volgens de verwart. »gen. Omdat water niet samendrukbaar is, werd de druk verdeeld. Het gevalg was, dat de muren aan brokken scheurden. Slechts werden omdat de lading hij dit experiment nog te zwaar was de krekstukken van het dak de lucht iitgeslingerd, maar kwamen niet meer dan enkele tientallen meters verder op de grend terecht. KIESPIJN! <- Mijnhardr'sKiespijnpoeders.Doos 47ct Mit te fiets op stap 'k Bin zó mee tie mooie daegen Nog 's op te fiets estapt, Kraêkend m'n stieve knasters 't Eiland toch nog rond e'trapt. 'k E gin knapzak mee enome, Want ik aó 't zo uut ekiend: Op ten eten, in de Scheloek, Bin 'k bie m'n ouwe vriend. Aóllef eêne, rie'k ten dam in; Simon stieng net t'ende tuus. „Goeien tied, da's lank e'lee zeg, Zet je fiets weg, kom in uus!" „Jans, zet t'er nog gauw 'n bord bie, Ier is Piet van nichte Kee!" ,,'d Aerpels bin net of ëgote, Pak 'n stoel in vurk ma mee!" Simon schrokte as 'n laoper. Mee 'n aerpel in z'n mond Die wat eet was, vroeg 'n toch nog Oe t'r tuus zo a bie stond. „Da gae vrie goed, je mö te groete Doch Merea aór ok stief. Ja, die leste strubel, Simon, Gae, dienk, nooit meêr uut d'r lief!" Toe t'n spekvet van z'n kinne In z'n neusdoek ao vergaêrd, Zei t'n: „Piet, tat nieuw gemaêl dae, Is voor ons toch vreêt vee waerd! Neem alleên noe d'Oude's weie, Bie wat regen stieng dat blank, In noe niks mi; dat kom enkel Du die nieuwe waêtergank!" „Simon, ik bin oud, ma 'k toch Ier in daê 's rond eloerd, Éérlijk, j'ei t'r nog gin spiet van Da j'ier op „Slikzegen" boert!" „Neênt, o neênt, Jans zei 't zö dikkels: Simon, m'n 't goed epakt, Wilder vaêge van ons mond af Wir 'n err'm maans naê snakt!" „Noe, dag Simon, 't beste vaarder, Jans bedankt nog vö de kost. Merea zei as Bontje ekoalfd eit Da 'j dan ok 's komme most! „Rekent tè ma vast op, Neeve, 'k Wil ók we's 'n keer van uus!" „Kwa, dan gaê 'k noe, ik bin gaern Vo den donker wi ma tuus. Ingezonden mededeling REDBAND/^ 1 y CULH- ctMp C Jde, top! Tante Da is begiftigd met al de goede eigenschappen, die onge trouwde tantes hebben. Ze heeft nooit een uur gekniesoord over haar burgerlijke staat en sinds zij de waarde van het leven aan alle kanten heeft leren ontdekken, vindt zij genoegen in een gestadige zorg voor andere mensen. Ze zal vragen of je das wel goed aansluit en of je het niet koud hebt, kortom ze peinst er altijd over onheilwe- rend op te treden. Bij alle voor treffelijke eigenschappen houdt tante er ook een adembenemende zuinigheid op na. Zij is niet gierig, want dat is weer heel wat anders, maar ze is er in geslaagd met een minimum aan materiële goederen voldoening te vinden in het leven en automatisch verwacht zij van anderen, dat ook zij de zuinigheid als opperste levenswet leren hoog achten. Onlangs kwam er familie, die na een lange reis vrij hongerig en ver moeid binnen kwam vallen. Na de gebruikelijke uitwisseling van hartelijkheden en plichtplegingen kwam het chapiter eten op de proppen en het was opvallend hoe weinig zorgen tante zich maakte over de plotselinge uitbreiding van het aantal disgenoten. De verkla ring over deze de gasten wel wat beangstigende gemoedsrust van tante, werd gevonden in een restje pekelvlees, dat tante zeide nog te hebben en of „ze wat pekelvlees lustten?" Het pekelvlees kwam ter tafel. Het leek van dichtbij op een kleurenfoto van beboste berghel lingen, want er zat knap wat groene schimmel op, want het was een restantje dat een andere onverwachte gast weken geleden had overgelaten. Op de aangezich ten der gasten groefden zich rim pels van afgrijzen en teleurstelling, maar tante was geenszins uit het lood geslagen. In een ruk stelde zij voor het pekelvlees wat op te bak ken", in de kennelijke verwachting dat de groene lapjes perkament zich in de braadpan zouden om zetten in schijfjes appetijtelijke smeuïgheid. Eén dorst de stilte te breken, die volgde op de pekel- vlezige ontzetting, die tante had teweeggebracht. „En de schimmel dan?'* vroeg deze hongerige. „Ach wat", zei tante Da: „ik heb pas nog gelezen dat schimmel hele maal niet vergiftig is. Ik zal het vlug even opbakken". Niemand heeft meer durven vragen welke literatuurbronnen tante had geraadpleegd. Haar kor date schimmelwijsheid had zelfs nog een spoor van overtuigings kracht in zich. Zo is dat bij zuinige mensen Naar vernomen wordt, zal het beroep van de Ambonnese oud-KNIL militairen tegen het aan hen bij aan komst in Nederland verleende ontslag uit de tijdelijke KL-dienst, worden be handeld ter zitting van het militair ambtenarengerecht op Maandag 5 No vember a.s. om 10 uur in het gebouw van de Hoge Raad der Nederlanden te 's-Gravenhage. voortgang heeft gemaakt door belicha- bedrijven in de Verenigde Staten, dat ming van deze politiek in de wet op wol voor kleding binnenkort groten- Royal Little, president van de Tex tron Co., verklaarde in Providence, Bantoe-overheden. waarvan eerder mei- deels vervangen zal worden door syn- Rhode Island, dat binnen 10 jaar ding is gemaakt. thctischc vezels. cinniwa nni>A»A«. ie min:.ii Aantal ongevallen geeft reden tot bezorgdheid slechts ongeveer 45 milliocn kg. wol per jaar zullen worden gebruikt voor kleding in de Verenigde Staten. (In 1949, het laatste jaar waarvoor vol ledige statistieken beschikbaar zijn, be droeg het verbruik 156 milliocn kg.). Little verklaarde: evenals dc zijde-men sen dit deden toen nylon werd inge voerd zeggen dc wolmensen thans, dat ,v/ de wol door geen enkel synthetisch Er grbcren .hans vrijwel dagelijks (en gelden, terwijl dc A.N.W.B. voorts duct k(m wordcn vcry doch ernstige gevallen met bromfietsen. De de crnwnigheid van twee onafhankelijk me, z„, hclzclfd(, gcbl!Ure° met huidige tccstund geeft zo meent werkende remmen verplicht zou willen de A.N.W.B. reden tot grote bc- zien gesteld. 'zorgdheid. Deze ongevallen worden vol- jyot ondanks dc enorm snelle groei Igens de A.N.W.B., namelijk voor een von het brcmfictsiantal, de positie van belangrijk deel mede veroorzaakt door het rijwiel met hulpmotor wettelijk hit feit, dot dc bromfietser nog geheel nog 8tccds „iet ia v<istgclcgd, moet, vnn dc V,N* verzocht dc kwestie „van in onzekerheid verkeert omtrent zijn vcigen 8jc A.N.W.B., voornamelijk ge- de schending van de handvcstprincipcs rechten en plichten. zocht worden in het feit, dat men het cn van d(, rccht(,n ynn dc mc„8 door Reeds een jaar long ijvert dc A.N. ïn dc kringen der verkccrsdeskundigcn W.B. er voor, dat de bromfietsen wet- lange tijd niet eens is geweest omtrent rft" njk ,n Mnrokko op dc agenda telijK met bet rijwiel zullen worden de oplossing van dit vraagstuk. Dc van de algemene vergadering te bren- gelijk gesteld cn naar het rijwielpad A.N.W.B. hoopt echter zeer, dot de gcn. Snocdi-Arabië volgt hierin het zullen worden verwezen. Als maatstaf minister thons spoedig aanleiding zal voor dhi gelijkstelling zou een mazi- kunnen vinden in deze een beslissing voorbeeld van Egypte, Irak, de L.ba- mum-cylinderinhoud vjn vijftig cc moe- te nemen. non, Syrië cn Jemen. Saoedi-Arnbië heeft do secretaris FEUILLETON Roman door L. K. van der Linden Pas drie weken later kreeg Antje gelegenheid om hem te bedanken. Telkens als hij de tabak en de siga ren kwam halen, was er volk in de winkel en kregen, zij nauwelijks ge legenheid eikaars handen aan te ra ken. Maar de derde week trof hij dan eens niemand in de winkel. „Dag, Barend, hetzelfde maar weer?" „Ja, het oude recept, Antje. Ze zeggen wel eens: verandering van spijs doet eten, maar met sommige dingen gaat dat toch niet op. Met tabak en sigaren in elk geval niet." „Nee, met schoenen ook niet, Ba rend. Want ik heb er nu een paar, die ik elke Zondag nog even graag aantrek en ik heb een broche, die ik voor de duurste niet wil ruilen. Ik bedank je er wel voor, Barend." Zij stonden met vuurrode wangen tegenover elkaar. „Hoe ben je dat te weten geko men?' „Ik moest van tante Daatje naar die winkel in Schiedam om het te vragen." „Dus weet je tante het nu ook?" „Ja, maar we zullen het tegen nie mand zeggen, want tante is bang, dat je er thuis herrie over zou krij^- gen." „Dat zou ik zeker, maar dat kan me niet zo erg veel schelen, hoor. Ik ben blij, dat je ze mooi vindt. Als ik kon, zou ik je nog veel meer wil len geven." „Dat hoeft niet, hoor Barend. Spaar jij nou eerst maar eens voor een fietslantaarn." „Hoe weet je dat nou weer?" „Van opa." „Opa behoeft jou eigenlijk niet alles te vertellen." „O, maar hij zegt nooit kwaad van je, hoor! Daarvoor houdt hij veel te veel van je. Hij heeft mij nog nooit iets lelijks over je gezegd." „Nee, nee, dat geloof ik ook niet, hoor. Het is een goeie ouwe man. Nou, ik ga maar weer, Antje, dag!" „Dag Barend, een goeie Zondag, hoor!" „Dank je, Antje, van hetzelfde!" Daatje had het hele gesprek ge hoord. „Zo, je hebt hem nou toch eindelijk eens bedankt, hè? De schoenen zouden onderhand versle ten zijn. Als-ie wat op streek komt, dan weet-ie toch wel wat te zeggen, maar een beetje een dooie diender is het toch wel. Een andere jongen zou toch direct geprobeerd hebben om een afspraakje te maken." „U zegt wel eens, dat U mij niet begrijpt, maar nu begrijp ik U toch niet. Eerst mogen we geen afspraak jes maken en nu Barend dat niet doet, is hij een dooie diender!" Daatje snoof. „Ik zou maar eens gauw naar de keuken gaan, want ik geloof, dat de melk over staat te koken." Zij had verkeerd geroken. Er was niets aan de hand in de keu ken. Zondagmiddag had Daatje visite van een oude vriendin, Neel Muis met haar getrouwde dochter Maar- tje." Na wat gepraat by een kopje thee vroeg Daatje opeens: „Zeg, Maartje, zou jij zin hebben om morgenmid dag met Antje naar Rotterdam te gaan om een mantel en een hoed \oor haar te kopen?" Antje keek haar tante sprakeloos aan. Ze beefde zo, dat de thee over de rand van haar kopje golfde. „Kijk uit, Antje, je morst!" „O ja, buurvrouw Daatje, dat wil ik best doen, hoor. Bij Bakker en Jansen zeker?" „Nee, bij Palm." „Bij Bakker en Jansen is het veel goedkoper, buurvrouw." „Als je niet naar Palm wilt gaan, dan zal ik het wel aan een ander vragen. Ik heb voor mezelf nooit op de koopjes gelopen en dat doe ik voor dat kind ook niet." „O, maar ik wil best, hoor. Ik zei het maar zo. Hoeveel mogen we zo wat besteden?" „Ik zal je vijf en dertig gulden meegeven. Daarvan is vijf gulden voor de reis en om in de stad wat te gebruiken, vijf gulden voor de hoed en vijf en twintig gulden voor de mantel. En jullie hoeven me alle drie niet zo gek aan te kijken, ik ben gerust niet kinds! Nog lang niet!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1951 | | pagina 5